com magazine over maatschappelijk ondernemen voor relaties van Licom nv

com magazine over maatschappelijk ondernemen voor relaties van Licom nv

107

4 Een Haags onderonsje met Jet Bussemaker en Gerda Verburg 8 Een (aan) bestede kans 9 Arbeidspool oogst succes 10 Een goed idee verkoopt zichzelf 13 De Licom Academie als antwoord op de toekomst 14 Medewerker aan het woord 16 75 jaar trots op wie wij zijn, 75 jaar trots op wat wij maken 18 Met relaties ondergedompeld worden in cultuur

com 107 2

Com is een externe uitgave van Licom nv over maatschappelijk ondernemen voor relaties van Licom nv en verschijnt in principe twee maal per jaar. Eindredactie: Communicatie Licom nv Teksten: Gaby Dings Harrie Sevriens Sanne Tummers Mr. Kees van de Water Fotografie: Gaby Dings John Hellemons Hugo Thomassen Sanne Tummers Ontwerp en vormgeving: Zuiderlicht, Maastricht Opmaak en druk: Licom Offset, Print & Mail, Kerkrade

4 Een Haags onderonsje met Jet Bussemaker en Gerda Verburg Politica’s Jet Bussemaker (PvdA) en Gerda Verburg (CDA) geven hun visie op de gesubsidieerde arbeid, de modernisering van de sw, de taak voor sw-organisaties en maatschappelijk verantwoord ondernemen.

4 8 Een (aan) bestede kans Europees aanbesteden. Voor veel (semi-) overheidsinstellingen een plicht en, door de vele regels en bepalingen, vaak een last. Maar er zijn uitzonderingen en daarmee voordelen.

9 Arbeidspool oogst succes Hoe een samenwerking tussen gemeente en sw-bedrijf succesvol kan zijn.

9

inhoud / colofon

Verspreiding Businesspost Licom, Kerkrade Redactie, adreswijzigingen en aanmeldingen: Licom nv Afd. Communicatie Postbus 330 6400 AH Heerlen

10 Een goed idee verkoopt zichzelf

Licom nv Beersdalweg 104 6412 PE Heerlen Postbus 330 6400 AH Heerlen T +31 (0)45 566 66 00 F +31 (0)45 566 66 01 E [email protected] I www.licom.nl

12 Kort nieuws

© Licom nv

Met de komst van de nWsw hebben sw-bedrijven een duidelijke functie gekregen op het gebied van ontwikkeling van de medewerkers. Een nieuw diagnostisch centrum als instrument om de kerncompetentie in te vullen.

Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Licom nv

2

com 1.07

Een bespiegeling over de strategie en de visie van Licom door Jørgen Sørensen, voorzitter van de raad van commissarissen van Licom nv.

Actualiteiten rond sociale werkvoorziening, de arbeidsmarkt, re-integratie, sociale verzekeringen en Licom.

12

13 De Licom Academie als antwoord op de toekomst

14

14 Medewerker aan het woord Marcel Poulisse, salarisadministrateur, over zijn drijfveren en werkzaamheden bij Licom. En: Thye Hoekstra, medewerker technische dienst Universiteit Maastricht laat zich niet snel uit het veld laat slaan.

16 75 jaar trots op wie wij zijn, 75 jaar trots op wat wij maken

15

Het oudste sw-bedrijf van Nederland bestaat 75 jaar en is uitgegroeid tot een internationele producent van A-kwaliteit veiligheidsschoenen.

18 Met relaties ondergedompeld worden in cultuur In de rubriek ‘Licom in de maatschappij’ aandacht voor de activiteiten van SBCA.

19 Kort nieuws 16

Onderzoek naar Wswindicatie door CWI

Binnen twee jaar 30.000 45plussers extra aan het werk

Ingangsdatum nWsw verschoven

Eind oktober 2006 heeft staatsecretaris Van Hoof het onderzoeksrapport over de Wsw-indicatiestelling door CWI aan de Tweede Kamer aangeboden. Uit het onderzoek, verricht door IWI, blijkt dat het CWI onafhankelijk werkt. CWI beoordeelt de (her)indicatie zonder dat de belangen van externe partijen, zoals sw-bedrijven en gemeenten, daarop van invloed zijn. CWI laat zich bij haar oordeel alleen leiden door de mogelijkheden en beperkingen van de aanvrager. Wat betreft een landelijk uniforme uitvoering blijkt CWI op de goede weg: de wettelijke voorschriften worden uitgevoerd volgens door CWI zelf opgestelde procedures. Verbetering is nodig op het punt van transparantie van de besluitvorming: rapportages verschillen in kwaliteit, en feiten en overwegingen die bij een besluit of advies een rol spelen zijn onvoldoende inzichtelijk. Daarnaast wordt de beoogde sluitende overdracht van cliënt aan de boven- of onderzijde door CWI nog onvoldoende ingevuld.

Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft de uitzendbureaus en re-integratiebedrijven verenigd in de ABU en BoaBorea, het Servicepunt Arbeidsmarkt MKB, UWV, CWI en GrijsWerkt bereid gevonden de handen ineen te slaan om oudere werkzoekenden snel aan het werk te helpen. Het CWI heeft aangegeven in twee jaar tijd, met de inzet van 300 bemiddelaars, 30.000 extra 45-plussers aan de slag te willen krijgen. De samenwerking met genoemde partijen moet het mogelijk maken om deze ambitie te realiseren. De concrete acties en bijdragen van de verschillende partijen worden op dit moment uitgewerkt. Een stuurgroep, onder leiding van SZW, zal toezien op de realisatie van de overeengekomen acties.

De voorgenomen ingangsdatum van de wet over de modernisering van de Wsw verschuift van 1 januari 2007 naar 1 januari 2008. Ook trekt het kabinet 18 miljoen euro per jaar extra uit voor de modernisering. Het kabinet wil bevorderen dat in de sociale werkvoorziening meer mensen werkzaam zijn bij gewone werkgevers in plaats van bij een apart bedrijf van de sociale werkvoorziening.

Stimulans voor eigen bedrijf Gedeeltelijk arbeidsgeschikten die een eigen bedrijf willen beginnen, krijgen een extra fiscale stimulans. Zij krijgen een aftrekpost van 12.000 euro in het eerste jaar, 8.000 euro in het tweede jaar en 4.000 euro in het derde jaar. Voorwaarde is dat zij minstens 800 uur per jaar werken; dat is minder dan de standaardeis van 1225 uur.

com 1.07 3

kort nieuws

Actualiteiten rond sociale werkvoorziening, de arbeidsmarkt, re-integratie, sociale verzekeringen en Licom.

Een Haags onderonsje met Jet Bussemaker en Gerda Verburg

4

com 1.07

Op de dag dat de gekozen leden van de Tweede Kamer geïnstalleerd worden, spreekt Com met twee doorgewinterde en ervaren kamerleden: Jet Bussemaker (PvdA) en Gerda Verburg (CDA). Beide dames bezetten sinds 19 mei 1998 een zetel in de Tweede Kamer, stonden bij de recente verkiezingen vierde op de lijst bij hun partij, zijn helemaal thuis in de sociale zekerheid en woordvoerder voor hun partij op dit gebied. Maar naast een aantal overeenkomsten zijn het ook heel verschillende personen: in karakter, in achtergrond, in drijfveren en in visie op de sociale zekerheid en gesubsidieerde arbeid in het bijzonder. Een verhaal over de huidige sociale werkvoorziening, maar vooral over de toekomst.

Gerda Verburg

“Ik zeg altijd solidariteit is een werk-woord en een wederkerigheid.“

voor te regelen.” Gerda Verburg is iets genuanceerder maar ook zij heeft een andere kijk op de Wsw dan de huidige staatssecretaris: “Ik kijk anders tegen de Wsw aan dan staatssecretaris Van Hoof. De sw is een unieke soort arbeid en niet zomaar gesubsidieerde arbeid. In de ons omringende landen wordt met grote belangstelling gekeken naar ons. We moeten trots zijn op de sw. Wel heeft de Wsw een nieuw elan nodig.” Uitstroom en begeleid werken Beiden zijn het erover eens dat de huidige koers die ingezet is met de modernisering niet leidt tot de noodzakelijke ombuiging. Gerda Verburg: “Ik pleit voor een heldere indicatie door het CWI zodat binnen de sw de capaciteiten van mensen ontwikkeld kunnen worden. Maar stop met die focus op uitstroom via begeleid werken. Je ziet dat zelfs in een tijd dat de conjunctuur aantrekt zoals nu, begeleid werken niet van de grond komt. Ik geloof dat op dit moment het hoogste percentage begeleid werken dat gerealiseerd is 7 % bedraagt. Als mensen op termijn niet uit de Wsw kunnen komen, stop dan ook met geforceerde uitstroom via begeleid werken.” Ook Jet Bussemaker is die mening toegedaan: “Ik denk dat slechts een zeer beperkt deel van de werknemers in de Wsw zal kunnen doorstromen. Daarom denk ik ook niet dat begeleid werken zal werken. We moeten meer inzetten op detacheren in plaats van begeleid werken. Van binnen naar buiten werken en vooral redeneren vanuit de mensen, dus ook meer stapsgewijs gaan werken.” Volgens Jet Bussemaker staan de sw-bedrijven voor een schier onmogelijke opdracht. Van de ene kant moeten ze een regulier bedrijf zijn en kunnen concurreren op de gewone markten maar van de andere kant zijn ze niet vrij om hun personeel te werven. Sw-bedrijven hebben tegenwoordig te maken met strengere indicaties waardoor nieuw personeel veel grotere en vaak gecompliceerdere arbeidsbeperkingen heeft, hetgeen een invloed heeft op de organisatie van werk en de productiviteit. Daarbij moeten ze dan ook nog werknemers stimuleren om naar buiten te treden waardoor de beste mensen weggaan. Volgens Jet Bussemaker moet de regering daar meer over nadenken, waarmee ze wil zeggen dat de politiek zich goed moet afvragen welk doel de modernisering van de Wsw moet hebben. In samenhang daarmee pleit zij voor een bredere kijk op het geheel: “Gemeenten krijgen steeds meer taken vanuit de centrale overheid gedelegeerd. Er wordt daarbij nog te weinig

com 1.07 5

interview

De Wsw zit in een veranderingsproces. In 2004 is de eerste fase van de modernisering van de Wsw doorgevoerd. Grootste gevolg hiervan is de indicatiestelling vanaf 1 januari 2005 door het CWI. Een wetsvoorstel van staatssecretaris Van Hoof voor verdere modernisering van de Wsw is in juni door de Raad van State goedgekeurd. Door de val van het kabinet eind juni 2006 is het wetsvoorstel echter nog niet in de Tweede Kamer behandeld. Inmiddels is er een nieuwe Tweede Kamer en ziet het ernaar uit dat er een andere wind gaat waaien in Den Haag. Maar zal deze nieuwe wind ook stof doen opwaaien in de gesubsidieerde arbeid en de Wsw? Jet Bussemaker: “Ik heb me recent tijdens de begrotingsbehandeling Sociale Zaken ontzettend kwaad gemaakt. Daar zit dan een mokkende en pruimende staatssecretaris, die zich verzet tegen Cedris, de brancheorganisatie. Dan begint het bij mij te kriebelen en denk ik: ‘Man, zoek constructieve oplossingen. Zorg dat die wachtlijsten verdwijnen!’ De PvdA ziet de Wsw als een deel van het totale scala aan gesubsidieerde arbeid. De arbeidsmarkt is een deel van onze samenleving. Wij vinden dat iedereen moet kunnen participeren in die samenleving. En waar dat niet kan, hebben wij de collectieve verantwoordelijkheid om hier iets

nagedacht over samenhang tussen deze taken. Ik denk dat de regering voorwaarden moet scheppen om een lokale structuur voor zorg en participatie op te zetten.” Taak voor sw-organisaties Volgens de beide politica’s spelen sw-organisaties zelf ook een cruciale rol in het veranderingsproces van de sw. “Sw-organisaties en het management moeten investeren in de kwaliteit van het bedrijf. Kwaliteit in werk dat ze leveren en investeren in mensen . Dat moet het advertentieplaatje zijn”, aldus Gerda Verburg. “Ik roep sw-bedrijven op om aandacht te besteden aan scholing en het uitzetten van trajecten. Maak hiervoor ook een investeringsbegroting. Het CDA pleit er voor om bij caoonderhandelingen te kijken of in de looncomponent ook een scholingselement opgenomen kan worden. Ik bedoel daarmee te zeggen: kijk welke loonruimte je hebt en spreek met elkaar af dat hier een percentage van wordt gebruikt voor ontwikkeling, bijvoorbeeld ½ % van de loonruimte wordt ingezet voor scholing.” Volgens Jet Bussemaker is die cao van de sw-organisaties nog lang niet slecht. Het is volgens haar wel de vraag of die op de langere termijn zo te handhaven is. Ze voegt daar vervolgens wel heel wijselijk aan toe dat die cao vooral iets is voor de sociale partners en niet voor de politiek. Jet Bussemaker is van mening dat sw-organisaties vooral zelf een omslag moeten maken van industriële activiteiten naar meer dienstverlening. Zij denkt daarbij onder andere aan persoonlijke dienstverleningsactiviteiten: ”Sw-bedrijven moeten veel meer kijken wat er in wijken en buurten gebeurt en daar op inspelen met kleinschaligere projecten. Ik denk dan ook bijvoorbeeld aan wat vroeger vaak ID-banen waren, zoals

Jet Bussemaker

Dan begint het bij mij te kriebelen en denk ik: ‘Man, zoek constructieve oplossingen.’”

6

com 1.07

Maatschappelijke verantwoording En dan is er nog de kant van de reguliere bedrijven en organisaties in Nederland. Wat kunnen zij doen, maar vooral wat is hun taak bij de inschakeling van mensen met een arbeidsbeperking? “Bedrijven en organisaties in Nederland moeten hun maatschappelijke verantwoording nemen”, is de mening van Jet Bussemaker. Volgens haar kan de overheid daar op een aantal manieren bij helpen: “Allereerst natuurlijk financieel door de bedrijven de extra kosten niet zelf te laten dragen. Maar ook door bedrijven en organisaties de weg te wijzen in het oerwoud van regels en de bureaucratie weg te nemen. Daarnaast pleit ik voor meer regie om arbeidsgehandicapten op de arbeidsmarkt te helpen en doe een beroep op werkgevers: maatschappelijk verantwoord ondernemen begint bij jezelf.” Gerda Verburg ziet meer in de ondernemingszin van de bedrijven: “Ik zeg altijd dat ondernemers gewend zijn om risico te nemen, dat zit in het vak

van ondernemer. Maar wees ook bereid om te investeren in de maatschappij. Als je iemand op detacheringsbasis aanneemt en die voert uiteindelijk gewoon regulier werk uit voor onbepaalde tijd, neem die persoon dan ook in dienst. Ik wil daar niet veel geld, dat wil zeggen financiële impulsen tegenover zetten. Bedrijven moeten naar mijn idee niet alleen economisch bezig zijn, maar zich ook met de maatschappij bezighouden.” Eensgezind zijn de beide vrouwen over de voorbeeldtaak van de overheid: “Natuurlijk moet de overheid zelf het goede voorbeeld geven.” Tot slot Met de hernieuwde installatie van de beide kamerleden in het zicht en de vorming van een nieuw kabinet in het vooruitschiet, laten de beide politica’s zich niet direct uit over hun korte termijnambities. Wel weten ze dat ze ook over tien jaar begaan zullen zijn met het welzijn van de medemens. Gerda Verburg ziet zichzelf als een persoon die nog altijd midden in de samenleving staat en ergens actief is om mensen die om welke reden dan ook dat niet meer kunnen, weer in hun eigen kracht te zetten. Zelfredzaamheid staat voor haar daarbij voorop: “Ik zeg altijd solidariteit is een werk-woord en een wederkerigheid.“ Ook Jet Bussemaker gelooft in de kracht van mensen. Lachend zegt ze aan het einde van het gesprek: “Ach, misschien ben ik over tien jaar wel directeur bij een sw-bedrijf.” Door Gaby Dings

interview

de boodschappenservice.” Creativiteit speelt daarbij volgens haar een belangrijke rol, en dat vindt Gerda Verburg ook, alleen ziet zij de creativiteit toch ook in de productie- of assemblagewerkzaamheden. “Er zal altijd een vorm van productiearbeid blijven. Productiearbeid die dicht bij de consument staat, zal hier in Nederland blijven. Denk daarbij bijvoorbeeld aan kerspakketten inpakken, maar zo zijn er nog veel meer andere vormen te noemen. Sw-bedrijven kunnen veel meer en betere acquisitie plegen in de markt. Zeker nu de economie aantrekt, moeten sw-bedrijven daar ook de vruchten van kunnen plukken”, zo vertelt Gerda Verburg en ze sluit haar betoog af met : “Wees als sw-bedrijf ondernemend, maar blijf wel inzetten op ontwikkelen van mensen en hun maximale ontplooiing.”

com 1.07 7

Een (aan) bestede kans

omgeving

In september 2006 heeft de Tweede Kamer de nieuwe Aanbestedingswet aangenomen. Deze wet maakt het mogelijk om op nationaal niveau regels te maken die de Europese aanbestedingsrichtlijnen verduidelijken of aanvullen. Het geamendeerde wetsvoorstel is inmiddels aan de Eerste Kamer aangeboden. Reden voor Com om eens dieper in te gaan op de materie van Europees aanbesteden en de mogelijkheden om zaken te doen met sw-organisaties. Overheidsopdrachten zijn goed voor 16,3% van het communautaire BIP en vormen dus een belangrijk onderdeel van de Europese economie. De Europese aanbestedingsrichtlijnen 2004/17/EG en 2004/18/EG zijn met name opgesteld om binnen de Europese Unie de vrije, eerlijke concurrentie te stimuleren om zo een open EU-markt te verwezenlijken. Daarnaast zou een goede toepassing van de richtlijnen opdrachtgevers (aanbestedende diensten) moeten brengen tot een professioneler inkoopproces, waarbij integriteit van het bestuur, transparantie en het verkrijgen van het beste product tegen de voordeligste prijs (besparingen én efficiëntie derhalve) hoog in het vaandel staan. De regelgeving op het gebied van Europees aanbesteden is complex, en voor de beoordeling of een overheidsopdracht onder de Europese richtlijnen valt, moeten de bepalingen van de richtlijnen en de jurisprudentie kritisch bekeken worden. De uitgangspunten van aanbesteding Overheidsinstellingen (ministeries, provincies, waterschappen en gemeenten), publiekrechtelijke instellingen (waaronder scholeninstellingen) en organisaties in de Nutssector (zoals energie- en openbaar vervoerbedrijven) zijn gebonden aan de Europese aanbestedingsrichtlijnen. Als een van deze organisaties een inkoopopdracht uitschrijft die boven een bepaald bedrag (het zogenoemde drempelbedrag ad € 5.278.000,-- exclusief BTW voor werken en ad € 211.000,-- exclusief BTW voor leveringen en diensten) uitkomt, dan moet men verplicht Europees aanbesteden. Daarnaast kan ook voor inkoopopdrachten onder de drempelbedragen, een vorm van concurrentiestelling verplicht zijn. Aanbesteden is in Nederland geregeld in het Besluit aanbestedingsregels voor overheidsopdrachten (Bao) en het Besluit aanbestedingen speciale sectoren (Bass). Deze 8

com 1.07

twee besluiten zijn de implementatie van de twee Europese aanbestedingsrichtlijnen 2004/17/EG en 2004/18/EG. De mogelijkheden voor een aanbestedende dienst om een sociale werkvoorziening in te schakelen, liggen met name in de toepassing van een tweetal artikelen in het Bao, te weten artikel 19 (artikel 26 Bass) en artikel 26 (artikel 35 Bass). Artikel 19 en 26 Bao Door toepassing van artikel 19 Bao (artikel 26 Bass) in combinatie met artikel 1, onderdeel e van ‘Besluit uitvoering sociale werkvoorziening en begeleid werken’ kunnen aanbestedende diensten preferentie verlenen aan sociale werkvoorzieningen in die zin dat inkoopopdrachten (exclusief) kunnen worden voorbehouden aan sociale werkvoorzieningen. Niet alle opdrachten zullen zich concreet lenen voor toepassing van artikel 19 Bao. Toch zijn er voldoende opdrachten denkbaar waarbij een daadwerkelijke en effectieve ‘match’ tot stand kan komen tussen de inkoopbehoefte van een aanbestedende dienst en de activiteiten van een sociale werkvoorziening. Bijvoorbeeld op het gebied van (groen)onderhoud, schoonmaak, drukwerk en post. Daarnaast biedt artikel 26 Bao (artikel 35 Bass) de mogelijkheid om als een uitvoeringsvoorwaarde in een overheidsopdracht (in het bestek) op te nemen, dat uitvoering van de opdracht voor een bepaald percentage (bijvoorbeeld 50%) door sw-geïndiceerden dient te geschieden. Het praktisch nut van toepassing van artikel 26 Bao zit hem in het creëren van volledige marktwerking, terwijl voor de uitvoering (toch) sw-geïndiceerden ingezet dienen te worden. Ook wanneer de sociale werkvoorziening (die mag inschrijven op de betreffende opdracht) de opdracht na aanbesteding niet gegund krijgt, kan de sociale werkvoorziening immers alsnog in onderaanneming betrokken worden. Naast de genoemde aanbestedingsrechtelijke mogelijkheden om zaken te doen met sw-organisaties zijn er nog diverse andere opties, die eventueel door aanbestedende diensten toegepast kunnen worden. In de handleiding ‘Een (aan)bestede kans’ van Licom zijn alle aanbestedingsrechtelijke mogelijkheden om zaken te doen met een sociale werkvoorziening opgenomen. De handleiding is aan te vragen bij de afdeling Marketing van Licom, tel. 045 566 64 50. Door Kees van de Water (www.kwlegal.nl) en Gaby Dings

Arbeidspool oogst succes Ger Schmeits en Ton Buijs zijn bureauhoofd van respectievelijk bureau Re-integratie en Inkomen 1 en 2 van de afdeling Werkgelegenheid en Sociale Zaken van de gemeente Heerlen. Op basis van de Wet Werk en Bijstand verrichten deze bureaus alle relevante werkzaamheden rondom het verstrekken van de basisuitkering, subsidies, bijzondere bijstand, kortingen en toeslagen voor bijstandsgerechtigden. Volgens Ger Schmeits en Ton Buijs ontvangen In Heerlen ongeveer 3.300 uitkeringsgerechtigden via deze bureaus een periodieke uitkering.

Om de afstand tot die arbeidsmarkt te verkleinen wordt een deel van deze mensen op zogenaamde voorbereiding- en toeleidingtrajecten geplaatst. Bij een aantal kan eerst een zorgtraject plaatsvinden om eventuele obstakels, zoals bijvoorbeeld schuldenproblematiek of de behoefte aan kinderopvang, uit de weg te ruimen. Vaak is er sprake van meervoudige complexe

problematieken. De voorbereiding- en toeleidingtrajecten worden niet uitgevoerd door medewerkers van de genoemde bureaus van de gemeente, maar door re-integratiebedrijven. Het uiteindelijke doel van deze trajecten is dat de deelnemers een reguliere vaste baan vinden en daardoor zo snel mogelijk onafhankelijk worden van een uitkering. Vorig jaar hebben Licom en de gemeente Heerlen afspraken gemaakt om een aantal mensen vanuit een uitkering meteen een arbeidscontract te kunnen aanbieden. Daartoe is door Licom in februari 2006 de ‘Licom Arbeidspool bv’ opgericht. Licom heeft de kennis, ervaring en hulpmiddelen op basis van ervaringen vanuit de sociale werkvoorziening, met begeleiding van mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt. Licom heeft interne en externe werkplekken ter beschikking en treedt op als werkgever. Tijdens de contractduur van maximaal drie keer negen maanden kunnen de klanten in nauwe samenwerking met de re-integratieadviseurs van Licom de noodzakelijke werkervaring opdoen. Het streven is om de klant na afloop van het tijdelijke contract een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd bij een externe werkgever aan te bieden. Van de 101 cliënten die door de Arbeidspool sinds februari begeleid zijn, zijn momenteel nog 78 cliënten werkzaam in de Arbeidspool en geplaatst binnen of buiten Licom. 15 cliënten zijn uitgestroomd uit de Arbeidspool en acht mensen zijn uitgevallen. Van de uitgestroomde cliënten hebben 12 personen een jaarcontract, twee een contract voor 6 maanden en is één cliënt ingestroomd in de sw. Overigens heeft Licom Detachering & Re-integratie in totaal in 2006 183 mensen met een WWB-uitkering vanuit de gemeente Heerlen succesvol begeleid naar werk; naast de 90 personen via de Arbeidspool, zijn er 93 mensen via Licom Re-integratie aan de slag. Bij de invulling en praktische uitvoering van alle afspraken tussen de gemeente en Licom hebben beide partijen goed in ‘elkaars keuken’ kunnen kijken. De contacten zijn intensief en aangenaam. Kortom, de samenwerking verloopt gewoon goed. Licom is voor de gemeente een partner die goed in staat is om ‘maatwerk’ te leveren. Dit maatwerk is nu net waar de gemeente Heerlen en vooral de klanten behoefte aan hebben. Iedereen vindt de Arbeidspool tot nu toe een geslaagd project. Vooral bij de terugkoppeling van de (oud)klanten blijkt dat ook zij, als de belangrijkste partners, hierover zeer te spreken zijn. Door Harrie Sevriens

com 1.07 9

samenwerking

De gemeente heeft zich met betrekking tot re-integratie - een thema waarin de laatste jaren veel ontwikkelingen hebben plaatsgevonden - de opdracht opgelegd om werklozen op een dusdanig niveau te brengen dat zij in staat zijn arbeid te verrichten. Bij een deel van de klanten van de gemeente is de kans op regulier werk weliswaar reëel aanwezig, maar zijn ze door de aanwezige afstand tot de huidige arbeidsmarkt eerst nog aangewezen op tijdelijke intensieve en persoonlijke ondersteuning in combinatie met een tijdelijk arbeidscontract.

Een goed idee verkoopt zichzelf Op 25 augustus is Jørgen Sørensen (62), voorzitter van de raad van commissarissen van Licom, vanwege zijn leeftijd gestopt als directeur Sociaal Beleid van DSM Nederland waar hij gedurende bijna 20 jaar heeft gewerkt. Jørgen Sørensen is tien jaar geleden als directeur van het toenmalige FSI van DSM nauw betrokken geweest bij de oprichting van Licom. Vier jaar geleden werd hij voorzitter van de raad van commissarissen. Jørgen Sørensen in een bespiegeling over de strategie en de visie van Licom.

“Licom is een typisch mensenbedrijf, de mens staat centraal. Daarnaast is Licom een maatschappelijke onderneming, waarbij elk bedrijfsonderdeel afzonderlijk positieve cijfers zal moeten behalen. Op dit moment maakt de helft van die bedrijfsonderdelen winst, maar het moet beter. Daartoe zie ik twee mogelijkheden: enerzijds kun je trachten het verlies weg te werken door sanering, een werkwijze die momenteel bij de tuincentra wordt toegepast: op korte termijn zijn de activiteiten van het tuincentrum in Landgraaf afgebouwd, is de grond van Intratuin aan de Woonboulevard in Heerlen verkocht aan IKEA om ernaast een nieuwe 10

com 1.07

Intratuinvestiging te bouwen en is Intratuin bij het Parkstad Limburg Stadion geopend. Anderzijds moet je overwegen om werkzaamheden uit te besteden aan bedrijven die goedkoper kunnen produceren. Hierbij denk ik met name aan de kabelconfectie. Een joint venture behoort natuurlijk ook tot de mogelijkheden. Het is belangrijk dat we steeds blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheden voor de mensen. De detachering van een dertigtal medewerkers bij Invista in Kerkrade is daar een goed voorbeeld van. Zeker als mensenbedrijf moet je innovatief blijven. De uitbouw

van Detachering & Re-integratie en de Licom Academie zijn daar goede voorbeelden van. In de speurtocht naar nieuwe mogelijkheden proberen wij dingen uit. Dat is inherent aan ondernemen. Ondernemen betekent ook risico lopen met het doel om profijt in de wacht te slepen. Acht jaar geleden dachten wij met de lakstraat veel geld te verdienen. Dat is niet gelukt, al hebben wij het bestaansrecht van de lakstraat gegarandeerd door een groepsdetachering in Dilsen. Bovendien pakken de genomen risico’s bij de veiligheidsschoenenfabriek EMMA goed uit; het bedrijf schrijft volgend jaar weer zwarte cijfers. We moeten oppassen voor doemdenken, alsmaar praten over de dingen die niet lukken. We moeten blijven ondernemen, dingen uitproberen. De verkoop van Intratuin aan de Woonboulevard zijn de vruchten van een goede strategie uit het verleden. Wij wisten dat het een toplocatie zou worden waarbij het zwart zou zien van het winkelend publiek. Het succes is binnen vijf jaar gerealiseerd. Dan is de tijd aangebroken om te verkopen. Het geld gebruiken voor andere dingen. We moeten investeren in detacheringen en re-integratie, Groen en Schoonmaak verder uitbouwen. Dat zijn immers bedrijfsonderdelen die niet uitbesteed kunnen worden

aan het Oostblok. Daarnaast zijn er kleine successen, weliswaar niet spectaculair, maar toch zijn de postbezorging en het glasvezelnetwerk belangrijke initiatieven. Een goed idee verkoopt zich uiteindelijk altijd zelf. Er bestaan nog verkeerde beelden bij de buitenwacht over Licom. Daarom zul je de buitenwacht naar binnen moeten halen. We zijn trots op onze mensen. Is het niet zo dat de kwaliteit van een samenleving valt af te lezen aan hoe de samenleving omgaat met mensen met een vlekje? Organiseer daarom bedrijfsbezoeken en open dagen voor leveranciers, klanten, politici en mensen uit de buurt. Die doelgroepen zijn na hun bezoek doorgaans uiterst positief over wat ze gezien hebben en een bijkomend verschijnsel is dat je geen moeite meer hebt om gekwalificeerde mensen uit de markt te trekken. Mensen werken graag bij een bedrijf met een positieve uitstraling. Daar zijn ze trots op.” Door Harrie Sevriens

De heer Lou Brans-Brabant Vicevoorzitter van het Academisch Ziekenhuis Maastricht. Hij voelt zich meer aangetrokken tot bedrijven in de niet-private sector. Derhalve spraken de activiteiten en doelstelling van Licom hem erg aan. Voorheen kende hij Licom niet, toch is de problematiek van de sociale werkvoorziening hem niet vreemd, aangezien hij nauw betrokken is geweest bij MTB/Yonder in Maastricht. Lou Brans-Brabant is in december 2006 gestart als commissaris en vindt de materie vooralsnog te complex om zich als startend commissaris een persoonlijke visie en strategie rondom Licom aan te matigen. De heer Mart van Stralen Commissaris van Licom sinds 1999. Mart was jarenlang directeur van het GAK. Bovendien heeft hij 17 jaar ervaring als lid van de Provinciale Staten in Limburg. De problematiek van de sociale zekerheid zit bij hem ingebakken en vormt de grondvesten voor zijn persoonlijke motivatie om zich voor de sociale werkvoorziening in het algemeen en Licom in het bijzonder in te zetten. Mart van Stralen is vertrouwenscommissaris van de ondernemingsraad van Licom.

De heer Hennie Egberink Sinds een half jaar commissaris bij Licom, Henie Egberink studeerde aan de Technische Hogeschool in Twente en aan de Lerarenopleiding. Momenteel is Hennie Egberink directeur bij Sabic Europe. De laatste jaren is hij zich steeds meer aan het verdiepen in de maatschappelijke kant van ondernemen. Zo werkte hij ook bij het Waterschap. Hennie Egberink is gemotiveerd om mensen, die in het reguliere bedrijfsleven geen werk krijgen, kansen te bieden. Het laatste jaar heeft hij bij MTB/Yonder in Maastricht een verbouwing gerealiseerd. Mevrouw Marianne Dunnewijk-Budé Halverwege 2006 werd Marianne Dunnewijk-Budé vanwege haar sociale bestuurlijke inslag commissaris van Licom. Zij volgde onder andere de opleiding Sociaal Cultureel Werk en studeerde vervolgens Organisatiesociologie. Zij beschikt over een rijke, bestuurlijke ervaring in het hoger onderwijsveld. Zij was onder meer werkzaam bij de Hogeschool Katholieke Leergangen en Fontys Hogescholen. Momenteel is zij voorzitter van het college van bestuur van Hogeschool Zuyd. Naast haar commissariaat bij Licom vervult Marianne Dunnewijk-Budé tal van bestuurlijke functies, onder andere bij de HBO-raad en de Vereniging Ontwikkelingsmaatschappij Parkstad Limburg.

com 1.07 11

licombeleid

Overige leden rvc Licom nv

Extra geld voor leren & werken Het kabinet stelt in 2007 115 miljoen euro beschikbaar voor projecten die leren en werken combineren. Met dat geld kan onder andere de samenwerking tussen scholen, gemeenten, kenniscentra, werkgevers en werknemers op regionaal niveau worden verbeterd. Zo komen er onder andere extra leer-werktrajecten voor volwassenen met te weinig opleiding en worden leer-werktrajecten voor jongeren opgezet en komt er een fonds dat de samenwerking tussen het beroepsonderwijs en bedrijfsleven gaat stimuleren.

Bedrijfsauto’s in nieuw jasje Dinsdag 14 november presenteerde Licom bij Wealer in Heerlen haar nieuwe bedrijfsauto’s. Tijdens een feestelijke bijeenkomst werd de eerste Transporter, geheel in de nieuwe opvallende huisstijl van Licom, onthuld. Hierbij overhandigde Marc van der Linden, commercieel manager Wealer symbolisch de sleutels van deze nieuwe bedrijfswagen aan René Loo, businessdirecteur Licom Diensten. Licom heeft recent een nieuwe Bedrijfspersonenautoregeling opgesteld en voor de uitvoering afspraken met Wealer en leasemaatschappij DutchLease gemaakt. Het ontwerp van de autobelettering is van de hand van Zuiderlicht, terwijl MH Roadstyling de belettering uitvoert.

kort nieuws

Stichting Empower Limburg opgericht 24 grote bedrijven, scholen, (overheids)instel­lingen en instituten in de provincie Limburg hebben zich verenigd in een nieuwe stichting Empower Limburg. Empower Limburg komt voort uit (E)mployability, (M)obiliteit door (P)erspectief (O)p (W)erkgelegenheid in de (E)igen (R)egio en wil een bijdrage leveren aan de afstemming van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt in Limburg door de beschikbare competenties maximaal te benutten en te ontwikkelen. Tevens wil men een gezamenlijk humanresourcesbeleid ontwikkelen en relevante informatie over gewenste en beschikbare personele kwantiteit en kwaliteit op gelijke wijze verstrekken en delen. Tenslotte wil de stichting zich inspannen voor medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt. Namens Licom is directeur P & O, de heer Jo Vaessen toegetreden tot de tijdelijke stuurgroep van Empower Limburg.

Extra geld voor UWV Het UWV krijgt in 2007 14,3 miljoen euro extra voor re-integratiecoaches WW. Deze coaches kunnen mensen met een WW-uitkering persoonlijk begeleiden naar een nieuwe baan. De ervaringen met de re-integratiecoaches zijn positief en de klanten zijn tevreden. Met de 14,3 miljoen euro extra wordt bijgedragen aan de bekostiging van in totaal 625 re-integratiecoaches WW die 75.000 mensen intensief kunnen begeleiden.

12

com 1.07

Contract Lighting Partner en Licom

Eerste kamer stelt behandeling wetswijziging WWB uit

Businessdirecteur Licom Industrie Martin Stevens en Cees van de Vrie en Jules Leenen, achtereenvolgens eigenaardirecteur en directeur operations van Lighting Partner bv, ondertekenden op 11 oktober 2006 een tweejarig contract voor de assemblage van maar liefst 1.400.000 lichtpunten. Het betreft hier twee jaar werk voor 240 Licommedewerkers. Het samenstellen van de spots vindt plaats bij de nieuwe locatie van Industriële Diensten aan de Wenckebachstraat in Kerkrade en is op 1 januari 2007 van start gaan.

De Eerste Kamer heeft besloten om een zestal wetsvoorstellen niet meer onder het zittende demissionaire kabinet Balkenende te behandelen. Één van die wetsvoorstellen betreft de wijziging van de Wet werk en bijstand. Deze wijziging maakt onder meer de participatieplaatsen mogelijk en de inzet van het W-deel om voor Wsw-wachtenden een toeleidingstraject naar een Wsw-plaatsing te betalen. Het is niet bekend of een nieuw kabinet het wetsvoorstel ongewijzigd zal overnemen.

De Licom Academie als antwoord op de toekomst

De Licom Academie is de specialist op het gebied van het in kaart brengen en re-integreren van mensen richting arbeidsmarkt hetzij Licom intern, hetzij richting de reguliere arbeidsmarkt. Een team van specialisten zal zijn inspanningen kunnen richten op de begeleiding van de ontwikkeling van het individu, hierbij bijgestaan door een uitgebreid testcentrum, de benodigde test- en volgmethodes, analysehulpmiddelen naast een geautomatiseerd personeelsvolgsysteem in combinatie met een matchingssysteem, teneinde het optimale arbeidstraject te kunnen regisseren. De leidinggevende in het bedrijfseconomische proces wordt hierdoor meer gefaciliteerd in de begeleiding van het dagelijkse werkproces en het coachen van de mensen op de vloer. Werkwijze en traject Op het moment dat iemand bij Licom terechtkomt, worden zijn of haar mogelijkheden en beperkingen volledig in kaart gebracht. Werd in het verleden het accent gelegd op de beperkingen van een medewerker, door de invoering van de Licom Academie wordt voornamelijk gekeken naar de ontwikkelingsmogelijkheden van een medewerker. Na een intakegesprek volgen eventuele onderzoeken en testen, zoals een psychologisch onderzoek, een beroepskeuzetest of een onderzoek gericht op de fysieke kwaliteiten of de competenties van een persoon.

Hierna kan er met de kandidaat een traject worden uitgezet. Daarbij staan een aantal speerpunten centraal. Allereerst zal een aspirant-medewerker een aantal leerwerkplekken moeten doorlopen. Tevens wordt er gekeken welke opleidingen hij of zij eventueel kan volgen en natuurlijk worden de werkplek en de werksituatie zodanig aangepast dat de medewerker volwaardig kan functioneren. Mocht een traject in de loop van de tijd stagneren door de privé-situatie van een werknemer, bijvoorbeeld door schulden, dan kan de Licom Academie een bedrijfsmaatschappelijk werker of andere hulpverleners inschakelen. Een traject duurt maximaal twee jaar. Als een medewerker het hele traject met succes heeft doorlopen, wordt hij/zij op een passende functie geplaatst, bij voorkeur extern. Nieuwe samenwerkingen Inmiddels nemen de structuren van de Licom Academie steeds concretere vormen aan. Naast ruim 200 medewerkers die reeds in begeleiding zijn bij de Licom Academie onstaan er nieuwe samenwerkingen. Een voorbeeld hiervan is het zogenoemde AKA-traject met het Arcus College te Heerlen. Het doel van het AKA-traject is om kandiaten van de sw-wachtlijst in een periode van 7 weken via een testprogramma geschikt te maken voor een vervolgtraject van een goed passende baan via de Licom Academie. Bij voorkeur wordt hierbij in eerste instantie gekeken naar een bedrijf buiten Licom. Zo zijn inmiddels tien van de 54 wachtlijstkandidaten – er waren 63 kandidaten gestart – geplaatst bij IKEA. Zowel coördinator Henk Dautzenberg van Arcus College als Yvonne Paulussen, directeur Detachering & Re-integratie van Licom zijn tevreden over het verloop van de samenwerking. In een periode van zeven weken hebben de kandidaten zelfvertrouwen gekregen en zijn een stuk mondiger geworden. Ze hebben een arbeidsritme kunnen ontwikkelen en hebben meer zicht gekregen op hun eigen wensen en mogelijkheden ten aanzien van werk en werkplek. Door Gaby Dings

com 1.07 13

marktontwikkeling

Met de komst van de nWSW hebben sw-bedrijven een duidelijkere functie gekregen op het gebied van ontwikkeling van de medewerkers. In het verlengde hiervan positioneert Licom nv zich in de markt als arbeidsmarkttoeleider met als kerncompetentie de ontwikkeling van de medewerker (mens) binnen zijn arbeid in een sluitende aanpak gericht op maximale arbeidsparticipatie. Deze competentie vindt zijn uitwerking in de per 1 januari 2006 gestartte Licom Academie. In 2008 moet de Licom Academie in zijn volle omvang operationeel zijn.

Marcel Poulisse “Licom is een partner voor mij.” Salarisadministrateur Licom Shared Service Center

het al gememoreerde ereburgerschap opleverde en die in 2002 samen met zijn nevenactiviteiten de grondslag vormden voor een lidmaatschap in de Orde van Oranje Nassau. Marcel: “Ik ben jong begonnen met zwemmen omdat ik spierkracht moest opbouwen. Zwemmen is gewoon veilig voor je spierontwikkeling. Ik zwom drie tot vier uur per dag en dat zeven dagen per week. Toen ik na Seoel stopte, heb ik te weinig afgetraind; ik werd in anderhalf jaar tien kilo zwaarder. In 1990 ben ik als assistent-salarisadministrateur begonnen. Ik houd mij bezig met alle directe en indirecte aangelegenheden aangaande salarisverwerking. Het is een veelzijdige baan, waarvan mensen vaak niet beseffen wat er allemaal bij komt kijken. Vaak denkt men aan een druk op de knop en klaar is Kees!”

Hij is ereburger van zijn geboorteplaats Brunssum en sinds 1990 samen met zijn vrouw Yvonne woonachtig in Landgraaf. Beiden waren gehandicapt bij hun geboorte; Marcel Poulisse (40) draagt osteogenesis imperfecta (broze botten) met zich mee en Yvonne heeft spinabifida, een beschadiging van de zenuwen in het ruggenmerg. Zij kennen elkaar sinds 1983 uit hun schooltijd. Beiden werken bij Licom: Marcel is salarisadministrateur bij het Shared Service Center en Yvonne receptioniste/telefoniste bij de locatie van Licom Industriële Diensten aan de Wenckebachstraat te Kerkrade. Hoewel Marcel in zijn jeugd tal van keren in het ziekenhuis heeft gelegen, noemt hij het toch een ‘normale’ periode. Marcel is altijd een bezige bij geweest, die zijn kennis en vaardigheden aanwendt op bestuursniveau in verenigingen en stichtingen. Hij is tegenwoordig ook vicevoorzitter van de ondernemingsraad van Licom. Voordat hij in 1990 in dienst trad van de toenmalige ZOL-bedrijven, naast het FSI en WPM een voorloper van Licom, had Marcel al een gedenkwaardige carrière achter de rug in de zwemsport: hij was niet alleen Europees kampioen in 1983, maar behaalde tijdens de achtereenvolgende Paralympics in New York en Seoel in totaal maar liefst drie gouden, twee zilveren en drie bronzen medailles, prestaties die hem

14

com 1.07

Marcel heeft het naar zijn zin bij Licom en hij heeft specifieke uitspraken omtrent werk en handicaps. Zo vindt hij dat het er niet om gaat of je al dan niet graag werkt: “Ik vind dat iedereen die kan werken ook moet werken. Ook met een handicap. Ik wil na afloop kunnen zeggen dat ik heb bereikt wat ik wilde bereiken. Ik wil niet naamloos door het leven gaan. Ik wil wat betekenen. Natuurlijk vind ik de sociale werkvoorziening prima, in zoverre dat die morgen mag worden afgeschaft, mits reguliere bedrijven de verantwoordelijkheid nemen om mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt massaal in dienst te nemen, maar dat is een utopie. Licom is een schitterend bedrijf, waar naar mijn mening te weinig idealisten werken. Dat vind ik jammer. Het bedrijf moet continu aan de weg timmeren. Het is vaak van structuur veranderd en de cultuur staat mede onder druk door de buitenwacht. Onze mensen kunnen een hoop en dat moeten we laten zien. Licom is in ieder geval goed voor mij, maar zeg niet dat een handicap voordelen heeft. Nog steeds maak ik mee dat mensen langs ons heen kijken en niet rechtstreeks met ons praten. Dan kan ik wel eens choquerend uit de hoek komen, want enige vorm van galgenhumor is mij niet vreemd, maar ja, burgers geven liever aan een goed doel om hun geweten te sussen dan daadwerkelijk de problemen van minderheden te willen oplossen.” Door Harrie Sevriens

Thye Hoekstra “Niet werken; voor mij geen optie.” Bij binnenkomst wordt al duidelijk dat Thye Hoekstra (46), zich niet snel uit het veld laat slaan. Rustig speelt hij het dagelijkse potje kaarten in de pauze met zijn collega’s uit, alvorens hij aan dit gesprek begint. Dat hij inderdaad niet snel bij de pakken neer gaat zitten, wordt duidelijk als hij vertelt over zijn loopbaan. Al jong kampte hij met rugklachten. Dit letstel belemmerde hem om zijn werkzaamheden als zelfstandige voor zijn eigen technische onderhoudsbedrijf te kunnen uitvoeren. “Niet werken was geen optie. Ik was veel te jong en droomde van een gezin en dat wilde ik zelf onderhouden zonder hulp van sociale voorzieningen.“ Via Licom kwam Thye terecht in de houtbewerkingssector. In de meubelindustrie kon hij een oude passie kwijt. Gedwongen door interne ontwikkelingen maakte Thye de overstap naar de veiligheidsbranche. Ook hierop stortte hij zich vol overgave. Dit werk bleek moeilijk te combineren met het jonge gezin dat hij inmiddels onder zijn hoede had. En zijn gezin staat nu eenmaal op nummer één. Zowel op lichamelijk gebied als in zijn privéleven volgden tegenslagen. Een echtscheiding zorgde ervoor dat hij als alleenstaande vader achterbleef met twee kinderen. Geen makkelijke opgave; toch waren zijn kinderen ook zijn grootste drive om niet bij de pakken neer te zitten. “Zowel voor mijzelf als voor mijn omgeving was het erg belangrijk dat ik bleef werken, niet alleen vanuit financieel oogpunt.” Op de vraag naar zijn grootste ambitie, antwoord hij dan ook meteen: ” Een goede vader zijn! Maar om dat te kunnen, mag de uitdaging van werk voor mij niet ontbreken.”

Na een aantal omzwervingen is Thye sinds een jaartje of vijf weer terug in de techniek. Weliswaar in een hele andere omgeving. Een wereld van medici, professoren, proeven, onderzoeken, anatomie,etc.“Voor veel mensen een wereld die achter gesloten deuren plaatsvindt, maar voor mij hoort het bij de dagelijkse dingen. Je moet hier alert zijn en op je tellen passen; er wordt continu op je gelet, je hoort en ziet veel; er wordt uiterste zorgvuldigheid en discretie van je verwacht. Door de confrontatie met mensen met een heftig medisch verleden leer je daarnaast ook heel goed te relativeren en je eigen sores te vergeten. Dan ben je echt blij dat je hier als medewerker kunt rondlopen.” Niet alleen thuis, ook op de universiteit is Thye absoluut een veelzijdig man die op de meest uiteenlopende plekken een helpende en reddende hand biedt. Hij zit hier op de goede plek en hoopt er in de toekomst nog meer uit te kunnen halen. Maar dat is niet altijd makkelijk in een omgeving waarin hij als enige medewerker vanuit sociale werkvoorziening zit. Qua werkzaamheden en werkdruk doet hij niet voor anderen onder. Van zijn beperkingen laat hij weinig merken; moedig, maar ook verradelijk af en toe. Als de kans om hogerop te komen zich voordoet, zal hij die zeker grijpen. Zijn telefoon gaat. De persoon aan de andere kant van de lijn laat Thye een vreemd geluid horen. Hij heeft niet lang nodig en hoort al snel wat er mis is. De plicht roept. Door Sanne Tummers

com 1.07 15

medewerker aan het woord

Medewerker technische dienst Universiteit Maastricht

EMMA Veiligheidsschoenen in Brunssum, onderdeel van Licom nv, bestond in 2006 75 jaar en is daarmee het het oudste sw-bedrijf van Nederland. EMMA Veiligheidsschoenen is ontstaan uit de vroegere schoenfabriek van de W.I.M. (Werkverschaffing voor Invalide Mijnwerkers) en levert tegenwoordig hoogwaardige A-kwaliteit veiligheidsschoenen.

Het zwarte goud. Het bracht Limburg nieuwe industrie, bloei en welvaart. Maar er was ook een schaduwzijde. Werken in de mijnen was zwaar en ongezond. Voor dag en dauw daalden de mijnwerkers de mijnschacht af om er 300 meter onder de grond lichamelijk zwaar werk te verrichten. Zonder daglicht en verstoken van frisse lucht waren ze blootgesteld aan verraderlijke gassen en schadelijke stoffen. Daarnaast bestond er een kans op ongelukken, mijngasexplosies en instortingen van de mijngangen. Het is niet voor niets dat al in 1919 het Algemeen Mijnwerkers Fonds (A.M.F.) werd opgericht. Dit fonds kende invaliditeitsuitkeringen toe aan arbeiders die niet meer in staat waren ondergronds te werken. Deze uitkeringen waren echter zo laag dat diverse mijnen een aanvullende uitkering toekenden aan haar medewerkers. Daarnaast steeg het aantal gerechtigden in rap tempo. Niet verwonderlijk want het aantal arbeiders werkzaam in de mijnindustrie steeg eveneens gestaag, van tienduizend in 1914 tot vijfentwintigduizend in 1921. Gezamenlijk produceren zij 3,9 miljoen ton steenkool per jaar.

75 jaar trots o 75 jaar trots o Direct na de Eerste Wereldoorlog werd er aangedrongen op een regeling die ervoor moest zorgen dat (deels) invalide mijnwerkers ander werk kregen. Dit resulteerde in 1927 in een nieuwe regeling, de Werkverschaffing voor Invalide Mijnwerkers (W.I.M.) die uitgevoerd werd door het Fonds voor Sociale Instellingen (F.S.I.). In eerste instantie probeerde men de mensen bij bestaande bedrijven werk te geven, bijvoorbeeld als bode, tuinier of poortwachter. Het aantal aanvragen was 16

com 1.07

marktbewerking met een hoge kwaliteit en service. Zo komt er in 2008 onder andere een nieuwe modieuze herenschoen met stalen neus op de markt die voldoet aan alle veiligheidsvoorschriften en bedoeld is voor bijvoorbeeld mensen die op kantoor en in de productie werkzaam zijn.

p wie wij zijn, p wat wij maken EMMA van nu EMMA Veiligheidsschoenen bestaat nog altijd en is tegenwoordig onderdeel van Licom. Het bedrijf is gevestigd aan de Horizonstraat in Brunssum. 75 jaar na de oprichting als werkplaats voor invalide mijnwerkers, is EMMA Veiligheidsschoenen uitgegroeid tot een toonaangevende producent van A-kwaliteit veiligheidsschoenen. Met 60 modellen die een moderne uitstraling hebben en aan de hoogste veiligheidsnormen voldoen, bedient EMMA de nationale en internationele markt. Piet Worms, manager van EMMA Veiligheidsschoenen: “Zo’n 10% van de productie vindt zijn weg naar het buitenland, vooral Duitsland, België en Engeland. In 2006 produceerden we 180.000 paar en staan daarmee op de tweede plaats in Nederland van producenten van veiligheidsschoenen. Voor 2007 gaan we uit van een productie van 200.000 paar.” Deze stijging denkt EMMA te realiseren, ondanks toenemende concurrentie uit lagelonenlanden en een stabiliserende afzetmarkt. Daarbovenop wordt ingezet op innovaties, een nog intensievere

Trotse medewerkers De medewerkers zijn het belangrijkste voor EMMA. Bij EMMA werken ongeveer 110 medewerkers, waarvan zo’n 90 een sociale werkvoorzieningsindicatie hebben en de overige werkzaam zijn met een regulier dienstverband. Men is trots op het bedrijf en roemt het familiegevoel. Ab Wemmenhove, sinds 3 jaar bij EMMA, afdeling logistiek: “Ik heb het hier erg naar mijn zin. Veel medewerkers wonen in de omgeving van de schoenenfabriek, vandaar dat zij zich extra betrokken voelen bij het wel en wee van EMMA.” Jolanda Rijcks, verkoopbinnendienst, 13 jaar werkzaam bij EMMA, beaamt dat: “De betrokkenheid van de buurt zie je bij de hoge opkomst van de buurtbewoners bij een open dag. Voor mij is EMMA niet meer weg te denken uit m’n leven. Ik herinner me nog de oubollige mijnwerkerschoenen uit het verleden en ben nu reuze trots dat wij 60 verschillende - ook ‘flitsende’ en ‘hiking’-modellen maken.” Huub Bellen, medewerker bezolingsmachine en inmiddels 26 jaar werkzaam bij EMMA, tot slot: “De inzet en betrokkenheid van iedereen heeft ertoe bijgedragen dat het nu goed gaat met EMMA.” Door Gaby Dings

com 1.07 17

bedrijfsactiviteit

echter zo groot, dat niets anders restte dan zelf werkgelegenheid te scheppen. Zo ontstonden er onder meer een werkplaats voor rietvlechten, een timmerwerkplaats, een houtzagerij, een betonfabriek en schoenreparatiebedrijven. In 1931 werd de schoenfabriek van de W.I.M. opgericht, waar mijnschoenen en veiligheidsartikelen voor de mijnindustrie gemaakt werden. De schoenfabriek van de W.I.M. werd later omgedoopt tot EMMA Veiligheidsschoenen.

licom in de maatschappij

Samen met relaties ondergedompeld worden in cultuur

Licom is een mensgerichte organisatie, dus een organisatie met een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid komt mede tot uiting in de sponsoring van culturele evenementen. Daarom is Licom één van de sponsoren van de Stichting Bijzondere Culturele Activiteiten (SBCA) in Parkstad Limburg. Op 28 april jongstleden was het precies 20 jaar geleden dat SBCA het levenslicht zag als eerste landelijke culturele én ook als eerste regionale businessclub. Licom bestond afgelopen jaar tien jaar en met uitzondering van de afgelopen twee jaar heeft het bedrijf SBCA gesponsord. Inmiddels zijn de banden weer aangehaald en treedt Licom weer op als sponsor van de SBCA-avonden, die door de aanstaande heropening van de gerevitaliseerde Stadschouwburg in Heerlen deels weer daar zullen plaatsvinden.

Afgelopen jaar organiseerde SBCA een prachtig en afwisselend programma: zes avonden, voor ieder wat wils, variërend van een spectaculaire show, een klassiek concert en een adembenemende zarzuela, om via een klassieke opera in eigentijdse setting en een herkenbaar toneelstuk, de SBCA-avonden af te sluiten met een veelbesproken musical. Het programma 20062007 werd gestart op zaterdag 30 september met een bezoek aan het Museum Het Domein en op 16 december vond er een optreden plaats van Guido & His Orchestra in samenwerking met het Heerlense mannenkoor St. Pancratius. In de eerste helft van 2007 vinden er nog vier activiteiten plaats, waaronder een rondleiding in de nieuwe Heerlense schouwburg. Door

18

com 1.07

de talrijke reacties van de relaties van SBCA is men in staat geweest om ook dit seizoen een interessant programma aan te bieden, waarbij de toegangskaarten beter verdeeld zijn over de verschillende avonden. De opzet blijft ook in de toekomst ongewijzigd: een geheel aangeklede avond voor de gasten. In besloten kring een ontvangst vooraf en een nazit aansluitend aan de voorstelling. Al met al zijn de SBCA-avonden uiterst geschikt om kennis te maken met zakenrelaties en contacten te leggen en te onderhouden, redenen voor Licom om hartstochtelijk sponsor te blijven van SBCA. Door Harrie Sevriens

Nieuwe Intratuin Heerlen in najaar 2007 Intratuin Heerlen krijgt in het najaar van 2007 een nieuw onderkomen aan de Woonboulevard Heerlen. In eerste instantie zou de overdracht van de grond aan Ikea al begin van 2007 plaatsvinden. In goed overleg tussen de partijen is nu besloten in augustus van 2007 over te dragen.

Licom en INVISTA samen sterk voor werk Bij INVISTA in Kerkrade is sinds kort een groep medewerkers van Licom Industriële Diensten werkzaam. Dat is bijzonder omdat medewerkers van Industriële Diensten vaak aangewezen zijn op een specifieke werkomgeving. Op woensdag 29 november werd de recoveryafdeling bij INVISTA, waar de medewerkers werkzaam zijn, officieel geopend door wethouder Hans Bosch van de gemeente Kerkrade. Het is voor het eerst dat zo’n grootschalige activiteit van Licom Industriële Diensten binnen de muren van een gewoon bedrijf is geplaatst. Binnen de recoveryafdeling worden verpakkingscomponenten voor de LYCRA®-vezels gesorteerd en schoongemaakt om vervolgens weer hergebruikt te worden. De beslissing om de werkzaamheden gewoon onder te brengen binnen INVISTA komt voort uit de overtuiging van beide partijen dat zakendoen op een ecologisch correcte manier ten goede komt aan iedereen. De medewerkers komen hierdoor in nauwer contact met de reguliere arbeidsmarkt, bijvoorbeeld door interne opleidingen en training on the job, en het sociale contact met de directe werkomgeving wordt vergroot. Momenteel werken er al 25 medewerkers van Industriële Diensten bij INVISTA. Daarnaast is er een groep van 15 medewerkers die eerst een introductieprogramma doorloopt.

Einddatum herbeoordelingen WAO verschoven

Nog maar een maal gegevens aanleveren

Coördinatie werkervaringsplaatsen verloopt soepel

De einddatum van de herbeoordelingen van mensen met een WAO-uitkering wordt verschoven naar 1 april 2008. Dit heeft demissionair minister De Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid besloten in overleg met het UWV. De herbeoordelingen zouden in eerste instantie zijn afgerond op 1 juli 2007. Tot en met het derde kwartaal van 2006 zijn ruim 200.000 herbeoordelingen verricht. Vanaf dat moment moeten er nog ongeveer 150.000 herbeoordelingen plaatsvinden.

Burgers die een beroep doen op een bijstands- of werkloosheidsuitkering hoeven vanaf 2007 hun gegevens maar één keer aan te leveren. Dat is in de wet geregeld. Per klant komt er één elektronisch dossier dat de instanties die betrokken zijn bij het verstrekken van uitkeringen (CWI, UWV en gemeenten) kunnen raadplegen. Dat levert bijvoorbeeld iemand die voor het eerst een aanvraag indient, ongeveer twee uur tijdwinst op.

Sinds begin van het jaar coördineert Licom Detachering & Re-integratie voor Parkstad Limburg de werkervaringsplaatsen. Dit betekent dat alle aangeboden plaatsen vanuit bedrijven maar ook alle gevraagde werkplekken voor personen via Licom lopen. Inmiddels hebben al zo’n 250 mensen gebruikgemaakt van een werkervaringsplaats via Licom Detachering & Re-integratie ter ondersteuning bij hun terugkeer op de arbeidsmarkt. Van deze 250 mensen zijn er rond de 200 bij Licom en zo’n 50 extern geplaatst.

com 1.07 19

kort nieuws

In begin van 2007 zullen naar waarschijnlijkheid op het perceel naast Ikea de eerste grondwerkzaamheden plaatsvinden, zodat snel daarna begonnen kan worden met het oprichten van het winkelgebouw en het magazijn. Op die manier zullen in de eerste maanden van 2007 de eerste contouren van de nieuwe Intratuin in Heerlen zichtbaar worden. Deze zal iets compacter worden dan de huidige, maar zal qua uitstraling aanmerkelijk verbeteren en wordt geheel gebouwd conform de laatste richtlijnen van de formule Intratuin. Tegen de zomervakantie van 2007 zal dan de huidige vestiging haar deuren sluiten en zal de nieuwe Intratuin begin van het najaar openen. Overigens kunnen klanten ook altijd terecht bij Intratuin in Kerkrade aan de Wiebachstraat, nabij het Parkstad Limburg Stadion; een Intratuinvestiging van Licom die in september 2006 is opengegaan voor het publiek.

Isilinx en Meander Groep tekenen overeenkomst

kort nieuws

Meander Groep Zuid Limburg is toegetreden tot Isilinx met 13 aansluitingen dit jaar en een optie op meer aansluitingen volgend jaar. De stichting Isilinx is de netwerkbeheerder van het supersnelle glasvezelnetwerk van de stichting Isidoor, een samenwerkingsverband op het gebied van ICT en breedband in Zuid-Limburg. Het initiatief tot oprichting van de stichting Isidoor is genomen door de gemeente Heerlen en de provincie Limburg. Licom is hierin partner. Als voorzitter van de stichting Isilinx tekende Jos Broen, directeur F&I van Licom, het contract met Jos Meijerink, voorzitter van de raad van bestuur Meander Groep. Het betreft een 15-jarige overeenkomst.

Nieuwe website EMMA online

Sociale werkplaatsen veiliger, maar niet veilig genoeg

EMMA Veiligheidsschoenen heeft een nieuwe website met als grootste voordelen een grotere toegankelijkheid, eenvoudiger gebruik en een verbeterde adviesfunctie. De nieuwe www.emmaschoenen.com is op dinsdag 30 oktober live gegaan. Nieuw op de site is de ShoeSelector. Hiermee kan een klant heel gemakkelijk de juiste schoen vinden. Als men de technische specificaties weet, zoals ‘Ik wil een S3- schoen’ of ‘Ik wil een leren binnenvoering’, dan kan hierop gezocht worden. Indien de klant die specificaties niet weet, helpen vragen, zoals ‘In wat voor werkomgeving werk je?’ of ‘Werk je met glas?’, ‘Werk je met zand?’, hem de juiste schoen te vinden. Ook de vormgeving van de site is helemaal vernieuwd en er wordt veel gewerkt met pop-ups waarmee de bezoeker van de site de schoenen beter en gedetailleerder kan bekijken.

De veiligheid van werknemers van sociale werkplaatsen is verbeterd maar nog steeds onvoldoende. Het aantal overtredingen is in 2006 gedaald van 317 naar 260. Ook is het aantal bedrijven dat veilig werkt, gestegen en zijn het toezicht en de veiligheid van machines verbeterd. Toch is bij 64 van alle negentig bedrijven in Nederland sprake van onveilige machines. Bij enkele bedrijven is het aantal overtredingen zelfs nog hoog te noemen. Deze conclusies staan in een rapport van de Arbeidsinspectie dat eind 2006 door staatssecretaris Van Hoof van Sociale Zaken en Werkgelegenheid naar de Tweede Kamer is gestuurd. Bij de bedrijven waar sprake was van onveilige situaties, blijft de Arbeidsinspectie terugkomen tot de machines in orde zijn. In 2008 of 2009 volgen nieuwe controles bij de bedrijven die nu slecht scoorden.

Sluiting Tuincentrum Landgraaf Tuincentrum Landgraaf, onderdeel van Licom Tuincentra Parkstad, heeft vanaf 1 januari 2007 voorgoed haar deuren gesloten. Hiertoe is besloten omdat het niet mogelijk bleek te zijn om het tuincentrum te laten renderen in combinatie met de twee Intratuinvestigingen die Licom binnen de regio Parkstad exploiteert.

Licom Groen verwijdert uitwerpselen in gemeente Heerlen De gemeente Heerlen heeft Licom Groen de opdracht gegeven om de hondenpoep in de gemeente op te ruimen. Groen had voor dit soort werkzaamheden tot nu toe twee machines ter beschikking. Sinds kort is daar een derde nieuwe machine aan toegevoegd, een Holder C2.34. Multipeck, een zogenaamde hondenpoepzuiger. Deze hondenpoepzuiger is door de medewerkers van Groen gecustomised en daarmee een uniek apparaat. De machine is compact, wendbaar en kan als zodanig ook op kleinere plaatsen komen. Bovendien is goed gelet op de ergonomie. Licom Groen reinigt twee keer per week zo’n 22 omrasterde hondenuitlaatplaatsen, die verspreid liggen in de gemeente Heerlen. Tevens worden 80 afvalbakken, waarin hondeneigenaren de uitwerpselen van hun viervoeters kunnen deponeren, gereinigd. De hondenpoepzuiger spuit eerst water over de drollen – eventueel gemengd met geur- en ontsmettingsmiddelen – en zuigt die vervolgens op. Het afval wordt afgevoerd naar een zuiveringsinstallatie van het waterschapsbedrijf Limburg.

com 1.07 20