de Dukenburger En verder: Walaaleeye Vierdaagse in Weezenhof Wijkmanager Marjo van Ginneken Duizenden libellen

de Dukenburger Info-magazine voor Dukenburg

3e jaargang nr. 5 - juni/juli 2010

En verder: Duizenden libellen

Walaaleeye Vierdaagse in Weezenhof Tolhuis-Teersdijk Zwanenveld Lankforst Meijhorst Aldenhof Malvert Weezenhof

Wijkmanager Marjo van Ginneken

De Zevensprong

Colofon De Dukenburger is een onafhankelijk blad voor het stadsdeel Dukenburg. Het verschijnt negen keer per jaar. Het blad wordt gratis verspreid. De Dukenburger is mede mogelijk gemaakt door de gemeente Nijmegen en de werkgroep Communicatie van De Zevensprong

Adres

Meijhorst 70-39, kamer 1.093 6537 EP Nijmegen Telefoon: (024) 344 96 95 E-mail: [email protected] Internet: www.dedukenburger.nl

Redactie

René van Berlo (hoofdredacteur) Hans van Gennip Janwillem Koten Bart Matthijssen Hette Morriën Theo Vermeer

Foto’s Ron Disveld (www.fotoxtra.nl) Laura Derkse (www.lauraderksefotografie.nl) Robbin van Turnhout (www.robbinvanturnhout.nl) Bart Noordijk en anderen (zie bij de artikelen)

Cartoons Erik Treffers

Vormgeving

René van Berlo Peter van den Braak

Contactpersonen

Tolhuis-Teersdijk: Jacqueline Veltmeijer Zwanenveld: René van Berlo Lankforst: Jos van Broekhoven Meijhorst: José Sol Aldenhof: Caren van Dijk Malvert: Helmie Cornelissen Weezenhof: Gaby Petermann De Zevensprong: Hans Veltmeijer

COMMENTAAR

Calimero af Jarenlang hadden Dukenburgers het gevoel dat ze aan de achterste mem hingen. Ze vonden dat de aandacht van de gemeente en de pers zich beperkte tot de oostzijde van het kanaal. Dukenburg was kennelijk een brug te ver. Sinds de zeventiger jaren heet zoiets ‘Calimerogedrag’, genoemd naar het kuikentje uit een tekenfilmserie. Zijn beteuterde uitspraak was: ‘Zij zijn groot en ik is klein, en da’s niet eerlijk, o nee.’ Het was geen teken van zelfvertrouwen. En, wie zich als Calimero gedraagt, wordt ook als Calimero behandeld. De klager werd dus bevestigd in zijn eigen gelijk. Is het u ook opgevallen? Er wonen geen Calimero’s meer in Dukenburg! Ons stadsdeel blaakt van het zelfvertrouwen. Onze bewoners zijn de best georganiseerde van de stad. Ze bereiken ook veel. Het duidelijkste was dat toen de gehele gemeenteraad de kant van de bewoners koos in het project ‘Hart voor Dukenburg’ en het college van B en W een nederlaag leed. Er ontstaat steeds meer een ‘Dukenburg-gevoel’. Dat komt mede door ons blad, dat niet alleen voor u, maar ook door u wil zijn. Dus als iemand tegen u zegt dat u aan de andere kant van het kanaal woont, geef dan als antwoord: ‘Jij woont aan de andere kant van het kanaal!’ De redactie

Nijmegen1 digitaal RTV Nijmegen1, de lokale publieke omroep van Nijmegen, is ook digitaal te ontvangen via de mediabox van UPC. Nijmegen1 zit op kanaal 715, in het rijtje van de regionale omroepen. RTV Nijmegen1 is daarmee de eerste lokale omroep in Nederland die via UPC digitaal wordt doorgegeven. Inmiddels kijkt zo’n zestig procent van de inwoners in Nijmegen digitaal televisie. UPC is hier de grootste aanbieder. Vorig jaar al is XMS begonnen met de digitale doorgifte van het signaal van RTV Nijmegen1. De zender blijft ook via de kabel van UPC te zien. De Dukenburger werkt samen met RTV Nijmegen1. In de normale uitzendingen is vaak aandacht voor gebeurtenissen in ons stadsdeel. Dagelijks is er een tekstpagina op tv met nieuws uit Dukenburg. Eind juni gaat deze vanwege de vakantieperiode een tijdje uit de roulatie. In de loop van augustus keert de tekstpagina van de Dukenburger weer terug.

ERIK TREFFERS

Zakelijk manager Peter van den Braak

Drukwerk

Senefelder Misset Doetinchem

Oplage

12.000 stuks

Bezorging

Op alle adressen in Dukenburg met uitzondering van de adressen met een NEE-NEE-sticker door Tip Top Verspreidingen bv. Klachten over bezorging: telefoon (0485) 31 90 50 of e-mail: [email protected]. Het blad is gratis verkrijgbaar bij Bibliotheek Zwanenveld, Informatheek Meijhorst, Hubo Malvert en Spar Weezenhof

Volgend nummer

Verschijnt op woensdag 1 september 2010

Foto voorpagina

Wijkmanager Marjo van Ginneken in park de Geologenstrook in Zwanenveld (Foto: Ron Disveld)

2

de Dukenburger - juni/juli 2010

In dit nummer:

NIEUWS UIT DE WIJKEN

Wijkmanager Marjo van Ginneken

Dukenburg algemeen 19

Marjo van Ginneken is sinds 1 januari wijkmanager van Dukenburg. Ze is de opvolgster van Eric van Ewijk, die nu wijkmanager is in Nijmegen-Oost en het Stadscentrum. Wat is Van Ginneken in Dukenburg opgevallen en waar wil ze naar toe?

Tolhuis-Teersdijk

20

‘Mijn taak is om mensen bij elkaar te brengen door de communicatie te bevorderen.’

Zwanenveld

22

Lankforst

24

Meijhorst

26

Aldenhof

28

Malvert

29

Weezenhof

30

De Zevensprong

32

4 Thuiszorg

Vierdaagse in Weezenhof

Op de woensdag- en vrijdagochtend wandelt het Vierdaagselegioen voor dag en dauw door de Weezenhof. Een vorige jaargang liep uw verslaggeefster het tracé mee…

6 7 Somalische vereniging Walaaleeye Veel mensen weten niet wie de Somaliërs zijn, laat staan dat ze weten waar Somalië ligt en wat er aan de hand is. Veel Somaliërs zijn gevlucht vanwege de voortdurende oorlogen, onder andere naar Dukenburg. Ze hebben zich verenigd. Een gesprek.

En verder:

11 Het taboe rond kanker

Libellen en waterjuffers

12

16

Schroom in deze zaken is verkeerd en kost mensenlevens de Dukenburger - juni/juli 2010

Column Guus Kroon Vier vragen aan Frans van Schaik Huurwoningen in Dukenburg Analyse Kamerverkiezingen Column Qader Shafiq Column Joska van der Meer Goudsmid Peter Kersten Sportpagina: De Batavier Kunst en cultuur Voetgangerslicht staat op groen Dag van Lindenholt op 27 juni DIVA A Salaam Cup Veilig Wijk Team Meijhorst Talis sponsort SOR Agenda StAAD Belangrijke nummers Oude tekst van Dukenburg Foto van de maand Babbels en krabbels

8 8 9 10 13 14 14 15 18 34 35 35 36 36 37 37 38 38 39 39 40 3

Marjo van Ginneken nieuwe wijkmanager van Dukenburg

‘Mijn taak is om mensen bij elkaar te brengen door de communicatie te bevorderen’ Welke positieve ervaringen heb je de eerste maanden in Dukenburg gehad? Wat zijn de sterke kanten van het stadsdeel? ‘Ik ben heel open en prettig ontvangen. Men heeft verwachtingen van mij. Dat is heel aangenaam en ik voel me dus al aardig thuis. Ik profiteer daarbij erg van het goede voorwerk van Eric van Ewijk.’

Actieve bewoners

Marjo van Ginneken is sinds 1 januari wijkmanager van Dukenburg. Ze is de opvolgster van Eric van Ewijk, die nu wijkmanager is in Nijmegen-Oost en het Stadscentrum. Wat is Van Ginneken in Dukenburg opgevallen en waar wil ze naar toe? Je was pas kort wijkmanager van NijmegenNoord. Hoe is het gekomen dat je in Dukenburg benoemd bent? ‘Een belangrijke reden is dat men dacht dat deze taak mij goed zou liggen. In tegenstelling tot Noord, waar veel van mijn aandacht uitging naar de fysieke infrastructuur (wegen, rioleringen, bushaltes), is voor Dukenburg met name de sociale infrastructuur van groot belang. Dat is een kolfje naar mijn hand. Mijn taak is om mensen bij elkaar te brengen door de communicatie te bevorderen.’ ‘Het eerste wat me opviel is dat Dukenburg veel aardiger is dan het imago dat dit stadsdeel ten onrechte heeft. Het stadsdeel bruist meer dan ik verwachtte. De wijkcentra hebben hier veel belangstelling; er is veel te doen. Ook met de jeugdcentra gaat het goed. Zo is het onlangs geopende jongerencentrum in Zwanenveld nu al een doorslaggevend succes. Daarnaast werd ik getroffen door het uitgebreide, goed ontwikkelde sociale netwerk. Veel mensen 4

dragen Dukenburg een goed hart toe. Dat geldt niet alleen voor het professionele maatschappelijke middenveld: politie, jeugdbegeleiders, (openwijk)scholen, Inter-lokaal, Tandem en dergelijke. Ook de woningbouwcorporaties doen veel aan wijkverbetering. Daarnaast zijn er veel vrijwilligers die vaak een grote mate van deskundigheid hebben.’ ‘Het netwerk is zo complex dat ik de tijd moest nemen om al die mensen goed te leren kennen. Maar ik moet zeggen dat dat razendsnel gaat. De functie van een wijkmanager is die van bruggenbouwer tussen mensen en instanties en tussen de mensen onderling. Een wijkmanagers is ook de ogen en oren van het stadsbestuur. Ik moet weten wat er leeft onder de bewoners en zorgen dat hun wensen en problemen bekend zijn bij de gemeente. Anderzijds werk ik uiteraard binnen de bestuurlijke kaders die de politiek vaststelt. Ik kan de bestuurders goed voorlichten over hoe maatregelen vallen en wie bij de implementatie het beste kunnen worden ingeschakeld. Kortom, ik probeer het proces tussen overheid, wijkbewoners en andere instanties zo goed mogelijk te regisseren. Uiteindelijk neemt het bestuur een beslissing. Daar zal niet altijd iedereen gelukkig mee zijn, maar je kunt het niet iedereen naar zijn zin maken.’

‘Een tweede verrassing was dat er een goede participatiestructuur is. Er zijn actieve bewonersplatforms die vrijwel zelfstandig en meestal competent functioneren. Sommige platforms hebben wat extra aandacht nodig. Dan is er het bestuurlijke convenant met De Zevensprong, dat als kapstok dient voor een stadsdeelbrede bewonersparticipatie. Tot slot zijn er diverse werkgroepen, zoals Groen en Ouderen, die op stadsdeel- en wijkniveau heel goed werk doen. Ik merk echter ook dat zo’n stevige structuur het risico van starheid met zich meebrengt. Ik vind flexibiliteit als het gaat om bewonersparticipatie heel belangrijk. Ook wijkbewoners die niet in bewonersorganisaties actief zijn, moeten zelf aan het woord komen als maatregelen voor hen van belang zijn.’ ‘Een derde punt is de uitstekende communicatiestructuur. De Dukenburger is een blad waar het stadsdeel trots op kan zijn. Er zijn enkele bijna professionele websites die het wijknieuws actueel, deskundig en verantwoord brengen.’ ‘Een vierde sterk punt is het stadsdeel zelf, met al dat mooie groen. Dukenburgers hechten erg aan dit groen. Wil je daar wat aan veranderen, dan vind je veel boze buurten op je weg. Gelukkig staat in het nieuwe coalitieakkoord dat het nieuwe college het Groenplan Dukenburg gaat uitvoeren.’ Welke zwakke punten heb je gesignaleerd? ‘Dat zijn de communicatie, de verbrokkelde sociale wijkstructuur en inherent daarmee samenhangend de jeugdoverlast. Hoewel er een goede communicatiestructuur is, zijn toch nog enkele verbeteringen mogelijk. Bereiken we wel iedereen met de huidige middelen? Lezen Jan en Truus uit de 36e straat de Dukenburger wel? Kijken Ahmed en Fatima in de 56e straat wel eens op de site van De Zevensprong? Welde Dukenburger - juni/juli 2010

onverwachte bomenkap, ongewenste projectontwikkeling et cetera), zie je vaak dat buurten zich snel en goed weten te organiseren.’

Jeugdoverlast

‘Mijn hoofdzorg is de jeugdoverlast. Vorig jaar was dit een brandend probleem, letterlijk en figuurlijk. De overlast op straat is slechts het topje van de ijsberg. De kern van het probleem zit vaak achter de voordeur. Door verschillende oorzaken kunnen gezinnen ontsporen zonder dat men dit beseft. Jongeren vluchten dan de straat op en veroorzaken overlast en gevoelens van onveiligheid in de buurt. Een goede mogelijkheid om dit aan te pakken is met de drie zetjes: zoet, zuur en zorg. Zoet is dat we de jongeren iets bieden, bijvoorbeeld een speelplaats, een jeugdhonk, een sportvereniging. Het zuur is dat men, zodra ze over de schreef gaan, de raddraaiers stevig en justitieel aanpakt. Maar het zwaartepunt moet liggen bij de zorg voor de gezinnen waar deze jongeren uit komen en waar de nood heel hoog is. Het gaat om multi-probleemgezinnen die te maken hebben met onder meer schulden, werkloosheid, criminaliteit, geweld en psychiatrische problemen. In Dukenburg zijn ongeveer tweehonderd van deze probleemgezinnen. Die zullen we moeten begeleiden. Dat kost tijd en geld, Maar wanneer je deze kosten niet maakt en niet vroegtijdig de interne huiselijke brandjes blust, dan ben je te laat en kost het je aanzienlijk meer aan vernielingen, criminaliteitsbestrijding en buurtoverlast. We hebben dus geen andere keus.’

Marjo van Ginneken: ‘De functie van een wijkmanager is die van bruggenbouwer tussen mensen en instanties en tussen de mensen onderling.’ ke rol speelt de Informatheek? Is differentiatie nodig in de communicatie? Wij doen momenteel een onderzoek hoe dit kan worden verbeterd. De werkgroep Communicatie van De Zevensprong wordt daarbij een belangrijke gesprekspartner.’

Verbrokkelde samenleving

‘Een tweede grote zorg is de verbrokkelde samenleving. Veel buurten hebben nauwelijks samenhang. Mensen zoeken hun netwerken meer op internet dan dat ze bij wijze van spreken met buurtgenoten een kopje thee drinken. We zullen naar zorgzame buurten moeten toede Dukenburger - juni/juli 2010

groeien. Wat dat betreft vind ik de bezuinigingen die op ons afkomen niet alleen een zorg, maar ook een kans. Omdat voor een aantal taken minder geld beschikbaar is, zullen mensen meer hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen en hun creativiteit moeten aanboren. Denk bijvoorbeeld aan meer nabuurzorg of verantwoordelijkheid voor de openbare ruimte. Mensen zullen elkaar meer moeten opzoeken. Dat versterkt de sociale cohesie in een wijk en meteen ook de verbondenheid mét de wijk. Uit de praktijk weten we dat positieve en negatieve prikkels hierbij een rol spelen. Als er iets te vieren valt of juist als er een probleem is (een

Zijn er ook leuke dingen die je op het oog hebt? ‘Over enkele jaren vieren we het 50-jarig bestaan van Dukenburg. Daar moeten we echt iets van maken. Ik vind het jammer dat Dukenburg presenteert dit jaar niet doorgaat. Inmiddels hebben zich echter al weer nieuwe initiatiefnemers gemeld! Tenslotte hoop ik dat we ook bouwkundig het stadsdeel kunnen verbeteren. Er zijn vergevorderde plannen voor een herstructurering van de maisonnettes in Malvert. Maar er zijn veel plekken die zijn aangewezen voor nieuwe ontwikkelingen, zoals de ROC- en de HAN-locaties. Die stukken kunnen gewoonweg niet te lang braak blijven liggen. Dat zou zonde zijn en bijdragen aan de verloedering van Dukenburg. Het is voor het hele stadsdeel van belang dat er extra woningen bijkomen. We hebben die massa nodig om het voorzieningenniveau op peil te houden of zelfs te verbeteren. Zonder klanten geen winkels!’ Tekst: Janwillem Koten Foto’s: Ron Disveld

5

Verpleegkundige in de wijk Margreet de Vries ‘Je kunt stukjes van problemen verlichten en oplossen’ Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, zeven dagen per week, zijn de medewerkers van de thuiszorg op pad om mensen te helpen die zichzelf (deels) niet kunnen verzorgen. Wat is hun motivatie? Wat houdt hun werk precies in? De Dukenburger sprak met Margreet de Vries. De Vries werkt bij de afdeling Thuiszorg Dukenburg-Lindenholt van de ZZG-zorggroep. De gehele zorggroep heeft ongeveer vijfduizend medewerkers. Bij thuiszorg DukenburgLindenholt werken zeventig mensen, allemaal parttimers en allemaal vrouw. Zeventien van hen doen verpleegkundige taken, de rest doet verzorgende taken. De afdeling verleent hulp aan plusminus tweehonderd inwoners.

Dukenburg en Lindenholt

De Vries: ‘Zeker tweederde van onze cliënten woont in Dukenburg. Lindenholt is een jongere wijk. Daar wonen weinig ouderen.’ Ze vindt het prima werken hier: ‘Dukenburg is niet zo anoniem als de stad. Er wonen heel veel verschillende mensen: rijk-arm, allochtoon-autochtoon. Er zijn niet veel allochtone cliënten bij de thuiszorg. Het is toch een probleem om hulp te vragen. Dat doen ze pas als ze het zelf niet kunnen oplossen, bijvoorbeeld medische of verpleegkundige handelingen.’

Werkzaamheden

‘Het begin van de dag is bij de verpleging anders dan bij de verzorging. Verzorging doet de kousen aan, doucht de cliënten, geeft medicatie en verzorgt maaltijden. Verpleging doet de verpleegtechnische handelingen, zoals insuline geven, terminale zorg bieden, wondzorg en zwachtelen van benen. Verder geven wij veel informatie over allerlei onderwerpen. Vaak doen we huisbezoeken, omdat huisartsen ons vragen de situatie in kaart te brengen ten aanzien van zelfzorg, eenzaamheid of verwaarlozing. Heel veel tijd gaat in de begeleiding en verzorging van terminale cliënten zitten, de zogenaamde palliatieve zorg. ’s Middags is er alleen verpleging. We geven opnieuw insulines en brengen mensen naar het toilet. Aan het eind van de middag begint de verzorging weer: medicijnen en eten. In de avond trekken we elastische kousen uit, kleden mensen uit zodat ze naar bed kunnen gaan. Ook dan is er wondzorg en dienen we medicijnen toe. Om elf uur ’s avonds zijn we klaar. Daarnaast is er een 24-uursdienst.’ 6

Margreet de Vries bij cliënte Fien van Berlo-Verswijveren

Roeping

Waarom hebt u gekozen voor werken in de gezondheidszorg? ‘Je werkt met mensen. Geen uur is hetzelfde. Het is een gigantisch afwisselend beroep. Je kunt stukjes van problemen verlichten en oplossen. Het is een roeping. Het zit in je. Ik ben 25 jaar verpleegkundige, de eerste twaalf jaar in het Radboudziekenhuis. De thuiszorg is veel relaxter. Je hebt tijd om uitleg aan mensen te geven.’

Leefwereld

‘Van de cliënten is ongeveer 35 procent man en 65 procent vrouw. Hun leefwereld is vaak heel klein. Wij brengen de buitenwereld naar binnen. De mensen weten het een en ander van ons. Ze leven vaak met ons mee, bijvoorbeeld bij trouwen of zwangerschap. Ik zie de cliënten vaker dan mijn collega’s. Van hen hoor ik vaak ervaringen van collega’s terug.’ Margreet de Vries woont twintig jaar in Dukenburg. ‘Het bevalt goed. Veel medewerkers wonen in Dukenburg. Het voordeel is dat je thuis kunt eten. Je kent de buurt. Het nadeel is dat je klanten tegenkomt bij het boodschappen doen.’ Ze komt dus haar werk tijdens haar vrije tijd tegen. Ongeveer dertig cliënten doen mee aan een

nieuw computersysteem: Pal 4. ‘Dit is voor mensen die niet naar buiten kunnen. Het geeft zicht op de buitenwereld. Je kunt contact opnemen met anderen, de zorgcentrale bellen en boodschappen bestellen. Er is face-to-facecontact. Zo kan bijvoorbeeld informatie-uitwisseling over bloedsuikers via het scherm gaan. Dan hoeft hiervoor niemand langs te komen.’

Vernieuwend

Er zijn meer vernieuwende initiatieven. ‘We hebben veel contact met huisartsen. In Lindenholt hebben we een spreekuur voor ze. Dat werkt echt! De drempel is laag, waardoor we makkelijk kunnen overleggen. We kunnen aangeven dat ze bij iemand langs moeten gaan, omdat er wat veranderd is. Het samen overleggen over moeilijke situaties komt vaak voor. Dat spreekuur willen we ook in Dukenburg gaan opzetten.’ ‘We zijn vooruitstrevend. We hebben bijvoorbeeld een slimme medicijndoos met ingebouwd alarm voor als ze de medicijnen niet op tijd innemen. Als ze de pillen niet innemen, gaan we controleren. We zijn laagdrempelig. Er kan heel veel, bijvoorbeeld het begeleiden van een terminale situatie thuis.’ Tekst: René van Berlo Foto: Laura Derkse de Dukenburger - juni/juli 2010

de toch al vrolijke sfeer onder de wandelaars, het loopt lekkerder en het geeft afleiding. Is het de doorbrekende ochtendzon of komt al dit publiek uit de huizen die met de voorkant aan de straat staan? Wel leuk, al die bijval. En opnieuw muziek, nu met zang van een groep grijze kuiven, te gek. Mijn Tolhuismaat: ‘Dat zijn mensen van Dukenburgs Glorie. Kijk, er gaan zelfs lopers op af.’ De koorleden zingen inderdaad een wandelaarster toe: ‘Irene, Irene, wees trots op je benen…’ op de wijs van Lenny Kuhrs Visite.

Afsnijden

Vierdaagse in de Weezenhof Op de woensdag- en vrijdagochtend wandelt het Vierdaagselegioen voor dag en dauw door de Weezenhof. Van Dageraad tot A73-viaduct worden de lopers aangemoedigd door mensen langs de weg. Een vorige jaargang liep uw verslaggeefster het tracé door de zuidelijkste Dukenburgwijk mee… met een stadsdeelgenoot. En met wandelschoenen aan! Bovenaan de Hatertsebrug zie ik ze aankomen. Fris en monter stappend, de eerste kilometers van de lange dagmars achter de rug. Vroege fietsers op weg naar de stad begroeten de lopers vriendelijk. Het voor mij eerste-beste vertrouwde gezicht blijkt geen Dukenburger te zijn. In sappig Zaans meldt meneer: ‘Maar ik slaap hier wel, hoor.’ Met zijn wijsvinger priemt hij langs de Westerkanaaldijk. ‘Daar aan de rand van het bos, bij de padvinderij!’ De volgende bekende bekent: ‘Ik loop voor de 32e keer mee, misschien dat ge mij daardoor herkent?’ De derde aangeklampte is wel bingo. ‘Ik woon op Tolhuis en je mag gerust meelopen. Haak je af in Wijchen of op de Wedren? Grapje.’

denken alleen aan de mannen. Aan ons vertellen ze dat je kunt aankloppen bij huizen met een Vierdaagsevlag, maar dat is een fabeltje. Zou hier links in het winkelcentrum misschien een wc zijn?’ Geen idee eigenlijk, misschien is het café open.

Muziek

De weg vervolgend komen muzikale klanken ons tegemoet. De Vierdaagsedeelnemer uit Tolhuis weet: ‘De bewoners van de hoek zijn heel actieve vrijwilligers, je kent ze vast wel. Elke Vierdaagse zetten ze hier een tent op en er is muziek en wat te versnaperen.’ Kinderen, die in de Vierdaagseweek altijd (al) vakantie hebben, vragen zelfs ons om een handtekening of een high five. Ik dacht dat ze alleen militairen op die manier groeten… De muziek verhoogt

‘Pas op het opstapje,’ wordt er geroepen als het wandellegioen een stukje tracé afsnijdt over het grasveld waar je lelijk over een trottoirband kunt vallen. Dat arme gras. Geen sprietje blijft overeind onder zoveel voetstappen en vrijdagochtend komt het gros nog een keer langs. Da’s dubbelop! We bevinden ons nu op de Staddijk en horen verse accordeonklanken. ‘Oh my darling Clementine.’ In de bocht zien we waar dit vandaan komt. Op het erf voor de boerderij de Weezenhof is een terras ingericht, waar lopers kunnen neerstrijken om een lekker gekookt eitje te nuttigen. ‘Deze pleisterplaats is een traditie van jaren,’ aldus de mij bekende Tolhuizenaar. ‘Mensen die langer meedoen, weten dat en plannen hun stops als deze vantevoren. Slim, hè? Jij stopt hier ook, okee, ik loop nog een eindje door… Tot ziens.’ Vanonder het snelwegviaduct toeteren vrachtwagenchauffeurs de sportievelingen hun eigen begroeting toe, gevolgd door bestuurders van ander rollend materieel. Tekst: Hette Morriën Foto’s: Jacqueline Veltmeijer

Enthousiaste toeschouwers

Aan de voet van de brug buigt de route linksen meteen daarna rechtsom. Op deze straathoeken hetzelfde tafereel als elders: enthousiaste toeschouwers, klappend en aanmoedigend. En dat om vijf, zes uur ’s ochtends… ‘Mevrouw, wacht u op iemand in het bijzonder?’ ‘Nee meid, ik vind elke wandelaar bijzonder, daarom zit ik hier.’ Goed zo. Rechtsaf geslagen bij de urinoirs, zoals op meerdere plekken in Weezenhof opgesteld, klinkt damesgemopper. ‘Ze de Dukenburger - juni/juli 2010

7

Vier vragen over Dukenburg

Oud-pastoor Frans van Schaik ‘Een wijk waar mensen zich verbonden voelen en met elkaar dingen vieren’ De eekhoorn In de zijtuin van ons huis, op anderhalve minuut lopen van de Hema, zit af en toe een eekhoorn, op zoek naar nootjes in het vogelhuisje. Niet meteen jaloers worden, want de duiven poepen er flink op los en iedere maand komt er andere ‘neerslag’ uit de eiken, en dat alles op ons terrein. Het toont maar weer aan hoe groen het Dukenburgs grondgebied is. Daar wilde ik het even over hebben. Ondanks veel rumoer van burgers is er, dankzij de maffiosi van milieudefensie, een enorm groot bos gekapt ten zuiden van Nijmegen. Omdat er zonodig heide zou moeten komen. List en bedrog vieren hoogtij. De kranten stonden er bol van. Geen overheid die daar iets aan deed of doet. Dat zou ons in Dukenburg dus ook kunnen overkomen, want er zijn plannen in de maak om het groen te herstructureren. En dan doel ik niet op het eventueel ruimen van de kwekerijen aan fluitekruid en brandnetels langs de Teersdijk. Nee, er moet grootschaliger wat gebeuren. Gezond wantrouwen is op zijn plaats. Immers, de overheid ziet de burger ook vaak als potentiële oplichter. Kijk bijvoorbeeld naar de noodzaak tot legitimatie bij de verkiezingen. Maar andersom: hoe kritisch kijken wij naar de overheid ? Wat u te doen staat? Mee komen praten en denken. Laat u horen op naderende voorlichtingsmomenten. Was dit een beetje van de hak op de tak? Dat klopt, want het begon met een eekhoorn. Guus Kroon Oud-voorzitter van De Zevensprong (Foto: Bart Noordijk) 8

Drie jaar geleden streek Frans van Schaik met thuisgenote Germa Rommers neer in de Malvert. Daarvoor was hij pastoor in Apeldoorn in een vergelijkbare wijk. Nu gaat hij als vrijwilliger voor in de Ontmoetingskerk.

Dukenburg-gevoel

‘Na mijn pensionering wilden we eigenlijk in de Nijmeegse binnenstad gaan wonen omdat die sociaal en cultuureel veel uitstraling heeft. Maar toen de binnenstad niet mogelijk bleek, zijn we overal gaan rondkijken. Het is Dukenburg geworden, een wijk die lijkt op waar we in Apeldoorn woonden. Veelbelovend vond ik dat de kerk naast het wijkcentrum staat. Ik ontdekte een grote verscheidenheid: in huizenbouw en vooral in mensen die hier leven. In deze wijk kun je gewoon mens tussen de mensen zijn. Het is hier iets gemoedelijker dan in Apeldoorn, maar dáár kon je wel beter zakelijke afspraken maken.’

Veranderen

‘Echt veranderen is niet nodig, wel verder ontwikkelen. Ieder woont tamelijk op zichzelf. Veel mensen leven hier anoniem. En toch leeft er veel bij de mensen als je ze te spreken krijgt. Er is meer stille armoede dan je zou denken. Het zou fijn zijn als dit bespreekbaar zou zijn, ook in wijkverband. Het wijkcentrum en de Ontmoetingskerk zouden hierbij een rol kunnen spelen.’ ‘Er staan hier knotsen van zorgcentra. Denk aan de Orangerie. Deze gebouwen maken een gesloten indruk. De bewoners daarvan zitten achter muren afgescheiden van de wijk. Dat is achterhaald. Ik vind dat dit levendige centra moeten worden. Rond 2015 is Dukenburg aan de beurt; er komen dan financiële middelen om nieuwe voorzieningen voor ouderen te bouwen. Ik zie allerlei kansen. Samen met buurtbewoners kan een eigentijds centrum worden bedacht dat open is en waarbij ouderen en andere buurtbewoners op ongedwongen wijze bij elkaar over de vloer komen. Hopelijk zijn die gelden tegen die tijd niet wegbezuinigd!’

Politiek

‘De opbouw van een democratische structuur in wijken is heel belangrijk. En dat raadsleden er een luisterend oor voor hebben. De politiek zou er voor kunnen zorgen dat jongeren zich hier kunnen vestigen, dat woningen betaalbaar zijn. Want jongeren houden wijken levendig.’

Over tien jaar

‘Mijn droom is dat mensen dan veel méér samenkomen. Op alle mogelijk denkbare manieren. Dat bewoners zich ergens mee verbonden voelen en zijn. Mensen kunnen elkaar vinden rond hobby’s, belangen of wat dan ook. Als pastor hoop ik ook dat mensen zichzelf en elkaar vragen blijven stellen over hoe ze bewust kunnen leven. Waarom leven we eigenlijk? Wat is de zin?’ ‘Verder hoop ik dat er dan vaker feesten zijn! Op feesten komen mensen los. Ze laten zichzelf zien. Dat werkt ontwapenend en bindt samen. Feesten kan iedereen, van welke komaf dan ook. Wel heeft ieder zijn eigen stijl. Om elkaar te kunnen treffen zijn ontmoetingsplaatsen nodig. Wat zou je vinden van horeca aan de kanaalkant of de Staddijk?’ Tekst en foto: Hans van Gennip de Dukenburger - juni/juli 2010

Maisonnettes Meijhorst

Eengezinswoningen in Aldenhof

Goede woningen en een aantrekkelijke wijk gaan hand in hand Iets meer dan tweederde van de Dukenburgse woningen is een huurwoning. Dat zijn bij elkaar ruim zevenduizend woningen. In vergelijking met andere stadsdelen is dat veel. Namen van woningcorporaties als Talis, WoonGenoot, Standvast, De Gemeenschap en Portaal klinken bekend in de oren. Jacques Steegemans, manager van Talis-vestiging Brabantse Poort, licht de huurmarkt in Dukenburg toe. De meeste huurwoningen staan in Meijhorst, Tolhuis, Aldenhof en Malvert. Er zijn vier belangrijke typen. Allereerst zijn er de grondgebonden of eengezinswoningen. Verder staan er in verschillende wijken maisonnettes, dat zijn etagewoningen met een aparte woon- en slaapverdieping. Daarnaast biedt de hoogbouw onderdak aan vele huurders in appartementen met één of meer slaapkamers. Tenslotte zijn er de kleinere portiekflats zoals in Tolhuis en Aldenhof. Dat zijn flats tot zo’n vier bouwlagen waarin je een trappenhuis vindt om boven te komen. Woningcorporaties hebben met de gemeente afgesproken dat zo’n negentig procent van de aangeboden woningen qua huur onder de tweede aftoppingsgrens blijft. In de praktijk betekent dit dat huurders per maand niet meer dan 548 euro betalen. Daardoor blijven deze huizen betaalbaar en krijgen de bewoners als dat nodig is huurtoeslag. Gemiddeld doen maisonnettes zo’n 420 euro aan huur. Bij eengezinswoningen varieert de huurprijs tussen de 500 en 630 euro. Voor de appartementen in de hoogbouw betaalt een huurder maandelijks naar gelang het aantal slaapkamers tussen de 600 en 700 euro. Dit is dan wel inclusief stook- en servicekosten

Huurwoningen in Dukenburg een positieve uitstraling op de wijk en het gedrag van mensen.’ ‘Niet alleen is Dukenburg een ruim opgezette wijk, ook de huurwoningen zijn in meerderheid bijzonder ruim van binnen. Dat is een van de aantrekkelijke kanten van huren in dit deel van Nijmegen. Zó groot wordt in de Waalsprong niet meer gebouwd.’

Verhuisketen

‘De woningmarkt is niet goed De situatie voor de starters is bijzonder slecht. Voor de maisonnettes is een wachttijd van zes tot zeven jaar heel gewoon. Gemiddeld bedraagt de inschrijftijd 10½ jaar voordat een starter een huurwoning kan betrekken. Voor een eengezinswoning is de wachttijd nóg langer. Deze vervelende situatie bestaat al heel lang. Dat komt omdat het aanbod van huurwoningen krap is. Door de kredietcrisis worden bijna geen nieuwe huizen meer gebouwd. Huurders zullen hierdoor minder snel kunnen en willen verhuizen naar een andere, duurdere huurwoning of een koopwoning. De maisonnettes zijn bedoeld voor starters, maar veel mensen blijven er wonen; misschien wel vanwege de ruimte en ondanks de sociale problemen die speelden. Verder worden oude wijken op grote schaal opgeknapt. De bewoners worden dan

de Dukenburger - juni/juli 2010

‘Voor oudere huurders die willen doorstromen is de situatie wél relatief gunstig. Ouderen wonen meestal al heel lang in een huurwoning. Deze tijd wordt meegeteld bij het toewijzen van een nieuwe woning, wat hen een voorsprong geeft op anderen. Op de plek van het Winkelcentrum Meijhorst komt over enkele jaren nieuwbouw voor hen gereed, aangepast aan de behoeften van deze leeftijdsgroep.’

Toekomst

Een paar plekken uitgezonderd zijn er in Dukenburg geen mogelijkheden om nieuwe huurwoningen neer te zetten. Veel huurwoningen zijn nu tussen de veertig en vijftig jaar oud. Woningcorporaties zijn dan ook bezig met het opknappen van deze gebouwen. Door energiebesparende maatregelen te treffen, doe je huurders een plezier: dat levert een lagere energierekening op. Sommige huurwoningen worden in de verkoop aangeboden, soms met gunstige voorwaarden voor de bewoner die de stap durft te wagen. Woningcorporaties hebben niet alleen aandacht voor de kwaliteit van de woningen die zij beheren, maar juist ook voor de aantrekkelijkheid van de woningomgeving. ‘Dukenburg heeft potentie, ook voor de toekomst als het aantal bewoners terugloopt. De ruimte en het groen blijven sterke punten. Als we met elkaar zorgen dat het grijs en groen op orde blijven, dat we de omgeving schoon houden, dan is Dukenburg heel aantrekkelijk om te wonen.’

Uitstraling

De kwaliteit van de huurhuizen is volgens Jacques Steegemans goed. ‘Aan de buitenkant zijn de woningen zeker op orde. Woningcorporaties maken er werk van dat de woonomgeving en de gebouwen er fris uitzien. Dat heeft

tijdelijk gehuisvest in andere huurwoningen wat het aanbod te verhuren woningen weer vermindert. Bovendien verbetert bij deze herstructureringsprojecten de kwaliteit van de woningvoorraad maar neemt het aantal woningen meestal af. Gevolg van dit alles is dat de verhuisketen waarbij huurders kunnen doorstromen afhankelijk van hun woonbehoefte en levensfase, stagneert.’

Hoogbouw in Zwanenveld

Tekst: Hans van Gennip Foto’s: Talis

9

De Kamerverkiezingen van 9 juni Een analyse van de verkiezingsuitslag in Dukenburg De Tweede Kamerverkiezingen hebben landelijk een grote verschuiving te zien gegeven. Ook in Dukenburg hebben grote veranderingen plaatsgevonden. Vergeleken met de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart is de verschuiving minder spectaculair.

CDA

De aanhang van het CDA was in Dukenburg reeds bij de raadsverkiezingen gehalveerd. Bij de landelijke verkiezingen van 9 juni is dat zo gebleven. Het stembureau in de Orangerie had de meeste CDA-aanhang: 13 procent.

PvdA

De PvdA heeft in Dukenburg in vergelijking met de Kamerverkiezingen wat verloren, maar verrassend sterk teruggewonnen ten opzichte van de gemeenteraadsverkiezingen. In de Meiberg en de Doekenborg woont nog steeds de gestaalde oude rode aanhang. De PvdA is in alle Dukenburgse wijken de grootste, zelfs in Weezenhof. De partij haalde in Dukenburg gemiddeld 27 procent van de stemmen.

SP, D66 en GroenLinks

Vergeleken met de landelijke verkiezingen van 2006 gaan GroenLinks en D66 vooruit. In vergelijking met de raadsverkiezingen zijn ze teruggelopen: GroenLinks van 12 naar 9 procent

Stemmenpercentage Tweede Kamerverkiezingen 2010 CDA PvdA Tolhuis Zwanenveld Meijhorst Lankforst Aldenhof Malvert Weezenhof Dukenburg 2e Kamer 2010 Dukenburg 2e Kamer 2006 Dukenburg gemeenteraad 2010 Nijmegen Nederland

10 7 9 8 9 10 11 9 18 9 8 14

en D66 van 9 naar 7 procent. De achteruitgang van de SP was al heel sterk bij de raadsverkiezingen. Dat is zo gebleven. Kennelijk is net als bij het CDA de zaak nu op een lager niveau gestabiliseerd. D66 en GroenLinks zijn het beste vertegenwoordigd in Weezenhof. GroenLinks heeft ook veel aanhang in Meijhorst en Tolhuis. D66 wordt steeds sterker in Lankforst. Aldenhof, Malvert en Zwanenveld hebben weinig GroenLinksstemmers.

28 25 32 26 31 28 24 27 27 21 25 20

SP 16 18 18 19 16 17 12 16 29 17 13 10

VVD PVV 10 10 7 11 11 8 15 10 8 9 13 20

19 23 17 17 21 22 10 18 5 11 16

Groen CU Links 10 1 7 1 10 2 9 1 7 1 7 2 11 2 9 2 5 2 12 2 14 1 7 3

D66 6 7 5 8 4 5 10 7 2 9 11 7

VVD

De VVD heeft landelijk veel vooruitgang geboekt. In Dukenburg is de stemmenwinst minder spectaculair: 2 procent vergeleken bij de Kamerverkiezingen in 2006, 1 procent in vergelijking met de laatste raadsverkiezingen. Uitzondering is Weezenhof. Daar is de VVD nu de tweede partij met 15 procent van de stemmen. Bij de vorige Kamerverkiezingen haalde de VVD hier 12 procent, bij de raadsverkiezingen 13 procent.

PVV

De PVV is in Dukenburg met 18 procent de tweede partij geworden. Wijken met een grote PVV-aanhang zijn Zwanenveld (in twee van de drie stembureaus de grootste partij) en verder de stembureaus in de hobbywerkplaats in Tolhuis en de Doekenborg in Aldenhof (22 en 21 procent). Laag scoort de PVV in Weezenhof. Dukenburg als geheel ligt wat de PVV-stemmers betreft ver boven het stedelijke gemiddelde en iets boven het landelijke gemiddelde.

Conclusie

Dukenburg blijft een rood stadsdeel met een zeer sterke PvdA-aanhang en veel SP-stemmers. De PVV heeft de SP van de tweede plaats verdrongen. Wat de overige partijen betreft zijn er geen drastische verschuivingen vergeleken met de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar. Tekst: Janwillem Koten en René van Berlo Cartoon: Erik Treffers

10

de Dukenburger - juni/juli 2010

Somalische Vereniging Gelderland Walaaleeye Geborgenheid, onderlinge steun, belangenbehartiging en wegwijs maken in de doolhof van regelingen Veel mensen weten niet wie de Somaliërs zijn, laat staan dat ze weten waar Somalië ligt. Somalië ligt in de hoorn van Oost-Afrika. Naaste landen zijn Ethiopië en Kenia. Aan de andere kant van de Rode Zee liggen Jemen en Saoedi-Arabië. Men rekent de Somaliërs tot de Semieten (zoals ook Joden en vele Arabische volken). In feite gedragen de Somaliërs zich als Arabieren: het zijn Soennitische moslims. Somaliërs die aan de kust wonen, zijn geboren vissers, zeelieden en reders die handel drijven met Jemen en andere delen van Afrika, vooral in specerijen. In het binnenland zijn Somaliërs veehouders. Ze zijn bedreven handwerkslieden die zich vooral toeleggen op koper- en sieraadbewerking. Vrouwen weven prachtige kleurrijke stoffen, met een hoog artistiek niveau. De kunsten die ze het liefste beoefenen, zijn zingen en dichten, waar ze grootmeesters in zijn. Somaliërs zijn taalbegaafd. Ze hebben bovendien sterke familiebanden. De voorouders spelen in de gesprekken van alle dag een belangrijke rol. Rond 1960 verklaarde Groot-Brittannië Somalië onafhankelijk. De Britten vertrokken. Grote burgeroorlogen tussen de rivaliserende bevolkingsgroepen volgden. Reden dat veel Somaliërs ongelukkigerwijze hun land moesten ontvluchten. Een deel vestigde zich in Europa, vooral in Engeland waar momenteel 400 duizend Ethiopiërs wonen. Het was immers Brits bezit geweest met Engels onderwijs.

Nederland

Maar ook naar Nederland vluchtten rond 19801995 heel wat Somaliërs. Momenteel zijn er 30 tot 40 duizend Somaliërs in ons land, waarvan rond vijfhonderd in Nijmegen. De integratie in Nederland viel zwaar. Diploma’s werden niet erkend. Ook was er een taalprobleem. Rond 2000 is een grote groep Nederlandse Somaliërs naar Engeland gegaan. Omdat de eigen cultuur niet begrepen wordt, voelen veel So-

Sharif Agab, Abdul Abshir en Farhan Osoble (vlnr)

maliërs zich hier miskend en eenzaam. In 1994 is het initiatief genomen tot de oprichting van de Somalische Vereniging Gelderland Walaaleeye (SVGW) in Nijmegen, die vrijwel alle Somaliërs in de stad omvat. Men werkt intensief samen met Tandem en Het Inter-lokaal. De SVGW heeft twee doelstellingen, zo vertelden de bestuursleden Abdul Abshir, Farhan Osoble en Sharif Agab ons. ‘Allereerst willen we onze mensen gezelligheid en geborgenheid geven en onderling tot steun zijn. Uiteraard willen we ook opkomen voor de belangen van de Somaliërs in Nijmegen en ze wegwijs maken in de doolhof van regelingen.’ De vereniging houdt zo’n acht keer per jaar een samenkomst, meestal in Dukenburg omdat daar veel Somaliërs wonen. Men geeft dan voorlichting, versterkt de onderlinge contacten, kortom men biedt vriendschap en gezelligheid. Het programma voor de komende maanden is: • 18 september: voorlichting voor ouderen (meisjesbesnijdenis), • 16 oktober: voorlichting voor jongeren (criminaliteit, racisme), • 20 november: voorlichting voor ouderen (opvoeding), • 18 december: voorlichting voor ouderen (huiselijk geweld).

Muticulturele manifestatie

Men treedt ook graag naar buiten. Op 3 juli is er een multiculturele manifestatie, waarvoor de Dukenburger - juni/juli 2010

allerlei mensen, vooral Nederlanders, worden uitgenodigd. Dit festival vindt plaats in het Wijkcentrum Dukenburg tussen 15.00 en 20.00 uur. Het programma bestaat uit: • muziek door een Somalische muziekgroep, • dansen als Silici, Dhanto, Walasoqo door dansgroepen (tien personen per groep) uit verschillende etnische gebieden, • poëzie door leden van de Walaaleeye, • theater over integratie, door leden van Walaaleeye, moeders en jongeren. Men kan daar verder kennis maken met de Somalische cultuur en men wordt verzorgd met Somalische lekkernijen. De doelstellingen van het festival zijn: • de Somalische cultuur aan de Somaliërs en andere Nijmegenaren bekend maken; • de kennismaking tussen de nieuwkomers en (oude Somalische) bewoners van Nijmegen tot stand brengen; • negatieve beeldvorming/vooroordelen over Somaliërs wegnemen; • bekendheid geven aan de Somalische vereniging Walaaleeye (zodat lokale Somaliërs steun kunnen vinden bij Walaaleeye). Wie geïnteresseerd is in de SVGW kan contact opnemen per telefoon, nummer 06 12 44 24 37. Het e-mailadres is SVGWalaaleeye@live. nl. De vereniging is gehuisvest op Meijhorst 55-21, 6537 JL Nijmegen. Tekst: Janwillem Koten Foto’s: Laura Derkse

11

Asuman Isci en het taboe rond kanker bij allochtonen

‘Schroom in deze zaken is verkeerd en kost mensenlevens’ klaargespeeld om in dit zorgcircuit terecht te komen? ‘Dat heeft vasthoudendheid gekost. Via diverse contacten en veel aandrang kwam ik gelukkig in gesprek met het Integrale Kankercentrum Oost dat aan de Sint Annastraat is gehuisvest.’

Taboe

Informatiemateriaal over borst- en baarmoederhalskanker in verschillende talen Asuman Isci werkt bij het Integraal Kankercentrum Oost (IKO). Ze is van Turkse afkomst. Voor Nederlanders is het moeilijk Turken van Marokkanen te onderscheiden, stelt zij. Toch zijn vooral de Noord-Turken meer verwant met de Nederlanders dan de Turken met de Marokkanen. ‘We zijn dankzij Atatürk van veel primitieve vooroordelen bevrijd.’ Hoe kom je in Nederland en Nijmegen terecht? ‘Ruim twintig jaar geleden moesten we uit Turkije vluchten. Mijn man is een Koerd en voor hem was het in zijn geboorteland niet meer zo veilig. We zijn toen naar Nederland gegaan om de kwade tijd af te wachten en dan te remigreren. Mijn man was in Ankara directeur van een groot bedrijf en ik was socioloog. Toen we uit Turkije kwamen en ons in Nederland vestigden, betekende dit voor ons een grote stap achteruit. Pas later hebben we besloten dat Nederland ons nieuwe verblijfland moest worden. Na veel moeite en zeer hard werken hebben we 12

een goed plaatsje verworven. Ook mijn kinderen hebben hier hogere opleidingen gevolgd. Zij geven mij technische ondersteuning bij de vele projecten die ik in gang heb gezet.’

Werkzaamheden voor het IKO

Je geeft deskundige hulp en voorlichting aan Turkse en Marokkaanse Nederlanders over kanker. Vanwaar die belangstelling? ‘Dat heeft een lange voorgeschiedenis. Enige tijd geleden verloor ik mijn zus aan borstkanker. Ze stierf daaraan op heel jonge leeftijd. Dit was voor mij reden aan het preventieve borstonderzoek mee te doen. Jeugdige borstkanker kan wijzen op een erfelijke factor, maar hoeft dat niet altijd te zijn. Ik merkte toen dat er geen andere allochtonen waren die zich aan dit onderzoek onderwierpen. Mijn besluit stond toen vast. Ik moest hier iets aan doen.’ Allochtonen zijn terughoudend als het aankomt op een levensbedreigende ziekte, vooral kanker. Het is een stille bedreiging die voor velen toch geheimzinnig is. Hoe heb je het

Ik denk dat voorlichting hard nodig is, want ik weet dat bij allochtone vrouwen veel vooroordelen over kanker bestaan. Dat was vroeger ook in Nederland zo. Kankerpatiënten werden daarom vaak gemeden. Men dacht toen zelfs dat kanker een besmettelijke ziekte was. Bij de meeste Nederlanders bestaat dit taboe niet meer, maar nog wel bij een grote groep allochtonen. ‘Dat klopt. De meest gehoorde reacties in mijn omgeving waren dan ook: “Wat dapper dat je dat doet” en “Pas maar op dat je ook geen kanker krijgt.” Door de taalbarrière is het moeilijk deze vooroordelen weg te nemen. Vandaar dat het zeer belangrijk is dat er een allochtonenspreekuur is, waar vrouwen door vrouwen in hun eigen taal worden voorgelicht. Ik heb spreekuur op maandag tussen 14 en 16 uur en woensdag tussen 10 en 12 uur. Uiteraard ben ik op het IKO ook telefonisch te bereiken.’ Haar telefoonnummers zijn (024) 354 23 09 en 354 13 93. ‘Heel belangrijk is verder dat een allochtone vrouw, bij wie het vermoeden van borst- of baarmoederhalskanker bestaat, goed wordt voorgelicht over het zorgtraject, de methoden van onderzoek en de behandeling. Ook vertellen we hoe men met verpleegkundigen en artsen moet omgaan. Verder kunnen wij hulp bieden bij de verwijzing naar andere organisaties en professionals, Zoals de Stichting Allochtonen en Kanker (SAK), waar ik ook bij ben betrokken. Dit is een stichting voor en door allochtonen. Niet te veronachtzamen is het bieden van een luisterend oor en het eventueel in contact brengen met lotgenoten met dezelfde achtergrond.’ Heb je nog verdere opleiding gehad om dit moeilijke werk te doen? ‘Ik heb communicatietrainingen gevolgd. Mijn vroegere gedegen opleiding in Turkije biedt mij natuurlijk goede hulp. Ik heb enkele de Dukenburger - juni/juli 2010

Heliblik Geen vinken, graspiepers en veldleeuweriken Maar een koor van magere hongerige mussen Een vogelgeklaag, geen Vogelzang Geen water en geen bos van hoge bomen Maar de raadselachtige bergen Omhelzen mijn droge stad Waar het niet regent en niet hagelt Maar kogelt.

Een voorlichtingsbijeenkomst over borst- en baarmoederhalskanker voor allochtone vrouwen folders gemaakt in het Turks, waarin tips en voorlichting wordt gegeven over borst- en baarmoederhalskanker. Mijn kinderen helpen mij om een goede vormgeving te krijgen.’

Schroom

Borst- en baarmoederhalskanker zijn delicate ziekten waarover men niet graag praat. Het zijn tenslotte levensbedreigende ziekten. ‘Inderdaad is dit het geval. Vandaar dat de patiënten vaak te laat bij de dokter komen. Vroegtijdige opsporing is heel belangrijk bij borstkanker en baarmoederhalskanker. Dit is te meer zo, omdat deze ziekten zich bij allochtone vrouwen al op jonge leeftijd kunnen voordoen. Een zwak punt bij deze bevolkingsgroep is dat men niet deelneemt aan vroegtijdige opsporing van deze kankers, die in een vroeg stadium goed te behandelen zijn. Schroom in deze zaken is verkeerd en kost mensenlevens. Men moet alle barrières wegnemen, waardoor deze schroom overwonnen wordt. Hier heeft het allochtonenspreekuur een belangrijke opdracht.’

Netwerken belangrijk

Hoe bereik je de mensen die tot je doelgroep behoren? de Dukenburger - juni/juli 2010

‘Dat is een moeilijke zaak. Veel hangt ervan af of je er in slaagt aansluiting te vinden bij bekende allochtone organisaties, zodat die je de gelegenheid geven informeel met vrouwengroepen in gesprek te komen. Ik noem hier de Turkse vrouwenvereniging Savarona. Uiteraard staan we op informatiemarkten om onze naamsbekendheid te promoten. Belangrijk is verder dat je bij de mensen thuis gespreksgroepjes weet te organiseren rond een kop thee of koffie. Je kunt dan heel dicht bij de mensen komen te staan en hen raad en steun geven, zodat ze over hun onkunde en schroom heenkomen. Ook hebben we een telefonische voorlichtingsdienst, waar mensen in de eigen taal te woord worden gestaan. We bezoeken veel allochtone patiënten die in een ziekenhuis zijn opgenomen en die vaak heel veel vragen hebben. Op die manier kun je een brugfunctie vervullen en kun je elkaar onderling goed helpen.’ Voor contacten met het IKO telefoneer (024) 352 73 73 of het SAK telefoneer 088 00 36 500. Tekst: Janwillem Koten Foto’s: Asuman Isci

Ik ben thuis bij mijn moeder Als een kind van een meter tweeëntachtig Met een koorts van negenendertig Heb ik mijn hoofd op haar schoot gelegd Door het raam flonkeren sterren Dan verkleint de lichttunnel alle afstanden Mijn ogen verlaten de uitzichtloosheid van het donker Ze vliegen boven de Dukenburgse bloemkoollocaties Waar de rijen van lantarenlicht Getuigen van de vredesrust Mijn dierbaren slapen Mijn heliblik wordt plotseling verstoord Door het grommen van een boze helikopter Mijn ogen landen weer in het huis van moederliefde En mijn koorts stijgt. De tranen van mijn moeder vragen mij weg te gaan Zij is niet meer bevoegd om haar zoon te beschermen Ga weg! In godsnaam ga weg Nu zij haar kind in het vreemde Dukenburg weet Waar het geen honger kent Niet gemarteld wordt Kan zij meer voor mij betekenen. Zij kan bidden. Net als vele moeders in alle werelddelen Die in Tempels, Synagogen, Kerken en Moskeeën Bidden voor het welzijn van Dukenburg Thuis van hun geliefden. Qader Shafiq

(Foto: Bart Noordijk)

13

Goudsmid en horlogemaker Peter Kersten

Bankzitters Als paddenstoelen schieten deze lente de bankjes uit de grond. De afgelopen jaren verdwenen ze één voor één uit het straatbeeld. Ook het bankje tegenover de Ontmoetingskerk. Het was een ideale plek voor een praatje of uitgebreid bij te kletsen, even te wachten of om op adem te komen op weg van de winkels naar huis. Maar het werd weggehaald omdat het tevens vandalisme in de hand werkte. Jammer, we werden een ontmoetingsplaats armer. Maar nu zijn ze er weer en hoe! In allerlei soorten van klassiek (beton met hout) tot vrolijk mozaïek met vlinders en zelfs gladgemaakte boomstammen waarop je wel met zijn tienen kunt zitten. Je kunt weer een wandelingetje maken en onderweg even gaan zitten om te genieten van een mooi uitzicht. Of afspreken bij een bankje in het park. Nu moeten we alleen weer leren bank zitten. Het beste kun je dat leren van oude mannetjes die elkaar treffen op een bankje bij het kruispunt van het dorp. Of dichterbij huis van mensen die de paar bankjes gebruiken die altijd zijn blijven staan. Zoals bijvoorbeeld bij een speeltuintje bij de maisonnettes. Ouders verenigen daar het nuttige met het aangename: terwijl de kinderen spelen praten de buren met elkaar. Bankjes zijn er voor stille genieters maar ook om elkaar te treffen. Mijn favoriete bankje heeft beide. Het staat in de nieuwe speeltuin op de Staddijk: een prachtig uitzicht op de vijver met bloeiende rododendrons en spelende kinderen en mensen om een praatje mee te maken. Joska van der Meer Pastor in de Ontmoetingskerk (Foto: Bart Noordijk) 14

‘Het mooiste is om van iets dat niet werkt iets werkends te maken’ Op 1 augustus is goudsmid en horlogemaker Peter Kersten veertig jaar in dienst bij oud-juwelier Jaap Mooi. Eerst werkte hij in de winkels van Mooi, nu in een atelier in Zwanenveld. ‘Op de lts heb ik eerst grofmetaal en later fijnmetaal gedaan. Ik ben toen op verschillende kijkdagen geweest, bijvoorbeeld van de Radboud en van Smit. Ik kwam ook bij een goudsmid. Het creatieve en de vrijheid spraken me aan. Ik kon meteen bij Jaap Mooi terecht en daar ben ik gebleven. Ik ben begonnen als horlogemaker in opleiding. Voor de eerste klok, die ik zelfstandig moest maken, legde ik alle onderdelen op volgorde. Mooi gooide alles in een bak. “Je moet het systeem snappen,” zei hij. Ik haalde mijn horlogemakerdiploma, later mijn Meester goud- en zilversmiddiploma. Je kunt dan zelfstandig dingen maken. Je krijgt een eigen meesterteken, een stempel voor in het sieraad. Dat is om de maker altijd terug te vinden en te beschermen. Het is een eer om in het grote meestertekenboek vermeld te staan.’

Atelier

De eerste winkel van Mooi was in de Notenhout in Neerbosch-Oost. Daarna kwam hij naar Winkelcentrum Dukenburg. Een korte tijd heeft hij ook een zaak in de Augustijnenstraat gehad. Kersten heeft het allemaal meegemaakt. Mooi ging met pensioen, Kersten

niet. Hij verhuisde naar het atelier dat zich sinds 2003 aan huis bevindt bij de heer Mooi. Het is ingericht voor het repareren van horloges en sieraden ‘We doen hoofdzakelijk reparaties,’ zegt Kersten. ‘Maar er komen ook opdrachten voor nieuwe sieraden, iets aparts. Een klant komt met een idee. Daar maken we een tekening van en uiteindelijk maken we het.’ De meeste klanten zijn bedrijven. Kersten: ‘Ik repareer voor verschillende juweliers in Nederland. Wij zijn de centrale reparatie-inrichting van ongeveer vijftien zaken. Het aanbod in de markt voor een zelfstandig juwelier is ten opzicht van de huidige loonkosten te klein om iemand permanent in dienst te houden. Er is steeds minder werk. Dat komt mede door het aanbod aan goedkope kwartshorloges. De betere kwaliteitshorloges worden nog altijd aangeboden. Dat geldt ook voor horloges en sieraden met emotionele waarde, bijvoorbeeld erfstukken.’ ‘Het mooiste vind ik om van iets dat niet werkt iets werkends te maken, van iets ouds iets nieuws. Ik vind het heerlijk in het atelier. Ik houd van rust en alleen zijn. Dan kun je rustig doorwerken en is je productiviteit het hoogst. Ik heb veertig jaar met plezier gewerkt. Ik hoop het nog lang vol te houden.’ Tekst: René van Berlo Foto: Bart Noordijk de Dukenburger - juni/juli 2010

a n i g a p rt

o p S

Kanovereniging

De boot in met De Batavier andere naar Zeeland, IJsselmeer, Waddenzee en Noordzee, Engeland en Schotland. Eén lid vaart iedere zomer in Groenland. De zeekajaks hebben verplichte voorzieningen, zoals schotten om te blijven drijven, grijplijnen en nog meer. Polyethyleen, een verbinding van glasvezeldoek met hars, is beter geschikt door de hardheid voor het wildwatervaren en is meer veerbaar. Voor noodzakelijke wendbaarheid en stabiliteit is een platte kiel nodig. De kajak is er helemaal voor gemaakt en ligt vlak op het water. Voor het overige water is de kiel spitser. De scheg is daarbij een hulpmiddel. Het is een vin onder de kiel die je kunt verstellen. Je hebt dan meer water- en windvastigheid. Andere materialen zijn carbon, aluminium, carport, aramidevezel, hout en canvas.

Vereniging

Vlakbij Dukenburg is kanovereniging De Batavier te vinden. Het hele jaar door wordt gepeddeld, desnoods met lichtmasten aan. Woensdag is de trainingsavond in het water van de Winkelsteeg of in het Maas-Waalkanaal. In Bad Dukenburg wordt op de vrijdagavond geoefend. Trainen kan in overleg ook op een andere dag. We zagen een circuit met palen uitgezet om vaardigheid te krijgen in de stuurmanskunst bij de slalom. Verder is er een stellage als doel voor kanopolo, een balsport met peddels. In het clubhuis annex opslagplaats voor kano’s ontmoetten we enkele bezoekers, die tegen een schappelijke prijs enkele boten zochten. Ze kregen informatie over het type boot, het

materiaal, en hoe je behendig in de kano stapt. Een voetsteunlatje voorin kun je verstellen. Een kano blijft in principe drijven, als je er uitkukelt. Zeker bij het wildwatervaren is een zwemvest en helm noodzakelijk. Een thermisch zwempak, een spatzeil en andere maatregelen kunnen nodig zijn. Het trainingskamp in de Franse Alpen laat mooie plaatjes zien van klaterende bergbeken vol spetterend koud water, waarover een kajakvaarder handig slalomt tussen de rotsblokken. Freestylen met rodeokajaks is vet cool. Gouden regel bij deze individuele sport is dat hulp aan de ander in nood voor gaat. Later komen de sterke verhalen bij de barbecue of in het clubhuis.

Twee hoofdactiviteiten

Het alpinevaren stelt andere eisen dan peddelen op vlak water. Met name de vorm van de boot verschilt sterk. De Batavier kent twee hoofdactiviteiten: wildwatervaren in korte polyethyleenbootjes en vlak- en grootwatervaarders in langere boten van 5 tot 5,40 meter, meestal van polyester, ook wel van polyethyleen. Die lengte is belangrijk voor zowel de snelheid als voor het op koershouden. De vlakwatervaarders kanoën op rustiger water, zoals rivieren, vaarten en plassen. De grootwatervaarders gaan onder de Dukenburger - juni/juli 2010

Een uitgeholde boomstam, waarmee een Zwitser van zijn Heimat naar Nijmegen voer, hangt in het clubhuis. Canvaskano’s zijn er ook nog. Het brengt ons terug naar de geschiedenis van deze 40-jarige vereniging, gestart in 1979 in de Winkelsteeg. Daarvóór bestond een watersportvereniging met dezelfde naam met bootclubhuis op het Meertje, voor zeilen, kanoën en roeien. De vereniging telt 140 leden, van 7 tot 70 jaar met 120 boten. De contributie bedraagt 85 euro voor het hele jaar. De eerste twee jaar van het lidmaatschap is de kano huurvrij, daarna wordt een kleine bijdrage gevraagd. Via scholen wordt de kanosport gepromoot voor de jeugd. Gehandicapten kunnen lid zijn en gecoacht worden. Indien nodig zijn aanpassingen aan de kano mogelijk. De Batavier is aangesloten bij de Nederlandse Kanobond (NKB), www.nkb.nl. De bond heeft een tijdschrift, een landelijk vaarprogrammaboekje, toernooien, recreatieve activiteiten zoals toertochten, coaches en wedstrijdleiders, alsmede internationale contacten. Ervaren instructeurs leren vaardigheid, veiligheid en vaarregels. De NKB verstrekt verder het internationaal erkende certificaat voor groot water bij voldoende bekwaamheid. Voor meer info, kijk op www.de-batavier.nl. Met dank aan materiaalbeheerder Chris Hặgele en Dick Hofma voor hun informatie. Tekst en foto’s: Theo Vermeer

15

Libellen en waterjuffers

Sierlijke juweeltjes, geduchte rovers! Libellen en waterjuffers, het zijn prachtig gekleurde acrobaten in de lucht, maar het mooie uiterlijk verhult niet dat die sierlijke juweeltjes hun hele leven geduchte rovers zijn. Omdat ze het grootste deel van hun leven (namelijk hun jeugd) onder water doorbrengen, komen ze in Dukenburg, met de vele waterpartijen, erg veel voor.

en de juiste vorm krijgen. Het uitsluipen gebeurt ’s nachts of ’s morgens vroeg en kan wel een uur duren. Maar als het gebeurd is, kan het jonge imago wegvliegen om het luchtruim te veroveren. Het achtergebleven pantser kan meestal goed gedetermineerd worden, zodat achteraf ook te zien is welke soorten in een gebied voorkomen.

Libel en waterjuffer, twee namen voor hetzelfde soort dier? Nee hoor, al zijn ze nauw verwant. Er zijn duidelijke verschillen tussen die twee. Waterjuffers zijn meestal klein en slank van bouw en vouwen de vleugels in rust langs het lichaam. Libellen zijn over het algemeen groter en meer gedrongen en houden de vleugels in rust uitgespreid.

Typisch voor libellen en waterjuffers is het paringswiel, dat gevormd wordt door een parend stel. Vooraf heeft het mannetje pakketjes met sperma van zijn achterlijf naar een holte onder aan de voorkant van zijn lijf gebracht. Dat kan tijdens de vlucht gebeuren; het achterlijf is dan helemaal naar voren gebogen. Bij de vorming van het paringswiel pakt het mannetje

Levenscyclus

Het leven van een libel of waterjuffer begint als eitje, dat op of bij het wateroppervlak en meestal op een deel van een plant afgezet wordt. Uit een eitje komt een onvolwassen dier, de nymf, die in het water leeft en die, zo klein als hij/zij is, meteen begint met het jagen op kleinere prooidieren. Als bescherming tegen het zelf gegeten worden, hebben nymfen een hard uitwendig pantser, dat echter niet meegroeit. Als het pantser te strak gaat zitten, groeit er een nieuw, zacht en flexibel pantser onder het oude, waarna het oude openbreekt, de nymf eruit kruipt, het nieuwe pantser zich aanpast aan de grotere maat van de nymf en daarna snel uithardt om de nymf weer bescherming te geven. Dit vervellen gebeurt een aantal malen in het leven van een nymf. Na maanden, of soms jaren, afhankelijk van het soort en het voedselaanbod, kruipt een volgroeide nymf langs een plantenstengel omhoog uit het water, waarna het pantser voor de laatste maal openbreekt en het volwassen dier of imago als uitsluiper te voorschijn komt. Dat imago is als nymf al helemaal in de juiste vorm gegroeid. Er is dus geen verpoppingsstadium met grote lichamelijke veranderingen zoals bij vlinders of kevers. De vleugels zijn bij het uitsluipen nog wel erg verfrommeld, maar na een tijdje zorgt de bloedsomloop van het imago ervoor dat de aders in de vleugels volgepompt worden, waardoor de vleugels zich strekken 16

Viervlek

het vrouwtje bij de nek, waarna het vrouwtje haar achterlijf naar voren kromt en de spermapakketjes van het mannetje overneemt. Dit gebeurt zowel in de vlucht als rustend. Vervolgens gaat het paartje gezamenlijk of gaat het vrouwtje alleen de eitjes op een goede plek afzetten, waarna de levenscyclus rond is. In het algemeen leeft een libel of waterjuffer in onze gematigde streken ongeveer een jaar, waarvan het volwassen stadium hoogstens een maand uitmaakt.

Bouw

Een nymf is een zespotig waterinsect, dat vleugelloos en onopvallend bruin tot bruinzwart gekleurd over de bodem kruipt. Hier is het verschil tussen libel en waterjuffer ook duidelijk te zien. De nymf van een waterjuffer is slank gebouwd en heeft drie lamellen aan het eind van het lichaam. Via het grote oppervlak van die lamellen haalt de nymf zuurstof uit het water. De nymf van een libel is meer gedrongen gebouwd en heeft geen lamellen om zuurstof op te nemen. In plaats daarvan is er een inwen-

dige buis in het achterlijf waar water doorheen gepompt wordt. Via het oppervlak van de flink gekronkelde buis wordt zuurstof opgenomen. Maar het meest spectaculaire van zowel libellen- als waterjuffernymfen is het labium. Dat is een enorme uitklapkaak, waarmee prooidieren gevangen worden. Dat labium wordt als een soort tweepuntige speer gebruikt om een voorbijkomend prooidier aan vast te spietsen en in de bek te trekken. Het is een geducht jachtinstrument, dat ongeveer een halve lichaamslengte uitgeklapt kan worden. Een imago is samengesteld uit kop, borststuk, achterlijf, drie paar poten en twee paar vleugels. De kop, het zenuwcentrum, heeft twee grote, opvallende en uit vele facetten samengestelde ogen, drie kleine ogen en twee kleine, onopvallende antennes. De onderkaak is niet meer zo spectaculair als het labium van een nymf, maar bevat wel een grote tand waarmee prooidieren gegrepen worden. Het borststuk is het krachtcentrum, waar de poten en de vleugels aan vastzitten. Vaak hebben de vleugels een stigma, een rechthoekige, gekleurde vlek bij de vleugelpunt. Het imago heeft een pantser van harde platen die flexibel met elkaar verbonden zijn. De buigbaarheid van het lange achterlijf wordt mooi gedemonstreerd doordat het als een schorpioen naar boven en als een kreeft naar onder gebogen kan worden.

Gedrag

Een nymf is een rover die meestal in hinderlaag ligt en met zijn/haar labium langskomende prooidieren verschalkt. Dat kunnen allerlei waterdieren zijn, zoals waterkreeftjes, waterslakken, dikkopjes, insectenlarven en kleine visjes. Maar ook andere nymfen zijn gewild als voedsel. Ook als imago blijven de juweeltjes rovers. Sommige soorten hebben een vaste uitkijkpost vanwaar ze langskomende prooidieren overvallen. Andere soorten hebben een vast gebied waarin ze patrouilleren en waarin ze al vliegend prooidieren vangen, maar ook concurrerende soortgenoten verjagen. Het zijn vaak de grote libellen die druk patrouilleren in zo’n territorium van tientallen meters. Tekst en foto’s: Peter Klok de Dukenburger - juni/juli 2010

Ei-afzettende Vuurjuffer

Uitsluiper Blauwe glazenmaker

Nymf van Grote roodoogjuffer

Ei-afzettende Grote keizerlibel

Nymfhuid van Viervlek

Paringswiel Vuurjuffer

Paringswiel Lantaarntje

Houtpantserjuffer

Platbuik

Vuurlibel

Paringswiel Paardenbijter

Blauwe glazenmaker

In spinnenweb gevangen Bloedrode heidelibel

de Dukenburger - juni/juli 2010

17

Kunst en cultuur Afscheid van docente Het vertrek uit Nijmegen van Annelies Joor en haar partner én de komst van hun eerste kindje binnenkort, zijn de redenen waarom Annelies stopt met lesgeven aan DIVA-cursisten Tekenen & Schilderen. Wel blijft Annelies werkzaam in Dukenburg als grafisch vormgeefster, hetgeen het afscheid van en voor haar leerlingen op de woensdagavondcursus eenvoudiger maakt. Annelies heeft meerdere banden met ons stadsdeel. Zij volgde de lerarenopleiding Tekenen en Handvaardigheid aan de Hogeschool Arnhem\Nijmegen in Tolhuis. In haar vrije uren gaf zij als DIVA-vrijwilligster de afgelopen tien jaar zowel les in kunstgeschiedenis, als in aquarelleren, tekenen en schilderen. Annelies is afkomstig uit de Zaanstreek. Door haar aangeboren Spina Bifida kwam ze al jong in contact met Werkenrode. Haar studie aan de HAN bracht haar voor meerdere jaren definitief naar Nijmegen, ook om te wonen. Uiteindelijk verhuisde Annelies onlangs met haar katten Luna en Magnus naar een mooi nieuw huis in de naaste omgeving.

Portret Annelies

Zoals zij op de woensdagavondcursus leerde aan oudere dames, die eenvoudig haar moeder konden zijn, hoe je moet portretteren met kwast en verf, of met potlood of nóg ander materiaal, zo volgt hier een schets van de docente in woorden, door één van deze cursisten. Annelies is een opvallende verschijning. Vanwege haar vlammende haardos en de kleurige sjaals en/of truien, bloesjes en jasjes die ze draagt. Ook haar schilderwerk is veelkleurig. Qua kleur onopvallend, maar wel iets dat Annelies niet ontberen kan, is haar rolstoel. Het verdient groot respect als je ziet hoe handig zij omgaat met dit en andere hulpmiddelen voor haar beperking. Sinds ze haar rijbewijs heeft én een enigszins aangepaste auto, staat haar aanbouwfiets wat vaker op stal. Maar om op de woensdagavond de cursus te kunnen verzorgen, heeft die fiets jarenlang dienst gedaan. De moedercursisten maakten zich soms zorgen als het hard regende of sneeuwde. Annelies zelf kennelijk niet. Ook aan uitstapjes met de trein naar bijvoorbeeld de Bossche Amateurschilderdag deed Annelies enthousiast mee, hoe lastig die reizen soms 18

Annelies Joor

verliepen door spoorproblemen, treinenuitval of vertragingen.

40D

Niet alleen haar afscheid van de DIVAcursisten is aanleiding voor dit artikeltje. Annelies mag ook in het zonnetje gezet worden

Ontmoetingen Onderweg Een eervolle uitdaging! Dát betekent de deelname aan de prelude van de Vierdaagse 2010 voor dirigent en Cantatekoor van de Ontmoetingskerk. Zoals de lopers van tevoren kilometers trainen, zo oefende het koor maandenlang de liederen die ten gehore worden gebracht tijdens de Vierdaagsemis. De oecumenische dienst met als thema Ontmoetingen Onderweg is op zondag 18 juli, aanvang 10.00 uur in de Sint Stevenskerk. De toegang is uiteraard gratis, maar er is een voorgeschreven maximum van duizend aanwezigen in de kerk. Het tweede koor dat de feestmis opluistert is het Sint Maartenskerkkoor uit Elst.

Königsorgel

Pieter Cox, Cantatekoordirigent sinds januari 2010: ‘Het Königsorgel met Cor van Wageningen en de koren spelen een gelijkwaardige belangrijke rol. Er treden geen solisten op en de koren verzorgen geen ellenlang concert. De dienst wordt op normale wijze muzikaal

vanwege haar bijdrage aan de viering van 40 jaar Dukenburg. Annelies maakte het logo, dat werd gebruikt op briefpapier, stickers, banieren en vlaggen. Aan het eind van het feestgebeuren in april 2007 schonk het feestcomité een acrylschildering aan het Wijkcentrum Dukenburg. Het hangt aan de wand bij de trap. Ook dit ontwerp en de uitvoering zijn van de hand van Annelies. Rond 40D dansen drie kleurige figuren om de verjaardag van de wijk te vieren. Na zes jaar les wensen de woensdagavondcursisten hun geduldige, lieve juf een hele mooie, gelukkige toekomst toe, met Paul, baby en poezenbeesten. Tekst: Hette Morriën Foto: Ron Disveld

ondersteund, er klinkt bijvoorbeeld gewoon het Kyrie. De orgelmuziek en de zang sluiten aan aan de preek die in verschillende talen gehouden wordt.’

Beethoven, Mozart en Haydn

Jan van der Spiegel en Mien Poortman, koorleden: ‘Er zal werk gezongen worden van Beethoven, Mozart en Haydn. Maar centraal staan composities van Louis Vierne (1870-1937).’ Mien en Jan steken hun trots en enthousiasme over de medewerking aan de Vierdaagseviering niet onder stoelen of banken, maar het is absoluut geen eenvoudige opdracht. De stemmen moeten ontzettend goed en zuiver samen klinken. Daar is ook hard aan gewerkt. De orgelmuziek van Louis Vierne staat bekend als magistraal, meesterlijk! Vierne was organist aan de Notre Dame in Parijs. Wie deze indrukwekkende kerk met zijn vele ornamenten kent, zal begrijpen dat daar alleen meeslepende, uiterst melodieuze muziek thuishoort. En dat is precies wat de visueel gehandicapte Louis Vierne componeerde. Onze Stevenskerk mag dan kleiner zijn dan de Notre Dame, het Cantatekoor en het Sint Maartenskerkkoor zullen dit prachtgebouw op de grondvesten laten trillen. Voor zangers/zangeressen die het Cantatekoor willen versterken is momenteel voldoende plaats. Tekst: Hette Morriën Foto: Cantatekoor Dukenburg de Dukenburger - juni/juli 2010

Tijdens een twee uur durende wandeling met de Vennengids staat u stil bij een aantal prachtige vennen met bijzondere namen als Botersnijder, Vozeven en Ketelven. In en rondom deze vennen leven bijzondere planten en dieren die vaak zeldzaam zijn in Nederland. Heeft u bijvoorbeeld wel eens gehoord van de wrattenbijter, knoflookpad, levendbarende hagedis, zonnedauw of beenbreek? Ga mee met de Vennengids en ontdek de geheimen van dit unieke gebied. De excursie vindt plaats op zaterdag 26 juni en start om 10.00 uur. Aanmelden (verplicht) kan tot vrijdag 12.00 uur op: rijkvannijmegen@ staatsbosbeheer.nl. Talingenven in de Overasseltsche en Hatertsche Vennen

Ga mee naar buiten met de Vennengids Deze zomer hebben het IVN Rijk van Nijmegen en Staatsbosbeheer Rijk van Nijmegen de handen ineen geslagen om een aantal excursies in het Overasselts Vennengebied te organiseren.

eerstvolgende excursie vindt plaats op zaterdag 26 juni.

Het IVN heeft ervaren gidsen die vol enthousiasme over natuur kunnen vertellen. Een groep van deze gidsen heeft bij Staatsbosbeheer een opleiding gevolgd waarin werd stilgestaan bij het ontstaan, flora en fauna en het beheer van het Overasselts Vennengebied. Met deze gebiedskennis kan de Vennengids u nog beter rondleiden door dit bijzondere gebied. De

Hou je van dansen en muziek? Wil je meer van het leven genieten? Je algemene gezondheid verbeteren? Je helemaal blij voelen? Wil je weer blaken van levenslust? Kom dan naar Biodanza!

Van de redactie Ron Disveld is gestopt met het fotograferen voor de Dukenburger. Ron heeft talloze prachtige foto’s voor ons blad gemaakt. Hij is opgevolgd door Laura Derkse. Bart Noordijk is gestopt als redacteur. Hij achtte zijn taak volbracht nu de Dukenburger een vaste plaats heeft gekregen. Bart blijft wel foto’s maken en teksten corrigeren. Ron en Bart, heel hartelijk dank! De redactie gaat met vakantie. Half augustus zijn we weer paraat. Op 1 september ligt het volgende nummer van de Dukenburger in de bus, het eerste van vier nummers in najaar 2010.

Tekst: Nadja Lankamp Foto: Staatsbosbeheer

Biodanza, de dans van het leven

In Biodanza leren we weer om van binnenuit te bewegen. Muziek raakt ons immers in ons gevoel en als vanzelf komt de impuls om dit in beweging uit te drukken. Biodanza maakt veel aangeboren vermogens weer wakker: van het leven genieten, ons creatief uiten en meer vanuit ons hart leven en communiceren. We gebruiken muziek en beweging, hartstocht en passie, ontspanning en plezier, enthousiasme en verstilling, contact met de ander en met de groep. De dans gaat over het herstellen en verdiepen van onze ware en gezonde menselijk natuur. Deze manier van dansen is geschikt voor iedereen; jong of oud, soepel of stram, expressief of ingetogen. Ervaring is niet nodig. Vanaf 16 september 2010 op donderdagavonden van 20.00 tot 22.00 uur in Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39, 6537 EP Nijmegen. Voor meer informatie bel (0485) 57 62 07 of 06 24 49 60 38, e-mail: [email protected], website: www.dansend.eu.   Tekst en foto: Marie-Louise Sweep

de Dukenburger - juni/juli 2010

De overige excursies zijn gepland op zondag 11 juli, woensdag 28 juli, woensdag 11 augustus, zondag 22 augustus (allen om 14.00 uur) en zaterdag 7 augustus om 10.00 uur.

Marie-Louise Sweep

19

DUKENBURG

Twee uur wandelen

TOLHUIS-TEERSDIJK

Computerles bij het Creatief Centrum Leren in Tolhuis: Nadia Hoe belangrijk dit is om je idealen te verwezenlijken, vertelt Nadia ons vanmorgen. Van oorsprong Marokkaanse volgde zij haar echtgenoot op 26-jarige leeftijd naar Nederland om hun gezamenlijk doel, een beter leven hier, waar te maken. Zij mist nog steeds het dagelijkse contact met haar familie, die zij enkel tijdens de vakantie terug ziet. Nu is zij de trotse moeder van twee kinderen van 7 en 2 jaar oud en woont in Tolhuis. De jongste gaat alweer een dag in de week naar de crèche, maar is alle andere dagen nog fijn bij moeder thuis. Vanaf het begin was zij al actief op de school van de kinderen, de Meiboom, waar zij in de schoolbibliotheek meehielp met het project Boekenpret. Het leverde haar direct leuke contacten op de school op. Ze kijkt er nu naar uit om weer nieuwe dingen te leren. De aanleiding om het daadwerkelijk op te pakken, was een rondleiding met een lesgroep van Intercity bij het Creatief Centrum Nijmegen-

Wonen in Tolhuis: Djahanian

In onze serie Wonen in Tolhuis staat een nieuwe en bijzondere buurtgenoot centraal. Zijn naam is Djahanian, maar om het makkelijker te maken mogen we hem Arman noemen. Hij stelt zichzelf aan u voor. ‘Ik ben Djahanian. Ik ben vrijgezel en mijn familie woont in Iran. Ik werk achter de bar, dat vind ik het leukst om te doen. De overheid heeft mij geholpen. Ik wil graag bij jullie of 20

Zuid. De mogelijkheid voor het volgen van computerlessen heeft ze met beide handen aangenomen. Nadia heeft al de nodige handigheid om via internet diverse Marokkaanse sites te bezoeken. Ze hoopt binnenkort via mail met haar familie contact te kunnen onderhouden.

Computerlokaal

Wij gaan uiteraard naar het computerlokaal waar ze met gemak de computer start en ons via een site met traditionele en ook moderne kleding de mooiste gewaden laat zien. Mooie stoffen, geraffineerde borduursels en een betoverend model. Het is volgens Nadia een ontwerp dat ook als bruidsjurk bedoeld is. Zij hoopt erop ook bij de naailessen mee te kunnen gaan doen. Dit is nog niet zo direct te regelen, aangezien er veel aanmeldingen zijn, maar ze staat nu al hoog op de wachtlijst. Ze is geduldig genoeg om hierop te wachten, maar droomt er natuurlijk van straks de mooiste kleding zelf te kunnen maken.

Blij met groene wijken

Net als Arman (zie het artikel Wonen in Tolhuis) is ze heel blij met de groene wijken in Dukenburg. Ze vindt de rust van de buitenwijken te ergens anders actief zijn. Verder wil ik meer leren over de Nederlandse cultuur en ook kennis maken en het Nederlands goed leren. Ik doe mijn best om succesvol te zijn. Verder wens ik jullie veel succes.’ Arman woont pas sinds vijf maanden in Nijmegen. Hij werkt hard aan zijn toekomst aangezien hij niet naar Iran terug zal gaan. Bij het ROC is hij vijf maanden geleden gestart met lessen Nederlands. Hij oefent thuis vaak met het woordenboek of op internet. Zijn Nederlands is al heel goed, maar ons Nimweegs is wel heel bijzonder voor hem. Wat wil je ook, de eerste kennismaking van Arman met onze taal was in Friesland, waar hij als vluchteling onderdak vond. Hij heeft de nodige vaardigheid in het Engels, dat hij goed spreekt en onderhoudt. In zijn van oorsprong oude Perzische taal wordt met veel mooie woorden en vertellingen de bedoeling omschreven.

Gevlucht

Als een alleenstaande uit Iran gevluchte jongeman, getuigt het van veel moed om in een vreemde wijk in Dukenburg zelf het initiatief te nemen om je nuttig en dienstbaar op te stellen. Zomaar bij het Creatief Centrum in Tolhuis binnen te stappen en te zeggen: ‘Hallo hier ben ik. Kan ik iets voor jullie doen?’ Dat

verkiezen boven het centrum van de stad. Ze kan nu vooruit kijken naar de toekomst en met nieuwe vaardigheden op de computer contact houden met haar familie, dat maakt het heimwee wat minder scherp. Ze gaat in Tolhuis nog heel veel leren. Tekst en foto: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

doet niet iedereen hem zomaar na. Dat zoiets je direct de nodige fans oplevert, zal niemand verwonderen. Natuurlijk was hij van harte welkom en kreeg een plaats als vrijwilliger in het team achter de bar. Velen kennen hem nu als een vriendelijke rots in de branding voor iedereen die smacht naar een kopje koffie of thee in de pauzes van de cursussen in het Creatief Centrum. Naast het gezellig onder mensen bezig zijn in het Creatief Centrum, besteedt hij ook tijd als vrijwilliger bij het Technisch Creatief Centrum Nijmegen als begeleider van cursussen voor kinderen over elektriciteit. In zijn oude beroep van auto-onderdelenverkoper heeft hij nog geen werk gevonden, maar met al zijn inzet en activiteiten moet het toch raar lopen als hij niets zou vinden. Bijzonder goed bevalt het hem in onze groene buitenwijk in Dukenburg. Hij is heel blij met zijn mooie appartement in Tolhuis. Er is niet veel contact tussen de buren onderling, aangezien iedereen overdag druk bezig is. Maar het is er toch heel prettig wonen en ook Arman heeft tijd te kort met al zijn bezigheden. Alles op een rijtje gezet, is Arman een bijzonder goede aanwinst voor de buurt Tolhuis. Tekst en foto: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk de Dukenburger - juni/juli 2010

Mogen wij u even voorstellen: Roos Koopmans, een warme en betrokken jonge vrouw, met veel idealisme, werkzaam in Tolhuis bij Creatief Centrum Nijmegen-Zuid. Ruim een half jaar was er een hoekje ingeruimd in de ontmoetingsruimte van het Creatief Centrum voor haar werkzaamheden, maar na een verbouwing is ze in het bezit van een mooi nieuw kantoor, een echte professionele werkplek. Van hieruit werkt zij hard aan een project van de gemeente Nijmegen om ervoor te zorgen dat allochtone inwoners, die ongewild in een isolement geraakt zijn of dreigen te geraken, meer te betrekken bij onze samenleving. Roos zet zich vanuit haar achtergrond in de zorg volledig in om nu op deze manier iets te betekenen voor de kwetsbare mensen in de samenleving.

Van harte welkom

‘Hoe loopt het nu in Tolhuis met de allochtone inwoners die van harte welkom zijn?’ vraag ik haar hoopgevend. ‘Nou, het begint goed te lopen.’ lacht Roos. ‘Het Creatief Centrum Nijmegen Zuid heeft heel veel te bieden. Het is laagdrempelig en het is een fijne plek om te zijn. Iedereen die hier komt is vaak heel verrast en enthousiast, ook allochtonen!’ Helaas

Grauwe gans

Ganzen in Tolhuis Maak je een wandelronde of een fietstocht door de wijk Tolhuis dan kun je in de vijvers verschillende ganzensoorten zoals de soepgans, de grauwe gans en de van oorsprong exotische nijlgans tegenkomen. De natuur komt dichterbij. De twee witte ganzen, die al weer enkele jaren een vaste stek in Tolhuis hebben, behoren tot de soepganzen. Soepganzen werden vroeger gefokt voor vlees, eieren en dons en dienden ook als waakhond. Het zijn eigende Dukenburger - juni/juli 2010

worden er veel drempels en belemmeringen ervaren om het Creatief Centrum vaker te bezoeken, blijkt uit haar onderzoek. Voor veel vrouwen ontbreekt de tijd om naast de taal- en inburgeringlessen de opvoeding en zorg voor gezin en kinderen te regelen. Het vervoer en ook de kosten zijn een drempel. Al die zorgen en problemen tellen mee. ‘Dat is logisch en ik begrijp het ook wel, maar ontzettend zonde en jammer,’ vindt Roos. Zij is ervan overtuigd dat heel veel mensen nu iets mislopen. ‘Bijna overal is een oplossing voor te bedenken. We willen er dan ook heel veel aan doen, zodat nog meer mensen baat hebben bij het Creatief Centrum.’ Heel populair zijn de rondleidingen en de ken-

Nijlgans

lijk verwilderde boerderijganzen. Onze soepganzen trekken niet, ze blijven het hele jaar op hun stek. Het is ieder voorjaar leuk om te zien hoe deze twee ganzen de kleine eendjes in bescherming nemen.

Broedgebied

Ook de grauwe ganzen zijn flink in aantal toegenomen en hebben de vijvers in Tolhuis als broedgebied uitgekozen. De grauwe ganzen uit ons deel van Nederland overwinteren vaak gewoon in de buurt van hun broedgebied en komen daar zelden verder dan 5 kilometer vandaan.

nismaking workshops, waar veel mensen mee te bereiken zijn, maar dan zijn er toch weer de wachtlijsten die voor iedereen gelden. Gelukkig kan iedere vrijgekomen plaats wel redelijk snel ingevuld worden, maar dan nog ga je in je eentje daar naar toe; wat ook wel de nodige moed vergt. Gelukkig heeft Roos nu een computergroep, speciaal voor mensen die de Nederlandse taal nog niet zo goed beheersen. Deze deelnemers komen met zijn allen trouw naar de lessen. Dat is volgens Roos het leukste en gezelligste moment van haar week. Ze leren er de beginselen van het computergebruik, zoals het gebruik van de muis en de functies van de toetsen op het toetsenbord. Een aantal deelnemers leert heel snel en doet inmiddels ook bij andere computercursussen mee, zoals Windows XP of internet. Ook zijn er steeds meer aanmeldingen voor andere hobby’s, zoals mozaïeken, vilten, wandkleden maken en kleding oppimpen. Veel bewoners van Tolhuis met een andere culturele achtergrond hebben de weg naar Roos nog niet gevonden. Zij ziet heel wat potentiële kandidaten langs lopen. Bij deze nodigt Roos iedereen uit om een keer een praatje te maken of een kopje koffie of thee met haar te drinken. Want zo benadrukt ze: ‘Iedereen is welkom op het Creatief Centrum!’ Tekst en foto: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

Soepgans

Een andere ganzensoort, die onlangs is gesignaleerd in Tolhuis, is de nijlgans. Oorspronkelijk komt deze uit Afrika. De nijlganzen zijn ooit uit gevangenschap ontsnapt en hebben het hier in Nederland naar hun zin. Vooral in de broedperiode is deze gans erg agressief. Ze verjagen andere vogels van hun nesten. Ze broeden zelfs in nestkasten van torenvalken. Ook ooievaarsnesten zijn niet veilig voor hen. Dit is ook een reden dat er in veel delen van Nederland op deze ganzensoort mag worden gejaagd. Tekst en foto’s: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

21

TOLHUIS-TEERSDIJK

Werken in Tolhuis: Roos

ZWANENVELD Links de fietsenstalling aan de 80e straat waarvoor twaalf autoparkeerplaatsen zijn vervallen. Op het moment dat deze foto is gemaakt, zijn hier twee fietsen gestald. Rechts: De andere fietsparkeerplaatsen bij station Dukenburg zijn overvol.

Nieuwe fietsenstallingen bij station Dukenburg De spoorwegen hebben nieuwe fietsenstallingen bij station Dukenburg geplaatst. Dat is ten koste gegaan van twaalf autoparkeerplaatsen. Dit gebeurde zonder dat omwonenden en het Bewonersplatform Zwanenveld op de hoogte waren gesteld, laat staan dat zij nog iets in te brengen hadden. Dit is hoogst ongebruikelijk, omdat de bewoners al jarenlang met de gemeente over de parkeerproblematiek praten. Er is zelfs een speciale werkgroep Parkeren. Navraag bij de gemeente leert dat de spoorwegen volledig vrij waren dit te doen. De grond waarop de stallingen staan, is namelijk van

hen. Dat geldt ook voor de stalling waarvoor twaalf autoparkeerplaatsen zijn opgeofferd. De gemeente heeft deze parkeerplaatsen indertijd aangelegd zonder zich af te vragen of de grond van haar was. Dat blijkt nu niet het geval te zijn, waardoor de gemeente geen recht van spreken heeft. De situatie is vooral nadelig voor de bewoners van de flat aan de 83e straat (naast de spoorlijn). Zij moeten hun auto’s nu verderop parkeren, namelijk op het parkeerterrein achter de bibliotheek. Daar is overigens voldoende parkeerruimte beschikbaar. Tekst en foto’s: René van Berlo

Activiteiten in De Grondel De Grondel is het nieuwe wijkcentrum voor Zwanenveld. Het ligt bij Winkelcentrum Dukenburg, vlakbij de uitgang bij Blokker. De Grondel is bestemd voor de bewoners van Zwanenveld, zodat er een ruimte is om elkaar te ontmoeten en de sociale contacten met de medebewoners te verstevigen. Het beheer is in handen van de gemeente Nijmegen. Nu is het zaak om door activiteiten te ontwikkelen de doelstelling te verwezenlijken. De voorlopige invulling tot de zomervakantie (dat wil zeggen tot 10 juli) wordt hieronder vermeld. Na de vakantie (vanaf 23

augustus) stellen we een definitief jaarprogramma samen.

Programma tot de vakantie

• Maandagmiddag vanaf 14.00: bingo (maximaal veertig deelnemers). • Woensdagmiddag vanaf 14.00: gelegenheid tot sjoelen. • Donderdagmiddag vanaf 14.00: koersbal (soort jeu de boules). Voor informatie kunt u bellen naar (024) 344 89 04. Wij hopen op een grote opkomst onder genot van een bakje koffie of thee. Tot ziens!

Blauwe en rode flats tegen betaald parkeren 95 procent van de bewoners in de blauwe en rode flats aan de 20e, 21e en 22e straat is tegen betaald parkeren. Dat blijkt uit een enquête van de Bewonerscommissie Hoogbouw Zwanenveld. De parkeerterreinen van deze flats liggen net buiten de betaald parkeerzone. Er staan dan ook veel auto’s van mensen die in het winkelcentrum moeten zijn. Verschillende bewoners stelden voor om ook bij de rode en blauwe flats betaald parkeren in te voeren. Om te onderzoeken of hiervoor draagvlak was, organiseerde de bewonerscommissie deze enquête.

Tekst: Jan van Dijk Tekst en foto: René van Berlo

22

de Dukenburger - juni/juli 2010

Wijkpanel politie gestart Op 19 mei was de eerste bijeenkomst van het wijkpanel van de politie in Zwanenveld. De redactie hoorde veel enthousiaste reacties van de aanwezigen, zowel burgers als politie. Wijkbewoner Walter Gietman beschrijft zijn ervaringen.

Op 30 mei heeft wethouder Henk Beerten park de Geologenstrook officieel geopend. Hieronder een fotografische impressie.

19 mei heb ik als bewoner deelgenomen aan het eerste wijkpanel van politie GelderlandZuid. Tien bewoners van Zwanenveld waren door de wijkagent Dennis Hesseling uitgenodigd om samen te kijken hoe de veiligheid in de wijk kan worden verbeterd. Openingshandeling door Henk Beerten (links)

Kinderen bewerken kleine stukken speksteen

Als eerste werd aan de bewoners gevraagd wat zij van de politie vinden en de verwachtingen van de avond waren. De meningen waren verdeeld. Wijkteamchef Loet van Kleef, gaf een presentatie over hoe de organisatie van de politie in elkaar zit. Vervolgens werd een film getoond over de werkwijze van de politie.

Onder de indruk

Persoonlijk ben ik onder de indruk van de professionele aanpak, en begrijp nu hoe moeilijk het is voor de politie om prioriteiten te stellen. Iedere melding is voor de melder het meest urgent.

Zo hoog mogelijke toren van hout bouwen

Reuzenschaakbord

Gezien de beperkte mogelijkheden die er zijn met betrekking tot personeel en tijd, is het belangrijk om keuzes te maken in zaken die kunnen worden aangepakt om de veiligheid in de buurt te vergroten. Keuzes die nu eens niet worden bepaald door Den Haag, maar door de bewoners zelf. Keuzes die worden gemaakt op basis van haalbaarheid, efficiency en gezamenlijke aanpak. Als groep konden wij thema`s noemen en vervolgens bepalen welke zaken als eerste moeten worden aangepakt. Een vervolgafspraak is op korte termijn gepland om de gemaakte keuzes in een matrix uit te werken. Heel concreet: hoe wordt het aangepakt en wanneer?

Hapjes van de internationale vrouwengroep

Wandelroutes Geologenstrook De Geologenstrook heeft twee wandelroutes, een voor volwassenen en een voor kinderen. Beide routes bieden informatie over het park, de geschiedenis van dit gebied, het water en het groen. Hierbij wordt gebruik

Band ‘Galle 63’ uit de 63e straat Zwanenveld gemaakt van de genummerde keien in het park. Beide routes zijn op papier verkrijgbaar bij basisschool Prins Maurits, wijkcentrum De Grondel en bibliotheek Zwanenveld. Ze zijn te downloaden op www.nijmegen.nl/ geologenstrook.

Van wijkagent Dennis Hesseling begrepen we dat na verloop van tijd een wisseling van bewoners gaat plaatsvinden en dat weer nieuwe ideeën geopperd kunnen worden. Het concept wijkpanel is mijns inziens de ideale mogelijkheid om samen met de wijkagent de veiligheid in de wijk te vergroten. Ik kan dan ook iedereen adviseren om de kans te pakken als Dennis je benadert.

Tekst en foto’s: René van Berlo Tekst: Walter Gietman

de Dukenburger - juni/juli 2010

23

ZWANENVELD

Opening park de Geologenstrook

LANKFORST

Ommetje Lankforst 2010 Het is al weer bijna een jaar geleden dat het Ommetje Lankforst werd gerealiseerd. Dit lijkt ons een goed moment om weer eens, met de fotocamera in de aanslag, een wandeling langs de bezienswaardigheden van Lankforst te maken.

4) Watergang tussen Valckenaerpad en Uilenbosje.

1) We starten bij Landhuis de Duckenburg, de voormalige orangerie van het landgoed.

5) Rododendron aan de rand van het Uilenbosje.

2) Vanaf het Grand Canal in Tolhuis hebben we een mooi uitzicht op de hoogbouw van de Valckenaer.

3) Aan het Orangeriepad staat een bank, die in het sprookje van Doornroosje niet zou misstaan. 24

6) De voormalige ‘Bouwlocatie 2’ aan de zuidrand van het Uilenbosje. Gelukkig heeft de gemeenteraad besloten, dat hier niet gebouwd zal worden. de Dukenburger - juni/juli 2010

LANKFORST

7) Het bruggetje over een watergang in de Wollewei.

8) De Wollewei, genoemd naar het schilderij uit ‘Erik, of het klein insectenboek’ van Godfried Bomans

10) De Dukenburgse Brug, in 2007 door Rijkswaterstaat 38 centimeter opgevijzeld.

11) Het Wereldkampioenschap Voetballen laat ook de bewoners van Lankforst niet onberoerd!

12) Na een klein uur zijn we weer terug bij het landhuis, waar we nog even wat na kunnen genieten. 9) Uitzicht op het Maas-Waalkanaal, dat in 1927 werd geopend. de Dukenburger - juni/juli 2010

Tekst en foto’s: Jos van Broekhoven

25

MEIJHORST

Opheffen of doorstarten? De stichting bewonersgroep Boetbergen-Schuylenburch opheffen of opnieuw doorstarten? Met deze vraag kwamen dertig bewoners van de 271 appartementen bijeen op 3 juni, samen met de twee overgebleven bestuurders en vertegenwoordigers van woningcorporatie Talis. Na uitleg van de regeltjes voor een goede bewonersorganisatie beantwoordde de heer Steegemans van Talis vragen uit de zaal. De aanwezigen zijn voor een doorstart van de stichting. Er waren genoeg bewoners die belangstelling hadden voor een functie in deze stichting. Met een vrolijke noot door gespreksleider/cabaretier Tom Stobbelaar werd de avond afgesloten. Vooral de communicatie met en het niet daadkrachtig optreden van woningcorporatie Talis waren de redenen dat de vorige bestuursleden opgestapt waren en bijvoorbeeld het buurtpreventieteam afgelopen jaar al was ondergebracht bij de commissie Veilig Meijhorst. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst

Het schoolplein De kinderen van de openwijkschool de Meiboom in Meijhorst hebben een prachtig opgeknapte schoolomgeving gekregen. Met als geweldig hoogtepunt het nieuwe speeltoestel achter op de speelplaats. Het is een multifunctioneel klim-/hang-/glijtoestel met een zachte tegelondergrond. Verder zijn een nieuwe bestrating aangebracht en een robuuste omheining geplaatst. Nu is er gelukkig ook een goede plek om de fietsen te stallen. Deze fietsenstalling is gesitueerd aan de zijkant

van de school ter hoogte van de 29e straat. Via een aparte ingang komen de kinderen met de fiets bij de stalling. Bij schoolbegin gaat deze ingang op slot, zodat de fietsen met een veiliger gevoel gestald blijven onder schooltijd. De speelplaats is vrij toegankelijk en wordt door de jeugd goed gebruikt. Zo zijn de vier basketbalpalen al jaren een trekpleister. Maar ook buurtontmoetingsfestivals (Leer je buren kennen en Meijhorst in beweging) zijn hier welkom gebleken. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras

Burgemeester De Graaf in Meijhorst Donderdag 3 juni kwam burgmeester Thom de Graaf persoonlijk polshoogte nemen in Meijhorst. Na enkele turbulente jaren lijkt het erop dat alles nu goed op de rit staat.

Frans gevoel Bijna vakantie. Voor velen is Frankrijk het vakantieland. Zon, ruimte, gemoedelijkheid maar vooral alles niet op een rijtje, niet spic en span zoals we hier gewend zijn. Wandelend of fietsend langs kleine Franse dorpjes kom je van alles tegen, heerlijk! Toch konden sommige van ons dat gevoel de afgelopen maanden al in Meijhorst krijgen; dit gezien de eend in ruste die ons in het groen toelachte vanuit een Meijhorster tuin. Wij wensen alle lezers een fijne vakantietijd! Tekst en foto: Peter Saras

26

Na eerst een rondje wijk met onder andere wijkagent Frans van Driel sprak de burgemeester met een delegatie van het buurtpreventieteam Meijhorst, de commissie Veilig Meijhorst van het bewonersplatform en jongerenwerkers. Naar voren kwam ook dat jongeren veel beter aanspreekbaar zijn en een positieve houding hebben dankzij alle inzet in de wijk. De commissie Veilig Meijhorst is voor veel bewoners aanspreekpunt en tussenpersoon. Signalen worden absoluut anoniem meegenomen in het overleg met politie en gemeente. Ook het buurtpreventieteam blijft alert, ook al zal ze alleen signaleren en rapporteren. Zie ook het artikel op bladzijde 36. Het buurtpreventieteam kan uw hulp goed gebruiken. Meld u aan op [email protected].

Hoe meer mensen des te beter de krachten verdeeld kunnen worden. Eén a twee keer lopen per maand is dan al genoeg. De teams lopen in het gebied hoogbouw Boetbergen-Schuylenburch en laagbouw binnen de rondweg. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras de Dukenburger - juni/juli 2010

MEIJHORST

Van ‘punt NL’ naar ‘punt COM’ We hebben er even de tijd voor genomen maar nu is het zover!

Leer je buren kennen Voor de tweede keer organiseert de bewonerscommissie Meijhorst maisonnettes weer het buurtontmoetingsproject met de naam Leer je buren kennen. Op zaterdagmiddag 10 juli van 16.00 tot 20.00 uur wordt op het schoolplein van openwijkschool de Meiboom en het aangrenzende grasveld een gezellige festiviteit gehouden voor bewoners uit de maisonnettes (21e tot en met 27e straat), de 11e, 12e en 13e straat (binnenzijde) en de 50’er straten. Op het programma staan onder andere een grote buurtbarbecue, knutsel- en bezigheidsactiviteiten, een djembe-workshop, kinderattracties zoals een springkussen en een groot klim- en klautergevaarte de Action Trail en een optreden van het Hokus Pokus Theater. Het terrein

wordt gezellig ingericht met een terras en kramen. Ook voor muzikale omlijsting wordt gezorgd. Deze editie van het buurtontmoetingsproject komt ook nu weer tot stand met de medewerking van Tandem, Talis en gemeente Nijmegen. Doel van het ontmoetingsproject is vanuit het convenantgebied van de maisonnettes de sociale buurtcohesie uit te breiden en te vergroten naar een groter gebied van de wijk. Dit project wordt mogelijk gemaakt door een GSO-subsidiebijdrage. De organisatie hoopt dat nog meer personen dan vorig jaar elkaar gaan ontmoeten en er blijvende contacten uit ontstaan, waardoor meer mensen zich voor hun eigen wijk gaan inzetten. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto’s: Peter Saras

Onze website is totaal vernieuwd. Met een frisse uitstraling zal het uw informatiepunt voor Meijhorst zijn. Een kleine verandering, achter de punt geen NL meer maar COM. Heel makkelijk dus, voortaan www.meijhorst.com, en nog makkelijker als u het even in de favorieten zet! Voortaan zullen alle notulen van de platformvergaderingen op de site te lezen zijn, langzaam zal er een archief opgebouwd worden. Nu al staan veel verzamelde kranten- en internetartikelen over het gebeuren in Meijhorst, herfst 2008 en lente 2009 op de site. Voor actuele dingen in Meijhorst, klik je aan: in de wijk. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras

Agenda Op 24 juni viert rolstoeldansclub Rolling Wheels een afdans/feestavond voor genodigden en belangstellenden in Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39. Met medewerking van het gezelligheidskoor Dukenburgs Glorie. Tijd: 19.30 uur, zaal open 19.00 uur. Leer je buren kennen. Buurtontmoetingsproject in Meijhorst. Zaterdag 10 juli. Tijd: 16.00 tot 20.00 uur. Locatie plein openwijkschool De Meiboom. Voor bewoners uit de maisonnettes en de 50’er straten. Voor actuele dingen zie: www.meijhorst.com onder de knop in de wijk.

de Dukenburger - juni/juli 2010

27

ALDENHOF

Kunst van Jose van Abel kwam ik er achter waar mijn voorkeur lag. Ik schreef mij in voor de cursus vrij schilderen op de dinsdagmiddag bij Theo Tomassen. Daar volg ik nu dus al negen jaar met veel plezier de lessen, die heel verschillend zijn wat opdracht en techniek betreft. De ene keer geef je een geschilderde impressie van een gedicht, dan weer schilder je een naaktmodel of maak je bijvoorbeeld een collage. Ook de materialen die je gebruikt kunnen verschillend zijn, maar meestal werk je met olie- of acrylverf. Dat De Lindenberg onbekend talent in Aldenhof in huis heeft, bewijst onderstaand bericht. Een kleine impressie van de activiteiten en van haar huidige werk van Jose van Abel. Als inwoonster van Aldenhof vond ik al snel de weg naar de dependance van De Lindenberg in onze wijk. Ik schreef me tien jaar geleden samen met een vriendin in voor een cursus algemene oriëntatie om op die manier een goede indruk te krijgen van de inhoud van de verschillende cursussen. Zo kreeg ik tekenen, schilderen, keramiek en beeldhouwen en

Leefklimaat Ondanks een wereldwijde crisis gaat het leven in onze wijk en daarbuiten gewoon door. We staan er niet dagelijks bij stil. Denken, dat de overheid moet bezuinigen en dat dit dus ons pakkie an niet is. Dan hebben we het goed mis. Het is ons belastinggeld.

Jeugd

Jammer dat de jeugd hier geen flauw benul van heeft. En dan heb ik het ook over de 18plussers. Hun eisen worden steeds hoger.

Rijkdom

De laatste decennia kon de welvaart niet stuk. Niet één tv in huis maar… Niet één auto voor de deur maar… Al naar gelang de gezinsbehoefte. Mobiele telefoons zelfs voor de kleintjes. Dat is natuurlijk allemaal prachtig, maar alles kost Geld en niet te vergeten veel Energie! En ook dat laatste, daar moet iets aan gedaan worden!

Nieuws

13 april was prinses Irene (de zus van onze 28

Veel vrijheid

De groep waar ik in zit is niet te groot en nog steeds vrijwel onveranderd. Dat komt ook omdat Theo je heel veel vrijheid geeft en dat is prettig. Ik kan u zeggen dat schilderen mijn leven verrijkt heeft.

De Lindenberg biedt meer

Er is in het gebouw een mooie zaal waar uitvoeringen gegeven worden door de leerlingen. Dat kan ballet zijn of toneel of muziek. Onlangs bezocht ik er nog een musical van de leerlingen van de Willem Nijholt Academie. Ook is er de mogelijkheid om deze zaal te huren met gebruik van de bar. koningin) op tv. Wij, met ons allen, moeten zuinig zijn op onze planeet. Onze Aarde kan ons straks niet meer van voldoende voedsel voorzien. Willen wij een dergelijke toekomst? Als wij dit niet met goed beleid aanpakken, dan gaat het binnen enkele decennia fout. Prinses Irene vertelde, dat dit voor ieder van ons geldt. Onze mentaliteit moet veranderen mensen. Wij moeten voorzichtiger met alles omspringen!

Verandering

Dat begint in ons huis, met ons gezin. Afgezien nog van het feit, dat het ook goed is voor onze portemonnee, is het ook beter voor een gezond leefmilieu. Stop met de tv op standby te laten staan. Schakel de computer - als je deze niet gebruikt - volledig uit. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. U kunt zelf vast nog meer dingen bedenken, waar u beter op zou kunnen letten. En zeg ook tegen de kinderen mee te werken. In de derde jaargang nummer 3 van de Dukenburger kunt u op pagina 28 lezen, dat de basisscholen voor het klimaat gaan. Een goed begin. Ga zo door! En laat het niet bij die enkele actie blijven.

Verschillende activiteiten

Zodra je het gebouw binnenloopt, zie je de werkstukken van de cursisten en hoor je de vrolijke klanken uit de muzieklokalen. Er zijn dus veel verschillende activiteiten. Ik kan iedereen aanraden een keer een kijkje te gaan nemen in De Lindenberg in Aldenhof. Tekst en foto’s: Jose van Abel

Geschiedenis

Terwijl ik dit schrijf, moet ik ineens denken aan de schrijver filosoof Jean-Jacques Rousseau (1712-1778). Ik citeer hier een stukje wat ik over hem heb gelezen. Hij had een op het gevoel berustende levensbeschouwing. Hij schreef in een van zijn werken (1754): ‘Geluk en redelijkheid zijn het doel van de menselijke ontwikkeling, maar de cultuur leidt de mens niet naar dat doel, verwijdert hem er veeleer van; ideaal is de terugkeer naar de natuurstaat waarin een gelijkheid van recht voor allen heerst.’ IETS OM EENS GOED OVER NA TE DENKEN!

Gezamenlijke aanpak

In onze Multi-Cultimaatschappij gaat het ook om de gemeenschappelijke wil van het gehele volk. Dus beste jongelui, help mee voor een goed en gezond leven! Het is met name jullie toekomst! Michael Jackson gaf ons al een voorzet in: ‘We are the World.’ Janny Bernards de Dukenburger - juni/juli 2010

MALVERT

Nieuws uit het wijkplatform Zoals u in een eerdere uitgave van de Dukenburger kon lezen, heeft Malvert eind maart een subsidie-aanvraag voor 40-pluswijken ingediend en in mei verdedigd voor de commissie-Doekle Terpstra. Helaas gaat, ondanks de inzet van wijkplatform en bewoners, deze subsidie voor onze wijk niet door. Het schijnt dat in twee wijken elders in Nederland de situatie schrijnender is dan in Malvert. Dit houdt echter niet in dat we bij de pakken gaan neerzitten. We gaan aan het werk met alle punten die de bewoners als zeer noodzakelijk hebben aangegeven. Alleen zal dit zonder de financiële steun van het Rijk iets meer tijd vergen. Maar we gaan ervoor.

Gerealiseerd

• Op de ringweg bij het tankstation is een vluchtheuvel geplaatst op het zebrapad. Dit

Burgemeester Thom de Graaf en Helmie Cornelissen (midden) verdedigen de subsidie-aanvraag voor 40-pluswijken voor de commissie-Doekle Terpstra. maakt niet alleen de oversteek veiliger voor voetgangers, maar dwingt de foutrijders die vanuit de inrit de ringweg oprijden tot afremmen. • De sluis op het voetpad naast de brug (13e straat) is geplaatst, zodat de (brom)fietsers af moeten stappen. • De jaarlijkse wijkschouwen voor het Wijkaanpakplan Malvert hebben inmiddels plaatsgevonden. Jammer dat de bewoners het een beetje lieten afweten! Zoals u ziet, blijven platform en bewoners in

Lekker kokkerellen in Dukenburg Heeft u de vorige uitgave informatie gekregen over dressings sla en oliën, nu salades uit Libanon en Nederland. Libanese Spinazie-bonensalade. Recept van Charida. Benodigdheden voor 2 personen: • 2 ons spinazie • 125 gram sperziebonen (in 3 stukjes snijden) • 1 kleine ui • 35 gram yoghurt, • 1 theelepeltje citroensap • 1 theelepeltje verse munt • 6 tot 8 gehakte walnoten • Voor de garnering: een eetlepel verse muntblaadjes en ¼ rode paprika. Bereiding: Spinazieblaadjes na goed wassen circa 2 minuten in water koken, laten uitlekken en afkoelen. Doe dit ook met de boontjes. Leg, eenmaal afgekoeld, de spinazie en boontjes op een platte schaal. Verdelen. De ui in dunne ringen snijden, de paprika in dunne reepjes die u in ijswater legt zodat ze omkrullen. Yoghurt, citroensap en munt in een kom de Dukenburger - juni/juli 2010

mengen en over de groenten gieten. De salade met walnoten bestrooien en garneren met paprika walnoten en ui. Als lichte maaltijd heerlijk met pitabroodjes, die u als volgt maakt: Benodigdheden voor 6 broodjes: • Bijna 4 gram gedroogde gist • 175 ml lauw water • Half theelepeltje suiker • 225 gram bloem of volkoren meel • 1 eetlepel olijfolie. Gist, water en suiker in een middelgrote kom doen en 5 minuten op een warme plek laten staan tot het mengsel luchtig is. Bloem, olie en het gistmengsel met uw handen tot een zacht deeg vormen, op een met bloem bestrooide ondergrond leggen en kneden tot het glad en elastisch aanvoelt. Daarna het deeg in een met olie ingevette schaal leggen, afdekken met huishoudfolie en met een theedoek erover circa 20 minuten op een warme plek laten rijzen tot de hoeveelheid deeg verdubbeld is. Vervolgens het deeg nogmaals kneden in 6 gelijke schijven van ½ centimeter dikte. Uitrollen, op een ingevette bakplaat leggen, met water bestrijken en nog eens 20 minuten laten rijzen.

touw om Malvert veiliger te maken. Heeft u vier avonden per jaar de animo en de tijd om twee uur samen met andere bewoners en het wijkplatform iets voor uw wijk te betekenen, meld u dan aan per e-mail: w.cornelissen78@ upcmail.nl of in de brievenbus van Malvert 9034. Wij zien graag een uitbreiding met ouders van jonge kinderen, want tenslotte is de jeugd de toekomst van Malvert. Tekst: Helmie Cornelissen Foto: gemeente Nijmegen

Als het deeg is uitgedroogd nogmaals met water bestrijken en in een op 250 graden voorverwarmde oven in 4 minuten bakken. Op een rooster laten afkoelen en met de salade serveren. Nederlandse salade van peren met Brie. Recept van Helmie. Benodigdheden voor twee personen: • 1 grote (conference) peer • 100 gram brie op kamertemperatuur • ½ krop sla • 1½ eetlepel olie • ½ eetlepel dragonazijn • ¼ kopje gehakte pecannoten. Snijd de brie in kleine stukjes, snijd de peer in vieren, verwijder het klokhuis en snijd de peer in dunne lange repen. Was en droog de sla, scheur er stukken af, leg deze op de borden en brie en de peer eroverheen. Meng de olie en dragonazijn, besprenkel peren en brie hiermee en bestrooi de salade met pecannoten. Direct opdienen. U kunt de brie ook vervangen door camembert, die rijp het lekkerst is. Smakelijk eten. Volgende keer enkele beroemde salades. Tekst: Helmie Cornelissen

29

WEEZENHOF

Stichting Parkwoningen In mei 2012 bestaat de Stichting Parkwoningen veertig jaar en dat moet gevierd worden. Het park, de gemeenschappelijke tuin van de parkwoningen aan de 23e straat, ligt er in het voorjaar prachtig bij. De bomen en struiken lopen uit, de bloesem lokt de eerste hommels, het gras is gemaaid en de vogels bouwen weer hun nesten op beschutte plaatsen. Er staan bankjes her en der, waardoor het geheel echt een parkachtige indruk maakt. Dat was ook de bedoeling van het raadsbesluit in juni 1967. Het besluit betrof de overeenkomst van de gemeente met de realisator van het project parkwoningen, toen nog genaamd de Vossenweezenhof. Er werd besloten dat het terrein om de woningen aan de rand van de stad een parkachtig aanzien moest krijgen, zodat het geheel een fraaie aanblik zou bieden bij binnenkomst in de stad, als een soort visitekaartje van de Weezenhof.

Voorwaarden

Dit waren de verkoopvoorwaarden voor de bouwterreinen: ‘Het onbebouwde gedeelte van het verkochte moet als tuin worden aangelegd

en onderhouden en daarop mogen geen voorwerpen los of vast worden geplaatst buiten hetgeen behoort tot de aanleg van de tuin.’ Zo bouwde de Bouwcombinatie Noviomagum aan de 23e straat nabij de Staddijk zestien parkwoningen onder architectuur van het Architectenbureau R. Rodenburg te Nijmegen. En zo zaten we vast aan de voorwaarden van de gemeente Nijmegen.

Eisen

Energiebus in Weezenhof De bewonersvereniging Hart van de Weezenhof heeft in 2010 energiebesparing als speciaal aandachtspunt op de agenda gezet. Omdat het wijkdeel van de vereniging uit 250 nagenoeg identieke huizen bestaat, is besloten de energiebus van de woonbond uit te nodigen, om van verschillende huizen een bouwkundige scan te laten maken, gericht op energiebesparingsmogelijkheden. Op 22 april ontvingen wij de Energiebus en gingen we vanaf 10 uur aan de slag. Een medewerker van de woonbond bezocht vier huizen in de wijk, waar hij ketels, ventilatieschachten, spouwisolatie, kruipruimte en de dakconstructie inspecteerde. Na het invoeren van alle variabelen in een computermodel lag om 15 uur een eerste conceptrapport klaar. Het rapport is doorgesproken met een van de verhuurders en een raadslid van GroenLinks, waarbij het vervangen van de oude ketels, dubbelglas op de eerste verdieping en het verbeteren van het dak de lijst met maatregelen aanvoerden. Het zal nog moeilijk worden om deze maatregelen bij de verhuurders voor elkaar te krijgen. Probleem is dat beide verhuurders onze huizen willen verkopen en investeringen tot het minimum beperken. Daarnaast willen huurders liever geen huurverhoging na 30

In mei 1972 werd de Stichting Parkwoningen Weezenhof opgericht. In maart 1974 vond de overdracht plaats van de gemeenschappelijke tuin aan de stichting. Het doel van de stichting is het onderhouden van de terreinen gelegen rondom de zestien huizen en het behartigen van de gemeenschappelijke belangen van de eigenaren van de parkwoningen als het de tuin betreft.

De energie-expert van de Woonbond onderzoekt de spouwmuur. doorvoeren van dit soort energiebeperkende maatregelen, omdat dat hun eventuele recht op huursubsidie kan aantasten. Verder speelt mee dat bij een complex waar huurders en kopers door elkaar zitten moeilijk grootschalig onderhoud aan te pakken is. Met deze conclusies, maar met de gedeelde wil om wel tot besparingen te komen, ging het gezelschap uiteen. Voor meer gedetailleerde informatie en een lijst over energieverbruik van verschillende woningen kunt u terecht op www.weezenhofcentraal.nl. Tekst: Bewonersvereniging Hart van de Weezenhof. Foto: Hans-Cees Speel

Ook de eisen waaraan het uiterlijk en staat van onderhoud van de huizen moeten voldoen, is in de statuten van de stichting vastgelegd. De gezamenlijke eigenaren nemen de besluiten als er iets veranderd moet worden. Tot nu toe wordt de gemeenschappelijke tuin onderhouden door een tuinbedrijf. De eigen tuin wordt uiteraard door de bewoners zelf onderhouden. Het lijkt misschien moeilijk om een zestigerjaren formule van gezamenlijkheid in 2010 in harmonie met elkaar te realiseren, maar na bijna veertig jaar werkt het nog steeds: de regels van de stichting worden soepel geïnterpreteerd. Schommels kwamen en gingen, speelhuisjes voor de kinderen verschenen achter de huizen. Variatie in de kleurstelling van het verfwerk is zichtbaar. We genieten nog steeds met ons allen van de ruimte rondom de huizen, van het uitzicht op het park. We gebruiken de tuin voor een bewonersbarbecue. Op zachte zomeravonden zitten we achter en praten met elkaar, want het mooie is dat die gemeenschappelijke tuin helemaal uit het zicht aan de achterkant gepland werd. Het raadsbesluit van de gemeente toentertijd was zo gek nog niet… Tekst: Wil Stuart Foto: Bart Noordijk de Dukenburger - juni/juli 2010

Boswachter Hans Hengeveld geeft uitleg.

Vogelzang, de achtertuin van de wijk Bewonersvereniging Hart van de Weezenhof leert bij Achter de Weezenhof, precies tot aan de grens van Nijmegen en Heumen, ligt het natuurgebied(je) Vogelzang. Bewonersvereniging Hart van de Weezenhof  had opzichter Hans Hengeveld van het Geldersch Landschap gevraagd een excursie te verzorgen door dit gebied. Donderdagavond 20 mei verzamelden zich een tiental mensen met hun vragen over het gebied. Vogelzang is het enige stukje natuur in Nijmegen beheerd door het Geldersch Landschap, dat goed is in het beheer van landgoederen. Het gebied heeft dan ook een degelijke indeling. Er lopen statige eikenlanen van oost naar west, bos is afgewisseld door stukken weiland inclusief koeien en akkerland en de weilanden worden opgedeeld in kleinere delen door middel van rechte singels van hakhout. Bijzonder is verder het voorkomen van een aantal dassenburchten en de bijbehorende bloeiende populatie dassen.

senwissels zien waar deze het pad kruisen. Tot onze verbazing legde hij ook uit dat de enige erkende paden door het gebied de brede paden zijn, terwijl het smalle pad in het achterste deel illegaal is. Bij de laatste winterstormen is hier een aantal bomen over dit paadje gewaaid en later weggezaagd. Dat zagen is niet door het Geldersch Landschap gedaan. Er zijn nog meer beheersactiviteiten door particulieren op dit paadje waar te nemen. Hans sprak de wens uit dat mensen eerst even overleg plegen met hem voor ze iets doen: vaak zal hij dan best instemmen.

de Dukenburger - juni/juli 2010

Op verzoek zijn we ook over de grens gaan kijken bij de kavel tussen de Vogelzang en het maïsdoolhof, dat sinds een paar jaar door Staatsbosbeheer is ingericht: het was vroeger een stadskwekerij. Hier is bosplantsoen neergezet met soorten als meidoorn, wegedoorn, sleedoorn, Gelderse roos en een behoorlijk aantal eiken en beuken. Er zijn ook stukken grasland, maar zonder regenwormen want er grazen geen koeien. Verder ligt er een poel, waar rond deze tijd kikkers en padden zijn te horen. Opvallend is het verschil van stijl in inrichten: hier geen singels van bomen, maar juist een meer random beplanting. Wel lopen hier ook dassenwissels, want die doen zich graag tegoed aan het maïs verderop.

Te snel voorbij

Veel te snel was de excursie weer voorbij en namen we afscheid. Hans Hengeveld gaf aan dat wandelaars en bewoners bij vragen en opmerkingen hem gewoon kunnen bellen en dat er over het gebied meer te lezen valt via www.mooigelderland.nl. Achteraf hadden we eigenlijk nog wel twee vragen waar we nog eens over gaan bellen: wordt er eigenlijk iets aan de verdroging gedaan en kan er niet een (gedoog)pad komen dat ook het nieuwe stukje natuur toegankelijk maakt voor de wandelaar?

Uitleg

Opzichter Hengeveld legde uit dat hij de weilanden juist laat begrazen door koeien omdat de mest ervoor zorgt dat er veel regenwormen zijn: het hoofdvoedsel van de das. Bij het beheer van de akkers  spreekt hij ook af dat er resten blijven staan, zodat de das daarvan kan profiteren. Tijdens de wandeling liet hij de das-

Maïsdoolhof

Langs de grens tussen Vogelzang en de oude stadskwekerij.

Tekst: Hans-Cees Speel Foto’s: Gaby Petermann

31

WEEZENHOF

De opzichter legde verder uit dat de majestueuze eiken in het gebied rond 1880 zijn aangeplant en nu dus meer dan 130 jaar oud zijn. Verschil in dikte is toe te wijzen aan plaats en verschil in het destijds uit Duitsland afkomstige zaad. Helaas zijn de eiken ook ten dode opgeschreven: twee maal is de waterstand in het gebied verlaagd. Eerst bij het graven van het Maas-Waalkanaal begin vorige eeuw, en later nogmaals bij de aanleg van de Weezenhof rond 1970. De eiken waren juist aangeplant in een drassig broekgebied met behulp van een rabattenstructuur: er werden slootjes gegraven voor de afwatering en de grond afkomstig uit de sloot werd naast de sloot gedeponeerd als een walletje. De bomen werden op deze walletjes aangeplant, zodat ze droge voeten hadden. Wanneer de waterstand daalt, moeten de bomen nieuwe diepere wortels aanmaken. Als een boom dat twee maal moet doen in zijn leven wordt hij daar niet gezonder op. De eiken zijn daarom niet gezond en de grond is sterk verdroogd. Je ziet in het gebied ook geen jonge eikjes: dit komt omdat de eikels van slechte kwaliteit zijn.

DE ZEVENSPRONG

Overlegwet Huurders-verhuurders van 1 januari 2009 In Dukenburg staan 10.744 woningen, waarvan 7.224 huur. (3.025 laagbouw- en 4.199 etagewoningen). Hieronder een deel van de letterlijke tekst van de Overlegwet Huurders-verhuurders van 1 januari 2009. 1. Hebben huurders van woningcorporaties en van particuliere verhuurders gelijke rechten? Bijna. Huurders van alle woningcorporaties hadden al recht op informatie, overleg en advies en blijven dat houden. De nieuwe wet is voor meer particuliere verhuurders gaan gelden, namelijk ook voor particuliere verhuurders met minder dan 100 woningen. De grens is naar 25 woningen gegaan 2. Moeten huurdersorganisaties aantonen dat ze voldoende huurders vertegenwoordigen? Nee, dat hoeft vanaf 1 januari 2009 niet meer. Tot 1 januari 2009 moesten huurdersorganisaties van particuliere verhuurders nog kunnen aantonen dat zij ten minste 50 procent van de huurders vertegenwoordigen. Met de verhuurder kon ook een lager percentage worden afgesproken. 3. Over welke onderwerpen kunnen huurdersorganisaties nu meepraten? Zij kunnen vanaf 1 januari 2009 ook meepraten over: • fusies; • renovaties; • aan- en verkoopbeleid van de verhuurder; • herstructurering en leefbaarheid in de buurt; • huisvesting van ouderen, gehandicapten en personen die zorg nodig hebben; • overeenkomsten over servicekosten; • overeenkomsten over het beheer van de woningen; • de lijn uit de uitspraken van de klachtencommissie van de verhuurder; • de inzet van de verhuurder bij prestatie afspraken met de gemeenten. Een verhuurder kan zijn beleid voor servicekosten niet aanpassen zonder instemming van de huurdersorganisatie. 4. Mag een huurdersorganisatie met meerdere verhuurders overleggen? Tot 1 januari 2009 nog niet. Toen gold dat een huurdersorganisatie alleen maar huurders van dezelfde verhuurder mag vertegenwoordigen. Vanaf 1 januari 2009 mogen huurdersorganisanisaties met meerdere verhuurders overleg32

gen en meerdere verhuurders adviseren. 5. Moeten verhuurders altijd met alle huurdersorganisaties overleggen? Ja, maar er zijn twee uitzonderingen: a. Als er een huurdersorganisatie is die alle huurders van één verhuurder vertegenwoordigt. In zo’n geval overlegt de verhuurder met de overkoepelende huurdersorganisatie (huurdersorganisatie op verhuurderniveau) over de algemene plannen. Dat zijn plannen die op alle woningen betrekking hebben. Dan hoeft de verhuurder over de algemene plannen alleen met die huurdersorganisatie te overleggen en gelegenheid tot advies te geven. Dit wordt ook wel het primaat van de huurdersorganisatie op verhuurderniveau genoemd. Over specifieke plannen - plannen die alleen een of meer wooncomplexen betreffen - moet de verhuurder dan ook nog overleggen met de huurdersorganisaties en/of bewonerscommissies die de huurders van die wooncomplexen vertegenwoordigen. b. Als plannen maar een of enkele wooncomplexen betreffen. Als de verhuurder plannen heeft die alleen een of meer wooncomplexen betreffen, hoeft de verhuurder over die specifieke plannen alleen te overleggen met de huurdersorganisaties en/of bewonerscommissies die de huurders van die wooncomplexen vertegenwoordigen. Daarover hoeft hij niet met zijn andere huurdersorganisaties te overleggen. 6. Hebben ook bewonerscommissies recht op overleg en advies? Ja. Bewonerscommissies hebben vanaf 1 januari 2009 ook recht op overleg en van advies. Ze hebben alleen iets minder rechten dan huurdersorganisaties. Zij mogen niet meepraten over algemene plannen, maar alleen over specifieke plannen voor hun wooncomplex. Het gaat dan om onderwerpen als: • sloop en renovatie van de woningen; • het huurprijzenbeleid; • het servicekostenpakket; • de leefbaarheid in de buurt; • herstructurering van de buurt. 7. Mogen huurdersorganisaties onderwerpen voor de agenda aandragen? Ja. Huurdersorganisaties en bewonerscommissies hebben vanaf 1 januari 2009 het recht om onderwerpen op de overlegagenda te zetten. Ook hebben de overlegpartners (huurdersorganisaties, bewonerscommissies en de verhuurder) het recht om een deskundige voor het overleg uit te nodigen.

8. Hoe lang is nu de adviestermijn? De adviestermijn voor een huurdersorganisatie of bewonerscommissie is per 1 januari 2009 verlengd van minimaal vier weken naar minimaal zes weken. Huurdersorganisaties mogen de verhuurder adviseren over de onderwerpen waarover ze mogen meepraten. Als de huurdersorganisatie of bewonerscommissie aan de verhuurder aangeeft over een onderwerp te willen overleggen, dan moet de verhuurder hen hiertoe binnen zes weken in staat stellen. Als de huurdersorganisatie of bewonerscommissie ook advies wil uitbrengen, moet ze dat binnen diezelfde zes weken doen. De verhuurder mag zijn plannen niet uitvoeren voordat de huurdersorganisatie of bewonerscommissie overleg heeft kunnen voeren en advies heeft kunnen uitbrengen. 9. Wat zijn de nieuwe spelregels voor de kostenvergoeding? De verhuurder vergoedt de redelijke kosten die de huurdersorganisatie maakt voor overleg met en advisering van de verhuurder en voor het informeren en raadplegen van de huurders. Daaronder vallen ook de kosten voor scholing van de huurdersorganisatie. De regeling voor de kostenvergoeding is aangevuld met: • verhuurder en huurdersorganisatie(s) kunnen in onderling overleg een budget afspreken; • de huurdersorganisatie krijgt vanaf 1 januari 2009 alle kosten vergoed voor de interne organisatie, zoals kosten voor kopiëren, huur van vergaderruimte, nieuwsbrieven en een mailbox. Dat was 50 procent. 10. Komt er een landelijke geschillencommissie? Ja, maar niet per 1 januari 2009. De minister heeft toegezegd zo’n commissie in te stellen. Daarvoor is een aparte wetswijziging nodig. Die volgt later. Wel is de procedure bij de kantonrechter vanaf 1 januari 2009 eenvoudiger. Nu kunnen de verhuurder en huurdersorganisaties een geschil via een verzoekschrift aan de rechter voorleggen. Tot eind 2008 moest dat via een dagvaarding. Ook heeft de rechter meer mogelijkheden om beleidsplannen van de verhuurder marginaal te toetsen; dat wil zeggen dat hij ze niet inhoudelijk beoordeelt, maar alleen kijkt of de verhuurder heeft voldaan aan de overlegregels. Tekst: Peter van den Braak de Dukenburger - juni/juli 2010

vervangen door nieuwe structuurbomen Deze nazomer worden de wilgen langs de Van Apelterenweg gerooid. In het najaar worden nieuwe bomen geplant. De slechte staat van de bomen en de overlast door de spinselmot in de afgelopen jaren is de reden. In het overleg van gemeente en de werkgroep Groen en Cultuurhistorie blijkt dat terugplaatsen van de huidige twee of vier rijen bomen een probleem is.

Het onvoorziene probleem

Aan de kant van Malvert liggen belangrijke leidingen, zoals de hoofdwaterleiding van Dukenburg. Volgens gemeentelijk beleid mogen op deze leidingen geen grote laanbomen meer geplant worden. Waarschijnlijk zal dit overal in Nijmegen een probleem worden, zodat het net opgestelde beleid van de hoofdbomenlanenstructuur wel eens moeilijk te handhaven zal zijn.

tige herfstkleuren. Deze middenrij bomen wordt in een ononderbroken rij geplant vanaf de Van Boetbergweg tot aan het Steve Bikoplein. De rijen bomen (categorie 2) langs de weg kunnen door diverse bossages, zoals het Uilenbosje, niet doorlopen. De laan houdt daar wat eerder op. De nieuwe aanplant komt vanaf de Van Boetbergweg tot aan het Winkelcentrum Meijhorst. Bijkomend voordeel van iets kleinere bomen langs de Van Apelterenweg is dat de historische eikenlaan aan de Aldenhofen Meijhorstkant beter tot haar recht komt.

Keuze boomsoort

Er is nog discussie rond de keuze van de kleinere boomsoort (categorie 2) tussen de weg en de fietspaden. Er wordt gedacht aan de honingboom (Sophora Japonica), omdat deze een wat lossere, lichtere structuur heeft dan bij-

voorbeeld onze zomereik en daarnaast rijk bloeit, waar hommels en bijen veel aan hebben. In Dukenburg staat deze honingboom in de Weezenhof naast het bushokje van de eindhalte van lijn 2. Wat grotere moeraseiken staan in Malvert tegenover de afrit van de Van Boetbergweg de wijk in. Voor meer informatie verwijzen we u naar werkgroep Groen en Cultuurhistorie van de Zevensprong en Klaas Terwisscha van de gemeente. Tekst: werkgroep Groen en Cultuurhistorie en Klaas Terwisscha Ontwerptekening: Klaas Terwisscha en Anne-Marie Cobussen

Wat dan?

Een goed alternatief is het terugplaatsen van twee rijen wat kleinere bomen (categorie 2 tot 15 meter hoog) aan beide zijden van de weg tussen de weg en het fietspad. Daarnaast komt een derde rij grote bomen (categorie 1) in de middenberm. Er is gekozen voor de moeraseik (Quercus palustris) vanwege duurzaamheid en zijn relatief snelle groei gekoppeld aan prach-

Speeltuin aan de Staddijk geopend Op zondag 30 mei is de lang gewenste speeltuin voor Dukenburg tussen de buien door geopend. Ondanks het slechte weer hadden velen de moeite genomen om van deze voor Dukenburg historische gebeurtenis getuige te zijn. Twee kinderen van basisschool De Aldenhove brachten samen met oud-wethouder Hans van Hooft sr. met het pontje de sleutel van de

de Dukenburger - juni/juli 2010

speelttuin naar de huidige wethouder Turgay Tankir (linksonder; foto René van Berlo). Ondanks sombere voorspellingen was het op zondag 6 juni tot laat in de middag prachtig weer en hebben veel kinderen en hun ouders enkele leuke uurtjes of zelfs een dagje heerlijk in de buitenlucht gerecreëerd. Tekst en foto’s: Peter van den Braak

33

DE ZEVENSPRONG

Wilgen Van Apelterenweg

Organisaties in Dukenburg

Het voetgangerslicht staat op groen. Moet je haasten? A) Nee, je kunt rustig oversteken. B) Nee, zelfs als het poppetje knippert, mag je nog gewoon doorlopen. C) Ja, als je al laat bent voor een afspraak. Pas als het poppetje op rood staat, mag je niet meer vertrekken. Veel voetgangers voelen zich opgejaagd als het groene poppetje opeens gaat knipperen. Wat ze niet weten, is dat ze echt tijd genoeg hebben, voordat de automobilisten groen licht krijgen. De gemeente Nijmegen stelt alle verkeerslichten op maat af. We nemen het befaamde Spijkerhofplein als voorbeeld. Dit is de kruising bij Winkelcentrum Dukenburg en het Triavium. Hier steken dagelijks veel mensen over. Een van hen is Silvia, een Dukenburgse van Italiaanse afkomst. Sinds ze is bevallen, een paar maanden geleden, wandelt ze met haar baby bijna elke dag van haar woning in Tolhuis naar Winkelcentrum Dukenburg. Daarbij moet ze drie rijbanen oversteken. Bij alle drie staan voetgangersverkeerslichten. ‘Het komt zelden voor dat het al groen is, meestal moet ik wachten tot ik kan oversteken. Nu ik moeder ben en een wandelwagen voortduw, doe ik de boodschappen lopend. Ik merk wel dat ik tijdens het lange wachten vaak denk, al die uitlaatgassen, dat is niet goed voor mijn kind!’ Soms loopt ze om via de oversteekplaats bij het politiebureau, dan hoeft ze nergens te wachten. Maar ze ervaart de infrastructuur hier in Nederland nog altijd als veiliger dan in Italië. ‘Daar is het verkeer veel rommeliger, mensen proberen vaak tussen twee auto’s door te schieten. Nee, hier is het fijner, maar ik zou wel graag wat sneller een reactie willen als ik op het knopje druk om over te steken.’ Het kruispunt waarover Silvia praat, is een van de drukste kruispunten in Nijmegen. Om het verkeer in goede banen te leiden zijn er verkeerslichten, regels en lijnen op de weg. Soms denkt een oplettende Nijmegenaar met de gemeente mee. Ronald Sinnige is degene die opmerkingen of klachten binnenkrijgt van bewoners van onze stad. Dit gaat als volgt: ‘Melder geeft door dat VRI (verkeersregelinstallatie, red.) mogelijk niet goed is afgesteld. Voor de voetgangersoversteek geldt nu dat je halverwege al rood krijgt, dat was voorheen niet.’ 34

Silvia op het Spijkerhofplein

Verkeersveiligheid boven alles

Geen haast, geen tijdverlies

Voetgangers hebben gedurende de oversteek hun blik vaak gericht op het groene poppetje. Dit gaat knipperen voordat het op rood springt. Hierdoor voelen sommigen van ons zich genoodzaakt de pas te versnellen. Niet nodig! Je hebt tijd genoeg. Er loopt een tijdklok die voldoende tijd geeft om vanaf dat moment de oversteek rustig af te maken. Het knipperen is wel een signaal om niet meer aan de oversteek te beginnen.

Tekst: gemeente Nijmegen Foto: Eva van Otterlo

Bij het instellen van de VRI’s staan steeds twee zaken centraal: veiligheid en doorstroom van het verkeer. Dit is de basis voor het beleid van de gemeente Nijmegen. Bij het ontwerp van een kruising, houdt men rekening met alle verkeersdeelnemers. Voor de voetgangers betekent dit het volgende: als je 10 meter moet overbruggen, heb je hier pakweg 10 seconden de tijd voor. De verkeerskundigen rekenen dus 1 meter per seconde. Als je bedenkt dat een voetganger een gemiddelde loopsnelheid heeft van 1,25 meter per seconde ofwel 0,8 seconde per meter, is dit ruim voldoende tijd.

Voor fietsers gelden andere regels. Het was ook Silvia opgevallen dat bij de oversteekplaatsen de fietsers soms groen hebben, terwijl zij moet wachten. Hoe zit dat nu eigenlijk? Ronald Sinnige van de gemeente Nijmegen geeft antwoord: ‘We kiezen ervoor om fietsers en voetgangers niet automatisch tegelijk groen te geven. Een voetganger heeft meer oversteektijd nodig dan een fietser. We willen geen tijd verliezen en hebben daarom voor fietsers en voetgangers aparte tijdinstellingen.’ Ook hebben fietsers het eenvoudiger. Op het moment dat ze wegfietsen bij groen licht, laten ze het verkeerslicht achter zich. Ze hebben het groene fietsje niet meer in hun blikveld. Dus het gevoel te moeten haasten laten ze ook achter zich. En dat terwijl ze veel minder tijd hebben dan een voetganger om over te steken. Het Nijmeegse verkeersbeleid leidt tot een veilige vlotte doorstroming, waarbij niemand hoeft te haasten, maar er ook geen tijdverlies optreedt!

de Dukenburger - juni/juli 2010

Organisaties bij Dukenburg

Lindenholt bruist! Kom 27 juni 2010 naar Park de Omloop • Voor de basisschoolkinderen van 4 tot 8 jaar is een Sieneke sha-la-la-lie song contest • Taste the Caribbean met Dansschool Amanné met UPT streetband • Zumba en taichi met Excercise body and mind • Ballroomdancing • Line dancing met Virginia Barn Dancers • Nederlandstalige live acts Sportieve clinics, demonstraties, watersport en attracties, onder andere: Badminton, judo, taekwondo, klimwand, voetbal, paintball, race simulators, rodeo stier, power stormbaan, luchtkussen, draaimolen, scouting, kanovereniging, reddingsbrigade, nordic walking, jeu de boules.

Een vorige editie van de Dag van Lindenholt

Spetterende optredens, kleurrijke kraampjes, verrassende activiteiten: zondag 27 juni is het tijd voor de derde Dag van Lindenholt. Van 12.00 tot 17.00 uur bent u van harte welkom in Park de Omloop. De derde editie van de Dag van Lindenholt wordt georganiseerd vóór en dóór bewoners van dit stadsdeel. De intensieve en bevlogen samenwerking van verschillende culturen en leeftijdsgroepen zorgt voor een aantrekkelijk programma voor jong en oud. Bewoners, verenigingen, stichtingen en ondernemers hebben de handen ineengeslagen om u kennis te laten maken met dit prachtige stadsdeel van Nijmegen. Tijdens dit heerlijke buitenevenement in het sfeervolle, recreatieve, groene hart van de wijk leert u Lindenholt pas echt kennen. Met het activiteitenprogramma hoeft u zich geen moment te vervelen. Artiesten op twee podia, een culturele markt, sport en spel en andere attracties gaan u een geweldige middag bezorgen.

Programma

Podia live acts en dans, onder andere: • Spetterende opening met Dave van Well • Gospel koor Jambo’s Joy • Joop Lens (finalist Tros-programma Duizend sterren stralen) • Duke John (finalist Roos van Nijmegen) • Rap acts met onder andere New Arts en Ronaldo Gonzales • DJ-Jaro

Een slinger van circa honderd kramen loopt kriskras door het park. Promotie, voorlichting en verkoop van Lindenholtse ondernemers, stichtingen, verenigingen en organisaties. Meer info: www.lindenholt.info. Vervoertip: Kom lopend of met de fiets. Tekst en foto: Organisatieteam Dag van Lindenholt

Organisaties in Dukenburg

Dukenburgs Initiatief Vrouwen Activiteiten DIVA heeft ook dit jaar weer een interessant cursusaanbod, zoals: • Moderne talen • Indonesisch voor beginners en gevorderden (uniek in Nijmegen) • Creatieve cursussen waaronder Intuïtief tekenen en schilderen • Geschiedenis van Nijmegen • Dans je fit • Yoga Het volledige cursusaanbod kunt u nu al bekijken op onze website: www.stichtingdiva.nl. Onze bekende blauwe folder zal dit jaar

de Dukenburger - juni/juli 2010

Terras en markt

niet huis-aan-huis worden bezorgd maar ligt vanaf augustus in de bibliotheek, Informatheek Dukenburg en de Stadswinkel. In de Dukenburger nummer 6, die op 1 september verschijnt, zullen we uitgebreider berichten over ons cursusaanbod en onze organisatie. U kunt zich vanaf nu aanmelden! DIVA is te vinden in Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-37, kamer 1.094. Telefoon (024) 345 23 13. E-mail: [email protected]. Tekst: DIVA

35

Organisaties in Dukenburg

A Salaam Cup: Samenwerken is het devies!

De winnaars van de A Salaam Cup

Zaterdagochtend 5 juni 2010, het belooft een mooie zonnige dag te worden. Het is al een drukte van belang op de sportvelden van DVE-Trajanus; groepen jongeren lopen met hun sporttassen en tenues richting het veld. Bijna twintig teams doen mee aan de A Salaam Cup 2010; meer dan 150 deelnemers en veel supporters. De velden zijn voor de gelegenheid gehalveerd en er wordt 7 tegen 7 gespeeld. De meeste teams komen uit Nijmegen maar er zijn ook deelnemers uit andere steden zoals Eindhoven.

Marokkaanse jongeren

Ieder voorjaar organiseert de van oorsprong Marokkaanse jongerenorganisatie A Salaam een grootschalig multicultureel voetbaltoernooi. A Salaam, dat vrede betekent, is uitgegroeid tot een stichting met een multicultureel karakter. Het doel is een positief geluid te laten horen vanuit de Marokkaanse gemeenschap en een bijdrage te leveren op het gebied van dialoog, ontmoeting en wederzijds respect. Dit keer werd actief samengewerkt met het jongerenwerk van Welzijnsorganisatie Tandem. Fahd Arghidi van A Salaam verduidelijkt: ‘De verschillende partners hebben allemaal hun eigen bekwaamheid, netwerk en mogelijkheden. Juist daarom is het belangrijk elkaar op te zoeken en te versterken in plaats van op een eigen eilandje te opereren. Dan gaan er plotseling

allerlei deuren open. Naast Tandem worden we ook ondersteund door voetbalvereniging DVE-Trajanus, Jongerencentrum Staddijk, de gemeente en woningbouwcoöperatie WoonGenoot. Dat zie je nu terug in de organisatie: de velden zijn beschikbaar gesteld, de kantine is open, er is een geluidsinstallatie voor het omroepen, de jongerenbus staat er. Er is mu-

Jongerenwerker Harald te Grotenhuis van Welzijnsorganisatie Tandem kijkt terug op een geslaagde dag; ‘Wat mij opvalt, is hoe gemoedelijk deze dag verloopt. Er is geen enkele wanklank. Dat komt volgens mij vooral doordat de jongeren zelf een grote bijdrage leveren in de organisatie en uitvoering. De mensen kennen elkaar en hebben respect voor het feit dat een ieder zich zo inzet. Ook ben ik onder de indruk van het doortastende enthousiasme. Er is bijna wekelijks vergaderd in Jongerencentrum Staddijk. Na afloop liepen ze de jongerenruimte in om direct zaken te regelen met de aanwezige jongeren. En een dag later stonden de notulen netjes op de e-mail: Klasse.’ Tekst en foto: Tandem

Veiliger Wijk Team actief in de Meijhorst De Meijhorst is er in het afgelopen jaar behoorlijk op vooruitgegaan, vinden de bewoners. Het is er schoner, rustiger en men voelt zich er veiliger. Er zijn minder problemen met jongeren en mensen durven gewoon weer over straat. Deze ommekeer - vorig jaar waren er nogal wat overlastproblemen - is mede te danken aan de inzet van het Veiliger Wijk Team (VWT). Dit team, bestaande uit één wijkagent, twee politieagenten en twee toezichthouders, is dagelijks zichtbaar en herkenbaar aanwezig in de wijk. Het VWT spreekt mensen aan op gedrag (zwerfvuil, geluidsoverlast, agressie), maar maakt ook gewoon een praatje. Om te horen wat er speelt in de wijk en waar eventuele knelpunten liggen. ‘Ze nemen de tijd voor je en hebben een luisterend oor. Kortom, ze geven aandacht,’ merkte een bewoner op tijdens een bijeenkomst met de burgemeester op 3 juni. De burgemeester was te gast bij het Veiliger Wijk Team en maakte, samen met collega’s van de politie, een fietstocht door de wijk. Zijn

36

ziek en een complete barbecue waar iedereen voor een redelijk bedrag kan eten.’ Ondertussen komt een bezwete Floris Tas, wethouder van Zorg en Welzijn en Sport van het veld gelopen. Hij heeft een wedstrijd meegespeeld met een van de teams bij wijze van openingsceremonie. Veel jongeren kunnen de actie van de kersverse wethouder wel waarderen.

De burgemeester te gast bij het Veiliger Wijk Team

constatering dat de Meijhorst er rustig en netjes bij ligt, werd door de bewoners beaamd. Het VWT werkt! Zelfs zo goed, dat het ook ’s avonds op straat rustig is. En dat moet ook vooral zo blijven, vinden de bewoners. ‘De situatie van voorheen willen we niet terug. We moeten elkaar dus blijven aanspreken, zeker ook met de zomer in aantocht, als iedereen elkaar buiten tegenkomt. Want onbekend maakt onbemind en dat wil niemand hier. Ook de jongeren niet.’ Tekst: gemeente Nijmegen Foto: Paul Rapp de Dukenburger - juni/juli 2010

Agenda

Organisaties in Dukenburg

Talis sponsort SOR: Ga mee op vakantie!

Kinderen van zeven tot twaalf jaar kunnen in de zomervakantie een week mee met de vakantiekampen van SOR. Deze Nijmeegse stichting bezorgt kinderen al bijna vijftig jaar een onbezorgde vakantieweek met leeftijdgenootjes. Reden voor Talis om dit prachtige initiatief te ondersteunen. Zwemmen, buiten spelen, een fikkie stoken, ijsjes eten en disco. De begeleiders van de SOR vakantiekampen weten hoe ze kinderen de tijd van hun leven kunnen bezorgen. Niet voor niets gaan veel kinderen ieder jaar opnieuw mee. ‘We willen kinderen echt een supervakantie bieden’, vertelt Martijn Goudbeek, één van de groepsleiders van de jongste kinderen. ‘In totaal organiseren we vijf kampen in Mill, Stevensbeek en Bergen. Na de gemengde groep van zeven- en achtjarigen, splitsen we jongens en meisjes omdat die nu eenmaal andere dingen leuk vinden. De jongens gaan kamperen in tenten, de meisjes slapen in blokhutten. De jongens sjouwen de hele dag in het bos, de meisjes willen make-up op elkaar uitproberen. Het kan allemaal bij ons. Een paar jaar geleden danste mijn groep op het eindfeest op de tafels van enthousiasme. Dat mocht natuurlijk niet, maar ik vond het stiekem toch heel mooi. Ik doe dit nu vijftien jaar en het blijft fantastisch.’

Bijzonder

‘Wij willen een bijzondere vakantieweek bieden aan kinderen uit Nijmegen en omstreken die niet op vakantie kunnen, of die een extra weekje vakantie nodig hebben. Zo’n extra weekje is soms nodig wegens gezinsomstande Dukenburger - juni/juli 2010

digheden, om de ouders te ontlasten of om kinderen de gelegenheid te bieden in de buitenlucht met leeftijdsgenootjes te spelen.’

Meedoen?

Kinderen uit groep 3 tot en met 8 van de basisschool kunnen zich opgeven voor de vakantiekampen. Van 24 tot 31 juli gaan de kinderen van 7 tot en met 10 jaar op pad, en van 31 juli tot 8 augustus de kinderen van 11 en 12 jaar. De bijdrage voor de ouders bedraagt 50 euro voor de hele week. Meld je aan via mail: [email protected] of bij Ilona: 06 13 62 07 70. Meer informatie vind je op www.sorvakantiekampen.nl. Daar kun je ook een folder downloaden met inschrijfformulier. Opgeven kan tot 16 juli. Wees er snel bij, want vol is vol.

Talis sponsort

Waar mogelijk biedt Talis graag steun aan leuke (wijk-)activiteiten die het leven meer kleur geven. Kinderen moeten kunnen spelen en plezier maken. Daarom werkt Talis met de gemeente mee aan speeltuintjes en trapvelden, en stimuleert ze initiatieven als de NEC Buurtbattle en de SOR vakantiekampen. ‘SOR is in 1963 opgericht, vandaar de wat oubollige naam: Stichting Ontspanning en Recreatie,’ vertelt Jacques Steegemans van Talis. ‘Tegenwoordig gaan veel kinderen uit Dukenburg en Lindenholt mee. Wat mij betreft mag Nijmegen SOR wat meer koesteren. Ik hoop dat dit artikel daaraan bijdraagt.’ Tekst: Talis Foto: Daphne van der Kolk

Woensdag 23 juni • De Orangerie Malvert 19.30-21.30 uur Bingo bewoners en topkamers € 2,00 per kaart / bezoekers € 4,00 per kaart, elke volgende kaart € 1,00 Donderdag 24 juni • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst vanaf 19.30-22.00 uur afdansavond rolstoeldansers, gratis entree m.m.v. linedanceduo Johan en Laura en Gezelligheidskoor Dukenburgs Glorie Zaterdag 26 juni • DVE-Trajanus Staddijk 10.00-12.00 uur Voetbalshopping voor jongens en meisjes van 6 t/m 12 jaar • De Doekenborg Aldenhof 10.00-16.00 uur rommelmarkt / kraamhuur € 12,50 / muziek, loterij, versnaperingen Maandag 28 juni • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 14.00-16.30 uur KBO Bingo Donderdag 1 juli • De Orangerie Malvert 19.30-21.30 uur meezingen met Gezelligheidskoor Dukenburgs Glorie kosten bewoners en bezoekers: de drankjes Zaterdag 3 juli • De Orangerie Malvert 10.00-16.00 uur gezellige rommelmarkt • Jan Massinkhal Nieuwe Dukenburgseweg 13.00-22.00 uur Dag van de Vlag van Curaçao, entree € 7,50 p.p. t/m 12 jaar gratis Maandag 5 juli • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 14.00-16.30 uur FNV Bingo • De Orangerie Malvert / 19.30-21.00 uur Nijmeegse Zieken Omroep verzoekplaten Dinsdag 6 juli • De Orangerie Malvert 15.00-17.00 uur optreden van Le Chapeau entree voor familie en wijkbewoners € 4,00 Zondag 11 juli • De Orangerie Malvert 15.00-17.00 uur gezellig optreden van de mannenband Young at Heart entree voor familie en wijkbewoners € 4,00 Woensdag 14 juli • JC Staddijk / Go4Dance / Informatie en aanmelding: [email protected] • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst van maandag 19 juli t/m zondag 25 juli gesloten; van maandag 26 juli t/m zondag 29 augustus beperkt open • Sportfondsenbad Dukenburg Meijhorst van maandag 19 juli t/m zondag 15 augustus gesloten; van maandag 16 juli t/m zondag 29 augustus beperkt open 37

Belangrijke nummers

Organisaties in Dukenburg Stichting Anders Actieven Dukenburg

Open dag/inschrijfdag: vrijdag 03-09-2010 Het aanbod aan cursussen en activiteiten bij StAAD is even veelzijdig en verschillend als mensen zijn. Met andere woorden: iedereen vindt bij StAAD wel iets van zijn/haar interesse voorkeur of hobby. Mocht u in ons aanbod iets missen, dan nodigen wij u uit uw wensen aan ons kenbaar te maken, zodat ons aanbod kan worden uitgebreid. Heeft u een idee, laat het ons weten. E-mail: [email protected] of telefoon (024) 344 41 57 of loop binnen in Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39, kamer 1.098.

Poserend voor de foto in het computerlokaal

Ans van Haaren en Sigrid van Roozendaal (docenten). Midden: Hafida Benhaddi (individuele hulp)

Tijdens de open dag/inschrijfdag op vrijdag 3 september kunt u zich vanaf 10.00 uur weer inschrijven voor een nieuwe serie cursussen. Raadpleeg voor het aanbod van dit seizoen de cursusgids 2010/2011, die vanaf half augustus voor u klaar ligt in onder andere het Wijkcentrum Dukenburg in Meijhorst, de informatheek, Wijkcentrum de Turf (Malvert), bibliotheek Zwanenveld, basisscholen de Meiboom, de Dukendonck en de Aldenhove.

Nieuw cursusaanbod:

Workshop: ‘Helende Dans’ (‘Sacred Dance’) Cursus: ‘Portret-/Modeltekenen’ Cursus: ‘Yoga’ (avondcursus) Cursus: ‘Bloemschikken’ (om de twee weken)

Cursusleiders gezocht voor: • Engels • Schaken • Kalligrafie

Bewegen op muziek Wereldgodsdiensten Frans

Diverse kaartspelen Toneel Genealogie (stamboomonderzoek)

Het StAAD koor vraagt nieuwe leden (vooral mannen) Maatschappelijke stage

StAAD neemt als stichting haar maatschappelijke opdracht serieus en daarom hebben we ons aangemeld voor 2 stageplaatsen voor leerlingen van de middelbare scholen, die vanaf volgend jaar verplicht een periode maatschappelijke stage moeten vervullen. Het is de bedoeling dat deze leerlingen onder begeleiding een ondersteunende taak krijgen in het computerlokaal. Tekst: bestuur StAAD

38

• Alarmnummer: 112 • Politie: 0900 88 44 • Brandweer: (024) 355 55 55 • GGD: (024) 3 297 297 • Milieuklachten over bedrijven: (024) 329 27 56 • Bureau Toezicht (ook voor milieuklachten over niet-bedrijven): (024) 329 80 45 • Bel- en Herstellijn: (024) 329 2 329 [email protected] • Meld Misdaad Anoniem: 0800 70 00 • Meldpunt Kindermishandeling: (026) 442 42 22, 0900 123 123 0 • Slachtofferhulp: (024) 323 33 22, 0900 01 01 • Advies- en Steunpunt huiselijk geweld: 0900 126 26 26 [email protected] • Kindertelefoon: 0800 04 32 • Maatschappelijk werk (NIM): (024) 323 27 51, [email protected] • Het Inter-lokaal: (024) 344 85 57 [email protected] • Tandem: (024) 355 34 68 [email protected] • Huisartsenpost: 0900 88 80 • CWZ: (024) 3 657 657 • UMC St Radboud: (024) 361 11 11 • Sint Maartenskliniek: (024) 365 99 11 • Dierenambulance: 0900 02 45 • De Gemeenschap: (024) 381 78 00 [email protected] • Portaal: 0800 767 82 25, [email protected] • Standvast Wonen: (024) 382 01 00 [email protected] • Talis: (024) 352 39 11, [email protected] • WoonGenoot: (024) 344 06 39 [email protected] • Woonzorg Nederland: 0900 123 49 96 [email protected] • Wijkcentrum Dukenburg: (024) 344 89 63, Meijhorst 70-39, 6537 EP • Informatheek Dukenburg: (024) 345 22 21, Meijhorst 70-39, 6537 EP • Sportfondsenbad Dukenburg: (024) 377 15 70, Meijhorst 70-41, 6537 EP • Gemeente Nijmegen: (024) 329 91 11 [email protected]

Websites

• Tolhuis: www.tolhuis20.nl • Zwanenveld: www.zwanenveld.info • Lankforst: www.lankforst.nl (virus mogelijk!) • Meijhorst: www.meijhorst.com • Aldenhof: www.bewonersaldenhof.nl • Weezenhof: www.weezenhofcentraal.nl • Zevensprong: www.zevensprongdukenburg.nl • De Dukenburger: www.dedukenburger.nl de Dukenburger - juni/juli 2010

Oude tekst van Dukenburg Het regionaal archief beschikt over de Nijmeegse edities van de Gelderlander uit de periode 1856 tot en met 1956. Hierin staan ook berichten uit Dukenburg, zoals deze.

DE GELDERLANDER NIJMEGEN, 26 october 1883. Eerstdaags wordt alhier het bekende prachtige landgoed “den Duckenburg”, groot ruim 200

bunders, in veiling gebracht. Men zou het ten zeerste betreuren, zoo het ook in handen van sloopers viel, die de uitgestrekte bosschen en fraaie lanen met eeuwenoud geboomte lieten vellen. Dit landgoed behoorde vroeger aan den heer Seegers, die voor weinige jaren alhier overleed en die, met uitsluiting van alle familieleden of nabestaanden, zijn gehele vermogen met dit landgoed, aan zijne huishoudster vermaakte. (Arnh. Ct.)

Foto van de maand Eenden in het Grand Canal. Een foto van Helen Antonides uit Lankforst. Zij schrijft: ‘Ik was foto’s aan het maken bij het Grand Canal in Dukenburg, beetje vreemde naam voor zo’n klein vervuild stukje Dukenburg. Tussen de troep zwom een groep eenden met jonkies. Een prachtig lenteschouwspel.’ de Dukenburger - juni/juli 2010

Ook uw foto kan in deze rubriek geplaatst worden. Wilt u ons laten zien op welke manier u Dukenburg ervaart, wat u mooi of kenmerkend vindt voor uw woonomgeving? Stuur dan uw foto in. Een jury kiest de mooiste inzending. De meest aansprekende foto zal worden gepubliceerd in het volgende nummer van de Dukenburger.

Een van de lanen op het landgoed in 1906

U kunt uw foto’s mailen naar de redactie van de Dukenburger: [email protected].

Voorwaarden

Dit zijn de voorwaarden: • De foto’s zijn gemaakt in Dukenburg. • Digitale foto’s met een minimum van 800 KB en een maximum van 5 MB per bestand. • U kunt uw foto’s voor nummer 6 inzenden tot en met 15 augustus 2010. • Foto’s die later binnenkomen, maken een kans voor de Dukenburger nummer 7. 39

Kinderpagina

40

Babbels en krabbels

Bahá’í kinderklas

de Dukenburger - juni/juli 2010