DRIEMAANDELJKS

K i WOORD Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE

IRIS PRISMA Ri4 TOR

Zalig Kerstfeest Vredevol Nieuwjaar December 2006 - nr 1 DRIEMAANDELJKS

IN DIT NUMMER 3 4 7 8 8 9 10 11 12 14 15 16 18 19 20 21 22 23 24

Voor-Kiwoord Wat schuilt er in een naam? Advent is wintertijd Hulpmiddelenbeurs Boekbespreking: [email protected] Gebruikersraad Bijkomende kinderbijslag Maatschappelijke werkers Wie is wie? BuSO, op weg naar morgen Nieuwe vleugel Oud-leerlingenavond Torentjes Dovencultuur in de leefgroep Doventoneel - Uitnodiging Leve Ri4 en Regenboog! Vaste waarde met pensioen Night of the Proms Een nieuw begin voor konijn Lief en leed Agenda Fotosessie met Sint

Met de steun van ✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap ✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie directie Welzijn en Gezondheid ✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.

December 2006 - nr 1

COLOFON Redactieraad

Marc Brans, Michèle Denys, Lut Devroede, Jos Leemans, Anita Mertens, Geert Van Daele, Peter Van Mossevelde, Vera Verbeken, Paul Vervloessem

Hoofdredacteur Anita Mertens

Correcties

Nicole Van Noyen en Nick De Clippel

Redactiesecretariaat

[email protected] (voor het insturen van teksten)

Foto’s en tekeningen

Nick Bos, Lut Devroede, Toon De Winter, Geert Van Daele, Peter Van de Vreken, Peter Van Mossevelde, Paul Vervloessem

Verantwoordelijke uitgever Paul Vervloessem

Opmaak en druk Drukkerij De Ridder Stationsstraat 36 1745 Opwijk

Contactggevens:

Koninklijk Instituut Woluwe Georges Henrilaan 278 1200 Sint-Lambrechts-Woluwe Tel. 02/735.40.85 Fax 02/733.24.63 [email protected]

Kiwoord verschijnt vier maal per jaar en is gratis voor alle bewoners en personeelsleden van de campus Koninklijk Instituut Woluwe. Oplage: 500 exemplaren Webversie: www.kiwoluwe.org

VOOR-K i WOORD Beste lezer, Met vreugde kondigen we hierbij de geboorte aan van K i WOORD, ons kersverse campustijdschrift. Dat geeft ons meteen de gelegenheid je in naam van de directie en het personeel van het Koninklijk Instituut, een zalig kerstfeest en een vredevol Nieuwjaar te wensen. Hopelijk geniet je van deze wat uit de kluiten gewassen kerstkaart. Voortaan wordt K i WOORD je vier keer per jaar bezorgd, telkens met nieuws over de activiteiten op de campus en interessante informatie. Elk seizoen brengt een nieuwe aflevering. Signaal en Infor-Woluwe zullen niet langer verschijnen, maar hun rubrieken worden opgenomen in K i WOORD.

Een wettekst over bijkomende kinderbijslag wordt vertaald in eenvoudige gebruiksklare info. Katrien Timmerman, excellente doventolk, introduceert ons in de Dovencultuur (met grote D)! Je leest vervolgens hoe het bruist van initiatieven binnen deze cultuur. Buiten de eerder informatieve bijdragen zijn er verslagen over ‘het leven zoals het is’. Reportages over het bezoek van de Sint of een avondje naar de Nights of the Proms mogen natuurlijk niet ontbreken. In deze kersttijd is ook een sfeervol verhaal op zijn plaats. Pagina’s die je zeker niet mag overslaan zijn: de pensionering van een bijzonder iemand, lief en leed van bewoners en personeel en de agenda voor de komende maanden. Een onbekende buitenaardse gastschrijver heeft zich bijna onzichtbaar tussen de teksten geplaatst. Aan jou om hem op het spoor te komen …

K i WOORD, je hebt het al geraden, staat voor Koninklijk Instituut Woluwe, een begrip dat we via het WOORD tot leven laten komen op de 24 bladzijden waarover we beschikken. Gelijktijdig met deze gedrukte uitgave verschijnt er Veel leesgenot, en laat het niet bij lezen aleen webversie op www.kiwoluwe.org die ook leen. Als het kriebelt, moet je schrijven. De releesbaar is op de brailleleesregel. dactie reserveert in een volgend nummer graag wat ruimte voor inzendingen van de lezers. K i WOORD is een blad van en voor de bewoners, leerlingen en hun ouders, personeel, vrienden Toi toi en belangstellenden van het Koninklijk Instituut. Anita Mertens Paul Vervloessem zet in zijn bijdrage de verschillende afdelingen die op de campus gehuisvest zijn, glashelder op een rijtje. De secundaire school groeit als kool. Marc Brans schetst de jongste ontwikkelingen en toekomstperspectieven. Bewoners en ouders van de campus hebben zeker baat bij de belangrijke weetjes die de sociale dienst presenteert.


Wat schuilt er in een naam ? Het Koninklijk Instituut Woluwe O.C. Omdat dit nieuwe tijdschrift bedoeld is om informatie te geven uit alle geledingen van het Orthopedagogisch Centrum (O.C.), volgt een overzicht van de initiatieven die binnen deze muren onderdak vinden. Ze hebben kleurrijke namen (Zeepbel, Iris enz.) maar daaruit blijkt niet altijd duidelijk welke kinderen en volwassenen erbij betrokken zijn. Hopelijk helpt de volgende toelichting u om een en ander beter te situeren. We brengen zowel verslag uit over wat in de lagere (BuBaO) en in de secundaire school (BuSO) gebeurt, als in het internaat en semi-internaat (M.P.I). Welnu, met de benaming Orthopedagogisch Centrum bedoelen wij die drie entiteiten samen.

Een stukje geschiedenis Het Koninklijk Instituut Woluwe O.C. werd in 1835 gesticht door de Broeders Van Liefde en kreeg na 2 maanden van koning Leopold I de toelating zich Koninklijk Instituut voor Doven en Blinden – Institut Royal pour Sourds-muets et Aveugles te noemen. Wij willen nog steeds blijven werken vanuit dezelfde gelovige en liefdevolle grondhouding als onze stichters. Dat staat ook zo in onze Missieverklaring geschrev e n . Daarom zult u in elk nummer van dit tijdschrift een pastorale


bijdrage kunnen lezen. Dat kan een bezinningstekst zijn, maar ook een verslag van een vastenactiviteit of een initiatief in het kader van Welzijnszorg. Laat ons nu een sprong van bijna 150 jaar maken. Tot in 1981. Toen heeft er een herstructurering en fusie plaatsgehad tussen het Ganspoelinstituut in Huldenberg , het Institut Royal pour Sourds et Aveugles (IRSA) in Ukkel en het K.I. Woluwe. Al deze instellingen waren toen tweetalig. De afspraak werd gemaakt dat het IRSA zich zou richten op de Franstalige cliënten en het Centrum Ganspoel zou de zorg op zich nemen voor de Vlaamse visueel gehandicapte kinderen van 0 tot 13 jaar en voor meervoudig visueel gehandicapte personen van alle leeftijden. Het Koninklijk Instituut Woluwe zou de ondersteuning geven aan enkelvoudig visueel gehandicapte jongeren en jongvolwassenen en zou samenwerken met de bestaande verenigingen en initia-

tieven voor volwassenen. Daarnaast zou het K.I. Woluwe instaan voor de zorgverlening aan auditief gehandicapte personen van 0 tot 21 jaar in de regio Vlaams-Brabant en Brussel. Sinds 1981 verblijven hier dus enkel nog Nederlandstalige jongeren. Binnen de afdeling voor auditief gehandicapte kinderen begon men een paar jaar later ook klassen te maken voor kinderen met taalstoornissen. In september 1988 startte bovendien de afdeling Torentjes voor kinderen met een psychosociale problematiek als antwoord op een vraag om deze jongens en meisjes uit de Brusselse regio naschools te begeleiden in internaatsverband. Eveneens als antwoord op een nood in de regio Vlaams-Brabant en Brussel werd in 1999 gestart met De Zeepbel, een afdeling voor kleuters en lagereschoolkinderen met een potentiële normale begaafdheid en met autismespectrumstoornissen. In 2001 startte de afdeling Prisma, een afdeling voor jongeren met autismespectrumstoornissen. Die nieuwe afdelingen met hun eigen naam hebben ons geïnspireerd om ook voor de vroegere afdelingen een nieuwe naam te zoeken.

Huidige doelgroepen Wij richten ons in onze werking tot kinderen en jongeren met verschillende handicaps. In totaal zijn er vijf verschillende (doel)groepen, waarbij dan nog een opsplitsing kan gemaakt worden tussen het niveau basisschool (kinderen) en het niveau secundair (jongeren). Organisatorisch is onze werking echter ingedeeld in drie afdelingen. In onderstaand schema ziet u in de linkerkolom een vakje met de benaming van de afdeling – soms afgekort – , het middenvak beschrijft de doelgroep waarover het gaat en in het rechtse vak staat uit welke regio die kinderen zoal afkomstig zijn. In de artikels van dit tijdschrift zullen regelmatig de hier vermelde afkortingen (PRI, TOR, enz.) gebruikt worden.

BENAMING

DOELGROEP

REGIO

• IRIS • Jongeren met visuele beperkingen • Vlaamse provincies behalve West-Vlaanderen • PRI (Prisma) • Jongeren met autismespectrum- • Vlaams-Brabant en Brussel stoornissen Ri4 (Rivier) • Schelp • Kinderen met gehoorstoornissen • Vooral provincie Vlaams-Brabant • Waterval • Kinderen met taalstoornissen en Brussel • Regenboog • Kinderen en jongeren met auditieve 1 en 2 en bijkomende beperkingen • Zeepbel • Kinderen met autisme spectrumstoornissen • TOR • Kinderen en jongeren met een • Regio Brussel en omliggende (Torentjes) psychosociale handicap, eventueel Vlaamse gemeentes gepaard met een licht mentale handicap

De Regenboog is de naam die we gebruiken voor onze kinderen met een meervoudige handicap. Onze “zonnekinderen” dus, want zonder zon geen regenboog. In de eerste paragraaf heeft u gelezen dat ook de namen van de scholen worden afgekort tot BuSO en BuBaO . De jongeren in de afdelingen Iris en Prisma zijn allemaal leerlingen van het buitengewoon secundair onderwijs (BuSO). De kinderen van de afdeling Ri4 zitten allemaal in het buitengewoon lager onderwijs (BuBaO). Eén uitzondering echter: in het BuSO is ook een afdeling voor jongeren met een meervoudige (auditieve) handicap: die noemen wij Regenboog2.


aanbelangt. U zult dus geregeld een verslag vinden van de gebruikersraad die eenmaal per trimester vergadert, gegevens van de schoolraden en interessante informatie die onze maatschappelijk assistentes voor u in petto hebben.

Wij gebruiken de benamingen van deze afdelingen en groepen courant, zonder ons te realiseren dat de lezer misschien niet weet over welke kinderen we het hebben. Dit artikel wil een en ander beter verstaanbaar maken. Zinnen als “de kinderen van de afdeling Schelp uit het BuBaO zijn zaterdag naar de Werelddovendag geweest” of

“de leerlingen Iris uit het BuSO hebben een tentoonstelling van braille-hulpmiddelen bezocht” moeten verstaanbaar zijn. Aangezien ons tijdschrift vooral een contactblad is tussen het O.C. en ouders, zal er ook ruimte gecreëerd worden om de ouders aan het woord te laten of om informatie te geven die de ouders

Uiteraard willen wij u met dit tijdschrift ook op de hoogte houden van wat onze toekomstplannen zijn met het O.C. Maar u zult vooral willen weten wat er hier zoal gebeurt. Daarom is er ruim plaats voorzien om verslagen te publiceren van activiteiten in de school en in het (semi-)internaat. Voor die verslagen en de bijhorende illustraties zullen vaak onze kinderen zelf - als echte journalisten in spe - zorgen. Het moet immers een tijdschrift worden voor iedereen. Paul Vervloessem, algemeen directeur

PRISMA SUDOKU Vul aan tot je in elke horizontale en verticale lijn en in elke rechthoek alle letters van PRISMA hebt.

I

A S

S December 2006 - nr 1

R

P

A M R S I P

R

I S P A R M

A

M A S I P R

M

R P I M S A

A

Oplossing

S R A P M I

R

Ingestuurd door Jense Vermoes 4 KAN

P I M R A S

P

Advent is wintertijd waarin we de kou te lijf gaan met warmte en genegenheid. Adventus: (aan)komst Advenire: naderen Advent: God komt naar ons toe

Overvolle, met goud en zilver rijkelijk beklede en verlichte uitstalramen doen ons dromen van de mooiste kerstbomen, de lekkerste maaltijd, het grootste feest. Maar wat doen we met de verdoken armoede van kleine mensen?

Luister eens naar het verhaal van “de soepsteen”. Een pelgrim op doorreis werd door honger gekweld en klopte op de eerste de beste deur aan. Daar zaten toevallig enkele families bij mekaar: ze zaten zich, uit armoede, te warmen aan hetzelfde vuurtje. De pelgrim begreep best dat de mensen doodarm waren, en dat hij dus niet zomaar om wat voedsel kon bedelen. Hij stelde voor om een grote ketel soep te koken. Iedereen keek verbaasd op van dat voorstel, want voor soep heb je toch heel wat nodig! Dat bleek geen bezwaar: de reiziger beweerde alles bij zich te hebben in zijn rugzak. Al wat hij nodig had, was een grote ketel water. Goed, ze lieten het zich geen drie keer zeggen, haalden een reuzenketel water, en zetten die op het vuur. Toen haalde de man een steen uit zijn rugzak. “Nee, nee, geen gewone steen,” zei hij, toen hij de vragende blikken zag, “een echte soepsteen!” Voorzichtig legde hij de steen in het water en nu maar wachten, vol spanning, vol nieuwsgie-

righeid. “De soep zou gekruid moeten zijn,” zei de man na een tijdje. Gelukkig was er nog wat zout in huis, en de buurvrouw had ook nog een blaadje laurier en een beetje Spaanse peper. Ze ging het halen. En dan maar weer wachten. “Er moest eigenlijk een beetje vet bij,” zei de man. En toen herinnerde zich iemand, dat hij in de kelder nog wat soepvlees had staan. “Ze zou ook nog wat gebonden moeten zijn,” zei de man weer, want hij had in het voortuintje een aardappelstruikje zien staan. De knolletjes gingen erbij. “Wat zou je denken van een paar worteltjes?” vroeg iemand plots. En iemand anders dacht er net aan dat hij nog een raap of twee had liggen, verstopt, onder de matras. En nog iemand kwam met een struikje prei, en de overbuurvrouw had nog een selderijtje, en een handjevol bonen, en een savooikooltje en in korte tijd was het huis gevuld met een adembenemende geur. Daarna hebben ze gegeten, gegeten tot ze niet meer konden, en nog was de soep niet op … Toen nam de pelgrim dankbaar afscheid, en wou vertrekken. “Je vergeet je soepsteen,”

zei iemand. “Nee, die mag je houden,” antwoordde de man, ‘je kunt er nog honderd keren soep van koken, als je maar net doet, als wij daareven hebben gedaan.” “Toch een wondere steen,” zeiden de mensen wanneer de man de deur uit was. Toen de pelgrim uit het gezichtsveld verdwenen was, raapte hij een nieuwe steen op van de weg en stopte hem zorgvuldig in zijn rugzak. (Uit ‘Met rituelen het leven spelen’, een uitgave van Patmos en KSJ.,1988) De vrucht van stilte is het gebed. De vrucht van het gebed is geloof. De vrucht van het geloof is liefde. De vrucht van liefde is dienstbaarheid. De vrucht van dienstbaarheid is vrede. (Moeder Theresa)

Met de beste wensen van de pastorale werkgroep


Hulpmiddelenbeurs Op zaterdag 18 november was er binnen onze muren een beurs waarbij een aantal firma’s en diensten hun aanbod voor personen met een visuele handicap presenteerden. Leerlingen en ex-leerlingen, leerkrachten en belangstellenden, ontdekten er de nieuwste uitvindingen. Een uitstekende gelegenheid om de jongste technieken te leren kennen en er de gebruiksvriendelijkheid en efficiëntie van uit te testen. De contactgegevens van de deelnemende bedrijven kunnen opgevraagd worden bij de ergotherapeuten.

Interessante literatuur [email protected]. Een programma voor relationele en seksuele vorming voor (rand)normaalbegaafde jongeren en volwassenen met autisme – Deel 1: SEKSUALITEIT. Hans Hellemans, Peter Vermeulen, Greet Conix e.a. Boek: [email protected] komt tegemoet aan de grote nood aan seksuele vorming voor jongeren en volwassenen met autisme. Dit werkboek biedt inspiratie om een voor mensen met autisme ingewikkeld en abstract thema op een concrete en heldere wijze bespreekbaar te maken. Het uitgebreide ondersteunende visuele materiaal (foto’s, tekeningen en werkbladen op de bijhorende cd-rom) bevordert de communicatie over seksualiteit. Thema’s die aan bod komen zijn lichaam, lichamelijke veranderingen, seksuele gevoelens, masturbatie, voortplanting, vrijen, zwangerschap, geboorte, voorbehoedsmiddelen, seksueel overdraagbare ziektes. Auteurs: Hans Hellemans – kinderen jeugpsychiater Peter Vermeulen – pedagoog en autismedeskundige bij Autisme Centraal Greet Conix – sociaal agoog en coördinatrice van VMG


VERSLAG GEBRUIKERSRAAD 24 oktober 2006 Toen de leden van de gebruikersraad toekwamen, stonden Paul en Peter met een busje klaar om hen naar het Huis Prekelinden in de Prekelindenlaan 63 te brengen. Vanaf dit schooljaar zou deze woning immers dienen voor de jongeren van Prismagroep 4. Nadat de volledige groep een bezoek gebracht had aan dit huis werd in het instituut gestart met de eigenlijke vergadering onder de leiding van de voorzitter M. Van Laer. Eerst werd het verslag overlopen van de vergadering van 9 mei, dat we in het laatste nummer van Infor-Woluwe hebben gepubliceerd. Toen bleek dat het nuttig zou zijn dat elke jongere van de afdeling Prisma over een persoonlijke “mentor” zou beschikken, een personeelslid waar hij/zij individueel met zijn/haar dagelijkse vragen en problemen terecht kan. Valerie, de maatschappelijke assistente heeft reeds contacten met de Leuvense Hogeschool om een “mentorproject” uit te werken. De mensen van het O.C. brachten kort verslag uit van de erkenningsaudit van 17 en 18 oktober. De inspecteurs gaven een positieve beoordeling, maar ook enige suggesties voor verbetering: - Ze vroegen vooral om erop te letten dat de kinderen die eindigen in de afdeling Zeepbel van het Bubao op een naadloze manier konden overgaan naar de afdeling Prisma in het Buso, zonder dat de volledige intakeprocedure moet herdaan worden. - Ook aan de communicatie met de ouders over het handelingsplan van hun kind moet voldoende aandacht besteed worden.

- Omdat het opvoeden van kinderen met een handicap heel wat professionaliteit vereist, moet voldoende tijd besteed worden aan de selectie en de evaluatie van het personeel. Wanneer iets minder goed gaat, is het nuttig af te spreken hoe wij dit kunnen verbeteren. De directie moet dan controleren of deze afspraken ook nagevolgd worden. - In ons computertijdperk is het belangrijk voldoende moderne hulpmiddelen in de informatica te voorzien. Daarna was het de beurt aan Bart, de stagiair-orthopedagoog van de Torentjes om aan de hand van een uitgeprinte Powerpoint-tekst het “Decreet op de rechten van de minderjarigen” toe te lichten. Dit decreet geeft de jongeren vanaf 12 jaar enkele rechten in de omgang met derden. Er werd een planning voorgesteld om hierover de andere ouders, het personeel en ook de jongeren zelf te informeren. Een aantal ouders hadden bedenkingen bij bepaalde onderdelen van dit decreet. Na uitleg over de voorbije syndicale actie door het personeel werd ook dieper ingegaan op een klacht over de staat van het Huis Prekelinden. Dit is inder-

daad een oude burgerswoning waarvan veel ruimtes moeten verfraaid, heringericht of zelfs vernieuwd worden. Dit werk was al opgestart maar de afwerking liet door allerlei omstandigheden op zich wachten. Afgesproken werd om het tempo van de werken op te drijven zodat in het voorjaar 2007 al heel wat zou verbeterd zijn. Ten slotte dankte de voorzitter namens de hele vergadering de heer en mevrouw Dewinter die zovele jaren actief hebben meegewerkt met de gebruikersraad, maar nu de fakkel doorgeven omdat hun zoon Toon binnenkort afstudeert en het jaar als externe leerling afwerkt. Paul Vervloessem


BIJKOMENDE KINDERBIJSLAG VOOR KINDEREN MET EEN HANDICAP Op 1 mei 2003 veranderde de wetgeving in verband met de bijkomende kinderbijslag, ook verhoogde kinderbijslag genoemd. Omdat juridische teksten vaak complex en uitgebreid zijn, bieden we u hierbij graag een meer gebruiksvriendelijke versie aan.

Wie heeft recht? Voor kinderen van 0 tot 21 jaar met een handicap of ernstige ziekte kan een ouder bijkomende kinderbijslag aanvragen. Dit is een bedrag bovenop de gewone kinderbijslag. Er is een verschillende regeling volgens de geboortedatum van het kind. Vanaf 1 januari 2007 blijft de oude regeling van toepassing voor kinderen geboren vóór 1 januari 1993 (en niet langer vóór 1 januari 1996). Zij hebben recht op een toeslag als ze minstens 66% gehandicapt zijn. Ook met hun zelfredzaamheid wordt rekening gehouden en dit op vlak van het gedrag, de communicatie, de lichaamsverzorging, de voortbeweging, de lichaamsbeheersing (en handigheid) en de aanpassing aan de omgeving. Voor kinderen geboren vanaf 1 januari 1996 (vanaf 1 januari 2007 vanaf 1 januari 1993) is er een nieuw systeem ingevoerd op 1 mei 2003. Hun aandoening wordt beoordeeld op basis van 3 pijlers: 1. de gevolgen op lichamelijk en psychisch vlak. 2. de gevolgen op het vlak van de activiteit en de participatie van het kind. Dit beoordeelt de arts aan de hand


10

van vier aspecten: leren / opleiding / sociale integratie, communicatie, mobiliteit / verplaatsing en zelfverzorging. 3. de gevolgen voor de familiale omgeving. Hier onderzoekt de arts welke inspanningen de familiale omgeving levert voor het kind. Dit gebeurt op basis van drie aspecten: opvolging van de behandeling thuis, verplaatsing voor medisch toezicht en behandeling en ten slotte de aanpassing van het leefmilieu en de leefwijze. Per pijler worden de gevolgen uitgedrukt in een aantal punten. Een kind heeft recht op een toeslag als het • ofwel minstens 6 punten heeft voor de 3 pijlers samen • ofwel minstens 4 punten heeft voor de 1ste pijler

Waar en hoe aanvragen? Het kinderbijslagfonds waar men als ouder bij aangesloten is, bezorgt op vraag de documenten die moeten worden ingevuld. De Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid stelt een arts aan. Als hij de ingevulde documenten ontvangen heeft, kan het kind uitgenodigd worden voor een onderzoek. De beslissing wordt meegedeeld aan de ouder en aan het kinderbijslagfonds.

Hoeveel toeslag? Oude regeling: toeslag voor kinderen met een handicap van minstens 66% Zelfredzaamheidsgraad: - 0 tot 3 punten: 353,58 euro - 4 tot 6 punten: 387,04 euro - 7 tot 9 punten: 413,75 euro

Nieuwe regeling: toeslag voor kinderen met een aandoening Het bedrag is afhankelijk van de ernst en de gevolgen van de aandoening: - minder dan 6 punten in totaal waarvan minstens 4 voor de eerste pijler: 68,92 euro - 6 tot 8 punten in totaal waarvan minder dan 4 voor de eerste pijler: 91,79 euro - 6 tot 8 punten in totaal waarvan minstens 4 voor de eerste pijler: 353,58 euro - 9 tot 11 punten in totaal waarvan minder dan 4 voor de eerste pijler: 214,20 euro - 9 tot 11 punten waarvan minstens 4 voor de eerste pijler: 353,58 euro - 12 tot 14 punten in totaal: 353,58 euro - 15 tot 17 punten in totaal: 402,05 euro - 18 tot 20 punten in totaal: 430,76 euro - + 20 punten in totaal: 459,48 euro

ONZE MAATSCHAPPELIJK WERKERS

De bedragen zijn van toepassing sinds 1 oktober 2006.

Valerie Bellen 02/735.40.85 toestel 214 02/739.43.04 rechtstreeks nummer [email protected]

Josine Peeters

Sinds begin september hebben we er een nieuwe collega maatschappelijk werk bij. Nick Bos is zijn naam. Hij zal deeltijds het maatschappelijke werk voor de gezinnen van de Zeepbel op zich nemen. Om verwarring te voorkomen en te zorgen dat u bij de juiste persoon terechtkomt, zetten we nog even de coördinaten van alle maatschappelijke werkers binnen onze voorziening op een rijtje. Aarzel niet ze te contacteren als u vragen of bedenkingen hebt over uw kind of onze zorgen dienstverlening.

Afdeling de Torentjes Leen Ameye 02/735.40.85 toestel 272 02/739.43.10 rechtstreeks nummer [email protected]

Afdeling Iris en Prisma

Afdeling Ri4: De Zeepbel Nick Bos 02/735.40.85 toestel 287 02/739.43.16 rechtstreeks nummer [email protected]

Afdeling Ri4: De Schelp, De Waterval, Regenboog I en II Josine Peeters 02/735.40.85 toestel 213 02/739 43 03 rechtstreeks nummer [email protected]

11


BUSO, HOOPVOL OP WEG NAAR MORGEN. In het eerste nummer van dit nieuwe tijdschrift licht Marc Brans, directeur van de secundaire school (BuSO), in grote lijnen het beleidsplan toe. Permanente visieontwikkeling is belangrijk om aan alle betrokkenen te duiden waarom bepaalde beslissingen genomen worden, opdat ieder op zijn eigen terrein mee aan de kar kan trekken.

Door de complexiteit van onderwijs- en zorgvragen is de school aangewezen op een sterke samenwerking met het MPI in beide vestigingsplaatsen: Woluwe en Huldenberg. Meer dan 95% van de leerlingen zijn intern of semi-intern. Hierdoor kunnen ze beroep doen op diverse vormen van (para)medische hulpverlening en krijgen sommige leerkrachten extra ondersteuning tijdens de klasuren. Dat leerlingen opgevangen kunnen worden in het MPI wordt door vele ouders als een groot pluspunt ervaren. Vaak is er thuis geen constante opvang mogelijk, is er nood aan bijkomende professionele begeleiding of is de afstand tussen thuis en school een te grote hindernis. In de leefgroep ontwikkelen zich belangrijke vaardigheden zodat ervaringen van zelfredzaamheid, verbondenheid en solidariteit succesvol groeien. Als centraal gelegen type 6 instituut voor Vlaanderen bouwen


12

we aan een handicapspecifiek onderwijs- en zorgaanbod voor een 80-tal jongeren met visuele beperkingen uit alle uithoeken van het land: de provincies Antwerpen, Limburg, VlaamsBrabant en (een gedeelte van) Oost-Vlaanderen. Ons onderwijs richt zich niet eenzijdig op het realiseren van kennis en latere tewerkstellingskansen, maar beoogt een bredere persoonlijke vorming en maatschappelijke integratie. Het opleidingsaanbod is breed opgezet, maar blijft kleinschalig. Zo kennen we in Huldenberg de polyvalente opleidingsvorm 1 waar op maat van de leerling gewerkt wordt. Jongeren met een meervoudige en visuele handicap kunnen er terecht. Binnen de afdeling IRIS in Woluwe hebben we in de opleidingsvorm 3 de opleidingen logistiek assistent en receptiemedewerker. De opleidingsvorm 4 omvat de opleidingen Economie (ASO), Handel-Talen (TSO) en Kantoor (BSO). Het GON-team type 6 begeleidt meer dan 120 leerlingen in het gewoon onderwijs. GON en BuSO zijn in de dagelijkse werking sterk op elkaar aangewezen. Voor het behoud en het stimuleren van de expertise is deze samenwerking cruciaal. Enerzijds werkt de ‘logistieke cel’ van het GON-team ondersteunend naar de school, o.a. door advies bij omzettingen naar grootdruk of braille, projecten rond grafische vormgeving, diverse nascholingsprojecten en anderzijds kunnen de

GON-leerkrachten hun expertise vergroten door in de BuSO-klassen een stevige praktijkstage te volgen. In onze BuSO-school willen wij een breed opvangnet spannen voor alle leerlingen die omwille van hun problematiek niet binnen de mogelijkheden van het GON geholpen kunnen worden. Een immense uitdaging! Het verplicht ons binnen onze kleinschalige structuur per leerling een flexibel leertraject te realiseren. Met kleine klasgroepen kunnen we meer dan in het gewoon onderwijs de leerling centraal stellen. Het BuSO organiseert sinds september 2001 voor normaal begaafde jongeren met autismestoornissen gespecialiseerd onderwijs en ambulante ondersteuning (GON) voor de brede regio Vlaams-Brabant en Brussel. Binnen de opleidingsvorm 4 (BSO) biedt de Prisma-afdeling de volledige studierichting Kantoor aan. Deze studierichting lijkt goed te voldoen aan de belangrijkste troeven van deze leerlingen: de zin voor orde, structuur, concrete logica, computervaardigheden. De doorstroming vanuit de lagere school op de campus is vanaf dit schooljaar al een feit. Op dat ogenblik is de kans groot dat we een zevende jaar Kantoor inrichten waardoor onze leerlingen een volwaardig getuigschrift secundair onderwijs kunnen behalen. Wij hebben nog geen zicht op de toekomstige tewerkstellings-

kansen van onze eerste lichting schoolverlaters, maar de stageervaringen van de zesdejaars zijn nu al zeer hoopgevend. Voor sommige leerlingen zal het fulltime functioneren binnen het ‘gewone’ arbeidscircuit te hoog gegrepen zijn. Misschien zal een bijkomende vorming soelaas brengen. De begeleiding naar de arbeidsmarkt kan gebeuren in samenwerking met andere vormen van coachen op de werkvloer ( bijv. via de ATB-diensten van de VDAB). We blijven echter bepleiten dat onze opleiding meer beoogt dan louter tewerkstelling. Voor onze jongeren zijn zelfredzaamheid in het dagelijkse leven en algemene ontwikkeling op zich belangrijke doelstellingen. Daarom werden in het lesprogramma extra uren huishoudelijke vaardigheden en koken ingebouwd. Het GON-team auti toont op drie jaar tijd een spectaculaire groei naar meer dan 90 begeleidingen. Of deze groei op haar hoogtepunt is, moeten we nog afwachten. Binnen de regio zijn immers op korte tijd andere scholen met dezelfde dienstverlening gestart. De vormingsmomenten voor ouders zijn druk bijgewoonde toppers van uitwisseling en ontmoeting. De samenwerking met de lagere school baseert zich op een gemeenschappelijke visie op ‘autisme en onderwijs’ wat garant staat voor continuïteit en samenhang in de werking.

hun individuele noden. Naast een algemene sociale vorming krijgen ze een praktische arbeidstraining gericht op handvaardigheid, begeleid werken of beschutte tewerkstelling. Vaak zijn ze later aangewezen op dagcentra of andere initiatieven waarbij een zinvolle vrijetijdsbesteding hoog op de agenda staat. Beschutte tewerkstelling is niet altijd haalbaar. Door de beperkte doorverwijzingsmogelijkheden op onze campus voor deze doelgroep worden uitzonderlijk leerlingen met een lager ontwikkelingsprofiel (OV1) vanuit de lagere school georiënteerd naar deze heterogene klasgroep. We kiezen voor een gemengde werking met een leerprogramma in de school en een inoefenprogramma o.a. in het integratiehuis (infrastructuur van het MPI). Inderdaad, op enkele jaren tijd maakten we als school een fantastische metamorfose door. We hebben een nieuwe doelgroep in ons hart gesloten en nieuwe hoopgevende initiatieven genomen voor de slechtziende en blinde jongeren. Het aantal personeelsleden groeide intussen met meer dan 40 % en het aantal leerlingen steeg tot 125.

Er waren enkele noodzakelijke verschuivingen in het onderwijsaanbod binnen de twee vestigingen van de school. De school is een samenspel van vele participanten die elk hun aandeel hebben in het resultaat dat gezien mag worden. Het beleid kan veel willen, maar de medewerkers maken het waar op het terrein. Het zijn de leerlingen die het klaarspelen om ondanks hun beperkingen stappen vooruit te zetten. ‘De prachtigste bloemen bloeien in het verborgene’ zegt een oud spreekwoord. Heel wat medewerkers en leerlingen werken op volle kracht, maar in alle bescheidenheid. Daarom wil ik voor de komende dagen in de kerstviering en onder de kerstboom mijn oprechte wensen overmaken aan de hele ploeg: dank u , wel duizend maal. Een nieuwe morgen wacht ons … want voor zoveel inzet en motivatie kan geen toekomst duister blijven. Marc Brans, directeur secundaire school (BuSO) Een school is in de eerste plaats het werk van een team van gemotiveerde medewerkers. De zin om iedere dag kwaliteit te leveren, houdt de uitdaging sterk.

Onze secundaire school heeft één klasje jongeren met auditieve beperkingen. Sinds september 1994 wordt voor deze doelgroep nog enkel de opleidingsvorm 2 georganiseerd. De nieuwe benaming Regenboog 2 verwijst naar de nauwe bindingen met de lagere school. De jongeren krijgen er een opleiding op maat van

13


Nieuwe vleugel komt van de grond aan de rand. In het Ongelovige Thomascollege, gesitueerd aan de rand van onze hoofdstad, werd deze week de nieuwe vleugel voor Buitenaards Secundair Onderwijs (Bui.S.) met veel feestgedruis ingehuldigd. Onder de aanwezigen vonden we naast een B.V. en een E.H. uiteraard een hoge E.T. De persoon die het meest de aandacht trok en daarom ook het lint mocht doorknippen was echter niemand minder dan de minister van Buitenaardse Betrekkingen, de heer Karel De Tucht. Dat de minister zelf het protocol waarnam en dat niet aan een adjunct liet, illustreert het belang van de nieuwe onderwijsfaciliteit ten volle. Hierbij de antwoorden van de minister op een aantal vragen van uw reporter ter plaatse.

[MINISTER PERSOONLIJK BETROKKEN] Mijnheer de Minister, uw aanwezigheid op deze officiële inhuldiging doet vermoeden dat u het Bui.S. genegen bent. Zit daar ook enig persoonlijk engagement achter? Ik denk inderdaad dat het Bui.S.-onderwijs een belangrijke stap kan betekenen voor de integratie van buitenaardse leerlingen in onze maatschappij. We stellen vast dat ook langs de kant van de autochtone bevolking de inspanningen van de nieuwe leerlingen erg geapprecieerd worden. U weet dat het dossier door mijn departement werd begeleid en ik kan u zeggen dat ik me er ook persoonlijk mee gemoeid heb, ja. Ik denk dat in een democratische samenleving alle progressieve krachten moeten meewerken aan zingevende projecten. Welke zijn volgens u de belangrijkste inspanningen die voor de integratie van de extraterrachtonen reeds geleverd werden en kan het volgens u nog beter? Het kan altijd beter, maar we mogen niet vergeten dat het ooit slechter is geweest. Vroeger werd er helemaal geen rekening gehouden met het feit dat extraterrachtonen de ogen dicht houden en wegens het ontbreken van gehoor aangewezen zijn op gebarenbraille. Is het integreren van extraterraleerlingen volgens u noodzakelijk? Dat lijkt me nogal evident. Dat werkt omgekeerd toch ook!


14

Hoe bedoelt u? Wel, onze mensen moeten zich in buitenaardse landen toch ook aanpassen en zich bepaalde autistische gedragsregels eigen maken. De multiplanetaire samenleving is trouwens een feit en zonder integratie draait die niet.

[VLIEGENDE DAGSCHOTELS VALLEN NIET IN DE SMAAK] Zijn er nog moeilijkheden? Ik denk dat niets perfect werkt, maar dan hebben we het over details. Al heb ik wel vernomen dat het idee om als snelle hap vliegende dagschotels te serveren door de nieuwe leerlingen niet werd geapprecieerd. Ze eten niet graag in de vlucht. De leerlingen gaan in de weekends naar huis. Zorgt het vervoer nooit voor problemen? Thuis is in dit geval niet bij de deur, dus het gaat steeds om een echte reis. We stellen vast dat er een tekort is aan occasionele begeleiders, maar we krijgen straks hulp van de NASA. Dus alles komt in orde? Ja hoor, Een aantal van onze afgestudeerde leerlingen, zoals Ben Crabbé, bewijzen overigens dat men mits wat ‘blokken’ ver kan komen.

Succesvolle avond voor oud-leerlingen van de Torentjes Voor wie nooit eerder van de Torentjes hoorde, brengt deze bijdrage naast een kort verslag ook wat informatie over de afdeling. Op 18 november werd er bij De Torentjes een oud-leerlingenavond georganiseerd. Dat was de eerste samenkomst van exbewoners en ‘oud’-personeel in het 18-jarig bestaan van deze afdeling. Er werden een 100-tal uitnodigingen verstuurd. Omdat men-

sen nu eenmaal geregeld verhuizen en adresveranderingen niet altijd worden doorgegeven, kwamen enkele brieven niet ter bestemming. Toch was de opkomst vrij groot. In totaal waren er een 40-tal personen aanwezig, waarvan het grootste deel ex-personeelsleden. Een mooie groep om al flink wat ambiance te scheppen! De jongeren waren enthousiast om elkaar en hun opvoeders van vroegere tijden terug te zien. Ze taterden honderduit. Het was een tof weerzien voor alle partijen en aan de hand van foto’s werden vele leuke herinneringen opgehaald.

Toen De Torentjes in 1998 startten, waren ze gehuisvest aan de andere kant van de campus. De leefgroepen zijn ondertussen al verschillende malen verhuisd. Samen aan tafel met een bord lekkere spaghetti, maakten we ook een ‘inventaris’ op van waar iedereen zoal terechtgekomen was. Zoals vroeger stonden we ook samen aan de afwasbak. Zo’n gezellige avond is zeker voor herhaling vatbaar. Er werd al gesproken over de viering van 20 jaar Torentjes … Vera Verbeken opvoedster-groepschef van de “Torentjes”

De afdeling Torentjes biedt, als internaat, plaats aan een 15-tal kinderen tussen 6 en 21 jaar met een verstandelijke handicap en/of met gedrags- en emotionele problemen. Een opname houdt steeds een inschrijving in bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Kinderen of jongeren die het thuis niet zo gemakkelijk hebben, uiten dit vaak in hun houding en hun gedrag. Zo kan het zijn dat zij emotioneel en/of sociaal in de knoop geraken, problemen op schoolvlak vertonen of zich problematisch gedragen. ‘Torentjes’ wil hulp bieden aan deze kinderen en jongeren. Deze hulpverlening realiseert zij door 24/24u opvang te bieden en dit 7 dagen op 7. Ook tijdens de weekends en vakantieperiodes is er mogelijkheid tot opvang. Dit laatste gebeurt altijd in samenspraak met de ouders. De meeste kinderen en jongeren gaan immers tijdens de weekends en vakantieperiodes naar huis. Voor sommige kinderen/jongeren heeft het internaat dan weer een gezinsvervangende functie. Wij willen hen helpen hun leer- en opvoedingsmoeilijkheden te overwinnen en hun kansen bieden op een harmonische persoonlijkheidsontwikkeling. Daarvoor bieden we hen – buitenschools - onder andere volgende dienstverlening: affectief-emotionele begeleiding, aanleren van sociale en relationele vaardigheden, studiebegeleiding, bevordering van zelfstandigheid ... De kinderen en jongeren gaan naar school buiten de campus.

15


DOVENCULTUUR IN DE LEEFGROEP Dovencultuur? Wat is dat? Cultuur in een leefgroep? Hoe gaat dat dan? Mensen die onder elkaar een eigen taal gebruiken en bepaalde eigen gewoonten, manieren van omgaan hebben, behoren tot een cultuur. Dove mensen hebben een eigen taal: de Gebarentaal (met een eigen gebarenschat en grammatica, een échte natuurlijke en levende taal dus). In Vlaanderen gebruiken Dove personen de Vlaamse Gebarentaal. Die Vlaamse Gebarentaal heeft trouwens dialecten, net zoals het gesproken Nederlands in Vlaanderen. Daarnaast hebben Dove personen ook eigen gewoonten en gebruiken. Zo tikken ze elkaar bijvoorbeeld aan als ze iets willen zeggen, knippen ze het licht aan, uit en weer aan als ze in een zaal de aandacht willen trekken enzovoort. Dove personen die binnen de Dovencultuur leven, vrienden hebben, communiceren in Gebarentaal, noemen zichzelf Doof, met een hoofdletter D. Zo duiden ze aan dat het niet om het ‘gebrek’ doof of slechthorend gaat maar dat ze geloven dat er ook een waardevol aspect verbonden is met doof zijn, namelijk een eigen, rijke cultuur. En die schrijf je met een hoofdletter.

Veel dove en slechthorende kinderen groeien op in een horend gezin en een horende omgeving. Daar komen zij meestal niet onmiddellijk in contact met Dovencultuur en Gebarentaal. De kinderen leren spraak verstaan met hun hoortoestellen en/of C.I. en leren Nederlands praten. Zo kunnen ze zich thuis voelen in de ‘horende wereld’. We weten echter dat deze kinderen, als ze wat groter worden, zich vaak vragen gaan stellen rond hun doof-/slechthorend zijn. Ze merken bijvoorbeeld dat ze in groep of in een luidruchtige omgeving de gesprekken niet zo goed kunnen volgen en voelen zich niet hélemaal thuis in de horende wereld. Ze gaan op zoek naar zichzelf. Bij een (vaak toevallige) kennismaking met de Dove wereld staan ze versteld en zijn ze nieuwsgierig. Maar ook in die wereld voelen ze zich dan vaak niet helemaal thuis. Omdat ze bijvoorbeeld nooit echt Gebarentaal geleerd hebben of nooit eerder contact hadden met een dove volwassen persoon. Jonge dove of slechthorende kinderen denken trouwens vaak dat doofheid of slechthorendheid verdwijnt als je groot wordt of dat het iets is dat alleen bij kinderen voorkomt. Ze komen op dit idee omdat ze nooit een volwassen dove persoon zagen. We willen uiteraard voorkomen dat kinderen beginnen twijfelen aan zichzelf of dat ze het moeilijk krijgen met hun identiteit (doof/ horend). Daarom willen we de kinderen zich leren thuis voelen in de twee werelden: de Horende wereld en de Dove wereld.


16

Het leren van Gebarentaal en het kennismaken met de Dovencultuur vinden we dan ook heel belangrijk in de leefgroepen. Maar een cultuur is niet iets waar je over praat, neen, een cultuur moet je beléven! Daarom organiseren we regelmatig activiteiten die iets te maken hebben met Dovencultuur en is Dovencultuur aanwezig in de dagdagelijkse werking. Denk maar aan onze Woluwe Dovendag van vorig jaar of aan de toneelvoorstellingen die getolkt worden door tolken Vlaamse Gebarentaal. In de leefgroep gaat af en toe de stem op slot om onze Gebarentaal te oefenen en als het de Sint lukt brengt hij zijn Gebarentaalpieten mee. Vanaf dit schooljaar hebben we ook een Dove medewerkster. Sandy komt elke woensdagmiddag meehelpen en meespelen in een leefgroep. Sandy praat met de kinderen in Vlaamse Gebarentaal, leert hen de cultuur van binnenuit kennen en zal in de toekomst ook wel eens een activiteit organiseren rond Dovencultuur. We zijn heel blij dat Sandy dit wil doen. Onze kinderen en jongeren hebben er duidelijk veel deugd aan om met haar eens te kunnen gebaren over ditjes en datjes en over wat het is om doof of slechthorend te zijn. Met fierheid en grote dankbaarheid voor al onze Schelp- en Regenboogmedewerkers kunnen we zeggen dat Dovencultuur is beginnen leven in het M.P.I.! Met vragen rond Dovencultuur en Gebarentaal kan je altijd terecht bij Katrien Timmerman, orthopedagoge Ri4.

Donderdag 26 oktober was Dovencultuurdag Veel bussen en busjes kwamen aangereden op de parkeerplaatsen van de voorziening Sint Gregorius in Gent-Brugge. En in de sporthal: een grooooooooooote bende dove en slechthorende kinderen en jongeren. Dove en horende medewerkers uit de verschillende scholen en voorzieningen in Vlaanderen hadden deze dag georganiseerd voor alle dove en slechthorende kinderen en jongeren die in het buitengewoon onderwijs naar school gaan. Het werd een ontmoetingsdag en een heuse Dovencultuurdag in één. In de voormiddag stonden kennismakingsspelletjes en een speels infomoment rond Dovencultuur op het programma. In de namiddag werd er in grotere groepen een spel gespeeld. Zo mochten de jongeren van Regenboog 2 zich met hun collega’s uit andere scholen helemaal laten gaan in een levend kwartetspel! Het was voor iedereen reuzetof om leeftijdsgenootjes van andere voorzieningen te leren kennen en zo iets bij te leren over Dovencultuur. Al onze kinderen en jongeren hadden die dag een stralende lach op hun gezicht! Toen op het einde gevraagd werd of ze het leuk zouden vinden om dit volgend jaar opnieuw te doen, stak een oorverdovend applaus op. Daar kunnen we niet meer omheen. Katrien Timmerman

Enkele reacties van de klas van meester Johnny ✓ Op donderdag 26 oktober was het cultuurdag van de doven en de slechthorenden in Gentbrugge. Ik heb Rodion, Wouter, Bram en Glen gezien, onze vroegere klasmakkers. De school was heel groot en mooi. Alle spelletjes vond ik leuk. Iedereen kreeg een kleurtje op wang en voorhoofd geschilderd. De groepen werden samengesteld per kleur. Maar ik maakte er geen nieuwe vrienden. Voor mij was het te moeilijk om contact te maken. Ook tijdens het middageten bleven wij in dezelfde groep. Gelukkig zaten Bikena en ik aan dezelfde grote tafel. Toch vond ik het leuk! (Ceren Oz) ✓ Op 26 oktober hadden wij een vrije dag. Niet helemaal bedoel ik, want er was die dag dovencultuurdag te Gentbrugge. In de grote zaal mochten we allen gaan zitten. Wel tien begeleiders werden aan ons voorgesteld. Allen spraken in gebarentaal. Na wat uitleg gingen we spelletjes spelen. We kregen een kleurtje op het gezicht. Dat was grappig! Na het laatste spel van de namiddag hebben we een gebarenliedje “gezongen”. ‘t Was super leuk! (Charlotte Pevernagie) ✓ Toen wij in de school te Gentbrugge aankwamen, dacht ik meteen aan een sporthal. Binnenin op de tribune zag ik onze kameraadjes Wouter, Bram, Glen en Rodion. Wouter en Bram zijn best wel flink veranderd. Elke leerling kreeg een kleurtje. Ikzelf kreeg groen. We speelden spelletjes en maakten daarna een groepsfoto. Het was een toffe dag! (Sammy Van Grunderbeek)

17


De week van het bos!

De leerlingen van de Waterval (lagere school) zijn op uitstap geweest naar het bos. Onder begeleiding van een ervaren gids zijn zij op zoek gegaan naar allerlei soorten insecten die zich in het bos verstoppen.

UITNODIGING: 8e x DOVENVOORSTELLING Wat ? Komedie: Waar? Hoe?

Wanneer? Kostprijs?

“Schat, mag ik je mijn schat voorstellen?” van Johan Deckers in een regie van Gie Beullens Liedekerke, St. Gabriëlinstituut, St. Gabriëlstr. 152 E 40, uitrit 19a, richting Liedekerke N208; aan rond punt “Liedekerke-centrum” N207 dan 4e lichten: links vrijdag 19 januari 2007 om 19.45u volwassenen € 6,00 ;-14 j / + 55 j € 5,00

Horend toneel met tolken!!! Leiding : Hilda Demaere !!!

Reservatie: Fax: 053/68.47.90 (J. De Rijck) of 053/66.60.33 (Marie Gerday)

Kaarten aan de kassa !

Groetjes, Juffrouw Inge Chau en meester Johnny De Brabanter uit Woluwe

Kijk eens naar toneelkring “De Waag” op …”www.dewaag.be” Alleen dit strookje faxen voor reservatie a.u.b.

❑ ik ben doof ❑ ik heb al kaarten ❑ slechthorend ❑ ik heb nog geen kaarten ❑ horend (kruisje zetten aub) (kruisje zetten aub) NAAM . ......................................................................................................... ADRES . ......................................................................................................... . ......................................................................................................... FAX . ......................................................................................................... Hoeveel plaatsen ? ……. x volwassenen € 6,00 ……. x kinderen tot 14 jaar € 5,00 ……. x gepensioneerden vanaf 55 jaar € 5,00


18

UITNODIGING KERSTMARKT op zaterdag 16 december 2006 vanaf 16.00u met een slinger op mijn kop engelenhaar erbovenop nu nog warme kleren aan zo kan ik naar de kerstmarkt gaan.

georganiseerd door

Koninklijk Instituut Woluwe - Georges Henrilaan 278 - 1200 Brussel - Ri4 - Regenboog 2

WAFELVERKOOP 2006 Proficiat en dankjewel aan al onze fantastische wafelverkopers! Het is ons weer gelukt om een recordaantal wafels te verkopen. Met deze centjes kunnen we weer nieuwe spulletjes voor de klas kopen! Jullie waren weer geweldig! Hip hip hip hoera!!! Zie hier onze ‘wafelkoningen’: Bert, meester Jody, Joey en Senne. Zij zijn onze ‘verkoopkampioenen’ van dit schooljaar! De webstek van de Kleuters&Lagere school Een bezoekje meer dan waard!

www.Ri4.be

19


Als een vaste waarde met pensioen gaat… Maria De Saegher, opvoedster in het Integratiehuis, internaat voor de kinderen en jongeren van Regenboog, ging onlangs met pensioen. Het was een moeilijk afscheid, want ze was verknocht aan het instituut en de kinderen. Als eerbetoon aan haar jarenlange toewijding volgt een overzicht van haar loopbaan. Ze moet zowat 25 geweest zijn toen ze hier in 1972 in Woluwe begon te werken. Voordien had ze al enkele jaren in een gezinsvervangend tehuis gewerkt. In Woluwe startte ze als opvoedster in een leefgroep met slechthorende kinderen. Die leefgroep was gelegen in een huis in de Linthoutbosstraat. In dat huis was zowel de klas als de leefgroep gevestigd. Hierdoor was er geen contact tussen de slechthorende en de dove leerlingen. Dat was toen zo. Een paar jaar later verhuisde ze met haar leefgroep naar een huis in de Prekelindenlaan. In de jaren tachtig kwam Maria terecht bij de dove en slechthorende kleuters in huis Speeckaert. Ondertussen was de fusie met het instituut van Ukkel een feit en kwam Maria terecht in de leefgroep van de jongste leerlingen van de lagere school. Midden van de jaren tachtig verhuisde Maria nogmaals naar de toen pas verbouwde lokalen van de dove kleuters. In die periode startte het kinderdagverblijf Woluland op, dat oorspronkelijk ook erg nauw met de kleuters samenwerkte.


20

In het midden van de jaren negentig schakelde Maria nogmaals om. Ze werd toen samen met Magda de begeleider van de jongeren in het integratiehuis, en waarschijnlijk is het in die functie dat de meeste jonge collega’s zich haar zullen herinneren. Behalve het leefgroepwerk was Maria ook actief in een aantal randactiviteiten. Zo trok ze mee aan de kar van de personeelsbond en vond je haar bij allerhande feesten terug in de kookof opdienploeg. Dat er tijdens die vele dienstjaren talrijke grote momenten waren, spreekt vanzelf. Zo was er na de fusie met Ukkel de viering van 150 jaar K.I.Woluwe,

met daarbij het bezoek van de koningin aan het instituut. Er waren ook de jaarlijkse atletiektornooien waaraan ze meewerkte, de vele kampen met de blinde jongeren in Italië, Zwitserland en Oostenrijk. En dan mag ik zeker niet de legendarische mosselfeesten vergeten, waarbij onvoorstelbare hoeveelheden mosselen werden bereid. Na ongeveer 35 jaar dienst in Woluwe, waarbij ze naar schatting een driehonderdtal kinderen heeft begeleid, mag Maria het nu wat rustiger aan doen. We zullen haar missen en we hopen haar nog vaak terug te zien in het instituut. Peter Van Mossevelde

NIGHT OF THE PROMS Donderdag 9 november zijn de jongeren naar de Night of the Proms geweest. Dit evenement vond plaats in Antwerpen. Onze vrolijke bende vertrok om 18.00 uur aan het instituut en arriveerde een uur later... Daar werden we heel goed ontvangen. We kregen we zitplaatsen, wat niet betekende dat we moesten blijven zitten! De show begon stipt om 20.30 u. en vanaf de eerste tonen zat de sfeer er goed in. De verschillende acts werden aangekondigd door Carl Huybrechts. Volgende groepen passeerden de revue: Texas, Ike Turner, Tears for Fears, Tony Henry en natuurlijk de vaste klant John Miles. De verrassingsact was een voor ons onbekende dame Laura Fabian. Ze barstte los met een bekend nummer van Mariah Carry en liet ons meteen de omvang van haar stem horen. De Wals werd gespeeld. Het verbaasde de opvoeders dat de leerlingen van tegenwoordig ook nog kunnen walsen. Zoals elk jaar werd er het nummer Land of Hope and Glory gespeeld en begon iedereen natuurlijk mee te brullen! De show werd afgesloten met het nummer Yellow Submarine van The Beatles. Moe maar zeer tevreden keerden we naar onze bedjes terug. Liesbet Dewael en Charlotte Scheelen

EEN NIEUW BEGIN… De afdeling Prisma blijft maar groeien. Bij de start van het nieuwe schooljaar ontstond een gebrek aan leefgroepruimte binnen de muren van het instituut. Hierdoor kregen wij als oudsten van Prisma de kans om in een oud herenhuis in de Prekenlindenlaan onze leefgroep te vestigen. Wat maakt het anders om in dit huis te zitten en niet in een leefgroep in het instituut? In de eerste plaats krijgen we meer vrijheid, maar we moeten natuurlijk ook zelf meer verantwoordelijkheid opnemen. Nog een groot verschil is dat de kamers verdeeld zijn over verschillende verdiepingen. Hierdoor hebben we meer ruimte om een playstation te zetten. We moeten zelf onze tijdschema’s in het oog en achterhoofd houden. Te laat is te laat! We zorgen ervoor dat het gezellig is in de leefgroep. Dit geldt ook voor de kamers en de tuin waarmee we wel wat werk hebben. Gelukkig steken de werkmannen een handje toe. Door onze grote keuken hebben we de kans om zelf eens iets lekkers te koken. En dan is er nog Nijn, het leefgroepkonijn. Die moeten we natuurlijk in leven proberen te houden. Dat zorgt voor nachtelijke klopjachten om Nijn na een avontuurlijke dag in de tuin terug in zijn gezellig hokje te zetten. Groetjes Laura, Bart, Joachim, Gunther, Tijs, Nicolas, Bryan en Robbe

21


LIEF EN LEED Nieuwelingen op onze planeet ✓ 08/06/06:

KORNEEL: zoontje van Dr. Christel Peeters (kinderpsychiater O.C.)

✓ 06/08/06:

THOR: zoontje van Kristel Janssens (onderwijzeres Waterval BuBAO)

✓ 21/09/06:

FLOR: zoontje van Tim Schampheleer (opvoeder Prisma)

✓ 21/10/06:

WOLF: zoontje van Wig Janssens (kleuteronderwijzeres Zeepbel kleuters)

✓ 02/10/06:

ELLE: dochtertje van Sofie Meysman (Gon-leerkracht BuSO)

✓ 18/10/06:

OLIVER: zoontje van Cindy Boeckmans (leerkracht BuSO)

Trouwden met hun lief ✓ 08/07/06:

Nele Penneman (onderwijzeres Waterval lagere school) en Yves Reymen

✓ 16/07/06:

Jody De Graeve (leerkracht LO Ri4) en Kristien Mattens

(Geen foute datum: ze zijn inderdaad op een zondag getrouwd!)

We vergeten ook de langdurige zieken niet ✓ We wensen Chris Willocx (leerkracht BuSO) een spoedig en geheel herstel. ✓ We zijn blij dat Rick Sermeus (IRIS) weer terug is en wensen ook hem een goed herstel.

Zijn overleden ✓ 12/07/06:

broeder Noël Joseph Genné (ere-algemeen directeur)

✓ 02/10/06:

Léon Vanmarcke (werknemer T.W.I.-Kanunnik Triest)

✓ 08/10/06:

Noël François (ex-collega Huishoudelijke Dienst)

✓ 23/11/06:

Carl Delvigne (ex-receptionist)


22

AGENDA BuSO – IRIS – PRISMA – REGENBOOG 2 20/12/2006

Laatste dag van de toetsen

21/12/2006

Schorsingsdag: geen school.

De (semi-)internen worden opgevangen door het internaat.

KERSTVIERING om 18.00 gevolgd door kerstmaaltijd

22/12/2006

Rapporten

08/01/2007

tot 12/01/2007 Doorlichting door de inspectie

11/01/2007

Oudercontact

14/02/2007

GON-meedoedag

19/02/2007

tot 23/02/2007 Krokusvakantie

27/02/2007

Schoolraad

07/03/2007

Interne nascholing IRIS: sociale vaardigheden bij opgroeiende

adolescenten met visuele handicap

09/03/2007

Rapporten

29/03/2007

Schorsingsdag: geen school

de (semi-)internen worden opgevangen door het internaat

BuBaO - Ri4 16/12/2006

Kerstmarkt

08/01/2007

Rollebolle sportnamiddag voor Waterval en schelp

Kleuters 31/01/2007

Pedagogische studiedag

09/02/2007

Oudercontact

TORENTJES 20/12/2006

Kerstmaaltijd met ouders in de leefgroep

21/12/2006

KERSTVIERING om 18.00 gevolgd door kerstmaaltijd

23


Fotosessie met de Sint Volgens de leerlingen hebben deze leerkrachten een zoen van de Sint verdiend!

interview Jarige Bram op van de Sint

met een Onze Sint kwam

e boot. milieuvriendelijk

Jonge Pieten w

achten op hun

bij de assistente

eerste opdracht

.

Wat zat er in de zak van de Sint? Neen, geen stoute kinderen… Alleen lekkere en leuke dingen.

Ri4

BuSO

TOR

• Een winkeltje op maat van de kleinsten • Gezelschapsspelen, puzzels en boeken • Biljart • Stuntfiets • DVD-speler

• Speelkaarten en allerlei gezelschapsspelen voor braillisten en slechtzienden. • Gezelschapsspelen voor Prisma. Met dank aan de sponsors van de Sint: Eerste regionaal centrum voor infrastructuur van Defensie o.l.v. Kolonel Kamiel Kempeneers

• Playstation 2 voor de jongsten met een tof spel erbij • Ook voor de middengroep en Prekelinden een paar nieuwe spelletjes voor Playstation 2.


24

DRIEMAANDELJKS

Recommend Documents