Dat is het leven een boek geschreven door Lowy

Over Lowy Cremers Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Dat hij beschouwd als zijn 2e vaderland! Hij had een hekel aan school,maar haalde glansrijk alle horecapapieren en beheerde 2 cafes en een groot Eetcafe in de jaren 80 .

Dat is het leven een boek geschreven door Lowy

Cremers. Het boek wat u hier onder gratis kunt lezen is reeds op data 1 Januari 2013 door 20.000 mensen online gelezen. Indien gewenst kunt u het boek gratis als pdf file via email [email protected] ontvangen.

Hier voor hartelijk dank namens de schrijver Lowy Cremers.

1

U hoeft er niets voor te betalen en u kunt het hier rechtstreeks lezen . Of kijk op google en tik in DE DUIZEND LEVENS VAN LOWY CREMERS.Met video beelden van Lowy op de Nederlandse TV.

Door de jaren groeit men in leeftijd en weisheid,zo is het mij vergaan,toch is het fijn er even stil bij te staan.

Een boek geschreven door Lowy

Cremers. U kunt ook veel van mijn avonturen en ook mijn internationale tv optreden terug vinden op YOU TUBE met filmpjes over mij.

2

kijk dan onder de rubriek De Duizend levens van Lowy Cremers Veel lees plezier met dit boek.

Hij die nooit heeft gevaren,weet niet hoe een zeeman leeft. Als jongetje van 10 jaar wist ik al wat ik wilde. Ik zou later gaan varen op de wilde vaart. Pas 15 jaar oud ging ik de wijde wereld in. Ik werd door honderden vrouwen bemind. Ik voer over de hele wereld en heb mijn herinneringen in dit boekje trachten te verwoorden. Uiteindelijk ben ik na vele avonturen terug gekeerd naar Thailand waar ik na 50 jaar mijn rust vond. Het land van de eeuwige glimlach beschouwn ik nu als mijn 2e vaderland. Een boek geschreven in eigenstijl en geheel in eigenbeheer gedrukt. DAT IS HET LEVEN Geschreve n door ,, Lowy Cremers ,, Voorwoord. Een mens zonder dromen,is armer dan een mens zonder geld Er is een tijd voor alles! Ik dacht altijd,ik kan beter spijt hebben van dingen die ik in mijn leven heb gedaan,dan dat ik spijt zou hebben van dingen die ik niet zou hebben gedaan. Ik dacht altijd leef je leven,ook al duurt het soms maar even. Je kunt leven zonder echt lief te hebben,maar je kunt niet liefhebben zonder echt te leven! De maat van de liefde is een maat zonder grenzen. Het gezegde er is maar een leven en dat is een goed leven staat hoog in mijn vaandel geschreven.Ik heb dit boekje geschreven zo als ik het vroeger in mijn prachtige jeugd heb mee gemaakt.Op 10 jarige leeftijd wist ik reeds dat ik later zou gaan varen.Ik heb daar in 7 jaar wilde vaart koopvaardij dan ook erg van genoten.In elke stad een andere schat . Het boekje is geschreven door mij met mijn slechts 4 klassen lager onderwijs,dus let niet op de taalfouten die horen bij dit boekje evenals het taal gebruik destijds op en rond de zeemannen.

3

Lees het boekje met een knipoog maar laat het niet aan kinderen onder de leeftijd van 12 jaar lezen, ivb met mijn woordkeuzes.

Fam Cremers.Pa Franz/Ma Mien/Zus An/Zus Wilma/Zus Rietje/Broer Peter/en kleine Lowy bij moeder op schoot. Lowy Cremers

Zo is het begonnen. Ik was dus al snel een grote jongen. ik ontdekte al vroeg het verschil tussen jongentjes en meisjes ,dat gebeurde al op de kleuterschool. De lagere

4

school

DonBosco in

de Donboscostraat 1950 Meester van der Aalst 4e klas ik zit 3e rij van boven van links naar rechts nr 11. De kleinste van de klas. Het begon allemaal zo. Ik ben in 19 40 geboren en kom als laatste uit een gezin van vader en moeder en 5

kinderen. Mijn oudste zus An is 15 jaar ouder dan ik. Ik had 3 zussen en 1 broer. Vader Franz,Moeder Mien,Zussen An .Riet .Wilma en broer Peter en ik zei de jongste zoon..Mijn oudste zus is 15 jaar ouder dan ik. Ik had heel lieve ouders.Mijn vader was een vrij gesloten man maar mijn moeder had de broek aan .Op de leeftijd van 4 a 5 jaar in 1945 moest ik naar de kleuter school.Ik kwam in de klas bij juf Ans te zitten met wie ik al snel goede maatjes werd.Zij was mijn eerste liefde.Ik zei haar later trouw ik met je en dan

moest ze lachen om mij. WETEN HOE HET IN ELKAAR ZAT!

iK WILDE AL OP JONGE LEEFTIJD

Na de kleuterschool moest ik naar de lagere school ik was toen in 1946 zes jaar oud.En van het begin af aan dat ik op de basis school werd geplaatst had ik er eigenlijk al geen zin in.De meester beviel me niet .Het leer plan op katholieke basisschool stond me tegen en men liet mij dan ook regelmatig zitten.

5

Ik kon ook heel slecht luisteren en dat wilde men nu eenmaal op

school. De St Janschool stratum.Ik zit uiterst rechts 2e rij van onderen. Met het gevolg dat ik als jongetje van 10 jaar dikwijls spijbelde en veel streken uithaalde. Ik kwam dikwijls in aanraking met de kinderpolitie door al die rotstreken.En als men dan vroeg waarom doe je dit steeds Lowy zei ik altijd omdat ik niet mag gaan varen later.Wat flikte ik zo al als kleine soort pietje bel van Eindhoven?Ik belde de slager op met de vraag heeft u Varkenspoten.Als hij dan ja zei hing ik snel op met de woorden wat zal je dan raar lopen.Ik was de held onder mijn vriendjes want ik kon het beste van allen met de kattepult een knikker door een ruit schieten .

Ik schoot de lantaarn stuk

Een lantaarn kap stuk schieten daar was ik echt goed in

Mijn Vader nam me dikwijls mee om te gaan vissen.Hij kon het geweldig.Ook leerde hij me in een halve dag zwemmen door me in het kanaal te gooien tijdens het vissen.Hij haalde me er uit en gooide me er weer in tot ik kon zwemmen.

6

Hier ben ik op wschool ik sta op de 2e rij van onderen naast de meest6er de 5e in die rij met laarzen aan ipv schoenen. Ik ving Karpers uit de gracht van Dhr Anton

Philips,

Dat liep een keer ook niet goed

af na dat ik al een mooie grote karper uit Philips zijn gracht had gevist kwam de tuin man mij achterna.Ik liep hard weg maar toen greep de tuinman mijn fietsje en nam dat mee.Na enige dagen vroeg mijn moeder me waar mijn fiets was.Ik zei haar die is gestolen ik had hem vergeten af te sluiten.Dus ging mijn moeder met mij naar de politie aangifte doen van de fiets die gestolen was.In de fietsenkelder zag ik al snel mijn fietsje staan.Er hing een kaartje aan eigenaar gelieve zich bij de kinderpolitie te melden. Villa de Laak.Huis van Dhr Philips .hier viste ik de

Karpers er stiekum uit.

Ik moest mij verontschuldigen bij Dhr Philips. We deden dat en daar kwam de aap uit de mouw ik had clandestien zitten vissen in de gracht rond de villa van Dhr Philips.Ik moest beloven het nooit meer te doen en kreeg de opdracht om mij bij Dhr Philips te verontschuldigen . Dat deed ik in bijzijn van mijn Moeder .en het bleek nog een aardige man te zijn ook die 7

Mijnheer Philips.De verontschuldiging werd aanvaard en ik vertrok zelfs met een hand vol snoep die hij me gaf. Ik heb ook aan diverse viswedstrijden mee gedaan . Ik won zelfs een maal een echte lederen bal bij een vis wedstrijd in het Eindhovens kanaal.Dat werd voor de jeugd georganiseerd in de vakantie periode.Het vond plaats bij de Hefbrug aan de Tongelrese straat te Eindhoven. Hier bij de hefbrug werden de prijzen uitgedeeld van de jeugd viswedstrijd.

Het Politieburo daar vertoefde ik

regelmatig. Eens moest ik voor straf op het politiebureau de fietsen van de agenten poetsen.Na dat ik klaar was heb ik in een onbewaakt ogenblik enkele banden van die fietsen lek geprikt.Ze hebben mij nooit meer fietsen laten poetsen. Ik flikte van alles en dacht elke dag maar aan een ding, ik wilde later zeeman worden. En dacht toen reeds op zeer jeugdige leeftijd als ik maar genoeg rotstreken uit haal laten ze me later van zelfs wel gaan varen ,als ze zien dat er anders niks goe ds van me terecht zou komen. Diverse bijverdienste baantjes had ik reeds op 12 jarige leeftijd. De guldentjes waren snel verdiend. Ik had op de leeftijd van 12 jaar diverse bij baantjes waar geld te verdienen was o.a. Bloemen deur aan deur verkopen je had op weg naar school een bloemen winkel Westlands bloemenhuis hete die zaak en de eigenaar was Abraham Zeegers.Daar kwam ik op een dag dat ik weer eens spijbelde van school voorbij en de eigenaar dat was een Jood vroeg me kereltje wil je geld verdienen.Nu dat was een kolfje naar kleine Lowy zijn

8

hand. Ik was me toen al reeds bewust dat als je geld verdiende je een goed leven kon hebben.Het geld wat ik verdiende ging meestal op aan snoep en frietjes.Ik had dan ook altijd een grote schare vrienden om me heen.Op weg naar school kwam je langs de snoepwinkel van Cis van de Somme. Dikke Sis van de

Somme. Het was net hollebolle Gijs. Wij kinderen noemden hem altijd dikke Sis.Hij had een bril op met van die sjampot glazen.We pikten wel eens een snoepje weg als we in zijn snoepwinkel stonden hij zag het meestal niet Maar als zijn zus in de winkel stond dan moest je dat niet flikken want die had alles in de gaten daar ging je niet mee lachen. Snoep jatten bij Dikke Sis van de Sommen. De winkel van Sis van de Somme op de Groteberg eindhoven 1955. Als de dikke Sis er was kon je wel eens wat gappen maar bij haar niet.Ha ha. Ze heeft mij eens persoonlijk aan het er tegenover gelegen politie bureau afgeleverd met de mededeling deze knaap heeft 2 toverballen bij me gestolen. De agent vroeg waar zijn die toverballen dan.Maar die had ik snel opgegeten. Toen in de jaren 50 -60 mocht en kon nog alles in Nederland. Dus verkocht ik veel bloemen langs de deuren.

Ik zei meneer wat moet ik doen. De man gaf me 5 bossen gladiolen mee en zei verkoop die maar in den Elzend dat is die dure kale kak

9

wijk.

Ik vroeg hem wat moeten de

mensen er voor betalen.Toen zei de man van de bloemenzaak vraag maar 50 cent per bos en als je ze verkocht hebt breng je dus 5x 50 cent dus 2 gulden en vijftig cent naar mij. Hij zei nog wat jij voor deze mooie bloemen aan de mensen vraagt laat ik geheel aan jouw zelf over.Toen ging ik dus als jongetje van 12 jaar bloemen deur aan deur verkopen. Ik verkocht de bloemen voor 1 gulden iets wat de huisvrouwen er gaarne voor over hadden want nu hoefden ze er niet voor de deur uit te gaan.Zo verdiende ik dus op zeer jonge leeftijd al mijn eigen zakgeld want dat kreeg je in die jaren niet van je ouders. Koffers en bagage sjouwen voor trein reizigers,sneeuwruimen voor de middenstand alles bracht geld op.Dat bij verdienen deed ik veel liever dan naar school gaan en zo had ik altijd geld en door dat ik dat had kreeg ik steeds meer vrienden. Vissen was en nog steeds is altijd mijn grote hobby gebleven .Mijn moeder bracht me eens naar school ik had reeds 3 dagen gespijbeld.Ze stond op het schoolplein met de meester te praten en ik smeerde hem aan de achterkant van het schoolplein. De school was niet mijn fijnste tijd ik spijbelde meer dan dat ik aanwezig was.Mijn Moeder haalde me steeds van de school af als ik weer eens bleef zitten.En dan zocht ze weer een andere school in de hoop dat zoon lief het daar wel zou maken. De Krabbedam school in Eindhoven. School de Krabbedam in centrum van Eindhoven. Hier was ik 9 jaar en zat op de Krabbedam school in

Eindhoven.

Bij juffrouw Hafmans had

een houten kunst hand .Juf Hafmans die al snel de bijnaam juffrouw hafkut kreeg van de kinderen als ze niet in de buurt was. .Het was wel een goede lerares voor deze school.In de bovenlokalen was een ulo gevestigd. Omdat ik meestal elk jaar bleef zitten heeft mijn moeder me op een openbare school gedaan.Daar zaten

10

meiden en jongens door elkaar heen in de zelfde klas. Op straat flikte ik van alles echte kwajongens streken. Ik zette wel eens voor de gein een groenteblik gevuld met hondenpoep op de klink van een deur belde aan en liep hard weg. Gevolg de deur werd geopend en de honden stront vloog de gang in.Eens ging het fout de zoon die daar woonde kon harder lopen en greep me en bracht me terug en ik moest de hele gang boenen kreeg een schop onder mijn gat en kon

vertrekken. Ik nam wraak ,bond s,nachts met een stevige ijzerdraad hun klink van het huis aan de klink van de buren belde aan en rende hard weg.Ze trokken maar kregen de deuren niet open Ha ha. Dat vond ik wel leuk maar van leren kwam door mijn vele spijbelen ook daar niks van terecht.Maar ja hier op de Krabbedam school hoefde je tenminste niet elke morgen naar de kerk terwijl dat op de rk school wel moest.Ook hoefden we geen katechismus te leren.Ik vond trouwens dat het geloof niks met leren op school te maken had.Wat ik heel goed kon was voorlezen.Als ik eens een keer op school was en de juf moest even weg zei ze altijd,Cremertje lees jij maar voor. Dan las ik het sprookjes boek van Repelsteeltje is mijn naam voor. Sprookje van Grim

REEPELSTEELTJE IS MIJN NAAM. .Het was dan muisstil in de klas want ik fantaseerde er nog een hoop bij wat niet in het voorleesboek stond. Met mijn 9 jaren was ik niet bepaald de braafste jongen in Eindhoven.Men vergeleek me dikwijls met Pietje Bell de rakker. Ik doopte eens een meisje dat voor me zat in de klas haar paarde staart in de inktpot. Toen ik dat gedaan had sloot Juf Hafmans me voor straf op in een boekenkist die in de gang stond.

11

Ik werd voor straf in de boekenkist gestopt

En om te voorkomen dat ik er snel weer uit zou klimmen ging ze er met haar dikke reet bovenop zitten.Ik kon er pas uit toen de middag pauze voorbij was. Lowy als Padvinder. Ik werd zelf een Padvinder maar ook dat hielp niet veel ik dacht alleen maar aan het varen.

Hier als padvinder werd ik na enige tijd zelfs aangesteld als patrouile leider. 1953 ik was 13 had slechts 4 klassen lager onderwijs gehad . Ik moest en zou gaan varen .Mijn ouders hielden het lange tijd tegen . Mijn speel terrein was de straat. Ik heb mijn jeugd veel in de binnenstad van Eindhoven door gebracht.Mijn speelterrein waren de half afgebroken huizen restantanten van die zinloze oorlog. Ik speelde veel in de kelders van de woningen die gebombadeerd waren. Het was meestal ons kinder rovershol die kelder van dat gesloopte huis. In de kelder van een half vernield huis in de oorlog speelde ik dikwijls met mijn vriendjes.Wij woonden destijds in de H.Geest straat

H.Geeststraat 38 EHV

Bij ons on de H Geestraat in Eindhoven woonde destijds de Fam Bogers .Een fijne 12

hechte fam met ongeveer 15 kinderen was het een pracht gezin!! Daar was het altijd erg gezellig met zoveel

kinderen. Mijn lieve moedertje Toen ik 14 jaar oud was moest ik van school met slechts 4 klassen lager onderwijs en gaan werken.Ik had er echter geen zin in ik wilde gaan varen de wijde wereld zien.Als ik geld mee kreeg voor de kerk gooide ik meestal een knoop ipv geld in het zakje van de kerkmeester . .Ik gooide meestal een knoop in het kerk zakje en snoepte het geld op. Mijn eerste echte baan ik was 14

jaar.

Mijn eerste baantje was bij een

linnenweverij met de naam Kersemakers Hoogstraat te Eindhoven.Ik werd er leerling wever.Mijn taak was de machines aan de gang houden als de wever even naar het toilet moest.Ook moest ik garen in de spoelerij aanslepen om te weven.Nu was het daar stelregel dat als je de wever goed hielp met zijn werk dat je dan einde van de week een gulden van hem fooi kreeg. Tenslotte stond de man op productie te werken hoe meer hij produceerde des te meer ving hij aan loon einde van de week.Mij hebben ze toen bij een man een boer uit Zeelst geplaatst die was zo gierig als de nacht. De man stond bekend als dat hij zijn knecht nooit

13

een fooi gaf. Hij was gierig bewaarde zijn stront nog hij dacht dat het geld waard was. Als leerling wever werkte ik hier. Ik werkte me rot en kreeg terwijl ik me uit had gesloofd geen fooi.

Ik nam wraak. De man ging naar de wc en gaf mij opdracht alles goed draaiende te houden.Ik zette de spoel met de metalen punt schuin in het weef getouw en toen ik de machine weer aanzette vloog die spoel dwars door het laken een groot gat achter latend. Er ontstond een flink gat in dat laken.De machine moest gestopt en de getouw hersteller een soort reparateur moest er aan te pas komen om de boel weer aan de gang te krijgen. Dit alles duurde ongeveer 3 uren zo doende kon de man al die tijd geen productie maken.Ik vloog er uit maar dat vond ik niet erg.Ik ging de stad in en bij thuiskomst keken ze raar op dat ik ontslag had gekregen bij het eerste de beste baantje.Ik zei ja als ik was gaan varen had dit nooit gebeurd want daar zit je dan op een boot en blijf je maar varen. Daar komt echt niks van in zeiden mijn ouders en ze zochten voor mij weer een ander baantje want er moest wel geld binnen komen We hadden niet breed maar ik heb ook nooit iets van echte armoede gemerkt. Het was in die tijd de gewoonte dat Vader als hoofd van het gezin het grootste stuk vlees kreeg .Hij was het tenslotte die voor het inkomen moest zorgen. Mijn vader was een gewone fabrieks arbeider die bij de

Bata in Best werkte. In 1950 kwam mijn vader thuis met een zgn gevangen konijn.We aten er goed van maar na het eten zag ik in de

schuur dat het een kat was geweest. Uit armoede had vader er niets van gezegd en we hebben er gewoon goed van 14

gesmuld het was tenslotte pas 5 jaar na de oorlog. Verfgroothande lHooijen Groteberg Eindhoven was mijn 2e baantje. Verfgroothandel

Hooijen.. Maar ja er was werk genoeg dus was ik binnen 2 dagen al weer ergens anders aangenomen. Ik moest daar als magazijn bediende werken.Sjouwen met grote emmers verf en stopverf en het magazijn op orde houden.Dat ging mij ondanks mijn simpele opleiding vrijgoed af. Op een dag zei de baas Lowy breng met de bakfiets deze 10 grote blikken stopverf naar een bedrijf in de binnenstad.Maar je mag met die leeftijd nog niet op de bakfiets fietsen dus er langs lopen mocht je wel.Ik zei komt voor elkaar baas. Echter amper uit het zicht van de baas sprong ik op het zadel en ging er met een vaartje van door richting binnenstad van Eindhoven. Bij het eerste stoplicht ging het echter fataal mis.Het stoplicht sprong op oranje en ik dacht nog net mee te kunnen .Maar voor mij stopte een glimmende Mercedes.

Het ongeluk met de

bakfiets. 15

Met het gevolg ik vloog met een klap achter op die auto.Gevolg was potten stopverf die open sprongen en de auto van die man behoorlijk beschadigd.Politie kwam er bij en de baas werd opgebeld om te komen. Hij was goed kwaad op me maar ontsloeg me niet zijn verzekering heeft alles netjes betaald.Thuis gekomen vertelde ik het verhaal aan mijn ouders.Die vroegen me Lowy waarom doe je zo iets doms?Ik antwoorden dan omdat ik niet mag gaan varen. Komt niks van in was steevast het antwoord van mijn ouders.Maar ik dacht wacht maar mijn tijd komt nog wel. Een binnenvaart schipper vertelde me alles over de wilde

vaart.

Ik bracht dan ook menige

tijd door aan het kanaal in Eindhoven en bewonderde dan de schepen die er lagen. Hier zat ik dikwijls te dromen over zeeman worden. De schipper vertelde me alles. Op een dag dat ik weer eens in het kanaal zat te vissen vlak bij een groot schip kwam ik in gesprek met de schipper eigenaar van die boot.Ik vertelde hem dat het mijn droom was om later te gaan varen.De schipper liet mij zijn hele schip van binnen zien het was geweldig. Hij zei me jongen als je 15 jaar bent zou je naar de wilde vaart kunnen gaan.Dan kom je op schepen te werken die heel veel groter zijn dan deze boot. En je komt over de hele wereld en ziet van alles.Ik vroeg hem hoe gaat dat dan meneer?Hij zei me als je 15 bent en je ouders stemmen er in toe ga je met je vader een ontheffing halen bij de burgemeester om op die jonge leeftijd te mogen gaan varen.Met die ontheffing en een paspoort ga je naar Rotterdam een monsterboekje halen bij de waterschout.Dat monsterboekje is een zeemanspaspoort daar in komen dan alle reizen die je maakt in te staan. Met dat monsterboekje kan je overal in Rotterdam bij scheepvaartmaatschappijen te werk worden gesteld.Dol blij nam ik afscheid van die schipper die me alles zo netjes had uitgelegd.Thuis gekomen was het antwoord weer nee jij gaat niet varen. Na het werk als magazijnbediende heb ik nog diverse baantjes geprobeerd maar nergens bleef ik langer dan 14 dagen werken. Houtfabriek de Picus fabriceerde sigarenkistjes

16

.. Ik werkte 3 dagen bij Houtindustrie Picus.3 dagen hield ik het vol.Ik liet me ontslaan door in de hout fabriek een sigaretje op te steken.Dat was een doodzonde om dat in een houtfabriek te doen,ik vloog er meteen op staande voet uit. Het enige leuke dat ik van de houtfabriek Picus vond was dat ze hun materialen grote boomstammen per schip lieten aanvoeren. Bij de Tweka in Geldrop heb ik het maar 4 dagen volgehouden. Mijn werk bestond uit het persen van dames vesten.Maar ik werkte daar op een afdeling waar ongeveer 80 meiden van rond de 16 jaar werkten en er was geen mannen toilet.Dus ik moest als ik hoge nood had steeds mijn kans wagen als er geen dame op de wc zat dat resulteerde op een bepaalde dag in het volgende, Ik ging toen de kust veilig was naar de wc en toen ik daar even zat met mijn broek omlaag op mijn schoenen werd de wc deur onverwachts opengetrokken door een meid met hoge nood. Het mokkel gilde alles bij elkaar toen ze mij daar zag zitten

met mijn broek op mijn schoenen.

17

In overleg is toen met de cheffin van de afdeling besloten dat ik voortaan als jongeman als enigste op het toilet van de directie mijn behoefte mocht doen omdat er geen heren toilet was op de Afdeling waar ik werkte. 10 dagen werkte ik bij een wasmachine magazijn in Heesch enzovoort enzovoort. De Belhamel van de binnenstad kliederde de ramen onder met kaarsvet. Elvis de Koning van alle muziek in

mijn leven. Op een dag het was in de periode van opkomst van Elvis Presley als zanger had ik ontdekt Dat je met een kaars mooie letters of teksten op winkel ramen kon schrijven. Dus toen ben ik met enkele vriendjes en vriendinnetjes naar het centrum getogen en hebben we op ee n avond grote teksten op de ruiten van V en D in de vrijstraat gezet. Het waren teksten als leve de Rock and Roll en Elvis de beste zanger. Natuurlijk zat ik de volgende dag weer op het Politie buro voor die streken. Men gaf mij de keuze of ik ging met mijn vrienden die teksten zelf verwijderen of er zou een proces verbaal uit rollen.We kozen voor het eerste.Ik trommelde mijn vriendjes op en wij maakten alles weer schoon.Ik zag mij als de voorloper van de graffiti spuiters destijds. En zo haalde ik allerlei streken uit.Als het gesneeuwd had en we liepen op straat gooide we in het begin sneeuwballen naar elkaar maar ook dat verveelde snel.Dus als we ergens een raam open zagen staan dan keilden we daar enkele 18

sneeuwballen naar binnen en zette het op een lopen.

Ook rolde we gezamenlijk wel eens een erge grote sneeuwpop en die plaatsten we dan schuin tegen een voordeur aan.Mochten die mensen dan van binnen de deur openen dan viel die sneeuw man in hun gang. Of we gooiden als het hard gevroren had een emmer water voor aanvang van de kerkdienst voor de ingang van de kerk.Gevolg slibberende en vallende gelovigen en een koster die weer eens zijn beklag op school kwam doen.

Hoera ik mocht gaan varen .we schrijven 1955 In mijn vrije tijd haalde ik steeds meer streken uit zo dat mijn vader tegen mijn moeder zei ik was bijna 15 geworden laat hem gaan laat hem gaan er komt anders niets van hem terecht.Mijn moeder zag toen in dat het gaan varen misschien toch wel het beste voor haar jongste zoontje was.Met pijn in haar hart gaf ze me op mijn 15 e verjaardag het mooiste geschenk van mijn leven.Ik mocht gaan varen. Ik had een goede vriend Wim die mocht ook gaan varen.Samen zijn we toen met onze beide vaders naar de gemeenten gegaan om de machtiging en het paspoort aan te vragen.Na 3 dagen hadden we de benodigde papieren en konden we naar Rotterdam. Wim en ik we gingen met de trein geheel zelfstandig en alleen samen naar de Waterschouw in Rotterdam.Daar verkregen we vrijsnel een monsterboekje.Het was een groenboekje met je pasfoto en een duimafdruk er in.Van de waterschouw kregen we het adres van ShellTankers die zaten in het groothandelsgebouw naast het centraal station in Rotterdam.Wij daar naar de afdeling personeelszaken gegaan.

Paspoort en Monsterboekje halen

19

in Rotterdam. Ik was klein mager jongetje van amper 15 jaar . V ia het haven ziekenhuis in Rotterdam kregen we de nodige cocktail spuiten in onze arm

gespoten.

Nadat we ons zeemansboekje bij de Waterschout hadden opgehaald togen we

naar het hoofdkantoor van de Shell tankers in Rotterdam.

20

We werden meteen aangenomen.Ik werd aangenomen voor 87,50 gulden in de maand kost en inwoning vrij.Ik werd als Pantryboy aangenomen en mijn vriend als ketelbinkie.We werden eerst nog even naar het grote ziekenhuis gestuurd voor een controle en de nodige tropen spuiten te halen.Die spuiten deden wel even pijn maar ja dat had ik er graag voor over.Na dat we terug uit dat ziekenhuis op het Shell kantoor terug waren gekomen vertelden ze ons dat we terug naar huis konden gaan en dat we opgeroepen werden als er een schip voor ons binnen zou komen. We werden met behoud van loon dus op wachtgeld gezet.We zouden per telegram op de hoogte worden gehouden wanneer en waar we zouden vertrekken. Wij gingen zo trots als een aap weer terug naar huis waar we het hele gebeuren aan iedereen verteldhebben. Ik ging de hele familie af om het goede nieuws te vertellen dat ik zeeman werd. Ik had zelfs het idee dat de Politie van Eindhoven blij was dat deze rakker eindelijk vertrok. Want toen ik eens op straat een agent sprak die me wel eens voor een of andere kwajongens streek had opgebracht en ik die agent trots vertelde dat ik nu echt ging varen zei hij me goede beslissing jongen.En hij wenste me het allerbeste toe.Ik kreeg van mijn vader een echt horloge Hij zei me Lowy hier kijk er dikwijls naar en dan kom je altijd op tijd op je werk. Ik vond het geweldig en heb het horloge nog jaren mogen gebruiken. Mijn vriend Wim vertrok met de Vivapara van de Shell De Vivapara het vlagge schip van de Shell Tankers .

Viva Para het vlaggeschip van de Shell Tankers 1955 mijn vriend wim vertrok er mee. Groot was echter mijn verbazing toen mijn maatje Wim al na 4 dagen met de Vivapara het grootste schip van de Shell tankers mee moest. Het vlaggeschip van 21

de Shelltankers de Vivapara met mijn vriend Wim aan boord vertrok. En ik belde meteen naar Rotterdam om te vragen waarom ik niet mee moest?Men vertelde me dat ik wel opgeroepen zou worden ter zijner tijd en me geen zorgen hoefde te maken. Ik nam afscheid van Wim en hij vertrok mij achterlatend dat vond ik wel jammer maar de gedachten dat ook ik eerdaags zou vertrekken maakten alles weer goed.

Toen kwam er voor mij een telegram uit Rotterdam van de Shell Tankers. Aan L.W.Cremers

3 december 1955 aanmonsteren .Stop.STS Kermia.Stop. Ligplaats Pernis haven.Stop.Benodigde bagage ondergoed,sokken,2 khakibroeken,2 witte overhemden,2 paar schoenen.Stop.Aanboord melden bij chefhofmeester.Stop.Functie Pantryboy.Stop Duur van de reis onbepaalde tijd.Stop.Afzender personeelszaken Shell Tankers,Stop. Ik sprong een gat in de lucht mijn droom ging werkelijkheid worden.Mijn moeder huilde omdat ze niet graag haar jongste zag vertrekken ik was tenslotte haar Benjamin de jongste zoon uit het gezin. Maar ik beloofde haar dat ik in elke haven zou schrijven hoe het met me ging.Toen was ze pas gerust gesteld.Ook moest ik nog beloven vooral goed te eten wand ik was nu eenmaal een mager manneke dat in de oorlog geboren was. Ik heb de laatste avond voor mijn vertrek van al mijn vrienden afscheid genomen. Maar de nacht voor vertrek kon ik niet slapen ik was zo blij dat ik eindelijk weg mocht en gaan varen.Mijn moeder had mijn koffertje het was een houten koffertje uit de oorlogsjaren ingepakt en er allerlei extra dingen in gestopt tandpasta snoepjes zeep en schrijfpapier. Mijn houten koffertje werd gepakt voor mijn eerste reis. En mijn moedertje had zelfs schoenpoets ingepakt. Ik zag mijn eerste boot ,wat was ze groot en mooi. Pernis met de eeuwige vlam vandaar uit zou de reis beginnen.1955 We maakten

22

samen de rit naar Rotterdam per trein.Moeder bleef maar goede raad geven aan haar jongste zoontje die met 15 jaar de wijde wereld inging. En in Pernis aangekomen zag ik het schip de Kermia daar liggen. Het was een en al bedrijvigheid rond het schip.Er werden proviand voor de bemanningsleden aan boord gebracht en het ene na de andere bemanningslid melde zich aan boord . Ik zag matrozen die het dek aan het schrobben waren .En ik zag mensen in glimmende uniformen op het schip lopen. Rotterdam De S.T.S. KERMIA 18.000 ton.

S.T.S.KERMIA 18.000 ton een stoom turbineschip. 52 bemanningsleden.STS betekende stoom turbine schip. Van af de kade zag ik op het schip allerlei mensen lopen die aan het werk waren.We zouden de volgende morgen uitvaren. Ik nam afscheid van mijn moedertje ze mocht niet aan boord komen, dat deden ze expres om te voorkomen dat er tranen zouden vloeien.Een zeeman houd nu eenmaal niet van tranen. Mijn moeder stond altijd voor mij klaar . We woonden destijds in de HeiligeGeeststraat 38 te Eindhoven. Ik nam afscheid van mijn Moeder .En moest haar plechtig beloven in elke haven een lange brief te schrijven. Mijn moedertje reisde met pijn in haar hart terug naar huis haar jongste kind achter te moeten laten op een groot schip deed haar veel verdriet.Wanneer zou ze hem weer zien was de vraag. Ik zwaaide nog een maal naar haar en ze vertrok weer richting Eindhoven.En ik ging aan boord van de STS Kermia 18.000 ton 52 man bemanning aan boord waarvan ik de jongste was. Toen ik op het dek van de tanker stond kwam er een grote meneer met een pet op die me vroeg zo kerel wie ben je en waar kom je vandaan.Ik zei hem beleefd meneer ik heet Lowy Cremers uit Eindhoven.Zo zo zei de man een Brabander dus .

De Bootsman nam me al meteen in 23

de maling. Ik vroeg de man waar is mijn kamertje meneer?Hij keek me aan en zei oke volg me maar dan breng ik je wel even naar je kamertje. Ik wist helemaal niet dat ze op een schip geen kamertjes hebben maar dat het een hut heet. Ik volgde hem via allerlei gangen tot we bij een deur kwamen die hij voor me opende met de woorden hier is je kamertje jongen . Hij zei nog leg alles netjes op de grond en kom dan naar de midscheeps dat is midden op het schip.Ik zei komt in orde meneer en begon mijn spullen uit te pakken.Ik vond het wel vreemd dat er geen bed stond er lag wel veel wasgoed zo als dekens en lakens in die ruimt Toen ik alles uitgestald had vertrok ik opzoek naar de midscheeps ik moest over een soort loopbrug naar het midden van het schip.Dit was de zgn kippenloop.

24

Tanker dek met slecht weer. Dan kon je met slecht weer niet over het dek en liep je veilig van achteren naar voren op het schip..Onderweg kwam ik langs een soort keuken waar een kok en een bakker en een jonge koksmaat aan het werk waren.De jongen riep in het voorbijgaan nog tegen mij hoi ik ben Andre de koksmaat we slapen samen in de zelfde hut. Toen dacht ik ook dat nog eerst op de grond slapen en dan ook nog iemand in de zelfde ruimte er bij.Ik ging naar de midscheeps en moest hier voor over de kippenloop lopen dat was een soort brug die boven het tankerdek liep. Dit had naar later bleek ook een voordeel bij slecht weer het was dus veel veiliger als je over de kippenloop naar de midscheeps ging.Daar aangekomen sprak mij een man met een heel mooi uniform aan en die vroeg me kereltje wie ben jij? De chef hofmeester was mijn baas. De Haagse bemanningsleden noemden de hofmeester Hofjood!Maar dat zei men alleen als hij niet in de buurt was . Ik zei tegen de Hofmeester ik ben Lowy Cremers uit Eindhoven en ga mee als Pantryboy.Dan kom je met mij mee naar de pantry zei de man wand ik ben je chef en ik ben de chef hofmeester. De Hofmeester hete iedereen welkom aan boord. Ik liep achter de hofmeester aan die vroeg me toen waar is je bagage heb je die wel bij je? Ik zei ja meneer die heb ik al in mijn kamertje gezet wand dat heeft die grote meneer me al aangewezen.Hoe zag die man er uit vroeg de chef aan mij?Ik zei hem dat het een grote man was met een schipperspet op. De bootsman. Een erg stoere man die de matrozen onder zijn hoede had . Ja zei de hofmeester toen dat was de bootsman die noemen we Boots aan boord van een schip.De man Hofmeester barste in lachen uit en zei me goed dan wijs jij me maar eens jouw kamertje aan jongen. We gingen gezamenlijk op weg naar de kamer waar ik mijn bagage had uitgestald.Hier is het zei ik.De hofmeester keek me aan en zei Lowy luister goed jongen op een schip heb je geen kamers maar slaap je in een hut.Die bootsman heeft je in de maling genomen dat doen ze wel meer als je pas nieuw bent en ook nog uit Brabant komt.Dit is het washok,pak je spullen maar weer in en kom met me mee dan wijs ik je de slaaphut aan. Na dat ik alles snel in de koffer had gedaan liep ik achter de chef aan op weg naar mijn slaaphut.We bleven bij een deur staan de chef gaf me de sleutel en zei open de deur maar.Wat ik toen zag was

25

geweldig.Een hut met 2 bedden boven elkaar een soort stapelbed met leuke

gordijntjes er omheen. En een echt schrijf buro en kleerkast stonden er in.Mij werd verteld dat ik eventueel foto.s tegen de wand mocht hangen echter alleen vast maken met cellotape ivb met het verwijderen later zo dat het geen lijm sporen op die mooie houten wanden achter zou laten.Ik moest samen met de koksmaat de hut schoon houden en elke dag zelf het bed netjes opmaken en zorgen dat alles er piekfijn uitbleef zien zei de hofmeester tegen me. Samen met de Koksmaat deelde ik een hut. En er waren 2 mooie ronde koperen ramen ,waardoor je naar buiten kon kijken. De patrijspoorten op het schip.

Ik moest de koperen patrijspoort poetsen. De chef zei me je mag kiezen welke kooi je neemt boven of onder. op een schip is je bed dus een kooi. Ik zei geef mij de bovenste maar dan kan ik door het raam naar buiten kijken. Toen zei de chef we hebben aan boord geen ramen dat noemen we een patrijspoort. En ik wil dat je die koperen patrijspoort elke week

26

keurig met koperpoets laat glimmen.Ook zei hij in de onderste kooi komt dan de koksmaat te slapen.Ik vertelde hem dat ik die al had gezien in de keuken.Neen zei de chef dat noemen we aan boord de kombuis En koff ietijd of thee tijd noemen we pickheet tijd.Ik had al snel in de gaten dat zeemannen er een eigen benaming voor sommige dingen gebruikten.De hofmeester vertrok en zei ik verwacht je over een half uurtje in de eetsalon dan zal ik je uitleggen wat je werkzaamheden hier aan boord bevatten.Ik zei is goed en begon mijn spullen in een kast op te bergen.

De eetsalon op de Shelltanker was net een restaurant. Daarna sloot ik de hut af en ging opzoek naar de eetsalon. Ik keek mijn ogen uit .Wat een prachtige eetsalon er zaten al officieren te eten. Toen kwam ik voor bij de kombuis en stelde me netjes aan de chef kok en de bakker en de koksmaat voor.De chef kok was een grote man met een enorme buik Ik dacht dat zal wel van het eten proeven zijn,maar later bleek dat de koks op schepen erg veel bier dronken omdat ze altijd achter dat warme fornuis stonden te werken. Het was een moderne kombuis met een kok een bakker en een koksmaat. Ze hebben mij toen uitgelegd waar de eetsalon en pantry zich aan boord bevonden.Ik kwam bij de salon aan en keek mijn ogen uit.Het leek wel een sjiek hotel restaurant.Mooie witte lakens op tafel en echt zilveren bestek,en glimmende glazen.Ik werd voorgesteld aan de salonbediende . Menu kaart van de Shell tanker Kermia. Salon bediende Piet .Hij trouwde enkele jaren later met mijn zus Rietje en werd mijn zwager. Die vertelde mij wat mijn taak was.Hij zei ik serveer het eten uit aan de officieren die komen in groepjes 3x per dag hier eten.

Ik werkte als jongetje van net 15 jaar 11,5 uur per dag x 7 dagen in de week. 27

Jij word in de vroege morgen om 05.30 gepord door de matroos van de wacht.Dat porren betekend gewekt worden.Met een flinke roffel op de deur van je hut maakt die matroos je wakker.Kom je er niet meteen uit en moet hij nog eens terug komen dan komt hij met een groot glas water en gooit dat over je gezicht heen,dus zorg dat je er meteen uitspringt als je gepord word.Dan ga je eerst je eigen goed wassen en je zorgt dat je om klokslag 0600 uur hier bent.Als eerste ga je dan broden bij de bakker in de kombuis halen en je snijd alle boterhammen even dik.Je vult de botervloten en de suikerpotten en de zout en pepervaatjes netjes bij.Dan ga je koffie en thee zetten we hebben daar een electro boiler met heet water voor.Zorg er wel voor dat die altijd gevuld blijft wand als die dr oog staat brand hij door en dan zwaait er wat voor je. Vervolgens ga je crape fruit halen in de kombuis en je snijd die half door en maakt ze schoon.Als dan de officieren bvb een groepje van 6 aan tafel zitten ga je naar de kok en dan ga je ophalen de gebakken eieren met spek . Sommige mensen willen een gewoon gebakken ei maar als ze hem dubbel gebakken willen hebben noem je dat een turn over.Als om 0800 uur de onderofficieren gegeten hadden komt de staf eten.

De Staf aan boord.

hofmeester. oftewel de

chef

De ouwe

Kapitein 28

De staf dat zijn de Kapitein we noemen hem de ouwe aan boord.Die komt dan met de 1e stuurman en de 1e machinist alsmede de Marconist samen ontbijten. Als iedereen klaar is ga je alles netjes in de pantry afwassen.Eerst in het sop en daarna in schoon water alles afspoelen.Je bergt alles netjes op en schrobt de vloer van de pantry goed schoon. Want je moet alles netjes schoon houden op een schip anders krijg je kakkerlakken aan boord en die willen we hier niet zien.Er was ook elke zondag inspectie of alles goed schoon was gemaakt aan boord.Dan ging de Kapitein met de stuurman en hofmeester rond . Er waren zelfs kapiteins bij die met witte handschoenen aan controleerden of er nergens stof lag. En o wee als iets niet goed schoon was dan kreeg men een flinke uitbrander van de Ouwe.Na dat je alles hebt opgeruimd ga je zelf ontbijten met de rest van de bediendes.Er waren aan boord 52 bemanningsleden.Een deel officieren met de staf en matrozen en machinisten en ook een timmerman en een electro monteur.Er was een bootsman en een kabelgast die zorgde voor de touwen en trossen op het schip. Ik viel onder de afdeling civiele dienst we waren met de Chef Hofmeester de 2e hofmeester en diverse bediendes en de wasbaas en het kombuis personeel het visitekaartje van de boot.De marconist had de bijnaam

Sparks. Hij kon seinen en berichten van andere schepen ontvangen etc.Hij had een eigen radio kamer ook verzorgde hij elke dag een soort nieuws blaadje wat er allemaal in de wereld maar voor al in Nederland gebeurde .Je kon als bemanningslid bij de Sparks via zijn radio station een telegram versturen. Ik moest dus 3x per dag eten halen in de kombuis voor de officieren en alles ook 3x per dag afwassen.Ik moest de Pantry schoonhouden gangen boenen en 3x per dag eten halen in de combuis.. En tussendoor om 10.00 uur in de morgen en om 1500 uur in de middag voor koffie en thee zorgen als men pickheet hield een soort pauze van 20 minuten. In den beginne deed ik natuurlijk nog al eens iets fout omdat ik alles nog moest leren.Dan schold die salon bediende me uit voor alles wat lelijk was. Toen wij uit

29

Rotterdam vertrokken. Achteraf was dat een goede leermeester voor mij geweest wand zo leerde ik alles correct uit te voeren wat men mij opdroeg.Ik werkte dus al klein jochie van 15 jaar in de morgen van af 0600 uur tot in de avond 20.00 uur en had in de middag 2 uur vrij.Maar het waren toch 12 uren per dag dat ik moest werken.Andre de Koksmaat en ik werden al snel zeer grote

vrienden. Omdat Andre de sleutels had van de grote voorraad kamer waar alle etenswaren lagen op geslagen we noemden dat de store konden wij van alles extra eten.Wand het gezegde wie dicht bij het vuur zit warmt zich het beste gold toen ook al.Er bleven wel eens ijsjes of lekkere pudding over en Andre zorgde dan wel dat ik er ook mee van mocht genieten.

De reis was begonnen we werden naar open zee gesleept.

30

Zeesleepboot de Zwartezee.

Oud zeemans gezegde een sleepboot trekt beter dan 3 vrouwen!! Het werk op zich beviel me uitstekend,en iedereen was in zijn schik met die kleine Brabantse rakker.Ik viel de eerste avond aan boord na het werk als een blok in slaap.Maar midden in de nacht voelde ik dat het schip geweldig begon te stampen en trillen.We gingen vertrekken!Ik vaarde en begon aan mijn eerste reis.Er zouden er nog vele volgen. De Koksmaat en ik gingen snel het bed uit en we gingen aan dek staan kijken hoe 2 sleepboten ons schip de haven uit trokken.We keken onze ogen uit wat er allemaal gebeurde.We hoorden termen als voor en achter en gooi de trossen maar los etc etc. De Bootsman kreeg orders van

31

de stuurman en hij gaf de matrozen weer opdrachten.Heel langzaam kwam de Kermia de haven uitgevaren richting Nieuwe waterweg. Het was een prachtig gezicht via de Nieuwe waterweg voeren we naar open zee ,mijn eerste avontuur was begonnen.Men vertelde me dat we naar Curacau gingen een oversteek van ongeveer 14 dagen varen.Toen we op open zee waren keek ik verbaasd om me heen. Overal water zo ver als je kon kijken water water water.Er vlogen enkele grote meeuwen achter ons schip aan in de hoop dat de bemanning wat etensresten over boord zou gooien. Er werd verteld dat er ter hoogte van de Azoren een postbootje langszij kwam varen en dan konden we wat post meegeven .Men zou deze post voor het thuisfront dan op de Azoren posten. Ik schreef nog snel een brief naar mijn ouders waarin ik uitgebreid verslag deed van mijn eerste dagen op dit fijne schip.Ik vertelde hun dat ik het enorm naar mijn zin had en dat ik lekker kon eten en zo veel ik wilde.En dat er zelfs op zondag kip en ijs gegeten kon worden. Het

postbootje dat nooit kwam. Ik gaf de post af aan een matroos die hem op kwam halen. Ik wist op dat moment niet dat ik voor de 2e keer in het ooitje werd genomen.Er kwam namelijk geen postbootje .Men haalde bij de nieuwelingen de post op en maakte die dan open. Zo wisten de gehele bemanning wat je naar huis had geschreven.Enkele dagen later werd je dan met je eigen brief om je oren geslagen. Ik stond niets vermoedend aan het dek uit te kijken naar het postbootje dat maar niet kwam tot ik plotseling enkele mooie dolfijnen langs de boot zag zwemmen. Het zijn de engelen der zee vertelde een matroos me toen. Dolfijnen voor de kust van de Azoren een prachtig moment voor mij. Voor de kust van de Azoren zagen we diverse Dolfijnen die met onze boot mee zwommen Het leek wel of ze vaarwel wilden zeggen.Prachtig

32

gezicht.

Ook zweefden er enkele grote albatrossen achter en boven het schip toen we uit voeren,ze betekenden een goeie reis toegewenst en behouden vaart! Ik had deze dieren nog nooit in het echt gezien.Wat een geweldig gezicht was dat. En ze sprongen steeds een halve meter uit het water omhoog om dan weer sierlijk verder te zwemmen.Het was of ze mij een goede reis naar Curacau wilden toe

33

wensen zo leek het althans. Na een dag of 4 sloeg het weer even om en kwam er

een kleine storm opzetten. De patrijspoorten moesten allemaal dicht en er werd water op de tafel lakens gegoten zo dat de borden en de eten schalen netjes op dat vochtige laken bleven staan.Ik moest op dat slingerende en wiegelende schip gewoon mijn werk doen.Hete soep etc halen in de kombuis zonder iets te laten vallen.Ik liep af en toe net een zatlap met de volle schalen rond.Toen kreeg ik het opeens voor mijn kiezen.Ik werd zeeziek.Ik moest overgeven had hoofdpijn en voelde me misselijk.

Wat was ik zeeziek kotsen en

hoofdpijn 3 dagen lang. Nu is zeeziekte iets wat met je gehoor en evenwicht te maken heeft en het gaat van zelfs weer over als je eenmaal aan dat slingeren en stampende schip gewend bent geraakt.Maar ik wist dat niet. Slecht weer zorgde voor zeeziekte. Het was het enigste moment in mijn leven dat ik dacht was ik maar bij moeder thuis.Ik zou desnoods terug willen kruipen zo beroerd voelde ik mij.Op een gegeven moment ben ik dan ook stiekem in mijn kooi gaan liggen. Ik kotste bijna de longen uit mijn lijf. Daar lag ik nog maar 3 minuten in tot er 2 stevige matrozen me uit mijn nest trokken en zeiden wat ziek op bed liggen terwijl je niks mankeert dat doen

34

we niet op een schip.Men waarschuwde me dat als ik dat nog eens zou doen dat men mij dan aan een touw over de reling zou laten bengelen zo dat de haaien konden zien dat ik geen stoere zeeman was.Ik klein mager jongetje geloofde deze ruige zeemanspraat meteen en ging maar weer aan het werk. Na 3 dagen goed ziek te zijn geweest was ik er door heen en kon ik weer lachen als of er niets aan de hand was . .Mijn hutmaat Andre was nog niet zeeziek geweest .Die overkwam het enkele dagen later pas.En ik die alles al achter de rug had hield hem dan ook 2 dagen voor de gek.Dan liep ik hem voor bij als hij doodziek aardappels zat te jassen en riep dan Andre lust je een lekker vetspekje of misschien heerlijke erwtensoep.Met het gevolg dat de Koksmaat dan weer snel naar de reling liep om te kotsen.

Andre aan de reling overgeven ik moest zo

lachen. Wat had ik dan een lol.Dan moest je nog uitkijken als je over moest geven dat je uit de wind ging staan wand anders waaide alles zo weer over je heen en zat je snel onder je eigen kots. Gelukkig was ook Andre weer snel genezen en konden we samen weer van allerlei lekkere hapjes genieten. Kleren wassen en eventueel een knoop aan je broek zetten dat moest je allemaal zelf doen . Het werd je een keer voorgedaan daarna moest je het zelf regelen want je moedertje was nu eenmaal niet aanboord om het voor je te doen.Ook moest je elke dag je schoenen goed poetsen daar werd streng op gelet door de hofmeester. We hadden zelfs een echt zwembad aan boord op de Kermia. Wat me ook verbaasde was het taal gebruik aan boord.Men gebruikte onderling heel veel de woorden als Tiefes,Kankerhoer,Tering lijder,waren schering en inslag meestal niet zo gemeend maar het viel me wel op.En ik kon die woorden nog al snel na zeggen het was voor mij grote mensen taal! Ook het biergebruik aan boord was vrij

35

hoog.Een blikje bier Heineken koste dan ook maar 25

cent. evenals een pakje sigaretten ook slechts voor Lucky strike viergulden en vijftig cent per slof alles belasting vrij. Je kon per man slechts 4 blikjes bier per dag kopen dit was om te voorkomen dat je dronken werd je zat tenslotte op een tanker gevuld met 18.000 ton aan brandbaar spul. Maar wat deden de matrozen en ook sommige bediendes nu ze kochten van mensen die niet dronken want die had je toen ook al het bier op.En als je dan 8 biertjes per dag had opgespaard x 7 dagen had je het weekend toch 56 blikjes bier.Dan ging men gezamenlijk drinken.En als je dan met een man of 6 bij elkaar zat werd er stevig gedronken en goede muziek gedraaid.Toen hoorde ik de eerste verhalen over de vrouwen in de havens. Bijna iedereen had een grote bandrecorder van thuis uit mee gebracht.En dan kwamen de verhalen los over wat er overal in de diverse havens te beleven viel.Het ging altijd over mooie meiden en goede kroegen.We hadden op de Kermia zelfs een eigen betegeld

36

zwembad aan boord waar ik dan ook gretig in mijn vrije tijd gebruik van

maakten. Omdat het zwembad 3x3 meter groot was en 180 diep was er de afspraak dat men op toe beurt gebruik maakte van dat bad. De matrozen die overdag dienst deden gebruikten het meestal tussen 18 en 20 uur.En ik had het bad meestal in mijn vrije uren ter beschikking daar ik net als de koksmaat van 14.00 uur tot 16.00 uur altijd vrij was en dan was bijna iedereen aan het werk. Roy Rogers de film held . Roy Roger met zijn paard Trigger. We hadden ook een grote filmprojector aan boord en meestal 3 grote speelfilms tijdens een overtocht.Meestal cowboys

films Roy Rogers. maar ook oorlogs films .Je kon ook tafel tennissen aan boord.En we luisterden dikwijls naar de radio vooral de Wereld omroep werd goed beluisterd door de

37

bemanning.En ja bijna iedereen had een bandrecorder aan boord.Men nam dan tijdens het verlof thuis muziek op en dat werd dan afgespeeld tijdens de reis. Roken mocht alleen daar waar het was toegestaan op het schip. Die film werd dan bij goed weer en dat had je meestal wel vooral over de evenaar dan op het dek afgedraaid.De Films meestal cowboy films werden in een haven meestal geruild met een ander schip,zo dat je niet een jaar lang de zelfde film hoefde te zien. En bij minder mooi weer zaten we met zijn allen in de salon de film te bekijken. En de Pantry boy en de Ketelbink mochten dan in de haven samen de film kist op een ander schip gaan omruilen.Nu dat wilde ik wel waren we weer even enkele uren vrij. Roken mocht je op een tanker wel maar alleen in de salon waar de asbakken met een dun laagje water waren gevuld. De messroom was de recreatie ruimte waar we konden kaarten ,dammen en tafeltennissen. Ook in de messroom waar een grote radio wereld ontvanger stond mocht je roken.Er werd veel kaart gespeeld en dammen en tafeltennis ook. Roken mocht echter nooit aan dek dat was levensgevaarlijk Er bestond een huisregel dat indien men bvb zag dat iemand met een sigaret achter zijn oor met de bedoeling die later in de toegestane rook ruimte op te steken dat die persoon die dan zichtbaar met zijn reeds gedraaide sigaret achter het oor zich ergens bevond waar men niet mocht roken. Dat die persoon die dat deed in de eerste beste haven per vliegtuig naar Nederland terug werd gestuurd .Door dit dreigement en ontslag daarop volgend waagde niemand zich aan een sigaret waar het niet mocht. En in sommige buitenlandse havens had je op de kade een rookruimte ingericht waar men onder toezicht van een bewaker mocht roken.

Ik won de pot met

geld. Op de Kermia ging de 2e hofmeester alle bemanningsleden af met een lijst om te raden hoeveel mijl het schip zou afleggen van bvb vandaag klokslag12uur tot de 38

volgende middag 12uur.Je betaalde dan per getal dat je opgaf 1 dollar.Maar die dollar stond dan wel op 4gulden ruim. Als er dan van de bemanning bvb 52x 4 gulden was ingezet wat ruim 200 gulden was kon je die pot dus winnen.Het schip legde gemiddeld elke 24 uur ongeveer de zelfde aantal mijlen af maar door sommige stromingen kon dat nog al eens varieren.Had soms ook met tegenstroom of windkracht te maken. Groot was dan ook mijn verbazing dat ik na 2x mee doen de pot won.Wat was ik blij ik die 87 gulden vijftig in de maand verdiende kreeg opeens zo maar ruim 200 gulden uit de mijlen pot. Ik besloot om dat geld apart te houden wand ik had vernomen dat je soms dingen in het ene land goedkoop kon inkopen en in een ander land met veel winst kon verkopen. En ja de handels geest in mij vertelde me dat ik moest zorgen dat ik goed bijverdiende dan kon ik later tijdens mijn verlof van dat extra gewonnen geld genieten.Ik had al snel door dat de 2 e hofmeester nooit uitbetaalde wat er ingezet was hij stak mooi elke dag 25 piek in eigen zak.Op een van mijn latere reizen was ik zelf de organisator van deze lotto aan boord en inderdaad je kon er per dag 25 netto aan overhouden als organisator.Ook werd er veel op voetbal wedstrijden gegokt op de schepen. Ik had ook al snel door dat er personen aan boord waren die veel geld verdienden soms te lui waren om zelf hun kleren te wassen of zelf hun schoenen te poetsen. Dan bood ik me aan om de was voor zo iemand te doen of om zijn schoenen te poetsen zo dat hij in de eest volgende haven netjes op stap kon gaan. Ik leerde zo wassen en strijken zelfs knopen aan een broek zetten alles moest ik leren er was geen moedertje die het voor me deed.Ik liet me dan niet in geld betalen voor bewezen diensten maar liet me dan bvb voor een wasje doen 3 pakjes sigaretten betalen of ik deed hun wasje voor 2 blikjes bier . Ik spaarde die sigaretten dan op want die brachten in het buitenland soms wel het 3 dubbele op. Een slof van 10 pakje sigaretten bracht meestal 12 gulden winst op als smokkelwaar in een haven. De salonbediende op de Kermia zijn naam Piet vroeg me op een dag of ik misschien een mooie zus had.Nu ik gaf hem haar adres en die 2 gingen brieven met elkaar uitwisselen . Wat na 2 jaren er na resulteerde in een verloving en daarna trouwde hij met mijn jongste zus Ria en werd dus mijn zwager. Op de foto zie je het verloofde stel en mijn vader en

39

moeder . Het verlovingsfeest van mijn zus Rietje met Piet v Bastelaar ,er kwamen diverse bemanningsleden op het feest in Eindhoven. We moesten ook wel eens de kok helpen ,dan zaten we aan dek boontjes schoon

te maken. aan dek.

Hier zit ik boontjes schoon te maken

Ik zelf heb nog zeker 30 jaar na mijn vaartijd contact onderhouden met mensen waar mee ik destijds heb gevaren.Helaas zijn er al diverse mensen overleden . En de wilde vaart is nu anno 2010 bijna geheel verdwenen.Vroeger had je houten schepen met een ijzeren bemanning.Nu heb je veel ijzeren schepen met een houten bemanning dat het grote verschil.Vroeger ging je varen met uitsluitend ls opleiding,je kon niks en wist niks.Alles wat je moest kunnen werd je aan boord bijgebracht.Tegenwoordig moet een matroos kunnen koken ,sturen,machinekamer enz hij is tegenwoordig overal inzetbaar!En nu anno 2010 varen de meeste schepen onder buitenlandse vlag omdat dit het goedkoopste is.Zaten we vroeger op een schip met 52 bemanningsleden nu zitten er op een moderne boot die 3x zo groot is hooguit 12 bemanningsleden.Bij vrachtschepen gaan de luiken tegenwoordig automaties dicht ,vroeger moest alles met de hand gebeuren.

40

Het eten was geweldig aan boord van een Shell Tanker

.

Menu kaart van de Kermia 1955.

Neptunus God en Koning aller wateren doopte mij als echte zeeman. We waren ongeveer 14 dagen aan het varen toen we de evenaar passeerden.Ik werd toen gedoopt als zeeman.Er kwam een verklede matroos als Koning Neptunes zgn aan boord en ook de vrouw van Neptunus de kabelgast in dit geval verkleed als vrouw. Ik werd evenals allen die nog nooit over de evenaar waren gevaren gedoopt door Koning Neptunes God van alle wateren.

We passeren de evenaar en worden gedoopt als Zeeman.

Ik werd tijdens doopfeest kaalgeschoren.

41

Ik ontving de oorkonde van Koning Neptunus ,ik was Zeeman geworden.

Neptunus verscheen aan boord. Als ongedoopte zeeman moest je dan een slok zeewater nemen.En je had de keuze tussen een haring met ingewanden en al op te eten of je kaal te laten scheren.Ik koos voor het laatste. Neptunus gaf me toestemming alle wateren ter wereld te mogen bevaren. Dat kaal scheren gebeurde met inzepen met groene zeep dat er dan weer met een groot scheermes weer werd afgehaald.En dan las Koning Neptunes de proclamatie voor,, Ik Neptunus God en Koning van alle wateren verklaar hier gedoopt te hebben Lowy Cremers En geef hiermee toestemming dat Lowy Cremers van af heden alle wateren ter wereld mag bevaren. Daarna werd je met kleren en al in het zwembad gegooid door enige stevige matrozen.En daarna dronk iedereen aan boord een extra borreltje op de nieuw gedoopte zeeman. Eindelijk was ik dus zeeman geworden . En met de woorden vaarwel was de ceremonie voorbij.Ik was zeeman geworden ik was zo blij. Toen was mijn maatje Andre aan de beurt hij hield zich ook kranig en werd dus ook gedoopt door Neptunus.Ik mocht van af dat moment ook bier drinken wand dat hoorde nu eenmaal bij het zeemansleven. Toen we nog een dag of 2 van Curacau verwijderd waren kwam de chef Hofmeester op een morgen naar me toe en zei me; Lowyke zal je niet te veel aan je pikkie trekken wand we gaan naar Curacau en daar heb je mooie wijven en

42

zullen we eens zien of je al kan neuken.Ik wist niet wat me overkwam.Dit te horen

van mijn directe chef .Ik zei ja zeker chef ik ga er voor. Moet je weten ik die nog nooit een vrouw nakend had gezien deed stoer mee met die praat.We liepen Curacau binnen wat was dat mooi. Campong Alegre te Curacau.Een goed georganiseerd bordeel. De beroemde bootjes brug een brug die dreef op allemaal kleine bootjes Willemstad.

Er lag een lange brug die ruste op kleine bootjes en als er een schip binnen kwam varen ging die brug open en alle kleine bootjes waar de brug op ruste draaide mee open.We voeren langs een fort waar de Nederlandse vlag rood wit en blauw vrolijk wapperde in de wind.Aan de kade mooie oude huisjes en er lagen veel bootjes met vers fruit te koop enz.

43

In de avond ik was afgewerkt om 20.00 uur kreeg ik toestemming om met een paar oudere bemanningsleden mee de wal op te mogen gaan. Ook Andre mijn hutmaat mocht mee.Aan wal gekomen namen we gezamenlijk een taxi en die bracht ons naar Campong Alegre. ingang van de Campong Alegre op Curacau hier had ik mijn eerste sex ervaring.

CAMPONG ELEGRO EEN EIGENTIJDSE HOERENKAST OP CURACAU!! Hier werd ik op kosten van de overige bemanningsleden ingewijd in het sexleven. Dat was een soort bordeel op een soort plein. Aan de ingang stond een marinier op wacht bij een slagboom.Die man moest er op toe zien dat er geen marine klanten in uniform de campong bezochten.De marine mannen mochten dus niet naar de vrouwtjes op die campong. Later hoorde ik dat ze daar wel een oplossing voor hadden wand die marine mannen gingen in de haven zgn op een koopvaardij schip wat burger kleren kopen of lenen en zaten dan ongemerkt toch op Campong Alegre. We stapten de kroeg in en ik zag al snel dat er prachtige meiden rondhuppelden schaars gekleed en vrolijk lachend kwamen ze naar ons toe. Mijn eerste sex ervaring met een vrouw. We gingen aan een tafeltje zitten en bestelden de drankjes.We dronken rum met cola dat was heerlijk drinken.Na dat ik er daarvan enkele achter mijn kiezen had zitten zochten mijn mede bemanningsleden voor mij een mooie grote griet uit.Het was een meid uit Colombia die Engels sprak. Haar werd verteld dat ik nog knaapje was.Ze wou me dus ontmaagden! En ze kreeg dan ook opdracht mij in het sex leven in te wijden.Nu ze had er echt wel zin in in zo een jong pikkie zei ze. Ze nam me bij

44

mijn hand en nam me mee naar haar kamer.Ik wist toen echt nog niet wat me zou overkomen.Ik had nog nooit een naakte meid gezien.Maar ik merkte al meteen dat die worst in mijn broek zich er mee begon te bemoeien.Het begon aan alle kanten te kriebelen . Op haar kamer aangekomen kleden ze zich uit en wat ik toen zag ik dacht eerst dat het een godin was.Wat was ze mooi en wat een stevige re cht vooruit stekende tieten had ze . Ze deed me eerst helemaal wassen wand ze zei me dat ik schoon moest zijn voor dat we verder iets deden. Toen we daarna op haar bed gingen liggen groeide mijn kleine Lowyke enorm.Hij was opeens wel 8 centimeter langer geworden.Ik had dit gevoel nog nooit gehad. Ze wist dat ik nog een soort maagd was en stopte het harde edele deel van mij in haar gleuf.Nu dat wilde deze wel mijn kleine heer sprong als een wilde op en neer heen en weer in haar gleuf.Deze dame heeft me alles geleerd ze likte en zoog aan mijn edele deel als of het een kaneelstok was. Na dat gebeuren werd ik wederom gewassen door deze mooie vrouw en naar de kroeg terug gebracht.Daar werd ik met gejuich door de rest van de bemanning ontvangen. Ik hoorde een matroos zeggen laat die maar schuiven het is geen flikker hij red het wel. Men had dus mijn eerste neukertje voor me betaald om te controleren of ik wel goed in elkaar zat wat vrouwen aan ging. Nu er zouden er in mijn 7 jarige loopbaan als zeeman nog vele volgen.

Er moest dus iets gebeuren. De overheid bedacht (met behulp van een commissie dat bestond uit vertegenwoordigers van de overheid, de GGZ en de kerk) dat het misschien verstandig zou zijn alle prostitutie te centreren op één plek. Een afgelegen terrein vlakbij de huidige luchthaven Hato werd gekozen als meest ideale locatie. Op deze manier zou de bevolking niet elke dag geconfronteerd worden met prostitutie, zou de politie makkelijk toezicht kunnen houden en konden de gezondheids werkers makkelijk de dames controleren op geslachtsziektes.

45

Niet alleen de locatie zou belangrijk zijn, ook de onderverdeling in kleine 'appartementen' om de veiligheid, privacy en overzichtelijkheid te verhogen werd als erg belangrijk gezien. Op 4 December 1948 verleende de overheid een vergunning voor 25 appartementen en een restaurant. Op 30 Mei 1949 opende Campo Alegre voor het eerst haar deuren. Tot de dag van vandaag blijkt het concept goed te werken. Ik had meteen de smaak te pakken.Het was net als of je een klein kind voor het eerst een snoepje geeft,Als men er eenmaal van geproefd heeft is het moeilijk er van af te blijven. Ik kreeg aan boord nog diverse raadgevingen van oudere bemanningsleden die me vertelden waar ik goed op moest letten en welke voorzorgsmaatregelen ik moest in acht nemen voor ik met een vrouw plat ging.Zo kon je gratis een tube met bacterie dodende glijmiddel krijgen aan boord.Dat smeerde je kort voor de daad op je piemel en mocht een vrouw ziek zijn wat je niet kon zien dan voorkwam dit middel dat ook jij ziek werd. Verders was er op dat hele Curacau weinig te beleven.Er groeide heel veel caktussen ,ik zag zelfs cactussen op een dak van een huis. En het Eiland is ongeveer 50 km lang veel zand en stoffige wegen.Er was ook een zeemans tehuis daar konden we dan biljart spelen en Nederlandse tijdschriften ruilen zo als panorama etc. De Dominee op Curacau was een Pedo,hij kwam dikwijls in het zeemans huis

aldaar.

46

Er liep ook een Dominee rond die probeerde zieltjes te winnen en je mee naar de Kerk te tronen.Later hoorde ik dat deze Dominee een pedo was die het op jonge ketelbinkies etc had voorzien.Aan mij had hij niks want ik liet de goede man links liggen .Via het zee mans huis kon je ook een voetbal wedstrijd spelen tegen bemanning van een andere boot.Ook daar deed ik niet aan mee want ik was en ben niet sportief.Mijn enigste sport was en is vrouwen versieren en vissen. Ik ging op Curacau zwemmen in de Bullenbaai.

Men had daar een soort varkensgaas in het water geplaatst om de haaien buiten het zwembad te houden.Groot was mijn verbazing dan ook dat er een groot gat in die afrastereing zat en ik in de verte een verschrikkeleijke haai zag zwemmen.Ik was er snel uit. Bullen baay.Ik was snel weer op de kant . De volgende dag ging ik in de middag aan de andere kant van Curacau zwemmen in een stuk afgezet zee dat hete Bullebaai.Men had hier wat palen in de grond geslagen in het water aan het strand en een soort varkensgaas er om heen gespannen om eventuele haaien uit het zwemgedeelte te houden.Maar

to en ik eens onder water zwom en er een groot gat bleek te zitten in dat hekwerk onder het water was ik er nog al eens snel weer uit. Er zwom een erg grote haai in zee vlak bij waar ik zwom in de bullenbaay. 3 dagen zouden we in Argentina Buenos Aires blijven liggen Het was een drukke

47

stad met veel verkeer en kooplui die je van alles probeerde te verkopen op straat.Van harde porno foto,s tot een sex opwind middeltje onder de naam Spaanse vlieg Alles boden ze daar te koop aan. Ik ging die eerste avond rond 20.00 uur na gedane arbeid samen met de koksmaat op stap. Eerst zijn we naar een kapper gegaan.Daar kregen we terwijl we in de kapperstoel zaten een biertje aan

geboden. Het knippen koste per persoon ongeveer 1 dollar in die tijd toch ook nog 4 gulden en twintig cent. Het biertje was gratis services v an de kapper.Hier konden de Nederlanders nog wat van leren want uiteindelijk gingen de zeelui altijd naar deze kapper als ze in de haven van Buenos Aires lagen. Naar de kapper en gratis een biertje er bij . Ik wipte haar onder het dansen. Wippen onder het dansen ,dat was een belevenis die ik niet snel v ergeet.

We kwamen al snel in een kroeg terecht waar het vrij donker was. Als je iets te drinken besteld had en af wilde rekenen moest je onderhand je aansteker gebruiken om te zien wat je moest betalen zo int iem donker was het daar. Na dat Andre al snel met een leuke griet in de koffer was gedoken boven het cafe maakte ik kennis met een vrouw van 23 jaar met de naam Maxima Lores.Na de nodige drankjes genuttigd te hebben wilde ik haar naaien maar schijnbaar had het mokkel geen geld om de kamer boven het cafe te betalen. Ik was dat echter ook niet van plan en bleef maar zitten drinken en kletsen Tot dat het meisje me zei ik kan het ook wel hier met je doen. Ze noemen dat een short time. Ik zei hoe kan dat nu hier in die kroeg.Ze antwoorden me dat is geen probleem we gaan dansen.

48

Wippen op de maat van de

Tango. Uit de juxbox klonken de klanken van een echte Argentijnse Tango.Terwijl ik met haar danste en mijn kleine Lowyke reeds in de houding was gaan staan bleek dat ze geen slip aan had. Ze peuterde mijn edele deel uit mijn gulp opende haar jurk en toen hebben we de daad gepleegd onder het dansen . Het was wel een rare belevenis maar het ging geweldig ik kwam klaar op de laatste passen van die tango.De Tango is dan ook later mijn lieveling dans gebleven.Maar ik denk dat ik beter kan wippen dan dansen. Dus het land van onze Maxima was toen al een goed land om uit te gaan.Geen wonder dat onze Alexander voor deze vrouw heeft gekozen. Wat hebben die vrouwen een temperament. Je kon er dingen beleven die nergens anders op de wereld gebeurde.Toen ik het voorval aan enkele maten van mijn schip vertelde gingen er nog al snel enige zeelui een dansje wagen.Sinds dien is de Tango mijn favoriete dans. Jhonny Jordaan was toen erg populair. Ook de volgende avond was het weer stappen geblazen. Ik heb mijn maat Andre die avond niet gezien..Dat was in de Seven Seas bar. Hier zwaaide een Nederlands echtpaar de scepter. Geef mij mar Amsterdam klonk er uit de juxbox met Johnny Jordaan . Duizenden kilometers van huis in Argentina en uit de Juxbox klonk geef mij maar Amsterdam. 1955 in Argentina. Deze singeltjes werden namelijk regelmatig door zeelui uit Holland mee gebracht voor die kastelein.Moet je na gaan zit je ruim 10.00 mijlen van huis hoor je in den vreemden Jhonny Jordaan zingen. Ik had die avond een mooi wit nylon overhemd aan met in de borstzak een pakje Luck Strike Hier in deze zaak was ook een dans vloer en Andre mijn vaste stapmaat stond een beetje sexueel te schuifelen op de vloer want echt dansen kon hij nog niet.Ik danste aan de andere kant van de zaak met Lola een meid met zwart haar.

49

De Bootsman danste met een oude vrouw en

die verloor haar gebit .

De Bootsman die al wat ouder was danste met een vrouw die ook al haast met pensioen kon.Maar op een of andere manier moest dat oude vrouwtje hard lachen en toen vloog haar gebit uit haar mond en het viel op de dansvloer vlak voor mijn voeten. En ja ik half dronken zag er de lol wel van in en riep Andre daar komt ie en schopte met een boog het kunstgebit richting Andre.En die stuurde het direct weer over de gladde vloer terug mijn richting uit. Uit eindelijk heeft de bootsman zich er over ontfermt en gezorgd dat de dame haar mondmeubeltje weer terug kreeg. Mijn meisje noemde zich Lola en zag er goed uit flinke koplampen en een slank figuur en git zwart lang haar..Ik vertelde haar dat ik geen geld aan haar kon spenderen omdat ik door mijn geld heen was.Ze voelde aan mijn nylon overhemd en zei me je mag de hele nacht bij me blijven voor dit overhemd.Ik dacht geen seconden na en ging met haar mee.

50

Ik had mijn overhemd

vernaaid! Nu had ik in het verleden al dikwijls mijn broek uitgetrokken om te kunnen wippen.maar dit sloeg alles ik vernaaide mijn overhemd Toen ging ik de volgende morgen terug naar het schip maar wonder overhemd aan. Toen ik rond half zes weer aan boord ging en de wacht van boord een matroos passeerde zei die Lowy ben je plat geweest voor je overhemd? Ik antwoorden hem wel nee man ik ben aan het prikkeldraad blijven hangen en toen het stuk was heb ik het weg gegooid. De matroos zei me toen ja dat verhaal heb ik al zo dikwijls gehoord. de liefde met je overhemd betalen en dan een smoes over prikkeldraad dat geloofde ze niet aan boord. Enkele dagen er na ging ik in de avonduren met de kok en de wasbaas de bakker en de salonbediende op stap. We kwamen heel afgelegen ergens op de Rio de la Plata bij een soort boerencafe waar je ook een paard kon huren.Voor 1 dollar had je voor een avond een paard met zadel tot je beschikking.Wij met zijn allen een knol daar gehuurd en we gingen op weg naar de volgende kroeg als ridders te paard.Maar ja als je nooit paard hebt gereden en dan nog half jajum op een knol gaat zitten kan je echt lachen. Het door mij gehuurde paard was eerder thuis dan ik.

51

Het paard was eerder terug bij de kroeg dan ik en stond me gewoon uit te lachen. Toen we na ongeveer 3 kwartier bij de kroeg onder de naam Horse Lucky waren gekomen bonden we het paard vast aan een daar aanwezige balk En we zopen behoorlijk want we beseften dat we per paard geen problemen konden verwachte voor rijden onder invloed.Maar ik had weer eens pech. Zelfs een gehuurd paard ging er bij me vandoor! Ik had het beest schijnbaar verkeerd of niet goed vast gezet en het dier ging er van door.Het paard ging er als een speer van door terug naar huis.Zo doende was het paard eerder bij zijn baas terug dan ik. Het paard wist de weg heel goed terug. En stond me uit te lachen toen ik bij de boerderij terug kwam. Venezuela Zuid Amerika.

Venezuela het land van Simon Bolivar. In Venezuela er was een staatsgreep of men verwachte er een staatsgreep.Er stonden wachten aan boord mannekens van amper 16 jaar met een echte stengun.Die liepen wacht om te voorkomen dat er vreemdelingen ongezien hun land in of uit wilden. Voor ons zeelui was er toen niks te beleven geen vrouwen geen haven om lekker te stappen Iedereen bleef dan ook aan boord wand er werd geen verlof gegeven om te gaan passagieren.Ik verveelde me en ging op de kade zitten vissen dat mocht wel als je maar in het zicht van die bewakers bleef was er niks aan de hand. Ik ving in Venezuela vissen en deponeerde deze in het zwembad aan boord.

52

De reis ging verder naar Santos Brasil ,dat

was geweldig.

De mooiste vrouwen van de hele wereld

wonen in Brasil!! Je kon er goed vissen ik had er binnen een half uur ongeveer 8 gr ote vissen gevangen.Het waren loodsmannetjes die zuigen zich aan een haai vast en eten alles wat hij niet lust van zijn prooi op.Toen ik die vissen had gevangen heb ik ze aan boord in ons zwembad gezet zonder iets te zeggen. Toen brak de pleures uit. Er waren officieren die wilden het zwembad gebruiken maar schrokken van de daar rond zwemmende vissen.Ik kreeg een berisping van de ouwe moest de vis er weer uit halen en het hele zwembad schoon soppen.Dat deed ik dus maar ik was het ook meteen afgeleerd De reis ging verder naar Santos Brasil. De reis ging verder we voeren naar Santos Brasil. Hier was het voor de zeeman een paradijs op aarde.Verschillende bars en cafes voor elk wat wils.Je kon met een trammetje naar het uitgaansgebied. Trammetje in haven van Santos Brasil. De pijpbar. Ik belande in de pijp bar.Daar kon je aan de bar zitten en dan zei je dat je gaarne gepijpt wilde worden.Ze hadden aan de achterkant van de bar een soort luik zitten.Ter hoogte van je knie ging dan dat luik open en zat er een spetter van een

53

wijf die haalde je jongeheer uit je broek en begon je te pijpen Het koste slechts 2

dollar . De pijp bar in Santos. Was je klaar dan werd je edele deel nog even goed gewassen en ging het luik weer dicht,Soms zaten er wel 7 of 8 zeemannen aan de bar en waren alle luiken open. Tenslotte je moest toch ergens met al die opgespaarde spermaatjes blijven. In de meeste bars werkten de grieten op provisie van de omzet.Voor elk drankje dat ze aan een klant konden leveren kregen ze een plastic penning.En eind van de week ruilden ze hun penningen dan weer in voor geld bij de kroegbaas. Van Santos vertrokken we naar Rio de Janeiro. Dat had inderdaad het mooiste strand van de wereld in die jaren.Het was onder de naam Copa cabana een waar paradijs op aarde. Rio de Jainero in Brasil. COPACABANA wat een mooi strand helder water en prachtige meiden. Het was een prachtig gezicht daar binnen te varen aan de ene kant het 60 meter hoge Cristusbeeld en dan die berg die ze het suikerbrood noemden.Het grote Cristus beeld werd door ruim 100.000 mensen bezocht per jaar.Ik ging dus ook de berg op met de bedoeling alleen het beeld te bekijken en van het mooie uitzicht van de stad te genieten.Maar het pakte geheel anders uit.Op weg naar boven passeerden we een kroeg en ja ik zou geen Lowy heten als ik daar niet even binnen ging kijken .Al snel zat er een prachtige Brasiliaanse schone bij me aan tafel.

54

Ik naaide onder het toeziend oog van Cristus. Het beroemde Cristus beeld in Rio met op de achtergrond de bergen met de bijnaam suikerbrood. Hier onder toeziend oog van Cristus heb ik de liefde bedreven. Na wat gedronken te hebben begonnen mijn hormonen te kriebelen en merkte ik dat mijn kleine Lowyke steeds harder begon op te zwellen.Dus ik vroeg de dame waar we de liefde zouden beleven.Er was namelijk nergens een hotel of prive kamer te bespeuren in die omgeving.Dat is geen probleem zei die griet me we gaan naar boven naar het Cristusbeeld. En zo gezegd zo gedaan kwamen we bij het bovenste gedeelte van de berg aan.En daar onder toeziend oog van het Cristus heb ik gewoon in het gras liggen wippen dat was geweldig. Het is ook de enigste keer in mijn leven geweest dat ik in een god geloofde. Als iemand zo goed over je waakt moet het iemand zijn die je dan ook echt waardeerde dacht ik toen.Een god die van af een 60 meter hoge berg toekeek hoe ik daar bezig was

. In de late avond uren was het natuurlijk een machtig gezicht als je daar boven op die berg over de stad Rio uit keek en je zag al die kleine lichtjes van de huizen 55

branden geweldig was dat.En het strand van Rio was echt het mooiste strand van

de wereld . .In de avond en nacht zag je in de verte het verlichte Cristusbeeld boven alles uit staan. Rio was toen nog echt de beste haven voor een zeeman.

Dikwijls heb ik jaren er na nog dromen over dit mooie uitzicht gehad.Het staat dan ook als een vaste herinnering in mijn geheugen.

56

New York New York.

De reis ging van Zuid Amerika verder naar Noord Amerika.Plaatsen als Boston/Philadelphia en New York zouden we aan doen.Na enige tijd kwam ik daar via de Hudsonbaay New York binnen gevaren.Daar de Dollar vrij hoog stond op ruim 4 gulden was er voor mij weinig te besteden.Wat een mooi gezicht dat vrijheidsbeeld in de baay. Vrijheidsbeeld New York.

57

Vijftig jaar later vloog dat vliegtuig de twin torens in. Ik verdiende tenslotte het laagste gage aan boord van de Kermia.Maar ik besloot toch om samen met de Koksmaat Andre even de wal op te gaan.We namen de ondergrondse trein naar Times SQuare het hartje van New York.Times Square ligt aan de kruising van Broadway en de Seventh Avenue. We moesten ook wel eens de kok helpen.Bijvoorbeeld als er voor 52 man boontjes moesten worden gedopt hielpen de bemanning van afdeling civiele dienst een handje mee.We zitten hier op het achterschip boontjes te doppen. Ook met Piet van de Ende die later zelf chef kok is geworden op de koopvaardij heb ik later nog contact mee gehad 50 jaar na mijn vaartijd. Piet van de Ende uit Vlaardingen heeft zich later van Pantryboy via bakker tot chefkok opgewerkt. Allemaal theaters rondom die straat. Times Square hartje New York daar liep ik als 15 jarig jongetje in 1955 rond. Wat keken we onze ogen uit naar die grote wolkenkrabbers en dan die grote reclame borden in neonletters verlicht. AMERICA wat een Land zo groot alles ik keek mijn ogen uit! En er liepen duizenden mensen op straat het leek wel of iedereen haast had in die stad.Op eens zagen we een winkeltje daar kon je voor 25 dollar cent een singel plaatje van je eigen stem laten maken.Je stopte in een geluidscabine 25 cent in de gleuf en je kon 3 minuten spreken of zingen .Als het was opgenomen rolde er zo een pickup 45 toeren plaatje uit de automaat. Ik besloot het te doen en sprak 3 minuten een boodschap voor mijn ouders in.Daar na heb ik het meteen op de post naar Nederland verzonden.Mijn ouders waren er zeer blij mee en hebben het plaatje nog jaren beluisterd. Voor mij was er niet veel te beleven verders in de USA. Omdat je moest 21 jaar zijn om toegelaten te worden in een kroeg.En ook bier of sigaretten kopen moest je 21 jaar zijn en je paspoort tonen. Wel kocht ik nog wat nylons voor dames in Zuid Amerika en wat nylon overhemden want die waren in een ander land soms 200 procent meer waard als smokkelwaar.En ja wat je wel goed en voor weinig geld kon doen daar in Amerika dat was Hamburgers eten en grote cola drinken.Ze hielden daar vooral van veel en groot.Maar Amerika is en was een land van tegenstellingen.Op de ene hoek van de straat kon je op een vlooienmarkt ook als buitenlander een dubbel loops jacht geweer kopen met

58

patronen. Zonder wapen vergunning zonder vragen voor slechts een goeie 100 gulden .Maar aan de andere kant 100 meter verder dan die markt kon je als 18 jarige jongen geen flesje bier of pakje sigaretten kopen want je moest 21 jaar oud zijn.Terwijl ze weer 300 meter verder op aan 10 jarige jongens crack stonden te verkopen.Dus Amerika is niet consequent in wetgeving en handhaving.Niet toen en nu nog niet. Van uit New York ging de reis verder naar Boston. Daar in de haven van Boston lag de zogenaamde motten ballen vloot. In Baltimore lagen in 1960 tientallen oorlog schepen in de zgn mottenballenvloot te wachten en standbaay als ze ergens nodig waren. Mottenballenvloot schepen dat waren diverse grote oorlog schepen te wachten

om bij eventuele oorlog uit te moeten varen. De mottenballenvloot Boston 1955. Het was een mooi gezicht die Jantjes aan boord van die schepen te zien staan aan dek.Wij van de koopvaardij noemden de marine klanten altijd zoet water matrozen.Dat komt omdat ze in den Helder bij de marine destijds roei oefeningen hielden in een roeiboot op een weiland. Er waren genoeg marine gasten die nog nooit echt op zee hadden gevaren.Maar ja de meeste vielen dan ook voor een mooi uniform denk ik dan wel eens.Er waren er bij die nooit water zagen.

PIKKENPARADE NEW YORK. Laat me even kijken zei de dokter. Het mooie van Noord Amerika was de pikkenparade.Je kwam met je schip van uit

59

Zuid Amerika de States binnen gevaren en dan kreeg je wel eens een dokter aan boord die pikkenparade hield.Dat ging zo: Er kwam een dokter aan boord soms een vrouwelijke arts en aan haar moest je dan je edele deel tonen, velletje terug trekken en dan keek die dokter of je niks aan je gereedschap mankeerde.Zo kon dus voorkomen worden dat er ziektes binnen kwamen van een ander land.En ook fruit uit zuid amerika mocht niet zichtbaar aan boord zijn.Dat werd verzegeld in een grote koelkast gedaan en na dat je 3 mijl uit de kust was mocht je dat weer gebruiken.Zo hielden de Amerikanen de fruit vliegjes en ander ongedierte buiten de deur.In Amerika kwam er voor ons verse melk en karnemelk aan boord en werd de bier voorraad ook goed aangevuld.Halve doorgekliefde varkens en veel vers fruit brachten ze aan boord.Zo konden we weer voor 3 maanden van alles eten en drinken aan boord. In mijn geval was het dus een vrouwelijke dokter en toen ik aan de beurt was kon ik het niet laten om haar te vragen of de kleine Lowy van mij in goede conditie was.Ze zei me met een lach oke blijf hem goed verzorgen wees er zuinig op,hij ziet er goed uit. De hele bemanning lag in een deuk dat ik als brutaal jochie dat zo maar aan die dokter durfde te vragen .De Marconist schreef dan ook in zijn dagelijkse nieuws bulletin onze jongste bemanningslid zijn edele deel is goed gekeurd voor alle handelingen.. Van Boston in de U.S.A voeren we naar Trinidat in het Caraiebies gebied.Dat was weer smullen voor de bemanning.Daar kon je goed je smokkelwaar verkopen en zo had ik snel mijn winst te pakken.En toen de wal op opstap maar weer.Ik kwam er met de Koksmaat en de wasbaas in de Zanziebar terecht. Het was een kroeg waar een blind paard nog geen schade kon aanrichten.Na dat we gezamenlijk de

nodige rhum cola hadden gedronken.

60

dat was daar de nationale drank en koste bijna niks ging eerst de wasbaas voor de bijl hij ging plat met een travestiet.. De wasbaas wist niet dat het een vent was. Hij ging met een mooie vrouw mee daar had hij die avond al een paar keer mee gedanst.Maar na dat hij met haar naar boven was gegaan naar haar kamertje was hij binnen 10 minuten weer terug in de kroeg.We zeiden hem nu dat was echt een short time he de benaming voor een vlugge wip.Hij kreeg een rode kop en stamelde je geloofd het niet maar het was nog al donker op die kamer en toen ik in bed lag en haar tussen de benen greep had ik een grote piel in plaats van schaamlippen in mijn hand.Het bleek een hele mooie travestiet te zijn die het spel goed mee speelde.We vroegen de wasbaas en wat heb je toen gedaan ? Hij antwoorden hier op ik heb die goser een klap voor zijn kanis gegeven en tegen hem gezegd als hij nog een keer in dit cafe komt als wij er zijn dat hij dan op nog meer klappen getrakteerd gaat worden.Wij gierden het uit van het lachen. Ik gokte en verloor veel geld.

Ik gokte en verloor in het Casino van Trinidad 200 dollar in 15 minuten tijd.

61

Travestiet in Trinidat. Maar het was maar goed dat de stravestiet zich niet meer heeft laten zien die avond,want ik denk dat we dan veel bonje gehad zouden hebben.Want met zo iets homo,s stravestieten moest je bij deze bemanningsleden in die tijd echt niet aankomen.Wij hebben natuurlijk krom gelegen van het lachen toen we dit vernamen. En aan boord is de wasbaas nog dikwijls voor de gek gehouden met dit voorval.De marconist schreef in zijn journaal ,Er was een bemanningslid dat dacht dat hij een mooie vrouw had versierd maar wat bleek het was een vrouw die ipv schaamlippen een grote piel had.En hij waarschuwde kijk goed uit voor je een vreemde vrouw ontmoet.! Een lesbiese vrouw dat kon er nog net mee door maar geen flikkers of zo dat pikten wij echt niet in die tijd.Ik zelf had de avond van mijn leven daar in Trinidad. Men dronk er hoofdzakelijk Rum die daar dan ook gemaakt werd. Trinidad rum was de nationale drank daar en koste in die tijd bijna niets. En ook daar in Trinidad liepen vrouwen rond die kan je vergelijken met een godin.Zo mooi zo sexie en lief. Een matroos zag eens een hele mooie vrouw in Trinidad en zei voor deze vrouw eet ik een meter stront op mag hij nog

dun zijn ook. Lag ik daar met 2 vrouwen in bed . En ze konden er wat van met hun temperament.Die hadden echt niet genoeg aan een vluggertje per nacht.Je hoefde niks te vragen op sex gebied doe zus of doe 62

zo ze deden het vanzelf wel.Hadden nooit hoofdpijn en gaven de man het gevoel dit is leven.! Met vrouwen te bed gaan ging me veel beter af in die tijd.dan gokken. Toen ik genoeg gedronken had en de hormonen zich weer aanmelden in mijn broek vroeg ik aan een mooie meid wat het zou kosten om de hele nacht met haar plat te gaan.Nu het viel me mee voor 5 dollar en een pakje sigaretten zou ze me wel een nacht verwennen. Ik mee naar boven.En ik vond het al wat vreemd dat er 2 grote bedden op haar kamer stonden. Ze vertelde me dat haar zus geen huis of kamer had en geen geld om iets te huren dus die sliep die avond ook daar in de kamer waar ik plat ging.Nu was die zus maar 1 jaar jonger dan de griet die ik v ersierd had maar het was me een meid prachtig lang zwart haar tot op der kont en een paar van die koplampen geweldig. Toen ik mijn eerste plicht had vervuld en ongeveer 1 a 2 uurtjes had geslapen begon mijn edele deel weer op te zwellen.Ik betaalde 2 dollar extra en ja hoor in een mum van tijd lag ik met beide dames te rotzooien in dat bed. Het was een hele belevenis ze wilden allebei hun deel van mijn lichaam even bezitten.Dus ik ben die nacht wel aan mijn trekken gekomen.En het mooiste was toen ik in de morgen zo rond 0500 uur nog even onder de douche sprong heeft de ene me helemaal gewassen en de jongere zus heeft me afgedroogd.Van af die tijd heb ik het altijd heerlijk gevonden als ik er de kans toe kreeg dat een vrouw me waste.Het is een soort laat baby gevoel denk ik soms. En sommige vrouwen kunnen een man zo lekker wassen zonder dat er dan sex bij

komt: . Ze kunnen er in heel Nederland nog veel van leren.De meeste vrouwen in Nederland die al lange tijd met de zelfde man hun leven delen hebben of geen zin in sex en dan verzinnen ze de smoes dat ze hoofdpijn hebben of zo iets.Een Zuid Amerikaande vrouw of Asiatiese vrouw hoor je nooit klagen en die zeggen nooit

63

ik heb er geen zin in.Het gaat er deze vrouwen uitsluitend om dat ze de man van hun keuze willen behagen.In vele gesprekken met vrouwen uit bovenvernoemde landen kwam naar voren dat als je van een man houdt dat je dat maar op een manier goed kan beheren en dat is hem altijd de sex gunnen die hij op dat moment wil beleven.Daardoor voorkomen de meeste vrouwen dan ook dat hun partner genoeg van ze krijg Het sex leven van een man is in mijn ogen veel meer opwindend dan van een vrouw. . Hier in Antwerpen bracht ik de nacht door bij de dochter van de

kroegbaas. Ik beminde haar onder de tonen van het Decap orgel Ik naaide haar onder de tonen van een groot orgel. Dus na ruim 14 dagen v aren kwamen we in Antwerpen aan waar we dus 2 dagen zouden blijven om daarna aan de thuis reis naar Pernis te beginnen.Ik besloot dus de laatste avond eens goed op stap te gaan in Antwerpen in het schippers kwartier.Dat was een gezellig uit gaans gebied i n de haven van Antwerpen. Hier achter het orgel wipte ik op maat van de muziek van het orgel de dochter van de kastelein. Ik kwam al snel in contact met de dochter van de kroegbaas die zag het met mij wel zitten.Ze werkte in de zaak van haar vader als serveerster en woonde achter in de zaak.Ik liet me door deze 21 jarige griet die er goed uitzag heerlijk en op tijd van de nodige biertjes voorzien.Toen ze mij onderhand mijn 15 e biertje dat noemden ze daar een fluitje had geserveerd vroeg ik haar of ze zin had de nacht met mij door te brengen.En ik was verbaasd dat ze zei oke als de zaak gesloten is en mijn vader naar huis is want hij woont elders heb ik tijd voor je.Ik heb dus gewacht tot de laatste klant uit het cafe naar huis was.Het meisje woonde in een kamer die pal achter het grote orgel lag.De kamer was leuk ingericht en vrij groot ongeveer 4x6 met een barretje er in en een grote TV.Er stond een groot 2 persoons ledikant in de kamer waar we nog al snel in lagen. Toen ik zo in dat bed lag vroeg ik haar of ze wat muziek op kon zetten.En

64

ze zei me ik ga het orgel aan zetten .Na dat ze het orgel zachtjes had aangezet zo dat het geen buren overlast kon veroorzaken heb ik daar die griet een beurt gegeven op de orgel muziek van circusrenz.

Mist in Antwerpen . Toen ik in de morgen rond 0500 weer naar boord ging zag ik buiten dat er een dikke mist was komen opzetten.Ik kon haast geen hand voor ogen zien. Na dat ik ongeveer een uur had gelopen en nog steeds mijn schip niet zag liggen kwam er een Politie auto voorbij die ik aan heb gehouden.

. Ik vertelde ze dat ik door de mist mijn schip niet terug kon vinden . Haven politie Antwerpen. De politie riep via de mobilifoon de haven politie op en vroegen naar de ligplaats van de Kermia.Toen ze dat eenmaal wisten brachten ze mij als een soort service terug naar mijn schip zo dat ik net op tijd was en meteen aan het werk kon gaan.Zo moest ik dus na die avond zwaar stappen en die orgelsex nacht meteen beginnen te werken.Het werd een zware dag voor me .Maar gelukkig was ik in de middag 2 uur vrij en liep zo wat slaap in. Zo ging dat in die periode men zei altijd in de avond een grote jongen dan in de morgen ook een grote jongen,dus het werk mocht er nooit onder lijden

65

.Van Antwerpen ging de reis dus naar Rotterdam.

huis.

Ik ging met verlof naar

Dat ging zo je kwam binnen in de haven te liggen met je schip en de grote personeelsbazen kwamen aan boord om je af te monsteren. Je ontving dat geld dat je op dat moment nog tegoed had van je gage met daarboven op je verdiende overwerk uren en je betaalde verlofdagen een soort vakantie geld.Ik had door dat ik goed in de smokkel handel had gezeten en flink had overgewerkt ruim 1800 gulden de eerste reis overgehouden.Dat was niet weinig ik was een jaartje ouder geworden en kwam thuis met 1800 verdiende en gespaarde guldens netto in 1957. Ik nam de trein naar Eindhov en en keek verbaast bij aankomst daar dat er zo veel veranderd was in bijna 1 jaar. Het station stond er prachtig bij.Ik nam vandaar een taxi en liet me naar huis brengen waar de hele buurt buiten me verwelkomden. Mijn moeder huilde maar nu van geluk haar kleine jongen was als een man terug gekomen.En ze vond dat ik er goed uitzag.Wat was dat mensje trots op haar jongen . Mijn eerste verlof. De eerste avond bleef ik thuis en gaf een feestje in mijn ouderlijke huis .Ook de buren waren die avond te gast bij o ns.Ik kon omdat ik erg vrij ben opgevoed over al mijn beleefde avonturen gerust praten.De verhalen over de kroegen en de vrouwen zag men soms als ongeloofwaardig aan maar dat kwam om dat de mensen aan de wal geen flauw benul hadden wat er allemaal te belev en was in die vreemde landen voor een zeeman. De volgende dag vertelde mijn Moedertje dat ze niet kon wassen want de wasmachine had het begeven en ze had geen geld om een nieuwe te laten aanrukken. Ik nam haar mee de stad in en kocht voor haar een gloed nieuwe

Miele.

66

Wat glunderde dat mensje haar zoon de zeeman gaf haar zo maar een nieuwe wasmachine kado.Voor mijn Vader kocht ik een grote kist

sigaren,

en een nieuwe vishengel want hij was een visser en ook een echte sigaren roker. Daarna ging ik mijn eerste verlof vieren door op stap te gaan.Ik kon schijnbaar door mijn Rotterdams taaltje dat ik had geleerd zo veel meiden versieren als ik wilde.De meeste vielen als een blok voor me omdat ik over genoeg geld beschikte om uit te gaan. Mijn verlof periode was altijd erg gezellig.Ik werd in elke kroeg met open armen ontvangen. Wel kwam ik er achter dat ik soms meiden in Eindhoven van toch al ruim 17 of 18 jaar op sex gebied veel moest leren. Er waren er bij die van me hielden om dat ik de sex met hun altijd lange tijd kon volhouden,dus niks er op en er af zo als zo vele jongens aan de wal deden ,neen mijn ervaring was dat als je het spel er voor en er na goed speelde de meiden veel meer plezier er aan beleefden. Ik handelde tijdens mijn verlof in condooms .

67

Mijn handel in condooms liep goed.

Ze waren in tegenstelling tot de meiden in het buitenland soms in Nederland nog al wat preuts.Maar ja ze kregen de smaak wel goed te pakken als ik ze uit had gelegd hoe je en op welke manier je van elkaars lichaam kon genieten.Liefde was voor mij een woord dat betekende slechts,luisteren naar je ondeugende op winnende edele deel in je broek.Van boord had ik ongeveer 300 condooms nieuw in de verpakking gespaard we konden er zo veel gratis krijgen als we wilden.En ik verkocht die aan mijn vrienden 2 voor een gulden dus ook tijdens mijn verlof zat ik nog in de handel.Ik had condooms in allerlei vorm en sommige waren echt grappig. Condooms had je toen al in allerlei vormen . De jongens uit de stad wisten niet goed waar ze condooms moesten kopen of er waren geen winkels die ze verkochten,dus ik maar handelen. Ik had ook uit Zuid Amerika porno foto,s mee gebracht daar had men er nog nooit van gehoord of gezien.Die brachten per stuk 1 gulden op en ik had ze gekocht in Montevideo voor 10 ct per stuk.Het was gouwe handel. Hier in diverse kroegen bracht ik mijn verlof door.Door het vele geld dat ik na elke reis mee bracht was ik een graag geziene gast bij de kasteleins van Eindhoven. BlueMoonBar van Piet Manders

68

café bar de Lichtstad Gijs vd

Biggelaar Gijs van de biggelaar destijds kroegbaas van de lichtstad café ,dit was een echte hoerentent waar gijs de scepter zwaaide.Zijn broer was politieagent dus bij problemen loste die het meestal wel op.!!

Bluemoonbar van Pietmanders

r De Poort van Kleef met kastelein Bert Beks te Eindhoven op de markt 1960/1980 Elsombrero)de Poort van Kleef bij Bert Becks)De White horse bar). .Ik ging veel dansen bij Palace aan de Schootse straat en bij Jantje van de Linden op de

69

Woenselsestraat te Eindhoven. Ook ging ik tijdens het verlof dikwijls naar een dorpje Schijndel in Noord Brabant.Daar kon je goed uitgaan.Op een zaterdag avond ik zat daar in de bar van Dhr Ad Persoons te zuipen kwam er een meid binnen die mijn aandacht trok

. Ik stopte een worstje in haar gleuf.

Ze had echter een hazelip maar die hadden ze erg goed weg geopereerd en ze zag er werkelijk goed uit.En ze was amper 18 jaar .Ik kwam in gesprek met haar en na de nodige drankjes gingen we buiten achter de kerk staan te vrijen. Man wat kon ze er iets van.Het leek wel of ze door haar handicap extra haar best wilde doen.Ze lusten er wel pap van! Mijn vrienden zaten te lachen toen ik na een uurtje terug in de kroeg kwam ze vonden het maar raar dat ik deze meid boven al die andere spetters had verkoren.Ik ging de avond er na weer met mijn vrienden in Schijndel stappen. Had er in eerste moment nog geen erg in wat er de vorige avond was gebeurt.Maar daar kwam ze al weer binnen en ging direct naast me zitten.Ze vertelde me dat ze verliefd op me was en vastigheid wilde een soort vaste verkering met mij.Ik voelde daar helemaal niks voor . En ze zoop nog meer dan ik 20 glazen bier op een avond vond ze heel gewoon . Dus ik wilde van haar af.Een vriend van me die er ook die avond was fluisterde me in mijn oor in hoe ik van haar af kon geraken. Ik besloot zijn raad op te volgen.Ik ging naar het er naast gelegen cafetaria en kocht een bockworst. Achter af gezien bleek ik dus gewoon de zelfde belhamel te zijn als voor dat ik de eerste reis begon. Ik stak een halve bockworst in mijn broek zak en ging weer naar de bar waar hazenlipje geduldig op me zat te wachten.Na enige tijd gingen we wederom naar

70

buiten om de sex achter de kerk te beleven.En toen heb ik in het pik donker na wat bij haar ge friemeld te hebben die halve bockworst voorzichtig in haar gleuf gestopt.Daarna ben ik aangelopen haar verbaast achter latend met dat stuk worst er nog in .Toen ik in de bar terug kwam heb ik dat aan mijn maten verteld die gierden het uit van het lachen.De griet heeft zich niet meer laten zien die avond. Ik was er mooi van af.Later hoorde ik van vrienden dat deze meid met haar 20 e

gehuwd is met een slager. Dus denk ik soms met een lach zou hij haar ook een worst aanbieden? Maar toen ik 14 dagen thuis was belde ik de Shell of ze een boot voor me hadden.Ik had het alweer gezien in Nederland mijn zeemans bloed begon weer te kriebelen. Ik kon na 2 dagen al weer mee met een ander schip van de Shell tankers groep. Mijn reis op S.T.S. Kara. En zat ik na enkele dagen al weer op de Kara het zuster schip van de Kermia.We vertrokken van uit Pernis naar het Suez kanaal om door het Suezkanaal naar Afrika te varen.Het was een geheel andere bemanning op de Kara.Ik was bevorderd wegens goed gedrag tot Salon bediende en ook werd ik belast met de bar als een soort barkeeper. Hier was ik al 17 jaar en voer als salon bediende. De reis door het Suezkanaal. Salon bediende barman dat beviel me prima.Ik kon zo doende nog wel eens iets regelen als het om drank ging. Dus nu moest ik de nieuwe pantryboy leren wat ze op de eerste boot mij allemaal hadden geleerd.Ik schoot ook met mijn gage omhoog.Ik kreeg er per maand ruim 300 gulden bij.Nu moest ik dus de heren officieren het eten in de grote salon uit serveren.Toen we in Port Said het Suez kanaal in voeren kwam er een loods aan boord die moest het schip door het kanaal loodsen. Ook kwam er een klein bootje langszij met daarop een man met allerlei souvenirs uit Egypte zo als Poeven en

71

kamelen zitbankjes etc. PortSaid Ali kwam souvenirs verkopen op het schip. Ali voer tijdens de vaart door het Suezkanaal mee om souveniers te verkopen aan de bemanning van ons schip. De verkoper bracht zijn spullen aan boord zijn naam was Ali en hij kon waarachtig enkele Nederlandse woorden zo als GVD zeggen.Ook riep hij regelmatig gvd lekker neuken niet betalen voor dat geld kapotjes halen. Ali uit PortSaid werd bestolen. Hij had die woorden door de jaren heen geleerd van de bemanningsleden van diverse Nederlandse schepen. We waren enkele uren door het Suez kanaal aan het varen het hele kanaal is ongeveer 70 km lang

Het handels bootje van Ali uit Pordsaid. . Toen misten Ali opeens een lederen poef van zijn handelskraam aan dek.De pleuris brak uit.Hij schreeuwde en tierde van GVD allemaal kijken niet kopen toch poef weg.De bootsman werd er bij gehaald en die moest aan de bemanning vragen wie die poef had achter overgedrukt.Maar niemand wist wie dat gedaan had.Toen is Ali ontzettend boos naar de brug gegaan waar de loods de stuurman en de ouwe aanwezig waren. Ali vertelde het hele verhaal en de loods vertaalde het aan de Kapitein met de mededeling dat hij dus voor 20 gulden schade had.De kapitein kreeg de keuze of hij als ouwe betaalde de 20 gulden aan Ali of de loods zou het schip stil leggen. En ja dat laatste kon natuurlijk niet dat zou enorme schade voor de Shell zijn.Dus de ouwe besloot toch maar 20 gulden aan Ali te betalen. Later op een van mijn reizen hoorde ik dat Ali dit foefje regelmatig uithaalde en zo 20 gulden extra netto verdiende. We voeren het Suez kanaal door en de reis ging verder naar zuid Afrika. Op weg naar Lorenzo Marques zuid Afrika. In een hutje in Africa wippen op een rieten matje. De plaats was Lorenzo Marques het heet tegenwoordig Maputo .

72

In een hutje ipv een hotel de liefde beleven dat kon toen makkelijk in Zuid Afrika. De bestemming was Lorenze Marquis.Toen ik aan dek stond te kijken hoe we binnen voeren zag ik allerlei rieten hutjes langs de kant staan . De negers maar vooral de negerinnen zwaaiden ons vrolijk van af de kant toe.In de avond omstreeks 20.00 uur ging ik met de wasbaas de wal op.We kwamen in een cafe nu ja het was geen echt cafe het was een soort zee container waarin een bar was gevestigd. De meeste hadden van dat kroeshaar maar wij zeelui hielden daar niet zo van.En daar konden ze alles gebruiken van oude schoenen tot stukken zeep alles was welkom de mensen waren straat arm daar in Afrika. En om dat kroeshaar te verbergen droegen de meeste meiden in die kroeg dus een kleurige hoofd doek .Er kwamen ook regelmatig jonge meisjes en ook kinderen binnen lopen die om baksies een soort bedelgeld vroegen.Men wist dus dat de zee vaarenden als ze wat drank op hadden erg gul waren met het geven van geld aan arme sloebers. Na de nodige biertjes zag ik af en toe een bemanningslid met een prachtige negerin vertrekken.Maar ik had nog nergens een hotel of kamer verhuur bedrijf gezien. Ze had maar een oog maar was bloedje geil op me. En opeens zag ik een meisje ze bleek 16 jaar te zijn .Ze had een mooi slank postuur alleen ze viel me op omdat ze maar een oog had. Een oogje was haar bijnaam omdat ze een oog miste. Maar ze was zo lief. Ik wipte een

oogje. En de bootsman zei nog tegen me je bent toch echt van de pot gepleurd als je daar de nacht mee door brengt.Een oogje kwam bij me zitten en ik vroeg haar hoe het toch kwam dat ze maar 1 oog had. Ze vertelde me dat haar vader enkele jaren terug haar met een stuk hout een oog had uitgeslagen.Zo bracht ze als kind meer geld op als ze kwam bedelen bij de zeelui in de haven.Dat gebeurde in die tijd 1958 in Afrika als de gewoonste zaak van de wereld.Het was een manier van overleven of sterven.Toen ik echter flink wat biertjes had genuttigd werd een oogje in mijn ogen steeds knapper. En ik dacht laat ik nu eens met deze meid plat gaan want ik besefte dat het nog een weinig gebruikte meid was.En als ik met haar mee ging ik minder risico liep om een ongewenste ziekte op te lopen.Ik

73

vroeg haar wat het me zou kosten om met haar de nacht door te brengen.En ik viel bijna van mijn stoel toen ze zei dat ze me aardig vond en dat het me 1 pakje Amerikaanse sigaretten zou gaan kosten. Voor die prijs had ik het nog nooit gedaan .Ik ging met haar mee naar haar strooien hutje,waar enkel een rieten mat op de grond het bed verving.

Hier in een hutje op een matje op de vloer kon je wippen voor slechts een pakje sigaretten. En toen bleek dat het op sex gebied een zeer temperament vol meisje was.Ze maakte van mijn edele deel zo wat een kurkentrekker.Die nacht moest ik echt 3x mijn plicht vervullen.En na de daad kwam er een soort schaal met water en werd mijn gereedschap gewassen.In de nacht ongeveer rond 0300 uur hoorde ik buiten het hutje enkele stemmen die Nederlands spraken. En voor dat ik het wist lag ik in mijn blootje in de openlucht met die negerin nakend naast me.Wat hadden die matrozen van ons schip want die waren het nu gedaan.Ze wisten dat ik daar mijn hormonen aan het uit pompen was bij een oogje. En toen hebben die matrozen het hutje met 4 man opgepakt en 100 meter verder neer gezet.En daar lag Lowy op zijn rietenmatje met die negerin in de openlucht. Mijn stapmaat dronk water uit een vagina spoelschaal.

74

De schaal waarin de vrouwen hun poesje waste werd door mijn maat gebruikt om de dorst te lessen. Er ontstond even paniek bij het opperhoofd van deze negers maar toen de matrozen gezamenlijk 5 dollar op gehoest hadden als schade vergoedingwas het leed weer snel geleden met geld kon je alles recht breien.De ketelbink had een paar versleten basketbal schoenen aan met zelfs een gat in de neus van de ene schoen en wat denk je komt hij smorgens aan boord en vertelde hij dat hij voor zijn ouwe kapotte schoenen heeft mogen neuken.In die tijd konden ze daar werkelijk alles gebruiken. Ik zocht tegen de morgen mijn maat die de avond van te voren met me op stap was gegaan.Ik liep langs diverse rieten hutjes en op eens zag ik mijn maat in een hutje staan.Ik kon zien dat hij een schaal omhoog hield en hij dronk er uit.Ik riep nog niet doen maar het was al te laat.Wat bleek het geval te zijn ?Mijn maat dacht met zijn duffe kop dat het drink water was maar het bleek spoelwater te zijn waar die negerin haar flamboes mee waste na de daad. Buiten een beetje keelpijn heeft mijn maat er gelukkig verders geen nare ziekte van opgelopen het was weer een leer voor de volgende keer. Er werd na dat dit aan boord bekend was dikwijls een grap over gemaakt dan zei men tegen hem hoestdrankje nodig neem een slok water.Of men vroeg aan hem heb je de tanden goed gepoetst? En eenmaal terug aan boord werd ik dikwijls begroet met de woorden Een Oogje waak je.

75

Ik hoorde dat de wasbaas een griet had gewipt

voor 4 stukken zeep. 4 stukken zeep daar waren ze echt blij mee en de wasbaas had er genoeg van in zijn wasserij. Platjes,zakratten of schaamluis. Het gebeurde wel eens een heel enkele keer dat een bemanningslid wat op liep bij een griet in een haven.Maar gelukkig nooit iets ernstigs want van Aids had men toen nog nooit gehoord.Wel kon je een druiper op lopen.Dat was gewoon een lichte infectie die met 2 spuiten penciline binnen 4 dagen te genezen was. Had iemand ondanks de voorzorgsmaatregelen toch in eenn haven een druipertje opgelopen ,dan wist de 2e stuurman die tevens een soort dokter was het met 2 spuitjes penceline snel te verhelpen.

Gonorroe (druiper)

De bacterie veroorzaakt een ontsteking van de pisbuis, anus of keel. Symptomen Enkele dagen tot twee weken nadat je gonorroe hebt opgelopen, kun je de volgende klachten krijgen: gele of groene pus uit je penis, een branderig of geïrriteerd gevoel bij het plassen, keelontsteking, pusachtige afscheiding uit je anus of bloed bij je poep.

76

Behandeling De behandeling bestaat uit een antibioticakuur. Als je niet met antibiotica wordt behandeld, verdwijnen de klachten wel na een paar weken, maar de bacterie is dan niet verdwenen. Je kunt dan later zeer ernstige klachten krijgen, zoals een uiterst pijnlijke ontsteking van je bijbal. Na behandeling ben je niet immuun, je kunt opnieuw besmet raken. Overdracht Gonorroe is zeer besmettelijk. Je kunt gonorroe krijgen door neuken en geneukt worden zonder condoom, pijpen en gepijpt worden, droogneuken (pik tegen anus) of door pikken tegen elkaar te wrijven. Test De test is een uitstrijkje uit je penis, anus of keel. Ook kan je ochtendurine worden onderzocht Penceline spuitje in je bil en na 3 dagen was je weer zo gezond als een vis. Gelukkig heb ik zelf nooit iets opgelopen ondanks dat ik overal wel eens plat ben gegaan.Ik had mijn verstand dan ook in mijn broek zitten zeiden ze vroeger. Als men mij daar aan de wal ooit iets over vroeg zei ik altijd och nee ik lik die poes eerst altijd goed schoon.En heb hooguit wat meer last van keel ontstekingen gehad ha ha die grap deed het altijd erg goed. Ik had op het schip ongeveer 500 wegwerp flesjes van bier gespaard die gingen normaal gesproken over boord als een bemanningslid het flesje leeg had.Maar daar in Afrika ontving ik er 1 25 dollar voor van de shipshandler die kocht ze van me op.Dus dat was weer een mooie spaar cent voor me.

SCHAAMLUIS of PLATJES Klachten Bij schaamluis krijg je jeuk in je schaamhaar. Dit begint ongeveer twee weken nadat je seksueel contact hebt gehad met iemand die schaamluis heeft. De jeuk wordt veroorzaakt door luisjes. Meestal zitten de beestjes op je haren rond je geslachtsdelen en je anus. Soms zitten ze ook in je okselhaar, je borsthaar of het haar op je dijen of rondom je navel. Schaamluis kan zelfs in je wimpers en wenkbrauwen zitten. Krabben helpt niet De luisjes leven van het bloed van mensen. Ze laten rode of bruine ontlasting vallen. Deze ontlasting kun je zien als rode of bruine plekjes in je ondergoed. Je huid kan rood en geïrriteerd raken. Krabben helpt niet. Sterker nog, krabben kan infecties veroorzaken.

77

Zakratten schaamluis of

platjes. Maar op een van mijn reizen hadden we een matroos aan boord die vertelde me dat hij last van Zakratten of wel platjes genaamd had.Dat zijn kleine beestjes die zich in je schaamhaar nestelen en die wel erg veel voor overlast veroorzaken vooral jeuk aan je zak. Ik zag er wel humor in en gaf hem de volgende raad om er van af te geraken.Ik zei ga naar de bootsman wat petroleum halen en giet dat over je edele deel.

Petroleum daar kon je die

zakratten mee verdrijven.

Wat kunnen die zakratten jeuken. Hij heeft dat gedaan maar door dat zijn huid wat geirriteerd was door al dat krabbenm sprong hij 1 meter de lucht in van de pijn.Maar de volgende dag was hij ze wel kwijt.Ik zei hem nog als je die beestjes nog eens oploopt moet je met je Piemel boven een emmer ijskoud water gaan hangen.Dan krijgen die beestjes het koud klappen in hun handjes en vallen zo in de emmer.De Matroos was me erg dankbaar en gaf me 6 blikkenbier kado als beloning omdat ik hem van die zakratten had verlost.We hebben er nog dikwijls om gelachen. 78

We voeren naar YOKO HAMA. Zaterdag was er altijd inspectie aan boord.Dan ging de ouwe voorop gevolgd door de 1 e stuurman en 1e machinist en de chefhofmeester controleren of alles goed schoon was op het schip.Er waren zelfs kapiteins die met witte handschoenen aan over de randen van deuren gingen om te kijken of alles goed schoon was.En als er iets niet goed schoon was had je de poppen aan het dansen.Dat er gecontroleerd werd heb ik altijd een goed idee gevonden je moest er tenslotte zelf in leven in die ruimtes. Yokohama Japan en de mooie Gheisha meisjes. Daar ging het schip het droogdok in en kreeg het omdat het ook ooit daar gebouwd was een soort grote inspectie beurt .We zouden er 5 dagen in het dok blijven liggen.Japan het land van de Geisha meisjes dat beloofde stappen en lachen. Het is een hele grote wereld stad met heel veel mensen.In de haven krioelde het van de bars en cafe,s en de meiden lopen er met zeer velen rond om een zeeman aan de haak te slaan.Ik kwam in een bar waar mijn oog al snel op een spetter van een meid viel.Ze vertelde me dat ze geen hoer was maar een geisha meisje en dat ik me dat voor moest stellen als een gezelschapdame.

De Gheisha was geen hoer maar een net naai

meisje.

Kinioyto mijn Japanse Gheisha meisje ,wat was ze mooi en lief. Nu na de nodige biertjes bleek daar dus niks van te kloppen want ze vroeg toch 20 dollar voor een nachtje het bed met haar te delen.Het bedrag werd overeengekomen en na enkele uren wat gedronken te hebben besloten we naar haar flat te gaan.Wat ik daar

79

aangekomen in haar ruime studio zag was in een woord geweldig.Het was een kamer van ongeveer 8x 8 meter.Er stond een jacuzzie in en een groot hemel bed.TV en bar alles was er aanwezig.Er werd een heerlijk koud biertje voor me neer gezet en ik dacht nu gaat het gebeuren .Maar nee ze trok mijn kleren helemaal netjes uit ,en troonde me mee naar haar jacuzzie waar ze ondertussen een soort schuim in had gedaan soort badschuim. Rondom stak ze allerlei soorten kaarsjes aan en ook heerlijke wierook stokjes.Ze hield haar kimono aan tot ik in het bad zat en toen ging de kimono opeens uit en kwam ze er bij mij in bad zitten.

Ik werd in de handboeien geslagen door deze schone

dame. Ze had een Jacuzie in haar kamer en daar werd ik eerst in gezet door het Gheisha meisje Een Gheisa meid met bizonderheden. Ze begon me hele maal in te zepen en te wassen met haar zachte handen.Met het gevolg dat mijn kleine Lowyke zich als spoedig als een soldaat in het gelid opstelde.Maar daar had ze snel een oplossing voor. Met een welgemikte slag gaf ze er een klap op en hij zonk in als een pudding volgens mij schaamde mijn edele deel zich dat hij zo voorbarig was.Maar ja voort gestuwd door de hormonen die er uit wilden probeerde ik hij nog een keer echter daar was weer die klap met het handje van de geisha en alles was weer weg gezakt. Na dat ze me heerlijk had gewassen heeft ze me afgedroogd en zijn we op haar bed gaan liggen.En daar was het een groot sex feest met haar. Wat kon die griet er wat van.Ze kon er maar niet genoeg van krijgen.Ik was na de eerste wip in diepe slaap gevallen.Maar toen ik na ongeveer 1 uur slapen wakke r

80

werd bleek dat ik met mijn handen met een soort politie boeien aan het bed was

vast gemaakt. Naaien met de handboeien aan was een aparte belevenis. Wat ik ook probeerde ik kon niet los komen.En op eens was ze daar weer.Ik vroeg haar waarom ze me in mijn slaap vastgezet had aan het bed. Ze zei me omdat ik even sigaretten ben gaan kopen en je niet kwijt wilde heb ik je vast geketend laten zitten tot ik terug was.Hierna vroeg ik haar dat zij eens de handboeien om zou doen en ik dan sex met haar wilde hebben.Na dat ik haar de handboeien om had gedaan en we geruime tijd de liefde op die manier hadden bedreven viel ze in een diepe slaap Ik vertrok en liet haar geboeid achter. .Ik die altijd wel van humor hield heb stiekem me aangekleed en ben vertrokken met mede nemen van de sleuteltjes van de handboeien. Terug aan boord vertelde ik het hele verhaal aan de bemanning die lagen krom van het lachen.En de marconist schreef in zijn dagelijkse nieuws krantje het volgende, Wil je een vrouw aan je binden keten haar dan vast met handboeien aan je bed . De reis ging verder naar Shanghai.Destijds nog comunisties.

81

ShangHai. Shanghai was destijds communisties. Dat was toen nog Comunisties China.Hier was voor ons zeelui niks te beleven.Ik zag mensen allemaal in de zelfde blauwe kleding in lange rijen staan voor brood en andere levensmiddelen.. We mochten er niks kopen met dollars. Als je iets kocht in de haven winkels gaf je de naam van het schip op en het werd aan boord gebracht waar de kapitein het moest afrekenen.Later betaalde je dat via je gage loon terug. Maar in 2009 is gebleken dat Sjanghai de grootste haven ter wereld is geworden.Dat was vroeger Rotterdam maar die zijn de titel kwijt geraakt aan Sjanghai. Dat deden die Comunisten om zo doende de dollars aan het volk te ontrekken.Ook boeken tijdschriften uit de USA mocht je niet in je hut hebben als je daar in een haven lag.Alles moest achter slot en grendel tot je weer vertrokken was .Men was erg anti Amerikaans daar in China in 1960.De mensen werden er dus onder drukt in de jaren 60 .Met vrouwen kon en mocht je geen contact maken.Ik zelf had er enkele hout snij werken gekocht die ik meenam voor mijn moedertje als souvenir. Singapore zag er in de jaren 60 echt armoedig uit.

82

Singapore.

karretje .

De man liep voor een

Singapore zag er toen maar armzalig uit .Dat is nu wel anders erg modern. Daar kwam een man aan boord met hele mooie zijde stoffen.Je kon voor 70 gulden een maat kostuum laten vervaardigen.We lagen er 3 a 4 dagen binnen.Ik besloot van een soort brokaat stof een pak te laten aanmeten.chter slot en grendel tot je weer vertrokken was .Daar kwam een man aan boord met hele mooie zijde stoffen.Je kon voor 70 gulden een maat kostuum laten vervaardigen. De kleermaker uit Singapore maakte maatpakken . De kleermaker kwam elke dag meten en passen en waarachtig na 3 dagen kwam hij met een mooi glimmend brokaat stoffen kostuum voor mij aandragen. Ik heb dat pak dat in Nederland veel indruk maakte op de vrouwen 3 jaar

gedragen.

83

Ik zei ooit tegen me moeder tijdens mijn verlof het pak maakt de man ,en inderdaad ik was de dandy als ik dat pak aan had.Toen ik het pak 3 jaar had heb ik het aan vriend in Eindhoven geschonken en die heeft er ook nog 1 jaar mee geblitst . Mijn eerste Tatoo. In Singapore heb ik mijn eerste tatoo laten zetten.

Geloof hoop en liefde mijn Tatoo.

Ik had geloof hoop en liefde op mijn linker arm laten zetten.Maar ik had er rekening mee gehouden dat het niet altijd voor iedereen zichtbaar hoefde te zijn. Dus ik beschouw het als een persoonlijk iets voor me zelf.Later is er nog een afbeelding van Popey de sailor man bij gekomen. Popey the sailorman. Popey mijn 2e tatoo. Popey the sailorman. Ik heb van de tatoo nooit geen spijt gehad elke dag als ik er naar kijk komen de zoete herinneringen weer bij mij naar bove n aan die echte goeie ouwe tijd. Mijn grappen over mijn tatoes werkten altijd. Ik heb altijd gezegd als ik moest kiezen tussen een erge grote som geld en mijn herinneringen dan koos ik toch voor het laatste.Want geld kunnen ze van je stelen of het raakt op maar de mooie avonturen uit mijn zeemansleven raken nooit op. Als ik met verlof was en een mooie vrouw vroeg iets over mijn tatoo zei ik altijd het volgende; Ik zei altijd ik heb ook een aap op mijn borst staan.De meeste vrouwen zeiden dan laat maar eens zien.Mijn vaste antwoord was altijd terwijl ik naar mijn edele deel greep nee je kunt hem niet zien maar je mag wel even zijn staart vasthouden.Die grap werkte altijd op de lach spieren van de meiden. Ook maakte ik de meiden wel eens wijs dat op mijn edele deel het woord ADAM getatoeerd stond.

84

En dan zei ik altijd als je veel van me houd en mijn lid gaat voor je rechtop staan staat er ipv Adam opeens AMSTERDAM op. Riksja in Singapore. In Singapore was het ook heerlijk stappen.De vrouwen waren er erg lief voor ons zeelui.Als je een nacht plat ging en je moest tegen de morgen weer terug naar boord hing je overhemd gewassen en gestreken klaar voor je.Hoe ze dat flikte is me nog steeds een raadsel volgens mij deed de familie van de griet waar je mee plat ging snachts dat werk.En dan dat lekkere eten in Singapore sate aan een stalletje op straat.Heerlijke rijstmaaltijden voor een habbekrats. En de fiets taxie een soort omgebouwde bakfiets waar ze voor liepen. Het koste bvb 1 dollar om van het schip naar de haven te gaan.En als je halverwege de rit een halve dollar mee r beloofde steigerde de man die voor de kar liep als een hengst in de lucht van blijdschap. Singapore prachtig strand. Singapore op straat een show met gevaarlijke slangen gezien. Singapore een prachtig strand en goede bars en cafes. Wij lieten ons als zeelui heerlijk rond rijden in een Riksja in Singapore. Soms probeerde de bestuurder die voor de kar liep je einde van de rit meer te vragen dan vooraf was afgesproken. Dan hoefde je maar een keer te zeggen we roepen er de Politie bij en hij hield het voor gezien want daar mede wilde hij niet geconfronteerd worden.Die politie trad erg streng tegen deze soort lui op. Dus je betaalde nooit meer dan van te voren was afgesproken met de man die je vervoerde. Er traden op straat ook allerlei mensen op die voor weinig geld met een aapje liepen en dat aapje maakte dan allerlei kunstjes.Zo was er een man met een hond een soort labrador en op de rug van die hond zat heel rustig een klein aapje dat hield een vlaggetje in zijn pootje en zwaaide er mee in het rond.De mensen vooral de zeelui gaven de eigenaar meestal wat klein geld .Ook zag ik ergens op de hoek van de straat een man met een grote houten kist staan.Er stond nog al wat publiek rond de man.Hij hield een heel verhaal en opende langzaam de kist.En daar lag een joekel van een grote cobra slang in hij had diverse slangen.Maar een slang was wel ruim 2 meter lang en ik denk ongeveer 20 cm dik.Er mochten 2 kinderen uit het publiek proberen deze zware slang op te tillen maar dat ging moeilijk.Het beest had volgens mij geen gif tanden of klieren meer en was zeer rustig. Maar toen de eigenaar het die weer op een grote rieten mat voor zich had neergelegd en het dier met een rode lap toe

85

zwaaide beet het dier zich in die lap vast De gevaarlijke slangen als actractie in Singapore. Dus net als bij het stieren vechten was dit dier niet verzot op een rode lap. Gevaarlijke slangen act in

Singapore. Er werden op een plein diverse gevaarlijke slangen getoond als een soort kermis amusement. Na afloop van de show konden mensen uit het publiek een soort hangertje kopen voor een halve dollar . Dat hangertje was van ivoor en zou de mensen in de toekomst beschermen tegen boze slangen vertelde de man.Ik verbaasde me hier over.Het bijgeloof was enorm daar in Singapore. Na deze korte reis voeren we terug naar Nederland. Ik ging dus weer eens goed van mijn verlof genieten. Maar ja het bloed gaat waar het niet kruipen kan dus ook na 14 dagen hield ik het voor gezien en soliciteerde ik bij Maatschappij Nederland in Amsterdam. Ik kwam op een cruise schip te werken.

Ik monsterde op de Johan van Oldenbarneveld als salon bediende . ze hadden daar een soort eigen boord geld dat je alleen op het schip kon gebruiken .Er zaten die reis ongeveer 880 passagiers aan boord en we hadden 300 man bemanning ongeveer.. Maar groot was mijn verbazing ze hadden daar bij wijze 86

van proef of omdat ze niet genoeg bediendes konden krijgen ongeveer 100 meiden als serveerster mee genomen.Nu dat was voor de zeelui helemaal iets aparts want een vrouw zag je maar zelden als bemanningslid op een schip.Dus die nieuwbakken serveersters werden snachts ook regelmatig samen aangetroffen met een iets meer ervaren bemanningslid.De reis ging naar Australie en New Zeeland. Australie trok me niet zo er was toen nog weinig te beleven.

De Johan Van Oldenbarneveld.

Ik zit op de reeling met een maat.En ik sta aan de bar bij het zwembad. De reis ging verder naar New Zealand. Hier werkte ik aan boord als salon bediende . Ik leerde er een dame kennen mooi hoogblond een schoonheid eerse klas.

kwam.

Ze viel flauw als ze klaar

Dat was ten strengste verboden maar ja ik was Lowy en zorgde wel dat niemand me in of uit haar hut zag komen. 87

De vrouw viel flauw .

Toen we de eerste nacht de liefde beleefde viel die vrouw op haar hoogtepunt echt enkele minuten flauw.Eerst schrok ik me rot.Maar toen ze weer bij kwam vertelde ze mij de oorzaak. Na dat we er over gepraat hadden zei ze me dat het altijd gebeurde als ze klaar kwam.Het was ook een reden van haar man om te willen scheiden zei ze me. Nu ik had er helemaal geen moeite mee ik wist nu in ieder geval als ze flauw viel dat het geen fake was.IK naaide haar tot ze flauw viel.Ik kon niet begrijpen wat die man van haar bezielde om dit als scheidings reden aan te pakken ,hij besefte niet wat hij miste!

Newzealand 1956 In Auckland aangekomen dacht ik dat ik verliefd was op een meid uit een koffieshop , en besloot om daar in New Zealand bij haar te blijven. Ik liep van boord en bleef 12 maanden in New Zealand achter. Ik droste de JVO en verliet het schip met achterlating van heel mijn hebben en houwen.Ik zat met deze meid op een terras toen het schip de haven verliet en ik zwaaide nog naar de bemanning.Ik bleef ruim 13 maanden in nieuw Zeeland en werkte er als schapen slachter.Omdat ze de dochter van de dominee was moesten we elke dag naar de kerk en preken aanhoren en dat deed mijn relatie met haar geen goed,wand ik had en heb nog steeds een hekel aan alles wat met geloof te maken heeft.Dus deze verliefdheid was snel over.En ik vertrok naar een andere stad in New Zealand. Ik werkte op een

88

schapenslachterij.

Er werden 1500 schapen

per dag geslacht alles met de hand.

En ik werkte er in een jam fabriek. En als barkeeper .

Ik was

barkeeper 20 jaar oud. tot ik het land als ongewenste vreemdeling moest verlaten. Dat kwam om dat mijn bezorgde Moedertje na dat ze 3 maanden geen post meer van mij had ontvangen contact had gezocht met de maatschappij van het schip waar mede ik vertrokken was.Toen die firma haar melde dat ik in New Zealand niet terug aan boord was gekomen werd ze zo ongerust dat ze mij als vermist bij de politie gemeld heeft.En die hebben via het inschakelen van Interpol mij opgespoord . Ze sloten me in de bajes op tot er een schip ikwam dat me mee nam richting Nederland,dat duurde 3 weken,toen zat ik echt tussen het grootste gajes van

89

newzeeland in de beruchte mount Eden gevangenis

. En via Interpol werd ik opgespoord die weten je altijd te vinden!! Opgespoord en terug naar Nederland via Interpol. . Interpol spoorde mij op na dat ik in New Zealand was achter gebleven.Ik ben met de Batjan vanStoomvaartmaatschappiNederland terug naar nederland gegaan.

Toen onderstaande foto werd gemaakt van de Johan van Oldenbarneveld was ik aan boord van dit schip ,we waren op weg naar New Zeeland

1962. HET SCHIP GING TEN ONDER,HET VERHAAL OVER DE ONDERGANG VAN DE JOHAN VAN

90

OLDENBARNEVELD HET GROTE PASSAGIERSSCHIP WAAR IK EENS OP VOER. Op onderstaande foto zie je wat een machtig groot schip dit was toen ik er de reis naar New Zeeland mee maakte. Het was een prachtig schip met verschillende dekken en een heel groot zwembad aan boord. Een jaar na dat ik van die grote pasagiersboot was is die vergaan in de golf van Biskaye. De ondergang van de Johan van Oldenbarnevelt die toen verkocht werd aan een Griekse rederij. De Grieken hadden de naam veranderd in TSMS Lakonia.Het schip was geheel wit geschilderd en zag er opnieuw prachtig uit,zie foto hier onder. De Lakonia vertrok op 19December 1963 precies 13 maanden na dat ik er op was afgemonsterd voor een reis een Kerst cruise van af Southhampton naar de Canarische eilanden,waar het schip in Madeira zou aanleggen, Klik op het pijltje hier onder en zie het schip ten ondergaan.Het schip waar ik op gevaren had ging tenonder!!!! [wpvideo akDQSXCD]

Op 22 december 1963, zo'n 288 km ten noorden van Madeira ging het mis op de Kerstcruise. Brand brak uit in de kapsalon van het schip. Een zware ontploffing volgde, mogelijk veroorzaakt door exploderende bussen in de kapsalon en een dikke, zwarte rook verspreidde zich over het schip. In de verwarring raakten veel passagiers in paniek. De bemanning, onder bevel van kapitein M.Zarbris, gaf orders zwemvesten aan te doen, maar verder gingen de noodmaatregelen niet. Er schijnt een probleem met de omroepinstallatie te zijn geweest. De mondelinge instructies waren verwarrend. Aan sommigen werd gezegd dat ze benedendeks moesten gaan, anderen moesten naar de eetzaal.

91

Er waren die reis 646 passagiers en 376 bemanningsleden aan boord. De kapitein was de 53 jarige Griek Mathios Zarbis. Op 22 December ,rond 22.00 uur,ontdekte een bediende een dikke rook die onder de deur van het scheepskapsalon vandaan kwam.Toen hij

Een gewonde passagier van

de Lakonia

wordt aan boord van één van de reddingsschepen

gehesen na te zijn

opgepiukt door een van de sloepen.

de deur opende ,ontdekte hij dat de hele kapsalon in de fik stond,en hij sloeg meteen groot alarm.Samen met enkele toegesnelde bemanningsleden probeerde ze het vuur te blussen met de aanwezige brandblussers maar tevergeefs het brande te hard.Het vuur verspreide zich razendsnel over de passagiers dekken waar veel hout en wanden etc waren. Er was op het moment van de brand in de bal

zaal een groot feest aan de gang en die gasten wisten nog van niets.De kapitein probeerde via de omroep instalatie de passagiers te bereiken,maar die instalatie werkte al niet meer. Toen rond 23.30 uur de balzaal met rook gevuld raakte stopte de muziek met spelen en probeerde de chef steward Greorge Herbert de angstige passagiers naar het buiten dek te leiden.Binnen 10 minuten stond het hele passagiersdek echter al in den brand.De meeste mensen renden in paniek door elkaar heen,en de opdracht om naar de dinerzaal te gaan werd massaal afgewezen daar die aan de andere kant van de vuurhaard lag.

De johanvanoldenbarneveld was omgedoopt in Lakoni, en brande uit en zonk!

92

Om 23.30 uur werd er door de marconist radio officier Antonios Kalogridis het eerste noodsein uitgezonden met de woorden grote brand aan boord hebben hulp nodig.En hij sturde meteen er achteraan we treffen voorbereidingen om het schip te moeten verlaten.Om middernacht 2 uur na aanvang van de brand zond de marconist de S.O.S. boodschap de lucht in de radiokamer staat in brand we verlaten het schip.Ondertussen had het vuur de machinekamer reeds bereikt met gevolg dat er ontploffingen plaats vonden.Heel veel passagiers hadden hun toevlucht tot het dek genomen.De purser gaf om 01.00 het bevel om naar de reddingsboten te gaan en het schip te verlaten,dit was dus 3 uur na dat de brand begonnen was.De Griekse bemanning had weing kennis van sloepenrol en mensen in veiligheid brengen op dit grote schip.Er waren al reddings sloepen verbrand voor dat men die naar beneden kon takelen.De scheepsbadmeester en een bediende lieten zich met een touw over de reling naar beneden zakken en konden zo verschillende mensen via de patrijspoort redden.Er kwamen door onkunde zelfs 2 reddings sloepen onderste boven in het water terecht om dat de doorgeroeste kakels afbraken.Slechts de helft van de reddings sloepen kon daardoor wegkomen. Er waren ook mensen die spontaan in de zee sprongen en zo verdronken.Het eersteb schip dat om 3.30 uur tehulp kwam was de Argentijnse passagierschip de Salta,die nam 475 drenkelingen aan boord.Toen kwam er een engelse Tanker Montcalm en een Belgies schip de CHARLESVILLE en diverse anderen schepen snelden toe.De Amerikaanse luchtmacht zette 4 vliegtuigen in die wierpen reddings materialen etc af De Britten hebben de hele reddings actie met hun oorlogs schip begeleid. S Men heeft nog getracht het uitgebrande schip naar een haven te slepen ,wat helaas door het slechte weer niet gelukt is het ging onder. De meeste overlevende werden naar Madeira vervoerd,enkele andere waaronder de kaptein werden naar Csablanca vervoerd. Uiteindelijk bleken er 128 van de 1022 opvarende de ramp niet overleefd te hebben.Er waren 98 passagiers en 30 bemanningsleden die omkwamen. Van de slachtoffers zijn er 53 personen door brand om het leven gekomen.En als de bemanning had geweten hoe te handelen bij aanvang van de brand dan had het aantal slachtoffers niet zo hoog hoeven te zijn. 24 December daags voor Kertmis maakte de Lakonia zwaar slagzij van 10 graden,terwijl het vuur in het binnenste van dit grote schip nog voortjoeg.Noorse en Nederlandse sleepboten slaagden er in sleepkabels aan het brandende schip te bevestigen om het schip naar Gibraltar te slepen,maar het weer was te slecht.En op zondag 29 December ging de vroegere Johan van

93

oldenbarneveld het schip waar ondergetekend Lowy Cremers in New zeeland was achtergevaren als nog naar de kelder. Binnen 3 minuten zonk het schipover stuurboordzijde en verdween met een plons in de golven.Het wrak ligt er nog 1200 vadems diep. Gelukkig zat ik er niet meer op toen het schip verging er waren meer dan 100 doden toen het geweldige grote schip ten onder ging.Bij terugkomst in Nederland wilde de maatschappij van mij 1500 gulden terug vorderen die ze als caution voor me hadden betaald in New Zealand.Ik heb die echter nooit terug betaald en wat weer snel op een andere boot. Na mijn New Zealand avontuur werd ik met open armen ontvangen bij mijn vroegere werkgever Nieveld Goudriaan te Rotterdam. Nieveld Goudriaan aan de veerkade. De Alphacca een Victory schip van Nieveld Goudriaan Holland Zuid Amerikalijn Alphacca een victorie schip van Nieveld Goudriaan.

Het was een vrachtschip met 6 pasagiers

hutten. Het was een ouwe schuit geen Airco maar wel gezellig die reis naar Zuid Amerika.Men had er een prachtig serviesgoed aan boord geheel in Nieveld Goudriaan stijl. Ik was zelfs al kapiteins bediende geworden een luizen baantje aan boord.Het was meer horen zien en zwijgen dat baantje.Ik hoefde alleen maar voor de ouwe en zijn eventuele gasten te zorgen. Het schip voer onder de naam Alphacca en was een Victory schip.Dat wil zeggen het voorschip was in oorlogstijd in Boston 94

gebouwd en het achterschip was in Philadelphia usa gebouwd.Samen gevoegd noemden men het schip dan een Victory.Het was een vrachtschip en er konden 12 passagiers mee op deze schuit.De reis ging van uit Rotterdam naar santos Brasil.En het beviel me wel daar ik in Santos al eens was geweest en wist dat het daar goed stappen was.

WE GAVEN HET VARKEN EEN ECHT ZEEMANSGRAF. Dat was voor ons zeelui een genoegen om naar te kijken elke dag want ja veel dieren zag je natuurlijk niet tijdens de reis op de grote oceaan. Maar ondanks de goede verzorging van die varkens ging er tijdens de reis waarschijnlijk door de hitte een varken dood.En de dood aan boord van een schip is altijd iets zeer bijzonders was mijn ervaring.Hier ging het echter om een dood varken Ik vroeg aan de Kapitein bij wijze van grap mogen we het dier een echt zee mans graf geven.En de ouwe zag er de humor wel van ik en zei ga het maar met de bootsman regelen. Dus de bootsman gaf de kabelgast dat is de man die voor de trossen en kabels verantwoordelijk is aan boord opdracht een zeil te maken met 2 stokken er in. Het zag er uit als een draagbaar.En toen iedereen van de bemanning aan dek stond werden de petten afgenomen en onder de woorden een twee drie in Gods naam werd het die over de reling geschoven de zee in. 30 jaar later voeren willem en Lowy een sketch op over cocktail .boem.boem.

95

Wij maakten onze Eigen cocktail BOEM BOEM Cocktail Boem boem. Op een dag stonden we wat de drank aan gaat op rantsoen want we hadden niet genoeg bier aan boord en zouden pas in de eerste de beste haven nieuwe voor raad inslaan Dus toen het bier helemaal op dreigde te geraken kwam mijn maat Willem op het idee om zelf als brouwer te gaan spelen. Met fruit suiker en zelfs een scheutje aftershave maakte hij een soort cocktail.Het spul smaakte met wat ijsblokjes er in heerlijk. Onder het drinken van deze zelfgemaakte drank vroegen sommige mensen aan Willem hoe heet deze cocktail?Willem zei dan heel nuchter het is Cocktail BOEM BOEM.Iedereen lag in een deuk. BOEM BOEM BOEM Ging het in je hoofd. Maar de volgende morgen liep iedereen met hoofdpijn rond het ging in je hoofd van Boem Boem Boem.Maar ja het was wel de oplossing als je niets te zuipen had op een schip .Na dat we 2 dagen in Santos hadden gelegen vertrokken we naar Recife ook een haven in Brasil. Hier kocht ik voor 4 pakjes sigaretten een papagaai.Ik bracht er zelfs ooit een mee voor de kastelein van de Lichtstadbar in Eindhoven,mijn stam cafe. Ik kocht die voor de handel.Want in Antwerpen kon je voor dat beest ruim 150 gulden vangen.En zo doende had ik dus ook nog plezier aan het beest .We leerden hem in korte tijd enkele vieze woorden zo als poeta wat hoer betekende.En ook het woord koffie had hij nog al eens snel geleerd.Er waren bemanningsleden bij die wel 3 of 5 papagaaien kochten.In die tijd werd er nog niet zo streng op toegezien als je een dier mee bracht uit een ver land.De koksmaat had ook een papagaai gekocht en die jongen liep regelmatig met het dier op zijn schouder rond op het schip. Op een dag liep hij weer met het dier

96

rond en moest hij nog even iets uit de kombuis halen.Maar daar fladderde het dier opeens van af zijn schouder en belande in een grote ketel die op het fornuis stond in het kokende water.Jammer voor het dier dat meteen stierf .Een matroos heeft toen hij het hoorde vlug een briefje op de kombuis deur gehangen waarop

stond morgen eten we papagaaien soep. Iedereen moest er wel weer om lachen. lles mee op het schip.Na 4 dagen stappen in Recife ging de reis verder naar Montevideo De meiden stonden op de kade al te zwaaien als we binnen voeren. Dat was een fijne havenHet is de beroemde zee haven waar vroeger het Duitse slagschip de Admiral Grafspee op 17 december 1939 zonk.In een gevecht met Engelse oorlogs schepen had de Kapitein van de Grafspee 2 keuzes.Hij wist dat hij de strijd niet kon winnen dus hij kon kiezen zelf het schip opblazen 0f toezien dat zijn hele bemanning de dood zou vinden bij een aanval van de britten.De Kaptein Hans Langendorff besloot het schip dan maar op te offeren zo als het een goed kapitein behoord te doen.Na dat hij dit schip zelf tot zinken had laten brengen en hier mede 1100 bemanningsleden had gered besloot de Kapitein liggend op zijn vlag zelfmoord te plegen.Hij was een groot zeeman. Ik heb nog jaren als we Montevideo binnenvoeren het wrak bij laag water zien liggen het maakte diepe indruk op ons wij jongere generatie die deze oorlog niet van nabij hebben mee gemaakt. Bij binnenkomst in de haven stonden de meisjes al op de kade en riepen naar de bemanningsleden aan boord Hello see you later.We kregen daar in die haven een volle lading graan voor Havana op Cuba. Het laden zou ongeveer 5 dagen duren want er moesten veel voorzieningen in de ruimen worden getimmerd schotten van hout etc etc.

97

Ik lag naast een dood varken in

bed.

Na dat ik met mijn stap maat Willem al 2 dagen de bloemetjes had buiten gezet werden wij door enkele dames uitgenodigd om de volgende avond een verjaardag feestje bij hun te komen vieren. Het feestje werd in een bovenzaaltje gehouden .Maar als je naar de WC wilde moest je beneden door een soort slagerij en kon je op de binnen plaats naar het toilet.In die slagerij liep je echter door een soort koelkamer waar de halve doorgekliefde varkens aan een grote spekhaak hingen.Ik heb daar met de aanwezige grieten en met Willem mijn maat flink zitten pimpelen en kreeg te horen dat we die nacht gratis met een griet naar keuze het bed mochten delen.Dat was wel niet tegen dove mans oren gezegd.Maar wat deed die Willem nu hij informeerde eerst waar ik de nacht zou door brengen.En in een onbewaakt ogenblik heeft Willem toen hij beneden terug kwam van het toilet een half bevroren varken op zijn nek gepakt en dat in het bed gelegd waar ik die nacht de liefde met die vrouw zou bedrijven. Toen ik dus met een goed stuk in mijn kraag met een mooie Brasiliaanse schone op haar kamer kwam ging zij nog snel even onder de douche staan.Ik ontklede me en dook het grote 2 persoons bed in.Maar ik schrok me rot toen voelde ik dat dooie varken naast me in bed. Het was al een flink eind ontdooid omdat het daar 29 graden warm was.Van de liefde bedrijven kwam die nacht niks meer. .Gezamenlijk hebben we de schade aan die slager betaald en zijn naar boord terug gegaan.Toen het verhaal bekend werd aan boord schreef de marconist in zijn nieuws bericht Cremertje werd langs een varken wakker.Elke keer als ik nu varkensvlees eet herinder ik het me weer aan dat voorval en moet ik er om lachen.

98

Ook deze reis kwam ten einde en na enkele havens meer te hebben aan gedaan ging de boot weer huiswaarts alwaar ik weer genoot van een welverdiende vakantie. In Eindhoven kwam ik als jongeman in diverse kroegen en maakte daar mijn verlof geld op. Mijn favorite bar was de Bluemoon Bar tegen over het EindhovendsDagblad waar Piet Manders de scepter zwaaide.Als de Kastelein zijn vrije dag had nam hij mij dikwijls met zijn mustang mee en gingen we met nog enkele klanten op stap. Even met verlof in Nederland. Bluemoonbar mustang van Piet Manders.ik ging er dikwijls met piet in mee. Ook de cafe de Lichtstad was een stam cafe van me .De eigenaar Gijs van de Biggelaar was een aardige man.Ooit bracht ik een aapje uit Afrika voor hem mee en ook een Papagaai heb ik hem geschonken.De broer van Gijs was Politie agent en als er problemen waren in de kroeg loste die het voor hem op.Het cafe had niet een beste naam maar er was altijd wel wat te beleven en veel te lachen. Dan kwam ik ook nog bij de Poort van Kleef op de markt waar Bert Becks kastelein was een fijne kerel.En niet te vergeten de Elsombrero en Withe Horsebar op de markt. Gijs vd Biggelaar van Cafe de Lichtstad was een echte dieren vriend.Hij had thuis apen etc en eens bracht ik uit Zuidamerika een mooie papagaai voor hem mee.Mijn verlof kon niet meer stuk toen ik die aan hem gaf ik mocht 14 dagen gratis drinken in zijn cafe. En dan ging ik dikwijls dansen bij Ramona of te wel palace aan de schootse straat te Eindhoven. Ik presteerde het ooit om bij Palace waar ook veel militairen kwamen op een avond 2 meiden te versieren. Elly ging zonder slipje aan naar huis. Op een avond zit ik daar in die dancing te drinken met vrienden En was er een meid Elly ze was een beetje wat je noemt een maatje meer maar daar keek ik niet naar.Ze had een lief gezicht en ze luste van het sex leven wel pap.Ik versierde haar en bracht haar naar haar huis.Ze woonde bij haar oma in ze had volgens mij geen ouders meer. Toen we in het donker in het gangetje afscheid namen en flink van bil gingen hoorde ik haar oma roepen Elly kom binnen het is al laat genoeg. Nu had ik de onderbroek van Elly op de heg gezwierd toen ze hem uit had gedaan maar schijnbaar had ik deze onderbroek met een zwaai over de heg gegooid ipv op de heg.

99

Haar slipje hing in een

boom in de tuin. Toen ze dus naar binnen werd geroepen door haar oma hing haar mooie rose slipje aan een boom in haar oma,s tuin.Ze moest naar binnen en is zonder slipje naar huis gegaan.

Ik wipte in een hotel ANJA de vlammen sloegen er zo wat van af. Ze zag het direct al met deze jonge zeeman zitten en na de nodige biertjes gedronken te hebben met haar besloot ik deze dame ook maar de sex van haar leven te geven,Ze was 19 jaar en ik toen 21 jaar.We besloten om naar een hotel op de markt te gaan. Het hotel de Wildeman daar kon je in die tijd niet zo maar als ongehuwd zijnde binnen komen.Dus wat deden we ik liet haar een kamer reserveren onder valse naam als echtpaar.Ze vulde het formulier netjes in en voor mij vulde ze ook een gefingeerde naam in.Toen ging zij met mij naar de hotel kamer. Na een heerlijk bad samen lagen we al spoedig te rollebollen op dat grote bed.Nu stond er op het nachtkastje een schemerlamp.Maar omdat het licht van die lamp nog al sterk was heb ik haar bh er over heen gelegd om zo wat licht te dimmen.En net toen we ze wat op het hoogte punt kwamen vloog door de warmte van de lamp de bh in brand.Ik heb mijn sexhandeling meteen moeten onderbreken en heb de bh snel beetgepakt en in de wasbak gedoofd.Gelukkig was er verder geen schade ontstaan. Na dat kleine voorval hebben we de liefde bedreven en ik kan wel zeggen dat het een echt vurige nacht is geworden. En zo heb ik de vlammen in haar vagina kunnen blussen met het hele vermogen wat ik uit mijn edele delen kon produceren. Deze meid is de volgende morgen met mij een nieuwe bh bij de 100

Hema gaan kopen.En ik grapte nog tegen de verkoopster heeft u ook brandvrije BH in de verkoop.Die keek me verbaast aan terwijl Anja naar me glimlachte ze zag er de humor wel van in.Op een andere dag ik was met verlof en zat in de Bluemoonbar flink te zuipen met wat vrienden. Het was al laat in de avond zo tegen sluiting tijd. Het cafe moest om 0200 uur dicht zijn van de politie.Maar we zaten daar en het was zo gezellig dat ik tegen de kastelein zei:Piet sluit je deur en sluit ook de gordijnen dim je licht en je muziek dan kunnen we nog enkele uren door gaan en ik betaal alles. De kroegbaas hield zijn kroeg v oor mij open na sluitingstijd. De kastelein die wist dat ik een goede betaler en klant was besloot mijn raad op te volgen.Maar de politie controleerde snachts natuurlijk de cafe,s of ze zich wel aan het sluitings uur hielden. Ook de buitenverlichting had de kastelein uitgedaan.Maar zo rond 0245 uur midden in de nacht stopte er een politie wagen en 2 agenten die toch op een of andere manier in de gaten hadden dat er nog getapt werd klopten en bonsden op de deur. Maar wij hielden ons muistil.Die 2 agenten hebben nog ruim 1 uur voor de deur van het cafe gepost of er niemand naar buiten zou komen. Wij dronken ondertussen gewoon de nodige biertjes en wisten als we nu vertrokken dat wij en de kastelein een bekeuring zouden krijgen. Na 0300 uur kregen die agenten v an uit het bureau opdracht te vertrekken ze waren elders dringend nodig.Toen ze dus weg waren hebben ook wij het cafe verlaten en zijn naar huis gegaan.De kastelein heeft nog wel een soort waarschuwing gekregen 2 dagen er na maar dat had geen verdere gevolgen voor zijn cafe .Op een van mijn stap avonden tijdens mijn verlof waren we goed door gezakt en gingen we naar de Mid City bar in de J.v Lieshoutstraat alwaar Ad Schampers de scepter zwaaide. Deze kastelein heeft aan zijn gevel zelfs zijn straat naar zich zelf genoemd. Ik zat goed teut bij een van mijn vrienden op zijn schouders en werd zo het cafe binnen gedragen.Maar wat doe ik met mijn zatte kop ik zie bij binnenkomst een grote lamp aan het plafon hangen in de vorm van een karrenwiel.En terwijl ik op de schouder van een van mijn maten binnen word gebracht grijp ik me vast aan dat karre wiel en hang daar aan het plafon. Gelukkig was het karrewiel stevig

101

verankerd in het plafon anders was de ramp niet te overzien

geweest. Maar dat kon allemaal in die tijd als je genoeg verteerde kon je nog al een potje breken bij de kroegbazen.En ik had altijd geld genoeg tijdens mijn verlof en dat wisten de kasteleins ook.Die dachten altijd als Lowy het niet hier laat dan gaat hij het op een ander verbrassen dus laten we het hem naar de zin maken.Op een avond kwam ik bij Cafe Elsombrero een maat tegen die vroeg me heb je zin om mee op stap te gaan naar Helmond vanavond.

Haar man zat in de bajes , ik dook met haar het nest in. Ik zei ja waarom ook niet.We namen de trein en rond 1900 uur zaten we in Helmond in een gezellige kroeg.We hadden al snel aanspraak met 2 meiden die er goed uitzagen en we dronken de nodige biertjes met hun. Tegen het eind van de avond ging er echter geen trein meer naar Eindhoven .De griet waar ik mee aanpapte zei das geen probleem jullie kunnen bij mij thuis blijven slapen.Dus we togen met zijn vieren naar haar huis.Het verbaasde me al bij het binnen komen dat het er maar armzalig en sober uit zag in haar woning.Mijn maat dook snel met zijn griet een kamer in en ik ging met Suzie zo hete ze een vrouw van rond de 23 jaar te bed. Nu ze kon er wat van had aan 1 nummertje die nacht echt niet voldoende.Ik moest alle zijlen bij zetten om haar aan haar trekken te laten komen.Maar ja ik als zeeman wist precies hoe je een vrouw ook tevreden kon stellen. Na een lange plezierige nacht vielen we als een blok in slaap. Groot was echter mijn verbazing toen er in de morgen zo rond 0700 uur op eens 2 kleine

102

kinderen op het bed sprongen.Het was een jongetje van een jaar of 5 en een kereltje van amper 3 jaar.Ze waren blij hun Moeder te zien.Ze zei dat zijn mijn kinderen mijn man zit al ruim 1 jaar in de bajes.Toen begreep ik het die vrouw wilde gewoon snachts aan haar trekken komen en had geen zin om alleen de nacht door te brengen. Ik vroeg haar zijn die kinderen dan de hele avond alleen thuis als je op stap bent?Ze zei nee want mijn zus past op als ik op stap ga en ze weet hoe laat ik thuis kom en dan na tel overleg vertrekt ze even voor dat ik thuis kom.Zo zijn de kinderen nooit alleen.Ik vond het een goede oplossing. Samen met mijn maat hebben we toen die morgen wat boodschappen gehaald voor deze bij stands moeder.Ze was erg blij dat ik hagelslag en jam en kaas had gekocht.Daarna zijn we met de trein naar Eindhoven terug gegaan.Mijn moeder vroeg me bij terug komst Waar heb je de nacht door gebracht en hoe was je avond.Ik vertelde haar het verhaal en zei haar ik heb van nacht een dubbele goede daad verricht.Ik heb en deze vrouw in haar lichamelijke behoefte voorzien en ook het gezin enig ondersteuning gegeven in de vorm van eten. Na dat ik weer ongeveer 3 weken verlof had genoten en flink was uit geweest begon mijn bloed weer te kriebelen en vertrok ik weer naar zee.

Ik monsterde aan op de Caltex Nederland.

De reis begon in Rotterdam en de eerste haven was Basra in de Persiese golf.Daar was voor ons zeelui weinig te beleven.Van uit Basra voeren we naar Italy naar

103

Genua.En dat was wel weer een goede havenplaats om op stap te gaan.Je had er een straatje zeer smal met allerlei kroegen en bars.Wij aan boord noemden het al snel het straatje van alles.Je kon daar ook werkelijk alles beleven.Het waren mooie wijven die Italiaanse grieten.En ze waren ook erg temperamentvol.

GENUA ITALY Nu hadden we aan boord deze reis nog een Eindhovenaar aan boord .Zijn naam was Huub. Hij was bankwerker en werkte in de machine kamer en soms ook aan dek als er iets gerepareerd diende te worden. Huub had echter een groot probleem hij zoop nog al erg veel. En toen we dan ook in de avond uren met een man of 6 gingen stappen waren we hem nog al eens vlug kwijt geraakt want hij hield echt een kroegentocht.Kroeg in kroeg uit hij wilde ze die avond allemaal met een bezoek vereren.Ik ging die avond met een mooie Italiaanse meid plat zo een met tieten als meloenen.Ik nam een een grote tiet van haar in mijn mond en de andere hield ik tegen mijn oor en zei haar zo kan je tietefonen.Ha ha ze verstond me niet maar begreep me wel degelijk . En het was geweldig ze kreeg maar niet genoeg van mijn edele deel.Toen ik echter de volgende morgen rond 0600 uur aan boord kwam bleek dat Huub niet op tijd aan boord was terug gekeerd.We gingen aan het werk ons afvragend waar zou hij toch gebleven zijn en wat was er met hem gebeurd. We stonden met een man of 4 zo rond 10 uur die morgen aan dek en zagen daar op eens Huub zo zat als een oorlogschip aan komen zeilen.Hij klauterde met moeite de statietrap op en hoorde zijn chef de eerste machinist tegen hem roepen.Huub ga je omkleden en aan het werk we spreken elkaar hier nog wel later over. We zouden echter 3 dagen in Genua blijven liggen en Huub wist dat het feit dat hij en te laat en stom dronken aan boord kwam dat hij voor dat feit gage straf zou krijgen.Dat wilde zeggen dat ze hem dus bvb 3 dagen gage straf dus 3 dagen geen loon zouden geven omdat hij in de fout was gegaan.Toen Huub vernam dat hij 3 dagen gage straf zou krijgen ging hij naar zijn hut kleden zich om trok een schoon overhemd aan en vertrok weer naar de kroeg met de mededeling als ik toch 3

104

dagen gage straf krijg kan ik net zo goed 3 dagen op stap blijven gaan. Alle gage straffen gingen naar de Prins Hendrikstichting

De Prinshendrikstichting Egmond aan

Zee. De prinshendrikstichting in Egmond aan zee verzorgen al 75 jaar zeelui. En even daarna zat Huub weer in de kroeg.Later toen we weer op zee zaten heeft de Kapitein die 3 dagen omgezet in 10 dagen gage straf omdat hij weer van boord was gegaan. Maar Huub gaf daar allemaal niet zo veel om.hij wist dat het bedrag van gage straf naar de PrinsHendrik Stichting ging. Daar kwam dat geld dan ten goede aan arme en hulp behoeftige zeelui.Huub zei altijd als ik later in dat tehuis terecht kom heb ik al een gedeelte van mijn kosten voor

verzorging betaald in de vorm van gage straffen.

Huub

kwam goed dronken aan boor,en ging weer de wal op. Van Genua voeren we naar Turkeye .Daar was weer minder te beleven want die Moselims mochten geen alcohol drinken dus kon je in die tijd nergens aan de wal flink stappen of uitgaan.Ik was op een middag vrij en ging met de wasbaas even

105

toch maar de wal op om te zien of er iets te beleven was.We kwamen na enige tijd in een soort Theetuin terecht.

De theetuin in Iskredin Turkey

} Een buikdanseres trad er op. Daar kon je stiekum alcohol een soort jenever kopen en dat werd dan in een thee kopje geserveerd zo dat als er politie langs kwam deze in de veronderstelling waren dat je thee zat te drinken.Ik dronk tegen mijn gewoonten in ook enkele van die drankjes uit een theekopje.De wasbaas had na een stuk of 10 borrels al snel de hoogte te pakken en begon te zingen iets wat de obers daar en het publiek met applaus begroete.Er trad echter ook een buikdanseres op in die theetuin.En op een gegeven moment staat mijn vriend de wasbaas op en zegt ik ga met dat mokkel dansen. De wasbaas wilde dansen met een buikdanseres. Hij wilde met haar dansen maar dat mocht niet. Nu wist ik dat dit niet mocht en kon maar ja ik dacht laat hem dat maar zelf ondervinden.De wasbaas pakte onder het buikdansen dat meisje beet en wilde gaan rock and rollen met haar.Toen brak even de pleuris uit er kwamen uit alle hoeken obers aan gelopen die hem probeerde te overtuigen dat dit hier niet mocht.Maar de wasbaas was voor de duivel nog niet bang verzette zich hevig en deelde enkele raake klappen uit aan die obers.Wat toen gebeurde is haast onbeschrijfbaar.Opeens stonden er wel 10 politie mannen om de wasbaas heen. En voor dat ik begreep wat er gebeurde sloegen ze hem in de boeien en werd hij afgevoerd naar het politie bureau.Dat vervoer naar het politie bureau ging met 106

een koets met 2 paarden er voor .Het was echt nog ouderwets hoe ze dat daar toen deden.Ik ging terug naar boord en kon niks anders doen dan het voorval bij de ouwe melden want ik wist niet hoe lang ze hem zouden vast houden.De Ouwe is toen samen met de 1 e stuurman naar het politie bureau gegaan en gevraagd of de wasbaas mee terug naar het schip mocht want we zouden die nacht weer vertrekken. Nu dat mocht dus niet en de Ouwe kwam terug aan boord met de mededeling ik krijg hem niet vrij want hij moet morgen voor het gerecht verschijnen.Daar kon de ouwe het schip dus niet langer voor in de haven laten

liggen.

Ik kreeg de opdracht om met wat kleren en toilet artikelen naar het bureau te gaan en dit voor de wasbaas af te geven. Zo ge zegt zo gedaan en wij zijn die nacht vertrokken zonder wasbaas.Wij voeren van Turkeyen naar Le Havre Frankrijk zonder wasbaas. Zijn taak werd op die overtocht die 12 dagen duurde waar genomen door de 2e hofmeester.Toen we in Le Havre aan kwamen stond daar op de kade de wasbaas reeds op het schip te wachten.Wat was er namelijk gebeurt toen wij eenmaal weg waren uit Turkeyen?Men had de volgende morgen de wasbaas voor een soort snel gerecht gebracht. Snel voor de rechter in Turkeye. Snel naar het gerechts gebouw in Turkeye. En de rechter gaf hem een waarschuwing van nooit meer doen en hij moest beterschap beloven. Van Le Havre voeren we naar Denemarken. Toen was hij weer vrij man maar zonder schip.De Caltex maatschappij heeft hem toen via Istanboel per vliegtuig naar de haven van Le Havre gestuurd waar hij ruim 9 dagen voor ons ariveerde.In Le Havre heeft de Caltex hem toen in het daar gevestigde zeemanshuis ondergebracht daar kon hij slapen en eten en wachten tot zijn boot binnen kwam.De wasbaas had echter van de Caltex maatschappij een behoorlijk voorschot op zijn gage gekregen zo dat hij zich 9 dagen lang goed kon amuseren in afwachting van de komst van zijn schip.Later in Nederland is dat allemaal verrekend en ja de wasbaas kreeg op staande voet ontslag maar dat gaf in die

107

jaren niets want ze zaten te springen om personeel .Dus had na 3 dagen deze wasbaas al weer een andere boot gevonden.

Denemarken. Pretpark Tivoli ,ja pret heb ik er genoeg beleefd ,ik naaide die Deense die daar werkte voor 4 blikjes bier. De reis ging verder naar Denemarken .We voeren naar Copenhagen en dachten hier in Europa is niks voor ons zeelui te lachen.Maar dat viel reuze mee.Ik belande op een soort vaste kermis dat heet daar Tivoli een atractiepark.En bij een schiet tent ontmoete ik Inge een mooi jong Deens grietje van amper 18 jaar die het wel met mij zag zitten. Nu kon je in die tijd nergens in Denemarken een glas bier of zo kopen want er was een soort taboe op alcohol.Daar had ik dan weer de oplossing voor gevonden.Ik ging terug naar boord en nam in een tas wat blikken Heinekens bier mee de wal op.Terug aangekomen bij Inge de Deense deerne zijn we samen in een park gaan zitten met de blikjes bier. We hebben die daar samen opgedronken en toen lagen we al snel in de bosjes de liefde te bedrijven.Het kind was nog al onervaren maar door mijn ervaring met diverse vrouwen leerde ik haar het liefdes spel waarvan ze dan ook met volle teugen genoot. We bleven 3 dagen binnen liggen en elke avond ging ik de wal op met de nodige blikjes bier bij me.Aan boord zei men dan Lowy ga je naar de hoeren?Ik antwoorden dan steevast nee het is een net

biermeisje. Het meisje in Denemarken heeft me nog dikwijls aan haar doen denken ze heeft me ook nog een tijd geschreven maar uiteindelijk heb ik haar eerlijk gezegd dat ik op deze leeftijd geen vastigheid wilde.Ik wilde genieten van het leven en van de

108

vrouwen.Het was bij mij geen liefde.Ik had toen het verstand in mijn onderbroek zitten dacht ik wel eens.En zo gauw de hormonen aan de poort van mijn edele deel zich verdrongen zorgde ik er wel voor dat ze mijn lichaam op tijd mochten verlaten wand ja uiteindelijk trekt een vrouw beter dan de sterkste sleepboot. De reis met de Caltex Nederland duurde maar 4 maanden en ik ging weer voor een kort verlof naar huis.

Tijdens mijn verlof is mijn enige broer Peter dodelijk verongelukt met de motor

. Rust zacht lieve broer ik denk elke dag aan je,Lowy

Dat heeft me toen erg aangegrepen.Hij was ander half jaar ouder dan ik maar een echte broer voor mij . Ik denk nog vaak aan hem,vooral aan de jeugd tijd als ik ooit problemen had met grotere jongens op straat stond hij mijn broer altijd klaar voor me om me te beschermen .Hij was maar anderhalf jaar ouder maar kop en nek groter en oer sterk. .Ik ben blij dat ik nog email contact heb met zijn kinderen,en dat doet me goed!!

Ik werd echt verliefd op ELSKE. Van alle meiden op de hele wereld is er voor mij maar een in mijn gedachten blijven zitten dat was Elske uit Eindhoven.Haar echte naam was Els Cauberg ze woonde in de strijp in de morulastraat. Ik bezat in die tijd de snelste brommer van Eindhoven het was een Royal Nord. Met Elske die heel goed kon swingen heb ik nog eens een danswedstrijd bij het vok buurthuis in Gestel gewonnen.Ik ging opeen avond uit met Elske en eind van de avond besloten we de liefde te

109

bedrijven.Nu stond er ergens een soort afbraak huis ,et een garage er aangebouwd en die stond open.Er stond in die garage box een grote aanhanger. WIJ BEDREVEN DAAR HARTSTOCHTELIJK DE LIEFDE LIGGEND

IN DIE AANHANGER. maar schijnlijk wqas ik wat te wild tekeer aan het gaan want met een klap kiepte die aanhanger omlaag.Toen zijn we maar snel gevlucht en hebben de vrijpartijnoodgedwongen in een gangetje staandebeens voortgezet, Ik had tijdens mijn verlof ook altijd een snelle brommer in die tijd.Het was de bekende Royal Nortd een Belgiese snelle brommer. De ROYAL NORD was de best verkochte brommer in de jaren 60. Die maakte tijdens mijn verlof soms grote indruk op de meiden.Een jonge zeeman met meestal meer geld te verteren dan de vrienden aan de wal en dan een Royal North als brommer dat deed het goed bij de meiden .Het praatje ging dan ook al snel rond van als je bij Lowy Cremers achter op de brommer springt wordt je van zelfs genaaid.Die grieten spraken daar onderling wel eens over.Ik zelf reed meestal als ik een griet versierde met haar op de brommer naar de heide om haar daar op een afgelegen plek te beminnen.Maar eens op een verlof had ik een meisje versierd Elske.Ze was kleiner dan ik maar kon ook heel goed swingen en dansen met mij.Elske zat nog al snel achter op mijn Royal Nord brommer We hebben zelfs een keer een 2 e prijs gewonnen bij het VOK een buurthuis te Eindhoven.Ik ging op een avond met Elske uit en na afloop besloten we bij haar in de buurt de liefde te bedrijven in een openstaande garage vlak bij haar huis.Nu stond er in die garage een aanhanger.Ik ging met haar in die aanhanger liggen en we wipten dat het klapte Tot plotseling de aanhanger omlaag kiepte met een klap. We zijn zo geschrokken en bang dat de bewoners ons hadden gehoord zijn we snel de garage uit gegaan en hebben ons spel in een gangetje voortgezet want ze wilde wel meer. Wippen in de aanhanger . Ik was in die tijd wel een beetje verzot geworden op dit meisje.Maar toen ze na enige tijd mij vertelde dat ze al 2 weken over tijd was met haar maandelijkse probleem schrok ik me rot.En elke keer als ik haar daarna tegen kwam zei ze nog niks . 110

Tot ongeveer een dag of 5 erna ik haar tegen kwam en ze me zei hoera de clown

heeft een rode neus. Ze had haar maandelijkse probleem gelukkig terug gekregen en de clown had weer een rode neus gekregen zei ze me. Dat zei me genoeg.Ik ben van af dat moment wat voorzichtiger met haar omgegaan en op tijd de kerk uit gegaan want ik wilde me niet binden.Later heb ik ooit wel eens spijt gehad dat ik haar heb laten schieten ze was echt een toffe meid.Ik heb haar nooit meer gezien jammer.Dat was een van de vrouwen waar ik echt dol op was in die tijd met haar had ik een goede band.. Ook aan dit verlof kwam weer een einde en ik zocht het ruime sop weer op. Nieveldgoudriaan had schepen dat waren half vracht half passagiersschepen.

Ik vertrok met het schip de ALNATI VAN NIEVELD GOUDRIAAN . Voor de passagiers hadden ze zelfs eigen kop en schotels met het wapen van de rederij er op.

111

Wij voeren onder de kust van

BRASIL.

.Ik was in de functie van kapiteins bediende aangemonsterd.Het was een luizen baantje.Ik hoefde alleen maar voor de ouwe en de staf te zorgen.Het was meer horen zien en zwijgen.We kregen echter eerst opdracht om naar Santos Brasil te varen een plaats mij erg goed bekend.Ik had een eigen prachtige hut aan boord in de midscheeps.Als de Kapitein me ergens voor nodig had rinkelde er een bel en ging er een lichtje branden en toog ik naar boven om te vragen wat ik voor hem kon doen.Als het slecht weer was bracht ik het eten voor hem en de 1 e stuurman naar de brug .Want weer of geen weer gegeten moest er toch 3x per dag op een schip. Als er gasten voor de Kapitein waren in een haven verzorgde ik die ook.Ik schonk borrels in haalde eten en hield zijn hut en douche schoon.En als de ouwe voor het eten zat te borrelen samen met de stuurman en de 1 e machinist schonk ik de drankjes in.

112

Een matroos verkocht 2 linker

schoenen. Door mijn werk hoorde ik natuurlijk dingen die de rest van de bemanning op dat moment niet kon of mocht weten.Zo hadden we eens een vol schip met schoenen als lading aan boord.Ik had via een gesprek van de staf opgevangen dat het allemaal linkse schoenen waren.Ik kon zo doende de bemanning aan boord waarschuwen geen schoenen uit het ruim te pikken want het waren alleen maar linkse. Dat deed men om diefstal te voorkomen.Een volgend schip nam dan allemaal rechtse schoenen mee. Maar een matroos dook snachts het ruim in en haalde toch een tiental linkse schoenen uit het ruim .In de eerste beste haven heeft hij toch nog op een of andere manier kans gezien om deze schoenen te verkopen.Dat deed hij heel slim hij liet een schoen zien aan een handelaar die vond het prachtig .En omdat er douane aan boord was heeft hij snel de rest van de schoenen in een jutte zak gedaan en aan de handelaar verkocht die er snel mee vandoor ging.De matroos had er goed geld voor gekregen maar kon de volgende dag niet de wal op want daar zou de bedrogen handelaar hem wel eens even onderhanden nemen.Op de Alnati kwamen we op een gegeven moment krap in het bier te zitten.En dan wordt de bemanning op rantsoen gezet.dwz iedereen krijgt maar 2 blikjes bier per dag tot dat er in een haven weer genoeg is ingekocht.

Mijn oma ging 2 keer dood .

113

RUST ZACHT OMA Het gebeurde ook wel eens dat de Kapitein als er te veel gedronken werd aan boord dat hij dan de bemanning bvb op bier rantsoen zette. Dan kon je bijvoorbeeld per dag maar 3 blikjes bier kopen.En ja daar werd je dus niet zat van. Nu was het zo als er iemand aan boord een overlijden bericht van uit Nederland kreeg dan mocht die betreffende bemanningslid van de ouwe een extra volle doos bier kopen. Om zo doende het verlies van een dierbare te compenseren en te voorkomen dat het betreffende bemanningslid rare dingen ging uithalen.Met 24 extra biertjes verdronk men zo het verdriet. Ik zou geen Lowy heten als ik hier geen slaatje uit zou slaan.Wat deed ik toen.In de eerste de beste haven stuurde ik een brief naar mijn stam cafe met het verzoek een telegram te sturen naar mij op het schip met de mededeling dat mijn ouwe 84 jarige oma helaas was overleden. Nu dat telegram kwam 14 dagen later via Radio Scheveningen en de Marconist bij me en ik mocht 24 extra biertjes kopen.Dus het was volop feest in mijn hut. En de reis ging

verder. Tot er na 2 maanden werkelijk een oma van me dood ging en er een echt waar telegram voor me kwam over haar dood.Toen ben ik even op het matje moeten komen kreeg geen extra doos bier maar een stevige uitbrander van de Kapitein.Ik had geluk dat ik Kapiteins bediende was en een heel goeie band met hem had.Hij kon niets anders doen dan me een stevige waarschuwing geven.Ik denk als het een ander bemanningslid geweest zou zijn die dit flikte dat er dan wel gagestraf

114

uit voort gekomen zou zijn.Maar omdat ik volgens de ouwe een goede bediende voor hem was heeft hij het bij een waarschuwing gelaten.Ik was hem er erg dankbaar voor. De reis ging toen verder we voeren naar Havana op Cuba.Fidel Castro was net aan de macht gekomen door Baptista te verdrijven. Maar Cuba was een pracht haven om op stap te gaan. Havana op Cuba een bruisende stad met toen het Sjanghai

Theater.

Sjanghai theater Havana op Cuba porno theater Je had er het Sjanghai theater daar kon je dieren porno toen al levendig bekijken.Het was een soort toneel zaal.Men voerde er een ezel het toneel op en een vrouw hing in beugels onder het dier.Dan kreeg het dier een duwtje en begon te naaien.Na enkele tellen kreeg het dier een behoorlijke klap op zijn reed zo dat hij stopte met dekken. Dat deden ze omdat het geslachtsdeel tijdens het komen van het die zo groot op zwol dat het gevaarlijk voor die v rouw werd.

115

Na de act ging de kip dood. Ik vond er niet veel aan.Ook niet toen er even daar na nog een naakte vrouw op het toneel verscheen met een dikke levende paling die ze bijna geheel in haar poes liet verdwijnen.Die mensen deden alles voor geld.Ook een man kwam het toneel op en stak zijn piemel in de kont van een levende kip.Later vernam ik dat die kip dood genaaid werd. Ik ben snel uit dat theater vertrokken voor mij hoefde dat allemaal niet maar ja je wil geen spelbreker zijn.Dus we zaten al snel in een duistere kroeg.Er waren veel meiden en allemaal erg mooi.Er heerste veel armoede dat kon je merken.Er waren meiden bij die gingen de hele nacht met je plat voor 1 dollar dat was toen 4 gulden en zestig cent.De reis ging verder naar Rio en Montevideo plaatsen waar ik al eerder was geweest. Dit oorlogschip is in de oorlog op bevel van Hitler door de eigen bemanning tot zinken gebracht. .En op die plaatsen werd ik dan ook steeds uitbundig begroet door grieten die je misschien een reis eerder al eens had ontmoet. Ondanks dat het meiden van plezier waren kon het gebeuren dat ze erg jaloers waren op elkaar.Je moest echt niet proberen om een avond met bvb Maxima te bed te gaan en de volgende avond met Suusie uit de zelfde bar. Want dan brak er oorlog uit tussen die meiden. IK WIPTE EN HAD NOG GELD VERDIEND AAN DIE WIP. Wippen en nog geld er bij verdienen. Ik ging die

116

avond de Oceanbar in te Montevideo en had geen zin om de hele nacht met de zelfde griet in bed te liggen.Dus zocht ik een spetter van een meid uit en we besloten er een short time gebeuren van te maken.Dat betekende er op en er af een keer wippen. Terwijl ik mijn verplichtingen had verricht zag ik die griet uit mijn broekzak enkele dollars stelen.Ook zag ik dat ze die snel in een bloemvaas verstopte.Maar ja een zeeman heeft nooit al zijn geld op een plaats bij zich dus het waren maar 3 dollar.Toen ze dan ook zelf onder de douche stond greep ik in de vaas mijn eigen geld weer terug en verdween weer naar de kroeg.Maar in de kroeg aan gekomen ontdekte ik dat ik ruim 30 dollar had.Dus wat was er gebeurt die griet had al meer mensen bestolen en dat geld daar in gedaan met gevolg ik had winst .Ik vertelde in geuren en kleuren aan mijn maten in de kroeg wat me was overkomen.Die griet mocht toen van de kroegbaas niet meer in zijn kroeg werken en toen hij haar dreigde de Politie in te schakelen was ze snel verdwenen.De marconist schreef in zijn dagelijkse persbericht aan boord dat er iemand was geweest die in de haven de liefde had bedreven en nog geld bij had ontvangen. Het maakte aanboord niks uit of je op stap ging ,maar savons grote jongen dan ook smorgens als je moest werken een grote jongen dat zeiden we altijd. Er was altijd wel iets te beleven in de diverse havens in den vreemde.En zo lang je aan boord je werk maar goed deed en altijd op tijd terug aan boord was maakten niemand zich zorgen over je.Het was een oud gezegde aan boord In de avond een grote jongen dan ook in de morgen een grote jongen. We voeren ook wel eens via Las Palmas een van de Canariese eilanden.Daar kon je klein blijvende hondjes kopen zei men.Die werden niet groot.Maar vergis je niet had je er een gekocht kon het gebeuren dat je na 3 maanden een soort herder ipv klein poedeltje bezat .Je kon er ook gele kanaries kopen maar na 3 dagen als het beestje zich in zijn waterbak had gewassen had je een doodgewone huismus.Ze schilderden een mus geel en verkochten hem als gele zang kanarie.Ha ha . De reis ging verder naar Argentina en toen naar Noord Amerika.Daarna ging je meestal via Hamburg of Bremen en Antwerpen naar Rotterdam terug.De hele reis duurde dan ongeveer 5 a 6 maanden.

117

Ik kreeg een dubbele fooi van de kapitein en zijn vrouw. Vlak voor dat we de haven van Antwerpen binnen voeren werd ik bij de ouwe geroepen.Terwijl hij me 150 gulden in mijn hand stopte zei hij hier Lowy je hebt me zo goed verzorgt deze reis dat ik je beloon met 150 gulden .Het was een soort fooitje dus voor de goede zorgen die je aan de man had besteed Hij zei ook nog luister als mijn vrouw straks in Antwerpen aan boor komt en ze vraagt iets dan ben ik natuurlijk tijdens deze reis altijd de nette op passende kapitein geweest begrijp je me.Ik zei ajai Kapitein begrepen.Zijn vrouw kwam in Antwerpen aan boord en mocht dan mee van daar uit naar Holland varen.Ze kwam aan boord en zei me Lowy ik doe zelf het bed op maken jij zorgt alleen voor het eten en de drankjes .Maar ze duwde me tegelijk 100 gulden in mijn hand en zei zeg niks tegen de Kapitein hier heb je een fooi voor de goede zorgen tijdens de reis maar vertel het niet aan mijn man he.Zo gebeurde het dus dat ik op die reis 250 gulden aan fooi ving. Toen zei ze er snel achter aan is mijn man altijd braaf gebleven in vreemde havens en niet met die wijven daar mee gegaan?Ik zei maar mevrouw uw man is een voorbeeld voor de hele bemanning hij is een nette op passende huisvader nee zo iets doet u man niet hoor. Zo doende ving ik dus 2 vliegen in een klap ze wisten het niet van elkaar ha ha .

Valse munten pasten in elke

Juxbox

118

Ik had van een reis van Argentina eens een honderd tal peso munten overgehouden,Die hadden een waarde van 2 cent per stuk.Maar je kon die munten nergens in Nederland inwisselen. Nu had ik ontdekt dat deze munten het zelfde formaat als een kwartje hadden en dat ze goed werkten in Juxboxen en kroketten automaten.Dus daar heb ik dan in dien tijd ook stevig gebruik van gemaakt.Diverse cafetarias en cafes zaten bij mijn vertrek dan ook met een stel vreemde munten te kijken die ze aan de straatstenen niet kwijt konden.Ik vond dat als kwajongen prachtig hoewel het natuurlijk niet deugde. Na deze reis genoot ik dus weer eens van mijn verlof.De buren van me vroegen eens aan mijn moeder die Lowy van jullie werkt die nooit?Waar op mijn moeder dan stee vast zei nee die vaart.Ik moest er altijd om lachen als of wij zeelui nooit werkten.Ook werd er dikwijls als ik met verlof kwam gevraagd wanneer ga je weer weg.Dan vroeg ik altijd hoe zo ik ben er net wil je me al weer weg hebben .Hoe het kwam weet ik ook niet ik was niet de knapste ook niet de lelijkste jongen in mijn jeugd maar de meiden wilden maar al te graag met mij omgaan.Op een van mijn reizen het was met de Alphacca voeren we naar Bombay India.

Bombay India heet tegenwoordig

Mumbai. Ik voer naar India ,de vrouwen daar zijn net ijsbergen,ze bedrijven sex terwijl ze liggen te breien. Met de Alphacca een Victoryschip naar Bombay India. Het waren ijsbergen die meiden daar. De vrouwen in India Bombay vielen gruwelijk tegen. Daar kwamen we in een soort bordeel terecht maar wat viel dat tegen.Van alle landen ter wereld die ik bezocht vielen de vrouwen daar zo erg tegen dat ik er gewoon op afknapte.De vrouwen met zo een rooie stip op hun voorhoofd wilden wel tegen betaling de liefde met een zeeman bedrijven ,maar ze waren nog kouder dan de noordpool op sex gebied. Ik had er een en toen ik er mee op bed lag en mijn edele deel in haar gleuf stopte en begon 119

te wippen toen pakte die griet een brei stukje en breide gewoon verder.Ze had totaal geen intresse in sex deed ook niet als of lag heel ongeintreseerd t e breien. En een matroos had er een die lag een boek te lezen toen hij haar wipte.Ze hebben totaal geen lustgevoelens. Ik knapte daar zo van af vooral om dat ik het heel anders gewend was dat ik snel maakte dat ik weg kwam.Toen is mij later gebleken wat de oorzaak hier van was.Oorzaak de moslims met hun rare gewoontes.Het was zo die meisjes worden op zeer jonge leeftijd reeds besneden.Dan gaat er die kietelaar of gedeelte of de beide schaamlippen van die muis af die word er afgesneden.Dat heeft als bedoeling dat als die vrouw later een man krijgt toegewezen ze maagd moet zijn. En eventueel aan oude man wordt uitgehuwelijkt ze dan niet gauw vreemd zal gaan want ze kan door het gemis aan lusten toch geen gevoel krijgen en gaat dus niet vreemd.Zo binden ze dus een vrouw aan zich. Er zijn zelfs gevallen bekend dat de zeeman er bij de vrouw zijn edele deel niet in haar brievenbus kon stoppen.Men had eenvoudig het hele gevalletjes dicht genaaid.Zo kon ze alleen nog plassen en menstrueren.En zo kon die meid dan voor het huwelijk ook niet sex beleven en bleef ze maagd. Dat er dan toch vrouwen zijn die als meid van plezier gaat werken in een bordeel komt dan uitsluitend omdat ze ongewenst zwanger zijn geraakt en dit voor de buitenwereld willen verbergen.Daarom verhuizen ze dan meestal naar een vreemde grote stad waar niemand ze herkend.Ik vond en vind dat nog steeds niks dat hele moslim gedoe. Van India ging de reis naar Thailand het land waar ik nu momenteel woon.

120

Thailand het land van de

eeuwige glimlach.

Mooie Thaise vrouwen kwamen er aan boord.En je kon heel goed gemasseerd worden ook. Hier ging het er heel vrolijker op los.We kwamen de haven in gevaren en op de kade stonden ongeveer 20 haven arbeiders klaar om ons schip te lossen.Maar er stonden op de kade ook ongeveer 25 bloed mooie vrouwen iets wat me verbaasde. De meiden mochten aan boord komen. Als Kapiteins bediende had ik de taak om alle gasten die aan boord kwamen te begroeten en hen naar een onderhoud met de Kapitein te brengen.Ik bracht dus de Tallis man dat is de voorman van de havenarbeiders naar de ouwe zijn hut.De tallis man kwam echter binnen 2 minuten uit de hut van de ouwe gestormd en hij legde het werk stil er zou niet gelost worden. De reden was dat die meisjes op de kade niet aan boord mochten van de Kapitein.En toen zei de tallis man die ook tevens vertegenwoordiger van al die grieten was geen vrouwen aan boord die de zeelui mogen verwennen dan word er ook niet gelost.Na hevig overleg tussen Kapitein en 1e stuurman werd ik opgeroepen als kapiteins bediende om de tallisman als nog mede te mogen delen dat de dames aan boord mochten komen.Want elke dag langer dan nodig was in een haven te moeten liggen koste veel geld.Dus de ouwe koos eieren voor zijn geld .Mijn mededeling werd met gejuich door de dames ontvangen die snel aan boord kwamen. En iedereen die vrij had of even vrij kon maken genoot van de meiden.Het schip schommelde bijna van al die op windende de dames.

121

Je werd ook goed gemasseerd door die schatjes. Het verbaasde me echter wel toen ik de ouwe zijn middag thee bracht dat hij met 2 ipv 1 mooie meid te bed lag.Dus zo netjes en heilig was hij nu ook weer niet.Maar ja ik was als Kapiteins bediende aangenomen om te horen zien en zwijgen.Ik zelf was in de middag uren enkele uren vrij dus lag ook nog al snel met een schattebout van ongeveer 20 jaar in mijn kooi.Je moest ze natuurlijk nooit alleen in je hut laten want dan kon er wel eens wat vermist worden als je terug kwam.We hadden een ketelbinkie aan boord die had de bijnaam Jantje Postzegel.De jongen van 15 jaar was gaan varen want hij spaarde postzegels e n bestede al zijn geld in het buitenland aan postzegels. Jantje Postzegel wilde niet neuken, Jantje postzegel wilde niet neuken maar uitsluitend postzegels vergaren. Zo doende kon hij een mooie verzameling opbouwen.Hij rookte niet en dronk niet en ging ook niet met de vrouwen mee in een haven.Toen hebben we met een man of 4 wat geld bij elkaar gelegd en voor hem een van de vrouwen die aan boord rond dartelden betaald .We vroegen de vrouw zich spiernaakt uit te kleden en dan zouden wij haar de hut van Jantje Postzegel in duwen.Zo gezegd zo gedaan.Stormde die meid poedeltje naakt de hut van die jongen binnen en zit hij daar met een pincet in de hand wat postzegels in te plakken in zijn boek.Hij wilde absoluut geen sex met haar en bleef ongestoord door gaan met postzegels inplakken. We hebben de vrouw nog gevraagd of ze haar poes eens duidelijk aan hem wilde tonen maar toen nog wilde hij niet.Enkele jaren later vernam ik dat Jantje Postzegel een internationale grote postzegelhandelaar is geworden.Dus voor he m was het likken aan een postzegel belangrijker dan wat de doorsnee zeeman deed in een haven. We voeren verder naar Hamburg. Hamburg met zijn herbertstrasse reeperbahn, en zijn bar waar je marken over kon laten rollen die ze met haar poes opving.Daar op de Rheeperbaan had je de Hollandse kroeg de Bonte koe.Daar was het altijd lachen.Een eindje verder op was er de Sevenseasbar .Ik kwam daar binnen zag een lange bar van wel 8 meter lang met een armleuning aan de bovenrand.Er verscheen na enige tijd onder gejoel van de klanten een hoertje dat zich begon uit te kleden het was een grote

122

slanke vrouw.Aan het eind van de bar stonden de klanten allen klaar met 2 mark muntstukken.Dan rolde een klant dat muntstuk via de armleuning richting dat mokkel dat aan het einde van de bar dit muntstuk dan met haar pruim netjes opving.Het was net een circus act.Tot er op eens een Amerikaan een muntstuk verhitte met zijn aansteker en naar haar toe rolde.Ze ving het wel op maar de pret was over en het liep echt niet met een sisser af..De Amerikaan werd door verschillende mensen stevig vast gepakt en hij vloog met een boog zo de keien op.De show was over maar groot was mijn verbazing toen ik een half uur later deze zelfde griet weer zag optreden als of er niks gebeurd was.Ik heb het goed aangezien en berekend dat ze ongeveer 30 mark per half uur via haar gleuf verdiende dat was niet slecht in die tijd.

dan bier.

Koos kreeg meer klappen

Dan hadden we op een reis die naar Hamburg ging een bediende aan boord hij hete Koos . Op een avond ging hij mee naar de Reepher baan maar het viel ons op naar mate hij meer bier dronk dat hij steeds luidruchtiger werd en soms opmerkingen over de oorlog tegenover de Duitsers maakte die ons niet aan stonden. Als je niet wilde luisteren kon je klappen verwachten. Na dat we hem daar herhaaldelijk op gewezen hadden en hij maar door bleef drammen besloten we hem verder alleen maar op stap te laten gaan . Wij wilden namelijk niet door zijn schild ruzie maken met de Duitsers.We gingen dus de hele avond gezellig op stap drinken meiden knuffelen en veel lof hebben-Toen we de volgende morgen aan boord kwamen en met ons werk begonnen was Koos echter niet terug gekeerd aan boord.Dan was het de gewoonten dat wij zijn dienst dus zijn werk overnamen want het werk moest gewoon doorgaan.Daar maakten we dan ook nooit een probleem van. maar toen om 10.00 uur met Pickheet het zgn koffie kwartiertje Koos nog niet terug aan boord was werden we wel ongerust.En ja hoor om 1020 uur brachten 2 agenten Koos helemaal in de kreukels terug naar ons schip.Hij zag eruit zijn arm in de gips een dichtgeslagen blauw opgezwollen oog. Wat was er gebeurt?Na dat hij uit diverse cafes was gezet van wege zijn opmerkingen over de oorlog etc was hij zo zat als een aap in een friet tent te recht gekomen om een braadworst te eten.Toen hij een braad worst had besteld en af moest rekenen het was 1 mark en 95 betaalde Koos met een 2 mark stuk.Hij kreeg echter geen 5 phennig willesgeld terug.En toen maakte hij de vergissing 123

van zijn leven hij zei tegen de man achter de frietuur in perfect Duits :Nu hebben jullie ons in de krieg 5 jaren belazerd en nu flik je het weer.Dat schoot bij enkele ook dronken duitsers die daar stonden in het verkeerde keelsgat en die hebben hem toen met 3 man zo wat totaal los geslagen.De Poltie heeft toen Koos eerst naar het ziekenhuis gebracht en tegen de morgen hebben ze hem naar boord terug gebracht. Niet luisteren naar je maten ,dat kon je wel eens een flink pak slaag opleveren ,zo als bij Koos. Bij ons aan boord had niemand medelijden met deze vechtersbaas omdat wij altijd gemoedelijk en vriendelijk met de Duitsers omgingen.En wat er in de oorlog gebeurt was daar wilden wij de rest van de Duitsers niet over beledigen.Eind van het liedje was dat in de eerst volgende haven Koos werd vervangen .De Kapitein wilde geen risico lopen dat dit nogmaals zou gebeuren. Van uit Hamburg ging de reis verder naar Curacau de Nederlandse antillen. Daar was ik al eens eerder geweest en kampong Alegre was voor mij dan ook bekend terrein Maar ik besloot deze reis om mijn vertier eens in Willemstad zelf te beleven. Ik belande in een kroeg waar een kneiter van een Nederlandssprekende eigenaar me hartelijk welkom hete .Het was een neger van ongeveer 2 meter groot en die had echt het figuur van een gorilla.Maar het bleek gewoon een toffe goser te zijn.Zijn naam was Monk.Hij zwaaide de skepter over deze Nederlandse kroeg op Curacau.

Monk de gorrila op Curacau sloeg er met een stierenlul hard op los. En als hij ooit problemen had met dronken zeelui dan wist hij het meestal met praten goed op te lossen.Tot op die avond dat ik in zij n kroeg zat de pleures uit brak.Er kwamen stomdronken Noren de kroeg in.Die Noren hadden geen drank aan boord dat was hun bij hun wet verboden.Dus wat deden die Noren aan de wal? Ze zopen zich een stuk i n de kraag en wisten van geen maat houden.Met gevolg dat ze zo dronken werden dat ze meestal voor veel overlast veroorzaakten in de havens.Wij nederlanders die elke dag aan bachus offerden waren alcohol wel gewend maar die Noren niet. Dus die 2 Noren kwamen goed jajum bij Monk binnen in Curacau en veroorzaakten binnen 5 minuten een rel.Ze scholden de aanwezige meiden van plezier uit en dachten dat ze daar in die kroeg alles mochten doen en zeggen wat hun te pas kwam.Na enige vermanende woorden

124

van de Kastelein Monk bleek dat deze Noren zich niet konden of wilden gedragen. En toen overmaat van ramp alle gerustellende woorden van Monk aan hun adres niet hielp leek het wel of er een bom ontplofte.Monk de eigenaar van deze kroeg pakte achter de bar een soort knuppel die hij daar aan de wand had hangen.En hij sloeg die 2 Noren hard met die knuppel om de oren zo dat ze snel zijn cafe verlieten.Toen ze weg waren vertelde Monk mij dat hij ze verjaagd had met een

stieren lul. Ik zei stierenlul ?Hij zei ja waar ik die 2 Noren mee heb buiten geslagen was de huid van een stierenlul opgevuld met zand.Daar kon volgens monk geen gummie knuppel aan tippen. Het bleek gewoon een goed wapen te zijn voor deze kastelein om gasten die zich misdroegen het cafe uit te slaan.Het was wel zo als iemand van ons schip in een buitenlandse haven ooit problemen had met dronken Noren of Zweden dat wij dan als een man achter elkaar stonden en elkaar hielpen met meppen.Ik kwam meestal ongeschonden uit de strijd om dat ik klein was en erg vlug was. Het ketelbinkie wilde niet onder de douche gaan. Over het algemeen viel de ruzie in een haven nog al mee.Op het schip zelf heb ik eigenlijk nooit ruzie gehad of gezien.Dat kwam omdat je elkaar elke dag nodig had.En je zat soms op een reis van 10 maanden met de zelfde 50 bemanningsleden en dan kon je ruzie niet gebruiken.Lees lectuur en muziek werd meestal ook goed uitgewisseld onderling.Op een van mijn reizen hadden we een ketelbinkie aan boord Petertje uit Breda.Deze puber kwam heel schuchter aan boord en hij was nog al stil en verlegen.Toen deze knaap echter al ruim 4 dagen aan boord was had nog niemand hem ooit zien gaan douchen en dat viel dus op.Tot de bootsman zei jochie moet jij onderhand niet eens gewassen worden.Waarop het jongetje zei ja maar dan mogen jullie niet kijken anders doe ik het niet.Hij was dus erg verlegen.Toen echter na 1 a 2 dagen deze knaap nog niet in de douche was geweest hebben de matrozen hem beet gepakt en spiernaakt op het dek gezet en hem met de brandslang flink nat gespoten.Ze zeiden hem je gaat elke dag onder de douche zo niet komen we je elke keer halen en zetten we je elke keer op het 125

dek onder de brandspuit.Dat heeft deze knaap wel over zijn schroom heen geholpen want reeds de volgende morgen stond hij fluitend onder de douche.Zo losten wij zeelui alles zelf op soms met een harde hand maar dat was dan ook echt nodig.Petertje heeft zich verder die reis goed gedragen we hadden er geen

omkijken meer aan. Petertje wilde niet douchen. Maar daar hadden wij stoere zeebonken geen boodschap aan ,hij werd door de matrozen schoon gewassen. Alleen toen we in Malaga Spanje lagen flikte hij het volgende.Hij kreeg van iedereen geld mee om brieven op het postkantoor te gaan posten. Nu wist hij niet goed de weg naar het postkantoor en zijn Spaans was ook niet zo geweldig.Maar op straat zag hij een nette man staan en probeerde hij op zijn Spaans de weg te vragen naar het postkantoor.Hij vroeg de man Waar os is os de Postkantoor os?.En tot zijn stomme verbazing sprak de man die ook zeeman bleek te zijn tot hem Daar os is os het postkantoo ros.Het bleek dat Peterje vlakbij het postkantoor stond. Toen hij aan boord terug was en het verhaal aan de bemanning vertelde moest men er hartelijk om lachen.De Marconist schreef in het nieuwskrantje van het schip:Pedro de ketelbink os bracht os de post naar het postkantoor os.Op een andere reis van me we lagen in de Bahia Blanca had onze bakker in de haven een prachtige mooie meid leren kennen.Hij was tot over zijn oren verliefd op haar geworden.En hij vroeg me Lowy hoe kan ik nu een halve dag extra vrij versieren want ik moet er heen.Ik vertelde hem je moet net doen of je kiespijn hebt en dan stuurt de Stuurman je wel naar een tandarts op de wal.Dus de bakker gaat naar de stuurman en zegt hem ik stik van de kiespijn .De stuurman geeft hem toestemming om op de wal een tandarts te bezoeken.

126

De bakker had kiespijn .Ging niet naar

tandarts maar naar de hoeren.

Er werd een taxi besteld en de bakker ging de wal op.Maar ja niet naar een tandarts maar rechtstreeks naar zijn geliefde in de kroeg.Daar heeft hij dus enkele uren met die griet liggen rommelen en is toen weer naar boord terug gegaan.Nu vroeg de stuurman en wat heeft de tand arts gedaan of gezegd.De bakker antwoorde het was een lichte ontsteking ik moet spoelen met zout water en dan gaat het van zelfs over. Toen zei de stuurman oke maar dan verbied ik je ook om 14 dagen alcohol te drinken wand dat bevorderd de genezing niet goed.Nu dat was niet zo leuk voor de bakker want in de kombuis waar het altijd erg warm was werd door de chefkok en de bakker stevig gedronken onder het werk.Maar ja toch was de bakker blij dat hij zijn meisje nog een middag extra had kunnen beminnen.Op een van mijn reizen we lagen in Bremen Duitsland had de chefkok een meid aan de hand met roodhaar.Ze had echter een kunstbeen en voorzag in haar levensbehoeften om tegen betaling de zeelui te verwennen met liedjes zingen.Ze mocht dus aan boord komen zingen en als ze zong dan zongen de matrozen met haar mee.Vooral de liedjes Heimathloos en Jongen kom bald wieder werden goed mee gezongen.Eind van de avond kroop die griet dan met de chefkok het nest in.De kok zei altijd och maar een been das geen probleem want die leg je toch opzij.

127

Ze hing dan haar kunstbeen aan het bed van de

chefkok. Hoertje met een been was de minares van de chef kok aan boord. Nu moest de koksmaat elke morgen de chefkok porren zo rond 0600 uur.En toen de koksmaat die morgen daar die kunstbeen aan dat bed zag bengelen en zag dat die rooie griet naast de chef lag te slapen nam hij ongemerkt dat kunstbeen mee en ging er voor de gein mee langs de bemanningsverblijven.Daar moetsen ze hart om lachen.Een van de matrozen heeft toen dat kunstbeen boven in de mast van het schip gehangen.Dat was een zeer komies gezicht .Waar normaal de Nederlandse vlag hing schitterde nu een kunstbeen.Lang heeft het niet geduurd want de kok kwam zijn bed uit miste haar kunstbeen en de kosmaat kreeg er van langs van de kok. Toen de kok zei dat been onmiddellijk terug of ik kook vandaag niet voor jullie besloten de matrozen het been snel terug te geven.Maar ze hadden later wel een brief op de kombuisdeur geplakt met de tekst: Vandaag eten we erwtensoep zonder been.Ha ha .

Matroos kreeg bevel om te slaan en slaat de

bootsman . Op een dag kom ik de recreatie room in en zie daar de Bootsman met een matroos zitten dammen.Ik kijk aandachtig hoe die 2 mannen onder invloed van de nodige borrels en biertjes het spel speelden. Bij het dammen moet je slaan als je kan dachten de 2 bemanningsleden. Op eens doet de matroos een zet maar dan zegt die Bootsman nee dat mag niet je moet slaan Na een hevige woorden strijd of de matroos nu wel of niet moest slaan

128

vroegen ze mij wat denk je er van Lowy moet hij slaan of niet?Ik bekijk het spel en zeg volgens mij moet je slaan. De boots beaamd dit volmondig.Ze blijven twisten over de vraag of hij wel of niet moest slaan.En toen haalde me daar die matroos uit naar de bootsman en geeft hem een klap tegen zijn kanus met de woorden als ik dan Moet slaan heb je er hier een. De Bootsman was niet echt hard geraakt en nam het sportief op.De marconist schreef in zijn journaal :Denk er om als je moet slaan doe het dan voorzichtig aan.Zo gebeurde er altijd wel iets leuks op de schepen. De vrouw van de Kabelgast beviel van een kind terwijl haar man op zee zat.Maar het kind was niet van hem bleek later bij thuiskomst. Alles wat je beleefd aan boord of op de wal werd altijd aan boord nog eens in geuren en kleuren verteld.Geheimen hadden we niet voor elkaar.Maar wat ook eens gebeurde ik maakte een reis van 3 maanden op en neer Rotterdam Zuid Amerika. De Kabelgast aan boord de man die voor de trossen en kabels moest zorgen vertelde vol trots dat zijn vrouw 6 maanden zwanger was en hij waarschijnlijk net op tijd thuis zou zijn voor de bevalling. Nu liep die reis wat uit en de vrouw van hem kreeg een kind.Het was een gezonde knul schreef ze en alles was goed met moeder en kind.De reis ging ten einde en iedereen nam afscheid van elkaar en de kabelgast snelde naar huis.Toen ik de reis er op weer enkele mensen tegen kwam die de kabelgast ook goed konden vroeg ik hun en was hij erg blij met zijn nieuwe kind? Men vertelde mij dat het niet goed afgelopen was .

Er lag een gitzwart kereltje in de wieg. De kabelgast was bij binnenkomst in Nederland nog effe een volle dag op stap gegaan en kwam toen onverwachts thuis en keek meteen in de wieg.Hij schrok zich rot daar in de wieg lag een kanjer van een gitzwart kind.Dat kind was dus niet van hem.En hij zei nog tegen zijn vrouw voor dat hij ging scheiden ik had hem echt niet is de zwarte verf gezet dus die is niet van mij. Dat zwarte kind was dus niet van de kabelgast. Wat eens temeer bewees dat de vrouwen van de zeemannen niet altijd trouw waren en door de lange afwezigheid van hun man ook wel eens vreemd gingen.Wat ik goed kon begrijpen! De kabelgast heeft zijn

129

persoonlijke spullen uit huis mee genomen en is meteen de lange reis op gegaan.Ik hoorde dat hij zich later in Brasil heeft laten strikken door een of andere griet en met haar is gehuwd en daar is gebleven.Ja dat gebeurde regelmatig vrouwen die alleen in Nederland achterbleven konden niet zo lang zonder man en gingen vreemd.Er waren er bij die dachten hij gaat in de vreemde landen vreemd waarom ik niet.Ze hadden nog gelijk ook. Mijn muziek vrienden uit de jaren 55-68 Na deze reis had ik weer de nodige verlofdagen tegoed . Ik was in die tijd een echte fan van Peter Koelewijn en bezocht dikwijls de zalen waar hij in Eindhoven dan optrad.En ook Jhon Lamers die bij mij op school heeft gezeten als mede de kleine Keesje van der linden waren mijn vrienden. Peterkoelewijn gaf mij toestemming zijn foto voor deze site te gebruiken. Keesje van der Linden os reeds op jeudige leeftijd overleden,hij was een erg goede vriend van mij. Keesje van der linden was ongeveer 15 a 16 jaar en hij werkte bij het ED maar had regelmatig ruzie met zijn directe chef.Op een dag wees Keesje mij de fiets van zijn chef aan en vroeg of ik daar niet iets mee wilde regelen want hij wilde wraak nemen op die vent.Nu dat heb ik toen gedaan ik heb allebei de banden lek geprikt.De man moest na het werk naar huis lopen en Kees was me erg dankbaar hier voor. Ik vaarde in de tussen tijd ongeveer 7 jaren.Ik wist ook dat ik niet mijn hele leven wilde blijven varen. De meeste jongens hielden het dan ook na een jaar of 5 voor gezien.Toen kwam er een einde aan mijn zeemans loopbaan.Dat ging als volgt: Ik had verkering met de mooiste meid van best ze

hete Jose. Ze was

echt de mooiste meid uit Best. Ik was 23 jaar en hield het na ruim 7 jaar te hebben gevaren gezien ik ging trouwen. 23 jaar en het einde van mijn zeeman bestaan. Roy Orbison zong het is over. Overal waar ik kwam werd ik door jongens van mijn leeftijd jaloers bekeken dat ik zo een mooie meid had. Ze was kapster en verliefd op mij.Ik was 23 jaar en ging nog veel op stap.Als ik dan in een kroeg zat en de muziek van Roy Orbison draaide met de song Its over dan begon mijn geliefde altijd te huilen.Want ze dacht altijd nu verlies ik Lowy. Ik had altij d de grootste lol als ik dat liedje opzette. Roy Orbison Its over. Op een avond na de nodige pilsjes zat ik in mijn stamcafe de Bluemoonbar in Eindhoven en draaide ik weer eens de plaat van Roy Orbison.Ze begon daar vreselijk om te huilen.We kregen er woorden over omdat ik zei daar hoef je niet altijd om te huilen er zijn ergere dingen in het leven waar je om zou kunnen huilen.Ik dacht aan de arme mensen in Brasil en Afrika.Maar ze bleef maar door janken dus ik maakte de

130

verkering daar ter plaatse in de kroeg uit.Na enkele minuten zat er al een andere meid naast me aan de bar die bleek ook uit het zelfde dorpje te komen als Jose.We kwamen aan de praat en in een oogwenk had ik haar versierd.Ik ruilde dus in mijn stamkroeg de Bluemoonbar de ene meid in tegen de andere. En het gezegde van ruilen komt op den duur huilen bleek later waarheid te bevatten. DE PASTOOR GAF MIJ DE ZEGEN. Ik trouwde .1964 Na enkele weken met deze meid te zijn opgetrokken ze woonde intern als dienstmeid bij een dokter bleek dat ze in verwachting was van mij.Ik de doorgewinterde zeebonk zou vader worden.En ja uit goed fatsoen voelde ik me wel enigszins verantwoordelijk maar een echte huisvader dat zou ik nooit worden.Ik was wel erg trots toen mijn eerste zoon geboren werd. De aangifte op het gemeente huis vierde ik echt 3 dagen in diverse kroegen. Toen ben ik aan de wal gebleven heb werk gevonden in de horeca en ben gehuwd in 1964 met haar.Maar ja ik was en bleef Lowy de zeeman.Ik nam het niet zo nauw met de plichten als huwelijks trouw etc.Ik werkte dag en nacht en ging nog steeds op stap.Het huwelijk was van het begin af aan niet goed maar ja je had de verantwoordelijke taak en die probeerde ik zo goed en zo kwaad te vervullen.Mijn ouders waren erg blij toen mijn eerste zoon geboren was.Jammer genoeg zijn mijn Vader en Moeder veel te vroeg gestorven mijn zoon was pas 3 toen stierven mijn ouders vrij kort na elkaar. Ondanks dat ik geen echte huisvader was probeerde mijn vrouw het huwelijk recht te houden en er kwamen nog 2 zonen bij. Maar ik was nog steeds mijn vrije leven gewend en bleef maar uitgaan en ik was ook niet monogaam.Ondanks het feit dat ik thuis ruim voldoende aan mijn trekken kon komen op sex gebied bleef ik die veroveraar in hart en ziel.Maar de moeder van mijn 3 zonen was een echte moeder die volgens mij de beste moeder aller tijden was voor haar kinderen. Een zwarte dag in mijn leven ,mijn jongste zoon verongelukte. En na enkele jaren besefte ik dat het voor mij onmogelijk was om iemand te beminnen en ook nog verstandig te zijn!Het heeft mijn leven erg veranderd!Ik besefte bij de dood van mijn zoon pas dat ik lange tijd vergeten had te leven. Toen bedacht ik als je beter kan,dan moet je beter gaan.Ik was echt niet voor een gat te vangen. Na 18 jaar is dit huwelijk dan ook ontbonden en ben ik op me zelf gaan wonen. Ik heb en had grote bewondering dat die vrouw mij zo 18 jaar geduld heeft ze was een goede moeder voor onze kinderen.Maar onze karakters lagen te ver uiteen. Ik kon mijn jongste zoon maar niet vergeten. Ik heb me nog nooit zo

131

ellendig gevoeld als toen mijn zoon verongelukte mijn zijn snelle BMW.Tijdens de crematie van mijn zoon heb ik geen traan kunnen laten wand in mijn hart was ik nog steeds de zeeman en die houden niet van tranen.Maar ik ben wel van ellende ben ik 1 week lang aan de drank ge gaan maar dat heeft me toen niet over mijn verdriet heen kunnen zetten.Ik besefte toen pas dat ik de ruige nergens om gevende ex zeeman zo een klein hartje had.Het heeft jaren geduurd voor ik me er over heen heb kunnen zetten.Maar hij zal altijd in mijn gedachten blijven. Elk jaar op zijn stervensdag 12 oktober steek terwijl ik helemaal nergens in geloof een kaars voor hem aan ten teken dat ik hem nooit zal vergeten.Ik vond hem de beste uit het nest!

De scheiding kwam na 18 jaar.Ik gaf een groot feest voor mijn vrienden . Ik werkte 5 jaar bij Cafetaria van Dam op het stratumseind.Ik werkte er als eerste bediende. Ik was er als kind in huis.Als de baas op vakantie ging deed ik als eerste bediende de hele zaak terwijl er toch 5 personen werkte in die tijd.En als ik savonds om 2400 uur afgewerkt was ging ik altijd nog even tot 0200 uur de kroeg in mijn maten opzoeken. De eerste 2 jaren na de scheiding voelde ik me weer echt in mijn element.Ik had een eigen kroeg in Eindhoven onder de naam cafe 2000.Het was mijn bedoeling om slapend rijk te worden,maar helaas ik kon de slaap niet te pakken krijgen. Cafe 2000.Roostenlaan eindhoven . Mijn eerste kroeg in Eindhoven cafe 2000 hier sta ik uiterst links in het midden de vrouw die later mijn tweede vrouw zou worden. Mijn Partner was Frans van de Ven de schrik van de kruidenbuurt.Hij kreeg op een gegeven moment Levenslang voor moord en nog wat duistere zaken en is in de TBS kliniq gestorven. Er kwam alleen maar schorem en tuig uit de kruidenbuurt.Het was bijna elke avond knokken maar ik verdiende er goed de kost.Ik kon goed met dat volk opschieten. In Woensel west waar ik woonde dachten ze dat ik een gouwe pik had. En als kastelein kon ik als ik wilde elke avond wel een griet mee naar huis nemen.Want de vrouwelijke klanten wilden allemaal graag met de kastelein plat gaan waarom snap ik nu nog niet.Ik had er zelfs een aan de hand die vrouw was getrouwd en had volgens haar eigen zeggen een vrij huwelijk.Een keer per week mocht ze met toestemming van haar echtgenoot vreemd gaan.En hij mocht

132

ook een keer per week vreemd gaan.En dat werkte goed voor de beide personen.Dus vervulde ik haar wensen een keer per week met genoegen. Waar ik toen woonde in Eindhoven in Woensel West de beruchtste wijk van Eindhoven ging al snel het praatje de ronde die nieuwe kastelein die hier is komen wonen schijnt een gouwe lul te hebben.Men zei dit omdat ik ondanks mijn al iets oudere leeftijd nog steeds de grote vrouwen versierder bleek te zijn in hun ogen. Het derde jaar na mijn scheiding werd ik via de kroeg versierd door een vrouw die 10 jaar ouder was dan ik was.Nu heb ik nooit naar uiterlijk of leeftijd gekeken dus deze vrouw kwam bij me wonen.En ik kon en mocht doen waar ik zelf zin in had.Ze heeft me veel van mijn vrijheid gegund in die periode.Toen pleegde mijn partner Frans zelfmoord.En ik besloot ergens anders een ander cafe over te nemen. Na enige tijd heb ik de cafe in Eindhoven weg gedaan en ben in Best een kroeg het Vosje begonnen.IK had altijd nog de hoop Jose mijn oude liefde nog ooit terug te zien.Maar het bleek dat ze allang in Duitsland woonde met een man en gelukkig gehuwd was. Ik noemde dit cafe het vosje ,omdat sommige van mijn vrienden wel eens zeiden hallo lowyke de vos. Cafe het Vosje waar ik 3 jaren de scepter zwaaide. Deze zaak heet tegenwoordig cafe de Dokus. Nu weet ik niet of de nieuwe eigenaar een Dokus is of misschien zijn huidige klanten zo heten wie weet..De kroeg stond aan de Sonse weg en werd hoofdzakelijk door de bewoners van het woonwagenkamp uit Best bezocht.Ik had daar geen moeite mee en heb altijd geweldig met deze mensen op kunnen schieten. Ik had die kampers nu eenmaal binnen en ze waren voor mij goed ze verteerde goed en droegen mij op handen. De Kampers waren mijn beste klanten. Lalla het opperhoofd van de Sinties Maar het kon ook gebeuren dat er een paar oude mensjes binnen kwamen en die bestelden wat te eten bvb een kop soep en daarna wilden ze nog een uitsmijter nuttigen.Toen zaten er wat jongens van het woonwagenkamp aan de bar en die raakte in gesprek met dit oudere echtpaar over koetjes en kalfjes allemaal heel vriendelijk en gemoedelijk.Tot op eens van die behoorlijk aan geschoten kampers tegen dat vrouwtje van 70 jaar zei ja mevrouw u vindt ons nu wel aardig maar houdt u ook van geintjes en humor.Deze oudere mevrouw zei daar op ja zeker ik kan wel tegen een geintje.Nou zei de dronken kamper toen tegen deze oude mevrouw dan zou u zeker wel eens een kamper willen pijpen en mag ik u dan heerlijk beffen.Deze mensen hebben hun soep betaald en zijn vertrokken.Ik zei tegen die kamper wat

133

doe je nu je jaagt mijn klanten weg dit kost me omzet.Waarop de kampbewoner antwoorde geeft niks de kroeg is van ons schep maar op kastelein een rondje voor iedereen.Dat rondje bracht dus ruim 40 gulden op die had ik aan de uitsmijter van de oudjes nooit kunnen verdienen.Deze mensen beschouwden mijn kroeg als hun clubhuis.Was er het jaarlijkse Sintie feest dan kregen de woonwagenbewoners flink subsiede van de gemeente Best om dit feest te organiseren.Er kwam dan een Zigeuner orkest en er werd een flink speen varken aan het spit gebraden. Varken aan spit. Bij de kampers in Best was elk jaar het Sinties feest. Het was wel eens spannend als er iets broeide maar financieel ben ik geen dubbeltje te kort gekomen van deze bewoners het waren geweldige goed betalende klanten dat kon je van de burgers niet altijd zeggen..Ze beschouwden mijn kroeg als hun clubhuis.In het cafe werd altijd van alles door de kampers besproken.Er werden wel eens opbrengsten van duistere zaakjes in mijn kroeg besproken.Maar toen ik na 6 maanden eens op vakantie wilde en mijn vrouw de kroeg alleen open hield hebben de kampers haar met veel respect behandeld.Geen enkele man heeft zich tijdens mijn 14 daagse afwezigheid misdragen.En elke avond om klokslag middernacht als zij de cafe sloot vertrokken ze met de mededeling als er iets is bel ons maar en we komen het regelen .Eens gebeurde het dat er een boer uit de buurt in het cafe aanwezig was.Maar de goede man was in hun ogen een bietser die wel op hun kosten mee genoot van de vele rondjes die ze gaven maar hij zelf gaf nooit iets terug.Dat hebben ze de man op de volgende manier afgeleerd.Er gingen 2 man naar buiten waar het vrij donker was en die hebben de man bij het verlaten van het cafe zijn boven en onderbroek uit getrokken en hem verteld dat hij naar huis moest gaan . De bietser ging zonder kleren snel naar huis. Naakt naar huis toe gestuurd. Ze vertelden hem ook dat een bietser geen kleren nodig had.De boer is toen zonder kleren per fiets naar huis gegaan we hebben de gierigaard ook nooit meer in het cafe gehad. Enkele jaren later heb ik deze kroeg verruild voor een grotere zaak in de Weebosch bij Bergeijk.Daar ben ik met haar een Eetcafe begonnen.Tijdens een vakantie in USA zijn we toen gehuwd voornamelijk om belasting redenen.

Ik trouwde voor de 2e keer,en wel in LasVegas usa. 134

De withe chapel in LasVegas daar waar ook Elvis gehuwd is in die chapel trouwde ik . Het was geweldig en dan die grote auto limosine die ik had gehuurd ik voelde me net een filmster. IK heb 3 kroegen gehad en ben ook 3 keer gehuwd,het gezegde 3 keer is scheepsrecht is hier duidelijk van toepassing op geweest. Ik trouwde in de White Chappel waar zelfs Elvis Presley ook gehuwd is. De Little white Chapel .De huwelijksvoltrekking was net een toneel stuk met Lowy in de hoofdrol. Je kon er costuums en muziekanten in huren en zelfs een emitatie Elvis kon je in huren. Zij had AOW en ontving voor mij nog een toelage omdat ik de jongere partner was van haar.Het op stap gaan deed ik nog regelmatig.En ook vreemd gaan ik kon maar niet wennen aan een vrouw.Ik besefte altijd dat ik mijn kleine Lowy niet alleen om te pissen had gekregen. Mijn hersenen zaten volgens mij dan ook lange tijd in mijn onderbroek.

DeWeebosch bij Bergeijk Mijn derde cafe . Cafe de Weebosch te Bergeijk. Tegenover de kerk. Cafe de weebosch. Ondanks dat ik niet gelovig ben opende ik mijn derde cafe recht tegenover de kerk. Ze hielden er elk jaar een paarden inzegening. Ik dacht als die dorpsideoten uit de kerk komen hebben ze vast dorst gekregen.Maar niks was minder waar. En de Weebosch bleek nog erger te zijn dan Staphorst.Heel veel inteelt .In een straat woonden bijvoorbeeld 6 familie leden onder de naam de Backers.En iedereen deed het met elkaar.Er liepen diverse mongoliede kinderen rond.Ik heb er zelfs ooit een meisje van 14 gezien die geen oren had onbegrijpelijk wat daar zich allemaal afspeelde.De bewoners bekeken mij dan ook met de gedachten wat komt die stadse mens hier doen. Ik verkocht 100 verschillende soorten pannekoeken. Ik had geen enkele klandizie van die boeren daar op de weebosch.Maar omdat het in de fiets route naar Belgie lag heb ik daar veel geld verdiend aan die dagjes mensen.We verkochten er een goede maaltijd met biefstuk of snitzel voor 20 gulden in 1991.Soms stonden er bij mij aan ons terras wel 50 a 70 fietsen en van die fietsers moesten wij het hebben. Onze clausule goed snel en goedkoop werkte prima.Ik had 100 verschillende pannenkoeken op het menu staan. Dat was gouwe handel.Kostprijs gemiddeld 0,70 cent en die brachten soms wel f 12,50 op. Komt er een Belg binnen die zegt maar u heeft geen Belgiese pannenkoek.Ik zeg ja wel hoor die hebben we ook Ik liet mijn vrouw een naturel pannenkoek bakken en deed er een handvol dikke frieten in en een klodder mayo en klapte de pannenkoek dicht als een omelet.Met

135

de woorden a.u.b. meneer zette ik den Belg zijn pannekoek voor zijn neus.De man genoot er zichtbaar van had dit nooit verwacht.Het bracht me een dikke fooi op ook/ Rijden onder invloed. Ik werd aangehouden wegens rijden onder invloed in Eindhoven en naar het buro gebracht voor onderzoek.Men zette mij op de gang op een stoel in afwachting van de komst van een dokter die bloed bij me moest aftappen om te beoordelen hoeveel alcohol er in mijn bloed zat. Toen ik moest pissen vroeg ik aan de wacht commandant of ik ergens kon plassen.Bij hoge uitzondering mocht ik van hem op de politie wc dus hun prive wc een plasje plegen.Maar werd erbij gezegd plas niet over de rand. Toen ik daar eenmaal zat met mijn broek omlaag viel ik zo wat in slaap.Na 5 minuten werd er op de wc deur gebonsd en vroeg de agent of ik klaar was.Ik besloot een geintje uit te halen en gaf geen antwoord.Na 5 minuten stonden er wel 4 agenten voor de deur te schreeuwen kom er uit enz.Ik gaf geen kik . Toen hebben ze met een hakbijl de hele deur er uit geslagen en daar zat Lowyke met zijn broek omlaag te lachen. Men sloot me op en de volgende morgen liet men mij weer naar huis gaan.Groot was mijn verbazing dat ik 14 dagen later een brief kreeg van afd onderhoud politiegebouwen of ik even 120 euro wilde betalen voor een deur die hun hadden vernield.Ik schreef netjes terug dat ik dus niet wenste te betalen en dat ik geen opdracht had gegeven om die deur er uit te rammen. En ik maakte meteen bezwaar dat hun als politie slecht voor hun klanten zorgden en geen recht hadden om mij van de wc te verwijderen terwijl ik met de broek nog omlaag daar op zat.. Voor het rijden onder invloed kreeg ik later 3 maanden voorwaardelijke ontzegging.Daarna heb ik nooit meer zat gereden! Auto rijden en drinken dat gaat nooit samen.Ik heb er wel wat van geleerd. Ik verkocht tomatensoep die we niet hadden!. Onze specialiteit was verse eigen gemaakte groentensoep. Een andere soort hadden we nooit.Op een dag zaten er 4 vaste klanten aan de bar komen er 2 oudere mensen binnen en die vragen heeft u Tomaten soep? Ik dacht meteen beter iets dan niets verkopen en zei oke gaat u maar zitten. De vaste stamgasten begonnen te lachen en vroegen zich af hoe lost Lowy dat op hij heeft helemaal geen Tomatensoep in huis.Ik ging naar de keuken en pakte een kom groentesoep haalde er een beetje groenten uit en snee er een hele tomaat in fijn. Daarna alles in de magnetron en wat denk je zegt die man die de soep besteld had geweldig meneer dit krijg je toch nergens meer echte tomaat in de soep das wat anders dan tomaten puree hij gaf me een ruime fooi . Mijn vaste klanten lagen krom van het lachen.Zo zie je maar overal is een oplossing voor.

136

Het 2e huwelijk liep ook spaak. Ze was een goede vrouw maar haar leven speelde zich merendeels af bij de pin automaat. Ik zei haar ooit als jij eerder dan ik dood gaat laat ik je as uitstrooien bij de pin automaat want daar vertoefde je het meest.Ze presteerde het om mij op een avond dat we samen op stap waren op eens 7 glazen bier voor mijn neus te zetten.Als ik vroeg waar komt dat vandaan zei ze me van enkele klanten.Ik had niks in de gaten maar ze wist als ik er genoeg op had ik altijd naar huis naar bed wilde.Zo regelde zij mijn leven. Ik heb dus 10 jaar samen met haar gewoond en was 12 jaar gehuwd dus 22 jaar samen geleefd.Ondertussen had ik nog een hondenmuseum opgericht.Ik liet 40 dooie honden opzetten en stelde die tentoon .Heel Europa kwam dit museum bezoeken en het ene TV station na het andere kwam bij ons over de vloer om opnames te maken.Ik zat bij de Sonja goed nieuws show en bij Rudi Carel en zelfs in Belgie bij Gerti Cristoffels in haar TV programma.Ik zocht een geld schieter om dit allemaal groots aan te pakken maar dat lukte niet en toen heb ik alle opgezette honden verkocht.Ze zijn naar Amerika gegaan. Bij deze sterren was ik gast in hun programma. Fedex couriers. Na dat ik ruim 20 jaar in de Horeca werkzaam ben geweest besloot ik het cafe leven vaarwel te zeggen.Ik ben toen een Couriersdienst begonnen en had in een mum van tijd 4 auto,s op de weg rijden.Ik had enkele goede klanten o.a,Fedex uit de USA daar reed ik heel Europa voor door. Ik begon een courierdienst en in korte tijd had ik 3 auto,s rijden . ik had een courierdienst met 3 auto,s voor Fedex rijden. In mijn vrije tijd reed ik in een Chevrolet bel Air uit 1953, waar mee ik veel bekijks genoot Mjn Chevrolet Bel Air uit 1953 Mijn grote vriend was Busch. Destijds ging ik dikwijls naar America om daar vakantie te vieren. Maar ook ging ik als gehuwd man alleen naar Venezuela op vakantie want daar had ik ook een vriendin zitten. Dat waren geweldige vakanties door dat ik alleen was viel er genoeg te feesten voor mij. Later is mijn buurman op de Groenewoudseweg vermoord ik woonde er toen gelukkig al niet meer. politie onderzoekt de moord op mijn buurman Frans op de Groenewoudseweg Eindhoven Frans was een fijne vent.mijn buurman werd vermoord. Het 2e huwelijk liep ook stuk het werd een sleur voor me ik zocht weer naar iets anders.Dat zeemans bloed begon weer te kriebelen ik dacht ik moet hier weg zijn uit dit land. Voor mij betekende het huwelijk= liegen dat je bij elkaar blijft! Het 2e huwelijk liep op de klippen ik had er genoeg van en ging er plotseling van door. Altijd maar te moeten horen doe dit doe dat doe

137

zus doe zo.Soms dacht ik dat ik met een vrouw van de brandweer gehuwd was doe dit doe dat doe dit doe dat klonk het dan in mijn oren. Maar het bloed ging weer waar het niet kruipen kon en ik besloot van deze vrouw te gaan scheiden.Ik was 65 jaar voelde me nog net of ik 35 jaar was en de drang naar iets nieuws bracht me op het idee weer even de vrijgezel te willen zijn.Ik ging alleen op vakantie naar Venezuela en heb daar ook menig vrouw bemind tijdens mijn vakantie periode.Ik verliet Eindhoven en huurde een boerenwoning in Frankrijk. Ik had genoeg van de vrouwen in Nederland die of hoofdpijn hadden als ik sex wilde of ze zeurden de hele dag waar ga je heen waar ben je geweest wat ga je doen of heb je geld voor me.En ik besloot van de ene op de andere dag weg te gaan bij die vrouw. .In Frankrijk woonde ik alleen 2 jaren na de scheiding .Ik had snel wel wat Franse vrienden maar een griet versieren als Nederlander op leeftijd dat lukte me niet ondanks dat ik al mijn charmes soms in de strijd gooide.Ook de Franse taal vond ik verschrikkelijk heel moeilijk om te leren maar heel makkelijk om weer te vergeten. Ik heb nog even als een soort vrijwilliger bij Jeanine en Tim van Dam gewerkt aan hun ideale oude klooster om daar een vakantie oord voor gehandicapte kinderen te realiseren in Frankrijk .Dit zijn idealisten mensen die echt er alles voor over hebben om gehandicapten een fijne vakantie te bieden. Tim en Jeannine van Dam 2 zeer bedreven personen die hun leven hebben in gesteld voor dit project.Mijn respect. Ik raad dan ook iedereen aan om eens de site Puy Lagorge.eu te bezoeken. Puy La Gorge is een vakantiecomplex zonder winst oogmerk.Voor gezinnen met kinderen waarin beperkingen een rol speelt.Een echte aanrader. Op een gegeven moment had ik een Fransaise die vlak bij me woonde voor een etentje bij me uitgenodigd.Na het nuttigen van een door mij gemaakte maaltijd en de nodige wijntjes vroeg ik haar of ze het bed met me wilde delen.want daar draaide ik nooit geen doekjes om. Ze was wel een gezellige meid ik kon er goed mee overweg maar toch ze had iets wat ik niet meteen thuis kon brengen. En die meid kon zingen als de beste .ze zong de liederen van Edith Piaf wel zo mooi en zuiver na dat ik er soms stil van werd. Florence

Ze was een aardige Francaise maar zo lesbies als een 138

suikerpot ha ha . Ik kwam er pas achter toen ik ze in mijn bed probeerde te krijgen wat een afknapper was dat. Floor een goede Franse vriendin maar jammer dat ze Lesbo was. Toen zei ze ik vind je een geweldige kerel maar helaas ik val alleen op vrouwen.Ze was dus lesbies.Dat viel me tegen.Ik had daar in Frankrijk in dat huis een Jacuzie en een sauna in gebouwd.Toen ze echter na een paar dagen met een lesbiene vriendin bij me aan kwam zetten vroegen ze me of ze mijn jacuzie en sauna mochten gebruiken.Ik vond dat goed.Dus die 2 potten naar boven waar de jacuzie en de saune stonden.Ze wisten echter niet dat ik daar een verborgen video camera had staan achter een bloemvaas.Dus ik heb beneden wel zitten genieten van de liefdes pirikelen van deze 2 dames.Ze likten en zoenden elkaar lichaam overal waar het maar iets aan opwinding kon bijdragen.Jammer genoeg ben ik die opnames verloren tijdens de verhuizing naar Thailand. Ik hielp mee aan de oplossing van een Kidnapping van ouder Nederlands echtpaar in France. Op een dag werd 100 meter van mijn huis vandaan een ouder Nederlands echtpaar,erg goede vrienden die een grote erfenis uit Nederland had ontvangen gekidnapt door Rob Bkkum en onder valse voorwaardenmee naar Spanje genomen.Ze werden ontvoerd door de oplichter Rob Bakkum en Shir ley. Het ging hier om het bejaarde echtpaar Henk en Ria Jansen zie foto, die vlak bij mij woonden in Frankrijk.Toen ik dat wist heb ik de Nederlandse TV vermist en de Franse Gendarmerie in gelicht. Ik schakelde alles in wat in mijn vermogen lag om die mensen uit handen van Rob Bakkum te bevrijden. Mede dank zij mijn inspanningen is deze ontvoering goed afgelopen. Ik kwam op radio en Tv in programma vermist etc en ik heb er toe bijgedragen dat Rob Bakkum en zijn Shirly van der Haar 2 meester oplichters werden opgepakt door de politie. Ze hadden het echtpaar Jansen onder bedreiging mee naar Spanje ontvoerd en hun 10.000 euro afhandig gemaakt.Rob Bakkum was familie van Hanny van de rekels een zangeres hanny van de rekels. Deze oude mensen hadden een 30 tal kippen ,die heb ik verzorgd toen ze verdwenen waren. Ook heb ik de gestolen auto van Rob Bakkum die notabene op mijn parkeerplaats stond veilig gesteld ik liet snachts alle vier de banden leeg zo dat bij terugkomst deze oplichter niet weg kom met de gestolen auto.Deze auto is later aan de rechtmatige garagehouder uit Huizen terug gegeven.Wat was die eigenaar blij dat ik er voor zorgde dat hij zijn auto terug kreeg van de Franse Gendarmerie!

139

Alles bij elkaar was het op La chasseigne in Frankrijk destijds erg spannend wonen.Er gebeurde altijd wel iets.Ik had soms het idee dat de huis eigenaar uitsluitend aan debielen en criminelen zijn huizen verhuurde. Die huis baas ene Frans Verstegen uit Schayk noord Brabant verhuurde destijds woningen aan top criminelen uit Nederland,die soms op de vlucht waren voor de Politie.Hij verleende ook Alex van der Pluim onderdak.Die man beroofde in La chasseigne 2 oude mensjes van 80 jaar op geweldadige wijze.Hij smeet die oude vrouw van de trap bond de oudjes vast en veroofde ze van hun spaargeld.Dit gebeurde op 300 meter van mijn huis.Gelukkig is deze Alex door de Franse Gendarmerie gearresteerd en tot 6 jaar veroordeeld. Ik rade toen iedereen aan huur nooit een huis van Frans Verstegen uit Schayk want voor dat je het weet zit er een top crimineel naast je woning.Verstegen heeft daar ongeveer 23 boere woningen die hij via allerlei advertentie probeerd te verhuren aan nederlanders maar ik heb maar een advies blijf er weg.En hij knoeide met de Licht en water meters zo dat mensen altijd teveel moesten betalen.Hij deed dat als de mensen na hun vakantieverblijf terug naar Nederland gingen,dan draaide Frans Verstegen de meters vooruit.En zijn electro kabels lagen hier en daar gewoon in een sloot,zo dat als het geregent had iedereen zonder stroom zat. De gendarmerie stond dan ook regelmatig te posten bij mij in de straat als ze weer eens een Nederlandse crimineel zochten En toen het Nederlandse schip de Artemis in 2007 in Frankrijk het strand op voer ging het zeemans hart weer sneller kloppen.Ik ging als een haas naar de plek waar het schip op het strand stond.Ik mocht zelfs aan boord komen en met de bemanning praten. Het bleek dat de kapitein van het schip de haven ingang te laat zag en toen liep die schuit het strand op.Een blunder dat was het wel.Normaal staan de beste stuurlui aan wal dat was nu ook het geval die daar aan het stuurwiel stond in sturrde zijn schip het strand op.

De huizen verhuurder in Frankrijk was een boef. Toen kreeg ik ruzie met de Nederlandse huisbaas Frans Verstegen uit Schayk waar ik dat huis van huurde.Ik verweet hem dat hij reeds 3x een grote crimineel uit Nederland in een van zijn huizen onderdak had verleend.De Gendarmerie stond soms wel 3x in een week in onze straat te posten of deze criminelen weer

140

eens zouden komen opdagen. Ik ontdekte ook dat de Huisbaas Dhr Frans Verstegen de inwoners van zijn woningen jaren opgelicht had door ze te veel electra en water te laten betalen.Hoe deed hij dat dan zal men zich afvragen.Hij plaatste zelf in elk huis een meter en hanteerde een door hem zelf verzonnen tarrief per kubeke meter stroom of water afname.En als de bewoners afwezig waren dan verzette hij de meters enkele kubeke meters hoger zo dat de bewoners uiteindelijk veel meer betaalde dan ze gebruikte.En dan gaf hij mensen die reeds lang vertrokken waren de schuld van geknoei met zijn meters Links het huis waar Frans Verstegen criminelen in onderbracht en rechts de gemanipuleerde metyers ,die hij bewerkte . Maar hij rekende 5x zo veel meer als de electro en watermaatschappij dat daar ter plaatse aan de bevolking in rekening bracht.Zo doende verdiende deze huizenman die ruim 28 woningen verhuurde een enorm bedrag over 10 jaar aan teveel betaald electro en water rekeningen.En aan onderhoud van de woningen daar deed de verhuurder helemaal niks aan .Hij presteerde het zelfs om stormschade te incaseren van de verzekeringsmaatschappij maar liet nooit iets repareren.Voor mij was de maat vol ik wilde weg.

Mijn beste vriend Wim overleden. Kort daar na hield ik het voor gezien in Frankrijk. Ik had namelijk een kennis in Thailand wonen en die vroeg me of ik zin had om met een jonge Thaise vrouw te willen mailen.Daar ik ondanks mijn slechts 4 klassen lager onderwijs goed Engels kan spreken lezen en schrijven heb ik dat dus gedaan. Maar net dat ik voorgoed naar Thailand vertrok en ik afscheid had genomen van alles wat me lief was in Europe kreeg ik het droevige nieuws dat mijn vriend Wim waar ik ruim 50 jaar geleden voor het eerst mee het fel begeerde monsterboekje ging halen helaas was overleden.Toen ik het bericht kreeg bleek dat ik de ouwe keiharde zeeman maar een klein hartje had en liet ik de tranen om dit verlies de vrije loop gaan. Ik nam afscheid van mijn beste vriend en wist niet dat hij 5 maanden later zou overlijden.Wij waren 60 jaar de beste vrienden.Wim rust zacht maatje. Wel was ik erg blij met de foto die zijn lieve vriendin Marianne me nog stuurde daar zie je Wim met mij nog even in zijn achter tuin. Wim mijn beste vriend hier samen op de foto voor mijn vertrek naar Thailand rechts op foto is helaas in 2008 overleden. Rozen verwelken schepen vergaan maar mijn beste vriend Wim Schellekens zal altijd in mijn gedachten blijven bestaan.Vriendschap is het enige

141

cement dat mensen bij elkaar kan houden. De mooiste en ook de beste vrouw voor mij komt uit Thailand.

Via internet kreeg ik contact met een mooie vrouw uit Thailand,het land waar ik 50 jaar geleden als jonge zeeman reeds kennis mee had gemaakt. Krijg ik me daar een foto van een vrouw uit Thailand die 18 jaar jonger is . Nu wist ik uit mijn vaartijd dat deze vrouwen uit Thailand indien ze voor een man vallen die ze willen beminnen en liefhebben dat ze dan alles doen om het die man naar de zin te maken.Na 4 maanden hevig mailen en elke dag bellen besloot ik naar Thailand te reizen.Ik mailde haar luister als ik je zie op het vliegveld bij aankomst en je bent niet zo als ik me dat heb voorgesteld draai ik om en zoek wat anders.Daar ging ze mee in zee onder de voorwaarde dat zij het zelfde zou doen als ik haar niet aanstond.Maar wat was ze mooi toen ik haar zag staan bij de uitgang van het vliegveld.En ze viel meteen voor mij en ik vond haar de ideale vrouw om mijn oude dag mee door te brengen.3 maanden later zijn we gehuwd.Het was liefde op het eerste gezicht! Het was liefde op het eerste gezicht. Ik trouwde met de mooiste en liefste vrouw van Thailand. Honnybee mijn huidige vrouw in Thailand.18 jaar jonger dan ik.Voor mij een mooi jong blaadje. Nu is het de gewoonte dat je in Thailand niet kust in het openbaar.Maar wij omhelsden en kusten elkaar van af het moment dat we elkaar zagen. En trokken ons nergens iets van aan.Ik ging met haar mee naar haar huis.Ze had 2 huizen .In het ene woonde ze zelf en het andere stond leeg dat was van haar vader die enkele maanden daar voor gestorven was.Ik noem haar Honnybee omdat ik haar Thaise naam niet kon uitspreken.En zij geniet van elk moment dat we samen zijn. Ik leerde haar zelfs al stampot en erwtensoep voor me koken. We eten 2x per week thuis Thais eten gaan 3x per week uit eten en ik kook 2x per week Nederlandse kost zo als stampot etc.Ook maak ik zelf soep en

142

kroketten en bitterballen..Ze is een moord wijf op elk gebied.Hier kunnen de Nederlandse vrouwen nog veel van leren Thaise vrouwen zijn erg trouw en beminnen een man zo als geen andere vrouw ter wereld dat kan of doet. Ik leerde mijn Thaise vrouw eerst een enkele schutting woorden,want ja ik bleef de kleine Belhamel. De vrouwen uit Thailand zijn er echt voor de man die ze dan ook liefhebben met heel hun hart en ziel.Zonder dat ze een slaaf van de man zijn geven ze de man het gevoel ik ben er voor jou en doe alles voor je om het naar je zin te maken.Ik heb getracht haar wat Nederlands te leren.Ik heb haar de zin ,, ik houw van jouw geile beer geleerd. Maar toen ze dat op verschillende feestjes tegenover Nederlanders had gezegd heb ik haar de ware betekenis van die Nederlandse woorden uitgelegd en heeft ze dit nooit meer gezegd. Ze gaat elke avond met me samen de douche in en sopt ,me dan grondig af.Ze is op sex gebied nog erg actief heeft nooit hoofdpijn klaagt nergens over en is stapel op mij. Hier in Thailand hebben we nu een eigen huis met zwembad. . Haar vader is 3 maanden voor ik kwam gestorven.Ik ben toen 3 weken op vakantie bij haar geweest en het was geweldig.De Thaise vrouwen zijn heel anders dan de Nederlandse vrouwen.Ten opzichte van de Thaise vrouw zijn er veel Nederlandse vrouwen die hun man niet begrijpen of alleen maar aan hun eigen materialisties leven denken. Wij zwemmen elke dag ,en geven de kinderen zwemles,want de meeste kunnen niet zwemmen. Deze vrouwen en mensen in Thailand zijn met weinig gelukkig ze lachen altijd zelfs als ze iemand gaan cremeren zie je de mensen nog lachen want ze beseffen dat de overledene nu naar een nog beter bestaan gaat.En je kunt als man naar de plaatselijke kapper.Das gewoon een feest.Je word geknipt en geschoren.Haren worden uit je neus verwijderd.Je krijgt er na afloop een lichte schouder massage gratis bij.Je betaald voor deze behandeling bij de kapper slechts 1.20 €.De kapper in Nederland betaalde ik altijd alleen voor het knippen al € 22. En hier betaal ik voor knippen en scheren samen slechts 2 Euro. De Thaise vrouwen zijn erg fijn geschapen. Ze zijn ten eerste klein geschapen.Hebben dus niet zo een vagina waarin je een kilo aardappelen in kan gooien en dat je bij de laatste nog plons kunt horen. De eerst keer dacht ik zou ze nog maagd zijn ik had moeite om mijn Lowyke bij haar in haar gleuf te stoppen.Maar ja na wat oefenen kwam alles toch goed op dat gebied tenslotte was ik de allrounder op dat gebied he.Een Thaise vrouw heeft ten opzichte van haar landgenoten erg veel schaamte.Ze zullen in het openbaar nooit over sex spreken of kussen waar iemand bij is, maar in bed zijn het net dieren wat kunnen ze een man verwennen.Ze verzorgen de man tot in de

143

puntjes.Je wordt elke avond door de vrouw gewassen je bent dan haar Baby ha ha.Je nagels van handen en voeten worden keurig door haar verzorgd.En je moet je schoenen buiten laten staan als je ergens binnen gaat ook in je eigen huis.Maar ga je weg dan zit zij al bij jouw schoenen klaar om ze aan je voeten te doen. Zit je te eten wat ze hier in Thailand 5 x per dag doen dan schept zij voor je op. En als je uit gaat en je hebt een halve liter bier besteld dan blijft zij inschenken zo lang je dorst hebt .In europa denken de mensen snel die vrouwen worden onderdrukt en zijn slaaf van de man maar niks is minder waar.Een vrouw in Thailand doet v oor een man die goed voor haar zorgt werkelijk alles om hem te behagen en hem te behouden.Geen gezeur van emancipatie of vrouwen rechten hier is iedereen menselijk gezien gelijk.Men toont dikwijls veel respect voor de Thaise Koning, ik trouwens ook wand die betekend heeeeeeeel veel voor het volk.Ik heb laatst gezien dat de klein dochter van de huidige Koning in een groot waren huis aan het winkelen was gewoon tussen het publiek.Er was wel veel politie bescherming rond haar en je mocht geen fotos van haar nemen maar het ging allemaal onder een glimlach van het Thaise volk.Hier heeft een lid van het Koninklijke fam nog echt een prive leven. Dus geen gezeur aan mijn kop van moet je al weer bier heb je nog niet genoeg gehad etc,Ik had het die eerste keer al in de gaten en dacht dit is het wat ik heb gemist en hoe ik wil leven.Geen gezeur aan mijn kop van drink niet zo veel geen gezeur van ik heb kop pijn en geen zin in sex. Deze vrouwen voldoen lachend aan al de wensen van een man mits je haar natuurlijk ook met respect behandeld. Dus besloot ik dat ik de hele meubels mijn auto,s en alles wat ik in Frankrijk had te verkopen en overtollige spullen heb ik weg gegeven,ik was het zat! Ik vertrok met de gedachten ik kom nooit meer terug in Europa.

Mei 2008 vijftig jaar na dat ik voor het eerst in Thailand was keerde ik er terug. Het was als een magneet zo trok die vrouw me aan.Lief volgzaam en met een goed hart. Na dat ik een opkoper had gevonden die alles van me kocht in Frankrijk vloog ik terug naar Thailand naar de vrouw waarvan ik echt veel van houw.We zijn op mijn verzoek dan ook binnen 6 maanden gehuwd. Ik dacht 3x is toch scheepsrecht.Momenteel geniet ik met volle teugen van mijn AOW en alles wat

144

hier om me heen gebeurt.Ik heb een eigen zwembad in de tuin ga veel vissen .Er wonen nog 5 Nederlanders hier in de buurt er is zelfs een Hollands cafe hier.We wonen 500 km het land in op 50 km afstand van Laos .Ik bezocht met haar Chiang Mai en we zagen o.a. De langnekken,de olifanten school waar ik optrad met een wedstrijd tegen een olifant.We kregen ieders 5 dartpijlen en moesten proberen 5 ballonnen stuk te gooien.Ik verloor van de olifant met 4-2 Hij gooide de pijlen zonder problemen in de ballon ,ik verloor van een olifant.Ik verloor met darten van de olifant. Bij mij en mijn Honnybee is iedereen welkom.De logeerkamer is altijd beschikbaar.En ik kan iedereen dit land aanraden. Bij mij kunt u ook in Thailand genieten van een goed Nederlands ontbijt. Hier kan ik me zelf zijn.en doen waar ik zin in heb en genieten v an mijn AOW. Eind goed al goed. Aan alles komt een einde,dus ook aan dit boekwerk van mij.Ik ga regelmatig vissen in Thailand,en ik hoop nog steeds dat deze vrouw eens tegelijk met mij gaat vissen.Ha ha Of misschien komt ze ooit bij ons zwemmen.ha ha. Ik hoop dat u er van genoten heeft,ik heb in ieder geval genoten van elk moment dat in dit boek voor komt. Ik hoop dat de lezers onder u nu een beter beeld hebben wat er zich zo al afspeelde in de jaren 50-70 op de Nederlandse koopvaardij en dan vooral op de WildeVaart. En verders wens ik u samen met lieve vrouw Honnybee alle geluk van de wereld toe. Geniet van het leven Wand soms duurt het maar even. Lowy Cremers Email adres [email protected] U kunt al mijn films opname van de tv terug zien via you tube onder de rubriek De 1000 levens van Lowy Cremers

145