2942 CLASSIC CLUB BELGIUM

januari 2009

101

CLASSIC CLUB BELGIUM

Een uitgave van Volvo Classic Club Belgium jaargang 26 Driemaandelijkse uitgave - Edition trimestrielle Une édition du Volvo Classic Club Belgium année 26 Kantoor van afgifte - Bureau de dépôt: Leuven Mail

België • Belgique P.B./P.P. 2/111 3000 Leuven mail P408643 - BC2/2942

Inhoud

januari 2009

101

sommaire


Deze editie kwam tot stand dankzij de medewerking van: Manu Cammaert, Filip Van Wezemael, Stef De Wachter en de bijdragen door verschillende leden vertalers: Manu, Michel Ducuroir, Lucas en Lena Vande Putte

Voorwoord maart 2009 Avant-propos mars 2009 Van de redactie De la rédaction Tidsresan Activiteiten Activités Nieuwe leden Nouveaux membres De oude doos La vieille boîte Volvo veiligheidsgordel Ceinture sécurité de Volvo Divers Advertentie Annonce ATM - Memorial Gilbert Stapelaere Spa Six hours 2008 Tips voor het rijden met Volvo personenwagens Conseils pour rouler avec voitures Volvo In de kijker A la une Milleke Volvo Opening VCCB-onderdelenmagazijn Ouverture VCCB-magasin pièces de rechange Technische dag Journée technique Uitlaatklep La soupape d’échapement Legend Boucles de Spa

4 5 6 8 11 13 14 20 21 20 28 29 30 34 35 36 38 39

T e v e rwac h t e n i n u i t l a at 1 0 2

A pa r a i t r e da n s u i t l a at 1 0 2

• Cabrio special • Millelke Volvo: 50 jaar sleutelen

• Spécial cabrio • Millelke Volvo: 50 années bricoler

2 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

vzw/asbl kbo nr: 428.064.958 / id. 1968/85 Onze vereniging werd opgericht op 23 december 1983. Ze heeft als doel het in stand houden van de automobielen van het merk Volvo. Toegelaten is elke Volvo personenwagen ouder dan 25 jaar + de types 780 en 480, alsook Volvo vrachtwagens, ouder dan 30 jaar. Het lidmaatschap staat open voor ieder, die de doelstellingen van de vereniging onderschrijft. Het bezit van een oldtimer is geen voorwaarde. Het jaarlijkse lidgeld bedraagt 40 euro en het toetredingsgeld bedraagt 15 euro. Na 30/6 bedraagt het lidgeld 25 euro (+15 euro) Na 30/9 bedraagt het lidgeld 40 euro (+15 euro) tot eind van het volgende jaar. Dit dient gestort te worden op rekeningnummer van de club :

Notre association a été fondée le 23 décembre 1983. Elle a pour but le maintien en ordre de marche des automobiles de la marque Volvo. Sont admis : les voitures de plus de 25 ans, les modèles 780 et 480 ainsi que les camions de 30 ans et plus. L’adhésion est ouverte à toute personne souscrivant aux buts de l’association. La possession d’un ancêtre n’est pas une condition. La cotisation annuelle est de 40 euro et le droit d’affiliation s’élève à 15 euro. Du 01/07 au 31/12 : montant de la cotisation 25 euro (+15 euro). A partir du 01/10 : cotisation de 40 euro (+15 euro) valable jusqu’au 31/12 de l’année suivante. Le montant doit être versé sur le compte bancaire du club :

001-3067285-27 Volvo Classic Club Belgium, Frans Beckersstraat 104, 2600 Berchem. Buitenlandse betalingen - Payements à partir de l’étranger - Foreign Payments: BIC : GEBABEBB IBAN : BE 48 0013 0672 8527

www.volvoclassicclub.be vzw/asbl kbo nr: 428.064.958 / id. 1968/85


Bestuur

2008-2009

Voorzitter - Président Ledenadministratie - Administration des membres Verzekeringen - Assurances Manu Cammaert, Ploegstraat 41 2880 Bornem, 03-899 12 90 [email protected] Secretaris - Secrétaire Onderdelen - Pièces de rechange Guido De Backer, Frans Beckersstraat 104 2600 Berchem, 03-281 58 66 [email protected] Activiteiten - Activités Rita Michiels, Leuvensebaan 112, 2580 Putte, 015-32 24 35 [email protected]

Comité

Penningmeester - Trésorier Jean-Pierre Côme, Silvesterdennelaan 2 2390 Oostmalle, 0495-20 29 20 [email protected] Redactie - Rédaction Stef De Wachter, Meerstraat 158 1840 Londerzeel, 0477-94 73 85 [email protected] Relations Francophones & activités Fabrice Lambert, Melkwezerstraat 68 3350 Wommerson, 011-78 28 85 [email protected]

Clubartikelen Tom Debont, Leiebos 31/183 2170 Merksem, 0476-74 88 55 [email protected]

Medewerkers Medewerkers - Collaborateurs Praatgroep moderator - coordinateur groupe de discussion Onderdelen/technische vragen - pièces/questions techniques Peter Van Dyck E-mail: http://autos.groups.yahoo.com/group/sccb/ Webmaster Martin Seghers, Dieveketse 10 9500 Geraardsbergen, 054-58 97 12 E-mail: [email protected]

Collaborateurs Clubartikelen - Articles du club Rony Van Dierdonck, Vredegerechtstraat 30 9160 Lokeren, 09-348 11 69 E-mail: [email protected] Verantwoordelijke uitgever - Editeur responsable Manu Cammaert, Ploegstraat 41, 2880 Bornem Overname toegestaan mits vermelding: “Uitlaat”, een uitgave van Volvo Classic Club Belgium v.z.w.” Reprise autorisée avec mention de la source « Uitlaat », une édition du Volvo Classic Club Belgium a.s.b.l.”

3 u i t l a at 1 0 1

voorwoord

avant-propos

Beste Vrienden met Volvo’s, Op 16 januari laatstelden hebben we ons nieuw seizoen ingezet met een nieuwe traditie: de Nieuwjaarsdrink. Nieuwe initiatieven ondernemen houdt altijd een risico in, maar dank zij een goed teamwerk binnen het bestuur werd de organisatie in goede banen geleid en mochten we in de brouwerij van Moortgat in Breendonk bijna 20% van onze leden ontvangen. Bedankt aan alle deelnemers die er waren met hun klassieker! Ook aan René Aerts die het moederhuis VCB vertegenwoordigde, dat was voor ons zeker een blijk van belangstelling. 16 januari was ook “geschenkentijd”! De nieuwe Wegwijzer werd voorgesteld en uitgedeeld. Aan de reacties ter plaatse en alle berichtjes die we achteraf mochten ontvangen lijkt dit de verwachtingen van de leden te hebben overtroffen. Zoals ik zij tijdens mijn toespraak, hopen wij dat dit technisch-historisch referentiewerk van 440 bladzijden enerzijds de leden samenbrengt en helpt, en anderzijds ook dat het een bron van positieve discussies wordt! De bijdrage van de diverse auteurs onder leiding van Stef is indrukwekkend, maar ik weet dat er nog leden zijn die er nuttige aanvullingen op kunnen geven. Doe het vooral, ten voordele van de hele VCCB-gemeenschap. We werken nu aan de fransatalige versie, die we graag willen klaar hebben tegen de volgende nieuwjaarsreceptie. We zoeken hiervoor medewerkersdie kunnen instaan voor de vertalingen en het aanleveren van de franstalige documentatie. Neem contact op met Stef ! In 2009 plant het bestuur de realisatie van een nieuwe clubstand voor de beurzen. Wat we nog wel zoeken zijn leden die deze stand willen bemannen tijdens deze beurzen: Gent, Antwerpen, Mechelen, Ciney, La Louvière en Utrecht staan op de agenda. Het zou spijtig zijn als we een stand opbouwen dat we niet bemand krijgen en dan te moeten afhaken… Leden die hun lidgeld laattijdig betaalden zullen gemerkt hebben dat we ook een beetje strenger geworden zijn. Dat moet! Een beetje discipline is nodig om de bestuursleden te onlasten van de administratieve rompslomp en zo beter te kunnen besturen, te plannen en nieuwe initiatieven te organiseren. Ook is het onze betrachting om het functionneren van de club nog beter te organiseren, om zo deze werking vloeiender en eenvoudiger te maken. We verwachten van alle leden dat ze ons hierin steunen. Eind maart beginnen we met onze rondritten. Kijk uw voertuig niet op het laatste ogenblik na indien je het deze winter niet gebruikt hebt. Ik hoop jullie talrijk te mogen ontmoeten op deze activiteiten. Ik doe ook nog een laatste oproep alvorens te beslissen over het al dan niet organiseren van de Zweden-reis naar de VROM 2009. De minimumlimiet van 20 autos werd nog niet bereikt. Het scenario wordt ook al concreter: inschepen van de voertuigen in Gent terwijl we ons langs het vasteland of lucht naar Göteborg begeven om daar onze autos te recupereren. De krijtlijnen van de activiteiten liggen al vast, de uitwerking ervan begint pas als we weten dat we met voldoende deelnemers zijn. De deelnameprijs wordt dan zo snel mogelijk bekend gemaakt. Dus, indien je wenst deel te nemen, meldt het mij zo snel mogelijk. Reserveer ook alvast het weekend van 5-6 september voor het Jaarlijks Treffen, dat zal plaatsvinden in de streek tussen Leuven en Luik.

Chers amis en Volvo, Ce 16 janvier dernier nous avons entamé la nouvelle saison avec une nouvelle tradition: le Drink de Nouvel An. Entreprendre de nouvelles initiatives veut aussi dire prendre des risques, mais grâce à une bonne collaboration au sein du comité, l’organisation s’est bien passée et nous avons pu accueillir dans la brasserie de Moortgat à Breendonk près de 20% de nos membres. Merci à tous les participants qui se sont déplacés en ancêtre ! Egalement merci à René Aerts, qui représenta la maison mère VCB, sa présence est un témoin de l’intérêt que la maison mère VCB nous porte. Le 16 janvier était aussi un « moment cadeau » ! Le nouveau Wegwijzer (version néerlandophone) fut présenté et distribué. Aux réactions sur place et aux messages reçus plus tard, il semble avoir dépassée les attentes des membres. Comme je l’ai dit lors de mon allocution, nous espérons que cet ouvrage historique-technique de référence de 440 pages rassemblera et aidera les membres, tout en étant une source de discussions positives ! La contribution des divers auteurs sous la direction de Stef est impressionnante, mais je suis sure qu’il y a encore des membres qui peuvent y faire des ajoutes. Faites le certainement, au profit de toute la communauté VCCB. Nous travaillons maintenant à la réalisation de la version francophone, que nous voulons présenter à la réception de nouvel an 2010. pour cela, nous cherchons des traducteurs et les versions francophones de la documentation originale. Prenez contact avec Stef ! En 2009 le comité planifie le renouvellement du stand pour la participation aux bourses. Ce qu’il nous manque sont des membres qui veulent se libérer pour en assurer l’équipage : Gand, Anvers, Malines, Ciney, La Louvière et Utrecht sont déjà programmés. Il serait dommage de construire un stand et de ne pas trouver de personnel pour l’équiper et de devoir se retirer… Les membres qui n’ont pas transmis leur cotisation à temps ont pu remarquer que nous sommes devenu un peu plus sévère. C’est obligatoire ! Un peu de discipline est nécessaire afin de délester les membres du comité d’une surcharge administrative et d’avoir du temps pour gérer, planifier et s’impliquer dans l’organisation de nouvelles initiatives et ainsi d’harmoniser et de simplifier le fonctionnement. Nous espérons que tous les membres appuient cette ligne de conduite. Fin mars nous reprenons les ballades. Ne vérifiez pas votre voiture au dernier moment si vous ne l’avez pas utilisée pendant l’hiver. J’espère vous rencontrer nombreux aux différentes activités. Je fais un dernier appel avant de décider définitivement si nous organisons, oui ou non, un voyage en Suède à l’occasion du VROM 2009. La limite minimale de 20 voitures n’est pas atteinte. Le scenario prend forme : embarquent des voitures à Gand et nous rejoignons Göteborg par la route ou par air pour y récupérer nos véhicules. Le planning des activités est déterminé en très grandes lignes et les détails seront concrétisés dès que nous aurons suffisamment de participants. Le prix de participation sera alors communiqué le plus vite possible. Je vous demande de me signaler votre intention de participer le plus vite possible. Réservez aussi le weekend du 5-6 septembre pour notre Rassemblement Annuel, qui aura lieu dans la région entre Louvain et Liège.

Knuffel uw Volvo en Let’s Roll !

Bichonnez votre Volvo et Let’s Roll ! Manu


Manu

van de redactie

de la rédaction

Beste Volvo vrienden:

Chers amis amateurs de Volvo:

Precies 25 jaar geleden verscheen de allereerste Uitlaat. Een kwart eeuw! In al die jaren werd een hele weg afgelegd. We proberen gewoon door te gaan met jullie vier keer per jaar te vergasten met ons ‘bindmiddel’ tussen Volvo vrienden. Alhoewel we tegenwoordig wel alle informatie op het internet vinden, blijkt dat een ‘clubblad’ nog steeds erg gewaardeerd wordt door de leden en er reikhalzend naar wordt uitgekeken. Zonder jullie hulp lukt het niet, dus ik roep iedereen nogmaals op om verhalen, restauratieverslagen, vakantiebelevenissen met de oude Volvo....noem maar op naar de redactie te sturen. Kan je beter sleutelen dan te schrijven, contacteer ons, samen komen we er wel uit!

Il y a exactement 25 ans paraissait le tout premier «Uitlaat». Un quart de siècle! Que de chemin parcouru pendant toutes ces années. Nous essayons simplement de vous régaler quatre fois par ans, en servant un liant entre amateurs de Volvo. Bien qu’aujourd’hui on trouve toute sorte d’infos sur le net, il nous apparait qu’un bulletin de club est encore apprécié par les membres du club.

In onze “Wegwijzer” is door een misverstand geen melding gemaakt van de Volvo P 1900 In het juni nummer van Uitlaat gaan we dit rechtzetten door een cabrio-special! Door het verleden kijken we nu naar de toekomst. Ik herinner me een fabrieksbezoek bij Volvo in Gent waar 25 jaar geleden de Volvo 240 volop van de band rolde. Heden zijn dit reeds klassiekers van formaat. Zonder twijfel zullen de volgende jaren andere Volvo’s (denk maar aan de legendarische 850), een schare van liefhebbers aantrekken. Een beetje nostalgie mag en moet kunnen in deze jachtige tijd. Met het nummer 101 leek het ons de ideale gelegenheid om de Uitlaat in een nieuw kleedje te steken. We denken dat het resultaat zeer geslaagd mag genoemd worden! Laat weten wat u ervan vindt! Volvo for life

Stef

Sans votre aide, ça ne marche pas, et je vous demande donc d’envoyer à la rédaction les récits, rapports de restauration, expériences de vacances en Volvo ancienne etc... Du passé, regardons l’avenir en face. Je me souviens encore d’une visite à la fabrique Volvo de Gand, il y a 25 ans, quand les 240 sortaient encore gaillardement des chaînes de montage. Aujourd’hui, on les considère déjà comme des classiques. Je ne doute pas que d’ici quelques années d’autres Volvo (songeons à la légendaire 850) attireront une foule d’amateurs. Un peu de nostalgie ne déplaît pas en ces temps difficiles. Stef

Antiek - Antique TE KOOP - A VENDRE Volvo Duett from 1965 Pris 75000:-sek Jan Faltin Grönagatan 35, 414 54 Gothenburg Sweden Tel :073-592 60 45 Volvo P 1800 S, chassis nummer 1 (één!!!) http://volvo1800pictures.com/ a_P_61_63/61_69_id_860.htm

5 u i t l a at 1 0 1

tidsresan

Tidsresan*

* de tijdreis - le voyage dans le temps

Splintervrij glas

D

e foto’s rechts tonen de voordelen om splintervrij glas te hebben als autoruiten. De wagen is een PV52 die een 70-tal meter meegesleurd werd op de stootblokken van een locomotief. Als het gewoon glas was geweest, waren er zeker zware snijwonden te betreuren geweest, daar zowel de voorruit als de zijruiten van de rechtse kant gebroken zijn. Nu zijn de passagiers er met lichte verwondingen van af gekomen. Het is al bij al heel verbluffend welk een effectieve bescherming een moderne carrosserie biedt. We krijgen soms wagens binnen die ten prooi zijn gevallen aan een blinde razernij, die door bermen zijn gerold, die vele keren over kop zijn gegaan, zonder dat de passagiers een schram opliepen. Als men zich oppast om niet te botsen met grote obstakels zoals grote bomen, huizen of bergwanden, is de kans om er heelhuids uit te komen, veel groter dan wat men zou kunnen geloven. Wij hopen natuurlijk dat dit onze lezersschare niet zou verleiden om hun geluk te beproeven. Onder andere omdat het dure kronen kost om zijn wagen weer te laten uitdeuken. Het splintervrij glas komt in 2 typen : drielaags glas en gehard glas. Het eerste bestaat uit een tussenlaag op hetwelk 2 dunne glasplaten worden vastgelijmd. Het geharde glas is homogeen, maar verkreeg door een bijzondere behandeling zijn speciale eigenschappen. Bij breuk gedragen zij zich echter geheel verschillend. Door de tussenlaag wordt bij het drielaags glas, de scherven vastgehouden, bij het geharde glas valt het in één keer in ontelbare kleine stukjes uiteen. De treeplank op de foto hiernaast, ligt helemaal vol met zulke kleine scherven. Deze vrij grove korrels zijn circa 5 mm groot, vierkantig, en zo ongevaarlijk, dat men ze met de blote handen en zonder zich op te passen, op een hoop kan vegen. Dit uiteenvallen in één keer biedt vele voordelen : er blijven geen levensgevaarlijke resten zitten in de vensteropeningen, zoals bij gewoon glas wel het geval is. En in vergelijking met het drie-lagig glas heeft men het voordeel dat er geen voorruit blijft zitten waar de passagiers tegen kunnen slaan. Het harden komt tot stand door het glas te verhitten, en vervolgens plots krachtig af te koelen, waardoor het in een vaste vorm komt die niet langer plastisch is. Daar het binnenste verstijft, trekt het samen, in tegenstelling met het oppervlak. Het resultaat is een krachtige drukspanning buiten en een tegengestelde trekspanning in het binnenste De initiële drukspanning compenseert voor de trekspanningen die ontstaan door krachten van buiten. Daar glas altijd breekt door het overschrijden van de trekbelasting (de drukbelasting is drie a vier keer zo hoog) betekent deze vermindering van de resulterende trekspanning dat het glas een een 4 a 5 maal hogere valhoogte dan gewoon glas. Maar wanneer breuk ontstaat op één plaats, overeenkomstige hogere belasting verdraagt. Met een proef met een vallende kogel weerstaat het bevrijdt die alle interne spanningen en gaat de hele ruit in één keer stuk. Een groot voordeel van gehard glas, waar we nog niet over gesproken hebben, is dat het niet veroudert. Het is nog niet gelukt om driemaal gelaagd glas te maken, waarbij de middenfilm helder en kleurloos blijft, zelfs al is het langere tijd blootgesteld aan zon en warmte. Een andere moeilijkheid is het voorkomen dat de 3 lagen loskomen. In het bijzonder geldt dat de zijkanten, daar de middenfilm er blootgesteld is. De mooie "ijsbloemen" die men soms ziet op oudere wagens, ontstaan hierdoor. Men lost dit op door de zijkanten te behandelen met een speciale lak, maar het geeft geen 100% zekerheid. Het fenomeen kan zich ook voordoen als kleine luchtbellen, gelijk verdeeld over de hele ruit, welke toenemen in aantal met de tijd en zo heel irritant blijven. 6 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

tidsresan

De 52-er van deze foto’s heeft een ontmoeting gehad met een trein - de afdrukken van de stootblokken en de koppeling van de locomotief zijn duidelijk te zien. Cette PV52 a rencontré une locomotive - les butoirs sont très visibles sur la carrosserie.

Un pare-brise en verre traité

L

es photos ci dessus montrent les avantages de la monte d’un pare-brise en verre traité sur une voiture. En l’espèce, une PV52 qui a été traînée sur 70 mètres par les butoirs d’une locomotive. Un pare-brise classique aurait provoqué des blessures et des coupures profondes, vu que le pare-brise et les vitres latérales ont volé en éclat. Les passagers de cet accident s’en sont tirés avec de légères blessures. Il est aussi étonnant de constater à quel point une carrosserie moderne offre de protection aux passagers. Nous recevons parfois des voitures victimes d’une fureur aveugle, qui sont passées par-dessus la berme centrale, qui ont fait plusieurs tours, sans que les passagers souffrent d’aucune égratignure. A moins d’une collision avec un obstacle dur, comme un arbre, une maison ou une paroi rocheuse, les chances de s’en sortir sans trop de mal sont grandes, plus grandes qu’on ne puisse l’imaginer. En espérant bien sûr que nos chers lecteurs n’essayent pas de tenter le diable… Ne serait-ce que parce que débosseler une voiture coûte bonbons. Les pare-brises en verre traité se répartissent en deux catégories: les verres feuilletés, et les verres trempés. Le premier type se compose d’une feuille intermédiaire sur laquelle sont collées deux fines feuilles de verre. Le verre trempé est lui homogène, et reçoit par son traitement spécial ses caractéristiques. En cas de choc, les deux réagissent de façon différente. Grâce à la feuille intermédiaire, les éclats restes collés ; dans le cas du verre trempé, celui-ci vole en innombrables petits éclats. Le marchepied,

sur la photo, est recouvert par ce type d’éclats. D’une taille de plus ou moins 5 mm, cubiques, et tellement inoffensifs qu’on peut les prendre en main sans précaution, et les balayer en tas. Cet émiettement en une seule fois apporte des avantages, car il ne reste pas de parties mortellement dangereuses dans les ouvertures des vitres, comme c’est le cas avec un verre classique. En comparaison avec le verre feuilleté, le pare-brise disparaît complètement, et ne constitue pas d’obstacle pour les passagers. Le trempage du verre s’obtient en le chauffant à haute température, et en le refroidissant brutalement. Il prend ainsi une forma solide qui n’est plus plastique. Ce procédé crée des tensions en profondeur et de la compression à la surface du verre, lui conférant des propriétés mécaniques supérieures, en termes de résistance aux chocs. Avec un test d’une chute d’une bille, le verre trempé résiste à une chute d’une hauteur 5 fois supérieure. Cependant, si un éclat se produit quelque part sur la vitre, il libère les contraintes internes et la vitre se brise en une fois. Un avantage du verre trempé, dont nous n’avons pas encore parlé, est que celui-ci ne vieillit pas. On n’est pas encore parvenu à produire du verre feuilleté qui après un bout de temps ne reste pas transparent et incolore, surtout s’il est exposé à la lumière ou à la chaleur. Une autre difficulté est d’éviter que les feuilles ne se décollent. Particulièrement sur les bords, là où le film intermédiaire est le plus exposé. C’est ce qu’on peut observer sous la forme de « givre » sur les vitres de voiture assez âgées. On peut palier cet inconvénient en traitant les bords avec une laque spéciale, sans garantie de succès à 100%. Autre phénomène, l’apparition sur toute la surface de minuscules bulles d’air, dont le nombre augmente avec les années, ce qui rend ce phénomène d’autant plus irritant. Traduction : Jacques 7 u i t l a at 1 0 1

activiteiten

activités

20 maart 2009 Praatavond in Schoten organisator Peter Vandijck ( mogelijke thema’s – Remmen –

mars 2009 Soirée discussion à Schoten

29 maart 2009 Kempenrit

29 mars 2009 Balade Campinoise

Koppeling – Carrosserie ) om 20u in Taverne Vijverhof, Vijverlei 13, 2900 Schoten

✶

20

organisateur Peter Vandijck ( Thèmes possibles: freins – embrayage – carrosserie) à 20.00 hrs à la Taverne Vijverhof, Vijverlei 13, 2900 Schoten.

✶

Ludo & Inge Van Loon en Joeri & Suzy Krols richten de 4e Kempenrit in op zondag 29 maart 2009.

Ludo & Inge Van Loon et Joeri & Suzy Krols nous organisent la 4ième Balade Campinoise le dimanche 29 mars 2009.

Samenkomst om 09.00 uur stipt in de Kapelhoeve te Turnhout voor ontbijt-buffet van o.a. spiegeleitjes, roerei, spek, weense worstjes, boontjes in tomatensaus, kaas, ham, paté, jam, choco, broodjes, sandwiches, wit & grof brood en chocoladebroodjes, koffie, thee, fruitsap en water. Vertrek voor de rondrit vanaf 10.00 uur en aankomst ten laatste om 17.30 uur aan aan de Kapelhoeve.

Rassemblement à 09.00 Hr à la Kapelhoeve à Turnhout pour le petit déjeuner : buffet comprenant œufs, lard, saucisses, poix sauce tomate, fromage, jambon, pâté, confiture, chocó, petits pains, sandwichs, pain foncé et blanc, petits pains au chocolat, café, thé, jus de fruits et eau. Départ pour la ballade à partir de 10.00 Hr et Arrivée à la Kapelhoeve au plus tard à 17.30 Hr.

Avondmenu: tomatensoep met balletjes in de wok: - tagliatelle met visblokjes en kervelroomsaus - penne met gevogeltereepjes en wokgroentjes op de grill: - gemarineerde varkensmedaillons, - steakjes met saladbar, kroketjes, champignonsaus of stroganoff saus dessert: rijstpap met bruine suiker water op tafel, andere dranken af te rekenen. Wees op tijd!

Souper : Soupe tomate avec boulettes Wok : - Tagliatelles au poisson avec crème de cerfeuil - Penne et volaille et petits légumes Au grill : - Médaillons de porc marinés - Petits steaks avec salade bar, croquettes, sauce champignon ou stroganoff Dessert : riz au lait avec du sucre brun L’eau est comprise, d’autres boissons sont à charge personnelle. Soyez à temps!

25-26

april 2009 Dreamcar International Mechelen organisators Werner Aerts en Günter Maes openingsuren van 9.30u tot 18.30u.

25-26 avril 2009 Dreamcar International Mechelen organisateurs Werner Aerts et Günter Maes; ouvert de 0930 à 1830 hrs.

1 mei 2009 Meiklokjesrit

mai 2009 Balade des Muguets

Activiteit: rondrit Een organisatie van: Michel Ducuroir, Etienne en Olivier Philippot en Fabrice Lambert Vertrek Afspraak vanaf 09:30 Hr aan AC Restaurant te Bierges langs de E 411 (richting Brussel - Namen). Ontvangst met croissants en een kopje koffie. Rondrit Vertrek om 10:00 Hr, richting Namen. Bezoek en proeverij in een ambachtelijke fabriek van ganzenlever. Picknick (zelf te verzorgen). In de namiddag, richting Hoegaarden en bezoek van zijn beroemde brouwerij. Aankomst AC Leuven E40 (richting Luik - Brussel) rond 17:30 Hr. Mogelijkheid om er te eten.

Activité: balade Organisation: Michel Ducuroir, Etienne en Olivier Philippot et Fabrice Lambert Départ: Rendez-vous à partir de 09:30 Hr à l’AC Restaurant de Bierges, E411 (direction Bruxelles-Namur), accueil avec tasse de café et croissant. Balade : Départ à 10 :00 Hr en direction de Namur. Visite et dégustation d’une fabrique de Foie gras. Pique nique (à charge personnelle). L’après-midi : continuation vers Hoegaarden et visite de sa célèbre brasserie. Arrivée : L’AC de Leuven E40 (direction Liège-Bruxelles) vers 17:30 Hr. Possibilité de repas. Réservations chez Fabrice Lambert et à payer sur place. Fin de l’activité prévue vers 18:30 Hr.


1

activiteiten

activités

Reservaties bij Fabrice Lambert, ter plaatse te betalen. Einde van de activiteit voorzien rond 18:30 Hr. Betaling: Volwassen: 5,00€ pp en Kinderen: 2,50 € pp Inschrijving: voor 15 april aan Fabrice Lambert. e-mail: [email protected]

8

mei 2009 Praatavond in Herenthout

8

mai 2009 Soirée discussion à Herenthout

organisator Alfons De Preter, Kastanjelaan 16, 2270 Herenthout ( in z’n garage ) om 20u

17

mei 2009 2e Corsendonkrit

organisateur Alfons De Preter, Kastanjelaan 16, 2270 Herenthout (dans son garage ) à 20u.

✶

afstand: +/- 80 km (Autostrade E34 - afrit 25 Oud-Turnhout - na 4,5 km centrum) Inschrijving en vertrek vanaf 10h tot 12h: Dorpsplein, 2360 Oud-Turnhout Voor deelname graag contact opnemen met: Willy Noeyens, Eigen 31, 2360 Oud-Turnhout Tel. 014/45.13.22 e-mail: [email protected]

mai 2009 2ième balade Corsendonk

✶

organisateur Willy Noeyens, Eigen 31, 2360 Oud-Turnhout ; distance +/- 80 km ( Autostrade E34 – sortie 25 OudTurnhout - après 4,5 km direction centrum ) inscription et départ entre 1000 et 1200 hrs : Dorpsplein, 2360 OudTurhout ; avant participation, svp prendre contact aves Willy Noeyens, tel: 014 / 45 13 22.

30

mai 2009 Bourse de pièces

30

mei 2009 Onderdelenbeurs Onderdelenbeurs op het Glosso-circuit, Schotelven 141Z, 2370 Arendonk (Autostrade E 34 - afrit 25 richting OudTurnhout - na 1,5 km rechts richting Arendonk - na 2,5 km rechts zandweg inslaan) Voor standplaats in tent: graag contact opnemen met: Willy Noeyens, Eigen 31, 2360 Oud-Turnhout Tel. 014/45.13.22 e-mail: [email protected]

organisateur Willy Noeyens, de 0900 à 1700 hrs sur le circuit Glosso, Schotelven 141Z, 2370 Arendonk ( Autostrade E34 – sortie 25 direction Oud-Turnhout – après 1,5 km à droite, direction Arendonk – après 2,5 km prendre à droite le zandweg); pour une place sous tente, svp prendre contact avec Willy Noeyens, tel: 014 / 45 13 22.

30-31

mai en 1 juin 2009 Bourse de Ciney

30-31

mei en 1 juni 2009 Beurs in Ciney

organisateur Fabrice Lambert.

organisator Fabrice Lambert.

juni 2009 Westhoek rondrit

17

22-23-24 mai 2009 Bourse à Liège

22-23-24 mei 2009 Beurs in Luik

14

Prix : Adultes: 5,00€ par personne et Enfants : 2,50 € pp. Inscription : avant le 15 avril chez Fabrice Lambert Courriel : [email protected]

✶

organisators Lionel, Jhonny, Jean en Rik samenkomst om 9.30u aan het oldtimermuseum te Reninge, Tempelaere 12, baan Ieper-Veurne (N8) 8647 Reninge.

14 juin 2009 Balade dans le Westhoek

✶

organisateurs Lionel, Jhonny, Jean en Rik ; rendez-vous à 9.30 hrs au Musée oldtimers de Reninge, Tempelaere 12, baan Ieper-Veurne (N8) 8647 Reninge.

Inschrijven doet u bij voorkeur via de website van VCCB of via de inschrijvingsformulieren met een

✶

in bijlage.

Pour s’inscrire, consultez de préférence le site VCCB ou remplisez les formulaires d’inscriptions pour les activités avec

✶

en annexe. 9

u i t l a at 1 0 1

activiteiten 28

juni 2009 Laatste Kristoffeltocht in Bocholt organisator Ivo Jennes. Graag nodigen wij u uit om voor de laatste keer mee te rijden met de Kristoffeltocht in Bocholt. Inderdaad na 19 jaar willen wij met deze rit in schoonheid eindigen en wij geven er dan ook een lap op !! Na het traditionele ontbijt vanaf 9.30 uur komen de deelnemers stilaan in de stemming voor de auto-wijding. Naast de “aardse” verzekering die je al hebt geeft de Kristoffel zegening toch ook een extra veilig gevoel. De bedoeling is om met onze volvo’s de lange stoet van allerhande voertuigen te openen welke onder de zegenstal en het wijwater passeren. Een begeleid ritje brengt ons dan bij de start van een eerste korte rondrit welke eindigt in het Parochiehuis . Hier staat een uitgebreide barbeque gereed waar je eens lekker van kan smullen. Aansluitend wordt het tweede gedeelte van de tourtocht gereden. Het eindpunt is in het bierbrouwerijmuseum van Bocholt, het grootste in zijn soort in Europa! Hier krijgt u in kleine groepen een rondleiding onder de bezielende leiding van gidsen die vroeger aan de brouwketel gestaan hebben. Na afloop kunt u in het proeflokaal de lokale bieren proeven . Hier volgt dan ook de afscheidsreceptie van 20 jaar Kristoffeltocht in Bocholt. Voor elke equipe ligt daar een unieke herinnering klaar. Gezien de grootse opzet van het evenement hebben wij een limiet van 100 equipes gesteld dus schrijf u tijdig in, want vol is vol. De kosten voor deze dag: Auto met chauffeur : 15 Euro Passagiers (12j en ouder) : 11 Euro pp Kinderen tot 12 jaar : 3 euro pp Voor dit geld ontvangt u: een ontbijt, tourtocht in twee etappes, de Kristoffelwijding, BBQ met drie soorten vlees, vis of vegetarisch (drank voor eigen rekening), entree en rondleiding in het brouwerijmuseum met receptie en zoals gebruikelijk een rallyschildje voor op de auto. Aan het einde van de receptie ontvangt u een uniek herinneringsgadget aan deze onvergetelijke dag. Wij willen op het kerkplein een statische show neerzetten van de Volvo historie aan de hand van diverse types en bouwjaren, er is ons deelname toegezegd van zeer oude voor-oorlogse types, het is dus zeker de moeite waard om deel te nemen om zo deze wagen te kunnen bewonderen. Wij doen hierbij een warme oproep tot de eigenaars van zeer bijzondere wagens tot lichte vrachtwagen om dit tijdsoverzicht met uw aanwezigheid zo volledig mogelijk te maken. Alle clubwagens zijn uiteraard welkom; de organisatie zal aan de hand van het deelnemingsformulier een selectie doorvoeren om uit te maken wie waar mag parkeren. Inschrijven doet u bij voorkeur via de website van VCCB waar een link zal staan, diegene die geen toegang heeft tot het internet kan bijgevoegd inschrijfformulier gebruiken en 10 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

activités 28

juin 2009 dernière Cortège de la St Christophe organisateur Ivo Jennes Voici notre 20ième et notre dernière sortie « St Christophe à Bocholt ». En effet après 19 années, nous voudrions terminer en beauté et donner un coup d’éclat à notre dernière sortie. Notre but est de former le plus long cortège de voitures Volvo, de toutes les marques de voitures présentes à passer sous le goupillon et l’eau bénite. A partir de 9h30 et après le traditionnel petit déjeuner, les participants se rassemblent pour la bénédiction des voitures. En plus de l’assurance « matérielle » que vous avez déjà, la bénédiction de St Christophe vous donne aussi un sentiment de sécurité complémentaire. Un trajet guidé nous amène au départ de la première, courte, partie du tour qui se termine devant la maison paroissiale, où a lieu un immense BBQ dont vous vous régalerez. Viens ensuite la deuxième partie du tour, avec comme point final de ralliement : le Mussée de la Brasserie de Bocholt, la plus grande dans son genre d’Europe ! En petit groupe, vous visiterez la brasserie avec un guide qui y a travaillé. Eh bien entendu une dégustation ! Nous profitons des lieux pour clôturer, par une réception, ces 20 années de réunion de la St Christophe à Bocholt. Chaque équipage recevra un souvenir unique. Vu la grande organisation que requiert cet événement, nous avons décidé de limiter à 100, le nombre d’équipages ; donc inscrivez vous à temps, car les places sont comptées ! Frais de participation à cette journée : Voiture + conducteur : 15€ Passager 12ans et + : 11€ Enfants < 12ans : 3€ Ce qui vous donne droit : au petit déjeuner, le tour en 2 étapes, la bénédiction de St Christophe, le BBQ avec au choix : viande, poisson ou végétarien ( boissons non comprises), entrée et visite de la brasserie avec dégustation, la réception de clôture et comme d’habitude la plaque de rallye pour votre voiture. Et à la fin de la réception, nous vous remettrons un souvenir commémoratif de cette journée inoubliable. Sur la place de l’église, nous voudrions faire un show (statique) de l’histoire de Volvo, des différents modèles/type suivant les années de construction. Etes-vous propriétaires de véhicules exceptionnels ? Tels que de très vieilles voitures d’avant guerre (et il y en aura !), petits camions, etc… ce serait l’occasion pour vous de pouvoir nous faire admirer ceux-ci et d’avoir ainsi par leur présence une vue d’ensemble dans le temps plus complète de l’histoire Volvo. Tous les membres du Club Volvo sont les bienvenus ; les organisateurs, sur base d’un formulaire de participation, feront une sélection et vous signaleront où vous devrez vous parquer.

activités opsturen naar Ivo Jennes, Vinkstraat 15 te 3950 Bocholt ; Tel 089/471.504 ( na 20.00 uur aub). Betalen doe je op de rekening van de Kristoffelorganisatie, vermeld op het inschrijvingsformulier.

Inscriptions : Date limite d’inscription : 14 juin 2099 !!! Limite : 100 équipages !!! via website du VCCB où il y aura un lien pour ceux qui n’ont pas internet : envoyer le formulaire d’inscription complété à : Ivo Jennes, Vinkstraat 15 à 3950 Bocholt Tel : 089/471 504( après 20h00svp) Paiement : Date de paiement : voir si vous êtes dans les 100 premiers inscrits ! sur le compte de « Kristffelorganisatie » n° voir formulaire d’inscription.. Ensemble, nous essayerons que cette journée soit inoubliable ; d’autant plus qu’en cette année, le Club fête ses 25 ans !

Uiterlijk 14 juni dient ingeschreven, de betalingsdatum bepaalt of u kan deelnemen want de limiet is 100 voertuigen en VOL=VOL !! Wij gaan samen met jullie proberen om van deze dag iets speciaals te maken, zeker in het jaar waarin onze geliefde club 25 jaar is geworden. Tot dan !!

nieuwe leden - nouveaux membres jaar

functie naam

voornaam

straat

zip

gemeente

Land

2009

G./O.

Marc

Rue G de Lombaerde 58

1140

EVERE

BE

Lhost

2009

G./O.

De Gieter

David

Vooruitgangstraat 89

2830

Willebroek

BE

2009

G./O.

Esselens

André

Lepelstraat 15A

1701

Mazenzele

BE

2009

G./O.

Bax

Robert

Neerstraat 47

2370

Arendonk

BE

2009

G./O.

Coppens

Wim

Hippodroomstraat 117

8790

Waregem

BE

2009

G./O.

de Vos

Saskia August

Van Geertstraat 27

9040

St Amandsberg

BE

2009

?????

Acke

Tom

Snoekstraat 15

9940

Kluizen

BE

2009

?????

Lenders VanLoon

Jan

Steenweg op Sevendonk 102

2360

Oud Turnhout

BE

2009

G./O.

De Smet

Georges

Route du Lion 271

1420

Braine l’ Alleud

BE

2009

G./O.

Van de Poel

Filip

St Lambertusstraat 19

2260

Westerlo

BE

2009

G./O.

Pelgrims

Barry

St Emelinusstraat 24

2040

Berendrecht-Antwerpen

BE

2009

G./O.

De Graef

Lucien

Koning Albertstraat 67

1785

Merchtem

BE

2009

prospect

Claesen

Monique

Bruyère 7

7880

Flobecq

BE

11 u i t l a at 1 0 1

activiteiten Uitnodiging

voor de speciale zomereditie: Volvo Owners Meeting op de Pool cirkel!

activités Invitation

à l’édition spéciale été: Volvo Owners Meeting sur le cercle pôle!

VOMAC midzomer 18 – 21 juni 2 0 0 9

VOMAC voyage d’été 18 – 21 juin 2009

Dag 1: donderdag , 18 juni 2009 Aankomst te Arvidsjaur in Hotel Laponia. Welkom in SamiLand. 08:00 P.M: samen dineren aan het meer.

Jour 1 : jeudi, 18 juin 2009 Arrivée à Arvidsjaur – hôtel Laponia – Bienvenue en SamiLand ! 20h00 : Souper au bord du lac tous ensembles

Dag 2: vrijdag, 19 juni 2009 Ontbijt aan het meer (als het weer dit toelaat), gevolgd door een wandeling door Arvidsjaur, een toer op de fiets of een verkenning op een –spoorweg- inspectie trolley. Lunch in het hotel. 01:00 P.M: vertrek naar Jörn waar je ‘s werelds langste kabelbaan zal: www.linbanan.com 02:30 P.M: start van de kabelbaan, de afgelegde weg is ongeveer 13, 6 Km. De rit duurt 1h en 45 minuten. De cabine is voorzien van een bankjes en een tafel. Onderweg krijg je iets te eten en te drinken. 04:30 P.M: terugkeer naar het hotel Laponia 06:00 P.M: samen onderweg naar Vittjåkk (restaurant dat zich op de hoogste heuvel van de omgeving bevindt). Hier heb je een fantastisch uitzicht op de omgeving!)

Jour 2 : vendredi, 19 juin 2009 Matinée : déjeuner au bord du lac si le temps le permet, suivi soit d’une promenade dans Arvidsjaur, soit d’un tour à vélo ou d’une balade en trolley sur rail. 12h00 : Lunch à l’hotel. Laponia 13h00 : Départ pour Jörn où vous verrez le plus long téléphérique du monde. www.linbanan.com 14h30 : Départ du téléphérique pour une balade de 13,6km (durée de 1h45) . La cabine est équipée de sièges et d’une table. En cours de route, vous recevrez de quoi manger et boire. 16h30 : Retour à l’hôtel Laponia 18h00 : En route pour Vittj°akk où se trouve le restaurant situé sur la plus haute colline de l’endroit, ce qui vous donne une très belle vue des environs.

Dag 3: zaterdag, 20 juni 2009, Midzomer 09:00 A.M: we vertrekken in Arvidsjaur naar älvsbyn om het benzinestation museum te bezoeken. 01:00 P.M: Lunch in Hotel Storforsen. Na de lunch kan je een wandeling maken naar de watervallen. 04:30 P.M: vertrek naar de poolcirkel. 06:00 P.M: aankomst aan de poolcirkel. Gevolgd door een BBQ en een middernacht drink 02:00 A.M: aankomst aan het Hotel Laponia Dag 4: zondag 21 juni 2009 De VOMAC meeting kent zijn einde en we verlaten Arvidsjaur. Stoffel Mulier


Jour 3 : samedi, 20 juin 2009 « Eté ou La Saint Jean » 09h00 : Départ pour Älvdsbyn : visite du musée du pétrole. 12h00 : Lunch à l’hôtel Stirforsen. Après le lunch, vous aurez le temps de vous promener jusqu’aux chutes d’eau. 16h30 : Départ pour le cercle polaire. 18h00 : Arrivée au cercle polaire ; BBQ et du drink de minuit. 02h00 : Arrivée à l’hôtel Laponia Jour 4 : dimanche, 21 juin 2009 Fin du meeting VOMAC et Départ d’Arvidsjaur. Bon retour !

Stoffel Mulier

De oude doos - la vieille boîte

In 1979 werd deze 66 ‘special’ aangekocht door Ann Meeus, en in ’81 werd deze wagen gebruikt voor de huwelijksreis. Nog steeds hebben ze aan deze opvallende auto vele leuke herinneringen maar jammer genoeg werd de Volvo achteraf vervangen door diverse ‘vreemde’ merken…

Ann Meeus a acheté cette 66 “special’ en 1979, et l’a utilisée pour son voyage de noces en ‘81. Le couple conserve encore aujourd’hui d’excellents souvenirs de cette voiture, mais hélas, cette voiture fut revendue et remplacée par des véhicules d’autres marques “étrangères”.

13 u i t l a at 1 0 1

V o lv o v e i l i g h e i d s g o r d e l

1959 - 2009, de veiligheidsgordel van Volvo redt al 50 jaar mensenlevens

Er zijn maar weinig mensen die zoveel levens hebben gered als Nils Bohlin de Volvo-ingenieur die in 1959 de driepuntsveiligheidsgordel van het V-type uitvond. Een vondst die tegelijk logisch en knap was, perfect afgestemd op het lichaam van de inzittende. Tot op de dag van vandaag vormt die veiligheidsgordel de effectiefste bescherming in het geval van een ongeluk.

S

inds de jaren zestig heeft de veiligheidsgordel van Bohlin vele honderdduizenden levens gered en miljoenen mensen behoed voor letsel of de ernst van de letselschade beperkt. Dat maakt de driepuntsgordel tot de belangrijkste veiligheidsvoorziening in de 120-jarige geschiedenis van de auto. Een claim die overigens niet alleen door Volvo wordt gesteund. Als bevestiging van zijn effectiviteit werd Bohlins uitvinding door een Duits patentbureau gekozen als een van de acht patenten met de grootste waarde voor de mens in de eeuw tussen 1885 en 1985. Bohlin deelt deze eer met patenthouders als Benz, Edison en Diesel.

Van schietzetels tot Volvo-auto’s

Nils Bohlin kwam in 1920 ter wereld in het Zweedse Härnösand. Hij begon zijn loopbaan in 1942 als luchtvaarttechnicus bij Svenska Aeroplan Aktiebolaget (SAAB). In 1955 kreeg hij de leiding over de ontwikkelingsafdeling voor schietzetels en andere veiligheidsvoorzieningen voor piloten.

Paradoxaal genoeg was Bohlin ook geïnteresseerd in een onderwerp dat precies het tegenovergestelde inhield: optimale bescherming van het lichaam bij extreme vertraging. Bohlin kreeg al snel de kans om zijn eigen ideeën uit te werken. In 1958 werd hij bij Volvo als veiligheidsingenieur aangesteld door toenmalig president van de firma, Gunnar Engellau.

Tweepuntsveiligheidsgordel niet veilig genoeg

Tijdens de tweede helft van de jaren vijftig ontwikkelde Volvo een reeks oplossingen die tot doel hadden (a) te voorkomen dat inzittenden in het geval van een aanrijding onzacht in aanraking kwamen met delen van het interieur, of (b) de ernst van hun verwondingen zoveel mogelijk te beperken: de samendrukbare stuurkolom, het met zacht materiaal bekleedde dashboard en bevestigingspunten voor diagonale tweepuntsgordels op de voorzetels.


c e i n t u r e s é c u r i t é d e v o lv o

1959 - 2009, LA CEINTURE DE SECURITE

TROIS POINTS DE VOLVO CONSTITUE DEPUIS UN DEMI-SIECLE L’ELEMENT LE PLUS EFFICACE EN MATIERE DE SECURITE ROUTIERE

Peu de personnes ont sauvé autant de vies que Nils Bohlin, un ingénieur de Volvo qui, en 1959, inventa la ceinture de sécurité trois points en V. Une invention géniale parfaitement adaptée à la morphologie des occupants du véhicule. À ce jour, la ceinture de sécurité fournit la protection la plus efficace en cas d’accident.

D

epuis les années 1960, la ceinture mise au point par Nils Bohlin a sauvé plusieurs centaines de milliers de vies et a permis de réduire de plusieurs millions le nombre de blessés ainsi que la gravité des lésions dues aux accidents. À elle seule, la ceinture de sécurité trois points constitue le dispositif de sécurité le plus important inventé depuis les débuts de l’automobile, il y a 120 ans. Et ce n’est pas uniquement Volvo qui le dit ! Preuve de son efficacité, l’invention de Nils Bohlin a été classée par l’institut allemand de la propriété industrielle comme l’un des huit brevets (déposés entre 1885 et 1985) considérés comme les plus importants pour l’humanité. Nils Bohlin partage cet honneur avec des détenteurs de brevet comme Benz, Edison et Diesel.

Des sièges éjectables aux voitures Volvo

Né en 1920 à Härnösand (Suède), Nils Bohlin, a débuté sa carrière en 1942 chez Svenska Aeroplan Aktiebolaget (SAAB)

comme ingénieur aéronautique. En 1955, il a été chargé du développement de sièges éjectables ainsi que d’autres dispositifs de sécurité destinés aux pilotes. Paradoxalement, Nils Bohlin s’intéressait également au phénomène radicalement inverse, à savoir la préservation de l’intégrité physique lors des phases de décélération extrême. Il eut bientôt l’occasion de développer ses théories. En 1958, Nils Bohlin fut en effet recruté par celui qui était alors président de Volvo, Gunnar Engellau, au poste d’ingénieur chargé de la sécurité.

La ceinture deux points n’est pas assez sûre

Au cours de la deuxième moitié des années 1950, Volvo développa un certain nombre de solutions en la matière. Toutes ces solutions avaient pour objectif d’empêcher l’occupant du véhicule d’entrer en contact avec les éléments intérieurs de l’habitacle ou de réduire la gravité des séquelles dues à l’impact en cas de collision : colonne de direction rétractable, planche de bord rembourrée et points d’ancrage prévus pour l’installation de ceintures de sécurité deux points en diagonale aux sièges avant. Dès 1957, Volvo avait déjà équipé ses voitures de points d’ancrage de série destinés à des ceintures de sécurité deux points aux places avant, mais la ceinture dite « en dia-

15 u i t l a at 1 0 1


Volvo was al in 1957 begonnen zijn auto’s standaard uit te rusten met bevestigingspunten voor tweepuntsgordels voorin, maar de zogenoemde ‘diagonale veiligheidsriem’ bood onvoldoende perspectief voor een veilige oplossing zoals Volvo voor ogen stond. De reden hiervoor was het feit dat de gordelgesp zich ter hoogte van de borst van de inzittende bevond. Deze positie had tot gevolg dat de gesp in plaats van bescherming te bieden vaker orgaanletsel bij de inzittende tot gevolg had. Voor Volvo-president Engellau viel in eigen familiekring een dodelijk verkeersslachtoffer te betreuren. Een familielid kwam bij een verkeersongeluk om het leven, mede doordat de tweepuntsgordel tekortschoot.

Daarop gaf Engellau aan Bohlin de opdracht een beter alternatief te ontwikkelen.

Bohlins oplossing: simpel maar doeltreffend

Bohlin ontdekte al snel dat zowel het bovenlichaam als het onderlichaam vast op zijn plaats gehouden moest worden, met een gordel over de borst en een tweede gordel over de heupen. De grootste uitdaging was een oplossing te bedenken die eenvoudig in het gebruik en tegelijkertijd effectief was, aangezien de veiligheidsgordel in een handomdraai vastgemaakt moest kunnen worden. In 1958 resulteerde Bohlins werk in een patentaanvraag voor zijn driepuntsveilig-


heidsgordel. In zijn design volgde hij vier gouden stelregels, zaken die Bohlin van doorslaggevend belang vond voor de veiligheidsgordel: de gordel bestond uit een heupband en een diagonale band over het bovenlichaam die vanuit fysiologisch perspectief gezien op de juiste plek zaten. Dat wil zeggen: over het bekken en over de ribbenkast, met lage bevestigingspunten naast de zetel. De gordelgeometrie vormde een V, met de punt naar de vloer gericht. Bovendien bleef de gordel op zijn plaats, óók wanneer hij werd belast. Dit is het cruciale verschil tussen de V-vormige gordel van Bohlin en de voorgaande Y-vormige driepuntsgordel van Griswold. Bohlins gordel was eerder een


gonale » ne possédait pas le potentiel requis lui permettant d’évoluer vers la solution de sécurité voulue par Volvo, dans la mesure où la boucle de cette ceinture se trouvait au niveau de la cage thoracique, c’est-à-dire qu’elle portait atteinte aux organes situés à cet endroit au lieu d’assurer leur protection. Gunnar Engellau, président de Volvo, avait également vécu un drame familial. Un de ses proches avait été tué dans un accident de la route imputable notamment aux défauts de la ceinture de sécurité deux points. Il avait donc chargé Nils Bohlin de perfectionner ce système.

La solution de Nils Bohlin : la perfection pure et simple

Nils Bohlin se rendit rapidement compte que la partie supérieure comme la partie inférieure du corps devaient être correctement maintenues en place à l’aide d’une sangle passant en diagonale au niveau de la poitrine et d’une autre sangle passant au niveau des hanches. La principale difficulté consistait à imaginer une solution à la fois simple d’utilisation et efficace, dans la mesure où la ceinture devait pouvoir s’utiliser d’une seule main. En 1958, les recherches de Nils Bohlin débouchaient sur un dépôt de brevet pour une ceinture de sécurité trois points. Nils Bohlin intégrait dans son invention quatre règles d’or qu’il considérait comme des composantes essentielles d’une ceinture de sécurité pour véhicule. La première de ces règles est que la ceinture se compose d’une sangle abdominale et d’une sangle diagonale au niveau de la partie supérieure du corps, placée correctement sur le plan physiologique, à savoir en diagonale au niveau du bassin et de la cage thoracique et fixée au niveau d’un point d’ancrage bas situé à côté du siège. La géométrie de la ceinture formait un V dont la pointe était dirigée vers le sol. De surcroît, la ceinture restait en place sans bouger lorsqu’elle se trouvait en tension. C’est la différence fondamentale entre la ceinture en V selon la conception de Nils Bohlin et la ceinture trois points en Y inventée précédemment par Griswold. La ceinture de Nils Bohlin était en fait un modèle de perfection géométrique plu-

tôt qu’une innovation révolutionnaire. La solution retenue et les avantages liés à sa conception en trois points s’étendirent rapidement dans le monde entier, Volvo ayant mis immédiatement le brevet de Nils Bohlin à la disposition de l’ensemble des constructeurs.

Volvo, première marque à équiper en série ses voitures avec des ceintures trois points

En 1959, la ceinture de sécurité trois points brevetée a été introduite sur la Volvo Amazon (120) et la PV 544 commercialisées sur les marchés scandinaves. Volvo

est ainsi devenue la première marque au monde à équiper ses voitures de ceintures de sécurité en série. Compte tenu de la médiocre protection offerte par la ceinture deux points et du fait qu’elle était considérée comme peu maniable, les clients boudèrent dans un premier temps la ceinture trois points de Volvo. Bien que simple d’utilisation et à la fois confortable et efficace sur le plan de la protection, elle fut accueillie avec un certain scepticisme. Préalablement au lancement mondial de la ceinture trois points sur les véhicules Volvo, une série de tests sur chariot et de tests de 17 u i t l a at 1 0 1


Vanwege de matige bescherming die de tweepuntsveiligheidsgordel bood en het feit dat deze als onhandig in het gebruik werd beschouwd, kon aanvankelijk ook de driepuntsgordel van Volvo op weinig sympathie rekenen. Hoewel deze makkelijk in het gebruik was en bovendien comfortabel en effectief, werd ook deze gordel met de nodige scepsis begroet. Voordat de driepuntsveiligheidsgordel wereldwijd in alle Volvo-modellen werd geïntroduceerd, vond eerst een serie tests plaats met alle typen veiligheidsgordel die op dat moment beschikbaar waren. Het resultaat liet aan duidelijkheid niets te wensen over: de driepuntsveiligheidsgordel van Volvo leverde verreweg de beste bescherming voor de inzittenden van een auto. Geruggensteund door deze resultaten introduceerde Volvo in 1963 de driepuntsgordel in de Verenigde Staten en andere exportmarkten waar deze gordel nog niet tot de standaarduitrusting behoorde. Dit betekende dat vanaf dat moment alle Volvo-modellen af fabriek standaard met driepuntsveiligheidsgordel voorin waren uitgerust.

Gordel achterin al even belangrijk

Advertentie uit 1959 toen de heupgordel nog volop werd aangeprezen als accesoire.

effectief voorbeeld van geometrische perfectie dan een grensverleggende vondst. De voordelen van het driepuntsontwerp waren binnen korte tijd wijd en zijd bekend, aangezien Volvo Bohlins patent onmiddellijk ter beschikking stelde van autofabrikanten overal ter wereld.

Volvo de eerste met standaard driepuntsgordel

In 1959 werd de gepatenteerde driepuntsgordel in de Scandinavische markten geïntroduceerd in de Volvo Amazon (120) en PV 544. Volvo was daarmee de eerste autofabrikant ter wereld die zijn auto’s standaard van veiligheidsgordels voorzag.

Volvo zag al snel in dat het belangrijk was dat álle inzittenden van de auto veilig op hun plaats werden gehouden. Daarom werd er behalve aan andere veiligheidsvoorzieningen ook aan veiligheidsgordels voor de achterzittingen gewerkt. Al in 1958 kregen de Volvo-modellen achterin bevestigingspunten voor veiligheidsgordels, maar het zou nog tot 1967 duren voordat Volvo het autokopend publiek wist te overtuigen van de noodzaak om ook achterin de veiligheidsgordels te gebruiken. Voorheen verkeerden autogebruikers vreemd genoeg veelal in de veronderstelling dat de zitplaatsen achterin juist bescherming boden in het geval van een aanrijding. Het waren volgens hen de voorste inzittenden die gevaar liepen. Dat de achterbankpassagiers met een kracht van 3.000-5.000 kg naar voren worden geslingerd en daardoor het risico lopen zichzelf en de voorste inzittenden te verwonden, werd misschien wel naar de achtergrond verdrongen, hoewel het ook heel goed mogelijk is dat men


zich gewoonweg niet bewust was van enig gevaar. Tegenwoordig is het dragen van de veiligheidsgordels achterin wettelijk verplicht en in veel landen zo vanzelfsprekend als maar zijn kan.

Een leven lang veiligheidsexpert

Gedurende zijn jaren bij Volvo nam Bohlin gaandeweg het voortouw in de niet-aflatende zoektocht van de fabrikant naar nog betere bescherming van de inzittenden. Hij zag al snel de noodzaak in van flankbescherming en startte in de jaren zeventig met de ontwikkeling van diverse technische voorzieningen die uiteindelijk zouden resulteren in SIPS Side Impact Protection System - dat Volvo als een van de eerste autofabrikanten ter wereld introduceerde. Na zijn pensionering in 1985 werd Nils Bohlin door Volvo nog regelmatig om advies gevraagd als het ging om bijzonder gecompliceerde veiligheidskwesties. In 2002 overleed Bohlin op 82-jarige leeftijd als gevolg van een beroerte.

Een van de belangrijkste uitvinders in de automobielwereld

Nils Bohlin heeft vele internationale onderscheidingen ontvangen voor zijn werk en zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de driepuntsveiligheidsgordel. Veel mensen die een auto-ongeluk hadden overleefd, zochten persoonlijk contact om hem te bedanken nadat hen duidelijk was geworden dat ze hun leven te danken hadden aan Bohlins uitvinding. René Aerts


collision ont été réalisés sur l’ensemble des modèles de ceinture alors disponibles. Les résultats ont été extrêmement parlants : la ceinture trois points de Volvo fournissait de loin le meilleur niveau de protection aux occupants du véhicule. Fort de ces résultats, Volvo lança en 1963 la ceinture trois points aux États-Unis ainsi que sur les autres marchés non encore équipés. Désormais, toutes les voitures Volvo quittaient l’usine équipées en série de la ceinture de sécurité 3 points aux places avant.

La ceinture tout aussi essentielle aux places arrière

Volvo se rendit compte très rapidement qu’il était essentiel de garantir le bon maintien des occupants sur leur siège et, parallèlement aux autres progrès réalisés en matière de sécurité, travailla à équiper la banquette arrière de ceintures. Les voitures

Volvo furent dotées de points d’ancrage aux sièges arrière dès 1958, mais il fallut attendre 1967 pour que Volvo réussisse à convaincre les acheteurs du bien-fondé du port de la ceinture de sécurité à l’arrière. Le public estimait jusque là que le seul fait d’être assis à l’arrière suffisait à être protégé en cas de collision. Après tout, pensait-on alors, ce sont les personnes assises à l’avant qui sont en danger... Personne n’osait imaginer que, lors d’une collision, les passagers assis à l’arrière étaient projetés vers l’avant avec une force de 3 à 5 tonnes et risquaient ainsi de se blesser grièvement et de blesser les autres occupants assis à l’avant. Peutêtre était-ce simplement une absence de prise de conscience... Aujourd’hui, le port de la ceinture de sécurité à l’arrière a été rendu obligatoire par la législation et c’est un geste qui est devenu évident dans de nombreux pays.

Un expert de la sécurité pendant toute sa vie

Chez Volvo, Nils Bohlin finit par faire du renforcement de la sécurité des occupants une constante de la marque. Il se rendit compte très tôt qu’il fallait offrir une protection contre les impacts latéraux. Dès les années 1970, il se mit à travailler sur diverses solutions techniques qui finirent par déboucher sur la mise au point du désormais célèbre système breveté SIPS (pour Side Impact Protection System) que Volvo a été l’un des premiers constructeurs à intégrer sur ses véhicules. Parti à la retraite en 1985, Nils Bohlin fut consulté par Volvo à plusieurs reprises, notamment sur des questions de sécurité particulièrement complexes. En 2002, Nils Bohlin décédait à l’âge de 82 ans des suites d’une attaque cérébrale.

OPEN: donderdag, vrijdag, zaterdag en ook op afspraak Verdeler van 1-2-3 onstekingsystemen voor Volvo Zie ook www.123ignition.nl

[email protected] 19 u i t l a at 1 0 1

divers

divers

Nieuwjaarsreceptie

Wim Mennes

E

en verslag in ‘Dag Allemaal’ gaf me de inspiratie voor dit artikel, namelijk het interview van Hugo Broos over de eisen van de jonge voetballers, nl. dat de tweede doelman van Racing Genk (Simon Bolat) de club wil verlaten omdat hij geen grote Jeep krijgt. Dit is gelukkig niet te veralgemenen. Zo kreeg ik vorige week een telefoontje van een neef of ik geen zijruitje had voor de auto van zijn zoon. Zijn auto stond op een parking en de zijruit was stukgeslagen en er werd wat klein spul uit gestolen. Mijn achterneef speelt ook in 1e klasse, nl. Westerlo maar bij hem (Wim Mennes) is het niet naar zijn hoofd gestegen.

Profiel:

Wim Mennes 10 jaar profvoetballer 1e klasse, vanaf 12 jaar bij Lommel tot 2001 Nu reeds 7 jaar bij Westerlo, dit seizoen bij Sint Truiden Auto: Volvo 240 – benzine + gas Bouwjaar 1989 Km stand : 270.000 Ingezonden door Raf Mennes 20 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

U

n article dans “Dag Allemaal” m’a inspiré celui-ci, à savoir une interview d’Hugo Broos à propos des exigences des jeunes footballeurs. En l’espèce le deuxième gardien de but du Racing Genk (Simon Bolat) qui veut quitter le club parce qu’il ne reçoit pas une grosse jeep. Il ne s’agit heureusement pas de généralités. J’ai reçu la semaine passée un coup de téléphone d’un cousin, qui me demandait si je n’avais pas un déflecteur pour la voiture de son fils. Celui-ci avait été défoncé alors que la voiture se trouvait sur un parking, avec comme motif le vol de quelques objets insignifiants. Mon Petit neveu (Wim Mennes) joue également en première division (à Westerlo), et cela ne lui est pas monté à la tête.

Profile:

Wim Mennes 10 ans comme joueur professionnel en première division, inscrit depuis l’âge de 12 ans à Lommel Depuis 7 ans à Westerlo Voiture: Volvo 240 – Essence + gaz. Année de construction 1989 Kilomètres parcourus : 270.000

advertentie - annonce

Deze advertentie werd vrij recent nog aangetroffen in een café. De taks zegel (van 3 Bfr!) op de achterzijde vermeldt: 15-1-69. De Volvo zie je nog regelmatig. De cola waar reclame voor wordt gemaakt al lang niet meer…

Cette annonce est trouvée assez récent dans un café. La taxe sceau (3 de FB) !)au verso, mentionne : 15-1-69. On voit encore régulière une Volvo 140. Le cola de la publicité est déjà longtemps disparu. 21 u i t l a at 1 0 1

AT M - M e m o r i a l G i l b e r t S t a p e l a e r e

Verslag betreffende de 20ste tijdsrit “ATM – MEMORIAL GILBERT STAPELAERE”

op zaterdag 22 november 2008 Ingericht door “Autoclub ALTENA”

Inleiding:

Dit zal voor ons ongeveer de 15de ATM zijn waar we aan deelnemen, we: dat wil zeggen mijn echtgenote Ingrid meestal als copiloot/navigator en ikzelf, Willy hoofdzakelijk als piloot. De wagen is een P1800S met een licht opgevoerde B20E-motor met Webercarburators, een sperdifferentieel en een digitale tripmaster. De discipline noemt rittensport en wij rijden daar in de recreatieklasse (laagste klasse). Dit jaar waren er 4 VCCB-leden die inschreven: - 25: Manu Cammaert / Hemerijck (Recreatie-Klasse) (Amazon 122S) - 26: Pascal Buelens / Nick Aerts (Toerisme-Klasse) (Amazon 122S) - 105: Paul Eygenraam / Tim Eygenraam (Recreatie-Klasse) (PV544 Sport) - 110: Willy Beer / Ingrid De Schepper (Recreatie-Klasse) (P1800S) Ter info: Recreatie-Klasse is de klasse met de laagste moeilijkheidsgraad, iets moeilijker is de Toerisme-Klasse en het moeilijkst is de Sport-Klasse. Op 15 november hebben we de 4 rallyplaten afgehaald, dit vooral om de organisatie wat te verlichten op de dag van de rit. Ook voor ons geeft dit het voordeel dat we dan de “fastlane” kunnen gebruiken op 22 november en niet moeten aanschuiven. Men mag niet vergeten dat er 206(!) inschrijvingen waren die allemaal moesten bediend worden in minder dan 2 uur! Deze ritten worden ingericht voor zowel oldtimers als voor de meest moderne wagens, wel is er een aparte uitslag voorzien voor de “Classic-cars”.

Voorbereiding

De eigenlijke voorbereiding op vrijdagmiddag houdt niet zoveel in: banden op druk zetten (2,2bar), alle vloeistoffen checken, de 2 extra mistlampen nog even richten, gereedschap en wat reserveonderdelen (die we nog nooit hebben nodig gehad in die 15 jaar) inladen, nog de nodige frisdrank en enkele documenten meenemen. Dan nog de rally-platen aanbrengen vooraan, achteraan, op de linkse en de rechtse deur. Ook de verplichte reclame-stickers niet vergeten!


22 november: “ATM – day”

We komen om 6 uur ’s morgens uit ons bed, zo vroeg omdat we nog eerst onze honden naar de hondenwei brengen om ze daar een halfuurtje te laten lopen. Om 7 uur nog even langs de bakker voor onze kinderen en dan vertrekken we om 7u30 naar de JPR-karting in St Niklaas. Onderweg kwamen we nog een Alfa en een MG tegen en waar we gingen tanken werden we onmiddellijk omringd door een vijftal collega-deelnemers. Reeds vanaf ’s morgens was het regenachtig weer met soms lichte hagel, dit weertje zou de hele dag zo blijven. In het “JPR – karting” - gebouw ontvingen we via de “fast-lane” de nodige dranken eetbonnen voor de ganse dag. Dan ons ontbijt genuttigd en ons “roadbook” afgehaald en op naar de keuring die enkele kilometers verder plaatsvond in een Ford-garage. Terwijl we aan het aanschuiven waren bekeken we het “roadbook” in detail om o.a. de vallen er uit te halen. Op de keuring zelf werden vooral de autopapieren, de lichten, de uitlaat en de banden gecontroleerd.


Compte rendu de la 20ième édition

du critère de régularité ATM-mémorial Gilbert Stapelaere

le 22 novembre 2008 une organisation de l’asbl altena

Pour information: la classe récréation est une classe avec un degré de difficulté facile, la classe tourisme à un niveau plus difficile et la classe sport avec un niveau le plus difficile. Le 15 novembre nous avons pris les plaques de rallye en possession, ceci afin de soulager un peu les organisateurs le jour de l’évènement. Cela nous donnait également comme avantage que nous pouvions passer par la « Fast Lane » le 22 novembre et nous évitait la file pour nous inscrire. Il ne faut pas oublier que 206 équipages s’étaient donné rendez-vous et qu’ils devaient tous être servi endéans les deux heures ! Cet évènement est ouvert à aussi bien les ancêtres qu’a des véhicules plus modernes, tout en sachant que le classement est scindé.

Préparation

La vraie préparation technique le vendredi pares midi est assez simple : contrôler la pression des pneus (2.2 bar), contrôle des tous les liquides, aligner les deux longues portés, quelques outils et pièces de rechange (bien que nous n’en avons jamais eu besoin en 15 participations), les boissons rafraichissants et les documents nécessaires. Puis fixer les plaques de rallye à l’avant et à l’arrière et les deux autocollants sur les portes, ainsi que les réclames obligatoires !

22 novembre : ATM-day !

Introduction

Ce sera environ notre 15ième participation à l’ATM. Nous, cela veut dire mon épouse Ingrid, come pilote et navigatrice et moi, Willy, principalement come pilote. La voiture est une P1800S avec un B20E légèrement poussé, des carburateurs Weber, un pont arrière autobloquant et un trip master digital. La discipline s’appelle « critère de régularité » et nous nous sommes inscrits dans la classe récréation. Cette année nous étions quatre membres du VCCB à s’être inscrits : - 25: Manu Cammaert / Hemeryck (Classe Recreation) (Amazon 122S) - 26: Pascal Buelens / Nick Aerts (Classe Toerisme) (Amazon 122S) - 105: Paul Eygenraam / Tim Eygenraam (Classe Recreation) (PV544 Sport) - 110: Willy Beer / Ingrid De Schepper (Classe Recréation) (P1800S)

Nous nous levons à 6 heures, très tôt car il faut encore sortir nos chiens pour leur promenade matinale. A 7 heures nous passons par le boulanger pour les enfants et à 07 :30 Hr nous nous mettons en route vers le JPR-Karting à Saint-Nicolas (Waas). En route nous avons rencontré une Alfa et une MG et à la station où nous avons rempli le réservoir d’essence nous étions très vite entouré par cinq collègues-participants. Le temps était pluvieux et une averse de fine grêle était déjà passé, un temps qui ne changera pas de toute la journée. Dans le bâtiment de JPR-Karting, on passa par la « Fast Lane » pour confirmer notre inscription et prendre possession des bons de boissons et repas pour toute la journée. Ensuite nous avons pris notre petit déjeuner et récupéré le « roadbook » à l’heure indiquée, pour ensuite passer par le contrôle technique à quelques kilomètres de la, au garage Ford. En attendant notre tour on étudia le « roadbook » pour en découvrir tous les pièges. Le contrôle technique se limite à une vérification des documents de bord, assurance, inscription et permis de conduire, et un contrôle de sécurité : lumières, pot d’échappement et pneus. Comme d’habitude, Ingrid se chargea de la navigation avec le système boules-flèches et moi je me chargeai de la lecture de carte, les 23 u i t l a at 1 0 1


Zoals gewoonlijk las Ingrid de bol-pijl situaties en deed ik de ingetekende kaarten, de pijlenrit en de berekening van de ideale tijd. Om 9u10 kregen we het startsignaal en vertrokken we voor het eerste van 3 delen.

later zou blijken. Nog wat verder een stempelcontrole. Na wat parallel aan de E17 te hebben gereden kwam de volgende moeilijkheid, de normale weg draaide rechts weg maar er was rechtdoor nog een verouderde verharde weg die de juiste was, dit volgens het algemeen principe van de meest-rechtdoorlopende weg. Bijna op het einde van de ingetekende lijn werd een stukje weg op de kaart uitgeveegd waardoor je rond een kapel moest rijden. Nog 23 bolpijl tekeningen (Ingrid leest) voor het einde van deel 2. Hierbij ging het redelijk vlot: een keer wel rond een pleintje, een keer niet rond een pleintje nog een kleine valstrik en we waren aan “Bell’s Café”. Daar konden we ons vieruurtje nuttigen samen met een drankje. Aan de toog vernemen we dat er een Daf defect is geraakt door het verloren gaan van een veer die het gas laat terugkomen aan de carburator. Ik vraag hier en daar of er iemand een soortgelijke veer bij heeft maar slechts na de zesde persoon krijg ik van een totaal vreemde een veer. De Daf werd opgeladen door de depannagewagen en naar “Bell’s Café” gebracht. Wij moesten vertrekken, dus gaf ik de veer aan de vader van de bestuurder van de Daf en weg waren we. Vertrek om 15u06.

Deel 1

Deel 3

Voor dit deel moeten we 85km afleggen in 2u40min tegen een opgelegde gemiddelde snelheid van 30km/uur. Eerst krijgen we 78 situaties bolleke-pijl (Ingrid leest), dewelke groot en zeer duidelijk werden getekend en voorkwamen met en zonder afstanden. Nadien een korte redelijk eenvoudige ingetekende lijn op een kaart met schaal 1/25000 (Willy leest). Dit alles op zowel verharde als onverharde maar goed-berijdbare wegen. Op het einde hadden we 23 controleborden genoteerd, ook waren we onderweg 5 bemande baancontroles tegengekomen waarvan twee tijdscontroles, bij de eerste moesten we de ideale doorgangstijd zelf uitrekenen, we waren er te vroeg maar geen nood, we moesten niet wachten, we meldden de tijd aan de baancontroleurs en konden weer verder. Bij de FTC (finish – tijdscontrole) moesten we enkel onze starttijd optellen bij de opgegeven ideale tijd. Het was nu middag en we konden onze broodjes verorberen in taverne “Den Duiventoren”. Vertrek voor het tweede deel om 12u35 stipt.

Deel 2

Voor dit deel werd als gemiddelde snelheid terug 30 km/u opgelegd en werd de ideale passeertijd 2 uur rond. Na 59 bol-pijl situaties (Ingrid leest) met al wat meer valstrikken begonnen we aan een ingetekende lijn van ongeveer 14km terug op een kaart met schaal 1/25000 (Willy leest) met ook wat meer moeilijkheden zoals rond een pleintje rijden i.p.v. rechtdoor. Een beetje verder moest je een bocht heel scherp nemen rond een kapel, met een vergrootglas kon je dit duidelijk zien. Enkele km verder een tijdscontrole waarvoor we nogmaals onze ideale doorgangstijd berekenden, nadien misten we een controlebord zoals 24 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

Voor dit deel was 85km voorzien en was de ideale passeertijd 2u50min. Ook was ’s morgens medegedeeld dat er een geheime tijdscontrole zou staan tussen 20km en 25km die de tijd opneemt op de seconde nauwkeurig, dit om eventuele ex-aequo’s te scheiden. We begonnen weer met een zeventig bol-pijl situaties (Ingrid leest), deze waren niet te moeilijk maar ge kon natuurlijk altijd gemakkelijk verkeerd rijden en als ge dan te ver verkeerd rijdt wordt het zeer moeilijk om terug op de juiste weg te geraken. We verzamelden 9 baancontroles en 1 tijdscontrole. Na ongeveer 35km van dit deel te hebben reden werd het stilaan donker toen we aan de pijlenrit begonnen (Willy leest). Dus alle lichten aan maar na enige tijd begaf de kaartleeslamp het, ok dan maar zonder. Deze pijlenrit was het “Koninginnestuk” van de rit, het komt er hier op aan om de verschillende aangeduide pijlen (19!) via de kortste route te verbinden van aan de pijlpunt tot aan de voet van de volgende pijl. Men moet ook de pijlen in opgaande volgorde volledig berijden. Soms wordt aan de voet van een pijl een klein (vergrootglas!) haakje om de hoek bij getekend zodat ge van een heel andere richting moet komen. Ook wordt de voet van de pijl al eens getekend aan een piepklein (vergrootglas) pleintje waarlangs dan de kortste weg loopt. Er waren ook nog wel enige andere valstrikken, dit alles nadat we al de hele dag geconcentreerd hadden gereden en de vermoeidheid zich begon te laten voelen. Bijna op het einde van de pijlenrit zie ik niet, vooral dan door het gebrek aan voldoende licht, dat er zich een piepklein pleintje bevindt aan de voet van pijl 12 en hierdoor lopen we 30 strafpunten op. Voor dit deel noteerden we nog 29 controleborden, 3 stempelcontroles en 2 tijdscontroles. Na een tiental bol-pijl-situaties in de uitloop-


flèches et les calculs de temps. A 09 :10 Hr on prit le départ de la première partie de trois.

Première étape

Le but de cette partie était de parcourir 85 Km en 2 Hr 40 Min à une vitesse moyenne de 30 Km/Hr. Nous commençons avec 78 situations boules –flèches (Ingrid), qui étaient bien clairs avec ou sans indications de distance, suivi d’une carte à 1/25.000ième avec un tracé fixe indiqué par une ligne (Willy). Tout cela par des routes et chemins assez bien praticables. A la fin nous avions noté 23 panneaux de contrôle, rencontré 5 postes de contrôle dont 2 pour vérifier le temps. Au premier poste nous devions calculer le temps correcte (nombre de mètres x 30 Km/Hr). Nous avions roulé un peu trop vite, mais le règlement prévoit qu’on peut notifier son temps idéal (donc calculé) au contrôler et puis poursuivre sa route. Au FTC (contrôle de temps à l’arrivé) nous étions à temps, donc un petit calcul facile pour déterminer notre temps d’arrivé correcte avant de remettre notre feuille de contrôle. Il était midi et donc temps de déguster notre sandwich à la Taverne « Den Duiventoren » à Bazel. Le départ de la deuxième étape nous était notifié à 12 :35 Hr.

Deuxième partie

Pour ce trajet la vitesse moyenne était fixé à 30 Km/Hr avec un temps de passage idéal de 2 Hr. Après avoir survécu 59 situations boules-flèches (Ingrid) avec déjà plus de pièges, on entama une carte 1/25.000ième avec un tracé de 14 Km (Willy), avec également plus d’astuces, comme un rond point à la place d’un tout droit. Un peu plus loin il fallait prendre un tournant serré autour d’une chapèle, situation qu’on n’aurait su voir qu’avec l’aide d’une loupe. Quelques kilomètres plus loin, un poste de contrôle, où il faillait calculer le temps idéal. Plus tard on s’est rendu compte d’avoir raté un contrôle. Un peu plus loin encore un contrôle, puis, après avoir longé l’E17, la difficulté suivante : la route tournait vers la droite, mais vu que l’ancien tracé de la route continuait tout droit, il fallait appliquer le principe de « la route la plus droite ». En plus, les organisateurs avaient effacé une partie de la carte, ce qui nous obligea à contourner une chapelle. Après 23 autres situations boules-flèches (Ingrid) nous atteignions la fin de la 2ième partie. C’était assez facile : un contour d’un square, un square qu’il ne fallait pas contourner, un petit piège et arrivée au « Bell’s Café » à Saint-Nicolas, ou une collation nous était offert. Au bar nous apprenons l’abandon d’une Daf qui avait perdu le ressort du carburateur. Après avoir demandé à plus de six participants si quelqu’un avait un ressort de remplacement, une personne inconnue m’en remettait un. La Daf fut ramené au « Bell’s Café » et vu que nous devions repartir, je remis le ressort au père du participant pour réparation. Départ pour la troisième partie à 15:06 Hr.

Troisième partie

Pour cette partie, il fallait parcourir 85 Km en un temps idéal de 2 Hr 50 Min. Le matin, les organisateurs avaient communiqué qu’un contrôle de temps secret se trouverait sur le 3ième tracé entre les kilomètres 20 et 25, qui notifiait le temps avec une précision d’une seconde. Ceci afin de départager un éventuel ex-æquo entre les participants. Nous commençons avec 70 situations boule-flèche (Ingrid), pas trop difficile mais se tromper pouvait vite arriver et alors retrouver le bon chemin et récupérer le tems perdu devenait difficile. Nous collectionons 9 controles de route et 1 contrôle temps. Après 35 Km la nuit commençait à tomber et il fallait commencer la lecture de carte (Willy). On alluma les phares et la lampe de lecture qui rendait l’âme rapidement ! Dons lecture de carte sans lampe de lecture… Le parcours fléché était la pièce de maitre ! Il fallait raccorder 19 flèches dans le bon ordre en empruntant le chemin le plus court en faisant attention de bien relier la tête de la flèche précédente au pied de la flèche suivante, sans emprunter la route dans le sens interdit (indiqué par la flèche). Parfois le pied de la flèche fait un petit crochet à un square ou un carrefour (loupe !) qui nous oblige à bien planifier le trajet sans oublier une partie de la flèche… D’autres pièges étaient aussi cachés, difficile à exécuter le trajet correcte après une journée qui demanda concentration. La fatigue commença à se faire sentir. A la fin je ne vois presque plus à cause du manque de lumière et je me trompe à la flèche 12, ce qui nous coûte 30 points. Nous notons en tout 29 panneaux de contrôle, 3 contrôles « humains » et 2 contrôles de temps. Apres une dizaines de « boules-flèches » sur le trajet de raccordement, nous arrivons à la fin à Hulst ou nous calculons notre temps idéal. Vu que nous avons un peu d’avance, nous ne rencontrons pas de problèmes à ce niveau. C’est en passant un excellent moment ensemble à « Mores-Wonen » qui nous avons appris que la Daf avait pu rejoindre et participer à 25 u i t l a at 1 0 1


route bereikten we de finishlocatie in Hulst waar we onze ideale tijd uitrekenden en, aangezien we te vroeg waren die dan ook verkregen. We zaten hier bij “Morres-Wonen” gezellig bijeen en daar vernemen we dat de Daf is kunnen beginnen aan het derde deel dankzij de veer! De hulp die kan geboden worden tussen de deelnemers onderling geeft ons en de meeste deelnemers een geweldig gevoel! De eerste uitslagen worden uitgehangen, wel wat teleurstelling: na deel 1 een negentiende plaats met alle controles juist, ergens 2 minuten te vroeg en daardoor 4 strafpunten. We wachten niet op de uitslag aangezien thuis de kinderen en de honden wachten. Na nog voortreffelijk gegeten te hebben nemen we afscheid van onze vrienden en rijden met onze P1800 vrolijk (zoals steeds) naar huis. Zelfs deze terugrit was plezant met een keivuile wagen.

Uitslag

’s Maandags naar de uitslag gekeken op de Altena-website: we eindigden 5de in de Recreatieklasse op 73 deelnemers met 64 strafpunten waarvan 4 (2 minuten te vroeg) in het eerste deel, 30 (tijd=ok, 1 controlebord gemist)in het tweede deel en nog eens 30 (3 valse controles = 1 fout) in het derde deel. In het klassement Recreatie Classic (oldtimers) staan we op de derde plaats. Voor wat betreft de VCCB-leden: Willy Beer - Ingrid De Schepper: 64strafpntn 5de in Recreatie 3de in Recreatie Classic Manu Cammaert – Hemerijck: 210 strafpntn 24ste in Recreatie 15de in Recreatie Classic Paul Eygenraam - Tim Eygenraam: 264 strafpntn 37ste in Recreatie 24ste in Recreatie Classic Pascal Buelens – Nick Aerts: 180,59 strafpntn 14de in Toerisme 9de in Toerisme Classic Nog een dikke pluim voor de inrichters en veel dank aan de talrijke medewerkers, waarvan er velen de hele dag in de regen en het gure winterweer buiten op post stonden!

Algemene info

Op de site van Altena, http://www.altena-vzw.be/index.html, welke de inrichter is van deze geweldige rit vindt men alle mogelijke inlichtingen betreffende deze ATM maar ook bv de uitleg van de verschillende systemen zoals bol-pijl, ingetekende lijn, visgraat, 26 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

punten- en pijlenrit. Eveneens terug te vinden zijn de reglementen, de uitslagen en de kalender van toekomstige ritten.

Wie doet er mee?

Wat heb je nodig om te kunnen deelnemen aan soortgelijke ritten? - Een wagen (om het even welke) met een goed werkende dagteller met gekend foutpercentage en een kaartleeslampje. - Een meetlatje. - Een vergrootglas. - (Een eenvoudige chronometer.) - Een goede verstandhouding tussen piloot een navigator. - Enkele Euro’s. (voor deze ATM vanaf 50 Euro met 2 broodlunches inbegrepen) Voor bijkomende inlichtingen: [email protected] Eerstvolgende ritten: - 7/2/2009 Ronde door Vlaanderen AC Hemicuda - 7/3/2009 Leeuwenrit TAC/VRS - 14/3/2009 Clubrit Bol/pijl Altena - 21/3/2009 Antwerp Classic PAK Antwerpen Nog hartelijk dank aan Altena voor het gebruik van hun documentatie en fotos. WB

Wil je meer weten over zulke sportieve evenementen? Laat het ons weten en het bestuur zal de organisatie van een cursus met een leerparcours op zich nemen om je voor te bereiden voor de deelname aan zulke navigatie- of regulariteitsritten.

?


Informations générales

Le site d’ l’organisateur Altena (http://www. altena-vzw.be/index.html), l’organisateur de cet fantastique évènement, vous offre toutes les informations nécessaires sur l’ATM, mais également des explications sur les techniques utilisés : boule-flèche, points, flèches, ligne aveugle, arrête de poisson . On y retrouve aussi les règlements, les résultats, le calendrier et des photos.

Qui participe ?

la troisième épreuve grâce à la réparation avec le ressort de fortune. Cet esprit d’entre aide fait toute cette bonne entente entre concurrents ! Les premiers résultats sortent, avec un peu de déception : 19ième après la première étape, avec tous les contrôles corrects mais 4 points de pénalité pour, quelque part, 2 minutes trop tôt. Nous n’attendons pas les résultats finaux car les enfants et les chiens nous attendent à la maison. Après un repas excellent nous prenons congé de nos amis et rentrons joyeux (comme toujours) en P1800 à la maison. Même ce retour était amusant avec cette voiture dégelasse !

Résultats

Lundi matin les résultats étaient affichés sur le site web d’Altena. Nous avions terminé 5ième sur 73 participants dans la classe récréation, avec 64 points, dont 4 pour 2 minutes trop tôt dans la première partie, 30 (un panneau de contrôle manqué) dans la deuxième et encore 30 points (3 contrôles bidon = une faute) dans la dernière partie. Dans le classement Récréation Classic nous étions 3ième. En ce qui concerne les membres du VCCB : Willy Beer - Ingrid De Schepper: 64 points, 5ième Recreation, 3ième Recreation Classic. Manu Cammaert – Hemerijck: 210 points, 24ième Recreation, 15ième Recreation Classic. Paul Eygenraam - Tim Eygenraam: 264 points, 37ième Recreation, 24ième Recreation Classic. Pascal Buelens – Nick Aerts: 180,59 points, 14ième Tourisme, 9ième Tourisme Classic.

Que vous faut-il pour participer? - Une voiture (n’importe laquelle) avec un bon kilométrique dont la faute relative est connu. - Une lampe de lecture - Une latte (cm) - Une loupe - Un chronomètre simple - Une bonne ambiance entre pilote et navigateur - Quelques Euros (ATM = 50 €, assurance, sandwich, roadbook et plaques de rally compris) Pour d’amples informations : [email protected] Le calandrier: - 7/2/2009 Ronde à travers la Flandre (www.hemicuda.be) - 7/3/2009 Leeuwenrit TAC/VRS - 14/3/2009 Clubrit Bol/pijl Altena - 21/3/2009 Antwerp Classic PAK Merci à Altena pour l’utilisation de la documentation et des photos. WB Traduction : Manu

Êtes-vous intéressé par ce genre d’évènements sportifs ? Faites le savoir et le comité s’efforcera d’organiser une leçon suivi d’un parcours d’apprentissage afin de vous préparer à participer à de tels critères de régularité ou critères de navigation.

?

27

u i t l a at 1 0 1

S pa s i x h o u r s 2 0 0 8

D

Spa six hours

P

e Spa Six Hours heeft dit jaar op 26, 27 et 28 september 2008 doorgegaan. Ook deze uitgave heeft weer tot ver over de landsgrenzen heen van zich doen spreken. De ploeg van Roadbook Organisation verzorgt zijn meeting traditiegetrouw tot in de puntjes, maar zoekt eveneens een meerwaarde voor deze meeting voor historische racewagens.

rogrammé une semaine plus tôt que l’an dernier, soit les 26, 27 et 28 septembre 2008, le week-end des Spa Six Hours n’en finit pas de gagner en prestige au fil des éditions, l’équipe de Roadbook Organisation mettant un point d’honneur à soigner la qualité du spectacle, mais également l’ambiance unique en son genre des courses pour voitures anciennes.

Voor deze editie 2008 staan er niet minder dan 11 series op de affiche, met natuurlijk vooraan de Spa Six Hours zelf, die op zaterdagavond plaatsvindt. Eens te meer zal dit indrukwekkend peloton GT’s en toerismewagens, gebouwd tussen 1955 en 1965, het publiek tot in de late uurtjes verwarmen. De magie van een prachtige periode van de autosport keert voor even terug!

Pour ce millésime 2008, ce ne sont pas moins de 11 séries, avec, en guise de tête d’affiche, cette épreuve des Spa Six Hours, disputée samedi soir, qui vaut à l’événement son appellation. Une fois de plus, c’est un très imposant peloton de voitures de Tourisme et de Grand Tourisme, construites entre 1955 et 1965, qui est attendu. Toute la magie du sport auto de la belle époque...

Al even mooi is de Grand Prix Masters, voor F1-bolides met een drielitermotor daterend uit de periode 1968 - 1978.

Le reste du programme est tout aussi exceptionnel, avec notamment les Grand Prix Masters, qui regroupent des F1 à moteurs 3 litres d’entre 1968 et 1978.

De fans van Le Mans en de 1000 Km van Spa komen tijdens de Masters Sports Cars aan hun trekken. Hier zien we niets minder dan Porsche 917, Lola T70, Ferrari 312 en andere Alfa Romeo 33, ofwel de sterren van La Sarthe en de Ardennen van de periode 1965 tot 1974. De GT & Sports Endurance Masters zijn GT’s van voor ‘66 en sportwagens van voor ‘63, terwijl de Top Hat Masters All Series een cocktail van GT’s en toerismewagens uit verschillende periodes vormen. De Historic Sports Car Club plaatst de eenzitters centraal, de Historic Motor Racing News U2TC de toerismewagens met minder dan 2 liter cilinderinhoud van voor 1966, de RAC Woodcote Trophy biedt een rijk gestoffeerd veld van wagens daterend van 1945 tot 1955, de Motor Racing Legends Pre-War Sports Cars is een wedstrijd van sportwagens uit de jaren ‘20 en ‘30, terwijl de BRDC Historic Sportscars en de British Sports, GT & Saloon Challenge u evenzeer zullen doen watertanden. Veel Volvo’s waren er dit jaar niet. Wel op de voorbehouden parking voor de Classic Cars, maar niet in de paddocks. De enige Volvo was een bus die omgebouwd was tot Motorhome en aterlier. Wat wel te zien was waren twee MARCOS met een B18-motor. Opgeboord tot 1900 cc, klassieke ontsteking en twee dubbele Webers DOHC 45 en “some other changes”, vertelde me de eigenaar, leverde de krachtbron 145 pk, aan de achterwielen gemeten. Niet slecht om een wagen van ongeveer 880 kg vooruit te duwen… 28 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

Les inconditionnels du Mans et des 1000 Km de Spa seront comblés grâce aux Masters Sports Cars, qui feront monter en piste Porsche 917, Lola T70, Ferrari 312, Alfa Romeo 33, soit les stars de la Sarthe et des Ardennes entre 1965 et 1974. Les GT & Sports Endurance Masters feront la part belle aux GT d’avant 1966 et aux voitures de Sport d’avant 1963, tandis que les Top Hat Masters All Series proposent un cocktail détonnant de voitures de Tourisme et de GT de différentes époques. L’Historic Sports Car Club mettra en exergue des monoplaces, l’Historic Motor Racing News U2TC les voitures de Tourisme de moins de 2 litres datant d’avant 1966, le RAC Woodcote Trophy une grande variété de bolides entre 1945 et 1955, les Motor Racing Legends Pre-War Sports Cars les prestigieuses voitures de Sport des années 20 et 30, tandis que le BRDC Historic Sportscars et le British Sports, GT & Saloon Challenge brilleront par leur éclectisme. Cette année la présence de Volvo était rarissime, si le parking pour les Classic Cars n’est pas pris en compte. La seule Volvo dans les paddocks était un bus réaménagé en motorhome et atelier. Interessant était la présence de deux MARCOS avec moteur B18. D’une capacité de 1900 cc, avec un allumage classique, deux carbu’s Weber DOHC 45 et « some other changes », me dit le propriétaire, ce moteur livrait 145 ch, mesuré aux roues arrières. Pas mal pour propulser un véhicule d’environ 880 kg…

V o l v o

1 6 4

Tips voor het rijden met Volvo personenwagens Conseils pour rouler avec voitures Volvo l e g e n d b o u c l e s d e s pa

Remmen

Freiner Als het buiten erg nat en koud is, beseft U dan wel, dat de remvoering ook erg nat is. Zorg er dan voor, dat de remvoering af en toe eventjes warm wordt door licht op het rempedaal te trappen – dan worden de remmen meer “ad rem”. Hetzelfde geldt natuurlijk ook als U wegrijdt en de wagen is net gewassen.

Par temps froid et pluvieux il ne faut pas oublier que la garniture de frein risque d’être mouillé également. Il vous suffit d’enfoncer légèrement le pédale de frein pour que la garniture de frein se chauffe un peu et devienne plus « ad rem ». Ceci est aussi valable lorsque vous partez après avoir lavé votre voiture.

Laadvermogen

Capacité de charge

Overbelast Uw wagen nooit ! Ne jamais surcharger la voiture !

tip

9

Max. dakbelasting: 100 kg (alle typen behalve 1800 E) Charge max. admise sur le toit: 100 kg (tous types sauf la 1000 E)

U bent toch wel op de hoogte van de volgende toegestane belastingen: Respectez les charges admises suivantes:

tip

10

Max. toegestaan gewicht aanhanger: Poids remorque: 120 1000 kg 140 et 164 1200 kg 1800 E 750 kg

Max. toegestane belasting zonder bestuurder: Charge max. admise sans chauffeur: 120 440 kg 140 380-440 kg 164 315-350 kg 1800 E 220 kg

Wordt vervolgd / Continu 29 u i t l a at 1 0 1

In de kijker


In de kijker

In de kijker

Luc & Jetteke

E

nkele keren had ik hem in de buurt al opgemerkt. Een vroege donkerblauwe Volvo 144, nog zonder hoofdsteunen. Met zo’n nummerplaat met vijf tekens, waarschijnlijk oudere mensen, misschien zelfs de eerste eigenaar? Op een zonnige nazomerdag bemerkte ik de Volvo opnieuw. Hij stond in al zijn glorie op de oprit van een keurig oud huis. Nu moest het er maar eens van komen. Ik belde aan en merkte meteen dat deze mensen al één en ander gewoon waren als het over ‘de Volvo’ gaat! Ik vroeg of ze misschien interesse hadden om wat te vertellen over hun 144 voor het clubblad. Dat zat direct goed. Meteen begon de sympathieke mevrouw Henriette, ‘Jetteke’ voor de vrienden zich te excuseren omdat de auto er zo stoffig en ongewassen bij stond. Ik merkt echter nauwelijks een vuiltje. Dan neemt Jetteke me mee naar de achterkant van de auto. Ze wijst naar de nummerplaatverlichting. “Kijk”, zegt ze, “Dat vind ik nu spijtig, dat dit niet blinkt zoals de rest van ‘het nikkel’. Dat vind ook Lucien, zeg maar ‘Luc’ een fout van Volvo. Ik vertel hem dat dit onderdeel al enige tijd niet meer nieuw verkrijgbaar is. Misschien duikt er hier of daar nog wel eens een goed exemplaar op, deze auto verdiend dit! De Volvo rijdt nog steeds dagelijks. Geen grote reizen, nee, de kilometers zijn gereden in België. Ik vroeg om in het weekend eens terug te komen voor het maken van enkele foto’s en een beetje bij te praten, maar zaterdag…nee dat ging niet, dan was er een uitstap naar de Ardennen gepland…Niet bang om de meer dan 40 jaar oude Volvo in te zetten voor een behoorlijke trip. Ik was benieuwd naar de kilometerstand. Zou wel eens historisch laag kunnen zijn.. Groot was dan ook mijn verbazing dat de teller de 300 000 was gepasseerd! Dan kan het niet anders of deze auto is perfect en liefdevol onderhouden. De motor is nog nooit ‘open’ geweest verteld Luc. De B18 heeft steeds trouw zijn diensten bewezen maar toch vindt hij het een beetje spijtig dat hij toen geen ‘S’ model heeft genomen, deze had net iets meer punch!

Op het autosalon van 1967 was de nieuwe 144 dé nieuwigheid op de Volvo stand. Het was een erg moderne, strak gelijnde wagen toen. Luc en Jetteke wilden hun eerste auto kopen. Ze twijfelden een tijd tussen een Ford Taunus, die meteen leverbaar was, of de nieuwe maar ook merkelijk duurdere Volvo. Dat het uiteindelijk een Volvo werd, kwam door de legendarische stevigheid, waarmee Volvo geassocieerd werd. In die tijd werden de nieuwe Volvo’s echt mondjesmaat geleverd. Ze hebben erg lang moeten wachten op de 144. Toen de auto uiteindelijk ‘binnen’ was en hij opgehaald mocht worden konden Luc en Jetteke hun ogen niet geloven. Daar stond geen schitterende, blinkende nieuwe slee maar hij was vuil, vettig en ongepoetst! De patron van de garage onderwierp wél elke nieuwe auto aan een grondige proefrit alvorens hij geleverd werd. De Volvo bleek een uitstekende keuze te zijn geweest. De motor loopt nog steeds als een horloge. En als men van uurwerken

spreekt, dit is vele jaren een grote hobby van Luc geweest. Talloze klokken, klein of groot, recent of antiek, zijn door zijn handen gegaan en in hun glorie hersteld, voorwaar een fijn vakman! Beroepshalve was Luc tot zijn 56e stafsecretaris in het leger en geniet nu al meer dan 26 jaar van zijn pensioen. Als iemand in 1967 het ‘nieuwe Volvo model’ koopt, hou oud of jong zou die man dan in 2009 zijn? Jetteke is nog een kokette maar vooral een slimme vrouw van 77. (Luc zegt stiekem dat ze een erg mooi meisje was en toont trots de trouwfoto. ) Hij mag binnenkort 82 kaarsjes uitblazen. Ze hebben nog ‘den oorlog’ meegemaakt en het zijn bijzonder vriendelijke, aangename en vlotte mensen, nog gezegend met een uitstekende gezondheid en nog erg jong van hart en geest! Ik vraag of ze noemenswaardige problemen hebben gekend met de Volvo. “De moeite niet om over te klappen” zegt Luc. “Prutsen!” In 1980 bleek dat de dynamo 31 u i t l a at 1 0 1

A la une

a la une

Luc & Jetteke ans. Avec curiosité je m’informais du compteur kilométrique. A ma grande surpise le compteur dépassais 300 000 km ce qui prouve que la voiture a été très bien entretenue avec amour. Le moteur n’a jamais posé problème, la B18 est un dévoué serviteur mais Luc regrette de ne pas avoir acheté le modèle « S » qui avait tout de même un peu plus de punch ! Au salon de l’automobile de 1967 la nouvelle 144 est la vedette du stand Volvo. Il s’agissait d’une voiture lignée, très moderne. Luc et Jetteke voulaient acheter leur première voiture. Ils hésitaient entre une Ford Taunus ou la nouvelle Volvo qui coûtait nettement plus chère. Finalement ils chosirent la Volvo déjà connue pour sa fiabilité légendaire.

1968: fier poseren bij de nieu we auto!

Volvo 144 ’67. De puristen onder ons kennen de bijzonderheden. Deurgrepen geheel in chroom, een paar typische zaken onder de motorkap, asbakje met de ronde trekknop, de achterruit zonder verwarming maar wel met een vernuftig systeem van buizen, slangen en leidingen, welke ook nog uitstekend blijkt te werken. Wellicht is men hiervan later afgestapt door het tamelijk complexe en dure systeem.

Je l’avais déjà apercue plusieurs fois près de chez moi. Une Volvo 144 bleue foncée, sans appuie -tête. Avec une plaque d’immatriculation de 5 chiffres, appartenant probablement à des personnes d’un certain âge, et qui sait les premiers propriétaires? Un beau jour d’été je remarquais de nouveau la Volvo ; Elle se trouvait en pleine gloire devant une vieille maison élégante. Maintenant c’était l’occasion ou jamais. Je sonnais à la porte , je constatais que ces gens là avaient l’habitude de parler de leur belle voiture Volvo 144. Aussitôt je leur demandais s’ils étaient intéressés par un article dans le magazine du club Volvo. Avec plaisir ! Toute de suite la sympathique Madame Henriette, « Jetteke » pour les amis, s’excusait de l’état poussièreuse de la voiture, ce

qui pour ma part était fortement exagéré … Puis Jetteke me montre l’arrière de la voiture. Elle regrette qu’elle ne parvient pas à faire briller l’éclairage de la plaque arrière comme le restant « du nickel » ; Lucien, dit Nic, approuve cette erreur de Volvo. Je lui fais remarquer que cet accesoire n’est plus disponible. Qui sait, avec un peu de chance,on trouvera encore un exemplaire en bon état. Cette voiture le mérite en tout cas. La Volvo roule tous les jours. Pas de grands voyages, les kilomètres se font en Belgique. Je demandais si je pouvais revenir le weekend pour prendre quelques photo’s et continuer notre agréable entretien. Mais samedi, non ce n’est pas possible puisqu’ils partent en Ardennes. Ils n’ont pas peur de faire une telle excursion avec une Volvo de plus de 40


A l’époque les Volvo étaient livrées avec parcimonie. Finalement, après une longue période d’attente, la voiture était livrée. Luc et Jetteke n’en croyaient pas leurs yeux. Ils s’attendaient à voire une voiture splendide et brillante, mais rien de tout cela. Devant eux se trouvait une Volvo poussièreuse, graisseuse non lavée. Mais le patron du garage soumettait chaque voiture à un check-up approfondie avant la livraison. Le choix de cette Volvo était excellent. Le moteur fonctionne à merveille comme une montre. Et les montres sont une grande passion de Luc. Nombreuses sont les cloches, grandes ou petites, réparées et remises à neuf par Luc, aussi bien qu’un homme de métier. Jusqu’à l’age de 56 ans il était secrétaire à l’armée, depuis 26 ans il profite de sa pension bien méritée. Quel âge aura quelqu’un en 2009, acheteur de cette voiture en 1967. Jetteke est encore une femme très intelligente et fière malgré ses 77 ans, Lucien aura bientôt 82 ans. Ils ont connu la guère, ce sont des gens extrêmement gentils et agréables, en parfaite santé et jeunes d’esprit. Je leur demande s’ils ont eu beaucoup de problèmes avec cette voiture. Luc me dit que ce n’est pas la peine d’en parler, à part quelques petits soucis. En 1980 le dynamo ne fonctionnait pas bien, d’après le garage c’était irréparable. A l’époque un nouveau

A la une

A la une

Luc & Jetteke niet goed meer werkte. Het kon volgens de garage niet gerepareerd worden. Een nieuwe dynamo kostte toen 13 000Bfr (ca 325euro) Dat vond Luc erover en hij heeft dan eigenhandig de kapotte dynamo gedemonteerd en naar een gespecialiseerd bedrijf gebracht. Daar bleek dat slechts de lagers versleten waren, iets wat toen werd opgelost voor…28Bfr!. Een andere reparatie die een tijd geleden voorviel was dat één van de draagarmen van de achteras een scheur bleek te hebben. Men had dit ontdekt op de jaarlijkse keuring en het lassen van deze dingen is verboden. De garage die het onderhoud verzorgde had enkele ‘slopers’ staan en daar mocht Luc een andere draagarm afhalen. Toen deze op zijn eigen auto zat bleek dat deze enkele centimeters langer was dan de oorspronkelijke. Hij was afkomstig van een ’72 model dat blijkbaar anders was. Toen werd ook maar de andere kant vervangen door het ’72 type en kon er weer gereden worden. Luc en Jetteke hebben uiteraard al verschillende kandidaat kopers over de vloer gehad en veel mensen steken spontaan hun duim op als ze de donkerblauwe Volvo zien passeren. Maar ze zijn erg verknocht aan hun oude Volvo hetgeen zeker te begrijpen is als je al meer dan 43 jaar samen bent, dat is het een deel van ‘t leven. Luc apprecieert de korte draaicirkel maar vind het sturen bij parkeermanoeuvres een beetje zwaar. Ik vertel hem over de elektrische stuurbekrachtiging die tegenwoordig mogelijk is en Luc denk er ernstig over om dit in zijn wagen te laten inbouwen! Hartelijke dank aan Luc en Jetteke voor de fijne vriendschap die is ontstaan door een oude Volvo! Stef

dynamo coûtait 13.000 FB (+/- 325 euro) , montant que Luc trouva exagéré. Il démontait le dynamo et le remettait à une entreprise spécialisée. Il s’avérait que seulement les coussinets étaient usés et pouvaient être réparés pour …28 FB. Dernièrement une autre réparation a été faite. Lors du contrôle technique on avait constaté que les bras-supports de l’essieuarrière avaient craqués et il était strictement défendu de les souder. Le garage qui faisait l’entretien de la voiture de Luc possèdait encore quelques modèles non-utilisés ce qui lui permettait de remplacer cette pièce usée. Elle provenait d’un modèle de 1972 qui était légèrement différente et pas tout à fait de la même longueur. De ce fait le garagiste fixait également l’autre côté afin de permettre à Luc de rouler à nouveau avec cette belle voiture. Nombre sont les candidats-acheteurs venus sonner à leur porte et beaucoup d’admirateurs lèvent le pouce en voyant passer cette Volvo bleue. Mais pas question de vendre ce vieux modèle qui fait partie de leur vie commune depuis plus de 43 ans. Luc apprécie surtout le rayon de braquage court, par contre l’action de parquer est plus difficile pour lui. Je lui fais remarquer que de nos jours la direction assistée électrique est un atout que Luc va probablement placer dans sa Volvo.

Mijnheer Rolain van Chapelle lez herlaimont bezit 2 tractoren Volvo Bollinder. Hij is in de club lid 1534. Ik ken een verzamelaar in Frankrijk die er 2 van in bezit heeft en als ik de volgende keer bij een hem ben in Frankrijk zal ik een artikel schrijven voor Uitlaat. Hierbij nog een foto van Volvo BM tractoren die in Frankrijk zijn genomen, je moet weten dat er veel zijn in Frankrijk, trouwens was het Bollinder Frankrijk die de eerste Volvo tractor daar exporteerde.

Stef / Traduction : Lena Monsieur Rolain de Chapelle lez herlaimont possède 2 tracteurs volvo bollinder. Il est dans le club membre 1534. Je connais un collectionneur en france qui en a 2 égaleement et je dois prochaine aller chez un ami en france qui en possède également je vais prochainement faire un article dans Uitlaat. Ci-joint encore un photo des tracteurs Volvo pris en France, ilfaut savoir qu’il y en a eu beaucoup en France d’ailleurs c’est bolinder france quio exportait les premières Volvo en France. 33 u i t l a at 1 0 1

Milleke

v o lv o ’ s v o lv o ’ s v o lv o ’ s

N

e bolhoed, das ook dan weer een goede benaming voor mijn peeveke. Ons Julleke, dat was voor mij zijn koosjesnaam. Allee, van de regen in den drop, de ruitenvegers gemoderniseerd. Elektrisch in plaats van aangedreven door onderdruk. Dat oude systeem via onderdruk werkte nooit als je veel gas moest geven Traag werken, traag rijden als het regent dan worden de paadjes nat. Het slimme van die bedoening was, als het regent, is er gevaar, rij dan traag! Voor de veiligheid ook gordels in geplaatst met klipspaan, de ankerpunten waren toen al voorzien, en wat dacht u, al chrome klikspanen en spanoog. Voor we het binnenste van de auto, mijn peeveke, verlaten, nog wat uitleg over de stoelekens. De gekleurde in kunstleder skaimateriaal. De kleur van natuurlijk eikenhout, zo wat donker champagnekleur. De simililederen zetels zijn de beste kwaliteit voor een garagisteke, maakt al eens iets vuil, en zijn gemakkelijk te onderhouden. De buitenkant van onze bolhoed moet toch ook worden aangekleed. Beginnen we met de voorbumper. Niet meer de originele meer de chrome van het model 544, het moest blinken al wat de klok slaagt. Links en rechts twee gaten erin voor de mistlichten, Marchallekes met ronde glazen en toppekes, model béhaa Marie. Over Marie (mijn vrouw) vertellen we later wel eens verder en laten de spanning er liefst nog wat in. Midden weer twee gaatjes maar dan wel voor verstralers op te zetten. (‘t’ was niet wat ge dacht) alee, weeral twee Marchallekes met ronde bolle glazen en twee toppekes. Vier rubberkes geplaatst tussen de bumperstoters, om de chrome van de bumper niet te beschadigen. Op de bumperstoters (= rozetten) vooraan, twee stootrubbers geplaatst, dan was de Volvo wat langer, een lange slee was beter dan een korte. De grille eruit, en wat dacht u, weer wat chrome van het 544 model. Links en rechts in de grille twee gaten in gemaakt om die koehoorns door te plaatsen. Dit waren dan wel twee chrome luchtklaxons/ horens. Met dat getoeter ging mijne bolhoed met z’n achterste omhoog van het verschieten. Met al dat moois vooraan moest mijne bolhoed ook nog op de meisjes kunnen pinken. Dit vergde weer enige aanpassing van de elektriciteit en vindingrijkheid Toch gevonden voor links en rechts, een klein bol glaasje met chromen rand, om glas vast te houden en voortaan kon mijn bolleke dan naar de meisjes pinken. De grote lichten ook maar wat verbeterd, spiegels waar dat ge al een betere lamp kon in draaien, maar dan wel gele lampen, dan kon ik ook al eens bij de Fransen komen over ons grensken heen. De Miel


C

hat ron-ron, un chouette nom pour ma PV; c’est Julleke. pour les intimes. Allez, bon, je l’ai pas un peu modernisée: des essuie-glaces électriques au lieu du vieux système à dépression qui ne fonctionnaient jamais si tu donnais trop de gaz. La devise de cette invention est : « Pluie = Danger donc rouler lentement » Mais pour la réalité c’est : « Rouler lentement = essuyer lentement donc tu as les pieds mouillés » Pour la sécurité, j’ai placé des ceintures de sécurité, les points d’ancrage existaient déjà. Qu’est ce que tu penses des crochets d’attache chromés et des tenseurs? Encore un mot de l’intérieur de ma PVke : les sièges en simili cuir, couleur chêne naturel donc un peu plus foncé que le champagne, sont de la meilleure qualité pour un petit garagiste et c’est facile à entretenir, si tu les salis. L’extérieur devait aussi être habillé ! Commence par les pare-chocs avant qui ne sont plus les originaux mais plutôt les chromés de la 544, et qui brillent comme un sou neuf. A gauche et à droite, deux trous pour les phares antibrouillard, des Marchall avec leurs optiques rondes coiffées d’un bonnet F, juste comme ceux de Marie, ma femme. De Marie, ma femme, je peux encore t’en raconter d’autres, patience ce sera pour plus tard! Au milieu encore deux trous pour les longues portées (avoue que tu pensais de nouveau de travers !), hé oui aussi deux boules avec leurs bonnets Marchall. J’ai quand même mis quatre caoutchoucs pour pas abîmer le chrome des pare-chocs. Et sur les butoirs du pare-choc (les rosettes) j’ai mis des butées en caoutchouc, ainsi ma Volvo est un peu plus longue. Mieux avoir un long traîneau qu’un court ! J’ai remplacé la grille par un modèle chromé de la 544, ça te va ? Deux trous à gauche et à droite de la grille pour placer les deux cornes de vache, bien évidemment deux klaxons chromés. Ainsi attifé mon chat ron-ron piaffe d’impatience. Avec tout ce bel avant, mon chat ron-ron devrait encore pouvoir reluquer les filles ! Ceci demande encore quelques adaptations électriques et innovations. J’ai quand même trouvé pour mettre à gauche et droite, deux petites boules de verre cerclées de chrome pour tenir les rétroviseurs droits et dorénavant mon chat ronron peut faire de l’œil aux filles. Les grands phares furent aussi quelque peu améliorés, une optique dans laquelle tu peux mettre une meilleure ampoule mais une ampoule jaune, afin de pouvoir passer la frontière française. Le Miel

opening vccb-magazijn

-

ouverture vccb magasin

OPENING VCCB - ONDERDELENMAGAZIJN OUVERTURE VCCB - MAGASIN PIECES DE RECHANGE Adres(se) :

Floralaan 29, 2640 Mortsel

Alle briefwisseling naar / Tout courier à : Guido De Backer, Frans Beckerstraat 104, 2600 Berchem 03/281 58 66 [email protected] Ons magazijn is open / Notre magasin est ouvert : (11:00 - 18 :00) Zaterdag /samedi 21 maart/mars Zaterdag /samedi 23 mei/mai Zaterdag /samedi 25 april/avril Zaterdag /samedi 27 juni/juin Onder voorbehoud van wijziging / Sous réserve de changement Voor bevestiging bel / pour confirmation sonnez 03-281 58 66 Vergeet uw lidkaart niet / N'oubliez pas votre carte membre Oproep - Appel:

* Gelieve de bestelde onderdelen af te halen in het magazijn. * Betalingen gebeuren enkel en alleen contant ter plaatse. * Gelieve de uitgeleende gereedschappen terug te brengen.

Wegwijzer:

e40

* Prière d’enlever les pièces commandées. * Les paiements se font uniquement comptant. * Prière de remettre les outillages prêtés au magasin.

Wegwijzer 25

jaar Volvo club in België

Wegwijzer

Volvo 240 - 260

De ‘VESC’ als voorbeeld

De nieuwe generatie


A l’occasion du 25ième anniversaire du VCCB est sorti un livre unique, “Wegwijzer”. (version français: vient plus tard). Le prix: 40 €. Chaque membre a reçu gratuitement un exemplaire. Eventuellement, des ouvrages supplémentaires pourront être obtenus au magasin du club ou lors de meetings. On peut envoyer le livre par la poste moyennant un supplément d’affranchissement. Contacter Rony Van Dierdonck Ter gelegenheid van de 25e verjaardag van VCCB werd een uniek boek, de “Wegwijzer”, uitgebracht. Prijs: 40 euro. Elk lid heeft zo’n exemplaar gratis ontvangen. Eventueel bijkomende boeken kunnen worden gekocht in het magazijn of op clubbijeenkomsten. Opsturen kan mits toeslag. Contacteer Rony Van Dierdonck

Meeus autocenter bvba Autowisselstukken Stationsstraat 65 – 1840 Londerzeel – Tel.: 052/30 05 91 – Fax: 052/30 38 72 E-mail: [email protected] – www.meeusautocenter.be 35 u i t l a at 1 0 1

technische dag journée technique

O

p 13 december organiseerde onze voorzitter, in samenwerking met Paul Booij, Piet Vanhee, de VAB en Jan Van Buggenhout de technische dag in Eke. De activiteit begon in de installaties van Piet aan de Begoniastraat 42b met een ontbijt. De 36 ingeschrevenen verobberden de verse koffiekoeken die werden geleverd door bakker Bossu van Nazareth. Sabine, de echtgenote van Piet had ons de uitstekende tip gegeven daar onze bestelling bij Sabina te plaatsen. Een adres dat we zeker moeten onthouden als we in de buurt een rondrit organiseren ! Rond 09:30 Hr werden de demonstraties gestart. Paul gaf uitleg over de werking van de ontsteking en stelde een nieuw product voor: 123-ignition.De elektronische ontsteking werd op de Amazon van de voorzitter gemonteerd. De 123-ignition\B18-B20-R-V bestemd voor de Volvo PV544, Duett, P1800, Amazon, 140, 200, C202, is ontwikkeld voor de Volvo B18 en B20 motoren. Niet alleen voor klassieke auto's maar ook voor vrachtauto's en boten met een Volvo Penta motor. De ontsteking bevat ontstekingskrommen voor de B18-A (VALP), B18-B, B20-A, B20-B, B20-D, B20-E, B20-F, B18-Penta & B20-Penta motoren. Er zijn ontstekingskrommen toegevoegd voor het rijden op LPG en ET85 voor de B20-A en de B20-E motoren. De juiste ontstekingskromme wordt ingesteld door een schakelaar in de bodem van de behuizing in de juiste stand te zetten. De 123 ontsteking is zo ontworpen dat deze met een ingebouwde LED eenvoudig op tijd kan stellen. De ontsteking is uitgerust met: - vacuümvervroeging;

bij/chez Piet van hee

- automatisch bijstellen van de contacthoek; - gelijkloop (spark balancing); - stroomonderbreking na 1 Sec; - vervroeging van de ontsteking tijdens het schakelen (gear shift retard). Voor elektronisch aangestuurde injectie motoren (waarbij de motor een trigger puls van de ontsteking nodig heeft) bestaat een speciale versie. Ook moet met de gebruikte bobine rekening gehouden worden. Deze verkeert vaak niet meer in goede staat, zonder dat men het beseft. Bij de aanschaf van een 123 ontsteking is aangeraden tegelijkertijd een nieuwe bobine aan te schaffen (Min 1 Ω basis). Ondertussen verzorgde Jan Van Buggenhout de uitleg van zijn producten. Fluidfilm wordt al decennialang in de scheepvaartindustrie toegepast om de binnenkant van ballastwatertanks van zeegaande schepen tegen roestvorming te beschermen en heeft zich inmiddels ook in andere industrieën bewezen als dé perfecte en langdurige bescherming tegen roest: - kruipt in alle holle ruimten, zelfs naar boven; - reactiveert oude beschermlagen zoals tectyllagen en kruipt ook daar in scheuren en scheurtjes waardoor eventueel aanwezige roest gestopt wordt ; - kruipt onder de roest en verdringt er het vocht en sluit het af voor water en zuurstof ; - is een uistekend smeermiddel voor bewegende delen ; - droog niet op en blijft altijd actief ; - kan op vochtige roest worden aangebracht en stopt verder roesten ; - is bijzonder makkelijk in gebruik ; - bevat geen oplosmiddelen en is milieuvriendelijk.


Permafilm is ideaal voor de behandeling van bodemplaten en wielkasten. Permafilm: - droogt op maar droogt niet uit ; - krimpt niet ; - is gemakkelijk in gebruik ; - vormt een vuil- en steenslagvaste beschermingslaag die binnen licht flexibel is. Ondertussen demonstreerde de ploeg van Piet Vanhee diverse herstellingstechnieken. Spot-repair van de voorruit, uitdeuken zonder schilderen en polieren. Ook hadden de leden de mogelijkheid hun auto te laten nakijken op CO2 en HC-uitstoot. De nodige afstelling van de carburatie werd door een vakkundig mecanicien uitgevoerd. Ook was de mogelijkheid om zijn auto te laten keuren door het VTB/VAB-Mobiel Diagnosecentrum. Een 15-tal leden maakten daar dankbaar gebruik van. Piet Vanhee heeft al meer dan 20 jaar ervaring op het gebied van: - Schilderwerken ; - Richtwerk ; - Is een erkend hersteller ; - Uitdeuken zonder schilderen; - Monteren en demonteren ; - Bandenservice ; - Bosch Car Service partner. Hij heeft ook diverse vervangwagens ter beschikking gedurende de volledige herstelling. Een weetje is dat hij al meer dan 40 Amazons volledig gerestaureerd heeft, tip voor de leden die een vakman zoeken... Tussen de demonstraties door werden de leden getrakteerd op een heerlijke sandwich van bakker Bossu en konden ze zich vrij bedienen van warme en koude dranken. De activiteit werd afgesloten met een Abslolut-toast, waarna iedereen tevreden weer huiswaarts keerde. Aan de reacties achteraf blijkt dit een zeer gesmaakte activiteit geweest te zijn, zeker voor herhaling vatbaar.

L

e 13 décembre2008, notre président organisa en collaboration avec Paul Booij, Piet Vanhee, le VAB et Jan Van Buggenhout la journée technique à Eke. L’activité débuta dans les installations de Piet à la Rue Bégonia 42b avec un petit déjeuner. Les 36 inscrits dégustèrent des couques au beurre fourni par le boulanger Bossu de Nazareth (09 385 42 57). Sabine, la femme de Piet, nous avait donné ce renseignement de passer notre commande à Sabina. Une adresse à retenir si nous organisons un jour une ballade dans les alentours ! Vers 09 :30 Hr les démonstrations commencèrent. Paul expliqua le fonctionnement de l’allumage et présenta un nouveau produit : 123-ignition. Cet allumage électrique fut placé sur l’Amazon de notre président. Le 123-ignition\B18-B20-R-V est destiné pour les moteurs B18 et B20 montés dans les Volvo PV544, Duett, P1800, Amazon, 140, 200, C202. Cet allumage n’est pas seulement pour les véhicules classiques mais également pour camions et bateaux équipés d’un moteur Volvo Penta. L’allumage est prévu de courbes d’allumage pour les B18-A (VALP), B18-B, B20-A, B20-B, B20-D, B20-E, B20-F, B18-Penta et B20-Penta. Il y a des courbes d’allumage spécifiques pour le B20-A et B20-E fonctionnant au GLP et à l’ET85. La courbe exacte est choisie en positionnant le sélecteur au bas du corps dans la bonne position. L’allumage 123 est doté d’une lampe LED permettant un réglage de façon très simple. L’allumage est équipé de : - une avance à l’allumage vacuum ; - un réglage automatique de l’angle ; - un équilibrage de l’allumage ; - interruption après 1 Sec ; - avance de l’allumage lors du changement de vitesses. Une version spéciale pour des moteurs à injection électronique est disponible sur le marché. Il faut également tenir compte de la santé de la bobine. Sans le savoir, sa condition laisse

à désirer. Lors de l’achat d’un allumage 123 il est recommandé d’également remplacer une nouvelle bobine (Min 1 Ω de base). Entre temps, Jan Van Buggenhout expliqua sa gamme de produits. Depuis des décennies, Fluidfilm s’applique dans l’industrie maritime entre autre comme protection des bateaux contre la rouille et les influences agressives des eaux de mer. Aujourd’hui, le produit s’a prouvé comme produit préféré contre la rouille dans une multitude d’autres industries. Fluidfilm : - pénètre dans tous les creux, même en hauteur ; - réactive des vieilles couches de protection séchées (comme des couches Tectyl) et pénètre dans tous les creux et fissures en y arrêtant la rouille présente ; - un lubrifiant supérieur pour toutes les pièces mobiles ; - pénètre la rouille et repousse l’humidité et y forme une barrière durable contre l’humidité et l’oxygène ; - ne se sèche pas et reste toujours actif ; - peut être utilisé sur de la rouille et arrête la détérioration ; - facile à utiliser; - ne contient pas de solvants et respecte l’environnement. Permafilm est le produit idéal de protection des bas des caisses, châssis, intérieur des ailes et suspensions. Permafilm : - sèche sans se dessécher ; - pas de retrait ; - facile à utiliser ;

- forme une couche protectrice légèrement flexible contre les saletés et cailloutis. Entretemps l’équipe de Piet Vanhee fit une démonstration de techniques de réparation. Spot-repair d’un pare brise, débosselage sans devoir peindre, polissage. Les membres avaient l’occasion de faire vérifier le CO2 et le HC de leur véhicule. Les réglages nécessaires furent fait par un mécanicien expert. La possibilité de faire examiner sa voiture par le Centre de diagnose mobile du VTB/VAB fut utilisée par une quinzaine de membres. Piet Vanhee a plus de 20 ans d’expérience en : - travaux de peinture ; - alignement ; - réparateur reconnu ; - débosseler sans peindre ; - service pneus ; - partenaire Bosch Car Service. Piet dispose également divers véhicules de remplacement, qui peuvent être mis à disposition pendant toute la réparation. Petite information : Piet a déjà restauré plus de 40 Amazon, bonne info pour ceux qui cherchent un professionnel… Entre les diverses démonstrations, les membres pouvaient choisir entre diverses boissons chaudes et froides et d’un excellent sandwich du boulanger Bossu. L’activité fut clôturée par un toast à l’Absolut, après lequel tout le monde rentra calmement et apaisé à domicile. Vu les réactions qui suivirent, cet activité a été très appréciée et est certainement apte à être rééditée.

Piet Vanhee bvba Begoniastraat 42b 9810 Eke-Nazareth Tel 09/385.64.10 Fax 09/385.68.32 [email protected] www.pietvanhee.be

Fluid Film België Kasteelstraat 5 B-3360 BIERBEEK Fax 016/46 09 21 Tel. 0495/59 25 47 [email protected] www.fluidfilm.be

Booij Trading Car Parts Dikkelsebaan 7 9630 Dikkele Tel/Fax 055/49 6015 [email protected]

VTB/VABkeurinscentrum Begoniastraat 44 9810 Eke-Nazareth

Patisserie Bossu Drapstraat 14 9810 Nazareth Telefoon: 09/385 42 57

37 u i t l a at 1 0 1

uitlaatklep la soupape d’échapement

Krijgen alle leden zo’n boek ? Ook de nieuwe leden die dit jaar toetreden ?

Gisteren stak de uit laat in de Heb het n bu og niet h elemaal g s. de moois elezen, m te ooit. aar lijkt (é Bravo Ste én van) f! Mooi dat Paul Malf ro schrijven , hij heeft ot terug iets heeft willen een vlotte pen. Guido

Wat gisteravond betreft: goed geregeld en een zeer mooie opkomst; chapeau.

Proficiat m et het boek !

Guy Verm ant r. ze ij w eg w p de de bijeenag fier zijn o gekregen op en Onze club m rd o o w e lovend ing NL. Alleen maar 700 verenig o lv o V e d komst van t. eken verkoch aar Jean Pierre. Heb er 6 bo n en ak ik overm Het geld zal Félicitations po ur l’a soirée de . en et bon voeux ro et g 25 ans du club Hartelijke , c’était très bien . Hedwig à bientôt, salu tation Olivier

en, Beste vriend

ik heb gisteravond het boek Wegwijzer in ontvangst genomen en vind het een prachtig naslagwerk, goed leesbaar maar spijtig dat het geen hardback / gebonden exemplaar is geworden. In dat geval zou het er nog een ander prijskaartje aan hebben gehangen waarschijnlijk.

PS: Als ik had geweten dat het zo een professioneel product zou worden was een advertentie een zeer goede investering geweest, maar achteraf is het altijd gemakkelijk.... Jos Willemsen

Président, rzitter, Cher Geachte Voo s os publié dan l’avant-prop et ge sa es ton m Merci pour ir embre 2008. t de mainten éc d e ste avant tou Uitlaat d re n es io if at an ci m so des tre as d’organiser Le but de no et es at tr ét u ’a it d fa is en par CB et les am nos Volvos dèles de VC fi s le s u to ù tations o le r. t se retrouve fectivement pays peuven us devons ef o n , it rg su me le cap. Si un problè aet maintenir le b m ub et que ch se en utenons le cl résoudre so e s di u ’s o to n fo e to u de q fo n van ré rier. Bij het nalopen gemerkt dat er ee t. Sois bien assu inscrite sur mon calend e, gekregen heb ik de 480 ontbreek b n he ra va g l fut superb 4 se A ru ve t n te u aa io en D n rm er u fo ez ) ré kt e r ik gist ch er u ke q m n ar ge A m ne la ente ouvelia archief ” (zo nnée prochai rlaat met perman ption du N ve l’a ce on à ré re s uit het “Volvo D ci a de ’i -it L an st D of po ijzer. d van pourra tdekt dat een ur le Wegw iets wat in de tij t enrichie, o is p en it D m ci . le st Verder heb ik on er el ee m w tu ge en sheets is bezig cophone, év op de plastic dia rste version fran ee de in . f is ie l ut be fo ra d le wer . toch niet meer to à la publier. van Robbert Jan er être préparée pour t’aider (nvdr: de naam t toch wel een ze s di en u er is o st n s) gi r se r cu te su ex fla r te Na de Comp waarvoo egwijzer vermeld, d moeten zijn. ha en ur 200 ex. Van de W be ge k lij wat een feeste d recht te zetten? spijtig einde aan Amitiés en de kortste tij nn bi t di en ag vr k UROIR oo n da je ik Mag Michel DUC Groeten a Robbert Jan Vera Eerst en vooral ge feliciteerd met he t Duvel-evenem Zelden heb ik zo ent. veel leden zien op draven. Misschien moe ten we meer br ouwerij-evenem organiseren !? ;-) enten Ook bravo voor Manu voor de ge slaagde speech. Wegwijzer : bij een project van die omvang is he illusie te denken t een dat het eindresu ltaat perfect is. steeds iets voor Er zal verbetering vatb aar zijn. En er w fouten gemaakt, orden ja, maar dat is nu eenmaal eige mensen. En dat n aan gebeurt onopzette lijk. Staar je dus blind op wat er ni niet et in orde is, maa r kijk naar wat er goed is, en dat is wel in dit geval, heel wat! Wat niet wegneem t dat, indien de m ogelijkheid er is, leuk is als fouten het opgelost kunnen worden. Guido


Graag wil ik iede re medewerker en vooral Stef fe teren voor het licimooie resultaat “w egwijzer” dat on immense tijdsdr der uk in elkaar ge bokst is. Het re mag gezien wor sultaat den en zal na N ationaal ook wel Internationale al eens lures kunnen he bb en. Dus laat even negatieve achter het wege. Fouten gebe uren er immers Laat dit geen do altijd. mper worden op het nieuwe boek elke VCCB’er fie waar r mag op zijn. Micha

et een grote e activiteit m gd aa sl ge er ze ag l.l. te Eke. Het was een emers) zaterd n el de ongelijk. 0 (4 st opkom k de afwezigen oo er hi en dd ha ekomst! Zoals dikwijls teiten in de to vi ti ac t or so t di Graag nog van r ieuwe) bestuu (n t he n aa Bravo

l e g e n d b o u c l e s d e s pa

Huitième succès pour

Patrick Snijers, the best of Spa

L

a quatrième édition des Legend Boucles de Spa restera certainement dans les annales comme celle de nombreux records: de participation d’abord avec 246 voitures au départ. D’affluence du public ensuite avec plusieurs dizaines de milliers de spectateurs bravant le froid pour assister à un grand show. Et enfin grâce à cette 8e victoire histoire de Patrick Snijers qui, comme il était écrit sur sa légendaire Porsche 911 Gr.4, est bien le “best of ” Spa. De la glace vive en matinée à Creppe et Stoumont, beaucoup de neige à Ster et dans la Clémentine, mais du soleil durant toute la journée du samedi, les conditions étaient quasi idéales pour un rallye hivernal. Comme à la glorieuse époque des “Routes Blanches”, un public conquis a assisté à un festival de glissades et de sorties de route, heureusement toutes sans gravité. Un premier point très positif pour l’organisateur Pierre Delettre, comblé de bonheur. Pierre Delettre a aussi été impressionné par le monde: “Je passais dix minutes avant les concurrents et je n’avais plus vu autant de foule depuis le milieu des années 80.” Il faut dire que l’affiche était alléchante. Et même si toutes les vedettes étaient là avant tout pour s’amuser, la plupart des ténors se sont pris au jeu. En début d’épreuve, la glace fondant au rythme des passages de voitures en pneus neige non cloutés a offert d’énormes surprises. Ainsi, le premier leader de l’épreuve s’appelait Patrick... Philips, avant-dernier à s’élancer en Legend aux commandes de sa petite VW Polo. Puis ce fut au tour du spectaculaire Alfred Vahsen de mener durant une RT avant de céder le relais à la petite Mini du Maxi François de Spa. Réellement impressionnant sur un terrain convenant parfaitement à sa “bombinette”, le régional de l’étape conserva la tête de l’épreuve

jusqu’au premier passage réel dans l’étape très longue (17 km) et très rapide de Stoumont. Là, Markku Alen frappa un grand coup au volant de sa Porsche. “Il m’a réellement bluffé,” s’exclamait Stéphane Prévot vivant un rêve éveillé aux côtés du grand Nordique. “La glisse, c’est son truc. A Stoumont, il a disputé une spéciale parfaite en roulant à vue et on a fait le scratch 12 secondes devant Snijers.” Hélas, quatre spéciales plus loin, dans Ster, le moteur de la 911 louée chez Tuthill se mit à tourner sur trois cylindres. “Un culbuteur était cassé, on perdait de la puissance et on a préféré en rester là plutôt que de risquer de tout casser pour finir douzième” racontait Markku déjà partant pour 2010. “Je veux absolument gagner ce rallye. Et convaincre d’autres Finlandais de venir. Je me suis vraiment bien amusé. Sauf quand Marc Duez m’a bloqué durant sept kilomètres dans Ster. C’était le Trophée Andros. J’étais plus vite que lui mais il ne voulait pas me laisser passer. Stéphane s’excitait. Mais je lui ai dit: calma calma, c’est de l’historic.” C’est lors du deuxième passage dans Ster que le rallye se joua donc avec le début des soucis moteur d’Alen et la petite sortie de Marc Duez, alors deuxième à 17 points du Finlandais, perdant un temps précieux dans un mur de neige. Auteur d’un super chrono au même moment, Patrick Snijers ayant le désavantage d’ouvrir la route n’avait dès lors plus qu’à se laisser glisser vers son 8e succès aux Boucles de Spa, le deuxième consécutif en Legend en compagnie de Wim Soenens: “Cela n’a pas été une victoire facile en raison des conditions météorologiques et de la concurrence. Je me suis battu comme à la belle époque avec Marc et Markku. Le plaisir était le même que dans les années 80. J’ai déjà dit à Pierre Delettre que je suis le premier engagé pour 2010! Spa, c’est mon rallye” 39 u i t l a at 1 0 1


Achtste succes voor

Patrick Snijers, the best of Spa

D

e vierde uitgave van de Legend Boucles de Spa liet ettelijke records sneuvelen. Zo stonden er uiteindelijk maar liefst 246 wagens aan de start, zagen we tienduizenden toeschouwers op de RT’s en last but not least schreef Patrick Snijers de wedstrijd voor de achtste maal op zijn naam. Aan boord van een Porsche 911 Groep 4 won hij en hij is nu zonder twijfel Mister Boucles. De winterse omstandigheden maakten het de deelnemers er echter niet makkelijker op. ‘s Morgens lagen de proeven van Creppe en Stoumont er zeer glad bij, de Clémentine en Ster zagen wit van de overvloedige sneeuw, terwijl de proef op het militaire domein van Luik zeer modderig was. Maar heel de dag genoten de toeschouwers wel van een prachtige winterzon en de wedstrijd zelf verliep zonder ernstige incidenten, wat Pierre Delettre toeliet een positieve balans op te maken. Pierre Delettre was ook onder de indruk van de menigte. “Ik kwam tien minuten voor de wagens zelf door en dacht dat ik terug in de jaren ‘80 aanbeland was.” Maar met de gegeven startlijst en het feit dat de grote tenoren toch in de eerste plaats voor het spektakel reden, waren daar zeker niet vreemd aan. De wedstrijd zelf dan. De eerste leider van de dag was verrassend genoeg Patrick... Philips, als voorlaatste gestart aan het stuur van een kleine VW Polo. Vervolgens schoven Alfred Vahsen en de Mini van Maxi François de Spa naar voor. de Spa hield de leiding in handen tot de eerste echte doortocht aan Stoumont, een snelle RT waar hij de leiding aan Marku Alen diende te laten. De Fin deed er verbluffende dingen... “Ik was onder de indruk”, liet zijn co Stéphane Prévot zich na de RT ontvallen. “Hij is een man van sneeuw en ijs en zette Patrick Snijers er op 12 seconden, toch wel een grootse prestatie.” 40 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

Jammer genoeg draaide de motor van de 911 uit de ateliers van Tuthill enkele proeven later nog maar op 3 cilinders, te weinig om de rally verder te zetten. “We verloren vermogen en wilde de motor niet stuk rijden of ergens te midden het veld eindigen”, vertelde Marku, die volgend jaar weer van de partij wil zijn. “Ik wil hier echt winnen. Ik ga ook de andere Finnen overtuigen om naar hier te komen. Ik heb me echt geamuseerd, behalve toen Marc Duez me, tijdens de proef van Ster, zeven kilometer lang ophield. Stéphane werd er nerveus van, vooral omdat wij sneller waren, maar ik ben er filosofisch onder gebleven. Het is uiteindelijk vooral het plezier dat hier telt.” Op het ogenblik van de opgave van Alen ging Duez dan even van de baan en verloor ook kostbare tijd. Hierdoor kon Patrick Snijers, auteur van een prachtige chrono op de tweede passage van Ster, naar de leiding doorstoten. Hij sloeg een kloof en kon zijn achtste zege, de tweede op rij aan de zijde van Wim Soenens veilig stellen. “Het was zeker geen makkelijke zege, vooral gezien de sterke concurrentie en de winterse omstandigheden. Maar ik heb me echt geamuseerd en Pierre Delettre weet al dat ik volgend jaar terugkeer. Dit is mijn rally!” De Escort RS1600 van Stouf werd achtste, vader en zoon de Mevius negende, na een besttijd op de militaire zone van Saive. Hun Mazda RX7 was zeker niet de makkelijkste wagen om te besturen. Ze bleven Chris Van Woensel en de Porsche Groep 3 van François Duval net voor. Die laatste was wel wat ontzet over voorbereidingen van sommige van zijn collega’s. “Ik denk dat ik één van de weinige was die het parcours niet verkend heeft. Op de militaire basis en in Theux zaten we vooraan, voor het overige was het, zeker zonder handrem, niet makkelijk. Maar volgend jaar wil ik het team van Christian Kelders en de Porsche Groep 4 zeker vervoegen.”


Outre les malheureux abandons de Fred Bouvy (touchette RT5), Robert Droogmans (incendie RT7), Steve Vanbellingen (moteur RT4), Guy Colsoul (retrait volontaire), Pol Lietaer ou Hubert Deferm, on retiendra encore la victoire en surclassement en Classic (50 km/h) de la Porsche 911 d’Alain Lopes et Joseph Lambert, à peine descendus de leur podium du Monte-Carlo (la Cortina de Verhelle et la BMW de Chaballe complètent le podium, tandis que les présentateurs télés Jean-Louis Lahaye et Didier de Radiguès se classent respectivement 27e et 45e), et la 97e position de la Talbot Lotus Gr.2 de Guy Fréquelin. Arrêté par des soucis de pompe à essence à Stoumont, l’ex-vice-champion du monde a insisté pour que son équipe répare afin qu’il puisse disputer la dernière boucle nocturne afin de profiter encore de cette ambiance magnifique. Et le grizzly lui aussi a promis de revenir. Plus que 364 fois dormir avec la prochaine édition des Legend Boucles de Spa...

Le classement final Legend:

1.Snijers-Soenens (Porsche 911) en 867,42; 2. Van de WauwerMarnette (Lancia Beta Monte-Carlo) à 84,33; 3. Duez-Muth (Opel Manta 400) à 116,02; 4. Munster-Hansen (Porsche 911) à 119,54 ; 5. De Spa-Grogna (Mini Cooper) à 130,98

Le classement final Classic:

1. A. Lopes-Lambert (Porsche 911) 375,75 ; 2. Verhelle-Thirionet (Ford Cortina GT) à 94.77 ; 3. Chaballe-Delvenne (BMW 2002) à 282.51 ; 4. Gengou-Gathy (Volvo 142) à 319,45 ; 5. De Biolley-Lesuisse (Porsche 356C) à 324,55

Jammer genoeg waren er ook opgaven, onder meer voor Fred Bouvy (ongeval RT5), Robert Droogmans (brand RT7), Steve Vanbellingen (motor RT4), Guy Colsoul (vrijwillige opgave), Pol Lietaer en Hubert Deferm. Onthouden we zeker ook nog de zege in Classic (50 km/u) van Alain Lopes en Joseph Lambert in een Porsche 911. Zij kwamen net terug uit de Monte-Carlo (de Cortina van Verhelle en de BMW van Chaballe stonden mee op het podium). Last but not least was er de Talbot Lotus Gr.2 van Guy Fréquelin. De Fransman kende problemen met de benzinepomp in Stoumont en reed uiteindelijk nog een nachtelijk lus om van de ambiance te genieten. Ook hij wil over 364 dagen terugkomen...

Uitslag Legend:

1.Snijers-Soenens (Porsche 911) en 867,42; 2. Van de WauwerMarnette (Lancia Beta Monte-Carlo) op 84,33; 3. Duez-Muth (Opel Manta 400) op 116,02; 4. Munster-Hansen (Porsche 911) op 119,54 ; 5. De Spa-Grogna (Mini Cooper) op 130,98;)

Uitslag Classic:

1. A. Lopes-Lambert (Porsche 911) 375,75 ; 2. Verhelle-Thirionet (Ford Cortina GT) op 94.77 ; 3. Chaballe-Delvenne (BMW 2002) op 282.51 ; 4. Gengou-Gathy (Volvo 142) op 319,45 ; 5. De Biolley-Lesuisse (Porsche 356C) op 324,55

VOLVO Ingeschreven - Inscrits Classics ?

1966

VOLVO 123 GT

1800

LEONARD Vincent (B)

THOMAS Jean- Pierre (B)

205

1963

VOLVO PV 544

1800

ADRIAENS Serge (B)

TOUSSAINT Michel (B)

244

1968

VOLVO Amazone

1800

BLANDIAUX Yves (B)

BONIVERS Sylvain (B)

247

1969

VOLVO 140

2000

SCHYNS Jean- Paul (B)

BINET André (B)

243

1969

VOLVO Amazon 122S

2000

CLAESSEN André (B)

GATZ Philippe (B)

209

1968

VOLVO 142

1800

GENGOU Eric (B)

GATHY Didier (B)

270

1968

VOLVO 142 S

2000

NAUDEAU Alexandre (B)

CLAESSENS Jean- Denis (B)

276

1975

VOLVO 242

2127

FRANSOLET Benoit (B)

BRAKEN Jean- Philippe (B)

249

1957

VOLVO PV 444

2000

MARTENS Jean- Jacques (B)

PISANE Stéphane (B)

132

1966

VOLVO Amazon

2000

LAMY Bernard (B)

LAMY Julien (B)

148

1972

VOLVO 144 S

2000

GLAUDE Christian (B)

GLAUDE Sébastien (B)

76

1982

VOLVO 240 Turbo

3570

GLUCKMANN Emmanuel (B)

GLUCKMANN Tom (B)

Legend

41 u i t l a at 1 0 1

Jan TROCH specialist Swedish Oldies

Restauraties - Mechaniek Tuning - Onderdelen en depannages Kerkstraat 1, 9260 Serskamp Tel. 09/369 23 71 Gsm 0476/64 58 19 E-mail: [email protected]

Classic Volvo Dealership Volvo Club of America member with 33 years of Volvo car experience Providing classic Volvos and parts for owners worldwide - California cars delivered to Belgium - Repair parts delivered to Belgium - Digital pictures and detailed analysis - Expert evaluations of classic Volvos - Specialize in the P1800 models - Technical and cosmetic consultation

Visit our web sites: www.iROLLmotors.com, volvo-1800.com Contact Mike Dudek: [email protected] or 00-1-408-847-1544

AutoService Aalst VOLVO

Specialiteit BE 463.727.405

Recente tweedehands Volvo’s

Volvo onderdelen, nieuw en tweedehands, vanaf 1990 [email protected] • www.autoserviceaalst.be Gentsesteenweg 79, 9420 Erpe-Mere

Nieuw: nationaal en internationaal vervoer en takeldienst 42 Vo lvo C l a s s i c C lu b B e l g i u m

b.v.b.a.

43 u i t l a at 1 0 1

Foto: otografie.nl

VOLVO VOLVO ONZE ONZE PASSIE, PASSIE, SINDS SINDS 1967! 1967! Een Eenteam teamvan van45 45enthousiaste enthousiastemedewerkers, medewerkers,met met40 40jaar jaarexclusieve exclusieveVolvo Volvoervaring ervaringen enpassie. passie.Of Ofhet hetnu nugaat gaatover over een eennieuwe, nieuwe,tweedehands tweedehandsof ofklassieke klassiekeVolvo, Volvo,bij bijons onsbent bentuusteeds steedsaan aanhet hetjuiste juisteadres. adres.Zowel Zowelop ophet hetgebied gebiedvan van aankoop, aankoop,onderhoud onderhouden enherstellingen, herstellingen,alsook alsookvoor vooreen eenvlotte vlotteonderdelenvoorziening onderdelenvoorzieningzowel zowelvoor voorjonge jongeals alsklassieke klassieke Volvo’s. Volvo’s.Bovendien Bovendienbeschikken beschikkenwe westeeds steedsover overeen een100 100tal taltweedehands tweedehandsVolvo’s. Volvo’s.

Antwerpsestwg Antwerpsestwg271 271 2800 2800Mechelen Mechelen 015 01529 2925 2525 25

WWW.VERMANT.BE WWW.VERMANT.BE--WWW.USEDVOLVO.BE WWW.USEDVOLVO.BE

Sint-Jozefstraat Sint-Jozefstraat14 14 2840 2840Rumst-Reet Rumst-Reet 03 03880 88055 5555 55

Puursestwg Puursestwg380 380 2880 2880Bornem Bornem 03 03890 89000 0050 50

2942 CLASSIC CLUB BELGIUM

Recommend Documents