I love you
bloemen verwelken schepen vergaan maar de liefde blijft altijd bestaan
Beste lezer,
Deze BajesHumanist gaat over liefde. Over rozengeur, maneschijn en eeuwige trouw, kortom de liefde die we graag willen. Maar ook over verlies en pijn, de liefde die we vaak meemaken. Als we het over liefde hebben dan moeten deze twee kanten van de medaille aan bod komen. Ze horen bij elkaar zoals zwart en wit. Als we spreken over liefde, dan gaat het als snel over de liefde tussen man en vrouw! Of aan de liefde voor je kind of je ouders. Maar liefde is meer. Je kunt van je werk houden. Van muziek of een goed gedicht. Van een dierbare herinnering of een prachtige zonsondergang. Maar ook van de stad waar je woont en de mensen die je dagelijks tegenkomt. Je kunt aan al deze dingen trouwens ook goed de pest hebben, maar daar gaat deze Bajeshumanist nu niet over. Liefde is mooier. Iedereen heeft zo zijn ideeën over wat liefde is, en daarin zien we grote verschillen. Je hebt mensen die zichzelf uit liefde volledig wegcijferen. Voor hen staat het geluk van de geliefde voorop. Maar je hebt ook mensen die de mond vol hebben van liefde, maar ondertussen alleen met zichzelf bezig zijn. Mensen die de ander eigenlijk alleen gebruiken om hun eigen verlangens of ambities te verwezenlijken. In deze BajesHumanist willen we wat grasduinen in het weidse landschap van de liefde. We hebben mooie foto’s, poëzie en verhalen. Je vindt ook al dan niet wijze gedachten om te overdenken en natuurlijk liefde die we zien in het leven van alledag. Want er is meer liefde dan we vaak denken, maar wat voor bijna alles geldt, geldt zeker ook voor de liefde: je moet het ook willen zien. Ik wens je een liefdevol moment met deze BajesHumanist!
Binne
npla
Zoet ats PI
erme
er
Hans Scheper Hoofd Humanistische Geestelijke Verzorging
...ware liefde
Verleid me, verstik me, pak m’n vrijheid af. Bemin me, beperk me, ga je gang, ik ben laf. Je wil samensmelten, - een onnozel idee Maar ik ben romantisch, ik ga d’r in mee… Kneed me en knecht me, wees lief en gemeen. Gun me de plek van het blok aan je been. Als jij mijn vrouw bent, ben ik je man. Dan vechten we samen, voor dat wat niet kan. We doen nóg meer water bij onze wijn, totdat er alléén nog maar water zal zijn. Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed, zo leven we samen, de dood tegemoet. Weg met de eenzaamheid, leve de sleur, jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur. De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin, de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.
De Griekse filosoof Plato vertelde het volgende verhaal. Heel vroeger waren de mensen kogelrond en hadden ze vier armen en vier benen. Ze waren slim, sterk en werden steeds machtiger. Zo machtig dat de goden bang voor ze werden en besloten om ze doormidden te hakken. Zo gezegd, zo gedaan. De Goden hakten de kogelronde mensen doormidden en sindsdien zijn al deze halve mensen op zoek naar de helft die bij hen past. De ware liefde is volgens Plato de man of vrouw waardoor je weer een geheel wordt. Hier komt dus het idee van de ware liefde vandaan. Voor ieder mens is er maar één ware liefde en het is de kunst om die te vinden. Als je nog alleen bent, komt dat doordat je de ware nog niet hebt gevonden. Je hebt de ander nodig om weer een geheel te worden.
Bajeswijsheid: Liefde is rijk trouwen
en toch hopen dat ze blijft leven.
Je krijgt toch buikpijn van zo’n gedachte. Bestaat er wel zoiets als deze ware liefde? Of zijn er veel meer liefdes mogelijk en kun je met meer mensen gelukkig worden? Ware liefde: wat een gezoek terwijl er zoveel leuke en mooie mannen en vrouwen om je heen zijn. Maak toch een keuze en ga met iemand in zee en maak er iets moois van.
Steeds dezelfde fouten, steeds dezelfde pijn. Bijna net zo gruwelijk, als helemaal alleen te zijn. Misschien is het deze keer anders, misschien is het deze keer waar. Is alle wijsheid van de wereld maar een fout, ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar. Het spel is weer begonnen, ik zit er midden in. Verslaafd als een verslaafde, verzetten heeft geen zin. Ik kan alleen verliezen, mijn hart en mijn verstand. De liefde laat pas los, als ze is opgebrand. Dan ben je weer jezelf, alleen en onbemind. Maar volwassen en verstandig, totdat het weer begint. Hans Teeuwen uit Industry of Love
Over relaties als je vastzit
Binnen
Dave, 30
Ik kom niet van hier. Mijn familie woont ver weg. Ik schrijf veel met ze. Ik schrijf dat ik van ze hou. Mijn vrouw stuurt me foto’s van ons samen. En mijn kinderen sturen tekeningen op. Ze houden ook van mij. Veel meer kunnen we niet tegen elkaar zeggen. Ik beleef niks, binnen. Elke dag is hetzelfde. Soms bel ik naar huis. Niet vaak, want dat is gewoon te duur. Als ik bel, merk ik dat ik stukken van hun leven heb gemist. Mijn oudste dochter heeft ineens een vriendje. Dat wist ik nog niet. Mijn zoon is van een klimrek gevallen. Hij is in het ziekenhuis geweest. Er bleek niet veel aan de hand. Nu is hij weer thuis. Ik wist er niets van. Ze wilden me niet ongerust maken.
Buiten Ik ben er niet bij, ik kan niets voor ze doen. Dat is pijnlijk. Ik verlang ernaar om weer bij mijn gezin te zijn. Omdat ik geen bezoek kreeg, heb ik bezoek aangevraagd van een vrijwilliger. Een oudere vrouw kwam. Ze was erg aardig. Ze had veel gereisd en was ook in mijn land geweest. Ik keek uit naar onze gesprekken. Toch ben ik er mee gestopt. De gevangenis is een soort apenrots. Daarbinnen gelden bepaalde codes. Daar kun je niet zomaar van afwijken. Iedereen bleef vragen wie die vrouw was. Of het mijn vriendin was. Daar had ik op een gegeven moment genoeg van. Nu zit ik weer op cel tijdens de bezoekuren en wacht.
Gertrude, 67
Vroeger werkte ik als verpleegster in een ziekenhuis. Daar maak je van alles mee. Een ziekte of een ongeluk grijpt diep in. Ouders maken zich zorgen over hun zieke kinderen. Vrouwen zijn bezorgd over hun zieke man. Mannen over hun zieke vrouw. Ik vind het leuk om voor anderen te zorgen. Ook vind ik de verhalen die mensen vertellen mooi. Zoveel verschillende mensen. De levens die ze leiden. Na mijn pensioen kreeg ik tijd om vrijwilligerswerk te gaan doen. Ik ben toen bezoekvrijwilliger geworden bij Humanitas. Mensen die in de gevangenis zitten en zelf geen (of weinig) bezoek ontvangen kunnen een vrijwilliger vragen om op bezoek te komen.
Ik vind het belangrijk dat mensen, ook als ze in de gevangenis zitten, nog contact kunnen hebben met anderen. Soms zijn die er niet of zijn ze ver weg. Dan kom ik. Ik ga dan met het andere bezoek mee naar binnen. Het blijft raar, om door het poortje te moeten. Ik moet altijd mijn schoenen uitdoen. We worden in een kamertje opgesloten tot het tijd is om naar de bezoekzaal te gaan. Er is altijd genoeg om over te praten. Vaak gaan de gesprekken over het leven buiten. Of over andere landen. Ik heb veel gereisd. Dat komt wel vaak ter sprake. Het uur is altijd zo om. Ik hoop altijd dat de ander teruggaat naar zijn cel met het idee dat hij niet helemaal is vergeten. We zijn allemaal mensen, zo is het nu eenmaal. Soms loopt zo’n bezoekcontact heel lang, maanden aan een stuk. Soms niet. Als een gedetineerde aangeeft, niet meer te willen, dan stopt het. De laatste keer dat ik iemand opzocht is het contact ineens opgehouden. Ik weet niet waarom. Zelf vond ik de gesprekken wel prettig verlopen. Maar als die ander wil stoppen, dan is dat zo. Mensen hebben altijd wel een reden om te doen wat ze doen. Inmiddels heb ik weer een nieuwe aanvraag binnen. Volgende week begin ik weer met bezoeken.
Bajeswijsheid: De eerste plicht
van liefde is luisteren.
Over relaties als je vastzit
Mensen in de vreemdelingenbewaring
Love goes everywhere National laws may prevent the free traffic of human beings but Love goes everywhere. Even when boys and girls, men and women or men and men, cannot meet, there is love and falling in love. ‘Otherwise we would not be there, would we?’ says Mahmoud. Ahmed tells us how in Libya when walking together with a girl on the beach you might get arrested by the police which will inform the parents. This may cause huge problems for both boy and girl. When you have bad luck you might even end up in jail. Habibi cannot imagine to meet a girl in public back in Afghanistan. In some countries friendship with people of the opposite sex is virtually unknown. Marriage is the only way to be together with your friend. And not always this friend is your own choice. Hussein tells how much difference there is between the countryside and the capital of Cairo. In Cairo you can have a friend and meet her in private, in a restaurant or in a park but on the countryside this is impossible. There, relationships are hidden. They only exist in secret. ‘We can become the victim of a smile, this will never stop whatever the rules may be.’
In Afghanistan if you want to marry you’ll tell your mother or the mother will decide that it is time for you to marry. The family will choose your wife. Maybe you can see her a few times before you get married but than you will always be together. Nowadays in countries like Iran, Syria, Irak and in Egypt the marriages are not arranged anymore and there is more possibility of free choice. ‘You have to know her and you have to be really willing to take care of each other. How can you marry otherwise?’ Osman asks himself. Free choice however is not a remedy against the difficulties in marriage, as we all know. We don’t only love other people; we also love our country. Sometimes people decide to leave their country. Ahmed:‘I love my country very much but I’m against the system and the regime. But you cannot forget your country. Never. If you don’t have a past, you don’t have a future. We can never cut our roots, we all love our country. I’m ashamed of my country but I will always love it.’ All men nod.
‘Niets van waarde is vanzelfsprekend’ Waar schrijf je over?
e van Belk
om
Ik schrijf over wat belangrijk is in het leven van mensen. Over wat echt waardevol is.
Is dat nodig?
Foto: Joyc
Ik denk dat mensen vandaag de dag opgroeien met de boodschap dat zij niet belangrijk zijn. Je leert om jezelf aan te passen, te verdoven of voor de gek te houden. Je leert niet om werkelijk te luisteren naar jezelf of naar anderen.
Wat gebeurt er als je naar jezelf luistert? Iedereen weet wat kwaliteit heeft. Wat waarde heeft. Mensen weten wat rechtvaardig is. Of wat echte vriendschap is. Dat voel je gewoon. Toch stoppen wij vaak meer energie in andere dingen. Dingen die we eigenlijk niet echt willen, of maar half. Dingen waar we niet om geven. Dingen die weinig moeite kosten. Dingen die veel geld opleveren maar waarvan we in ons hart weten dat ze niet werkelijk waardevol zijn. Ons wordt geleerd dat het belangrijkste in het leven vanzelf wel goed zal gaan. Ik vertel mensen dat dat niet zo is. Dat het erbij hoort om moeite te doen, tijd en aandacht en energie te steken in dat wat belangrijk is. Waardevolle zaken zoals een vriendschap of een liefdesrelatie kosten moeite en zorg. Als je naar jezelf luistert, weet je beter wat voor jou echt van waarde is, en waar je je best voor zou kunnen doen.
Vind je liefde belangrijk? Liefde is het belangrijkste wat er is. Omdat het leven geeft. Het maakt je wakker. Dat kan de liefde zijn voor een mens, voor een dier, voor een kind, of de liefde voor zoiets als rechtvaardigheid of schoonheid. Liefde maakt je mens.
Rob Rie men schrijve
r en cult uurf
ilosoof
Wat zou je tegen de lezers willen zeggen? De roeping van de mens is om mens te zijn. Dat is iets heel bijzonders. Je leven is waardevol. Laat je nooit wijsmaken dat dat niet zo is!
APRIL
MEI
JUNI
JULI
AUGUSTUS
SEPTEMBER
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Broers- en zussendag 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Witte donderdag 22 Goede Vrijdag, Dag van de Aarde 23 Stille Zaterdag 24 Eerste Paasdag 25 Tweede Paasdag 26 27 28 29 30 Koninginnedag
1 2 3 4 Dodenherdenking 5 Bevrijdingsdag 6 7 8 Moederdag 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
1 2 Hemelvaart 3 4 Opa en Omadag 5 6 7 8 9 10 11 12 Eerste Pinksterdag 13 Tweede Pinksterdag 14 15 16 17 18 19 Vaderdag 20 21 Wereldhumanismedag 22 23 24 25 26 27 28 29 30
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
1 Ramadan 2 Ramadan 3 Ramadan 4 Ramadan 5 Ramadan 6 Ramadan 7 Ramadan 8 Ramadan 9 Ramadan 10 Ramadan 11 Ramadan 12 Ramadan 13 Ramadan 14 Ramadan 15 Ramadan 16 Ramadan 17 Ramadan 18 Ramadan 19 Ramadan 20 Ramadan 21 Ramadan 22 Ramadan 23 Ramadan 24 Ramadan 25 Ramadan 26 Ramadan 27 Ramadan 28 Ramadan 29 Ramadan 30 31
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Internationale Dag van de Vrede 22 23 24 25 26 27 28 29 30
OKTOBER
NOVEMBER
DECEMBER
1 2 3 4 Dierendag 5 6 7 8 9 Id-al-Fitr (Suikerfeest) 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Offerfeest (Eid Al-Adha), Sint Maarten 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
1 2 3 4 5 Muharram (Islamitisch nieuwjaar), Sinterklaas 6 7 8 9 10 Dag van de Mensenrechten 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 Eerste Kerstdag 26 Tweede Kerstdag 27 28 29 30 31 Oudjaarsdag
Dikke Dennis, bekend uit de media zingt bij Peter Pan Speedrock en heeft zijn eigen tattooshop in Amsterdam. Over zijn leven is een boek verschenen: ‘Ik heb nergens spijt van’ door Mark Verver. De Bajeshumanist interviewt hem. Met geld kan je alles doen, maar ik ga er niet voor. Het maakt het leven makkelijker, maar je wordt er niet échter van. Als ik ergens voor ga, ga ik ervoor. Dat had ik vroeger ook al. Als jongen was ik veel bezig met skaten en zwemmen. Later werd ik verliefd, trouwde, we kregen een zoon. Ik werkte toen als taxichauffeur. We hadden het goed. Mijn hart brak toen mijn vrouw bij me wegging. Dat heeft me bijna kapot gemaakt. Toen dacht ik: dit zal me niet meer overkomen. Dat was het begin van weer een ander leven.
Heb je wel eens gezeten? Ik heb een wilde tijd gehad, dingen gedaan. Mijn ergste ervaring was dat ik ooit ben opgepakt voor de moord op Kerwin Duijnmeijer. Kerwin was een Surinaamse jongen die op een avond werd neergestoken in Amsterdam. Ik had er niks mee te maken, maar ze hielden me vast op het politiebureau. Daar zit je dan. Je kan helemaal niks, niemand gelooft je. Na een paar dagen werd de dader gepakt en kon ik naar huis. Nu ben ik blij met mijn vrijheid. Ik kan mijn eigen dagen indelen. Ik hou van de shop, de optredens. Ik hoef niet achterom te kijken. Ik heb goede vrienden. Als er iets is, is er altijd wel iemand die me helpt. Ik leef nu, bekijk de dingen vanuit mijn eigen standpunt. Ik ben eigen baas, en maak me ook niet meer druk over wat anderen van me denken. Het belangrijkste voor mij is dat mijn zoon trots op me is. Dat hij als ik er straks niet meer ben, zegt: die pa heeft het op zijn eigen manier goed gedaan. Ik ben ook trots op hem. Ik ben niet gelovig. Dood is voor mij dood. Het leven is niet altijd eerlijk. Mensen krijgen ellende die ze niet verdienen. Maar er zijn ook veel mooie dingen, zoals muziek of goede vrienden. Vooruit denken is belangrijk. Als je iets doet, denk aan de consequenties. Jezelf zijn, niet iemand anders willen zijn, maar jezelf, echt, oprecht & eerlijk.
nn e D e Dikk za
gena en ei nger
ttoo ar ta
is
shop
Stephane (PI Grave) begon de maquette van de kermis te maken terwijl hij op rapport zat. ‘Ik wilde iets doen om de tijd te verdrijven’, zegt hij. Wat je op de foto ziet is het werk van ongeveer enkele maanden, een half uur per dag. De maquette is gemaakt van ’waardeloos’ materiaal zoals luciferdoosjes, lege pakken melk, karton en gekleurde stukjes papier. De pakken melk zien er aan de binnenkant uit als ijzer, het glinstert.
Beste G.,
Bij het bezoek deze week heeft mijn vrouw mij verteld dat ze een ander heeft. Zomaar, ineens zei ze het, alsof de zeven jaar die we nu samen zijn niets heeft voorgesteld. Daarna stond ze meteen op, zei ze dat ze er verder niet meer over wilde praten en is ze weggegaan. Daar zit je dan. Nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik heb haar nog gebeld maar het nummer is niet meer in gebruik. Weet u het wel? G.
Voor jou is het wel een hele koude douche. Volstrekt uit het niets en zonder de mogelijkheid om er met haar nog over te praten. Maar kwam het echt helemaal uit het niets, of heb je het toch al een beetje zien aankomen? Het is van belang dat je eerlijk naar jezelf bent en onderzoekt of de relatie al niet onder spanning stond of aan het verflauwen was. Weet je ook wat het voor je vriendin betekent dat je in de bajes zit, en dat ze er dus min of meer alleen voor staat? Ik adviseer je om dit voor jezelf helder te krijgen. Je krijgt dan misschien wat begrip voor de beslissing die je vriendin heeft genomen. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat het voor jou onverklaarbaar blijft waarom zij zo van de ene dag op de andere van haar biezen pakt. Wat moet je dan doen? Uit je verhaal maak ik op dat haar beslissing vaststaat, je hebt dat dus te accepteren. Ze wil weg en ze wil je geen uitleg geven. Ik ga er vanuit dat jij ook verder wilt en niet bij de pakken neer wilt zitten. Als er verdriet bij je is, laat het er zijn. Verdriet moet bij verlies de ruimte krijgen en is belangrijk voor de verwerking. Geeft het dus de tijd en je zult zien dat er geleidelijk weer ruimte komt voor iets anders in je leven. Dat andere in je leven, daar moet je je vanzelfsprekend wel voor open stellen. Ik wens je veel sterkte en nieuwe liefde voor de toekomst! Groet, Stella
Bajeswijsheid: Mislukte liefdes…
ik zie ze liever als gelukte blauwtjes. (Loesje)
Beste Humaniste,
Als een relatie wordt verbroken is dat altijd pijnlijk. Je bent verliefd geweest en hebt samen iets willen opbouwen, maar dan blijkt het niet te gaan. Teleurstelling en verdriet zijn dan in al hun hevigheid aanwezig. Vaak is er wel verschil of je zelf de relatie beëindigt, het in overleg doet of er zoals jij ermee wordt geconfronteerd. Maar het blijft pijnlijk, alhoewel een enkeling ook een gevoel van opluchting kan hebben.
Stephane: Ik ben gek op de kermis. Als jongen van 8 jaar ging ik al mee opbouwen. Ik hou van het ruige werk. Dan kan ik mijn energie kwijt. Het geeft voldoening en ’s avonds kan ik dan lekker slapen. Ik heb 6 jaar meegereisd met een breakdance attractie, die je ook op de foto ziet. Daardoor kon ik hem hier in maquette na bouwen. Mijn eerste liefde heb ik op de kermis ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht. De relatie heeft drie jaar geduurd. We hebben nog steeds contact. Een van de leuke dingen van de kermis is dat je er meisjes kan ontmoeten! Maar ik heb ook vrienden aan de kermis overgehouden. Dat kan omdat je ieder
jaar op dezelfde plaatsen terugkomt. Door het jaar heen houden we contact via msn. Eens was ik in het Noorden van het land, in een klein dorp. Het zag er doods en saai uit. Op zondag mocht de kermis niet draaien. Om toch iets te doen te hebben, begon ik mijn caravan te poetsen. Een meneer met een hond kwam toen op me af en zei dat ik ook niet mocht poetsen op zondag. Ik stond perplex. Dat beeld van eindeloze saaiheid en verveling is me altijd bij gebleven. Dat is niks voor mij. Ik hou van actie! Iedere keer staat hier een kunstwerk gemaakt op cel. Wil jij ook je talenten tonen? Laat het ons weten en stuur je werk op naar de redactie.
Ik was 24 jaar toen ik uit de kast kwam en dacht dat het een zure appel was waar ik even doorheen moest bijten. Ik ben nu 38 en buiten de muren van de Bajes openlijk homo. Ik heb wel veel moeite met dat woord en krijg het dan ook mijn bek niet uit. Homo staat op de eerste plaats van de meest gebruikte scheldwoorden. Het irritantste is dat ik vaak nog omkijk ook omdat ze mij misschien roepen. Als ik net binnen ben, ben ik nog redelijk mezelf. Dan ben ik nog niet gewend aan dat homofobe gedoe binnen. Buiten kan je je mensen uitkiezen. Binnen niet. En dus ben je binnen geen homo. Onbewust werk je gewoon een persoonlijkheidsstoornis in de hand. De kast gaat weer dicht. Ik lieg niet, maar verzwijg wel wie ik ben. Dat vreet je weg. Maar iemand aanspreken is altijd een risico. Wat als diegene gaat flippen en je voor vieze homo gaat uitmaken? Dan zakt de vloer onder je voeten weg. Ik schrijf dit voor anderen in mijn situatie. Uit de kast komen is in de Bajes geen optie. Maar je bent niet alleen! Dat wil ik je laten weten. M. Kastverhalen
Me baby klaag niet, wanneer ik aan de foon ben Zit rustig thuis te wachten, totdat ik weer home ben Zeg dat ze van me houdt, juist omdat ik gewoon ben. Dat ik zo’n meid vindt, broertje dat is me droomwens Ze is me snoepje en ik zeg dat ik nooit drop Als ze zegt we gaan shoppen dan bedoelt ze de coffeeshop. Ze zegt al der vriendinnen, echt schatje ik kom niet onder hem Ze wil alles voor me koken, maar ben al blij met een onderhemd En als ik verga vindt ze dat niet erg toch Ze zegt dat ze me talent en hoopt dat ik t ver schop En als ik bij der ben dan voel ik alleen door me Ze draagt Victoria maar heeft geen secrets voor me Boeba
Je kan altijd op me vallen als je geen optie hebt maak je ogen open net als bij de opticiën niet te vergeten dat ik een optie ben en ik zal je nooit meer vergeten you love me damn in het verleden waren tegenslagen, ik voel je pijn maar zit met meer vragen hoe zit ’t met je ex hoe zit ’t met die sms ze wordt gek als ik chat, maar zodra ik vertrek springt ze op de msn, ze check me okkie, sorry dat is verleden tijd onze relatie neemt geen stand omdat er haters zijn nou ik breek ze men Opa van de Bijlmer
Bajeswijsheid: Liefde is hem in een
restaurant jouw tanden lenen als hij de zijne weer vergeten is.
Ik las in 2009 een artikel waarin werd gezegd dat naar schatting 1 op de 10 mensen rondloopt met homosexuele gevoelens. Dat houdt dus in dat er van de 360 gedetineerden in Haarlem er dus 36 homo zijn. Ik vond dat echt bizar. Ik heb in totaal tien jaar vastgezeten en ik heb er nog maar drie gezien. En die konden er niet onderuit omdat ze er zo verwijfd bijliepen.
Johan Lugters deed mee aan een projekt van SWAT 4 all. Hij behaalde zijn diploma en is nu eigenaar van een autopoetsbedrijf. Johan vertelt: Vroeger liet ik me niks zeggen. Ik raakte vaak verzeild in ruzies bij het stappen. Als je eenmaal de naam hebt, wordt je vaak opgepakt, ook als je er niks mee te maken hebt. Dat is nou minder. Ik weet niet waarom. Ik ben er over heen gegroeid, denk ik. Ik ben altijd gek geweest op auto’s. Vroeger zat ik al op de achterbank de automerken op te noemen van alles wat voorbij kwam. Je zit vast en wilt weer naar buiten. Vrij zijn lijkt het meest belangrijk. Maar als je buiten bent, valt het vaak tegen. Hoe moet je nu je weg weer vinden? Als het goed is heeft de MMD al wat voor je gedaan. Er is contact met de gemeente waar je woont. Zij dragen zorg voor een uitkering, huisvesting en andere zorg. Dit is de basis om je leven weer op de rit te krijgen. Maar het zal niet gemakkelijk zijn. Soms gaat het erg langzaam. Of moet je met veel mensen praten om iets gedaan te krijgen. Of krijg je nee als het ja moet zijn. Hoe ga je hier het beste mee om? Je moet in ieder geval een doorzetter zijn. Je wil ook graag aan het werk of een eigen onderneming beginnen.
Wij van de Stichting Werken Aan de Toekomst 4 ALL (SWAT 4 ALL) willen hulp bieden. Dat doen we in samenwerking met gemeenten of het UWV. Groepen met ex-gedetineerden trekken samen op om weer hun weg te vinden. Deze groepen worden geleid door een humanist. Ook als je meer behoefte hebt aan individuele begeleiding door een humanist kun je een beroep doen op ondersteuning van SWAT 4 ALL.
Meer weten? Neem dan contact op met SWAT 4 ALL: Jan van der Does (06 - 23 69 72 83, alleen maandag en woensdag, postbus 5094, 1380 GB Weesp) of vul onderstaand formulier in en lever het in bij de humanist.
Naam:
Geboortedatum:
Voeg een motivatiebrief
Penitentiaire Inrichting:
Afdeling:
toe, waarin je duidelijk
Verwachte datum van vrijlating:
Gemeente van inschrijving ná detentie:
Telefoonnummer buiten: Belangstelling voor: Individuele begeleiding
Begeleiding in een groep*
Begeleiding bij starten onderneming*
Begeleiding door humanist
* Kruis aan welke begeleiding je wenst. Je mag meerdere hokjes aankruizen.
maakt waarom deze vorm van begeleiding van belang is voor jezelf en de omgeving waar je na detentie in terecht komt.
Drie jaar geleden kreeg ik de kans mee te doen met een project van Swat (zie formulier achterin). Ik zat in een groep ex-gedetineerden. We kregen hulp bij het schrijven van een businessplan. Ik had toen al een tijdje het idee om een autopoetsbedrijf te beginnen. Daarmee ben ik aan de slag gegaan. Het project vond ik wel leuk. Ik kwam altijd, deed mee. Dat moet
je ook gewoon doen, vind ik. Je moet er toch inkomen. Het is wel goed om elke week bezig te zijn met je eigen plannen voor de toekomst. Nu zijn we begonnen. Mijn vriendin helpt mee. Zij doet de administratie. Mijn familie is trots op me. Ik ben trots op het bedrijf. Ik heb toch iets gemaakt van niets. In de Bajes zitten is je tijd weggooien. Als ik nooit had gezeten was ik al verder geweest. Ik heb er wel vertrouwen in. Je doet het toch zelf. Je hebt niet alles in de hand in het leven. Maar als je je best doet gaat het een stuk makkelijker. Ik geloof wel dat je op een bepaalde manier krijgt wat je verdient. Als je goed omgaat met je vrouw en je kinderen bijvoorbeeld, dan krijg je er veel voor terug. En komt er een tegenslag, dan moet je gewoon doorzetten. De aanhouder wint.
Aai
Moeder
Banden
Mooi
Bruiloft
Muziek
Creditcard
Oma
Dank
Opa
Dansen
Overspel
Dromen
Pijn
C
Eten
Ring
A
S
Familie
Roes
H
V
D
Geluk
Rouw
Hart
Rust
R
U
A
N
Helen
Strand
A
I
D
A
Hondje
Trouw
A
D W
S
E
L
Hoop
Vader
Huisdier
Vakantieliefde
T
C
A
R
D
R
L
Humor
Vriendin
Z
R
A
U
E
I
O
U
Kinderen
Warmte
R O
U
W
S
M N
E
E
S
Landschap
Wens
Liefdesverdriet
Zin
E O
M
T
D
G
R
S
T
Lust
Zoen
L K
L
T
F
O L
I
U
R
B
Z
O
E
N
K I
L
E
P
S R
E
V
O
I
E
D
H
F
U N
E
T
E
D P
IJ
N
N
E
F
S
U
P
L D
M
F
A
M I
L
I
E
E
N
A
M A
E E
R
A
D
B O
N
K
I
E
S
T
O
H
G R
E
O
A
E E
O
L
W
S
E
N
R
N E
E
N M
L S
E
I
P
T
T
N
I
N
D
S
E
E
I
V
O
M
R
M
D E
A
H
L
T N
O
E
B
A
N E
J
D
N
O H
K
I
R
N
E T
R
A
H
T E
E
D
I
K
K
C
R
E D
I
R A
N
O
P
A B
V
I
U
A
E
Z W
R
E
D
O
Als je alle woorden hebt weggestreept, hou je een zin over. Welke is dat?
Het mooiste uitzicht is voor mij een vergezicht met jou erbij
Je kunt bij ons terecht voor • Individuele gesprekken • Groepsgesprekken • Het vrije uur: een humanistische bezinningsbijeenkomst
• Folders vol nuttige informatie: Voor het eerst in detentie In beperkingen Wat je buiten moet regelen Jij en je kind tijdens detentie Relatieproblemen in detentie Informatie voor thuis
De mensen thuis kunnen kijken op www.gevangenishumanist.nl Onze folders zijn te downloaden via www.gevangenishumanist.nl / folders
Redactie Bajeshumanist Humanistische Geestelijke Verzorging, Dienst Justitiële Inrichtingen Postbus 30132, 2500 GC Den Haag Reacties kunnen ook worden ingeleverd bij de humanist.
Colofon De Bajeshumanist is een uitgave van de Humanistische Geestelijke Verzorging
Eindredacteur H. Scheper Hoofdredacteur J. Bource Redactie Anke Bolwijn Grafisch ontwerp en opmaak Tirza Teule grafisch ontwerp Met dank aan Josette Olde Kalter, Wouter Ambrosius, Annerieke Roozendaal, Boeba, Hans Teeuwen, Dave, Gertrude, Rob Riemen, Leentje de Boer, Ahmed, Mahmoud, Osman, Habibi, Dikke Dennis, G., Stephane, M. Kastverhalen, Opa van de Bijlmer, Johan Lugters, Jan van der Does, Wim Oskam.
Zelf denken, samen leven