Časopis sboru Církve bratrské v Havířově | Roč.12, číslo 5/2009 | náklad/číslo: 22 Kč
MÁ DNES VŮBEC CENU MÍT DĚTI? SKÁLA ZE ZASLÍBENÉ ZEMĚ DO VYHNANSTVÍ - 3. ČÁST DĚKOVÁNÍ NÁVŠTĚVA VSETÍNA MINIROZHOVORY Z ORLOVÉ VÍCE V OBSAHU NA STRANĚ 2
Aj, jak dobré a jak utěšené, když bratří v jednomyslnosti přebývají! Jako mast výborná na hlavě, sstupující na bradu, bradu Aronovu, tekoucí až i na podolek roucha jeho. A jako rosa Hermon, kteráž sstupuje na hory Sionské. Nebo tu udílí Hospodin požehnání [i] života až na věky. Ž 133,1-3
SBOR HAVÍŘOV
STANICE ORLOVÁ
BIBLICKÉ STUDIUM … ČTVRTEK 18:00 DOROST … PÁTEK 17:00 MLÁDEŽ KOINOIA … SOBOTA 17:00 MODLITEBNÍ CHVÍLE … NEDĚLE 8:30 SHROMÁŽDĚNÍ … NEDĚLE 9:00 www.cb.cz/havirov
BIBLICKÉ STUDIUM … ÚTERÝ 17:00 DOROST JABLKO … STŘEDA 16:30 TĚLOCVIČNA … ČTVRTEK 17:00 co 14 dní SHROMÁŽDĚNÍ … NEDĚLE 10:00 MLÁDEŽ TABASCO … NEDĚLE dle dohody www.cb.cz/orlova
OBSAH časopis sboru Církve bratrské v Havířově Roč.
12, č. 5/2009
Redakce: Jiřka Dršková Eva Feberová (ef), e-mail:
[email protected] Libuše Poliačiková (LP), e-mail:
[email protected] Lucka Wilčková Foto na obálce: Jan Siwy.
Příští uzávěrka: 30.8.2009
Vaše reakce na naši Bránu nebo příspěvky do Brány nám pište na e-mail:
[email protected] S Boží pomocí nashledanou někdy příště…, protože bez Pána to opravdu nejde. Redakce
2
ČLÁNKY -> okénko pro seniory ………………........................ 4 • ZE ZASLÍBENÉ ZEMĚ DO VYHNANSTVÍ -> poezie …......................................................... 10 • DĚKOVÁNÍ -> rozhovor ………………………………………………… 7 • MINIROZHOVORY Z ORLOVÉ -> skupinka ………………………………………………… 18 • MÁ DNES VŮBEC CENU MÍT DĚTI? -> úvodník ............................................................. 3 • SKÁLA -> zamyšlení • ČERNOBÍLÉ POČASÍ ……………………………… 13
• RÁD OTÁZKY MÁM. MÁM RÁD OTÁZKY? … 11 KONTAKTY -> na sbor ……………………………………………………… 25 -> na kazatele a starší ....................................... 26 ...................................... 27 -> na vedoucí služeb SBOROVÉ INFORMACE -> dorost ……………………..……………………………... 12 • MINIREPORTÁŽ Z PRAHY -> fotogalerie ………...………………………………….. 9 • ZE ŽIVOTA SBORU -> koinonia …………………..……………………………... 17 • HOUBA -> modlitební předměty ................................. 21 -> narozeniny ................................................. 24 -> Orlová .......................................................... 18 • ORLOVÁ V KVĚTNU -> oznámení a pozvánky ……………………………2, 16 • SBOROVÝ DEN ……………………………………… 8 • SHROMÁŽDĚNÍ ……………………………………… 24 -> pravidelné akce .............................................. 1 -> Vsetín ………………………………………………………… 14 • NÁVŠTĚVA VSETÍNA • BYLI JSME NA ZÁJEZDU -> výsledky nedělních sbírek ……….……………… 10 -> zprávy ze staršovstva …..………………………… 11 ZÁBAVA -> pro děti …………………………………………………… 22
Nyní toto praví Hospodin, tvůj stvořitel, Jákobe, tvůrce tvůj, Izraeli: "Neboj se, já jsem tě vykoupil, povolal jsem tě tvým jménem, jsi můj. Iz 43,1
Skála Čekej, Izraeli, na Hospodina nyní i na věky. (Ž 131:3) Sestry a bratři. Žalmista ve 131. žalmu vybízí boží lid, aby trpělivě a pokorně čekal. Nepřijde Vám, že život je vůbec plný čekání? Nad ránem čekáme, až zazvoní budík, večer zase, až usneme. Čekáme na polední přestávku, na číšníka v restauraci, na prázdniny, na odpověď na náš dopis a na výplatu. Čekáme na narození děťátka a po letech pak každé odpoledne na jeho příchod ze školy. Čekáme na byt nebo půjčku. Čekáme na výsledky lékařského vyšetření nebo až nám zavolá přítel. Čekáme na vlak, na opraváře, na spásný nápad. Čekáme často a neustále, stále znova a dokola. Jako bychom to potřebovali, jako bychom se kamsi dopředu za něčím potřebovali natahovat, k něčemu putovat, něco vyhledávat. Tak je tomu i v tomto období, na sklonku jara. Většina z nás a zejména děti a mládež očekávají a vyhlížejí – léto, prázdniny, odpočinek! Co tedy můžeme očekávat a čeho se nadějeme? Jistě děti a mládež prázdnin, táborů, kempů a dospělí zase svých dovolených a snad i odpočinku. Je však ještě jedno, co můžeme a máme čekat i toto léto ve všech akcích a ve všem odpočinku. A sice Boží oslovení i Boží pomoc! Smíme vidět a být ujištěni, že Hospodin chce být v tom všem s námi. Chce nám být pevnou oporou, skálou, jak to zakusil a volal ve svých žalmech král David (Ž 18, Ž 62, Ž 144). Nebo jako byl svého času skálou Mojžíšovi, jak to zapsal ve své písni (Dt 32:1 – 43). Důvod pro takový obraz, který Mojžíš používá ve své písni dokonce sedmkrát, je v tom, že pro Mojžíše osobně bylo nesmírně důležité to, co se stalo na skále na Sinaji. Nebyl to Bůh Nil, jako řeka, nebyl to Bůh, jako oheň z keře. To nejpodstatnější na sklonku Mojžíšova života je to, že Bůh se mu stal skálou, protože tam Mojžíš byl nasycen, tam načerpal, tam v přítomnosti Boží přijal zjevení. Tam mu byl odhalen cíl zákona. Řekněte česky skála, hebrejsky súr… Možná to nezní libozvučně, a přesto si to slovo bibličtí pisatelé rádi brali do úst. Hospodin je pro ně skálou. A takovou skálou chce být Hospodin i nám a vůbec každému, kdo jej očekává a k němu se obrací. Až se tedy rozjedeme na prázdniny nebo dovolené, smíme věřit, že si přivezeme více než jen špinavé prádlo, sedřené nohy nebo opálené čelo. Možná se nedočkáme vždy toho, co chceme. Možná si ani toto léto opět neodpočineme. Pamatujme však, že Pán Bůh chce být s námi. Smíme vědět a očekávat, že On chce být všude, kde budeme, skálou, o kterou se můžeme opřít. Všude tam, kam nás zavede, připomíná, že patříme k jeho skále a jen u něj budeme v bezpečí a doma. Martin Grohman
Poznamenejte si do kalendáře: 14.6. 21.6. 27.6. 2.-6.7. 4.-11.7. 17.-28.8. 29.8. 11.-13.9.
sborový den se křty členské sliby svatba - B. Stýblova & B. Niemiec dovolená s Filipem English Camp tábor dorostu svatba - T. Juchelková & V. Müller sborový víkend v Malenovicích
3
Ze zaslíbené země do vyhnanství – 3. část Daniel, který dostal v Babyloně jméno Baltazar, byl na rozkaz Nabuchodonozora spolu s jinými vybrán, aby se vyškolil na státního úředníka v umění státnickém, řečnickém a ve vědách. Vyučoval se babylonskému jazyku, písmu i způsobu života kaldejskému, aby mohl konat službu dvořana při královském dvoře. On i jeho přátelé vynikali bystrostí, měli vynikající vlohy, v pohanském prostředí si počínali obdivuhodně. Nestavěli se ničemu na odpor, ale úzkostlivě usilovali o to, aby se nesměšovali s pohanským okolím, svědomitě plnili Boží přikázání i ustanovení Zákona (zvláště o pokrmech čistých a nečistých, ohledně masa obětovaných zvířat na pohanských oltářích). Hned od počátku po příchodu pěstovali zbožnost Zákona. Jejich příklad ukazoval, že víra v Boha, věrnost Bohu a poslušnost Boží vůle jsou pro věřícího člověka nejlepším základem života i v nejtěžších životních okolnostech. Bohu je poslušnost, věrnost a zbožnost milá a provází ji svým požehnáním. Svými přikázáními ukazuje Pán Bůh lidem nejsprávnější cestu života. Pán Bůh se stará o věrné a vysvobozuje i z nebezpečí ty, kteří věří v Jeho moc. Ale nemysleme si, že byli všichni zajatí Židé takoví jako Daniel a jeho přátelé. Mnozí si časem a brzo zvykli na azyl – na pohanskou cizinu. Říkali si nejdřív potichu a pak i nahlas: hlavně, že jsme živí a zdraví. Hlavně, že máme co jíst. Hlavně, že si můžeme vydělat nějaké peníze a koupit si pole, postavit si dům, však není tak zle. Začátky byly těžké a zlé, ale teď se s námi zachází slušně. Nebyl to holocaust. Nemuseli hynout v temných žalářích. Směli obdělávat půdu, stavět domy, budovat zahrady. Kdo byl až moc pilný, mohl prodávat své výrobky. Ve vykopávkách se našly seznamy židovských obchodníků. V místech, kde bydlila kolonie Židů, směli mít i svou samosprávu. Byli v postavení nevolníků, ale mohli uzavírat manželství, zakládat rodiny, mít děti. I když byli rozmístěni do několika míst (Ezd 3,15), žili pohromadě, mohli si utvářet život podle svého. Mohli si žít podle svých libostí a představ, ale nemohli se vrátit a obnovit Davidovo království. Zůstávali stále na očích Babyloňanů. Byli omezeni pouze tím, že měli stanovené místo svého trvalého pobytu. Na návrat nebylo pomyšlení. Navíc – byli tu menšinou, která tvořila kompaktní celek. Menšinou zvláštní, obřízkou se lišili od jiných v babylonské říši. První velká skupina zajatců se zpočátku domnívala, že to dlouho nebude trvat a že se zase vrátí. Další říkali: „Proč bychom se vraceli? Daří se nám dobře. Přežili jsme deportaci. Jsme živí a zdraví, na ostatním už tolik nezáleží.“ A jiní říkali: „Jsme vyvolený Boží lid. Stačí to málo opravdu?“ Pro toho, kdo poznal živého Boha, Jeho Zákon, Jeho smlouvu – je to málo. A dodejme, co říká Bible: „Život je více než pokrm a zdraví.“ K plnosti života patří i pohled člověka k Bohu, modlitba, hledání Boží vůle, cesta za Kristem, vedení Ducha svatého, který teprve uvádí v poznání všeliké pravdy. A tak muselo přijít to, co jsme nazvali katarzí. Očišťující proces z tragédie. Proces sebepoznání. Bolestný proces, který trval 70 let. Během 70-ti let, které trávili v Babylónii, umřela u mnohých touha po Hospodinu, po Jeho svatyni (i když byla tato zbořena v Jeruzalémě), po Jeho přikázáních a Zákonu. Pán Bůh má dost prostředků, aby v lidských duších vyvolal nové obživení Božího lidu. Využije lidského svědomí, paměti, zapojí lidské city. Přišla doba, kdy se Božího lidu zmocnilo zvláštní rozčilení, rozruch, touha, stesk po zaslíbené zemi, vzpomínky starší generace, těch, co zaslíbenou zemi zažili. Vzpomínali, jak byli svobodní, jak jim bylo dobře, jak mohli chodit do jeruzalémského chrámu, zpívat písničky o Hospodinu, modlit se k Němu. Ujasňovali si, jak jim bylo dobře – dokud si nezačali myslet, že to v životě půjde i bez Hospodina, že Jeho přikázání jsou přísná a nejsou jim na nic. Rozpomínali se, že to byl začátek jejich bídy. „Proč jsme jen byli tak nerozumní a nemoudří, proč jsme nevěřili prorokům...“ A odsud bylo jen 4 krok, malý krůček k tomu, aby babylonské zajetí začali vnímat jako
přísný soud nad nevěrou, nad hříchem Božího lidu. Probouzelo se v nich svědomí i vědomí a poznání toho, že se provinili, že se provinili už jejich otcové, předci, když porušovali smlouvu, neposlouchali Zákon, podléhali cizím – kananejským vlivům a božstvům, upadali do modlářství. Pobyt v babylonském zajetí byl obrovskou zkouškou víry, protože vyvolával pochybnosti ve víře. Někteří to viděli tak, že Egypt, Assyrie, Babylón uctívají jiné bohy než Izrael. Stávají se z nich mocnosti, kterým Izrael vždy podléhá. V této zkoušce mohl nastat zvrat v myšlení, v jejich pohledu na Hospodina, který je vyvedl z egyptského otroctví a teď je přivedl do otroctví v cizí zemi, kde vládne na tu dobu blahobyt, kvete obchod, je tu fascinující kult bohů, jejichž veliké sochy tu zírají i na Izraelce. Veškerý život v zemi je tu poznamenán vírou v tyto bohy. Oni uctívají Hospodina, který neužívá obrazů, soch. Málo oslovuje lidské smysly. Má moc, sílu, o které mluví proroci. V této zkoušce museli pochopit, že to nebyl Hospodin, kdo selhal, zklamal, nemohl projevit svou moc, ale že to byli jejich předkové, otcové, ale i oni sami, kdo zklamali. K tomu se, jako vždy v dobách krize, vynořily otázky kolem vyvolení. Vyvolení Boží se vždy týká lidské spásy. Vyvolení je klíčem k pochopení záměrů a vůle Boží, vůle Stvořitele v Jeho vztahu ke člověku. Když bylo celé lidstvo zasaženo temnotou, kterou přinesl hřích, takže poznání Boha se dostalo na bod nula a lidstvo propadlo morální zkáze ... tehdy si Pán Bůh vyvolil Abrahama a dal se mu poznat natolik, že se Abraham stal Jeho ctitelem a člověkem víry, člověkem „spravedlivým z víry“. Z Boží strany to byl hluboký úmysl lásky vůči celému lidskému rodu, nejen vůči Abrahamovi a jeho potomkům. Hned na začátku tohoto setkání Bůh řekl Abrahamovi: „V tvém potomstvu požehnám celému lidstvu“ (Gn 12,3). A pak se to znovu potvrdilo Jákobovi – otci 12 izraelských pokolení: „V tobě a v tvém potomstvu dojde požehnání celé lidstvo“ (Gn 28,14). Takové bylo rozhodnutí v Boží radě. Z toho, co víme z Bible – co Bůh učinil v Pánu Ježíši Kristu, víme, v čem konkrétně spočívalo poslání Izraele. Abraham, Izák, Jákob, Mojžíš, proroci byli Božími nástroji: připravovali lidstvo na přijetí Božího Syna. Boží vyvolení bylo odpovědí na lidský hřích. Vyvolení je tedy klíčem, který nám otevírá plán lidského spasení a dává do něho nahlédnout. Bůh si vyvoluje Izrael a skrze Izrael připravuje lidstvo (všechny národy) na vyvolení skrze víru v Krista. Izrael ovšem začal opovážlivě spoléhat na své vyvolení a stejně falešně spoléhal na Boží milosrdenství. Zcela zapomněl na Boží spravedlnost. Boží spravedlnost vyžadovala plnění smlouvy uzavřené na Sinaji. Vyvolení Boží přináší práva, ale i povinnosti. Vyvolení Boží přináší výsostná privilegia, ale má i druhou stránku – závazek. Nebezpečí nebrat vážně obě stránky vyvolení v minulosti vždy ohrožovalo Boží lid. V současné době novozákonní je ještě navíc podrženo slovem Nového Zákona - „v pravdě“. I naše vyvolení skrze křest a víru v Krista přináší věřícímu člověku práva a povinnosti a při tom je požadavek Nového Zákona, aby lidské srdce a odhodlání bylo „v pravdě“. Aby bylo nepředstírané, upřímné a pravdivé. Snadno se může projevovat jen vnějšími projevy zbožnosti, napodobováním a vše může být jen v polopravdě, která není z Ducha svatého. Požadavek Kristův je: „Buďte dokonalí“ (Mt 5,47) – ve všem. Být vyvolen znamená žít na jiné cestě, cestě víry a následování Krista se vším všudy. Hospodin vyvolil nejen izraelský národ, On vyvolil konkrétní zemi Kanán, konkrétní město, kde měl stát chrám – Jeruzalém. Vyvolil jeruzalémský chrám, aby v něm přebývalo Jeho jméno. Zkušenost Izraele s Bohem, který chce být uctíván na určitém místě v zaslíbené zemi, je pro víru Izraele natolik určující, že každá představa, že tomu bude jinak, je nepředstavitelná. Představa, že budou přesídleni, deportováni do cizí země, kde nebude jeruzalémský chrám, kde budou odtrženi od oltářů s oběťmi, kde budou odtrženi od modliteb, byla pro Izrael nepředstavitelná. Každá představa, že budou odvlečeni ze zaslíbené země, že budou přebývat desítiletí v zajetí, ve vyhnanství, zdála se jim nemožná. Ztráta zaslíbené země, sesazení krále z rodu Davidova, zničení chrámu, který si Hospodin sám vybral, to bylo pro ně nepřijatelné. Že by je Hospodin nechal jen tak, že by selhal ve svých slibech 5 … a přece.
Byla to pro ně skutečnost tak nepřijatelná, že ji i v exilu a vyhnanství babylonského zajetí odmítali uznat. Odmítali zdůvodnění, které slyšeli z prorocké zvěsti. Přehlédli, zapomněli, vzpírali se uznat jeden významný fakt, že všechny Boží sliby, přísliby jsou vždy podmíněny dodržováním smlouvy, poslušností Zákona a jeho ustanovení, podle kterých měli žít. Bylo málo těch, kteří varování proroků brali vážně a když přišla katastrofa, byl to pro ně šok, ve kterém se hroutila jejich důvěra v Hospodina. První velká skupina se při odvádění do zajetí domnívala, že všechno brzy skončí. Toto smýšlení o brzké změně situace bylo mylné a nedovolovalo, aby zajetí dosáhlo svého cíle: změnu myšlení, vzbuzení viny, obnovu, nový vztah k Hospodinu, novou zbožnost a bohoslužbu. To, co mnozí zajatci a exulanti v babylonském zajetí považovali za největší ztrátu, byla nemožnost pravidelných bohoslužeb v jeruzalémském chrámě, který byl v izraelské zbožnosti mnohými považován za jejich náboženské středisko. Kněží, obětní zvířátka, oltáře s hořícími oběťmi a vše kolem toho se stalo jakýmsi centrem duchovního života a bohoslužby. Nyní chyběl chrám, oltáře se zvířaty – to vše bylo zničeno a v původní formě se nedalo obnovit. Mnozí jakoby se ocitli ve vzduchoprázdnu, cosi podstatného jim chybělo. Netušili, že Pán Bůh jim chystá něco nového a na vyšší úrovni, zbožnost na vyšším stupni. Zjevení (poznání) Pána Boha člověku je Boží počin. Člověk sám je bezmocný a nestačí vstoupit do vztahu se svým Stvořitelem. Nemá na to ani žádné mechanismy a prostředky. Všechny zákony, které objevil, zná a ovládá (fyziologické, psychologické, logické atd.) nestačí, aby jimi nebo skrze ně navázal vztah k Bohu. Po katastrofě a degradaci, která nastala v ráji v zahradě Eden, musel to být Bůh, kdo vstoupil do obvodu lidské bytosti. Víme, jak vše začalo v životě Abrahama. Pán Bůh se zjevil člověku. Odpověď na tento Boží čin byl vznik zbožnosti v duši a vznik víry v srdci člověka. Zbožnost je tedy vztah člověka k Bohu. V Izraeli začal zvláštní vývoj – izraelské zbožnosti. Vyvinuly se dvě její stránky: vnější a vnitřní (oproti pohanství, které má jen vnější, formální stránku). Vnější stránku představují obřady, kulty, formy uctívání, náboženské zvyky, bohoslužebný řád, obřadnictví. Vnější stránka spočívala v určitých mechanických úkonech a ceremoniích skloubených v kult. Vnitřní pozůstávala z víry, lásky, úcty k Pánu Bohu – Hospodinu. Šlo o uvědomělý, vědomě pěstovaný vztah člověka k Bohu Stvořiteli a Pánu, srdečná důvěra k Němu je pěstována v lidských srdcích, spojena s pocitem úcty a lásky. Tato víra měla vždy vést k věrnosti, oddanosti, pravdivosti. Každý Izraelita byl veden k osobnímu vztahu k Hospodinu. Promlouval k Němu skrze každé přikázání Zákona. Tento Zákon se obracel osobně k jednotlivci. Jednotlivce oslovoval: nebudeš mít, nepožádáš, nezneužiješ, nevydáš atd. (Ex 20,117). Vnitřní zbožnost je lidská stránka k Hospodinu. Je to však i to, čím se víra projevuje navenek ve skutcích a slovech. Člověk žije na tomto světě, kde i půda je prosáklá hříchem. Neustálá přítomnost hříchu ohrožuje obě stránky zbožnosti. Už v Izraeli zasahovala do obou oblastí a způsobovala, že docházelo k směšování, k zaměňování mezi formami a projevy zbožnosti. Ve vnější oblasti působili kněží, na vnitřní oblast působili proroci už od dob Mojžíše, Samuele, v dobách královských. Tak se pomalu krystalizovaly obě stránky zbožnosti. Právě v době po postavení jeruzalémského chrámu se bohoslužba i zbožnost postupně rozvíjejí a budou určující pro budoucí staletí Izraele. (pokračování příště) Zdeněk Chromčák
Na obálce Brány vidíte záběr z konference naší církve, která se letos konala v Hrádku. Informace o ní se jistě dozvíte z celocírkevní Brány, teď alespoň noví členové Rady CB na další období: Tomáš Holubec, Miroslav Kloubek, David Novák, Karel Fojtík, Pavel Paulus, Petr Raus a Tadeáš Firla (jako zástupce Těšínska). Pokud byste se chtěli podívat na další fotečky - a jsou mezi nimi zajímavé a moc pěkné záběry, najdete je na stránkách: www.cb.cz/hradek. Atorem je MUDr. Jan Siwy. 6
Na Těrlické přehradě budou 15. června pokřtěni také tři mladí lidé z Orlové: David a Daniel Litvanovi a Štěpán Otisk. Požádala jsem je o odpovědi na několik otázek, aby se vám tak předběžně trošku představili. David: 1. Můžeš říci něco o sobě? Jmenuji se David Litvan je mi 18 let. Bydlím v Orlové a chodím na průmyslovou školu stavební do Havířova do 3. ročníku. 2. Můžeš říci něco o své rodině? Pocházím z věřící rodiny. Mám tři bratry a jednu sestru. 3. Jak jsi uvěřil? Věřím celý život. Od mládí jsem byl vychováván k víře v Ježíše Krista. A čím jsem byl starší, tak jsem stále víc poznával Pána a zjišťoval, že bez Něho žít nejde a žít nechci a jsem rád, že to teď můžu potvrdit křtem. 4. Jaké máš zájmy? Můj nejoblíbenější koníček je lezení, dále jízda na kole, různé sporty, fotbal, florbal. A počítač teď už spíš jen pro internet. 6. Jakou hudbu rád posloucháš? Poslouchám rád rock, např. skupiny Linkin park nebo Simple plan. 7. Oblíbené jídlo? Nejoblíbenější jídlo je asi pizza, ale je toho jinak moc...... 8. Máš nějaký oblíbený verš z Bible? Můj nejoblíbenější verš je z Filipským 4:6-7. 9. Čím chceš být? Architektem. 10. Přemýšlel jsi o nějaké službě Pánu Bohu, ve sboru? No ve službě ve sboru je to jasné. Jsem s bráchou hlavním vedoucím dorostu u nás v Orlové... Daniel: 1. Můžeš říci něco o sobě? Tak jmenuji se Daniel Litvan, je mi 17, jsem z Orlové. Chodím do 3. ročníku na střední školu Net Office (počítačová škola v Orlové). 2. Můžeš říci něco o své rodině? Pocházím z věřící rodiny, mám 4 sourozence - Davida, Mirka, Janu a Honzíka. 3. Jak jsi uvěřil? Od malička mě rodiče vedli ve víře, brali mě do shromka, jezdil jsem na akce s dorostem, kde jsem si asi před 6 lety plně uvědomil, co pro mě Ježíš udělal... A tak jsem po to všem nemohl jsem jinak ( ), než se rozhodnout odevzdat svůj život Ježíši 4. Jaké máš zájmy? Mezi moje zájmy patří nejvíc lezení, fotbal, jízda na kole a posilovna... taky rád poslouchám hudbu a další věci na které mi zbyde čas při škole. 5. A jakou hudbu rád posloucháš? Hudbu jakoukoli kromě hiphopu 6. Jakou máš oblíbenou knihu? Tak oblíbenou knihou je asi Pán Prstenů, všechny díly... 7. Oblíbené jídlo? Oblíbené jídlo asi žvýkačka 8. Máš nějaký oblíbený verš z Bible? Jeden z nejoblíbenějších veršů je Římanům 8:38-39. 9. Čím chceš být? Co bych chtěl být, tak to se uvidí, až jak dá Pán, jak dopadne maturita,
7
ale možná policajtem, budu chránit pravdu a chudé 10. Přemýšlel jsi o nějaké službě Pánu Bohu, ve sboru? Pracuju už nějaký ten pátek v dorostu a zatím s tím nehodlám skončit 11. Je něco, za co se s Tebou můžeme modlit? Modlit se můžete za tábor aby nám to Pán požehnal a dopřál hezký čas a počasí Štěpán: 1. Můžeš říci něco o sobě? Jmenuju se Štěpán Otisk, je mi 28 let, bydlím v Dolní Lutyni. 2. Můžeš říci něco o své rodině? Můj Taťka je umělec, vystudoval střední uměleckou průmyslovku, mamka pedagogickou vysokou v Brně. Bratr je učitel češtiny a výtvarky – žije s manželkou ve Střítěži a mají roční dítě. 3. Jak jsi uvěřil? Uvěřil jsem tak, že jsem zašel do CB Orlová kvůli tomu, že jsem hledal práci – osobního asistenta. Byl tam Petr Kašuba. On se mě zeptal, jestli nechci chodit. Uvěřil jsem, líbilo se mi tam. 4. Jaké máš zájmy? Rybaření, malování a kreslení, vyřezávání (Štěpán vyřezal pro sbor v Orlové nový kříž do modlitebny) a tenis. 5. Jakou máš oblíbenou knihu? K. Čapek: Hovory s T.G.M. 6. Jakou hudbu rád posloucháš? Rockovou, Red Chilli Peppers, Metalica, chvály, Nohavicu, vážnou hudbu… 7. Oblíbené jídlo? Zapékaná brokolice s květákem. 8. Máš nějaký oblíbený verš z Bible? Jan 1,28 – o Janu Křtiteli. Děkujeme za odpovědi.
SBOROVÝ DEN KDY? 14. června 2009 v 10:00 hod. KDE? Na Těrlické přehradě, Středisko Permoník. O středisku se dozvíte více na: www.areal-permonik.cz DOPOLEDNE bohoslužba, křty, společný oběd ODPOLEDNE sporty, hry, relaxace Pro zájemce bude opět zajištěný společný oběd. Dotovaná cena oběda pro dospělého je 50 Kč, pro dítě 30 Kč. Je třeba, aby se zájemci o společný oběd nahlásili opět předem - buď se zapsali na formulář ve vestibulu modlitebny nebo mailem na:
[email protected] do neděle 7. 6. 2009. Tak neváhejte! Modlete se za celou akci, za sluníčko!!! AUTOBUSOVÉ SPOJENÍ: linka č. 2, 13 (jede ze Šumbarku) – zastávka „Pacalůvka“ a dále pěšky směr Zátoka… linka č. 20 (jede z AN) – zastávka „Zátoka“ – přímo u areálu
8
Ale ti, kdo skládají naději v Hospodina, nabývají nové síly; vznášejí se jak orlové, běží bez únavy, jdou bez umdlení. Iz 40,31
17. 5. 2009: Pavel Holman z Prahy hovořil o připravované misi a posloužil nám Božím slovem (Genesis 16,1-16).
Neboť to, co s vámi zamýšlím, znám jen já sám, je výrok Hospodinův, jsou to myšlenky o pokoji, nikoli o zlu: chci vám dát naději do budoucnosti. Jr 29,11
3. 5. 2009: Popřáli jsme k narozeninám Sestře Lydii Sobkové.
31. 5. 2009: Popřáli jsme k narozeninám bratru Vladislavu Frankovi.
9
Děkování Děkuji Ti Pane za nové ráno do kterého jsi mi dal procitnout. Děkuji, že skrze Tvůj kříž jsem zbaven hříchu pout. Děkuji za slunce svit i měsíce třpyt, dík za přírodu, již jsi Pane stvořil pro radost oka a duše klid. Děkuji, že se vším, co trápí mne, mohu k Tobě jít. Děkuji, že odpouštíš mi moje viny, děkuji, že skrze Tvoji prolitou krev mohu být skrze Tebe teď jiný. Děkuji za Tvoji starostlivost a ochranu, že když často v životě padnu, Ty podáš pomocnou ruku svou a zas v Tobě znovu povstanu. Děkuji, že se mnou hříšným trpělivost máš a když prosím a doufám v Tebe, Ty co potřebuji mi v milosti dáš. Děkuji Ti Pane Ježíši, že Ty jsi v tomto světě hříšném vládce nejvyšší. Děkuji Ti Pane, že patřím teď už Tobě a s Tebou kráčet smím vstříc krásné svobodě. Děkuji za Tvoji oběť nejvyšší, již jsi za mne podstoupil na Golgotě kříži. Tak zbavil jsi mne člověka všech hříchů, jež mne svazují, ovládají a tíží. Sláva Tobě za všechna dobrodiní, jež prokazuješ nám, dík tomto světě SÁM. Jarek Franek
Sbírka
Brána
Neděle 26. dubna
1.317,-
-
Neděle
2.124,-
363,-
3. května
Neděle 10. května
1.542,-
Neděle 17. května
1.381,-
Neděle 24. května (Havířov) Neděle 31. května
10
650,2.208,-
4070,-
„Můj Bůh vám dá všechno, co potřebujete, podle svého bohatství v slávě v Kristu Ježíši.“
89,-
Velmi děkujeme všem ochotným dárcům!
Zprávy ze staršovstva ze dne 20. 5. - Hovořili jsme se zájemci o křest a členství ve sboru, a to s Miriam Maňáskovou, Kristýnou Maňáskovou, Martinou Chovancovou, Pavlou Bujokovou, Hanou Konečnou, Lukášem Hotovým a Liborem Hotovým. S radostí jsme souhlasili s tím, aby byli pokřtěni, a to 15. června v Těrlické přehradě. O týden později, 21. 6., pak všichni výše uvedení složí členský slib a budou přijati za členy sboru. - Petr Křevký nás informoval o sboru v Poltavě na Ukrajině, s nímž je v písemném kontaktu, o jeho činnosti a projektech - Vzhledem k zahraničnímu studiu Zuzany Hlouškové pověřilo staršovstvo od září jako hlavního vedoucího dorostu Adélu Manišovou. - Staršovstvo schválilo žádost Jakuba Čecha o zapůjčení dataprojektoru na akci mládeží CB Houba.
Rád otázky mám. Mám rád otázky? Učebnice psychiatrie říká „u schizofrenie se můžeme setkat s planým filozofováním, s neplodnými úvahami o bezvýznamných věcech, s opakovanými nesmyslnými otázkami o pseudofilozofických či banálních věcech“. A já si říkám: hloupá učebnice. Koncem dubna jsem byla na praxi v psychiatrické léčebně a strávila tam čas s lidmi právě se schizofrenií nebo jinými těžkými poruchami osobnosti. Měla jsem možnost nahlédnout do jejich myšlení skrze jejich literární tvorbu, do jejich životů skrze rozhovory. Dávám i k vám k posouzení, zda se vám tyto úvahy zdají tak plané, nesmyslné a banální. Ano, jedná o jiný svět než naše „zcela normální“ úvahy o nákupech, dovolené, kině, škole… ZH Baví někoho čas, kdy spí? Čte člověk s hvězdami, co píšu? Mám v srdci Kassiopeu, čaj a med? Je srdce schopné cítit něco, co by majitel tohoto srdce chtěl cítit stále? Měl někdo mokrý kapesník jako anglické prostírání? Z čeho se skládá anděl? Je možné napsat úplně cokoliv, nebo surrealisticko-parapsychologicko-fantasticky skoro cokoliv? Setkám se po smrti s Duchem, který řídí všechno, co píšu? Za jakých okolností vyplyne myšlenka z osvěžené paměti? Umí si primář představit, jak se cítím? Umím si já představit, jak se cítí paní staniční? Skládám se já z něčeho jiného než pan prezident Havel? Existuji nebo se sám sobě pouze zdám (čili neexistuji)? Můžu ležet jako mocný Tuberus v rentgenové kleci a mít dojem, že stoupám vzhůru? Vydrží moucha osmdesát tisíc rentgenů? Budu mít někdy manželku a děti? Přikládal jsem někdy do pece jako holobrádek? Proč mne nikde nechtějí přijmout jako hlídače WC? Kdyby mne někdo vší silou udeřil ping-pongovým míčkem do hlavy, 11 vzal by mi sto tisíc, které nemám? Jak vnímá tři rychlé písně současně tygr na zdi?
Čím se liší žampión od lampiónu? Potřebuje Alenka, aby mě zajelo auto? Může každý beztrestně chodit na červenou? Jsem nesvéprávný? Souvisí spolu některé zdánlivé nesmysly? Čím se liší 1. máj od 11. března? Udělali ze mě i rodiče blázna? Udělal jsem já sám ze sebe blázna, zatímco druzí chtěli, abych byl normální? Mají hinduisté znamenitou náladu, když navážou spojení s Kršnou, aniž by museli používat čaj? Je diagnóza: „Oslabení citové vazby?“ Jak se zesiluje sentimentalita, aby mi bylo k slzám líto dobrých lidí? Jsou lidé, kterým není nikoho líto, ale kteří přitom nepotřebují nikomu křivdit? Jsem těžce nemocen? Kdo vydrží déle žít – muž, který má jídlo, nebo muž, který má místo jídla ženu? Chce někdo svoje bioproudy? Jak mám vyřešit tenze? Existuje na světě život, který je spojen s pátým rozměrem? S kterým rozměrem jsem spojen já? Usídlí se ve mně Ježíš dočasně než se spojí se světem a vínem čínských Bohů? Uměl by mi Duch Svatý přičarovat náladu, jako bych měl 2 deci whisky? (Ježíš změní vodu ve víno???) Proč se mi líbila Gabriela? Jak jsem podobnější personálu než pacientům?
Minireportáž z Prahy V pátek 24. dubna jsme se s dorostem – tedy konkrétněji s jeho starší a „moudřejší“ částí – vydali na víkend do Prahy. Protože „do Prahy je cesta dlouhá“, rozhodli jsme se vyrazit hned po ránu. Dvanáct statečných se tedy postavilo řádu pracovního týdne a tento pátek pojalo jako přípravu na nadcházející Svátek práce. (A nácvik se vydařil ). Naše ubytování snad ani nemohlo být lepší. Svou strategickou polohou přímo v centru města, by nám je mohli závidět i zahraniční turisté. Našim útočištěm byl totiž sbor CB na Soukenické. Na úvod jsme získali svazek klíčů jako od zámku a prošli testem inteligence s elektronickým čidlem tamější brány a pak už nic nebránilo naší invazi do centra. Našim prvním cílem bylo Národní muzeum, starý pan mamut se tedy dočkal konečně i naší návštěvy. Večer jsme strávili ve velmi příjemné společnosti šeberovské mládeže, kde nás uvítali naši dávní dorostenci Adélka a Šimon Orawští. Adélka nám byla také v sobotu skvělou průvodkyní, ale i tu se nám podařilo překvapit, když jsme objevili nejužší uličku v Praze na Čertovce. Ta je široká sotva půl metru a na obou koncích musí mít semafor, aby nevznikla „chodecká zácpa“. Během opravdu nádherného slunečného dne jsme prošli město křížem krážem a užili si to myslím opravdu pohodově a s humorem. Navštívili jsme rozkvetlý Petřín, prošli zrcadlovým bludištěm, trochu potrápili hradní stráž, byla jsem ráda, že jsme narazili i na mou oblíbenou Lennonovu zeď. Po odpolední siestě a nabrání nových sil, jsme se vydali ještě na večerní procházku kolem Vltavy a v neděli jsme navštívili shromáždění. Není nad to se někdy vydat jet tak na výlet a mít na sebe jednoduše čas… P.S.: Máte-li čas a chuť, určitě se mrkněte na fotky na stránkách 12 dorosthavirov.rajce.net Zuzka Hloušková
„Když do zrcadla nakoukne opice, nemůže z něho vykouknout apoštol.“ G.C. Lichtenberk
„Hlavní město je to, v němž žiješ.“ Japonské přísloví
Saul rozhodl: „V noci vyrazíme….“ 1. Samuelova 14 : 36
„Kanibalové jsou zlí lidé, kteří mají rádi lidi…“ Arabské přísloví
Černobílé počasí Je to zvláštní, avšak máme co do činění během posledních let, ba desetiletí, se zajímavým jevem. Buď je stále slunečno, teplo a sucho, nebo naopak se díváme na stále zataženou oblohu a proudy deště padající shora bez nejmenší naděje brzkého konce tohoto počasí, o kterém kdysi jeden spisovatel prohlásil, že se mu jeví poněkud nešťastným. Už se mě někteří ptají, kdy to skončí a já mohu odpovědět jen to, že i začátek června přinese chladno i déšť a na hory se snesou sněhové vločky. Pak ovšem začne opět období sucha … a tepla. Stále dokola. Ostatně před pár týdny bylo velké sucho a teď naopak vidíme kaluže vody, bláto a někteří stále uklízí po větrné smršti s deštěm a kroupami, 13 která se u nás prohnala před týdnem, coby svérázné ukončení suchého
období. Tak či tak, vše živé déšť potřebuje a je dobře, že prší. Máme najednou více času doma třeba na knihu i aktivity, o kterých se říká, že jsou duchovní či duševní. Tak je to správně a ony změny počasí, podnebí či klimatu, v nás stále mohou nastolovat otázky, na které možná odpověď zná jen sám Bůh. Pojďme ho hledat i být v jeho blízkosti. Propršené odpoledne, večer či rovnou den, mohou být k tomu dobrou příležitostí. Adam Gamrot, Orlová
Návštěva Vsetína Neděle 24. 5. byla pro většinu z nás nějak zvláštní. Sešli jsme se brzy ráno u modlitebny, malí i velcí, mladší i starší, nastoupili do autobusu a odjeli na výlet. Však jsme se již nějakou dobu dopředu na tento den těšili, dopředu jsme se za něj modlili a vyhlíželi Boží požehnání. Společná cesta trvala asi 2 hodiny, povídali jsme si, prohlíželi krajinu, mladí tam vzadu začali notovat, někdo si jen tak četl Bibli a potichu se modlil, jiný jedl bohatou svačinu z domova, sluníčko svítilo a všichni jsme byli rádi, že jsme spolu. Když jsme dorazili do Vsetína, čekalo nás vřelé uvítání a vevnitř také buchty a káva a čaj. Brzy začalo shromáždění, které vedl bratr kazatel Josef Fišer. Naše chválící skupinka byla skvěle připravená, dopředu si vyzkoušela zpěv přímo na pódiu. Zazpívali a zahráli pár písní, poprvé v životě jsem viděla kachoň a slyšela na něj perfektně hrát (díky, Ondro). Kázání měl náš kazatel Martin. Povídal o modlitbě. Vysvětlil, že naše služba Bohu může být motivována buď pouhou povinností nebo láskou, a tak i naše modlitby. Připomněl slova ze Žalmu 130 o volání z bezedných hlubin a také potřebu modlit se společně jako církev. Svědectví měl za mládež Kuba Čech. Po společných modlitbách jsme se sešli k obědu a protože jsme přijeli v poměrně velkém počtu, jedli jsme na etapy- dostali jsme přednost, tak jsme my havířovští jedli první. Dostali jsme guláš, pro děti byla připravená i bramborová polévka, mohli jsme si nalít nealkoholické pivo nebo minerálku a potom jsme mohli ochutnat i další buchty a opět si společně povídat u kávy a čaje (jak je dobré míti takovouto možnost i u nás :-)) Mnozí z nás někoho ze Vsetína známe a tak jsme si dobře popovídali, zavzpomínali, pojedli valašské frgály a jiné dobroty. Mladí hráli v sále na nástroje a zpívali, další venku hráli hry- s míčem nebo létajícím talířem, náš Davídek se usadil na paloučku hned vedle Míly Kočnara, který všechno natáčel a fotil. Pak nás hodně odešlo na společnou procházku Vsetínem. Měli jsme skvělého průvodce (Davídek si na něj sedl a nechal se vozit jako na koni), poznali jsme, že Vsetín má již nějakou historii a dva sbory naší církve, prohlédli jsme si ho i z výšky věže, prošli okolo říčky, na náměstí jsme si dali „bruselskou zmrzlinu“ a v žáru jarního slunce jsme došli zase zpátky k modlitebně. Byl čas na vzájemné rozhovory i obdivování kvetoucích muškátů, surfinií, 14 petunií, rododendronů, hezky upravených oken a dvorů u domů, jara
v plné síle a bylo nám blaze v Boží přítomnosti. Ke konci návštěvy jsme si začali uvědomovat naléhavou otázku- jak pohostíme vsetínské my a kam je vezmeme? Utahaní i občerstvení, veselí i příjemně smutní, že něco pěkného končí jsme dojeli zase zpátky autobusem do Havířova a rychle jsme se rozloučili a spěchali radostnou náladu přinést i domů. A věřím, že potom i do práce či do školy,
zkrátka do všedních dní. Myslím, že Pánu Bohu můžeme za takový den jen poděkovat. Vše proběhlo dobře i díky výborným přípravám (ty díky patří Dance Hl.) a děkujeme našemu Pánu, že nám tak žehnal. Pro ty, kdo nemohli jet, byla připravena možnost načerpat posilu Božím Slovem i u nás v modlitebně. Irena Grohmanová
Byli jsme na zájezdu… V neděli 24. května jsem se vydali na Valašsko, do sboru CB ve Vsetíně-Jasence. V úvodu cesty byl připraven náš vážený kameraman Míla Kočnar, díky kterému máme mnoho krásných okamžiků „zvěčněných“. Díky, Mílo, za tuto službu. Jak jsme se blížili ke Vsetínu, spolu s naší radostí se čím dál víc usmívalo i sluníčko, takže pohoda perfektní…. Pak už milé přijetí, společně ranní shromáždění – naše chválící skupina hrála moc pěkně chvály, povzbudivé slovo Martina Grohmana. Společný oběd (v dětství mne učili, že se při jídle nemluví), ale popovídali jsme si moc pěkně. Pro mne úsměvná setkáni – jsi to ty? No, ještě tě poznávám… Pak už jsme jen konstatovali, že jsme se během 30 let opravdu změnili, a že naše děti jsou ta mládež, co my tehdy. My, kteří jsme šli na odpolední výlet do města, jsem si mohli prohlédnout Vsetín z věže zámku, po cestě si popovídat. To všechno bylo prozářené sluníčkem. S takovou prozářenou duší jsem se vracela domů. Byla jsem ráda, že to byla doba, kdy jsme se mohli kromě setkání s Bohem setkat také navzájem, v klidu a zase jinak. Jsem vděčná, že jsem tam mohla být….. 15 Daniela H.
Dokud jsem byl dítě, mluvil jsem jako dítě, myslel jsem jako dítě, měl jsem dětské názory; když jsem však dospěl, s dětskými věcmi jsem se rozloučil. Teď totiž vidíme jako v zrcadle, nejasně, ale potom tváří v tvář. Teď poznávám částečně , ale potom poznám plně , tak jako Bůh zná mě. Do té doby nám zůstává víra , naděje a láska , tato trojice : ale největší z nich je láska. 1K 13,11-13
Barbara Stýblová a Bohuslav Niemiec
16
si Vám dovolují oznámit, že dne 27. června 2009 ve 12 hodin uzavřou sňatek v modlitebně Církve bratrské v Havířově.
HOUBA 29. – 30. 5. 2009 Z pátku na sobotu proběhla v Ostravské modlitebně CB, HOUBA. Ač k tomu má název blízko, tak samotná Houba za houby nestála. Ale vezměme to po pořádku. Houba se po zhruba sedmi letech vrátila do Ostravy (doposud byla v Českém Těšíně), aby tak mohla oslovit víc mladých lidí ze zdejšího regionu. Na první Houbu přišlo kolem 80 lidí, což nám udělalo radost. Za Koinonii jelo 16 lidí. Tématem HOUBY byl rozum a cit (povídání o srdci člověka, disciplíně, citech). Přednášejícím byl David Novák, který se po operaci vrátil zpátky do služby. Páteční večer byl v seznamovacím duchu. Úvodní přivítání měl na starosti Přemek Šeděnka – vedoucí mládeže CB Ostrava. Po něm nastoupil Pavel Varmuža, který si připravil seznamovací hry, které se dle mého názoru povedly. Mě osobně pobavil úvodní nástup, kdy jsme si museli stoupnout a seřadit se podle počátečního písmene našeho příjmení. Druhou hrou, resp. stále první, bylo shánění čárek, které značily kladné odpovědi na otázky, které měl každý člověk u sebe a které byly pro všechny stejné. Např. znáš Červeného trpaslíka (seriál), máš dva a více sourozenců, hraješ na nějaký hudební nástroj apod. Nevím jak a v podstatě se ani moc nedivím, ale dvě ze sedmi disciplín vyhrál Dušan Pleskač, kterému se podařilo sehnat nejvíc čárek na některé odpovědi. Po hrách následovaly chvály, které si připravila mládež z Frýdku Místku. Po chválách jsme si poslechli svědectví jedné dívčiny z ostravské mládeže. Svědectví bylo o tom, jak se ona a její spolužačka obrátily ke Kristu. V pátek večer mluvil David o našem srdci, o tom jaké je. Např. že srdce člověka je lstivé a úskočné, že je tajemné nebo taky že před Bohem srdce neskryjeme. Směřoval k tomu, jak je důležité pro křesťana jeho srdce a že jej máme střežit a chránit. HOUBA není jenom o vyučování, ale i o seznamování se s jinými mládežemi, tak jsme mohli shlédnout prezentace mládeží z Ostravy, Hrádku ve Slezsku, Třince a taky z Havířova. Páteční noc byla variabilní a člověk ji mohl strávit v kavárně nebo v klubové místnosti, kde byly hry. Sobota probíhala podobně jako páteční večer, tzn. chvály, svědectví, vyučování. Hlavní program končil sobotním obědem (dost vymakaným, kuřecí prsa s šunkou, ananasem a polité nivou). Kdo chtěl, mohl po obědě zůstat v čajovně, kterou si na starost vzaly holky z Havířova nebo si jít ven zaběhat u fotbalu nebo zapinkat s volejbalovým míčem. Oficiální konec byl v 16:30 a i po něm ještě lidé seděli v kavárně, hráli hry a kecali. Co se týče pohledu organizátora, tak si myslím, že se první Houba povedla, a že by v podobně nastavené laťce mohla fungovat i nadále. Další Houba je plánována na podzim (říjen, listopad). Budeme rádi za jakékoli podněty k tématu, organizaci a cokoli, co by mohlo udělat z HOUBY akci, která by byla k Boží slávě. Za Koinonii i tým organizátorů Jakub Čech Foto: David z mládeže Třinec Sosna a svědectví o jeho obrácení, vítězný Dušan :-) a poražený XY.
17
Květen v Orlové Letošní máj byl obzvlášť … zelený. Po dlouhých, teplých a suchých dnech konečně začalo pravidelněji pršet a povadlá zeleň začala svůj raketový růst. A to je dobře, tak to má být, koloběh přírody i života. Jak tomu bylo u nás v našem sborečku, resp. stanici? Nemyslím si, že se zde nudíme, každý máme své povinnosti doma, v práci i v církvi, patří Bohu dík, že se Jeho dílo rozvíjí a nám všem se v Orlové, v rámci možností daří dobře. Jednoduše Pán nás zalévá, podobně jako přírodu, svou rosou shůry. Ostatně, hned ze začátku května byli dorosťáci na horolezecké chatě „Tatranka“, kde prožili víkend ve znamení čtyřdenního chatového užívání, a to lezeckého i duchovního. Podle ohlasů všech se víkend nadmíru vydařil, vskutku byl požehnán Pánem Bohem. Ještě předtím mládežníci z „Tabasca“ si zkusili lezení na skálách u Štramberku. Naopak téměř na konci měsíce, předposlední víkend, prakticky celá stanice byla na již tradiční sborové dovolené na v našich křesťanských kruzích slavné chatě na Tyře. I tam si všichni přišli na své, zejména během dlouhých večerů naplněných rozhovory, společenstvím. Krom těchto akcí, pořádaných více či méně nad běžný rámec provozu sboru, přišly na řadu i ty takříkajíc běžné, možná obyčejné, avšak tím více potřebné. Kalendář u nás je stále naplněn. Jednou lezení na horolezecké stěně gymnázia, jindy tělocvična či setkání mládeže – Tabasca nebo naopak dorostu. Třeba takové setkání u Bible a čaje taky není vůbec k zahození, byť na první pohled může působit usedlejším dojmem. Je však Bible „usedlá“ kniha? Nikdy nebyla ani nebude ☺. Kdo nevěří, ať přijde, nudit se u nás nebude. Za zmínku stojí i skromná a vkusná oslava dne matek u nás ve stanici, kytička pro maminky vždy potěší a díkůvzdání Pánu Bohu rovněž, přirozeně zcela jinak a v jiné dimenzi. Na konec je mou milou povinností zde říci, že tentokrát k červnovému křtu jdou tři lidé z naší stanice – a to David i Daniel Litvanovi, i milý bráška v Kristu Štěpán Otisk. Jako člen staršovstva jsem tím velmi potěšen, že všichni našli cestu ke Kristu i k vyjádření své víry křtem. Pokud vím, nejsou poslední a další lidé, dá li Pán, budou v následujících rocích následovat. Vše tomu nasvědčuje a díkuvzdáním našemu Pánu za vše, především za spasené lidi, chci toto povídání pro tento měsíc uzavřít. Mějte se všichni dobře a buďte s Pánem Bohem. Adam Gamrot, Orlová
Má dnes vůbec cenu mít děti? Pokud budu psát ze svého pohledu, pak mít děti je obrovské požehnání. Je přirozeným důsledkem manželského svazku. Pamatuji si živě, co jsem prožívala, když jsem zjistila, že čekám děťátko. Připomínala jsem si odpověď Marie na andělské navštívení: „Staň se mi podle tvého slova.“ V průběhu těhotenství jsem si četla přenádherná slova z Žalmu 139:13-17 o tom, jak Pán tkal náš život v matčině lůně a věděl o každičké části našeho těla. Jsem zvídavý člověk a protože se mi do rukou dostaly chytré knížky, četla jsem si, co se v kterém týdnu těhotenství v životě plodu odehrává, co se tvoří nového a na co bych jako nastávající maminka měla dát pozor. Jako maminka jsem přemítala o životě Abrahama a Sáry, o neplodných pá18 rech, které nikdy neměly nebo nebudou mít vlastní děti nebo o těch,
kteří se dočkali splnění Božího zaslíbení a dětí se dočkali. Jako nevěřící jsem přemítala o příběhu marnotratného syna (jenom místo syna jsem si tam dosadila dceru) a potom se mi několikrát ještě objevil v mysli, když už jsem byla maminkou. Každý z nás máme v Bibli někde nějaká místa, kde jako rodiče čerpáme posilu, získáváme nadhled a hledáme tam Boha a pak přemítáme, jak vše hovoří do naší situace. Co se týče rodičovství, je možné říci, že děti jsou Božím darem, že rodičovství je nádherné i obtížné, že Bible nám žádný dobrý výsledek nezaručuje, ani v případě, když jsme dobrými rodiči a milujeme zdravou láskou. Někdy se stane, že nic jiného než výchova dítěte není pro maminku důležité. Někdy si myslíme, že chyby našeho dítěte zobrazují naše vlastní chyby (ale ještě že známe z Bible knihu Job, kde se dočteme, že problémy člověka nemusí vždy svědčit o hříchu). A někdy jsou naše vyhlídky a naděje zamlžené a ztrácíme veškerou odvahu. Je třeba si připomínat, že těžkosti mnohdy nepíšou poslední kapitolu našeho života. Pán může také někdy mlčet, však i my někdy necháváme své děti chvíli čekat. Naším úkolem bude vštěpovat svým dětem Boží hodnoty, svítit jim na cestu, poskytovat jim prostor, kde budou moci dělat chyby i správná rozhodnutí. Budeme se učit o Boží lásce k nám. Boží otcovskou lásku se v rodičovství naučíme chápat v úplně nových rozměrech. Budeme toužit po dobru svých dětí, budeme se za ně modlit, budeme se učit sebeovládání, správným reakcím, novým způsobům, jak prokazovat lásku, budeme hledat cesty, jak ji naše děti přijímají. Každé dítě je jiné, takže čím více jich budeme mít, tím větší pole působnosti získáme. Často nás láska bude bolet. Někdy si myslíme, že dětem předáme jen to dobré, naše hodnoty, ale stane se, že při nich uvidíme, že po nás jen opakují naše chyby a našim hodnotám, očekáváním a snům jakoby vzdorují. V tomto bodě se učíme o srdci Pána Boha, které je široké, překypuje láskou ke svým maličkým, kteří nesou Jeho jméno a podobu. Pocítíme Jeho bolest (Iz. 1:2) i Jeho radost, kterou má ze svých dětí. Budeme se učit i o nás samotných, o svém srdci. Někdy budeme muset dát i pozor na varovné symptomy- třeba se z nás stane jen uzlíček pochroumaných nervů, nebo začneme na děti křičet, nebo nebudeme svou rodičovskou autoritu uplatňovat v lásce (je to tak, protože jsem tak řekla!) a budeme muset přehodnotit svůj dosavadní životní styl a znovu hledat moudrost. Budeme toužit po Božím vedení, po Jeho pomoci, budeme potřebovat Jeho sebeovládání a vhled. A nyní pár námětů k tomuto tématu. Výchova zvířete- domácího mazlíčka je pro rodičovství také podnětná. Jak učíte pejska, aby si sedl, stoupl, „žebral“, nelezl na gauč? Bude se před vámi rozvalovat s pocitem bezpečí a nosit vám pantofle a nechá se od vás pohladit, když jej budete jen trestat a přivádět jej k slzám? Nepotřebuje i pejsek pochválit a dostat odměnu, když dělá pokroky? A tak i pro dítě je moc důležité, když cítí, že je o něj dobře postaráno, když je někdo povzbuzuje, tráví s ním čas, dělá s ním věci, které má rádo, drží je, objímá je, dělá pro něj různé věci, které svědčí o lásce k němu. Děti potřebují nejen lásku, ale také hranice, které budou ochraňovat jejich svobodu a ukazovat jim na to, že rady Božího Slova nám byly darovány, aby naplnily naše nejhlubší touhy a potřeby. Můžeme si s nimi povídat třeba o knize Přísloví - Pán zde neapeluje pouze na Boží autoritu, ale dává nám zde podněty a duchovní vhled. Snažíme se dávat dětem dobré důvody a motivaci k tomu, aby se dobře rozhodovaly. Děti potřebují zakoušet, jak tyto důvody a stimuly naplňují jejich potřebu potěšení, důležitosti, svobody a ocenění. Kdybychom jim toto neposkytli, mohli bychom „provokovat svoje děti k hněvu.“ (Ef. 6:4). Učíme je žít podle smlouvy. Říkáme jim, co se stane, když si zvolí dobrou cestu a co se stane, když si půjdou po svém. Necháme je zakoušet následky. Jasně jim ukážeme, co mohou očekávat a během jaké doby. Ušetří nám to čas - přestaneme opakovat sami sebe, přestaneme si stěžovat a rýpat. Budeme kulturní 19 ve svých očekáváních.
Součástí rodičovské péče je i přivádět děti k slzám. Jedná se o nadčasovou moudrost Bible. K připomenutí pár veršů: „Kdo šetří hůl, nenávidí svého syna, kdežto kdo jej miluje, trestá ho včas.“ (Př. 13:24), „Trestej syna, dokud je naděje, a nechtěj mu přivodit smrt!“ (Př. 19:18), „Vězí- li v srdci chlapce pošetilost, trestající hůl ji od něho vzdálí.“ (Př. 22:15), „Hůl a domluva dávají moudrost, ale bezuzdný mladík dělá ostudu své matce.“ (Př. 29:15), „Trestej svého syna, připraví ti odpočinek, zpříjemní ti život.“ (Př. 29:17), „Přísná výchova se ovšem v tu chvíli nezdá nikdy příjemná, nýbrž krušná, později však přináší ovoce pokoje a spravedlnosti těm, kdo jí prošli.“ (Žid. 12:11). V krátké perspektivě je mnohem jednodušší vyhovět svým dětem než se smiřovat se zuřivostí a slzami a stížnostmi. V krátké perspektivě je to bolestivé. Ale dlouhodobě je taková milující, vhodná a občasná korekce nezbytná jak pro dobro dítěte, tak i pro pokojnou rodičovskou mysl. Když děti pláčou, ať je to vždy kvůli naší lásce a ne kvůli našemu sobectví. Nedávejme svým dětem důvod k tomu, aby říkaly: „Jste ke mně nespravedliví. Nenasloucháte mi. Požadujete po mně více,než vám mohu dát. Nikdy nejste spokojení. Přeháníte svou reakci, když něco udělám špatně. Odmítáte si připustit, když něco uděláte špatně. Nemohu se s vámi domluvit. Pořád měníte, co jste řekli. Používáte pouze svou autoritu. Jste tvrdohlaví a nepředvídatelní. Nikdy nevím, kdy vybuchnete hněvem. Bojím se vás. Měli byste mě ochraňovat. Nenávidím vás, když kvůli vám musím brečet.“ Rodičovství jako práce farmáře. Rodičovství je v mnohém podobné obdělávání, vykopávání, hrabání a sázení. Je to odplevelení a kultivace a zavlažování a potom čekání na úrodu až do doby žní. Někdy se dočkáme velice hojné úrody, jindy může být stižena různými chorobami. Dobrý farmář nenadužívá svůj výdělek. Je odborníkem na to, co pěstuje, všecko, co je jeho, zná jménem, zná, co která rostlinka potřebuje. Je to pokorný člověk. Je pracovitý, všímavý a pohotový. Tak i rodič čeká na úrodu a odměnu - ne pro výsledky, ale pro milující výživu, kterou svým dětem dává. Nebude urychlovat růst, bude si vědom rodičovství jako dlouhodobého procesu. Výsledky dává Pán. Rodič přijímá úlohu kněze. Můžeme si připomenout příběh o knězi Élím, kterému byl svěřen do péče syn Samuel. Měl jej vychovávat jako dítě oddělené pro Pána Boha. Viz 1. Samuelova 1:24- 2:21. Stejně tak i nám jsou naše děti darovány, abychom je vychovávali pro Pána. Kněz má být soucitný, chápavý, vždyť zná, že i on podléhá slabosti. Nedává žádný smysl očekávat, že naše děti budou lepší, než jsme byli my. Můžeme toužit po tom, aby se rozhodovaly lépe než my. Možná se modlíme, aby byly moudřejší než na svůj věk mohou být. Ale my jsme nebyli vždycky tak moudří a úžasní. Byli jsme na tom tak, jak jsou na tom teď naše děti. Byli jsme stejně tak hloupí a krátkozrací, stejně tak naivní. To, co jim můžeme nabídnout, není dokonalý příklad, ale soucitné, chápavé, vlídné srdce, které jim bude vždy vycházet vstříc v lásce a povede je k Bohu, jejich nebeskému Otci. Ovoce Ducha Božího v rodičovství. „Ovocem Božího Ducha však je láska, radost, pokoj, trpělivost, laskavost, dobrota, věrnost, tichost a sebeovládání. Proti tomu se zákon neobrací. Ti, kteří náležejí Kristu Ježíši, ukřižovali sami sebe se svými vášněmi a sklony. Jsme- li živi Božím Duchem, dejme se Duchem také řídit.“ (Gal. 5:22- 25). Sílu pro dobrou výchovu čerpáme u Pána. Nejsme dokonalí, nepocházíme třeba z dobře fungujících rodin, pak pro posilu a moudrost jdeme za Pánem. Nespoléháme se na sebe a své ideály, ale ponecháváme prostor Bohu a dostáváme vlastnosti, které nejsou pro nás přirozené. A tak spíše než pouhou snahou a vyčerpaností budeme vedeni nadpřirozenou láskou, spíše než pesimismus budeme v srdci chovat dobrý smysl pro humor, spíše než úzkostí se budeme prokazovat tichým duchem, laskavostí než sobectvím a lakotou, dobrými motivy a úmysly spíše než sobectvím. 20 Budeme dbát na dodržování slibů a neporušovat vlastní slova. Spíše
budeme jemní než tvrdí a hrubí. Budeme kontrolovat své chování. Hledáme chvilky vhodné pro vyučování. Je dobré zmínit, že je třeba být vynalézaví, když chceme děti něco o Bohu a životě s Ním naučit. Měli bychom znát cestičky, jak otevírat dětská srdce. Používáme hádanky, názorné lekce, dramatizace, obrázky se slovy, každodenní situace. Děti se stávají aktivními účastníky v jejich vlastním učení. Jsem ráda, že spoustu užitečných věcí se děti dozvídají také v nedělní školičce ve sboru. Míváme ve svých rodinách rodinné pobožnosti. Plánujeme čas, kdy svým dětem něco dobrého sdělit. K takovým vášnivým diskusím nad životem často dochází v nějakém nevšedním okamžiku - jste s dítětem sami, máte čas jen na něj a jste spolu třeba na rybách, na kole, na nějakém výletě, či na procházce v lese, u řeky, povídáte si společně u jídla (na to je třeba, abychom jeden na druhého uměli počkat a jedli skutečně pospolu) nebo jen tak před spaním se krátce zastavíte obzvláště s menšími dětmi nad tím, co se jim přes den nejvíce líbilo a co se jim třeba nelíbilo, zkusíte s nimi jejich náladu nějak pojmenovat, krátce se pomodlíte a s veršíkem z Bible a krátkou modlitbou uložíte dítě ke spánku. Umíráme na tisíckrát. Umíráme sami sobě. Jsme často vyčerpaní, ustaraní. Maminka dává nejlepší roky svého života kojencům a batolatům, které nepřetržitě vyžadují její pozornost. Tatínek se učí dávat prostor svému synovi. Učíme děti svobodě, jsme trpěliví, dáváme jim k růstu tolik času, kolik potřebují. Denně se za ně modlíme. Modlíme se i za sebe. „Udělej Pane cokoli, co přitáhne mé děti k Tobě a ke zralosti ve víře a lásce. Pane, učiň vše, co to vyžaduje.“ Dobré rodičovství je výsledkem charakteru, který je podoben Pánu Ježíši Kristu. Připravujeme se na prázdné hnízdo. Když děti odcházejí z domova, nemusí to být pro rodiče vůbec lehké. Je třeba pamatovat na to, aby manželé měli spolu důvěrný vztah, na kterém oba pracují a jsou si jeden druhému tím nejbližším pozemským přítelem. Mějme na paměti, že zralost je lepší než nezralost, nezávislost lepší než závislost a den odchodu lepší než den příchodu na svět. Až děti odejdou, bude nás to více či méně bolet, ale pokud nacházíme potěšení a pokoj v Pánu Bohu samotném, pak dětem budování jejich nového hnízda velice usnadníme a sobě ušetříme bolest. Mít zpoždění je lepší než nikdy. Žijeme den za dnem. Pokud se chceme svým dětem za něco omluvit nebo jim poprvé v životě říct, že je máme rádi, udělejme to hned teď. Pokud jsme byli špatnými rodiči a naše děti již vyrostly, omluvme se jim, řekněme jim o své lásce k nim. Pokud už děti odešly, můžeme svým naslouchajícím uchem pomoci někomu jinému, poučíme se z vlastních chyb. A otázka na konec - čí jste dítě? Jsme dětmi Pána Ježíše. Je tedy dobré mít děti v dnešní době? Boží hodnoty jsou nadčasové, Jeho pomoc je stále nablízku. Rodičovství z nás dělá skromné lidi, kreativní, vynalézavé tvory. Vyžaduje oběť a sebeovládání, důvěru v Boha. Dobrý rodič se modlí a hledá moudrost v Bibli. Ve které jiné škole dostanete tolik praktických vědomostí jako ve škole rodičovství? Výhody - když Pán v Bibli říká, že máme být jako děti, můžeme se od nich učit, když je máme. Jak je to možné, že tuto schopnost v průběhu času ztrácíme? Nebát se ničeho, být spontánní, jednu chvíli plakat a pak se hned zase smát? Umíte hrát s dětmi jejich hry? Při nich se ukazuje naše láska. Rodičovství je rovněž velké dobrodružství víry, naše láska dostane nové rozměry a taktéž naše pochopení Pána Boha. Žena má v Bibli zaslíbení, že bude spasena jako matka. Pro muže není nic lepšího, než mít potomky, kteří ponesou jeho jméno. A pro děti je jejich ozdobou otec. Hledejme v Bibli Boží zaslíbení pro svůj život, vyhlížejme je, modleme se za ně s tichou důvěrou. Nikdy není pozdě. Co ve svém životě očekávám od Pána Boha? Jací jsme byli jako děti? Irena Grohmanová
21
Milé děti, nová soutěž pro vás je tady. Můžete se na ní podílet se svými mladšími (staršími) sourozenci a poslat společné řešení. Tentokrát nebudete hledat žádnou postavu – všechny hádanky jsou zaměřené na téma léta a prázdnin. Nemusíte je vyřešit všechny, pošlete ty, co uhodnete:-) A pokud bude řešení správné, sladká odměna nikoho z vás nemine. Mňam! Vaše teta Poly.
Bludiště Stalo se vám někdy, že jste zabloudili? Kubovi a Bohušovi se to stalo. Pomozte jim najít cestu do tábora.
Skrývačky V níže uvedených větách jsou ukryty věci, které nám pomáhají, abychom v přírodě nezabloudili. Na slepé mapě vyznač Kypr. Kamarád Oleg psal rodičům pozdrav z tábora. Při zahájení slavností procházel průvod celým městem. Koníček u nás doma patří celé rodině. Moje máma patří mezi nejlepší houbaře ve městě. Po22 kom asi pátral pastýř Honza?
Osmisměrka B
V
Ě
T
R
O
V
K
A
K
Č
O
S
A
N
D
U
T
S
Ž
A
O
A
C
Í
K
C
K
O
R
J
R
K
M
S
E
Í
E
Á
E
K
Í
I
R
C
P
A
S
N
N
C
L
Z
M
V
S
T
A
R
T
Ě
H
U
D
A
E
N
A
T
S
T
Y
D
B
A
T
O
H
L
R
S
I
Y
K
U
R
K
Y
A
V
A
O
O
L
K
Č
O
A
T
E
C
D
Ů
V
R
S
L
A
L
O
T
S
O
D
A
R
O
O
Ů
N
B
N
A
D
O
R
Í
Ř
P
U
H
Z
Vyškrtněte následující slova. Z tajenky ze zbylých jedenácti písmen zjistíš chybějící část našeho přání. Přejeme vám ____ _______ na cestách. BATOH, BLOUDĚNÍ, BOTY, CESTY, DAR, HOROLEZEC, HŮLKY, JÍZDA, KÁNĚ, KARIMATKA, KLUB, KOMPAS, OSLI, PAS, POROST, PRŮVODCE, PŘÍRODA, RADOST, SKÁLA, STAN, START, STUDNA, TRASA, TURISTIKA, VĚTROVKA, VRKOČ, VŮDCE, ZNAČKY (CH je tady psáno jako 2 písmenka)
Doplňovačka
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 1. 4. 5. 6. 8.
velké teplo, 2. malá podlouhlá loď, 3. koupací oblečení hlavní postava románu Daniela Defoa (… Crusoe) rozsáhlé a vysoké evropské pohoří velké množství vody, 7. hlavní město Maďarska původní obyvatel amerického kontinentu (Vinnetou)
23
ČT 11.6.
BIBLICKÉ STUDIUM Kdy a kde: 18:00, CB Havířov Vede: Martin Grohman
NE 14.6.
SBOROVÝ DEN SE KŘTY (10:00) TĚRLICKÁ PŘEHRADA, STŘEDISKO PERMONÍK
ČT 18.6.
BIBLICKÉ STUDIUM Kdy a kde: 18:00, CB Havířov Vede: Martin Grohman
NE 21.6.
Nedělní shromáždění - Večeře Páně (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: I. Kupský
ČT 25.6.
BIBLICKÉ STUDIUM Kdy a kde: 18:00, CB Havířov Vede: Martin Grohman
NE 28.6.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Tomáš Holubec, rámec: M. Grohman
NE 5.7.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: V. Bednář
NE 12.7.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Aaron Eichman, rámec: B. Niemiec
NE 19.7.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): David Kubíček, rámec: I. Kupský
NE 26.7.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Jaroslav Orawski, rámec: B. Niemiec?
NE 2.8.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: Z. Maňásek?
NE 9.8.
Nedělní shromáždění - Večeře Páně (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: B. Niemiec
NE 16.8.
Nedělní shromáždění Slovo (Havířov): L. Wilček, rámec: M. Grohman
NE 23.8.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: I. Kupský
NE 30.8.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: L. Poliačiková
NE 6.9.
Nedělní shromáždění (9:00) Slovo (Havířov): Martin Grohman, rámec: B. Niemiec
A Bůh pokoje, který pro krev stvrzující věčnou smlouvu vyvedl z mrtvých velikého pastýře ovcí, našeho Pána Ježíše, nechť vás posílí ve všem dobrém, abyste plnili jeho vůli; on v nás působí to, co se mu líbí, skrze Ježíše Krista. Žd 13,20-21.
ZA:
- manželství a rodiny vůbec, ať už v našem sboru nebo kolem nás - bratra kazatele Martina Grohmana a jeho rodinu - bratra kazatele Davida Kubíčka z Orlové a jeho rodinu - Daniela a Kim Johnsonovy - Boží moudrost a vedení Duchem pro staršovstvo v Havířově i Orlové - za Frýdlant nad Ostravicí, Orlovou, Karvinou, Ostravu … - klub Plavčíků a romské děti v Suché - práci diakonie - dorost a mládež našeho sboru a za jejich vedoucí:-) - letní aktivity (English camp, dorostový tábor, dovolená s Filipem… - misii - práci Teen Challenge v Havířově i jinde - službu lidem v nemocnici a nové služebníky - nespasené lidi v našem okolí - vládu a vedení našeho města - spásu a Boží ochranu Izraele - Jarka Franka - blízké bratra Matuszynského - naše nemocné: Evu Buchtovou, Jiřku Drškovou, Verunku Chovancovou, manžele Kubečkovy, , manžele Chromčákovy, Jarmilu Gebauerovou, Mirka Stryju …
SBOR CB HAVÍŘOV
CB ORLOVÁ:
Církev bratrská Fryštátská 21/922 735 64 Havířov-Suchá
Církev bratrská Lutyňská 350 735 14 Orlová
IČ: 26 52 01 09 telefon: 596 440 410 web: www.cb.cz/havirov e-mail:
[email protected] hlavní účet: 172 242 33 09/0800 -podúčet pro mládež: 035-172 242 33 09/0800
web: www.cb.cz/orlova e-mail:
[email protected] byt kazatele: 595 532 191 kazatel: 774 157 438 hlavní účet: 172 719 93 69/0800
SBOR NA WEBU http://www.cb.cz http://www.cb.cz/havirov http://www.koinoniaci.net http://dorost.denicek.eu http://cb.cz/orlova/ http://jabko.rajce.idnes.cz
oficiální stránka stránka stránka stránka stránka
stránka Církve bratrské havířovského sboru (t. č. v přestavbě) mládeže CB Havířov dorostu CB Havířov stanice v Orlové 25 dorostu v Orlové
SBOR HAVÍŘOV KAZATEL SBORU Martin Grohman Fryštátská 21/922 736 01 Havířov telefon: 596 440 410, 724 982 342 email:
[email protected]
STARŠÍ SBORU Vláďa Bednář Na Osinách 184/3 Havířov-Životice telefon: 596 411 071 email:
[email protected]
Ivo Kupský Oblouková 8/835 Havířov telefon: 596 434 484 email:
[email protected]
Jarek Slováček Moskevská 2a Havířov telefon: 591 121 121 email:
[email protected]
Bohuš Niemiec Selská 412/15 Havířov telefon: 608 636 382 email:
[email protected]
Lukáš Wilček Plynárenská 667/9 Havířov telefon: 608 613 880 email:
[email protected]
Libuše Poliačiková Dlouhá tř. 17 Havířov telefon: 596 813 963 email:
[email protected]
STANICE ORLOVÁ KAZATEL STANICE David Kubíček Okružní 936 Orlová-Lutyně telefon: 595 532 191, 774 157 438, email:
[email protected]
STARŠÍ STANICE Adam Gamrot Adamusova 1250 Orlová telefon: 552 309 938, 605 457 054 email:
[email protected]
René Szlaur Osvobození 874 Orlová Telefon: 602 395 195 Email:
[email protected]
26
Vašek Litvan Bezručova 747 Orlová telefon: 721 017 395 email:
[email protected]
VEDOUCÍ SLUŽEB Besídka Brána
Eva Kandrnálová Libuše Poliačiková
596414256 737469850,
[email protected]
Dětský klub - Plavčíci
Zdeněk Maňásek
595174721
Diakonie
Daniela Hloušková
591120608
[email protected]
Doprava auty
Wieslav Heczko * Manek Bujok
596440635, 602601552
Dorost
Zuzka Hloušková
774552056
[email protected]
FILIP (evangelizační projekt) Lukáš Wilček
608613880
Fotbal v tělocvičně
Jaroslav Slováček
591121121
[email protected]
Hospodář sboru
Ivo Kupský
596434484
[email protected]
Chválící skupinka
Jarka Maňásková
595174721
Izrael – info, modlitby
Ivana Veitová
732121499
KKC v Nemocnici
Veronika Halenčáková 777871151
Knihovna
Libuše Poliačiková
737469850,
[email protected]
Kontakt na misionáře
Libuše Poliačiková
737469850,
[email protected]
Kuchyně
Iva Bednářová
774221447
Mládež - Koinonia
Bohuš Niemiec
608636382,
[email protected]
Manželská setkání
Lukáš Wilček
608613880
Narozeniny a jubilea
Soňa Slováčková
591121121
Nedělní modlitební chvíle
Vašek Müller
774648885
[email protected]
Nedělní slovíčko pro děti
Zdeněk Maňásek
595174721
Pokladna
Ludmila Chovancová 591124393
Prodej knih
Lucie Wilčková
775146543
Správce modlitebny
Bujokovi
596440635, 602601552
Klavírní doprovod
Jaroslav Slováček
591121121
[email protected]
Venkovní vitrína WEB sboru
Dušan Pleskač Martin Grohman
605854888,
[email protected] 596440410
Zvukař
Manek Bujok
596440635, 602601552
* pro případné změny v odvozu je možné volat v soboty večer na číslo Manka Bujoka.
[email protected] Napište nám svůj názor nebo pošlete nám svůj příspěvek! Řešení z minulého čísla: Bludiště: nejstarší syn Saula Darvinky: lis - lid - led - med; luka - luky - lupy - lípy - šípy Osmisměrka: věrný přítel Křížovka (a hledaná postava): Jónatan
27
Červen
Srpen
Juchelka Szlaur Kovalová Kubíčková Heczko Bujoková Szlaur Bednář Maňásek Gamrotová Dršková Schwarz Kašubová Waleczková Kočnarová Szlaurová Litvan
Václav Jakub Romana Lydie David Kateřina René Vladimír Vít Martina Jiřina Jiří Markéta Hilda Jana Monika Jan
3.6. 3.6. dítě 4.6. dítě 6.6. dítě 9.6. dítě 10.6. 15.6. 16.6. 17.6. dítě 19.6. 19.6. 19.6. 23.6. 25.6. 26.6. 28.6. 29.6. dítě
Jana Daniel David Jarmila Adam Barbara Walter Jindřich Ester Irena
6.7. dítě 10.7. 10.7. 11.7. 13.7. 13.7. 16.7. 16.7. 25.7. dítě 30.7. dítě
Červenec Bednářová Litvan Litvan Maňásková Gamrot Stýblová Siuda Kopanský Grohmanová Křevká
Heczko Věslav Poliačiková Libuše Kubíček Jakub Chromčáková Věra Hloušková Zuzana Katz Daniel Kupská Daniela Halenčák Jakub Siudová Eliška Stryjová Karolína Lipus Vladislav Ličmanová Olga Drahotuský Lukáš Juchelková Tereza Brokešová Ivanka Burkot Petr Lipusová Ester Kupská Michaela Chovancová Ludmila Koch Lukáš
1.8. 4.8. 4.8. dítě 7.8. 7.8. 7.8. 9.8. 9.8. 9.8. 9.8. dítě 11.8. 12.8. 16.8. dítě 20.8. 21.8. 21.8. 21.8. 24.8. dítě 28.8. 31.8.
Září Gamrotová Gamrotová Hotový Kopanská Stacho Kočnar Heczková Lipus Siudová Pleskač
Markéta Michaela Lukáš Ludmila Roman Miloslav Ivona Jakub Dagmar Dušan
8.9. 8.9. 9.9. 10.9. 12.9. 18.9. 19.9. 20.9. 26.9. 28.9.
Proč říkáš, Jákobe, proč, Izraeli, mluvíš takto: "Má cesta je Hospodinu skryta, můj Bůh přehlíží mé právo"? Cožpak nevíš? Cožpak jsi neslyšel? Hospodin, Bůh věčný, stvořitel končin země, není zemdlený, není znavený, jeho rozumnost vystihnout nelze. Od dává zemdlenému sílu a dostatek odvahy bezmocnému. Iz 40,27-29.
VŠEM BRATRŮM A SESTRÁM, KTEŘÍ MAJÍ NAROZENINY, PŘEJEME HODNĚ BOŽÍHO POŽEHNÁNÍ.