Voor mensen die zorgen

Voor mensen die zorgen

2 juni 2011

Monique Zonneveld Helemaal op haar plek in een nieuwe functie

Veranderingen aan de top

Vertrouwenspersonen

De Raad van Bestuur van twee naar één

Een luisterend oor lost al vaak veel op

Fotodagboek: Dynamica | Dáárom zit Karen Wolff bij de PéVé Odion en kunstcentrum Wherelant | De column van Petra In discussie over Beelden van Kwaliteit | Slimmer werken Twee vrijwilligers gaan stoppen | Tien vragen aan Elin Reiss

In deze

Directioneel

2

Fotodagboek van Kim en Eva van Dynamica

3

Veranderingen aan de top

4

Dáárom zit Karen Wolff bij de PéVé

6

Odion en… kunstcentrum Wherelant

7

In discussie over Beelden van Kwaliteit

8

Van de OR: slimmer werken!

10

De column van Petra: afhankelijk

10

De overstap: Monique Zonneveld klom stap voor stap omhoog

11

Vrijwilligers Hetty Reuvers en Riek Zoekende gaan stoppen

12

Dát doen vertrouwenspersonen!

13

In dienst, uit dienst

14

Watskeburt?

15

Tien vragen aan Elin Reiss

16

Colofon Impuls is een uitgave van de stichting Odion. Odion biedt ondersteuning aan mensen met een handicap. Impuls wordt verspreid onder medewerkers en vrijwilligers en verschijnt drie maal per jaar. Stichting Odion Postbus 138 1440 AC Purmerend T: 0299 - 412 812

Vraagsturing zit in onze genen

Het fotodagboek van Eva Brand en Kim Matton van Dynamica Kinderdagcentrum

Een tijdje geleden was ik in Het Tolhuys in Zaandam. Ik was uitgenodigd bij de jaarvergadering van ‘Kansplus’, een organisatie voor ouders en verwanten van mensen met een beperking. Een aantal aanwezigen daar stond aan de wieg van wat nu Odion is, nog maar een halve eeuw geleden. Het waren ouders en familieleden die vonden dat hun kinderen met een verstandelijke handicap aanwezig moesten kunnen zijn in de lokale samenleving. De eerste Gezinsvervangende Tehuizen werden geopend en er kwamen Dagverblijven voor kinderen en volwassenen tot stand. Terugkijkend vormde dit de opmaat tot alle vormen van dienstverlening die wij nu bieden.

Dolblij zijn ze met hun nieuwe werklocatie. ‘Alles is lekker ruim en omdat alle groepen naast elkaar liggen is er veel meer onderling contact.’ Voor Impuls geven begeleiders Eva en Kim een rondleiding door het pand waar naast het KDC van Odion ook ZML-onderwijs (voorheen Het Anker), revalidatie (Heliomare), een peuterspeelzaal en naschoolseopvang zijn gevestigd.

Ook in de jaren 80 en 90 waren het die ouders en verwanten die ons wezen op leemten in het aanbod. Zo ontstonden nieuwe mogelijkheden als Hulp aan Huis, Begeleid Zelfstandig Wonen en Leerwerkbedrijven. Nu delen van de AWBZ naar de gemeentelijke overheid zullen overgaan, vind ik het gepast om dit stukje ‘geschiedenis’ nog eens op te halen. Er wordt veel gesproken over ‘vraagsturing.’ Die avond in Het Tolhuys realiseerde ik mij eens te meer dat dat begrip verweven is met de geschiedenis van Odion als semi-murale organisatie en ‘in onze genen’ zit. Die vraagsturing is nauw verbonden met de emancipatie die onze cliënten in die halve eeuw hebben bereikt. In de visie van Odion staat al jarenlang dat wij mensen met een beperking als burger willen ondersteunen bij de uitoefening van hun persoonlijkheidsrechten en bij de verwezenlijking van de sociale grondrechten. Bij de eerste kun je denken aan het recht op integriteit en het recht op meningsuiting. Bij het tweede aan het recht op huisvesting, het recht op arbeid en het recht op gezondheid. Daarmee was en is onze zorg en dienstverlening een randvoorwaarde voor het daadwerkelijke burgerschap van onze cliënten. Mede om die reden kijken wij met een open blik naar de mogelijkheden die de WMO aan mensen met een beperking gaat bieden. Maar ook met een kritisch oog. Al is het maar omdat wij met hetgeen wij hebben opgebouwd schatplichtig zijn aan die mensen die avond in Het Tolhuys!

De hele dag feest

Samen buitenspelen

Muisje

Deze foto is gemaakt op 31 maart jl. toen Dynamica officieel open ging. Het was echt de hele dag feest, compleet met theatershow, een clown én het oplaten van ballonnen. Van het jongetje rechts op de foto, Mitchell, is het ballonkaartje teruggevonden in Dronten. Leuk hè?

Hier zit Taco lekker buiten te spelen in onze mooie nieuwe zandbak. De tussendeuren tussen de drie groepen grenzen allemaal aan de speelplaats. In de pauze gaan de deuren open. Dan spelen de kinderen samen en dat gaat heel goed. Fantastisch voor de integratie, natuurlijk.

Lize is de logopedist die – net als andere ondersteuners zoals de fysioen ergotherapeut – een aantal maal per week op het KDC is. Soms werken ze met de groep, soms één-op-één. Hier speelt ze met Ray ‘er komt een muisje aangelopen’ en lokt ze een reactie bij hem uit.

BIM

Triptrap

Zwiepen en zwaaien

Bij Beleven In Muziek worden bepaalde muziekjes aan materialen en geuren gekoppeld. Op deze foto zit de geur op de handschoenen. Kinderen reageren hier heel divers op, dat maakt het erg mooi om te doen. Sommige worden rustig, anderen gaan juist schaterlachen of zitten geboeid te kijken.

Via de metalen speelboog kunnen we met weinig geld mooi spelmateriaal maken waarmee we de kinderen uitdagen tot spelen. Jim zit hier in de triptrapstoel die we bij de speelboog hebben gezet. Op de foto houdt hij een speeltje tegen zijn kin: zijn manier om het spelmateriaal te ervaren.

Ray vindt de speelboog helemaal geweldig. Hij is gek op zwiepen en zwaaien. Het mooie is dat het speelgoed altijd weer terugkomt omdat het is vastgemaakt. Om de zoveel tijd hangen we er nieuw speelgoed aan, om de kinderen steeds een nieuwe beleving te bieden.

Redactie en coördinatie

Vitamedia Hoorn Irma van der Lubbe en Marian Vleerlaag Redactieadres

Nieuwstraat 23 1621 EA Hoorn T: 0229 - 280 230 E: [email protected]

Henk Steen Raad van Bestuur

Vormgeving

Grafish Tom van Hoogstraten Fotografie

Evelien Berger, Elly Kroese, Trudy Conijn, Yvon Bakker, Frits de Beer, Irma van der Lubbe Redactieraad

Ineke Annen, Maud van Busschbach, Sandra Jak, Elly Kroese, Rob Marinus, Petra Ruiter, Rinske Rill Ilse van Doorn, Ingrid van Melsfort Druk

Koopmans Drukkerij, Hoorn Oplage

1.350 exemplaren Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van Odion, Vitamedia en Grafish.

impuls | 2 2011

03

Veranderingen aan de top

Een logische stap op het juiste moment Per 1 maart jl. heeft de samenstelling van de Odion top een belangrijke verandering ondergaan. Impuls vroeg de hoofdrolspelers wat er precies is veranderd en wat de reden van deze beslissing is.

Aan het woord

Henk Steen Raad van Bestuur Gerard Fokke Directie Ben Zwarthoed Directie

Henk Steen & Gerard Fokke: binnen Odion werden hun namen tot voor kort vaak in één adem genoemd. Maar dat zal nu veranderen, want Odions Raad van Bestuur bestaat niet langer uit twee personen. ’Formeel komt het erop neer dat ik per 1 maart j.l. ben teruggetreden als lid van de Raad van Bestuur’, legt Gerard uit. ’De komende twee jaar blijf ik nog voor twee dagen per week aan als directielid, waarbij ik me bezighoud met de zaken rondom het aantrekken en ontwikkelen van vastgoed. In die twee jaar ga ik ervoor zorgen dat binnen de organisatie voldoende kennis en ervaring wordt overgedragen en opgedaan om mijn taken op dat gebied te kunnen overnemen. Een andere belangrijke wijziging is dat Ben Zwarthoed is benoemd tot directielid waarbij hij verantwoordelijk is gesteld voor de bedrijfsvoering. Daaronder vallen onder meer zaken als financiën, ICT, cliëntenadministratie en de salarissen.’

Plattere organisatie De beslissing om de tweekoppige Raad van Bestuur terug te brengen naar één is volgens Henk Steen een logische afron-

ding van het reorganisatieplan Triton. ’De afgelopen jaren hebben we ons bij Odion intensief beziggehouden met de vraag hoe we efficiënter konden werken’, verklaart hij. ’Overal in de organisatie is gekeken hoe we hetzelfde werk met minder mensen konden doen, waarbij uiteraard ons streven was om de kwaliteit van de primaire zorg aan de cliënt intact te houden. Dat hele proces heeft inmiddels geleid tot een plattere structuur, waarbij mensen in alle lagen van de organisatie hebben geleerd om meer verantwoordelijkheid te dragen. Daarnaast zijn veel bedrijfsonderdelen naar een professioneler niveau getild.’ ’We hebben een roerige tijd achter de rug’, heeft Gerard ervaren, ’maar we zien dat er nu rust in de organisatie komt; er is iets aan het stabiliseren. Hoewel we niet de illusie hebben dat Odion ooit stil zal staan, hebben we toch sterk het gevoel dat dit het goede moment was om ook de laatste organisatiewijziging van Triton uit te voeren – die aan de top.’

Aanleiding Was het voor Henk en Gerard moeilijk om te beslissen wie van de twee de stap terug zou doen? ’Nee, niet echt’, antwoordt Gerard. ’Bij mij speelt het al een paar jaar, vanaf het moment dat we de mogelijkheid van een fusie met de

impuls | 2 2011

Prinsenstichting onderzochten. Als dat was doorgegaan, zou de Raad van Bestuur van de nieuwe organisatie bij voorkeur uit één persoon van Odion en één van de Prinsenstichting bestaan. In die periode heb ik me bedacht dat ik dan degene zou zijn die als eerste zou terugtreden. Ik naderde de zestig, terwijl Henk aangaf dat hij graag wilde doorgaan. De fusie ging weliswaar niet door, maar de geest was wel uit de fles. Odion heeft natuurlijk een enorme groei doorgemaakt en is een netwerkorganisatie geworden. Het onderhouden van de externe contacten met bijvoorbeeld gemeenten en woningbouwverenigingen kostte mij ontzettend veel tijd, terwijl ik me ook moest bezighouden met belangrijke onderwerpen als financiën en ICT. Het feit dat Ben een aantal zaken uitstekend heeft opgepakt, werkte voor mij bevrijdend. Bovendien gaf dit mij het vertrouwen dat Odion het met een kleinere Raad van Bestuur prima zal redden, zodat ik de gelegenheid had om naar deze stap toe te groeien. Natuurlijk zal ik – zeker de eerste tijd – mijn antennes nog wel uithouden en in de wandelgangen contact hebben met Henk als ik het gevoel heb dat er iets niet of niet voldoende wordt gesignaleerd. Maar als ik zie dat alles goed wordt opgepakt, en daar ga ik vanuit, dan weet ik zeker dat ik voortaan dergelijke zaken kan loslaten.’

Als directeur maakt Ben deel uit van het managementteam. ’Net als Ans Sintenie, Gerdien Rebel en twee clustermanagers, Loes van der Haar en Lucy Kramp’, vult hij aan. ’Het feit dat ik directeur ben, betekent niet dat ik boven hen sta.’

Klaar Voor Henk Steen betekent de wijziging dat hij voortaan alleen aan het hoofd van de organisatie staat. ’We hebben altijd een hele collegiale Raad van Bestuur gehad, waarbij we op een positieve manier van elkaar afhankelijk waren’, vertelt hij. ’Een éénkoppig bestuur is nooit mijn ambitie geweest, maar nu het eenmaal toch zo is, weet ik wel dat ik het kan. Dat komt omdat voor mij aan een aantal voorwaarden is voldaan om deze stap te kunnen nemen: de bedrijfsvoering moet staan, de zaken rond het vastgoed moeten in goede handen zijn en de clustermanagers moeten als integraal manager kunnen functioneren. Dit is nu allemaal gerealiseerd. Bovendien heb ik alle vertrouwen in Ben en ben ik heel blij dat Gerard nog twee jaar aanblijft om de zaken rond vastgoed goed aan te sturen en over te dragen. Daarbij komt dat ik van mezelf weet dat ik hard kan werken en overzicht heb. Maar de belangrijkste reden waarom ik weet dat het gaat lukken, zijn al die mensen bij Odion die hun werk zo goed doen. De organisatie is er klaar voor.’

Niks erger als sleur De kersverse directeur Ben Zwarthoed begint met groot enthousiasme aan zijn nieuwe taak. ’De laatste jaren ben ik met steeds meer aspecten van de organisatie in aanraking gekomen’, vertelt hij. ’Dat was weer eens wat anders dan vooral jaarrekeningen en begrotingen: het heeft mijn dagelijkse agenda verrijkt. Dat vind ik fijn, want niks is erger dan sleur. Bovendien heb ik op die manier meer feeling kunnen krijgen met wat er in de organisatie speelt. Als ze me 6,5 jaar geleden hiervoor hadden gevraagd, had ik gezegd: ‘Nou… ik weet het niet, hoor.’ Maar nu heb ik er alle vertrouwen in.’

Waar Henk absoluut voor wil waken is dat hij in de nieuwe constructie het contact met de medewerkers verliest. ’Niks is erger dan vervreemden van je organisatie’, vindt hij. ’Daarom hebben we de laatste tijd stappen gezet om het contact over en weer te bevorderen – bijvoorbeeld door het Rondje Odion. Maar natuurlijk zal het vaker voorkomen dat ik er niet ben. Ik merk nu al dat ik door externe invloeden een bomvolle agenda heb. Het zal wat dat betreft zoeken worden naar een nieuwe balans. Zoals ik op 1 maart naar mijn vrouw mailde: ‘Veel is hetzelfde, maar alles is anders’.’

05

Karen Wolff: ‘Die carrièreswitch is het beste wat ik ooit heb gedaan!’ Dáárom ’Van oorsprong kom ik helemaal niet uit de zorg. Ik heb een aantal jaar als reisbegeleider in het buitenland gewerkt, maar mijn vak is secretaresse – daarvoor ben ik opgeleid. Toen ik als directiesecretaresse bij een sociale werkplaats kwam werken was ik aangenaam verrast. Daar heerste een heel andere sfeer dan in het bedrijfsleven: veel opener, echter en gemoedelijker. Er werkte ook een heel ander slag mensen, waar ik me veel meer bij thuis voelde. En ik had meteen een klik met de doelgroep. Ik besloot dat ik graag in deze branche wilde gaan werken en op een banenmarkt trof ik Marja Meijer achter de stand van Odion. Zij adviseerde me om eens te gaan meelopen op een locatie en dat beviel zo goed, dat ik op gesprek ben gegaan bij Odion. Ik had natuurlijk geen ervaring in de zorg, maar gelukkig werd ik toch aangenomen op mijn mensenkennis en levenservaring. Het is een stap geweest waar ik nooit een moment spijt van heb gehad, het is het beste wat ik ooit heb gedaan. Waar ik als secretaresse soms vond dat de week me niet snel genoeg kon gaan, ga ik tegenwoordig altijd met plezier naar mijn werk. Het werk bij de flexpool vind ik erg leuk vanwege de afwisseling. Toch vind ik het ook fijn dat ik op de Lijnbaan een vaste stek heb. Het is mooi dat zoiets kan binnen één organisatie. Sowieso vind ik Odion een hele fijne werkgever, ik heb

het gevoel dat ze om hun medewerkers geven. Ik merk bijvoorbeeld dat in mijn werk rekening wordt gehouden met mijn leeftijd, dat is fijn. Omdat ik het hier erg naar mijn zin heb, wil ik ook graag iets terug doen. Vandaar dat ik lid ben geworden van de activiteitencommissie van de PéVé, eigenlijk vind ik dat iedereen die blij is met zijn werkgever zoiets zou moeten doen. Regelen en organiseren is één van mijn sterke kanten en binnen de PéVé kan ik daar goed mee uit de voeten. Eén van de leukste dingen die ik georganiseerd heb is de trip naar Londen voor 160 personen. Daar ben ik wel een tijdje mee bezig geweest, het kostte bijna een jaar aan voorbereiding. Maar over het algemeen kost de PéVé me een paar uur per maand, dus dat valt best mee. We kunnen trouwens nog mensen gebruiken. Dus als je het leuk lijkt en je bent ook echt bereid om hier een paar uur per maand aan te besteden, dan ben je van harte welkom!’

Karen Wolff Leeftijd 61 jaar Functie Basismedewerker Locatie Lijnbaan en flexpool In dienst sinds ‘2000, geloof ik’ Bijzonder Karen is lid van de activiteitencommissie van de PéVé (personeelsvereniging)

06

Odion en . . . cultuurhuis Wherelant Odion ondersteunt met zorg het gewone leven. Vaak doet zij dat samen met anderen. In Impuls wordt iedere keer een samenwerkingspartner van Odion belicht. Dit keer is dat cultuurhuis Wherelant in Purmerend.

José van den Hurk

‘Een unieke samenwerking’, zo noemt directeur José van den Hurk de band tussen Odion en Wherelant. ‘Uniek, omdat de cliënten hier volkomen gelijkwaardig zijn. Als ik vanuit mijn kantoor de voyer in kijk, dan zie ik daar middelbare scholieren, cursisten en cliënten van Odion allemaal bij elkaar. Iedereen komt hier voor hetzelfde, namelijk om zich bezig te houden met kunst in de breedste zin van het woord.’

Handvatten De samenwerking tussen Odion en Wherelant bestaat uit het bieden van dag- en vrijetijdsbesteding. Om met het eerste te beginnen: drie dagen in de week komen cliënten hier om 2D- of 3D-kunst te maken. ‘Ook zijn er regelmatig gastdocenten vanuit verschillende disciplines zoals fotografie en glaswerkkunst’, vertelt José. ‘Linda Meulenhof coördineert de activiteiten voor de groepen vanuit Wherelant en geeft workshops waar ook de begeleiding van Odion bij is. Zo krijgen zij handvatten om met de cliënten verder te gaan in deze disciplines.’ Daarnaast hebben cliënten de mogelijkheid om zich in te schrijven voor een cursus op zaterdag of zondag. ‘Daar is veel belangstelling voor, maar het is jammer dat vervoer vaak een probleem vormt’, ervaart José. ‘In het weekend oefent er ook nog een actieve theatergroep, Flexibel, die dit jaar zelfs buiten de regiogrenzen optreedt!

gemeenschappelijke visie heeft geleid tot een samenwerking met een grote meerwaarde’, vindt ze. ‘Neem de middelbare scholieren die hier vandaag aan een theaterproductie werken. Die zitten straks gewoon koffie te drinken met de cliënten: een doelgroep waarmee ze normaal gesproken niet zo snel in contact zouden komen. Ik kan me ook niet meer voorstellen dat de cliënten er niet zouden zijn, ze horen er zó bij hier!’ Maar ook als kunstenaars hebben de cliënten een toegevoegde waarde volgens José. ‘Ze maken namelijk een bijzonder soort kunst’, legt ze uit. ‘Het is heel open en onbevangen en dat spreekt kennelijk veel mensen aan. Tijdens de exposities van werk met Odion-cliënten (zie kader, red.) worden tenminste regelmatig stukken verkocht. Waar andere kunstenaars nog wel eens vast kunnen zitten in wat ‘hoort’ of wat ‘mag’, maken de cliënten kunst vanuit hun hart en doen ze gewoon wat in ze opkomt. Dat is een prachtige inspiratie, wij kunnen daar nog wat van leren!’

Exposities van cliënten

Onbevangen

Augustus en september: op locatie bij bibliotheken in Zaandam en Monnickendam

De samenwerking tussen Wherelant en Odion kwam tot stand vanuit de visie van beide organisaties, weet José. ‘Die

November: in de foyer van Wherelant

07

Een goed gesprek ... over de objectiviteit van ‘Beelden van Kwaliteit’ Odion en collega-organisatie Het SIG hebben recentelijk meegewerkt aan een pilot van het onderzoek ‘Beelden van Kwaliteit’. Dit onderzoek is gebaseerd op observaties die de organisaties bij elkaar verrichten en interpretaties daarvan. Drie betrokken Odion-collega’s discussiëren over de stelling: Het onderzoek ‘Beelden van Kwaliteit’ is een objectieve manier om de kwaliteit van zorg in beeld te brengen.

De deelnemers

In discussie

Tiny Bilstra Clusterondersteuner Waterland-Oost en deelnemer in het kwaliteitspanel van BvK Carla van Dorst Clusterondersteuner Wonen Zaanstreek-Zuid en coördinator van BvK binnen Odion Marjan Willems Teamleider Veldvliegerweg en observator voor BvK

Als coördinator binnen Odion vertelt Carla eerst iets over de achtergrond van het onderzoek. ‘BvK vindt plaats onder leiding van professor Reinders van de VU in Amsterdam’, vertelt ze. ‘Het is bedoeld om kwaliteit van zorg in kaart te brengen, maar op een andere manier dan via cijfers, zoals tegenwoordig vaak gebeurt. De deelnemende organisaties verrichten observaties bij elkaar. Deze worden vervolgens door een kwaliteitspanel geïnterpreteerd. Uit deze interpretaties vloeien positieve punten en verbeterpunten voort, die kunnen worden besproken met de locaties die hebben meegewerkt.’ Dat is duidelijk. Wat was voor deze drie collega’s de reden om zich aan te melden om mee te werken aan de uitvoering van het onderzoek? Carla antwoordt: ‘Ik ken Odion als een organisatie die altijd bezig is om te zien hoe de zorg nog verder verbeterd kan worden. Daar wil ik graag aan meewerken.’ Wat Tiny vooral aansprak was het feit dat bij dit onderzoek meer naar de cliënt zou worden gekeken dan bij andere onderzoeken naar kwaliteit, zoals de HKZ. ‘Ik ben 17 jaar teamleider geweest en nu clusterondersteuner’, vertelt ze. ‘In die periode heb ik veel papieren controles voorbij zien komen. Ik vond het boeiend dat bij dit onderzoek de cliënt het uitgangspunt is. En bovendien vind ik het altijd leuk om te leren!’

Objectief kijken en luisteren Nu is objectiviteit bij een dergelijk onderzoek natuurlijk een belangrijk punt. Want hoe objectief kan iemand zijn? Tiny stelt: ‘Ik onderschrijf de stelling, ik weet zeker dat de observaties zonder oordeel geschreven zijn. Als observator schrijf je immers alleen op wat je ziet, niet wat je ervan denkt.’ Marjan was zelf observator in dit onderzoek en vertelt: ‘We

08

hebben hier een speciale training van vier lesdagen voor gevolgd. Iedereen kwam daar natuurlijk met zijn ‘rugzakje’ als werknemer in de zorg, maar dat moesten we echt loslaten. We leerden dat we onszelf moesten vragen: wat zie ik hier, wat wordt er gezegd, en hoe schrijf ik dat op? En je leert bij twijfel ook te vragen of het klopt wat je ziet.’ ‘Ja, je moet echt wegblijven van je eigen gevoel’, weet Carla. ‘Je kijkt, maar je doet niet mee aan wat er gebeurt.’ ‘Precies’, beaamt Marjan. ‘Ook leerden we dat er bij observeren niet zoiets bestaat als goed en fout. Dat oordeel is niet aan jou. Wat je ziet en noteert moet een opening bieden voor gesprek en discussie.’

Interpreteren Odion deed met zeven verschillende locaties mee aan het onderzoek. Deze locaties zijn dus bezocht door collega’s van Het SIG. De observatieverslagen die zij hebben geschreven zijn naar het kwaliteitspanel van Odion gegaan, waar onder andere Tiny zitting in had. ‘Om de interpretatie van de verslagen zo objectief mogelijk te houden, hebben we ervoor gekozen om er vanuit verschillende disciplines binnen de organisatie naar te kijken. Bovendien zitten in het panel ook een cliënt, een ouder uit de medezeggenschapsraad en iemand van het Zorgkantoor. Ook hierbij was het een kunst om objectief te blijven, je hebt vanuit je ervaring immers gauw een mening klaar en bent geneigd om een oordeel te verbinden aan wat je leest. Professor Reinders heeft ons daarin goed begeleid en ervoor gezorgd dat we alles heel erg open hielden.’ Als er vragen over de observaties waren, werden deze teruggekoppeld naar de desbetreffende teams.’ ‘Klopt’, beaamt Marjan. ‘Haar’ locatie, de Veldvliegerweg,

impuls | 2 2011

Tiny Bilstra

Carla van Dorst

is één van de locaties die deelnam aan het onderzoek. ‘De observaties over de Veldvliegerweg riepen een aantal vraagtekens op. Gerdien heeft toen contact met ons opgenomen om dingen helder te krijgen.’ Tiny heeft niet alles kunnen lezen, daar had ze te weinig tijd voor. ‘Je doet het tenslotte toch naast je gewone werk’, legt ze uit. ‘Maar we hadden afgesproken dat iedereen in ieder geval twee verslagen grondig zou lezen en dat is gelukt. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat de observaties door Het SIG echt wel objectief zijn gedaan.’

Verbeterpunten Marjan is het daarmee eens. ‘Inmiddels zijn de resultaten van het onderzoek op de Veldvliegerweg met een afvaardiging van onze locatie besproken en ik vind dat de observaties wel kloppen’, stelt ze. ‘Er komen interessante verbeterpunten uit waarvan ik denk dat ze ook met het hele team moeten worden besproken. Het enige is dat de observaties in een relatief kort tijdsbestek zijn gedaan, namelijk drie weken. De vraag is of je dan echt een goed beeld kunt krijgen omdat er weinig tijd is om door te vragen over een cliënt of situatie. Wat dat betreft was het fijn geweest als er een korte beschrijving van de cliënt boven de observaties zou staan.’ ‘Ja, dat heb ik inderdaad ook wel gemist’, vindt Marjan. ‘Zelf heb ik dat bij de observaties bij Het SIG wél gedaan, daar heb ik overal een klein stukje bij geschreven over wat me opviel aan de cliënt.’

Meer inzicht Een belangrijk voordeel van BvK is dat het Zorgkantoor erbij betrokken is, vinden de drie collega’s. ‘Daar komt tenslotte het geld vandaan’, stelt Marjan. ‘Het is fijn om ze via dit

Marjan Willems

onderzoek inzicht te kunnen geven van wat er zoal speelt op locaties, en vooral hoeveel tijd er aan de zorg opgaat op LGlocaties.’ Tiny kan dit bevestigen. ‘Er zat ook een mevrouw van het Zorgkantoor in ons kwaliteitspanel’, vertelt ze. ‘Die was heel enthousiast om te lezen over de locaties die ze had bezocht.’ Marjan vertelt dat professor Reinders in de toekomst wellicht mogelijkheden ziet om de getrainde observatoren gericht in te zetten. ‘Wanneer het Zorgkantoor een betere kijk op een stichting of instelling wil hebben, kunnen ze ons inschakelen’, denkt ze hardop. ‘En Odion en Het SIG kunnen voortaan natuurlijk ook elkaars observatoren inzetten als dat nodig is.’

Jaarlijks? De afronding van het onderzoek is niet waar het stopt, volgens Carla. ‘Er worden besprekingen gevoerd met de Inspectie voor de Gezondheidszorg, waarbij ook Henk Steen aanwezig is, om te zien in hoeverre BvK een officiële methode kan worden om kwaliteit te meten’, weet zij. ‘Zelf denk ik dat het een betere methode is dan Zichtbare Zorg dat ieder jaar wordt uitgevoerd. Als je het zou zien als vervanging, dan zou BvK dus ieder jaar terugkomen. Dat is wel een heel tijdrovende aangelegenheid, maar we beschikken nu al wel over gecertificeerde observatoren – dat scheelt. En het levert ook echt iets op. Je krijgt immers punten aangereikt waarmee je de kwaliteit van de zorg kunt verbeteren en dat is alleen maar goed. Maar dan moet er natuurlijk wel iets mee gebeuren. Ook biedt het Odion wellicht nog mogelijkheden om er op een positieve manier mee naar buiten te treden. Maar het is op dit moment nog te vroeg om daar iets definitiefs over te zeggen.’ Waarvan akte.

09

Van de OR

De overstap

Slimmer werken! Stel, je bent begeleider op een woonlocatie. En je loopt in je werk tegen iets aan waarvan je denkt: ‘Dat moet gemakkelijker kunnen’. Je zit er een tijdje op te broeden en ineens heb je het gevonden! Dat is mooi, maar waarschijnlijk loopt je Odion-collega op een andere woonlocatie tegen precies hetzelfde aan. Zou het dan niet handig zijn wanneer je jouw idee kunt delen, zodat je collega niet opnieuw het wiel hoeft uit te vinden? Nu de zorg zo aan het veranderen is, komen er veel nieuwe dingen op ons

af. In de personele bezetting zit helaas weinig rek meer om dit op te vangen. Wél kan nog ruimte ontstaan door de inzet van domotica (handige technische snufjes) én door het delen van kennis. Om dat laatste binnen Odion mogelijk te maken is op initiatief van de OR het project ‘Slimmer werken in de zorg’ opgezet.

lezen. Dat kan iets kleins zijn, maar ook iets waarvan je denkt dat waarschijnlijk toch niet te realiseren is, bijvoorbeeld omdat je aanneemt dat er geen budget voor zal zijn. De werkgroep ‘Slimmer werken’ roept iedereen op om mee te denken. En wie weet wordt jouw goede idee wel verkozen tot ‘Beste idee van het jaar’!

Het intranet zal daarin een belangrijke rol gaan spelen. Daar komt namelijk na de zomer een digitale ideeënbus op staan, waarin je jouw goede idee kunt posten en andere collega’s het kunnen

Griet Sman Medewerker cliëntservice en voorzitter van de OR

Sommige medewerkers maken grote overstappen binnen Odion. Monique deed het heel geleidelijk, maar heeft door alle ervaringen en opleidingen nu een nieuwe functie waarin ze zich helemaal thuis voelt. Was de mogelijkheid om door te groeien belangrijk voor je toen je bij Odion solliciteerde? ‘Nee, ik heb daar niet echt op gelet. Ik vond het vooral fijn om weer met mensen bezig te zijn. Daarvóór werkte ik namelijk bij een accountantskantoor. Ik kon daar uitstekend uit de voeten met mijn diploma Moderne BedrijfsAdministratie en mijn cijfermatige instelling. Deze baan was echter erg zakelijk en ik heb ook een hele creatieve kant. Ik ben toen de opleiding voor activiteitenbegeleider gaan doen.’

Van BZW stapte je na zo’n drie jaar over naar een woonvorm. Waarom dat?

Op de werkvloer Petra Ruiter werkt als begeleider bij de Brederodestraat en Henegouwen in Volendam. Via deze column maakt ze je deelgenoot van de grote en kleine dingen die ze bij haar werkzaamheden tegenkomt.

Afhankelijk Vanaf het bed staar ik de gang op. Geen verpleegster in buurt. Ik wil toch echt naar huis, maar zij zal mij eerst moeten vertellen dat het mag. Wat voel ik mij afhankelijk van die verpleegster! Omdat het wachten nog wel even duurt, ga ik alvast nadenken over wat ik ga zeggen tegen de verpleegster. Ik ben geopereerd aan mijn ogen en wil haar ervan overtuigen dat het heel goed gaat, zodat ik naar huis kan. ‘Huh, waar heeft die het nou over?’, zul je denken. Over afhankelijkheid. Daar in dat rottige bedje besefte ik eens te meer hoe een cliënt zich soms moet voelen. In veel dingen zijn zij afhankelijk van ons. Misschien willen ze ons soms wel eens goed de waarheid vertellen over ons gedrag of ons handelen. Maar ja, krijg je dan om 15.00 uur nog wel je zakgeld als je dat zegt? Of wegen cliënten die dingen niet af?

Het antwoord moet ik je schuldig blijven. Maar door dat bedje in dat ziekenhuis ben ik me ervan bewust geworden dat afhankelijkheid je heel kwetsbaar maakt. Kwetsbaarheid neemt af door vertrouwen. En vertrouwen is er niet, dat creëer je. Je hoeft zeker niet als heilige in het leven te staan, maar durf ook eens te zeggen: ‘Sorry van daarnet, ik ben vandaag een beetje chagrijnig’, of iets in die geest. Laat een cliënt zien wat hij of zij ook mag laten zien. Ik probeer me ervan bewust te blijven dat de cliënt van mij afhankelijk is en dat ik daar geen misbruik van mag maken. Wat daarbij kan helpen is de cliënt als werkgever zien, zet jezelf maar wat lager neer. Vind je dat eng en roept dat weerstand op? Dat zegt dan meer iets over jou.

impuls | 2 2011

Monique Zonneveld: van BZW naar planning en control

Waarom koos je daarna dan cliëntservice? ‘De wens om met cijfers te werken werd weer groter. Daar kwam ik achter via een loopbaanplanningstraject bij Marja Meijer. Toen de kans zich voordeed ben ik invalwerk bij cliëntservice gaan doen. Dat beviel uitstekend, het is een combinatie van allerlei zaken die me goed liggen. Ik vind het heel nuttig en interessant werk. Het is belangrijk dat alle administratieve gegevens rondom een cliënt zo goed mogelijk verwerkt worden. Na de vervangingsbaan kwam er gelukkig een aantal uren vrij bij cliëntzorg. Ik ben er nooit meer weggegaan!’

‘Bij BZW ben je redelijk individualistisch In 2007 ben je daarnaast ook bij de bezig en ik wilde ook eens ervaren hoe vrijwilligersschakel gaan werken… het zou zijn om in een team te werken. ‘Klopt. Ik vond het heel leuk om met Ik heb bij zowel BZW, de Jachtenlaan cliënten op stap te gaan, om activien de Lijsterstraat met superenthousias- teiten te helpen organiseren en de te collega’s en met veel plezier gewerkt. vrijwilligersschakel te promoten. Maar

ook hier gold dat het cijfermatige bleef trekken. Toen er in 2008 een plek op de financiële administratie kwam, greep ik die kans met beide handen aan – naast het administratieve werk dat ik voor BZW Zaanstreek was gaan doen.’

Was dat niet onrustig, zo’n combifunctie? ‘Nee, ik vond dat juist leuk! Het was af en toe wel schakelen, maar ik hou wel van die afwisseling. Bovendien: doordat ik op meerdere afdelingen in meerdere functies werkte, deed ik veel ervaring op met de zorg van de cliënt. Daarnaast volgde ik opleidingen waardoor ik veel kennis verzamelde rondom de financiering en het aanleveren van alle gegevens rond de zorg.’

Dat komt je in je huidige functie waarschijnlijk goed van pas? ‘Jazeker! Sinds februari van dit jaar ben ik begonnen als medewerker planning en control. Dat is een nieuwe functie binnen Odion die is ontstaan door de wijzigingen aan de top. Ik krijg hierbij leiding van Ben Zwarthoed, die directeur bedrijfsvoering is geworden en neem een aantal taken van hem over. Dat vind ik hartstikke spannend en uitdagend. Er is veel dat ik me eigen moet maken, er is werk voor me aan de winkel. Maar ik heb het vertrouwen dat het allemaal goed zal gaan!’

‘Dat vind ik hartstikke spannend en uitdagend’ 11

Hetty Reuvers en Riek Zoekende helpen kinderen met zwemmen

Vertrouwenspersoon Trees Verhaar

‘Een luisterend oor lost al vaak veel op’

‘Je voelt dat ze ervan genieten’ Jarenlang werkten ze als vrijwilliger op De Regenboog, waarvan de laatste zeven jaar samen. Hetty en Riek verhuisden mee naar De Boomgaard, maar gaan nu toch stoppen met hun werk. Ze zullen de kinderen missen . . .

Sinds december vorig jaar is Trees Verhaar vertrouwenspersoon bij Odion, een functie die ze samen met collega Rob Antenbrink vervult. Aan Impuls vertelt ze waarom er vertrouwenspersonen zijn en wat ze voor je kunnen doen.

Geheel vrijwillig Bij Hetty begon het toen een bekende, die bij Odion werkte, haar vroeg om eens te komen helpen bij De Regenboog. Hetty was verpleegkundige en wel wat gewend in de zorg. ‘Maar toen ik daar kwam, dacht ik echt: ‘Wat doe ik hier’? Het duurde even, maar toen kon ik bij wijze van spreken door de poep en de kwijl heenkijken. En merkte ik als moeder van twee gezonde kinderen dat ik het heel fijn vond om iets voor deze kinderen te kunnen doen.’ Bij Riek lag dat anders. Zij heeft zelf een zoon met een beperking en had al wat vrijwilligerswerk bij Philadelphia gedaan. ‘Ik wilde daarna graag iets met bejaarden doen of met deze doelgroep’, vertelt ze. ‘Omdat ik zelf geen auto rijd en De Regenboog dichtbij was, is het De Regenboog geworden.’

Helemaal los Beide vrouwen hebben bij De Regenboog verschillende dingen gedaan. Maar als ze over het zwemmen beginnen, gaan hun ogen twinkelen. Wat maakt dit nou juist zo bijzonder voor ze? ‘Deze kinderen zitten vaak de hele dag in een rolstoel’, weet Riek, ‘maar in het water zijn ze helemaal los. Je voelt gewoon dat ze genieten. Sommige kinderen zijn in het begin een beetje angstig. Maar als je ze iedere week ziet, dan wennen ze aan je. Soms herkennen ze je zelfs. Dan merk je dat je vertrouwen opbouwt en je steeds een beetje verder komt. Dat contact, dat is prachtig.’

Verhuizing Met de verhuizing van De Regenboog naar De Boomgaard zijn veel vrijwilligers afgehaakt. Hetty en Riek besloten echter om wél mee te gaan. ‘We wisten al een tijd dat de verhuizing eraan zat te komen en het was ook wel nodig’,

Ook al had ze zelf nog geen beroep op ze gedaan, toch heeft Trees het altijd belangrijk gevonden dat er vertrouwenspersonen zijn. ‘Ik vind het een goede zaak dat er mensen zijn bij wie je terecht kunt met je klacht, zonder dat er sprake is van belangenverstrengeling’, stelt ze. Toen ze zelf voor de functie werd gevraagd, hoefde ze dan ook niet lang na te denken. ‘Maar tijdens de cursus die ik volgde kwam natuurlijk veel problematiek aan de orde’, vertelt Trees. ‘Toen dacht ik af en toe wel: goh, kan ik dat wel? Maar ik kreeg zoveel goede handvatten aangereikt dat ik na afloop voelde: ja hoor, hier wil ik voor gaan!’ stelt Hetty. ‘Het pand was echt verouderd. Voor de kinderen is De Boomgaard een prachtgebouw met veel meer ruimte.’ ‘Ja, maar het is allemaal wel minder huiselijk’, vindt Riek. Toch is dat niet de reden dat de dames er nu mee gaan stoppen. ‘Nee, dat komt omdat ik naar IJburg ga verhuizen’, vertelt Hetty. ‘En omdat ik dan niet meer kan meerijden, stop ik ook’, vult Riek aan. Maar van stilzitten is geen sprake: Hetty kondigt aan dat ze zich gaat inzetten voor de kinderbibliotheek op IJburg en Riek denkt dat ze nu alsnog vrijwilligerswerk voor bejaarden wil gaan doen. Teamleider Martine Abels, die langs komt lopen tijdens het interview, benadrukt dat alle medewerkers de beide dames erg dankbaar zijn voor hun trouwe inzet en dat ze ze heel erg gaan missen. Dat zal andersom ook zo zijn, maar daarnaast zijn Hetty en Riek bezorgd over de voortzetting van het zwemmen. ‘Zwemmen kan alleen met behulp van vrijwilligers’, stelt Hetty. ‘Voor de begeleiders van Odion is het onmogelijk, die tijd hebben ze gewoon niet. We weten dat De Boomgaard al veel moeite heeft gedaan om nieuwe vrijwilligers te vinden, maar het wil nog niet erg lukken. Daarom roepen wij lezers op om zich aan te melden. Het kost weliswaar tijd, maar je krijgt er enorm veel voor terug!’

impuls | 2 2011

Bejegening Collega’s kunnen contact zoeken met Rob of Trees wanneer zij hun hart willen luchten of wanneer ze advies willen vragen als er sprake is van ongewenste omgangsvormen of bejegening. ‘In de meeste gevallen hebben de klachten inderdaad te maken met hoe mensen met elkaar omgaan’, ervaart Trees. ‘Daarbij moet je denken aan zaken als pesterijen, discriminatie, agressie of seksuele intimidatie. Wij houden ons niet bezig met arbeidsconflicten: die moeten in de lijn worden opgelost, hoewel collega’s wel hun verhaal bij ons kwijt kunnen. En natuurlijk kunnen we meedenken over wat de mogelijke stappen en de consequenties daarvan zijn.’ Rob en Trees zijn er niet alleen voor collega’s, zij zijn ook vertrouwenspersonen voor cliënten. ‘Dat heeft nog wel wat aandacht nodig, we zijn aan het kijken hoe we dit een betere invulling kunnen geven’, erkent Trees. ‘Het ingewikkelde hierbij is dat er een afhankelijkheid is tussen de client en de Odionmedewerker, en dat deze de cliënt wellicht moet helpen bij het leggen van het contact met ons. Bovendien zou een cliënt in een bepaalde situatie kunnen denken dat iets kennelijk zo hoort, maar wij vinden het belangrijk dat hij weet dat hij ook de mogelijkheid heeft om te zeggen wat hij er zélf van vindt.’

Rob Antenbrink (l) en Trees Verhaar (r)

In vertrouwen Het is fijn om te weten dat alles wat je tegen Rob of Trees zegt, vertrouwelijk blijft. ‘Als ik graag een bepaalde situatie met Rob zou willen bespreken , bijvoorbeeld om even te sparren, vraag ik aan degene die de klacht heeft of hij of zij dat goed vindt. Zo niet, dan doe ik het niet’, legt Trees uit. ‘En wanneer het bijvoorbeeld gaat om een conflict met een collega of leidinggevende, dan zijn wij niet degenen die contact met diegene gaan opnemen om het op te lossen. Wat wij wél kunnen doen, is advies geven en ervoor zorgen dat degene met de klacht is toegerust om de stappen te kunnen zetten die nodig zijn. En luisteren natuurlijk, dat is heel belangrijk. We merken dat een luisterend oor en samen alles op een rijtje zetten vaak al veel oplost.’

Behoefte aan contact met Trees of Rob? - Bel ze op (06) 13 491 252 (Trees) of (06) 15 411 166 (Rob), of mail ze via de e-mailgroep ‘vertrouwenspersonen’. - Er wordt zo snel mogelijk een afspraak gemaakt. Jij bepaalt waar en met welke vertrouwenspersoon (wellicht heb je een voorkeur voor een man of vrouw). Van de afspraak wordt geen verslag gemaakt. - Jij bepaalt het vervolg en het einde van het contact.

13

In dienst In dienst Januari Jolanda Toubman-Bosch Vervoers-/busbegeleiding, De Boomgaard Yvonne Kemperman Vervoers-/busbegeleiding, Dynamica Seiko van der Stok Vervoers-/busbegeleiding, Dynamica Yolanda Noom-van der Werff Vervoers-/busbegeleiding, Dynamica Paco Riupassa Kok, De Andere Oever

Watskeburt???

Uit dienst Mariska Sanijo Huishoudelijk medewerker, Veldvliegerweg Lieke Duursma Basismedewerker, Flexpool Fleur Veldkamp Basismedewerker, Loirestraat Ana Godinho da Silva Huishoudelijk medewerker, Ismailiastraat ZG Maart Yvonne Haster Vervoers-/busbegeleider, Dynamica

Alex Mulder Basismedewerker, Flexpool Annet de Wit Basismedewerker, Flexpool

Adriènne van den Berg Gezinssbegeleider, Intensieve gezinsbegeleiding Liesbeth van den Bos Basismedewerker, BSO

Ingrid Kuiper-Nieuwland Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard

Els Koomen Basismedewerker, Cronenburcht

Amanda Visser Basismedewerker, Flexpool

Joke Kelder Basismedewerker, Count Basiestraat

Uit dienst

Rineke Meijer Basismedewerker, Tuinstee Monique Blokker-Mostert Persoonlijk begeleider, Ambulante ondersteuning

Josje Bos Persoonlijk begeleider, Dynamica

Wendy Nijenhuis Vervoers-/busbegeleider, Dynamica

Januari Vi Lugthart Jobcoach, Odibaan

Melinda Butter Basismedewerker, Flexpool

Cleo ten Hoorn-Nooij Persoonlijk begeleider, De Boomgaard

Jeroen Berkhout Basismedewerker, Flexpool

Emely de Gans Basismedewerker, Flexpool

Femke Pool Persoonlijk begeleider, Dynamica

Lisette van Gemert Basismedewerker, Flexpool

Kitty Spiering-Wisman Huishoudelijk medewerker, Ismailiastraat VG

Hannie Kok Basismedewerker, Flexpool

Floor Nolden Basismedewerker, Flexpool

Arwen Swaneveld Persoonlijk begeleider, Zonnehoek

Suzanne Boex-van Zijp Basismedewerker, Flexpool

Yvonne Kuipers Basismedewerker, Flexpool

Corina Kemkers-Nijssen Basismedewerker, Flexpool

Arjan Weiland Basismedewerker, Vlijthoeve

Gerard Karsten Onderhoudsmedewerker, Gebouwenbeheer

Annette Geenen Persoonlijk begeleider, Dynamica

Februari Susilja Beemster Persoonlijk begeleider, Dynamica

Lida Gorter Basismedewerker, Jachtenlaan

José Dijkstra Gezinsbegeleider, Intensieve gezinsbegeleiding

Sharon Heijman Basismedewerker, Zonnehoek

Jos Müller Clustermanager, Zaanstreek-Zuid

Nicole Zonneveld-van Tunen Basismedewerker, Jan Ligthartstraat

Mariejan Beek Basismedewerker, Flexpool

Irma Koning-Gorter Basismedewerker, Helena Smitsstraat

Edzia Dejewska Basismedewerker, Klaverland

Amrit Mohangoo Basismedewerker, Zonnehoek

Nan Wangsma-Ard Judith Visser-Eijzinga Administratief medewerker, Cliëntservice Persoonlijk begeleider, Skepehoeck Margriet Lakeman Tekstschrijver, CB

Marija Philipsen-Miler Gastvrouw, Skepehoeck

Februari Rick Giskes Basismedewerker, Count Basiestraat

Kim de Vries Persoonlijk begeleider, Zonnehoek

Myra Peeters Persoonlijk begeleider, De Andere Oever Karin van Vuuren Managementsecretaresse, Directie/secretariaat Chantal Schenk Basismedewerker, Dynamica Lisa de Boer Basismedewerker, Flexpool Marjolein Huizinga Basismedewerker, Flexpool Francis Nak Basismedewerker, Flexpool Marieke Keur Persoonlijk begeleider, Ismailiastraat ZG Kelly van Amstel Basismedewerker, Klaverland

Evelien de Groot Basismedewerker, Zaterdag Zaanstreek Jasmijn Ruinard Basismedewerker, Zaterdag Zaanstreek Agnes Wijtsema Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard April Anja Oostendorp Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard Patries Arndts Basismedewerker, Cole Porterstraat Kelly Draijer Basismedewerker, Flexpool Ben Bloedjes Basismedewerker, Cronenburcht Mei Koen Fakkeldij Basismedewerker, Cronenburcht

Rianne Smal Persoonlijk begeleider, Loirestraat

Saksia de Heer Basismedewerker, Flexpool

Robin Valk Medewerker P&O, Personeelszaken

Rachel Krumme Basismedewerker, Flexpool

Maart Marianne Ebbers-de Moel Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard Helen Konokarijo Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard Debby Revers Basismedewerker, Ismailiastraat ZG Ineke Wierenga Lid bezwarencommissie, CB April Eva Bouter Persoonlijk begeleider, Mobiele dagdienst Purmerend Jorne van Ginkel Basismedewerker, Flexpool Ilse Jansen Basismedewerker, Flexpool Daniëlle Kraaij Basismedewerker, Flexpool Ingrid de Mari Administratief medewerker, Odiobaan Justin Severijns Basismedewerker, Flexpool

Mana Theijsmeijer-van Troost Huishoudelijk medewerker, Rumbastraat

Jubilea 12½ jaar in dienst Yvonne Vader Basismedewerker, Karavaanstraat 1 januari 2011 Wilma Poelsma-Schoofs Persoonlijk begeleider, BZW Zaanstreek 20 januari 2011 Soula Brouwer-Gawegune Gastvrouw, Lijsterstraaat 1 februari 2011 Corrie Schuitemaker-Keppen Basismedewerker, De Andere Oever 1 februari 2011 Ingrid de Waart Persoonlijk begeleider, De Boomgaard 1 februari 2011 Ria Beentjes-Zonneveld Basismedewerker, Cronenburcht 21 februari 2011 Annemieke Carstens-v.d. Broek Persoonlijk begeleider, De Boomgaard 21 maart 2011 Carine Hoek-Laan Medewerker P&O, CB 1 april 2011 Ria Naber Basismedewerker, Rumbastraat 1 april 2011 Cisca Rothuizen Huishoudelijk medewerker, Lijnbaan 1 april 2011 Rineke Meijer Basismedewerker, Tuinstee 30 april 2011

Tineke Hollenberg-Twisk Persoonlijk begeleider, Cole Porterstraat

Huib Ooms Persoonlijk begeleider, Karavaanstraat 1 mei 2011

Mei Marian Berg-Witteveen Vervoers-/busbegeleider, De Boomgaard

Evert Wouters Basismedewerker, Oeverlanden 1 mei 2011

Flitsen van activiteiten die geweest zijn en nog gaan plaatsvinden

Volleybal

Officieel geopend!

Sandy Nibbering op 25 maart jl.: Vanmorgen stapte ik mijn huis uit en maakte een praatje met de buurman. Ik vertelde dat ik naar een volleybalwedstrijd van mijn werk ging. Natuurlijk vertelde ik hem ook onze wervelende naam ‘De Moorkoppen.’ ‘O’, zei de buurman, ‘ineens heb ik er niet zoveel vertouwen meer in.’ Was dat terecht? Lees het verslag van Sandy op intranet bij nieuws en activiteiten/nieuws en tips.

De afgelopen tijd zijn maar liefst vier nieuwe Odionlocaties officieel geopend. Te weten KDC Dynamica (31/3), het Watermerk (5/4), Vlijthoeve (19/5) en Kaaikhof (20/5). Aan alle collega’s en cliënten: van harte gefeliciteerd en veel geluk op jullie mooie nieuwe woon-/werkplek!

Doe mee met de PéVé Vind je het leuk om ook buiten werktijd iets met Odion-collega’s te ondernemen? Geef je dan op voor de gezellige uitjes van de PéVé. Het aanbod is breed en er zit altijd wel iets tussen dat je aanspreekt. Kijk nog eens op intranet onder nieuws en activiteiten/PéVé en meld je aan!

Brochurelijn Vanaf begin juni werkt Odion met nieuwe brochures en informatiebladen in een mooie omslagmap. Alle facetten van dienstverlening zijn pakkend beschreven en mooi in beeld gebracht. De folderlijn is mede tot stand gekomen door de inzet van 58 cliënten en medewerkers van Odion, die bereid waren hun werk of leven in beeld te brengen.

ABA De vakgroep zorgondersteuning heeft recentelijk een complete gids met ondersteuningsmethoden uitgegeven. Je kunt hem online bekijken op het intranet, maar er ligt ook een exemplaar op jouw locatie. Wist je dat Odion tegenwoordig ook de ABA-begeleidingsmethode aanbiedt? ABA wordt bij de KDC’s van Odion gebruikt om kinderen met autisme vaardigheden aan te leren op het gebied van communicatie, zelfredzaamheid, spel en sociale vaardigheden. Meer weten? Kijk op www.aba-instituut.nl.

Voorbij valkuilen en wensdenken Odion is één van 25 organisaties die meewerkt aan een onderzoek van een promovendus aan de VU in Amsterdam. De doestelling van het onderzoek is te inventariseren in welke mate arbeid een bijdrage levert aan de integratie en participatie van mensen met een arbeidsmatige beperking in de samenleving. Cliënten, medewerkers en belanghebbenden binnen dagbesteding van Odion hebben in het eerste kwartaal van 2001 via een internetapplicatie aan het onderzoek meegedaan. De bevindingen hiervan worden in het tweede kwartaal teruggekoppeld. Het onderzoek loopt tot september 2014. Meer weten? Kijk op intranet!

15

Tien

Elin Reiss

vragen aan 01

Leeftijd ‘Ik denk 23, tegen de tijd dat deze Impuls verschijnt’ Functie Persoonlijk begeleider Rumbastraat, Mobiele dagdienst Purmerend en Flexpool In dienst bij Odion sinds 2007

Wat was je eerste (bij)baantje? Dit was bij de Deen, op de vleeswaren-, brood- en kaas afdeling.

02

Wat houdt je huidige functie in? Ik ben persoonlijk begeleider van vier cliënten op de Rumbastraat. Ik bied hen vooral ondersteuning in hun behoeften. Dit verschilt van structuur, hygiëne en praktische ondersteuning tot financiën. Voor de mobiele dagdienst werk je vooral via een agenda, je hebt vaste afspraken maar ook bijvoorbeeld ziekenhuisbezoeken. En voor de flexpool draai ik af en toe een invaldienst waar nodig, ik richt me dan vooral op het dagprogramma.

03

Wat is je grootste blunder geweest in je werk? Dit was toen ik medicijnen ging bestellen voor een nieuwe cliënt. Zijn huidige huisarts was erg slecht te bereiken, dus ik besloot om hem te bellen via de spoedlijn. De arts zou de recepten faxen, maar in alle haast en drukte heb ik toen het faxnummer van de groenteboer gegeven. Gelukkig kwam ik er snel achter!

04

Wat vind je het leukste aan dit werk? Ik vind vooral het contact met de cliënten erg leuk, maar ook dat het werk zo afwisselend is. Geen dag is het zelfde.

05

Wat zou je doen je als je dit werk niet deed? Ik denk dat ik dan met een andere doelgroep zou werken, bijvoorbeeld in de jeugdzorg.

06

Wat denk je dat collega’s van je vinden? Moeilijke vraag, er zit natuurlijk altijd wel wat verschil in tussen hoe je hoopt dat je gezien wordt en hoe men werkelijk over je denkt. Maar ik denk wel dat collega’s mij zien als een gezellige collega, die flexibel is en hard werkt, maar wel soms een tikkeltje chaotisch is.

07

Vertel eens iets verrassends over jezelf. Ik ben één grote verassing, hihi! Nee hoor, een leuk weetje is misschien dat ik ben geboren op Moederdag en op de verjaardag van mijn vader, een echt cadeautje dus.

08

Joost Hattink vroeg zich in de vorige Impuls af hoe jij je werk ziet, nu je voor je HBO bent geslaagd… Ik zie mijn werk op zich niet heel veel anders, dan ik voorheen deed. Ik vind het nog steeds belangrijk om naar de mogelijkheden van de cliënten te kijken in plaats van naar de beperking. Wel denk ik dat ik tijdens mijn SPH meer inzicht heb gekregen in methoden en in de doelgroep.

09

Met wie binnen Odion zou je wel eens een dagje willen ruilen en waarom? Ik zou wel eens willen ruilen met Colette van Zuilen, gedragsdeskundige. Het werk dat zij doet lijkt mij erg interessant, ik zou dit misschien ook ooit wel willen gaan doen.

10

Aan wie zou je deze vragen ook eens willen stellen? Aan Linda Kool, een oud-klasgenootje van de SPW. Een tijd terug kwam ik haar tegen, toen had ze net gesolliciteerd bij Odion. Ik ben erg benieuwd hoe ze haar werk vindt en of het is wat ze ervan had verwacht.

16

impuls | 2 2011