Dansen is bewegen. Meestal op muziek. Dansen heeft alles te maken met gratie en kracht, balans en expressie, inspanning en ontlading, plezier en discipline. En oefening baart kunst!
Balletje op haar tippen
Dansen doe je alleen. Met twee of in groep. Via lichaamstaal beelden we intense gevoelens uit: angst, woede, verdriet én vreugde. Of vertolken we gedachten en ideeën. Woordeloos en meeslepend.
Scottisch en Zorba in een rondje
Al dansend verbindt de mens zich met zijn diepste kern, met de andere én met God. In dansen ga je helemaal op. Je geest, hart en ziel zijn in harmonie. Je maakt je leeg, je maakt je vrij om vol te stromen met nieuwe adem. Zo kan je in vervoering geraken, in extase of trance. Wereldwijd maken dansen deel uit van rituelen en ceremonies: symbolische bewegingen drukken uit waarvan men leeft. De dans symbool in een wereld TUSSEN TAAL EN TEKEN.
Tango met getuite lippen Street spinnend op z’n kop Bee onafscheidelijk van Bop
Salsa schuddend met haar kontje
Zumba in formatie Wals één en al gratie
Merengue zwoel en hitsig Chacha ietwat bitsig Step quick, quick en dan slow Hip hop met de homies – yo
Afrikaans met trappeltenen Cancan met zwaaiende benen Volks traditioneel en vief Macarena repetitief
New beat als een robot Horlepiep een beetje zot Elk op zijn manier Samen goed voor veel plezier
Iesja
Bij de cover Zachte tinten, een balletsuite van een Russische meester. Als een bevrijde vogel dansen in het licht, bijna los van de aarde. Alleen de schaduw geeft houvast.
Dansen wil bovenal zeggen communiceren, één worden, elkaar ontmoeten vanuit de diepte van je wezen. Dansen is éénwording van mens tot mens, van de mens met het heelal, van de mens met het goddelijke. (Maurice Béjart)
© Ballet- en Dansacademie Pas de Chat www.pas-de-chat.be
Mooi toch hoe dansleraars Luc en Jos jonge mensen weten binnen te leiden in een beeldtaal ‘die door zijn affectieve inhoud een wereld van betekenissen weergeeft waarvan het (verstandelijk) begrip nooit de rijkdom aan betekenis voldoende zal kunnen doorgronden.’ (Antoon Vergote) Het kan ook een unieke vorm van lofprijzing zijn, een gloria in excelsis voor Hem die dansen laat … Met betekenisvolle gebaren waarvan we in de liturgie soms zelfs de aanzet - knielen, rechtstaan, buigen, armen en handen openen … grotendeels verleerd hebben. Of waarmee we erg onwennig omgaan omdat we er niet in slagen de rijkdom van het leven die in de dans vervat ligt, te decoderen.
Toen de paarden, wagens en ruiters van de farao de zee in waren getrokken, had de HEER het water over hen heen terug laten stromen, maar de Israëlieten waren dwars door de zee gegaan, over droog land.
Jaargang 30 nummer 2
Of het nu gaat om een strak uitgetekende en geregisseerde dansvoorstelling op het podium van een theaterzaal, à la Het zwanenmeer, Rosas danst Rosas, dan wel om de clip van een populaire zanger, of een geïmproviseerde dans in een discotent. Of om een dansje dat geboren wordt op het trottoir op weg van de school naar huis, dan wel om het flitsend spektakel van een rapgroep met een synthesizer op een pleintje in de grootstad. Of om de wankele danspasjes van kleuters in een zaal vol enthousiaste grootouders …,
De profetes Mirjam, Aärons zuster, pakte haar tamboerijn, en alle vrouwen volgden haar, dansend en op de tamboerijn spelend.
‘Begrippen maken het oneindige eindig. Symbolen laten de geest toe los te komen van de grenzen van het eindige om het rijk van het oneindige te bereiken.’ (Bachofen) In de ruimte tussen taal en teken krijgt de dans een nog sterkere zeggingskracht door de verstrengeling met die andere taal die voorbij de concreetzakelijke werkelijkheid reikt: de muziek.
En Mirjam zong dit refrein: ‘Zing voor de HEER, zijn macht en majesteit zijn groot! Paarden en ruiters wierp hij in zee.’ Exodus 15, 19-21
Proviand voor onderweg Een verademing voor onderwijsmensen Maandelijkse inspiratiebron in de rubriek Leeftocht van pastoraal.vsko.be
oktober 2014
de dans haalt een onderstroom naar boven die voor de wereld van de taal goeddeels verborgen blijft.
Impressies zijn welkom op
[email protected].
v.u. André Janssens, Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs, Guimardstraat 1, 1040 Brussel
Ze danst voor me uit, van school naar huis, lichtvoetig, sierlijk,
In de dans
met soms een breed of hoog armgebaar, op het ritme van een wijsje
mag je even proeven
dat ze voor zich uit neuriet.
van de heelheid
Bewogen door …, ik heb er het raden naar.
van het bestaan:
Het blijft haar geheim. Op mijn vraag naar het wat en het waarom
lichaam en geest,
kijkt ze me verwonderd aan. ‘Zomaar!’
hart en verstand,
Aan mij om haar dansje te lezen
ziel en gemoed,
als een van haar favoriete communicatiemiddelen, om een beeld- en taalregister open te trekken
innerlijke beleving en
waarmee ik niet zo vertrouwd ben.
fysieke vertolking,
Zie ik een ode aan het leven, aan de vreugde van haar zeven jaar?
symbooltaal en
Proef ik niet onder woorden te brengen dankbaarheid
meerduidige zingeving.
om alles wat een prettige schooldag haar zomaar ten geschenke gaf aan inzicht, erkenning, vriendschap, levenswijsheid, godsgeloof? Of vertelt ze me zo de kleine verdrietjes en de grote misverstanden van een schooldag die ze met velen te delen heeft, en die ze nu wegdanst? Mag ik getuige zijn van haar intuïtief aanvoelen dat er meer is tussen aarde en hemel, jaargang 30 nummer 2 oktober 2014
een onzegbaar mysterie dat ze dansend wil opnemen in haar prille leven?
Half februari … Na maanden van intense voorbereiding presenteert Imago Tijl uit Neerpelt zijn nieuwe dansprogramma. Een 70-tal jonge dansers , meisjes en jongens tussen 15 en 18 jaar laten zien hoe dansen meer onthult dan wat er te zien is. Dansen staat symbool voor het hele palet van zijn en beleven, van verlangen naar wat écht is, de moeite waard, van het reiken naar wat mensen te boven gaat. Soms ook is het een woordeloze schreeuw van ongenoegen om wat misgaat en anders kan, een teken van feest en rouw, van een komisch-relativerende kijk op mensen en dingen. Dan weer vertelt de dans verhalen van goedheid en waarheid, van religieuze diepgang, gevat in schoonheid en zoveel meer.
Waarmee zal ik dan de mensen van deze generatie vergelijken, waarop lijken ze? Ze lijken op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen: ‘Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen, toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet treuren.’ (Lc 7,31-32)
Heer, woorden van U die ons niet onverschillig laten … Wij bidden U, geef ons het onbevangene van een kind, dat met passie of innigheid
Wat dansen met hen doet …?
doorleeft wat het leven aandraagt,
Twee uur lang een feest van beweging, van gratie en verfijning, van jong geweld en bruisende levenskracht. Nu eens wervelend en vol levensenergie, dan weer ingetogen en vol eerbied. Nu eens enigmatisch en niet te peilen, dan weer exuberant en flitsend. Op de maat van hun leven. Met het verhaal van hun zoektocht naar wat het leven de moeite waard maakt. Dansen ook als uitnodiging om leven in beweging te delen, om in een woordeloze maar veelzeggende dialoog elkaars bestaan te verkennen, te delen, te peilen.
zingend, dansend, genietend, of stil, ingetogen, verdrietig. Maak van ons levenskunstenaars, in staat om de vele gaven die van U komen en tot de onze zijn geworden, tot sleutels te maken van het Rijk dat door U aan mensen beloofd is. Amen.
