Cultuurbeleid Analyse & toekomstvisie Analyse Het cultuurbeleid van de afgelopen jaren in Mechelen verdient over het algemeen een positief rapport. Uiteraard hebben wij op bepaalde punten een andere visie, die ik zo dadelijk zal verduidelijken. Maar als men het stemgedrag van alle partijen in de Gemeenteraad analyseert dan kan men constateren dat er over de punten omtrent cultuurbeleid meestal een consensus bestaat. Het zou dus hypocriet zijn hier het hele beleid naar de prullenmand te verwijzen. Zo... Plaatste Mechelen zich als kunststad op de kaart; Door stadsfestivals met internationale uitstraling & evenementen. Maar ook door renoveren, onderhouden en promoten van het patrimonium.(bv. : renovatieprogramma historische kerken) Zo is er gestart met het digitaliseren en toegankelijker maken van het archief. Zo is er gestart met een ambitieus nieuw bibliotheekproject. En... Zo was er onlangs nog een samenwerking over de partijgrenzen heen om de subsidiepolitiek van de Vlaamse regering bij te sturen die bijzonder nefast uitviel voor verschillende Mechelse gezelschappen. Maar... Onze aanpak zou wel degelijk verschillen van het huidige beleid. Zoals U weet bepalen wij het beleid niet. Wij hebben wel degelijk een andere visie. Een beleid gaat zoals U weet voor over een budget en het verdelen van dat budget. Vooreerst zou ik willen benadrukken dat het VLB het budget dat nu is voorzien voor cultuur, ondanks de crisis, zou willen behouden. We zouden het wel iets anders verdelen. Wij stellen bv. een onevenwicht vast bij het verdelen van de stadstoelages naar de verschillende cultuurverenigingen en projecten. Dan hebben wij het niet over de betoelaging en ondersteuning van sommige, min of meer kleinschalige kunstprojecten, die ons soms de wenkbrauwen doen fronsen. Maar ook niet meer dan dat (wenkbrauwen fronsen ), laat ons duidelijk zijn. Wij vinden dat er absoluut plaats en geld moet zijn voor hedendaagse jonge kunstenaars. Wij stellen ons echter wel degelijk vragen bij dure, groots opgevatte projecten zoals Contour waarvoor de Mechelaars niet warm lopen. Dit terwijl een gezelschap als het figurentheater De Maan zonder Vlaamse subsidies
zou moeten verdwijnen. Dit gezelschap is algemeen bekend en dat zorgde voor algemene verontwaardiging en de nodige actie (zie boven; de genoemde samenwerking in de vorm van een gezamenlijke protestbrief ) Dat de gerenommeerde vzw Familiekunde Vlaanderen geen cent krijgt van de stad en dient te vergaderen in een zolderkamertje boven een café is wellicht minder bekend. En er zijn nog pijnpunten... Zoals gezegd is het digitaliseren en toegankelijker maken van het archief een goede zaak maar is er ook het aanslepend probleem van het stockeren van het archief dat men steeds maar voor zich uitschuift Géén prestige dus géén prioriteit voor het huidige bestuur? Het zoeken naar een geschikte ruimte voor het bewaren van het archief en erfgoedmateriaal én daar de nodige middelen voor vrijmaken is voor het VLB een prioriteit. Zo is er het prachtige nieuwe bibliotheekproject waarbij wij spijtig genoeg met lede ogen moeten vaststellen dat de lokale filialen stilaan afgebouwd worden. Géén prestige dus géén prioriteit? Het VLB wenst géén afbouw van de lokale filialen van de bibliotheek. Wij vragen ons ook af of Mechelen wel nood heeft aan een grote concertzaal buiten het stadscentrum. Wij geven de voorkeur aan de zoektocht naar een feestzaal in de stad (bv. een opwaardering van de oude stadsfeestzaal). Wellicht ook te weinig prestige? Er is niets mis met ambitie maar wij geven in deze dossiers de voorkeur aan praktische oplossingen voor onbekende Mechelaars boven ondoordachte prestigeprojecten. Ook zouden wij graag zien dat hier en daar andere inhoudelijke accenten worden gelegd. Binnen het subsidiebeleid zouden wij andere klemtonen leggen. De Vlaamse vereniging voor familiekunde zou bv. meer kans krijgen op een betoelaging als het zoveelste multiculturele initiatief. Zo zijn er bv. ook de zomerse muziekfestivals waar er toch wel een “overkill” is van popmuziek. Niets mis mee maar wellicht kan er eens nagedacht worden over een plaatsje binnen dit gebeuren voor het klassiekere genre en voor optredens van eigen orkesten, en muziekgroepen. De “Mechelse Feesten” sluiten weer af met een verlies van 25.000 euro. Grote slokop is hier Maanrock. Het VLB vindt dat er moet nagedacht worden over het betalend maken van dit festival. Eigenlijk wordt het nu al betaald door de Mechelse belastingbetaler terwijl de meeste
bezoekers geen Mechelaars zijn. Inzake het bevorderen van de toegankelijkheid zouden wij graag een verfijning uitwerken van het huidige systeem van de UIT-pas. Het begrip kansarmoede wordt hier zoals gewoonlijk zéér ruim geïnterpreteerd. Inbegrepen zijn immers een veel te grote groep Mechelaars die louter en alleen een Uit-pas ontvangen vanwege hun allochtone origine. Dat allochtonen per definitie benaderd worden als kansarmen is nefast (voor het zelfbeeld, voor de integratiewil, voor het sociaal weefsel, voor de zelfredzaamheid van die mensen zelf) en kortzichtig. De UIT-pas is een prima systeem maar dient enkel te worden uitgereikt aan mensen met een échte beperking en dient vervolgens te worden verruimd t.t.z. een uitbreiding van het kortingsbonnensysteem Tot slot Wil ik benadrukken dat wij bij uitstek de partij zijn die blijft ijveren voor het behoud van de eigenheid van de Vlaamse cultuur in Mechelen. Ik gebruik graag het volgende beeld ; Een Arabisch meubel kan een meerwaarde aan mijn woonst geven maar als een groot deel van de inrichting uitheems is herken ik mijn thuis niet meer. Ik geef U twee praktische voorbeelden van mogelijke stappen in het beleid waar wij ons blijvend zullen tegen verzetten. Vb.1 Nieuwe directeur van de kunstacademie wil meer toeleiding van allochtonen naar de academie. OK maar géén bepampering (alle problemen kunnen niet herleid worden tot kansarmoede) en zeker géén oprichting (op termijn) van aparte richting omdat de cultuurverschillen te groot zijn. M.a.w. wij zijn tegenstanders van een meersporenbeleid naar de verschillende culturen toe. Wij zijn tegenstanders van gesubsidieerde apartheid. Vb.2 Wij willen niet meewerken aan een beleid waarin via allerlei convenanten culturele vzw´s (zoals nu al het geval is bij vele sociale vzw´s) worden verplicht een deel van hun werking specifiek toe te spitsen op Mechelaars van allochtone origine vooraleer in aanmerking te komen voor een betoelaging (of verdere betoelaging) Participatie bevorderen zonder druk is ok en kan bv. door sensibilisering. Sturing van de werking door de overheid is uit den boze.
IN EEN NOTENDOP • Over het algemeen krijgt het gevoerde cultuurbeleid een positief rapport. • Wij zijn ondanks de crisis voorstander van het handhaven van het huidige budget. • Wij willen in de toekomst verder op een positieve manier meedenken én meewerken aan een integraal cultuurbeleid voor Mechelen. Onze visie legt evenwel enkele specifieke accenten. • Wij blijven kritisch tegenover dure grootschalige prestigeprojecten en zullen blijven ijveren voor kleinschalige dienstverlening op cultureel vlak voor de gewone Mechelaar. • In die zin willen wij dat er nagedacht wordt over een meer objectieve en evenwichtige verdeling van de toelagen. • Wij blijven ijveren voor het behoud van de eigenheid van de Vlaamse cultuur in Mechelen. • Wij willen ijveren voor meer toegankelijkheid door sensibilisering zonder aan één of andere vorm van gesubsidieerde apartheid mee te werken.
Korte antwoorden op de vragen Omtrent subsidiebeleid : zie tekst Omtrent toegankelijkheid : De laagst mogelijke drempel om de grootst mogelijke toegankelijkheid te bekomen is noodzakelijk. (extra plaatsen en betere toegankelijkheid van openbare gebouwen en cultuurevenementen voor mensen met een beperking zijn een evidentie) Naar allochtonen toe lijkt sensibilisering ons de beste weg. Een “apart” pad bewandelen lijkt ons een zekere weg naar een gespleten samenleving. Gesubsidieerde apartheid is uit den boze. Omtrent erfgoedbeleid : zie tekst Omtrent dienstverlening en beschikbaarheid van infrastructuur : Het maximaal haalbare binnen het bestaande budget dient het streefdoel te zijn. Een “huis van de verenigingen” lijkt ons een idee dat zeker moet meegenomen worden. Een betere communicatie en efficiëntere werking van de stadsdiensten naar de verenigingen en kunstenaars moet kunnen. Toch dient men toe te geven dat in deze niet alles kommer en kwel is en al veel werd gerealiseerd. Het VLB is realistisch en wil niet te veel beloven. Dat is al te makkelijk en we zijn er van overtuigd dat een extra “cultuurbelasting”, naar analogie van de “milieubelasting” om al het gevraagde te financieren niet gedragen word door de bevolking. Omtrent de feestzaal en podiumzaal : Er is nood aan beide. Indien het VLB een knoop moet doorhakken zal dit ten voordele zijn van kleinere infrastructuur op het realiseren van grote prestigeprojecten. Omtrent participatief beleid : De cultuurraad speelt een belangrijke en waardevolle rol in het cultuurbeleid. Het is een raadgevende en inspirerende rol waarnaar de politiek best dient te luisteren. De expertise van het middenveld dient ten volle te worden gewaardeerd. Toch moet de rol van de raad beperkt blijven in zoverre dat er geen sprake kan zijn van rechtstreekse deelname aan de besluitvorming. De cultuurraad is immers geen democratisch verkozen orgaan. Hans Keldermans , Vlaams Belang - Mechelen
