Clubblad van Wieler Toer Club “De Trappistentrappers” Opgericht 10 april 1981 Bankrekeningnummer NLRABO016.05.25.535 Postbus 354 4880 AJ Zundert Editie Juli 2015 jaargang 25 nr. 1
BESTUUR Voorzitter: Frans van Saane, Berkenring 84, 4881 HD Zundert, tel: 076-5974949/06-21022004 Secretaris: Wil Wouters, Hazeldonksestraat 4, 4891 PT Rijsbergen, tel: 076-5962471/06-11745804 Penningmeester: Johan Suikerbuijk, Ettensebaan 16, 4882 TB Zundert, tel:076-5970975/06-20002618 Bestuursleden: Ad Damen, Bospad 6, 5111 XZ Baarle Nassau, tel: 013-507712/06-83026583 Joke Vriends, Aardgangstraat 1, 4882 NS, Zundert, tel: 076-5994076/06-12991843 Jack Hendrickx, Burgemeester Manderslaan 92, 4881 EL Zundert, tel: 076-5974483/ 06-30453189 Jasper van der Kloof, Rubertstraat 1a, 4891 AN Rijsbergen, tel: 06-51440146
INTERNET www.trappistentrappers.nl
REDACTIE “D’N TRAPPIEST”: Ad Peeters, Stuivezandseweg 19, 4882 NG Zundert, tel: 076-5973350
[email protected] Louis Verdaesdonck, Gaardsebaan 13, 4881 ME Zundert tel: 06-30184121
[email protected] Jack Hendrickx, Burgemeester Manderslaan 92, 4881 EL Zundert, tel: 076-5974483
[email protected] Judith van der Kloof, Katerstraat 48, 4881 AS Zundert, tel: 06-46136008
[email protected]
------------------------------------------------------------------------------------------------------------1-
PROLOOG
Beste Trappistentrappers, Ondertussen zitten we midden in de (sportieve) zomer. De Tour de France is al weer geëindigd en veel mensen beginnen, of zijn al aan de slag, met de vakantie. Voor de Trappistentrappers een periode waarop het op de zondagmorgen iets minder druk is voor de reguliere ritten. Maar aan de andere kant hebben we vernomen dat vele leden tijdens hun vakantie de fiets niet laten staan. Integendeel de Trappistentrappers verspreiden zich weer, al dan niet als groep, over Europa. Er gaan leden naar Praag, Cote d’Azur, Normandië, Engeland, de Ardèche, Oostenrijk en de fiets gaat mee. Mooie plekken om ook te trainen in andere omgevingen waarbij de hoogteverschillen aanmerkelijk groter zijn dan in onze West Brabantse omgeving. Maar zij die in de buurt blijven kunnen hier ook prachtige tochten maken. De afgelopen eerste helft van het seizoen is weer succesvol verlopen. Er zijn vele ritten en kilometers gemaakt hoofdzakelijk in redelijk weer. Jammer genoeg hebben enkele leden een valpartij moeten bekopen met wat lichamelijke ongemakken. Maar gezien de vele vertrekkers mogen we dit seizoen nog niet klagen. Laten we dat ook voor de helft van het seizoen zo houden. Van vele activiteiten kunnen jullie in deze editie van D”n Trappiest een verslag lezen. Mooi was ook het Nederlands kampioenschap op de weg van Stan Godrie. Stan die bij de Trappistentrappers de eerste kneepjes van het vak heeft geleerd is ook door onze club gehuldigd voor zijn grootste prestatie. Laten we hopen dat in de toekomst nog meer van onze jeugdleden op landelijk niveau mee gaan strijden. Als club blijven we dit zeker stimuleren en de huidige jeugdleiders zullen daar zeker hun best voor blijven doen. Rest ons jullie allemaal een hele sportieve en mooie tweede helft van het Trappistentrappers seizoen toe te wensen.
De redactie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------2-
Voorwoord voorzitter.
In de veertiende, herziene druk van Van Dale, verschenen in 2008, is het begrip nog niet te vinden. Sindsdien duikt het te pas en te onpas op: de “ Bucketlist”, een lijst van spectaculaire dingen die je nog wil (sommige zeggen moet) doen, voor je sterft. Het is genoemd naar de Engelse uitdrukking, “to kick the bucket” (de pijp uitgaan) en erg populair geworden na de schitterende film “the bucket list” met Jack Nicholson in de hoofdrol. De gemiddelde bucketlist bevat dan ook onderwerpen als bungeejumpen, knuffelen met gorilla`s, de marathon lopen op Antarctica en Michele Obama de hand schudden. Op iedere bucketlist moet in ieder geval staan; het lezen van “High Fidelity. Het is een twintig jaar oude roman van Nick Hornby en zonder twijfel het mooiste boek over lijstjes wat ooit geschreven is. De hoofdpersoon, net verlaten door zijn vriendin, doet de hele dag niets anders lijstjes maken: Van favoriete boeken, films, lievelingsliedjes, de beste artiesten en de slechtste carrière-adviezen. Rob Fleming (de hoofdpersoon), begint zijn verhaal zelfs met de top-vijf van zijn meest gedenkwaardige afwijzingen door vriendinnen. Lijstjes maken is voor hem een halszaak geworden om te kunnen overleven. Zelf ben ik ook bepaald niet ongevoelig voor “de betovering” van lijsten. Op de kostschool had ik lijstjes van de aardigste leraren, het lekkerste eten, de mooiste meisjes, de beste vrienden en de mooiste vakantie bestemmingen, waar ik na mijn opleiding naar toe wilde. Op deze wijze probeerde ik, wat kinderlijk misschien, wat grip te krijgen op de complexe werkelijkheid en om mij wat minder onzeker te voelen. Alle soorten lijsten heb ik gemaakt, maar geen bucketlist. Mijn zoon wel. Toen hij te horen kreeg dat het snel afgelopen zou zijn, maakte hij een lijst van zaken en dingen die hij nog wilde doen. Gaandeweg veranderde die lijst, minder materiële dingen, meer zaken zoals; genieten van het gezin en familie, speciale boeken en films, maar vooral praten met vrienden. Zijn voornaamste wens was om, gegeven de omstandigheden, zo lang mogelijk een zo normaal mogelijk leven te leiden. Zijn favoriete popgroep The Doors zongen “the future is uncertain and the end is always near”. En dat geldt voor ons allemaal. De lijst van mijn zoon en de manier waarop hij zijn laatste maanden vorm gaf, heeft mijn kijk op het leven, ingrijpend veranderd. Toen ik Robbert Gesink in de eerste week van de toer de France zag rijden en praten, dacht direct; die man heeft iets geleerd van wat hij heeft meegemaakt. Hij staat anders in het leven en in zijn sport. Hij heeft zichzelf opnieuw uitgevonden, of teruggevonden. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------3-
En die prestatie vind ik eigenlijk groter dan zijn goede rijden in de eerste bergrit van deze toer. Met zo`n instelling heb je geen lijstjes meer nodig. We hebben maar weinig invloed op wat ons in het leven overkomt. Wel hebben we de keuze, hoe we met tegenslagen om gaan. Ook in onze club zijn er leden die het stevig voor de “kiezen” hebben gehad en er toch weer bovenop komen. Dat vind ik de echte “toppers”. Frans van Saane Voorzitter WTC de Trappistentrappers
Theaterwandeling Trappistentrappers Zundert. Op 17 januari 2015 verzamelt een groep vrijwilligers zich op de parkeerplaats bij café Stuivezand. Het is een donkere koude maar droge winteravond. Het jaarlijkse uitje voor bestuur, commissieleden, wegkapiteins en chauffeurs staat op het programma. Ditmaal is de activiteit een theaterwandeling in de buitenlucht, verzorgd door verteller Zjos Finks. Hij zal ons meenemen in de gebeurtenissen die zich op Wortel Kolonie ten tijde van de twintiger jaren afgespeeld hebben. Bij aankomst in bezoekerscentrum de Klapekster in Wortel ontvangen we een bakje koffie of thee en een dialectisch woordenboekje. Voor menig Trappistentrapper en kenner van het Zunderts dialect zijn Vlaamse begrippen als: sjoeveljanten, fepers en zjuges geen onbekend termen. Toch moet er soms beroep gedaan worden op het boekje om woorden te vertalen. We worden na de koffie meegenomen door filosoof Fil Dams. Fil vraagt ons direct: weten jullie hoe mist ontstaat? Niemand van ons heeft een duidelijk antwoord, en gedurende de avond zullen er velerlei uitleggen voor dit weerkundige verschijnsel volgen, waarmee we over de juiste oorzaak nog steeds in het duister tasten…..
Fil neemt ons mee op wandeling door de donkere bossen en de velden van de Kolonie. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------4-
Fil vertelt ons straffe verhalen over de soeveljanten (gevangenisbewaarders) en hun geheimen. En we zijn te weten gekomen waarom de drie meiskes zo stout waren toen ze naar Wortel kermis gingen. Op het landloperskerkhof heeft Gerda een bloementje neergelegd bij het graf van een van de soeveljanten. Daar in de buurt kwamen we de fanfare, die iedere avond op de Kolonie in het bos liepen en verdwenen, nota bene in levende lijve tegen! Aan het einde van de route gingen zijn we op bezoek geweest bij het beruchte café Den Gladdige Durpel. Na afloop van de wandeling konden we lekker opwarmen in de Klapekster, onder het genot van verse soep en een trappistje, alwaar de verhalen nog eens goed zijn doorgenomen.
Vele mooie verhalen en sterke anekdotes hebben we gehoord deze avond. Er is hard gelachen en veel nagepraat. Mochten jullie nieuwsgierig zijn geworden: www.zjosfinks.be. Wat de schrijvers van deze reportage betreft een hele geslaagde avond. De hamvraag….. Weten jullie hoe mist ontstaat?
Dirk Voesenek & Ilse Vanlaerhoven ------------------------------------------------------------------------------------------------------------5-
Tijdrit 2015 in uitvoering. In mei vonden wij (de vijf j's) het nodig om weer te starten met de voorbereiding voor de jaarlijkse tijdrit. De notulen van vorig jaar werden opgezocht, de vergunning (als eerste taak) weer aangevraagd en we waren los. De taakverdeling werd al snel duidelijk en iedereen kon zijn ding gaan doen. De vrijwilligers meldden zich dit jaar gelukkig ook weer in grote getale aan. Op de dag zelf hadden we er maar liefst 56 rondlopen. Een aantal waar wij als organisatie zeer trots en blij mee zijn. Wat mail- en appverkeer vloog over en weer. De meeste vrijwilligers werden op hun vertrouwde stekkie ingedeeld, de vergunning was nog net niet rond (maar dat zou goed komen). Ondertussen werd er nog een paar keer vergaderd niet onder het genot van een gezonde appeltaart uit het hardloperskookboek (want die was niet te eten en belandde in de kliko), gelukkig daarna nog wel een heerlijk rabarbertaartje mogen proeven op een volgende vergadering. De aanmeldingen voor het fietsen en de bbq kwamen gestaag binnen, de prijzen voor de jeugd en de bloemen voor de winnaars waren besteld en nu was het aftellen. Een niet te weigeren uitnodiging voor een van de J's voor een zakelijk feestje in Portugal op 5 juli was inmiddels ook binnengekomen en met de verzekering dat wij de klus wel verder zouden klaren had deze J met een gerust hart besloten dat dat goed zou komen. Met de vergunning zat het ondertussen ook snor, de bbq was geregeld, de vrachtwagen ook, de startlijst was klaar en het weer werd ondertussen warmer en warmer. De flesjes water waren op de bon in Zundert maar na een paar keer tevergeefs winkels binnengelopen te zijn werd de benodigde voorraad water op de kop getikt. Bij de Rabobank de tasjes voor de lunchpakketten en de vlag start/finish opgehaald. Eerder in de laatste week nog een heerlijk zoon helpt moeder momentje terwijl we samen de brieven op het parcours rondbrachten (zucht, moeten we nu nog een straat) waarbij we de eerste wielrenners op het parcours spotten. Dat deze voorbereiding helpt werd tijdens de rit duidelijk want een van deze wielrenners stond zondag op het hoogste treetje. Donderdag van te voren een telefoontje dat er iets misgegaan was bij het leveren van de jeugdprijzen. Vrijdags gelukkig weer opgelost met mooie bekers voor de winnaars bij de jeugd. Zaterdag werd de warmste dag ooit voorspeld maar toch was er werk aan de winkel. Er moest nog veel geregeld worden. O.a. Boodschappen gedaan, de dranghekken gehaald, de startlijsten uitgeprint, de presentatie op de beamer getest, de broodjes gesmeerd enz.enz. En toen was het ineens zondagmorgen 6 uur en ging de wekker. Snel een ronde met de hond en op naar Stuivezand, waar de eerste vrijwilligers al bezig waren met het indelen van de vrachtwagen, het opbouwen van de startwagen, het afzetten van het parcours en nog veel meer dingen die ik allemaal niet gezien heb. De temperatuur was gelukkig aardig gezakt zodat het voor iedereen wat aangenamer vertoeven was. De vrijwilligers zochten na de koffie en de briefing hun plekje op en klokslag negen kon er gestart worden, nadat de renners ondertussen ofwel op het parcours of in de buurt hun opwarmingsrondje gereden hadden. De jeugd beet het spits af, gevolgd door de dames, en daarna de heren van de d,c,b en de a. Menigeen kwam afleggusklaar over de finish, maar over het algemeen waren er tevreden gezichten. Strijd en inzet waren er volop. De vrijwilligers werden ondertussen nog door de chauffeurs voorzien van wat extra water of een lekkere stukje komkommer, waarna een aantal renners zich nog gingen opwarmen voor een koppelkoers. Als eerste startte weer de jeugd, daarna de geweldige familiekoppel en als laatste de seniorenkoppels. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------6-
De mensen van de EHBO vertrokken gelukkig weer naar huis zonder dat zij zich hadden ingespannen, de vrijwillers kwamen weer tevoorschijn en de prijsuitreiking door de voorzitter stond op het programma. Na wat mooie woorden voor iedereen werden de prijzen door onze mooie rondemissen uitgereikt en konden we aan de welverdiende bbq en het smeren van de kelen beginnen. Het eten was lekker, de sfeer was goed en de wind kwam opzetten. Gelukkig dat die wind 's morgens nergens te bekennen was. Ondertussen de boel mee opgeruimd en met een voldaan gevoel naar huis gereden, waar nog een verjaardag gepland stond. Nu heerlijk aan het nagenieten met de voetjes op de bank. Dadelijk nog een Sara in een tuin gaan zetten en dan is het weer voorbij. Wij kunnen terugkijken op een mooie sportieve dag waarbij weer heel veel leden en aanhang zich van hun beste kant hebben laten zien. Dankdankdank aan iedereen hiervoor. Rest ons nog de evaluatie om de verbeterpunten te bespreken zodat we volgend jaar weer goed voor de dag kunnen komen en het bekijken van de vele foto's die onze drie fotograven voor ons geschoten hebben. Deze zullen binnenkort op de site verschijnen. Uit deze foto's zullen we nog een mooie selecteren waarop de winnaars van de familiekoppel staan, want deze winnaars krijgen zoals altijd nog een uitvergrote foto. Dit jaar gaat deze foto een plekje krijgen bij de andere foto's die de heren Goos al in voorgaande jaren verdiend hebben.
Ziehier de foto die zij vorig jaar verdiend hebben. Helaas gaat een J ons verlaten maar wij hebben wel de hoop dat wij daar een goede versterking voor in de plaats zullen vinden. Dus mocht je interesse hebben........... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------7-
Weekend Jeugd 2015 Stavelot. Het was een leuk weekend het was allemaal goed geregeld maar een paar dingen niet zoals het brood en het water wat op de 2e dag op was. Verder was het niet erg dat we er vroeg uit moesten want we gingen fietsen. De 1e dag was het in het begin allemaal vals plat dat was nog goed te doen maar net voor de pauze was er een iets steilere berg waar ik niet lekker op kwam. Voor de rest van de dag kwam ik alle bergen goed op alleen jammer dat Tijn mij op de steilere bergen er af reed. Toen we terug kwamen was het lekker dat er zo veel douches waren zodat iedereen snel was gedoucht. Het avond eten smaakten allemaal prima het was lekker en vulde goed. Op dag 2 gingen we er nog iets vroeger uit maar het was weer niet erg want vandaag kwamen de echte bergen. De eerste berg kwam ik goed op net iets achter Tijn de verdere beklimmingen ging best goed. Ik vond het ook heel leuk dat we tijdens de pauze de Ronde van Belgie komen, daarna konden we zelf weer verder. Eenmaal bij het huisje aangekomen gingen we nog een klim rondje doen en dat was FF pittig maar wel leuk. Op de terug weg zijn we nog gaan eten dat was heel leuk en lekker natuurlijk. Verder zeg ik bedankt voor het leuke weekend Milan Parol Nadat we de foto’s gemaakt hadden wilden we de bus starten maar de sleutel was niet zoek. Na een kwartiertje zoeken kwam de sleutel bij iemand uit zijn broekzak Verder waren het mooie ritten. Ruben Toen we vertrokken hadden we eerst een lange afdaling met een paar stukjes om hoog voor dat we echt gingen klimmen. Het waren in totaal een stuk of tien zware klimmen waar onder de Wanne. Toen we bijna terug waren begonnen er een paar te demarreren en reden verkeerd. Toen ze terug waren begonnen ze weer te demarreren en iedereen kwam apart aan bij het huisje. Jeroen Jongens bedankt voor een kort verslag van het jeugd wekend verder dank aan de leiders en speciaal aan Hans voor het op het laatste moment in te vallen
Sporten voor mijn gezondheid. Iedere zondag is het toch weer een opgave om vroeg op te staan en de fietskleren aan te trekken. Want wat ligt het lekker zo ‘s ochtends vroeg in bed, maar als de eigen gezondheid er sterk mee gebaat is wordt het al een stuk makkelijker om op te staan! Sinds mijn geboorte heb ik een longaandoening (Cystic Fybrosis) en sport is veruit het beste medicijn om de longen gezond te houden en de capaciteit te vergroten. Het is allemaal begonnen met voetbal, maar er was meer interesse in zaken rondom het veld dan in het voetbal zelf dus na een aantal jaar is de overstap gemaakt naar atletiek. Beide ouders en m’n broer liepen al hard waardoor er wekelijks regelmatig getraind werd en er altijd veel regelmaat was ( 3x per week). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------8-
In 2006 is er door een incomplete dwarslaesie een einde gekomen aan het hardlopen. De jaren daarna is er weinig activiteit geweest waardoor de gezondheid sterk achteruit is gegaan. Dit veranderde toen tijdens een etentje een oom voorstelde om eens mee te gaan mtb’en, een belachelijk idee natuurlijk want behalve naar school fietsen is een fiets nergens goed voor. Uiteindelijk na aandringen van het thuisfront toch maar een keertje meegegaan. En hoewel er nog niet heel veel enthousiasme was viel het nog best mee, fietsen was toch nog niet zo erg. Na een half jaar mtb’en is er een wegfiets aangeschaft en is de directe omgeving verkend. Tijdens die periode al een aantal keer met een voorbijgaande groep mee gefietst en dat fietsen in een groep beviel erg goed. Dus op zoek naar een club in de buurt en dan kom je al snel uit bij de Trappistentrappers. In 2011 ben ik voor een eerste keer meegefietst op de weg met de D-groep. Maar een groot probleem was het losschieten van de voeten van de trappers, door de dwarslaesie heb ik geen kracht meer in de kuitspieren en dus géén kracht in m’n voorvoet waardoor er alleen met de hiel getrapt kan worden. Hierdoor heb ik altijd met normale trappers gereden. Bij een hobbelig mountainbike parcours leverde dit nogal wat problemen op. Maar ook op de weg bij de sprint naar Stuivezand gaf het een erg onveilig gevoel. Geschikte schoenen met klikpedalen waren niet te vinden. Tot we een fietsenmaker uit Ossendrecht spraken die met een compleet kunstbeen toch de Marmotte nog ging fietsen! Hij had zelf zijn schoen aangepast en dat bracht mij op het idee om dit ook te proberen. Uiteindelijk is het gelukt om bij de fietsschoenen een stuk uit de hak te slijpen en daar de plaatjes die in de pedalen klikken in te maken. En dat fietst een stuk beter en veiliger. Leuk dat af en toe iemand onder het fietsen nog weleens goedbedoeld zegt dat ik met m’n voorvoet moet trappen De eerste 2 wegseizoenen bij de Trappistentrappers waren helaas erg kort, in 2011 kwam er een longontsteking die na 3 zondagen voor een eind van het seizoen zorgde. Het herstellen duurde wat langer dan verwacht maar in 2012 werd opnieuw gestart met de wegfiets bij de D-groep, dit seizoen eindigde weer net zo snel, maar nu door een schimmelinfectie van de longen. Deze heeft uiteindelijk tot begin dit jaar geduurd maar in 2013 en 2014 is het toch al goed genoeg gegaan om weer regelmatig aanwezig te zijn bij de zondag ritten. Nu in 2015 gaat het erg goed en ik hoop dan ook nog vaak mee te kunnen fietsen. Alex van Gastel
------------------------------------------------------------------------------------------------------------9-
Better Bodies aan het woord over: Herstel na training. Wat gebeurt er in de spieren tijdens training? Tijdens een intensieve training worden de spieren als het ware beschadigd. Er ontstaan onder andere kleine haarscheurtjes in het spierweefsel als gevolg van de belasting en de energievoorraden in de spieren raken uitgeput. Als gevolg van deze fysiologische veranderingen zijn de spieren tijdelijk minder belastbaar. Meteen na de training begint het herstelproces, energievoorraden worden aangevuld en beschadigingen worden hersteld. Dit herstel gaat door tot een hoger niveau dan voor de training, dit heet supercompensatie. Je wordt dus na elke training sterker, mits je je volgende training pas plant op het moment dat je goed hersteld bent. Een aantal mogelijkheden om je herstel zo snel mogelijk te laten verlopen zijn; warming up & cooling down, sportmassage, medical taping en hersteltraining. Deze zullen we hieronder toelichten. Warming up en cooling down. Warming up Een warming-up heeft als doel je lichaam voorbereiden op de te leveren inspanning en heeft een positieve invloed op je kracht, snelheid, lenigheid en uithoudingsvermogen. Bloedvaten verwijden waardoor aanvoer zuurstofrijk bloed naar de spieren en afvoer van afvalstoffen toenemen. Stofwisselingsprocessen versnellen door verhoogde harstslag en bloedsomloop. Daardoor beschikken de spieren makkelijker over de nodige energie. Je bent geestelijk voorbereid op het fietsen: je komt langzaam in de juiste concentratiestand. Voorbeeld voor een warming up voor een intensieve duurtraining: Algemeen gedeelte: fiets 10 minuten rustig op een klein verzet. Zorg voor een intensiteit van minder dan 70% van je maximale hartslag. Specifiek gedeelte: train 5 minuten op een groter verzet. Trek tijdens deze 5 minuten 2 korte sprintjes (van elk ongeveer 150 meter) op een wat zwaarder verzet. Versnel daarna 2 minuten langzaam op een groter verzet, totdat je voluit fietst. Cooling Down De cooling-down is eigenlijk het omgekeerde van een warming-up. Deze brengt het lichaam tot rust na de inspanning en is belangrijk en noodzakelijk voor het herstel van het lichaam. De hartslag gaat rustig aan omlaag tot hij weer normaal is. Dit verkleint de kans op hartritmestoornissen. De bloedcirculatie herstelt zich. Tijdens het fietsen gaat er relatief veel bloed naar de spieren in met name de benen. Door een cooling-down past de bloedcirculatie zich weer aan een rustsituatie aan, en krijgen andere lichaamsdelen weer meer bloed. Wordt er na een intensieve inspanning plotseling gestopt, kan dat duizeligheid veroorzaken doordat de bloedcirculatie te snel afneemt en een plotselinge daling van de bloeddruk ontstaat. Een cooling-down bevordert daarnaast de afvoer van afvalstoffen uit de spieren, waardoor de kans op spierpijn vermindert en de spieren sneller weer belastbaar zijn voor een volgende training. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 10 -
Voorbeeld van een Cooling-Down Een goede cooling-down duurt ongeveer 10 minuten. Fiets eerst rustig 10 minuten uit op een klein verzet. Zorg voor een intensiteit van minder dan 65% van je maximale hartslag. Doe daarna eventueel wat lichte, statische rekoefeningen voor kuiten, bovenbenen, billen en rug. Het effect hiervan is hiervan is echter niet bewezen. Hersteltraining. Afhankelijk van de belastbaarheid, duur, intensiteit, route, weersomstandigheden en of je wilt herstellen van een training of wedstrijd bepaal je hoe je hersteltraining eruit komt te zien. Laat jouw training minimaal 45 minuten duren en zorg ervoor dat je tussen de 5060% van je maximale hartslag blijft. Leg de nadruk op souplesse i.p.v. een zwaar verzet. Enkele tips die het herstel optimaliseren: Zorg voor variatie in elke trainingsweek. Doe lange rustige trainingen en korte intensieve trainingen. Als je elke dag hetzelfde doet, verhoog je de kans op overbelasting. Zorg ervoor dat je elke week één dag niet traint. De kans op overbelasting is dan heel klein. Tijdens een seizoen doe je in sommige periodes niet mee aan wedstrijden en soms fiets je helemaal niet (minstens één keer per seizoen). Als je een winterprogramma en een zomerprogramma doet, zijn er zelfs twee fietsloze periodes nodig. Introduceer nieuwe trainingsmethodes voor jezelf zonder fiets (krachttraining in de fitness, balanceeroefeningen, schaatsen) om de sleur te doorbreken en de spieren op een andere manier te prikkelen. Zorg ervoor dat elke 3e of 4e trainingsweek een relatieve rustweek is. Daarin doe je (los van de wedstrijden), slechts 50-70% van het normale trainingsvolume. De meeste sporters presteren aan het einde van zo’n week het beste, dus zorg ervoor dat je zo’n week inplant voor een weekend met belangrijke wedstrijden. Medical Taping. Door middel van verschillende tape technieken kan de spanning in de spieren verminderd worden. De tastzenuwen in de huid worden geprikkeld door de tape en dit zorgt voor een afname van spiertonus. Ook kan de vochtafvoer bevorderd worden door specifieke tape technieken. Tape is een uitstekende aanvulling op sportmassage. Sportmassage. Sportmassage bevordert de doorbloeding in het spierweefsel en daarmee de afvoer van afvalstoffen en de aanvoer van bouwstoffen en nieuwe energievoorraden. Ook door de druk die uitgeoefend wordt op de spier worden afvalstoffen sneller afgevoerd en neemt de spierspanning af (er treedt ontspanning op). Daarnaast heeft sportmassage, door prikkeling van de tastzenuwen in de huid, een pijn dempend effect. Een sportmassage wordt meestal na een training of wedstrijd gegeven en duurt 20-30 minuten. Sportmassage mag niet toegepast worden bij ontstekingen, spierscheuringen, wond van de huid of bij koorts. Bij een ontsteking of spierscheuring is het raadzaam een fysiotherapietraject in te gaan.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 11 -
Limburg, De Bron laat zich Radler. Met de enige nog enigszins functionerende ledematen aan mijn lijf, ben ik toch in staat de film van vandaag met jullie terug te draaien. Met het rechtkloppen van een voor-asje, en wat bedankgeroep gingen we om 2030u moe maar voldaan naar huis vanaf onze homebase (Stuyvezand). Met in het vooruitzicht van avondje bankzaken, en een ernstig gesprek met de wc. Natuurlijk nog wat Like-en en Kudo's uitdelen. De terugreis vanuit Limburg kenmerkte zich door stilte, een flinke plaspauze, het doornemen van de dag, en gelach tussendoor. Denk dat dat toch wel de rode draad is geweest door de gehele dag. Veel lol hebben gedurende een gezamelijke passie. De bus werd ook gevuld met de fijne geuren die de lekkernijen hadden achterlaten in onze tere lijven. De Bron, waar de koffie voor sommigen van 2 bonbons werd voorzien, waar een Leffe donker voor groot en klein beschikbaar was, waar uiteindelijk ook Jack Hendriks opgefrist uit de douche wist te komen, en vooral waar ze zich nog verbazen hoeveel Radler er in een kort tijdsbestek verorberd werd. (Ik denk dat ik er de komende uren nog van moet pissen). En waar Martijn als eerste A binnen gespurt kwam; Martijn Hennekam die op zijn jonge leeftijd de toch wat oudere deelnemers van de groep een lesje klimmen had gegeven. (Met een piel-verzetje knalde hij werkelijk omhoog) De bron, onze basis van een mooie dag. Waarvoor toch velen ook de lastige keutelberg hadden bedwongen. De tips van Jack M ter harte werden genomen (schakel op als je gaat staan, schakel terug als je gaat zitten). De A en B combi wisten ruim 150km door het Limburgse land te kruisen. Slechts 1 lekke band, en niemand die in de gaten had dat Johan een stukje “nieuwe” route had ingebracht. Verder heeft de verslaggever van deze groep topsporters nog weinig meegekregen, zo snel raasden zij door het kleine alpen. Ik hoorde iets van grote plaat, maar dat leek me toch een normaal iets en nauwelijks een vermelding waard ;) Wel waren de afdalingen ook fris, maar de temperatuur werd in balans gebracht met beklimmingen als ‘het Vijlerbos’ en de ‘Schweiberg’. Heel even was de A-groep Jeroen kwijt in de omgeving van Gulpen, maar door zijn goede richtingsgevoel kwam het verloren schaap toch weer snel bij de kudde. In de C/D groep werd er ook lekker gewerkt, en ik kan bevestigen dat er op elkaar gewacht werd... Zo vielen we voor het eerst echt stil (met een paar man de voet aan de grond) op de gulpenerberg, een berg waar we de vraag kregen of we die allemaal op wilden, en toch een taaie puist bleek. De taart met een toefje slagroom bij de Bokkenrijders op het drielandenpunt lieten we ons goed smaken. Mooie plek, al werd het wat koud. Nog kouder kregen we het toen bleek dat we de route naar de bokkenrijders terug bergafwaarts gingen. Bedankt nog Wil ;) Het enthousiasme wat heerste bij vertrek vanaf de bron is de gehele dag gebleven. Dit enthousiasme was voldoende sterk om die paar ogenschijnlijke regenbuien te doen verbleken, om ons tenslotte op een heerlijk voorjaarszonnetje te trakteren.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 12 -
Vol gas knalden we de Cauberg op. Zo, dus dat is klimmen. En dat is voor de 1e keer kapot gaan. Het enige wat vandaag stabiel was van mijn meet apparatuur bleek de hartslag; continu op 85% en erboven. Wie vanmorgen om 5.30uur had gedacht dit alles mee te mogen maken, die had je vol verlangen aangekeken en met "Echt? Ik hoop het!" deze vraag beantwoord. De fietsen stonden dan ook snel op de karren. En de busreis ging zelfs bijna in 1 keer goed, duurde slechts een klein beetje langer. De boterhammen met pindakaas vlogen in het rond, zodat we vol adrenaline op de pedalen zouden kunnen stappen bij aankomst. Ik sluit graag af met een dikke chapeau voor de organisatie en chauffeurs (Chris)! Alles tot in de puntjes geregeld – en als beginnend ‘klimmer’ voelde ik me, naast anderen denk ik, ook duidelijk gecoached – en zeker niet alleen ‘op het vinkentouw’. Een topdag rijker, waar we zeker nog een dag langer plezier van zullen hebben. Tot de volgende!
Verandering van spijs doet eten. Het is nog volop zomer en de zon en de omgeving maken dan van wielrennen een feest. Maar eind september is wet wel weer voorbij en komt de crossfiets onder het stof vandaan gekropen. In combinatie met spinnen bij BetterBodies en ritjes op zaterdagmiddag vanaf januari blijft het wel meer van hetzelfde om die lange winter door te komen. En eerlijk gezegd kun je ook in de winter prima fietsen als je je dagen goed uitkiest. Maar na 30 jaar wielrennen zocht ik meer uitdaging in variatie. Jarenlang had ook ik elke winter volop in de sportschool gezeten en dan liep ik steevast naar de Concept2(C2) roeimachine voor een warming up. Maar ik stond er nooit bij stil wat je allemaal met zo’n ding kon doen. Totdat ik ging zoeken op internet. Uiteraard wist ik al dat alle toproeiers op een Concept2 roeiden als ze niet in een boot zaten. Ik las er een keer een verhaal over waaruit bleek dat roeiers op dit apparaat hun topconditie kweekten. Dus anderhalf jaar geleden ging ik op zoek en kon ik een 2ehands kopen op internet. Makkelijk te installeren op zolder en op elke regenachtige dag ging ik mijn grenzen testen. Uiteraard werd één ding zeer duidelijk. Op de C2 wordt het hele lichaam getraind en (buiten de benen) vooral de rug, arm- en schouderspieren. Maar ook de pure hart/long functie. Regelmatig viel ik helemaal kapot van de machine. Maar ja, hij staat stil, dus geen last van schaafwonden of gevaarlijke situaties. Dit is de perfecte machine voor zeer competitief ingestelde sportievelingen, en wel hierom. Elke C2 machine is hetzelfde en dus is elke prestatie zeer vergelijkbaar. En dat kan ook, omdat er op de C2 website (http://www.concept2.com/) links onderin een link staat naar een ‘community’ waar je een account kan aanmaken en al je tijden kan bijhouden en vergelijken met leeftijdsgenoten wereldwijd. En nu wordt het spannend, want je zet een tijd neer bij BetterBodies, voert hem in in je eigen account en ineens sta je op een ranglijst. En dan wil je nog maar één ding: harder en sneller. Waar ligt jouw persoonlijke grens? Het is een verslaving. Voor je het weet is de winter voorbij en voel je je een stuk sterker eind januari. Je rugspieren zijn zoveel sterker dat het wielrennen gewoon makkelijker gaat. En je borstkas krijgt meer vorm, ook altijd meegenomen. Een wereld gaat open, want natuurlijk worden er ook indoorwedstrijden georganiseerd. (http://www.nkindoorroeien.nl/ ). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 13 -
Dus na een maand roeien bij BetterBodies afgelopen december toch maar eens dat NK geprobeerd. Het is vergelijkbaar met een proloog, want je hoeft alleen maar een 2K te doen, temidden van leeftijdsgenoten. Voor serieuze roeiers is de 7 minuten grens het niveau waar je een beetje mee gaat doen. Vergelijkbaar met 40km per uur in een tijdrit van 15 minuten. Maar de krachtpatsers gaan er nog dik onder. (http://www.concept2.com/indoor-rowers/racing/records/world/2000 ) 5 min. 36.6 is het huidige wereldrecord geloof ik. Op Youtube staan prachtige filmpjes over techniek bij het indoorroeien, (https://www.youtube.com/watch?v=zQ82RYIFLN8 ) maar bijvoorbeeld ook het wereldrecord op de 500 meter. Indoor roeien is een sport in opkomst die perfect te combineren is met wielrennen. Het bijt elkaar niet, maar complementeert elkaar. Wielrenners van alle leeftijden en niveau kunnen hier dus hun voordeel mee doen. Het is een echte win-win situatie. Je wordt er sterker door, de winter is sneller voorbij, je sprintvermogen wordt verbeterd en je kan niet vallen. Mijn persoonlijke uitdaging zal zijn om bij het NK indoorroeien in januari 2016 mijn tijd van 6.48 van 2015 te verbeteren. Wie weet gaan een paar Trappistentrappende fanatiekelingen eens flink oefenen en een goede tijd neerzetten in de sportschool dit najaar, zodat we gezellig met een clubje aan een wedstrijd kunnen meedoen zo rond 18 januari 2016 in Amsterdam. Wie pikt de handschoen op? Het BetterBodies TT-Team? Veel plezier komende winter! Ronald van Blerck, Rijsbergen 13 juni 2015
Mijn naam is Ada Aernouts-Bastiaansen. Ik ben 55 jaar en getrouwd met Wil Aernouts Wij hebben 3 zonen Kevin(26), Sander(24) en Joeri(22) en inmiddels ook 3 lieve schoondochters. Voor ik met echt met fietsen ben begonnen heb ik eerst nog verschillende andere dingen gedaan. Ik ben vele jaren geleden (omdat ik vond dat ik iets aan sport moest gaan doen) begonnen met mijn jongere zus met fitness dit bij sportschool Babylon in Etten-Leur. Het trainen met gewichten en je grenzen verleggen beviel met prima, er was daar een trainer die me op een bepaald ogenblik vroeg of deelname aan wedstrijden misschien iets voor mij was, hij zou mij begeleiden en trainingsschema’s maken, hij zei dat ik aanleg had voor het Powerliften, en dat leek me wel wat, maar ik moest dan wel meer en intensiever gaan trainen. Na dit met mijn man te hebben overlegd ben ik 3 x per week intensief gaan trainen, mijn eerste wedstrijd zou plaatsvinden in Dordrecht, echter in de week voor de bewuste wedstrijd kwam ik voor de training aan en bleek mijn trainer weg te zijn en hij zou ook niet meer terugkomen, er was binnen de sportschool onenigheid ontstaan werd mij verteld en dat was het, de eigenaar nam niet eens de moeite om zijn best te doen zodat ik toch aan die wedstrijd deel kon nemen, mijn vertrouwen liep hier een stevig deuk op, om nog maar niet te spreken van de enorme teleurstelling en dat al mijn trainingsarbeid voor niets was geweest. Ben er ook meteen opgestapt. Het toeval wilde dat enkele weken daarna Ad van Broekhoven zijn sportschool opende, ik ben er heen gegaan en Ad heeft dat toen geweldig opgepakt. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 14 -
Hij is mij persoonlijk gaan trainen en zodoende heb ik onder zijn begeleiding menig mooie wedstrijd af kunnen werken met als mooiste herinnering deelname in 1989 aan het NK in Alkmaar waar ik een 4de plaats behaalde. Ondertussen was onze oudste zoon geboren en het combineren van veel trainen en een jong gezin werd moeilijk , mijn man liep in die tijd marathons en deed aan triathlon, ik besloot om het lopen eens te proberen, dit was qua tijdsindeling makkelijker . Het jaar daarna liep ik mijn eerst halve marathon in Etten-Leur. Mijn man had mij hierin begeleid , hij was lid bij DJA, het lopen beviel me ook goed en zodoende ben ik ook naar DJA gegaan,(hier ben ik nu nog lid van alleen vanwege een hielspoor blessure loop ik al vanaf november 2014 niet, hopelijk kan ik na de zomervakantie de draad weer voorzichtig oppakken). In de tussenliggende tijd werden ook onze 2 andere zoons geboren. Toen de kinderen wat ouder werden en ik wat meer ruimte kreeg om te sporten wilde ik toch ook eens een triathlon proberen. Om te kijken of dit iets voor me was heb ik als eerste in Zundert een zestiende afstand gedaan dit beviel wel, het jaar daarna deed ik in Zundert mee op de ¼ afstand een hele belevenis en ik finishte net binnen de 3 uur , bij DJA was ook iemand die lid was van de triahtlon vereniging in Rucphen, hij zei tegen me kom bij ons eens zwemmen (ik kon alleen de schoolslag) De zwemtrainer daar leerde mij de borstcrawl aan en volgende jaar zwom ik 23 minuten op de km het jaar daarvoor was dat nog 32 minuten, wat een verschil eindtijd 2.38 .40. Ik was verkocht en ben lid geworden van de WBTV, ook hier ben ik nog steeds actief en sinds een aantal jaren ook als Bestuurslid(secretaris). Vele mooie wedstrijden in de afgelopen jaren afgewerkt met diverse podiumplaatsen, maar de mooiste blijft de triahtlon op l’Alpe d’Huez op 2 augustus 2006 waaraan ik samen met mijn man heb deelgenomen. Het fietsen ging steeds beter en mijn man ik trainden vele uren samen, omdat we op dit gebied ook weer uitdagingen wilden aangaan hebben we in 2008 deelgenomen aan de La Marmotte, deze tocht hebben wij in 2 dagen gereden. In de jaren hierna gingen we meer en meer fietsen en bezochten we meerdere malen de Mont Ventoux ook zijn we regelmatig met de fiets op vakantie gegaan, speciale trackingbikes aangeschaft , tent en alle andere benodigdheden en zo hebben we de Groene Route naar de Middellandse Zee gereden, de Luberon route gedaan en nog een keer 3 weken door de Provence getrokken. Vorig jaar nog rondje Nederland gedaan. In 2012 hebben we samen de Dolomieten Marathon gereden de 140 km een geweldige mooie week gehad en een mooie ervaring. Elk jaar gaan we met Hemelvaart met het hele gezin en aanhang een week naar Limburg om extra te trainen. Vaak hebben we tegen elkaar gezegd zullen we lid worden van de Trappistentrappers, maar ik had veel schrik om in een groep te rijden, zag er tegenop, dus het bleef bij samen fietsen. Tot afgelopen april, op vrijdag voor Pasen viel mijn man bij ons in de garage van de ladder, werd per ambulance naar het ZH vervoerd en daar werden 2 gebroken rugwervels geconstateerd. Volgens de arts was het een mooie breuk en zat het aan de voorkant, en zou alles goed komen. Dus in een corset en de eerste weken alleen liggen en wat wandelen. Fietsen was voorlopig taboe. We beseften dat hij heel veel geluk gehad heeft, het had zo anders af kunnen lopen. Mijn man heeft me toen aangespoord om het toch te gaan proberen bij de Trappistentrappers ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 15 -
We waren inmiddels al weer volop aan het trainen omdat we ter gelegenheid van ons 35jarig huwelijk komende zomer met het hele gezin naar de Mont Ventoux gaan. Ik wilde al heel lang iets doen voor een goed doel, maar bij vele organisaties moet je al een behoorlijk geldbedrag meebrengen. Omdat we toch naar de Mont Ventoux gingen had ik het idee opgevat om hier 3 x op 1 dag naar boven te fietsen voor het goede doel, de kosten die promotie ed met zich mee brengen wilde ik voor eigen rekening nemen, mijn man stemde hier volledig mee in en dus moest er getraind worden veel getraind!! En alleen grote afstanden rijden valt niet altijd mee. Dus op 2de paasdag naar Stuivezand gereden met knikkende knieën van de angst voor in een groep te rijden in mijn achterhoofd. Ik werd ontzettend goed opgevangen en in die eerste rit heeft er constant iemand naast me gereden die me uitleg gaf of de tekens die gegeven werden en over wat het rijden in een groep inhield, en het viel me zo reuze mee, het ging eigenlijk bijna vanzelf het tempo was geen probleem , ik had intussen al vele trainingsritjes gemaakt. Dus de keuze was snel gemaakt, en heb me meteen aangemeld als lid. Inmiddels probeer ik naast de ritten op zondag met de club, door de week zelf ook nog wat grote afstanden te fietsen zit op dit moment tussen de 300 a 400 km per week en het gaat goed. De uitdaging die mij op 9 augustus te wachten staat zie ik vol vertrouwen tegemoet!!!! Groetjes Ada Aernouts
Verslag van een zaterdagavondrit. Zaterdag 6 juni, daags na een snikhete dag en daags voor de rit naar Scherpenheuvel. Helaas naar dat bedevaartoord kan ik niet mee omdat ik bij een schilderijenexpositie van Bernadet ben. Stom, heb zelf het jaarprogramma opgesteld en deze mooie Scherpenheuvelrit op deze datum gezet. Niet getreurd, de temperatuur is gedaald naar normale waarde en we hebben sinds dit jaar toch ook een rit op zaterdagmiddag. De route is gelijk aan de woensdagavondronde, maar dan andersom. Het vertrek is hiervoor pas gewijzigd naar half zes uur zodat nog meer leden kunnen aansluiten. Om 4 uur het macaronirestje van de dag daarvoor naar binnengewerkt, ik moet toch ergens de energie vandaan halen straks. Tegen 5 uur thuis vertrokken, veel te vroeg op Stuivenzand, er was nog niemand, toen maar doorgereden op een stukje van het tijdritparcours. Wil deze zaterdagmiddagrit namelijk gebruiken om te trainen voor de tijdrit. Om die reden het tijdritstuurtje weer gemonteerd, zodat ik lekker kan liggen, als ik op kop zit. Iets wat al op de Oekelsebaan in Rijsbergen het geval was, de wind was namelijk behoorlijk. Het stuurtje zou ook van pas komen wanneer de groep niet al te groot is, en er dus veel kopwerk gedaan moet worden. In de groep zelf rijd je uiteraard met de handen in de buurt van de rem. Via de Palmbosstraat voor de 2e keer naar Stuivenzand, de wind kwam van rechts, straks met de sprint rekening mee houden. Op Stuivenzand een minuutje extra gewacht zodat de laatkomers konden aansluiten. Omdat ik al wat had ingereden heb ik op de Schaapsdijk meteen de kop gepakt. Ik reed alsof ik door een bij was gestoken, dit was namelijk ook zo, het beestje vloog op de Raamberg tegen mijn bril en vervolgens op mijn bovenbeen. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 16 -
Het instinct van dit dier is dan om meteen te prikken, in die gespannen bovenbeenspieren van me. Nou ja ik kan er wel tegen. Bij het opdraaien van de Weduwestraat zag ik dat de Wildertsedijk was afgesloten, o ja, natuurlijk, het is de Van Goghloop vandaag. Enkele leden van onze fietsclub beoefenen ook de hardloopsport, anders was het vast nog drukker geweest in onze groep. Van Gogh, is dat niet die andere bekende kunstschilder uit onze gemeente? Aan het eind van de Weduwestraat heb ik voorgesteld om over Wernhout te rijden en vervolgens over de Grote Heistraat naar Achtmaal. Er stemde niemand tegen, zij hadden blijkbaar ook last van de harde tegenwind. In Achtmaal aangekomen met een gemiddelde van net boven de 31, de wind leek wel steeds harder te waaien. De Hel daarom maar overgeslagen. De Hel is sowieso geen favoriet van me, de vele haakse bochten, de klinkers, het vals plat en het feit dat ik in het Vagevuur in Klein-Zundert ben geboren en getogen (De Hel is dan een stapje terug toch!) zijn daar debet aan. Via de Buntweg de Zoek op, de motivatie leek ook wel even zoek, bijna in Schijf zouden we terugdraaien richting Roosendaal, maar ook nu stemde niemand tegen om een stuk in te korten. Op de Rucphenseweg richting Scherpenberg, sjonge jonge. 3 jaar geleden reed ik 6 x in anderhalf uur de Alpe d’Huez op, nu moest ik een paar keer terugschakelen om de Scherpenberg op te komen, op kop tegen de wind in. Ondanks dat was de gemiddelde snelheid opgelopen tot bijna 32. Had dus al best wat kop gedaan, dus getraind voor de tijdrit, moet eigenlijk tevreden zijn. De benen gaven echter andere signalen door. Maar goed, op de Sprundelsebaan lekker de wind in het hol, sorry maar dit is nou eenmaal de wielerterm voor wind mee. De km-teller gaf bijna 40 per uur aan, het gemiddelde steeg naar 32,5. Zoals een wielrenner betaamt maak ik me een paar kilometer voor de meet klaar voor de sprint. Profs gooien hun bidon het publiek in, dat laatste was er niet en mijn Alpe d’HuZes bidon gooi ik toch niet zomaar weg. Daar zitten te veel herinneringen aan. Ik zat op kop, wat zal ik doen, me laten afzakken of gewoon doorgaan en de overwinning aan een ander laten. Ik besloot voor dat laatste, temeer ik niet echt een sprinter ben, stond blijkbaar achteraan toen deze kwaliteit werd uitgedeeld. Heb trouwens wel eens een sprint gewonnen, euforisch vertelde ik dat die dag aan mijn kinderen. Oh, zei mijn dochter, was Henk (de Krom) er niet dan! En dat was ook zo . Maar goed de wind kwam van rechts, dat wist ik nog van daarstraks. De Palmbosstraat werd opgedraaid, ik zocht de luwte van de 50 cm dikke eikenbomen (je zou palmbomen verwachten eigenlijk) op, ik bleef maar trappen, duwen en trekken zelfs. Dat had Ad van Broekhoven en collega’s van Better Bodies geleerd tijdens de spinninglessen van afgelopen winter. Het zweet drupte van mijn voorhoofd, de handen onder in de beugel, de rug gekromd, de hartslag steeg harder dan mijn snelheid, de beenspieren superstrak, het gezicht op standje verkrampt, al kijkend onder mijn arm of er al iemand overheen kwam. Door stoempen, door stoempen, gelukkig een huis aan de rechterkant dat de wind even wegnam, en daarna weer doorrijden. Waar ligt de streep, o daar al (pas). En ….. en toen….., ja …… ja….. ik won de sprint, whoow wat een heerlijk gevoel, na zoveel kopwerk nog wel. In een overwinningsroes gelijk doorgereden naar huis waar ik met 33,5 gemiddeld over (slechts) 41 km afstapte met de vraag: zou ik ook de sprint gewonnen hebben wanneer ik niet alleen had gereden! Wil Wouters ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 17 -
Jongste Trappistentrapper Naam: Rick Vriends Geb: 18-07-2003 Woont: Groenestraat Plaats: Achtmaal School: De Wegwijzer Lid sinds: oktober 2014 Bij de club via: Nick Schoenmakers Leert voor: Ik zit in groep 8 en wil graag iets technisch gaan leren. Eet het liefst: Sparerib, zalm en bloemkool Favoriete drank: Sinas en Ice-thea MTB merk: Rockrider Race fiets: Merida Bos of weg: In het bos vind ik het leukst, lekker door de modder rijden, heuveltjes op en af en goed sturen om tussen de bomen door te rijden. Wat vind je van de jeugd groep: Ik vind het leuk om met meerdere leeftijdsgenoten te fietsen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 18 -
Beste trappistentrappers, Ik kreeg van Ad Damen de vraag om als ‘terugkerend lid’ een stukje te schrijven over mezelf. Mijn naam is Nelis Koeken, geboren en opgegroeid in Klein-Zundert. Na eerst een aantal jaar aan atletiek te hebben gedaan begon het wel te kriebelen om eens op een oude racefiets van mijn vader te kruipen. Na wat rondjes rijden rond de speeltuin heb ik me in 2004 aangemeld als jeugdlid bij de trappistentrappers. Dat jaar was er al een aardig groepje dat iedere zondagmorgen een rondje ging maken. Samen met o.a. Roy Verdaesdonck, Frank Jansen, Stan Godrie, Linda Godrie, Nicole Peeters en Erwin Delcroix trapten we ieder jaar de kilometers weg. Met name het wedstrijdelement sprak me aan en zo groeide het idee om in 2008 samen met Frank Jansen en Stan Godrie lid te worden van wedstrijdclub Willebrord Wil Vooruit om daar in de categorie nieuwelingen te gaan rijden. Ik ging toentertijd ook al een aantal jaar naar de K-S-E in Etten-Leur, in het begin was op en neer naar school de voornaamste training, later moest dit Figuur 1 Ronde van Wernhout 2004 toch wat serieuzer en zo kwamen ook beetje bij beetje de resultaten. Toch was de overstap naar de Junioren niet heel erg makkelijk maar ook hier kon ik na een tijdje meedoen voor de prijzen. Inmiddels had ik mijn HAVO diploma op zak en ging ik met de bus naar Avans Hogeschool in Breda voor de opleiding Fysiotherapie. Het 2 e jaar bij de Junioren kon ik goed combineren met mijn studie en zo werden de resultaten ook beter. Dit leverde 2x een 2e plaats op en meerdere top 10 plaatsen. Hierna kwam de overstap naar de Beloften, de eerste maanden waren na een winter met veel trainingsarbeid een persoonlijk succes. Echter werd het hierna moeilijk om dit vast te houden. Langzaam kreeg studie en stage lopen meer interesse en dus ook de voorkeur. Tijdens mijn studie ben ik begonnen als revalidatietrainer en verzorger bij NAC Breda Jeugdopleidingen en heb ik cursussen ernaast gedaan om bewegingsanalyses uit te voeren met in het bijzonder fietspositie-analyses. De zomer van 2014 ben ik afgestudeerd als fysiotherapeut en aan het werk gegaan bij Dynamico Fysiotherapie in Rucphen. Ik heb er toen voor gekozen om te stoppen met wedstrijden rijden bij de Beloften. Bij Dynamico voer ik naast mijn werkzaamheden als algemeen fysiotherapeut fietsmetingen uit bij amateur- en wedstrijdrenners en ben ik 4 middagen in de week als revalidatietrainer en therapeut bij de A- en B-elftallen van NAC Jeugd in Breda. Figuur 2 Fietsmeting Danny Antonissen 2014
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 19 -
Daarnaast ben ik hard bezig om toegelaten te worden tot de Universiteit van Maastricht om in September te starten met de tweejarige deeltijd opleiding Bewegingswetenschappen. Daar hoop ik meer te leren over inspanningstesten en dieper in te gaan op biomechanica. Momenteel rijd ik sporadisch wedstrijden bij de BWF of amateurs. Bij WWV blijf ik betrokken door als soigneur mee te gaan naar meerdaagse koersen van de succesvolle juniorenploeg. Bijzonder project is het begeleiden van Stan na zijn overstap naar het Rabobank Development Team. Na jaren samen gekoerst te hebben komt Stan nu wekelijks voor massages en daarnaast test ik hem ieder half jaar uitgebreid op kracht, stabiliteit en lenigheid en fietspositie, Stan is een geweldige atleet om mee samen te werken, zijn begrip en interesse in lichaam, geest en materiaal is buitengewoon. Hopelijk kan hij komend jaar het laatste stapje zetten en als eerste (corrigeer me wanneer ik het verkeerd heb) trappistentrapper een mooi debuut maken als profwielrenner in het veld en op de weg. Ook ik ben nu terug lid geworden van de trappistentrappers om in de overgebleven tijd mijn kilometers te maken en fit te blijven! Tot ziens! Nelis Koeken
Ermelose Klimtoer 2015. Al lang met het plan rond gelopen om een rit te rijden met de jeugd in en rond Ermelo. Heb daar begin jaren 70 mijn militaire dienstplicht vervuld en zat toen nog volop in het wedstrijd gebeuren, dus in de week daar de km gereden. Op internet wat gezocht voor info en kwam bij deze tocht uit, georganiseerd door de Veluwse Wieler Vereniging uit Ermelo. Op 15 Mei dat was vrijdag na Hemelvaart, alle scholen vrij dus iedereen kon mee. Laat nu net wat voetbalclubs die dagen gebruiken voor een jeugdkamp. Met 6 jeugdleden en 4 leiders zijn we dan toch naar Ermelo vertrokken, verzamelen op Stuivezand alwaar we om 7 uur richting Ermelo reden.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 20 -
Anderhalf uurtje rijden, daar langs de weg parkeren omkleden, inschrijven in clubgebouw van de organisatie (naast de kazerne poort). Rond kwart over negen vertrek voor 75 km met 500 hoogte meters en 110 km die had 750 hoogte meters, liepen grote deels over de zelfde route De eerst km kwamen bekend voor, maar na meer dan 40 jaar was er toch wel wat veranderd . Na ongeveer 10 km linksaf een fiets pad op de eerst heide vlakte waar we over reden, er zouden er nog verschillende volgen net als de fietspaden richting Elspeet -Uddel-Apeldoorn, hierna splitste de route. De 75 km ging hier richting Hoog- Soeren, de 110 maakte een lus via Beekbergen en Hoenderlo om daarna bij Hoog Soeren weer op de route van 75 km, verder te rijden via Nieuw Millingen –Garderen en zo verder naar Ermelo. Ondanks de vele fietspaden waar we over moesten, was vooral in de bossen en op de heide een belevenis, geen vlakke of rechtstukje altijd op en af naar links en rechts draaiend. Dit gaat op laatst ook mee tellen, dus was voor sommige zwaar genoeg. Na terug komst stonden de jongens van de 75 km te wachten, dus omkleden en instappen richting BIG MAC in Meerkerk want niet langs BIG Mac is niet weg geweest, tegen 4 uur weer op Stuivezand.
Zeer mooie rit voor de rustige rijder die tevens kan genieten van de mooie natuur. De rit was goed duidelijk uitgepijld De enige verrassing was dat je op de eerste pauze bij de langere route moest betalen voor eten en drinken Dit stond dan toch wel in verband met inschrijving 4 euro 75 km en 5 euro voor de 110 km 950 deelnemers telde deze tocht Alle bedankt het was weer mooi.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 21 -
Stan Godrie Nederlands kampioen.
Omdat vele Trappisten niet in de gelegenheid waren de huldiging van Stan Godrie bij te Wonen volgt hier in spreekstijl de toespraak. “Stan” “Van Louis mag ik maximaal 200 woorden besteden aan jouw huldiging. Bij meer woorden schakelt hij de microfoon af. Dus houd ik het kort en krachtig. Geheel in stijl met jouw sprint, tijdens het Nederlands kampioenschap. Ik sta hier met gemengde gevoelens. Hopelijk besef je wat het voor onze clubkas betekent, om in één jaar twee keer Nederlands kampioen te worden. We hebben in onze begroting wel is waar een post “diversen”. Bedoeld om overwerkte bestuursleden van de club een weekje naar Mallorca te kunnen sturen. Dus dat zit er voor ons, dit jaar, dankzij jouw prestaties, dus niet meer in. Uit de krant begreep ik dat je met diversen profploegen in onderhandeling bent. Om de druk op die ploegen wat op te voeren heb ik voor jou het volgende aanbod: Wij Trappistentrappers doen je een voorstel. Ik weet het, onze middelen zijn beperkt. Ons programma is bescheiden. Het beperkt zich tot West Brabant, Zeeland en af en toe richting onze zuiderburen. Maar daar staat tegenover. Je bent elke zondagmorgen om uiterlijk 12.00 uur terug. En als je scherp blijft, win ieder weekend de sprint. En dat heeft zelfs de grote Eddy Merckx niet gepresteerd. Neem het in overweging. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 22 -
Nu serieus: (Ik zit al over mijn 200 woorden) Wij zijn met 275 leden de snelst groeiend wielrenvereniging in de regio. En dit mede dankzij, jou. Jij bent voor veel de Trappistentrappers een inspiratie bron. Met je prestaties motiveer je het bestuur en de jeugdleiders door te gaan met ons jeugdplan. Waar jij een product van bent. Jij bent voor alle jonge Trappisten een “rolmodel” geworden. Jij bent hun grote voorbeeld. Met jou in gedachte presteren ze op de zondagochtend bijeenkomsten net iets meer. En de jeugd begeleiders gebruiken je naam te pas en soms te onpas. Kortom je bent voor ons heel belangrijk. Hoewel jij altijd de eerste bent, om je prestaties te relativeren. En dat siert je. Doen wij daar niet aan mee. We zijn niet alleen heel trots op je, maar we zijn je ook heel dankbaar. Daarom vind ik het een eer je dit cadeau namens alle Trappisten te mogen overhandigen. Een erelidmaatschap zit er nog niet in. Daar ben je nog veel te jong voor. Misschien een weekje met het bestuur mee naar Mallorca? Namens het bestuur veel succes met het afsluiten van een nieuw contract. En ik ben bang dat we, volgend jaar, weer een beroep moeten gaan doen op de post “onvoorzien”. En dat gun ik je van harte. Een warm applaus voor Stan. Frans van Saane
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 23 -
Tijdrit 2015 De sfeer op Stuivezand was ontspannen. Het parkoers was klaar, er moesten alleen nog wat borden geplaatst worden. De vrachtwagen van Jack stond op haar plaats en jeugd kon al oefenen in het van het startpodium afrijden. Voor de helpers werd koffie ingeschonken en Louis Goossens demonstreerde trots zijn prachtige Beamer. Aan het eind van het parkeerterrein werden twee luifels geplaatst, de rollenbanken tevoorschijn gehaald en prachtige tijdritfietsen in elkaar gezet. Duidelijk is dat de winnaar zal straks uit die hoek komen. Er is in de laatste maand door de tijdritcommissie veel werk verzet. Vergunningen aangevraagd, bewoners op het parkoers geïnformeerd en veel vrijwilligers gemobiliseerd om een hele zondagmorgen te komen helpen. En dan vergeet ik gemakshalve nog al het papierwerk wat nodig is om een goede afloop van de tijdritwedstrijd te kunnen garanderen. Om bijvoorbeeld de volgorde van de individuele deelnemers zo te bepalen dat, ze wat rust hebben voor de koppeltijdrit begint. Tijdrijden is een van de zwaarste onderdelen in het wielrennen. De weerstand die overwonnen moet worden om met een snelheid van 40 km per uur te kunnen rijden bestaat 80% luchtweerstand, 15% rolweerstand van de banden en de laatste 5% is de rest (lagers ketting etc.). Daarom is een aerodynamisch houding (diepe zit), een dicht achterwiel en speciale fiets zo belangrijk. Een goede tijdrijder heeft ook ritme gevoel nodig. Dat voorkomt extra belasting door wisselingen in de snelheid. Tenslotte is het van belang het punt op te zoeken waar je met een hoogste hartslag nog net niet helemaal verzuurd. Het is uiterst oncomfortabel rijden. Daarom is op de rollen stevig inrijden ook zo belangrijk. Alleen op die manier is het mogelijk een half uur lang met zo`n hoge hartslag te fietsen. Een goede tijdrit rijden geeft je tijdens de rit hetzelfde gevoel als het hebben van een zware griep. Het liefst zou je heerlijk in de berm gaan liggen met de fiets als dekentje over je heen getrokken. Het is eigenlijk een wonder dat er nog Trappisten willen deelnemen aan onze jaarlijkse tijdrit. Maar alles ging geweldig, geen valpartijen. Oké een kleintje om kwart voor negen, twee dames van de reden op weg naar hun post op het parkoers tegen elkaar aan. Het viel mee, de voorzitter kon de knie pijn verhelpen met een kusje. Veel familie en vrienden waren gekomen om de rijders aan te moedigen. En dat was te merken, er werd hard gereden. De eerste 10 renners van de A groep reden de 23 km met een gemiddelde van dik boven de 40 km per uur. Enkele jeugd renners rammelde met 39 km per uur over het parkoers. Het is maar zeer de vraag is of Tom Dumoulin dat ook al presteerde toen hij nog maar 17 jaar was. Ook de dames leverde een prestatie van formaat. Elly reed een minuut sneller dan vorig jaar en zelf dat was nog niet genoeg om te winnen. Een groot succes zijn de koppeltijdritten, drie jeugd koppels, twaalf familie koppels en zes senioren koppels. Bij de familie koppels is er een ingewikkeld systeem van toeslagen, hoe ouder, hoe meer compensatietijd. Dat lijkt op het eerste gezicht logisch maar het vertekent de uitslagen behoorlijk. Misschien kan de commissie er nog eens kritisch naar kijken. In tegenstelling tot voorgaande jaren was de uitslag direct na afloop beschikbaar. Waardoor de prijs uitreiking snel na afloop van het laatste koppel kon plaatsvinden. Het was heel gezellig, het terras helemaal vol, een prachtig podium en vlekkeloos verlopen tijdrit. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 24 -
Helaas misten we enkele trouwe deelnemers door ziekte we hopen dat snel herstellen en er volgend jaar weer bij zijn. De verdere middag werd besteed aan het herstellen van de vocht balans, want je verliest veel tijdens het rijden en ook werd er aandacht gegeven aan het aanvullen van de koolhydraten en eiwitten. De complimenten voor de commissie, hartelijk dank aan alle vrijwilligers die hun zondagochtend opofferen voor onze tijdrit en een diepe buiging voor alle deelnemers die het aandurven kun eigen grenzen op te zoeken. Het eerste deel van ons seizoen zit erop, na de vakantie nog een maand of drie en dan sluiten we dit fietsjaar al weer af met de koningsrit. Frans van Saane Voorzitter WTC De Trappistentrappers
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 25 -
Uitslag Tijdrit 2015. Uitslag
Naam
Cat
1e ronde
2e ronde
3e ronde
gem. 1e
gem. 2e
gem. 3e
Heren 1
ANTENS
JOHN
A
00:10:29
00:21:04
00:31:39
44,07
43,86
43,79
2
BARTEN
PAUL
A
00:10:29
00:21:02
00:31:55
44,07
43,93
43,43
3
MOLENSCHOT
EMIEL
A
00:10:48
00:21:44
00:32:42
42,78
42,52
42,39
4
ANTONISSEN
DANNY
A
00:10:49
00:21:49
00:32:53
42,71
42,35
42,15
5
GOMMERS
JOHAN
A
00:11:01
00:22:17
00:33:26
41,94
41,47
41,46
6
SPRENKELS
FRITS
A
00:11:06
00:22:19
00:33:36
41,62
41,40
41,25
7
BROEKHOVEN
van AD
A
00:11:15
00:22:34
00:33:54
41,07
40,95
40,88
8
JONG
de
A
00:11:08
00:22:33
00:33:59
41,50
40,98
40,78
v.d. RONALD
LARS
9
BROEK
B
00:11:13
00:22:39
00:34:06
41,19
40,79
40,65
10
AERNOUTS
KEVIN
A
00:11:21
00:22:53
00:34:14
40,70
40,38
40,49
11
Floren
Sjakkie
A
00:11:19
00:22:52
00:34:18
40,82
40,41
40,41
12
CHRISTIANEN
MICHEL
A
00:11:27
00:23:07
00:34:43
40,35
39,97
39,92
13
MAAS
COLIN
B
00:11:43
00:23:31
00:35:24
39,43
39,29
39,15
14
HENNEKAM
MARTIJN
A
00:11:38
00:22:32
00:35:26
39,71
41,01
39,12
15
WOESTENBERG
DAVID
B
00:11:45
00:23:38
00:35:30
39,32
39,10
39,04
16
KUSTERMANS
WIL
B
00:11:47
00:23:52
00:35:59
39,21
38,72
38,52
17
REST
v.d. POL
A
00:11:45
00:24:04
00:36:07
39,32
38,39
38,38
18
PAROL
MILAN
B
00:11:30
00:23:34
00:36:09
40,17
39,21
38,34
19
STRUIJS
JACK
B
00:11:54
00:24:03
00:36:14
38,82
38,42
38,25
20
CASTELIJN
JOHN
A
00:12:16
00:24:38
00:36:51
37,66
37,51
37,61
21
MEULEN
v.d. EMIEL
B
00:12:15
00:24:39
00:36:51
37,71
37,48
37,61
22
PEETERS
RUUD
B
00:12:27
00:24:56
00:37:22
37,11
37,06
37,09
23
HUIJBREGTS
HANS
A
00:12:14
00:24:40
00:37:23
37,77
37,46
37,08
24
KERSTENS
RONALD
B
00:12:22
00:24:32
00:37:34
37,36
37,66
36,89
25
MENSEN
JOS
B
00:12:09
00:25:00
00:37:35
38,02
36,96
36,88
26
KENIS
MATTHIJS
B
00:12:15
00:24:58
00:37:37
37,71
37,01
36,85
27
HENDRICKX
JACK
B
00:12:26
00:25:09
00:37:40
37,16
36,74
36,80
28
VRIENDS
KEES
B
00:12:35
00:25:15
00:37:41
36,72
36,59
36,78
29
ALPHEN
B
00:12:41
00:25:12
00:37:44
36,43
36,67
36,73
30
WOUTERS
B
00:12:33
00:25:15
00:37:51
36,81
36,59
36,62
31
STRUIJS
AD
A
00:12:31
00:25:16
00:37:52
36,91
36,57
36,60
32
GASTEL
van GERARD
C
00:12:36
00:25:18
00:37:56
36,67
36,52
36,54
33
MERRIENBOER
van MARTIJN
B
00:12:40
00:25:20
00:37:58
36,47
36,47
36,51
34
PEETERS
KOOS
C
00:12:36
00:25:10
00:37:59
36,67
36,72
36,49
35
VERHEIJEN
BAS
B
00:12:18
00:25:13
00:38:12
37,56
36,64
36,28
36
BROEK
B
00:12:15
00:25:10
00:38:24
37,71
36,72
36,09
37
JOCHEMS
JAN
C
00:12:40
00:25:36
00:38:27
36,47
36,09
36,05
38
NELEMANS
YANNICK
A
00:12:40
00:25:36
00:38:38
36,47
36,09
35,88
39
ROELANDS
FRANK
B
00:13:06
00:25:45
00:38:42
35,27
35,88
35,81
40
GOOS
ERIC
B
00:12:49
00:26:01
00:39:00
36,05
35,52
35,54
41
SCHRAUWEN
HENK
42
BERGEN
43
NOUWS
44
AERT
45
HOOIJDONK
46
TAX
47 48
van JOHAN WIL
v.d. LOUIS
C
00:12:47
00:25:53
00:39:07
36,14
35,70
35,43
van JOS
B
00:13:00
00:26:14
00:39:13
35,54
35,22
35,34
WIM
B
00:13:43
00:26:07
00:39:21
33,68
35,38
35,22
van JOHN
A
00:12:52
00:26:07
00:39:22
35,91
35,38
35,21
van VINCENT
B
00:13:19
00:26:39
00:39:34
34,69
34,67
35,03
RUUD
B
00:13:09
00:26:53
00:40:38
35,13
34,37
34,11
VERBOVEN
ERIK
C
00:13:23
00:27:01
00:40:41
34,52
34,20
34,07
MARIJNISSEN
NIELS
C
00:13:36
00:27:29
00:41:20
33,97
33,62
33,53
49
ADRIAENSEN
JOHN
B
00:13:26
00:27:24
00:41:26
34,39
33,72
33,45
50
HAAZEN
JAN
C
00:13:44
00:27:55
00:42:24
33,64
33,10
32,69
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 26 -
Uitslag
Naam
Cat
1e ronde
2e ronde
3e ronde
gem. 1e
gem. 2e
51
ERK
van BEN
C
00:12:50
00:25:47
36,00
35,84
52
GASTEL
van ALEX
D
00:13:15
00:26:33
34,87
34,80
53
WEIJGERS
ARNO
D
00:14:06
00:28:25
32,77
32,52
54
ANTONISSEN
TOON
D
00:13:27
00:27:40
34,35
33,40
gem. 3e
Dames 1
VANLAERHOVEN
ILSE
DA
00:13:02
00:26:08
35,45
35,36
2
ROOVERS
ELLY
DA
00:13:17
00:26:39
34,78
34,67
3
Aernouts
Ada
DA
00:13:42
00:27:23
33,72
33,74
4
AERT
van ANITA
DA
00:13:44
00:27:27
33,64
33,66
5
BROEK
v.d. CORINA
DA
00:13:38
00:27:35
33,89
33,50
6
GASTEL
van LIAN
DA
00:14:19
00:28:41
32,27
32,21
7
NOUWS
GERDA
DA
00:14:36
00:29:29
31,64
31,34
Jeugd 1
HAEST
KEVIN
J
00:11:38
39,71
2
HAEST
JEROEN
J
00:12:06
38,18
3
GOOS
TIJN
J
00:12:16
37,66
4
AARTS
RUBEN
J
00:12:54
35,81
5
HUIJBREGTS
NIELS
J
00:12:57
35,68
6
HUYBREGTS
AXEL
J
00:14:05
32,80
7
DIJCK
van BAS
J
00:13:24
34,48
8
NUYTS
Jeno
J
00:14:15
32,42
9
BEKERS
WIM
J
00:14:21
32,20
10
OVERBEKE
Krijn
J
00:14:35
31,68
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 27 -
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 28 -
