JURY RAPPORT 2012
Bloemencorso Valkenswaard 2012 Culinair Valkenswaard: ‘Schuif maar aan…´ Als jury mochten wij dit jaar ‘aanschuiven’ bij het smaakvolle dahliadiner. Een keur van creatieve gerechten in een perfecte balans, bedacht door energiek ontwerpende buurtschappen en koks. Alles werd enthousiast opgediend door de nimmer aflatende staf van alle bloemenrestaurantobers. Het gehele corsomenu was gebaseerd op, doorspekt met, maar vooral geïnspireerd door 14 beroemde ‘Grand Maîtres in de kookkunst’. Hun specialiteiten, voorkeuren en pure passie waren op creatieve wijze verwerkt in de culinaire parade. Ook de hobby’s van deze wereld smaakmakers vormden een perfecte en welkome aanvulling voor de ontwerpers. De jury had een prettige maar zware taak om met vakmanschap te oordelen over de vele representatieve ´sterren´ die toegekend moesten worden aan de 14 bloemenrestaurants die Valkenswaard rijk is. Muziek en figuratie maakten het grote verschil in de beoordeling tussen plein- en paradeprijzen. Op het plein presenteerden de buurtschappen 14 prachtige ´bloemenkeukens´. Beoordeeld werden de verbloemde vertaling van het thema, de prikkunst en de constructiebouw. Ook kleur en vormgeving komen hier goed tot zijn recht. De zeer verdiende eerste punten konden hier worden geïncasseerd door de verschillende buurtschappen. Tijdens de grote parade komen, door toevoeging van figuranten, muziek en spel, de bloemencreaties tot leven. Ze tonen het toegestroomde publiek de meest wonderlijke gerechten en creaties. Met een enorm respect voor alle buurtschappen, met elk hun eigen kenmerken, vakmanschap en kwaliteiten, verdienen ze allen een ´dikke ster´. Techniek , muziek en mechanica hebben hun intrede gedaan in dit meer en meer bewegende corso om het publiek te kunnen blijven boeien en soms zelfs te kunnen imponeren. Grenzen worden verlegd in vrijdragende onderstellen. Nieuwe opbouwconstructies zijn ontwikkeld om de beoogde doelstelling van verfijning en juiste thema invulling van het ontwerp te bereiken. Een enorm Chapeau voor het Bloemencorso. Wij willen ook graag volgend jaar weer naar eer en geweten alle bloemencreaties beoordelen. De ‘Vergeten Nederlandse Helden´ zullen na het corso van 2013 weer trots en geroemd op hun dik verdiende voetstuk staan. Namens de juryleden; Mary-Ann Pepers, Frans Mandigers, Dick Hermsen, Kris Mandigers en Dono Hardjowisastro, Andre Stevens, Begeleider Jury Bloemencorso Valkenswaard
1. Kompas
Noblesse Oblige - Adel verplicht
punten 363
De bijgevoegde schets van deze wagen met “de Heeren van l-Iarinxma" beloofde erg veel. De compositie van zwarte Friese paarden, traditionele kostuums en schilden met rode pompblêden ademt inderdaad een adelijke sfeer. De specialiteiten van dit restaurant worden keurig aan het publiek voorgeschoteld, ’ in de vorm van drie bewegende "cloches", die aan vorken boven de galoperende paarden bevestigd zijn. Men laat hier op een duidelijke manier zien, dat men net zo trots is op chef de cuisine Geert-Ian Vaartjes, als op de eerdergenoemde Friese ingrediënten. Het buurtschap toont oog voor het detail met een basis van gaaswerk‚ waardoor de duwers van deze wagen vaag uit het beeld verdwijnen. Ook het professioneel prikken van de bloemen kun je wel aan ze overlaten. ‘s Middags in de straten van Valkenswaard gaat de wagen wat meer leven, door de beloofde toevoeging van de figuranten in hun harnassen. ‚ Toch vindt de jury het verhaal erg mager en overtuigt het geheel niet helemaal . De goudkleurige vorken zijn minder fraai afgewerkt en de wagen had wel ‚ wat forser van maatvoering mogen zijn. Het past allemaal keurig in de corsotraditie, maar men heeft met de uitvoering van dit ontwerp wat minder risico's willen of durven nemen. Met een totaalscore van 363 punten is men echter 14 punten gestegen ten opzichte van vorig jaar. Dat beloofd veel goeds voor de volgende corsowagen -van buurtschap Kompas, want “Adel verplicht”!
2. Borkel en Schaft
Sergiology
437 punten
Als men in Duitstalige landen heerlijk gegeten heeft, dan roepen ze: "ich bin wie im himmel". De Engelse titel van deze_ corsowagen klopt dus als een zwerende vinger. De vertaling naar de vorm van een bedevaart valt bij de jury erg in de smaak. Goddelijke gerechten worden in deze processie letterlijk op handen gedragen. Alle onderdelen van deze stoet zijn perfect uitgewerkt ’ en de kwaliteit van het prikwerk is van een hoog niveau. Aan de tatoeage die meesterkok Sergio Hermans moet symboliseren, kunnen we zien dat we hier met liefljiebbers te maken hebben. Als we ons verdiepen in het verhaal, dan wordt ons het verhaal achter het chocolade pistool duidelijk. Dit is echter niet geval bij het grote publiek. De figuranten daarentegen, zijn een waardevolle toevoeging aan het geheel. Zij zorgen ‘s middags in de straten voor een levendige vertelling, inzake de essentie van religie en koken. Het hele leven trekt aan ons voorbij, van vrome geestelijken tot verleidelijke dames, die verlekkerd hun waren aanbieden. Ook de vergelijking van wierrook en geuren uit de keuken wordt goed uitgebeeld. V Terecht wordt dit buurtschap dan ook beloond met de derde prijs en stijgt men met maarliefst 37 punten ten opzichte van de vorige editie. Erg sterk in zijn details en mooi in zijn totale opzet! De scheppers hebben hier inderdaad hun hele ziel en zaligheid in deze creatie gelegd. We are "in The House of God"!
3. Crescendo
KookKunst
404 punten
Een 8e plek in een sterk deelnemersveld is een aardige prestatie van dit buurtschap. 's Morgens op het plein kan hij ons nog niet erg overtuigen, maar in de straten later op de dag verdient hij zijn punten. Mooi geschminkte figuranten zorgen dan voor een duidelijke verhaallijn. Onder de contouren van het dak van restaurant “Wollerich”, .worden achter verschillende schilderijlijsten diverse stillevens getoond, ‘ die beginnen te leven als kok Gerard Wollerich bovenop de wagen zijn “kunst” bereidt. De jury waardeert het gegeven om de kunst van het koken te verbinden met kunst in het algemeen. Dat de oorsprong van het succes van deze meester-kok, in Nuenen ligt, wordt echter niet duidelijk gemaakt. Hierdoor wordt de link met kunstenaar Vincent van Gogh gekunsteld. De moderne touch wordt uitgebeeld door meisjes in jurkjes met een Mondriaan motief. Deze stijl stamt echter ver uit de vorige eeuw en dat deze meisjes de verschillende smaken zouden moeten uitbeelden, komt ook niet helemaal uit de verf. Zaken als mozaïek tegeltjes daarentegen, zijn een erg mooie toevoeging aan deze corsowagen. Kortom, een nette wagen in de vorm van een notarissenpand‚ waarin de verbinding ‘ van de basis van producten in de keuken en in de kunst duidelijk wordt verbeeldt. Alleen oppassen, dat Kunst niet gekunsteld wordt!
4. Dommeldal
Pure Passie
432 punten – Kinderjuryprijs
We kijken opgetogen naar de voorbijtrekkende wagens....de eerste creaties hebben inmiddels hun opwachting gemaakt en zijn alweer uit het zicht verdwenen....en dan worden we opgeschrikt door het geluid van ronkende motoren in de verte. De spanning stijgt... en dan komen ze. Een miniparade van zware motoren – stoere mannen op stoere machines. Meteen zijn er vraagtekens – is dit een onderdeel van de parade, of zijn deze mensen verdwaald? Het antwoord komt gelukkig vrij snel. In de verte zien we de contouren verschijnen van twee subliem geprikte stoere Harley’s! Maar voordat we deze gevaartes van dichtbij mogen aanschouwen krijgen we een voorgerecht opgediend: opmerkelijk geklede figuranten die tafels vol lekkernijen voortduwen. Als we goed kijken zien we dat de figuranten half ober en half biker zijn, compleet met tatoeagesleeves – niet alleen leuk gevonden, maar tevens een toelichting op het thema. Deze voorgerechten doen ons watertandend verlangen naar het hoofdgerecht dat steeds dichterbij komt, en dat als een waar spektakel wordt opgediend. Helaas hebben we de pronkstukken van Dommeldal maar heel kort kunnen aanschouwen op het plein. Pech van allerlei aard heeft ze letterlijk gedwarsboomd maar deze entrée in de parade maakt veel goed. Als de imponerende kleurrijke motoren dichterbij komen smullen we van de prachtig geprikte details. De ontwerpers laten ook duidelijk een passie voor humor zien bij het vertalen van de diverse motoronderdelen in eetbare (en soms ook niet eetbare) objecten. Wij zijn als jury echt onder de indruk – er is met pure passie gewerkt aan deze creaties waarin een prachtig balans is gevonden tussen de slangendans aan kleurrijke ingredienten en de stoere herkenbaarheid van twee zware motoren. Erg knap is de dubbele transformatie: bloemen worden ingrediënten, ingrediënten worden motoronderdelen. Het spel van ‘zoeken en vinden’ van herkenbare bouwstenen is helaas veel te snel voorbij. De stoet trekt verder en de motoren verdwijnen uit het zicht. Jammer, we zijn er nog niet klaar mee. Geen wonder dat het door het publiek (terecht) zo hoog is gewaardeerd, het zoekende spelelement spreekt erg aan. Dat Dommeldal net niet bij de eerste drie is geëindigd heeft met een aantal details te maken. Ten eerste vinden we het optreden van de eerste groep motoren ietwat verwarrend – zij hadden zich naar ons gevoel theatraler kunnen presenteren. Er is er iets voor te zeggen om dit onderdeel in zijn geheel weg te laten. Het geluid van ronkende motoren uit de speakers zou het spektakel zelfs kunnen vergroten. Ten tweede rijst ook de vraag waarom er niet gekozen is voor één motor, die net een slag groter is opgezet. En ten derde missen we dynamiek in de stand van de motoren. Toch deelt de jury unaniem de mening dat dit een prachige, originele wagen is, van een hoog creatieve gehalte, die een enorme indruk heeft achtergelaten op toeschouwers van alle leeftijden. Op naar de top drie van volgend jaar, het zit er in!
5. Oruva
Dutch kaiseki
397 punten
Dutch Kaseiki staat ingetogen en bescheiden op het plein temidden van de andere wagens. Ze schreeuwt niet maar fluistert, en wacht totdat haar schoonheid wordt ontdekt. Tussen de opzichtige sieraden is zij een introverte edelsteen met de karaktertrekken van een Japanse geisha: verleidelijk, aantrekkelijk en verfijnd. Ze is van een zeldzame schoonheid, ze is een kunstwerk met een sublieme verhouding van rust en spanning in haar lijnen. Het visuele spel van openheid en geslotenheid vergroot haar aantrekkingskracht en maakt de toeschouwer nieuwsgierig naar het achterliggende verhaal. Maar dit verhaal ontvouwt zich wat moeizaam.. Duidelijk herkenbaar is de japanse vlag waardoorheen een vis kronkelt. Knap is hoe ook de basisvorm van het pand verweven is met het totaal: juryleden die in Yamazato hebben gegeten herkennen de architectonische lijnen. Maar alhoewel wij wéten dat er een reis bedoeld is van Japan naar Nederland, is dat helaas nauwelijks te herkennen in de uitvoering. Nu hoeft niet altijd het verhaal expliciet op de voorgrond te zijn – soms kunnen we ook volstaan met een mysterieuze kijkbeleving. In het geval van Dutch Kaiseki dreigen we in de pure schoonheid te blijven steken, meer expliciete herkenbaarheid van het verhaal had de visuele beleving meer kracht gegeven. Dit is dus het grootste punt van kritiek – ze komt nauwlijks verder dan een gracieus gebaar, en op het moment dat we haar willen beleven, valt ze stil. In de parade is de begeleidende muziek erg mooi en toepasselijk. Ook de danseressen zijn van een serene schoonheid die synchroon (erg knap gedaan) hun oosterse bewegingen uitvoeren. Ze hadden echter op twee manieren meer indruk kunnen maken: ten eerste door staand hun bewegingen uit te voeren (of op andere wijze beter zichtbaar), ten tweede door meer opvallende oosterse kostuums te dragen. Op het plein scoort Oruva hoog door haar originaliteit en smaakvolle kleurkeuzes. Maar meteen reist de vraag of ze tussen haar luidruchtige metgezellen overeind zal blijven in de parade. Helaas strandt ze inderdaad door gebrek aan dynamiek, en haar visuele beleving blijkt toch te subtiel te zijn waardoor ze draagkracht mist in de totale optocht. In de parade werkt ook de asymmetrie van haar ontwerp in haar nadeel en daardoor is de subtiele figuratie slechts van één kant volledig zichtbaar. Meer dynamiek, meer kracht in de details (zoals in de tulpen en grachtenpandjes) en misschien ook een slag groter had haar goed gedaan. Maar toch, ondanks het gebrek aan dynamiek, blijft Dutch Kaiseki een erg mooie wagen. De ontwerpers hebben goed geluisterd naar de kok, en op introverte wijze, conform de Japanse cultuur, uitdrukking gegeven aan de subtiele balans van smaak en kleur representatief voor de japanse meergangendiner Kaiseki.
6. Leenderweg
Seizoenen van tijd
415 punten
Als we ‘Seizoenen van Tijd’ van Buurtschap Leenderweg op het plein bekijken is de verwijzing naar tijd wat als eerste in het oog springt. Vooral het majestueuze wijzerplaat met ingelegde Treeswijkhoevelogo is imponerend en prachtig geprikt! Inwendig zien we het radarwerk van eek klok waarvan de onderdelen in elkaar grijpen, ekaar raken. Opvallend is de a-symmetrie van de wagen waarvan één zijde iets interessanter is dan de andere. Dit brengt wel spanning in het ontwerp maar het gevaar kleeft dat het ten koste gaat aan de eenheid: links en rechts lijken niet helemaal bij elkaar te horen, waarbij de zijde met de klassieke wijzerplaat duidelijk onze voorkeur geniet. Het ontwerp is ondanks haar grilligheid op een positieve manier uitdagend en de ontwerpers hebben het aangedurfd om ons een scala aan vormen en kleuren voor te schotelen teneinde het verhaal van de kok te vertellen. Voor de toeschouwer lijkt het verhaal zo op het eerste gezicht wat onsamenhangend te zijn. ‘Tijd’ is er voor nodig om de essentie van Treeswijkhoeve te doorgronden, en zelfs dan zal het niet door iedereen begrepen worden is onze mening. Maar als we deze ietwat rommelige, asymmetrische wagen stilstaand op het plein vergelijken met de dierlijk bewegend organisch geheel dat zich in de parade voortbeweegt kunnen we niets anders dan een ware metamorphose vaststellen! We zien een ‘swingend’ gevaarte dat letterlijk tot leven is gekomen. Een ademend beest waarvan de ingewanden een perfect georchestreerde samenwerking uitbeelden. Tijd krijgt een nieuwe dimensie, en alles werkt en hangt met elkaar samen. We kunnen dus stellen dat voornamelijk in de parade het concept van tijd en bourgondisch tijdverdrijf, letterlijk op verschillende niveaus, goed tot zijn recht komt. De muziek in combinatie met de geluidsfragmenten draagt ook bij aan de bijzondere sfeer van drukte en samenwerking en verhoogt zo ook de dynamiek. En als de ‘Seizoenen van Tijd’ voorbij wandelt constateren we dat de meeste (zo niet alle?) bewegende onderdelen menselijk aangedreven zijn. Dit bepaalt dus ook de menselijke maat van de dynamiek, en wellicht waarom de wagen, al wandelend, zoveel aandacht van het publiek naar zich toe trekt en vasthoudt. Onze ogen blijven gericht op haar imponerende gang, totdat ze volledig uit het zicht is verdwenen! De wapperende vlaggen (maar ook de vlaggendragers) complimenteren het geheel. En alhoewel drie van de vier vlaggen heel duidelijk en begrijpelijk zijn, is er eentje waarvan wij als juryleden de herkomst niet weten. Daar valt of staat deze creatie niet bij, gelukkig. We kunnen eigenlijk concluderen dat, ondanks het feit dat Buurschap Leenderweg zich een beetje heeft overeten aan de hoeveelheid informatie die ze hebben willen communiceren, (less is more was hier van toepassing geweest), deze wagen enorm heeft weten te boeien in de parade, waarbij voornamelijk de swingende dynamiek een magische aantrekkingskracht heeft op de toeschouwers.
7. Graafschap
Tussen kunst & Kitchen
348 punten
Grappig, bij het voorbij rijden van de wagen van Buurtschap Graafschap zag je veel mensen de Smartphone in de aanslag houden. Met de QR-scanner van je smartphone kon je eenvoudig de code ontcijferen. Op eenvoudige wijze was je opeens digitaal verbonden met het chique interieur en met de menuklaart van restaurant De Zwaan in Etten Leur. En het werkte ook nog. Mooie vondst, goed bedacht! De titel, ‘Tussen kunst en kitchen’, is erg creatief gevonden. Ook in het restaurant zit je letterlijk tussen kunst en keuken te eten. De wagen is fraai ontworpen door Mark Pijnenburg. De ruimte tussen de objecten en het draaien van de panelen zorgen voor een evenwichtig en transparant beeld. De strakke vormgeving wordt consequent doorgevoerd. De link naar een schilderijententoonstelling is natuurlijk snel gelegd. Een logische gedachte als je weet dat aan de muur van het restaurant in Etten Leur onder andere een echte Appel en een echte Brood (hoe passend in dit thema) te bewonderen zijn. De argeloze kijker zal deze verbinding overigens niet snel leggen. Gelukkig geeft het programmaboekje de nodige informatie over de gedachte achter de 14 schilderijlijsten op de wagen. Ook al zijn de imposante panelen mooi ontworpen en fraai in kleur vorm gegeven, in afbeelding was er meer uit het thema te halen geweest. Als plaatje boeit de wagen te weinig wanneer je er lang naar kijkt. Dat valt overigens vooral op als de parade stil valt en dat gebeurde in deze editie helaas nogal eens. Je hebt dan de gelegenheid om langdurig en gedetailleerd naar de wagen te kijken. Behalve de grote panelen met de QR-afbeeldingen en de goed gebouwde en geprikte trappen valt er weinig te zien wat je fantasie prikkelt. Aan QR-codes zelf valt als kijker weinig plezier te beleven. Met streepjes en puntjes ben je snel klaar. Afwisseling zit dan ook vooral in de variatie aan vormen waarmee de panelen worden weergegeven. Maar daarmee blijft de wagen uiteindelijk wat statisch. Ook de inzet van figuratie en het gebruik van de muziek zorgen niet voor voldoende compensatie in dit kijkplezier.
8. Oud Dommelen
Asparagus Summum
393 punten
Buurtschap Oud Dommelen heeft patent op humor als het gaat om het ontwerpen van corsowagens. Met asperges als hoofdgerecht valt het nog niet eens mee om je je als ontwerper uit te leven. Toch hebben Robert Claassen en Henk Kamperman er iets moois van weten te maken. De wagen heeft, hoe kan het anders, asperges als basis. Maar vervolgens laat de wagen zich het beste omschrijven als een verzameling van elementen die allemaal ergens iets te maken hebben met dit gerecht. De benadering van deze losse elementen zijn grappig. De humor zit verscholen in vileine details. Het begint al met de titel ; Asparagus Summum’. Het summum is te vertalen als hoogtepunt. Hieruit spreekt de waardering voor de smaak van het gerecht. Tegelijkertijd wordt er met hoogtepunt natuurlijk geknipoogd naar de betekenis in de erotiek. Lekker over de top dus. Zo zijn de asperges afgebeeld als omhoog gerichte, fallische, pilaren met de suggestie dat ze wiegen in de wind. De vormen zijn slank en elegant. De kroontjes van de asperges zijn puntgaaf. Zelfs de vezels in de asperges zijn goed zichtbaar gemaakt. Het kleurgebruik is knap getroffen. Kleurgebruik is in zekere zin sober gehouden. De goudgele kleur van de asperges hebben de overhand. De engelen op de wagen zitten er met meerdere functies. De meest opvallende is natuurlijk de plassende engel achterop de wagen die aan geeft dat er ‘een engeltje over zijn tong piest’. Dat hij zijn neus dichtknijpt is begrijpelijk als je bedenkt wat asperges doen met de lucht van urine. Beetje stripfiguurachtig, mooi vormgegeven. De liefde voor de asperge gaat ver. Cupido, een mollige engel die zich blijkbaar iets te vaak te buiten gaat aan het witte goud, schiet de pijl. De muziek, redelijk stevig bewerkt door Will Theus en Jan Dijkstra, sublimeert de liefde voor de groente in het overbekende ‘Je t’aime’. Deze Franse klassieker wordt verrassend vertolkt door een live-zingend ‘aspergekoor’. De figuratie had strakker geregisseerd mogen zijn. Wat ontbreekt is eenheid in choreografie en overtuiging in de rollen. De zang is niet altijd even zuiver. Toch is Asparagus Summum alles bij elkaar een smaakvol ontworpen en goed uitgevoerde wagen.
9. Reisvenne Oranje Fotografieprijs
Reis naar de sterren
359 punten
Je moet vooraf goed de beschrijving lezen om te begrijpen wat zich afspeelt op de wagen van ontwerper Gustaaf Geldens. Opstijgende rookpluimen? Rondhollende ruimtemannetjes? Paul van Bunt, eigenaar en kok van restaurant de Leuf in Ubachsberg, experimenteert met kooktechnieken en heeft een kruiden- en specerijenlaboratorium. Zelfs een gebakken eitje wordt onder zijn handen een culinair kunstwerkje. Zijn manier van koken is vertaald in een wagen waarin keukengerei en ingrediënten rondzweven in de open ruimte. Het programmaboekje laat weten dat het ruimtewezen achterop de wagen op zoek is naar de derde ster voor het restaurant. De afzonderlijke objecten zijn mooi ontworpen en gegoten in fraaie kleurschakeringen. Direct in het oog springend is de half geschilde appel die ook nog eens ronddraait, creatieve vondst. Ook de keukenmixer kan je als kijker niet ontgaan. Goed getroffen! Het is een prachtig beeld dat aan je voorbij trekt. Bijna cartoonesk. Er valt veel te beleven. De figuranten blijven, ook na twee rondes, goed in hun rol. Wanneer je de dikte van de pakken en de temperatuur van de dag in aanmerking neemt is dat een hele prestatie. De muziek is passend gekozen. Wat je hoort zijn soundwaves; synthesizer-achtige geluidsgolven. Knap is dat de muziek live gespeeld wordt op de wagen. Het ondersteunt het gevoel van space en ruimtevaart. Samen vormen beeld en geluid een mooie eenheid. Het geluid komt ook nog eens goed klinkend van de wagen: niet hard in volume maar wel met veel overtuiging. Technisch erg goed uitgevoerd. Een kritisch puntje zou kunnen zijn dat je als kijker het idee krijgt dat er in korte tijd over van alles heel veel verteld moet worden. De samenhang van alles wat de wagen laat zien is niet altijd helder. Dat maakt het verhaal wat diffuus. Er gebeurt visueel zoveel dat je de kern van het verhaal dat op de wagen verteld wordt enigszins dreigt kwijt te raken.
10. Kerkakkers De branding Paradeprijs - Grootste stijger
462 punten
Het eerste opvallende kenmerk tijdens de statische beoordeling van de wagen van buurtschap Kerkakkers was het indrukwekkende vooraanzicht. Grote golven, zodanig vormgegeven en uitgevoerd dat het zeer overtuigend als een branding overkwam. Daarbij viel tevens het hele mooie prikwerk op: de bloemen waren in diverse kleuren in een streepmotief geprikt waardoor extra kracht, richting en beweging van de golven versterkt werd. De zijkanten met hun grote borden zorgden voor een mooi rustig contrast met de voorzijde. Daarbij vormden de uiterst knap geprikte donkere bloemen een strak en realistisch logo van Ciel Bleu op de borden waardoor het grote ronde vlak nét subtiel genoeg gebroken werd. Het uitbeelden van de bovenste verdieping van het Okura waarin het restaurant gevestigd is kwam weer mooi boven de twee grote borden uit. Statisch dus al een echte blikvanger. Goed in verhouding en met de juiste elementen vormde deze wagen een perfecte interpretatie van het corso-thema van dit jaar. Tijdens de parade kwam er een waar kippenvel gevoel naar boven toen ook het hele etagedak naar boven kwam. Wat een leuke en spontane toevoeging aan het geheel! Ongeforceerd klonken de potten en pannen als een waar percussiestuk. De eerste reactie die opkwam op het moment dat de wagen voorbij kwam was: dit is top-entertainment. Kortom: het hele concept - het ontwerp, de uitvoering en de animatie – was helemaal af!
11. Hazestraat
Blaauws groen
429 punten
Het basisconcept betrof, zoals we van de Hazestraat gewend zijn, één groot basisgeheel. Alleen was er dit jaar een extra dimensie hieraan toegevoegd door middels twee diagonaal opgestelde vlakken twee gehelen weer te geven. Zeer knap ontworpen, alleen kwamen de twee “gehelen” bij het voor- en achteraanzicht niet sterk genoeg naar voren. De wagen moest het, statisch bekeken, echt van de zij-aanzichten hebben. Wat verder direct opviel was het gedurfde kleurgebruik: als basis waren maar twee kleuren bloemen gebruikt. Dit gaf maakte het tot een mooi totaalbeeld zonder overbodige kleuren en vormen. Ook het gebruik van alternatieve materialen gaf een goede toevoeging aan het geheel. Met name de mooi opgemaakte borden zorgden voor een subtiel contrast met de tweekleurig geprikte wagen. De detaillering van het prikwerk had, de Hazenstraat kennende, naar onze mening nét een tandje strakker gemogen. De figuratie en de animatie waren tijdens de parade een grote toevoeging aan het ontwerp. Zeker de heel overtuigend acterende orgelman die naast zijn knappe aankleding en schmink erg overtuigend zijn rol vervulde en de indruk wekte de hele wagen in zijn eentje voort te trekken. De muziekkeuze lag natuurlijk voor de hand. Amsterdam + draaiorgel = Tulpen uit Amsterdam. Logisch, maar toch had hier op muzikaal gebied iets meer creatiefs mee gedaan kunnen worden in plaats van het gebruikelijke herkenbare nummertje.
12. Dommelkant
Le tour des gouts
412 punten
Vorig jaar verraste deze veelbelovende ontwerpster ons al met een zeer gedurfd ontwerp. Ook dit jaar stond daar op het plein weer een wagen waarvan men duidelijk kon zeggen: totaal anders dan de rest. Deze dame durft het als geen ander aan om zover tot in de abstractie te gaan. Als er een prijs zou zijn voor de het meest vooruitstrevende ontwerp, dan had zij die dit jaar zeker gewonnen. Statisch was de wagen al een genot om naar te kijken. Mooi open en vanuit iedere hoek mooi om naar te kijken. De vertaalslag van de kookkunsten van Lucas Rive naar deze wagen is perfect! Het enige storende aan het statische geheel waren de te veel in het zichtgeplaatste ondergeschikte elementen zoals met name de luidsprekerboxen en de bestuurdersstoel. Niet makkelijk om dit soort zaken in zo’n open ontwerp weg te werken, maar toch had daar misschien iets meer aandacht aan besteed kunnen worden. Tijdens de parade kwam het abstracte ontwerp geheel tot leven. De perfect geprogrammeerde en getimede bewegingen van een aantal draaiende elementen zorgden voor een schitterend totaalbeeld en het werd daardoor precies duidelijk wat deze ontwerpster en haar buurtschap met dit bijzondere onderwerp voor ogen hadden.
13. Wilhelmina
At your servies
310 punten
Ted van Hout en buurtschap Wilhelmina hebben een bijzondere opdracht gekregen. Zoals bekend in de culinaire wereld is de kok van Da Vinci restaurant uit Maasbracht, Margo Reuten, de eerste vrouwelijke kok in NL met twee Michelin sterren. Het ontwerp heeft de spijker op zijn kop geslagen, door de passie en voorliefde van chef-kok Margo Reuten naar voren te brengen. Één van haar specialiteiten (voorliefde), de kreeft, komt duidelijk en uiterst imposant naar voren, zowel op het plein als in de optocht. Mooi gecombineerd met haar passie voor servies. De passie, het gebruik van het servies op de poten, lichaam en armen van de kreeft, de voorliefde en kleurencombinatie zijn erg mooi en leuk gecombineerd in de uitvoering van het ontwerp. Het was een mooi vormgegeven en opvallend ontwerp, dat gelijk de aandacht trok van het publiek. Maar toch, ondanks de opvallend kreeft, was het jammer dat subtiele details niet optimaal uitgevoerd zijn. De armen van de kreeft waren niet in verhouding tot het lichaam van de kreeft, zoals in de schets gepresenteerd. De boodschap van het gebroken servies, in monotone kleurstelling op de bodem van de wagen, geeft geen duidelijk verhaal. Misschien gaf dit een dynamischer effect als het servies niet gebroken was en getoond was in meer vrolijkere kleuren. Verder zou de wagen meer aandacht trekken bij het publiek als er beweging in zat, bijvoorbeeld in de armen van kreeft. Dit geeft meer entertainment. De kreeft was nu eigenlijk te statisch. Er had meer uitgehaald kunnen worden met gebruik van iets meer entertainment en gebruik van vrolijke kleuren Kortom, het is een vrij ontwerp, waarbij de passie en voorliefde van de chef-kok prima zijn gecombineerd in mooi verhaal. Ted van Hout en buurtschap Wilhemina heeft overduidelijk laten zien dat ook een simpel ontwerp een heel mooi verhaal over Margo Reuten en haar Da Vinci kan weergeven.
14. Stadsebergen Pleinprijs
Smakelijk (Ver)weven
458 punten
Eric Faassen heeft volgens de jury één van het beste en origineelste ontwerpen laten zien. In de titel komt de achtergrond/geschiedenis van het gebouw en het gebruik van het gebouw in het heden, als restaurant, mooi tot uitdrukking. De titel ‘smakelijk (ver)weven’ is leuk en slim bedacht! Het is een imposant ontwerp, in een mooie komische en dynamisch uitvoering. Het uitgangspunt van de buurtschap Stadsebergen en de verhalen naar het publiek zijn duidelijk naar voren gebracht. Sterrenrestaurant, naast het oude gebouw de weverij, zijn subtiel gepresenteerd in de vorm van: “koks in de klossen” met zijn kookactiviteit. Vis, (wild) vlees en groente in de vrije kleurschakeling en het gebruik van de muziek zijn goed aangepast in het geheel van het verhaal. Op het eerste gezicht kunnen mensen een rommelige indruk krijgen van de wagen, omdat er heel veel activiteit te zien is. Maar dit kan niet anders! Eric Faassen en zijn buurtschap brachten een magisch en nieuwsgierig verhaal in het bloemencorso. Het publiek wordt geprikkeld toe te blijven kijken om hun vragen beantwoord te krijgen. De kleurrijke setting van de bloemen is zeer goed gekozen en de bloemen worden mooi geïntegreerd in het juiste materiaal van het gekozen object. Het was spectaculair entertainment dat werd opgediend. Ondanks een rommelige indruk, was het ……. een prachtig ontwerp, zeer creatief gepresenteerd met passende muziek. Het is een mooi ontwerp in/met een heel moeilijke constructie. Het geheel is een kloppend, compleet verhaal over Cordial en Joost Verhoeven, en de uitvoering was zoals beschreven in het concept. Terecht is dit ontwerp beloond met de pleinprijs en met de tweede prijs in het algemeen.
Kinderjuryrapport 2011 Net als andere jaren hebben de kinderen in eerste instantie op het opstelterrein de wagen bekeken. Hierbij geven de kinderen twee punten, één voor de kleuren, één voor de vormen. Hierna geven de kinderen nog eenmaal punten tijdens het voorbij trekken van de wagens, deze tellen zwaarder mee. Winnaar: Pure Passie Dommeldal Opstelterrein: (alle opmerkingen komen letterlijk uit de juryboekjes van de kinderen!) - veel kleuren, heel creatief! - de eend is heel creatief met de motor - veel kleur en dat maakt het mooi - veel variatie en mooi idee - mooie kleuren en veel inspiratie - erg cool gemaakt - dat dieren motor kunnen rijden, briljant! - letterlijk; pure passie! - door de kleuren snap je het beter - super mooi! De eend vind ik het allermooiste Tijdens het trekken: - super mooi! - de muziek past erbij - hij is nog mooier als hij rijdt - ik word er vrolijk van, met de eend - leuk idee - deze gaat niet alleen over eten maar ook over de hobby van de chef, heel creatief! - de muziek past goed, maar natuur en motors gaat niet samen, dus niet goed uitgebeeld. De kinderen waren erg onder de indruk van de wagen, vooral het gebruik van de bladeren bij de kop van de eend. Een van de juryleden zei “Ik houd niet zo van wagens met blaadjes, want het is bloemencorso, maar hier maak ik een uitzondering voor”. Totaal aantal punten: 380
punten gestegen
totaal aantal punten
punten dahlia parade
totaalbeeld Markt
kleurgebruik
detaillering
originaliteit
wagennr
PLAATS 2012 buurtschap
wagen titel
1
Kerkakkers
De Branding
10
90
66
65
44
197
462
83
2
Stadsebergen
Smakelijk (Ver)weven
14
93
63
67
44
191
458
24
3
Borkel en Schaft
Sergiology
2
90
65
62
43
177
437
37
4
Dommeldal
Pure Passie
4
96
65
61
44
166
432
34
5
Hazestraat
Blaauws groen
11
85
66
61
41
176
429
-32
6
Leenderweg
Seizoenen van tijd
6
80
54
57
37
187
415
1
7
Dommelkant
Le tour des goȗts
12
81
56
60
38
177
412
-12
8
Crescendo
KookKunst
3
86
62
62
41
153
404
-13
9
Oruva
Dutch Kaiseki
5
85
59
65
41
147
397
54
10
Oud Dommelen
Asparagus Summum
8
79
56
59
40
159
393
-67
11
Kompas
Noblesse Oblige - Adel verplicht
1
79
52
57
37
138
363
14
12
Reisvenne Oranje
Reis naar de sterren
9
78
53
56
35
137
359
-31
13
Graafschap
Tussen Kunst & Kitchen
7
81
53
53
35
126
348
-27
14
Wilhelmina
At your servies
13
79
48
46
33
104
310
-81
wagen titel
1
Kerkakkers
De Branding
10
462
2
Stadsebergen
Smakelijk (Ver)weven
14
458
3
Borkel en Schaft
Sergiology
2
437
4
Dommeldal
Pure Passie
4
432
5
Hazestraat
Blaauws groen
11
429
6
Leenderweg
Seizoenen van tijd
6
415
7
Dommelkant
Le tour des goȗts
12
412
8
Crescendo
KookKunst
3
404
9
Oruva
Dutch Kaiseki
5
397
10
Oud Dommelen
Asparagus Summum
8
393
11
Kompas
Noblesse Oblige - Adel verplicht
1
363
12
Reisvenne Oranje
Reis naar de sterren
9
359
13
Graafschap
Tussen Kunst & Kitchen
7
348
14
Wilhelmina
At your servies
13
310
PARADE PRIJS
fotogeniek prijs
kinderjury prijs
grootste stijger
paradeprijs
pleinprijs
totaal aantal punten
wagennr
PLAATS 2012 buurtschap
GROOTSTE STIJGER
PLEIN PRIJS
kinderjury prijs
fotogeniek prijs