Bijpraten. Beraber konuşalım. Verdwijnt ook de zorg achter de horizon? Nr. 64 augustus 2014

Bijpraten Beraber konuşalım Nr. 64 augustus 2014.

Verdwijnt ook de zorg achter de horizon? Informatie van, voor, door en over mensen met een psychische ziekte en belangstellenden.

Crisismeldpunt: 088-3580999 Ma t/m vrijdag 17.00–9.00 uur. Buiten kantooruren, in het weekend en tijdens feestdagen. Crisisdienst: 088-3571999 Tijdens kantooruren. Meer informatie: www. zaanspraatcafe.nl

Bijpraten nr. 64 aug. 2014 pag.

1

Inhoud Pag. 12 Snoeper Pag. 1 Inhoud

Pag. 13/14 Dyne heeft bipolaire stoornis

Pag. 2 Themamiddagen

Pag. 15 Zwemmen in de namiddag

Pag. 3 Bestuur

Pag. 15 Werk een inkomen

Pag.4 Redactie.

Pag. 16 Het trainen van mijn brein

Pag. 4 Website

Pag. 17/18 WMO loketten

Pag. 4 Stigma

Pag. 18/19 Jeugdzorg

Pag. 5/6 Het verhaal van Bob

Pag. 19 moeder en kind

Pag. 6 Met een slakkengang

Pag. 19 Dagbesteding

Pag. 7 I psy in Turks n Engels

Pag. 20 Beoordeling zorgaanvragen

Pag. 7 Even slikken

Pag. 20 Witte kerkje

Pag. 8 Ouders op afstand Pag. 9/10 Tussen hemel en aarde

Pag. 21 Tips voor zorgaanvragen en herkeuringen

Pag. 10 Bakkie Leut

Pag. 22/23 Last van stress.

Pag. 10 Later als ik groot ben.

Pag. 23 Tips voor gezonder [vrijwillig] werken.

Pag. 11 Het verhaal achter de gedichten

Pag. 24/25 SWT Zaanstad

Pag. 11 Ons kent ons.

Pag. 25 /26 Even voorstellen.

Pag. 12 OMC

Pag. 26 Recept. Na gekomen bericht gemeente Zaanstad Ervaringsdeskundigen GGZ in SWT

Wij worden financieel ondersteund door:

Meer en nieuwe gedichten, verhalen, ervaringsverhalen, recepten en columns op www.zaanspraatcafe.nl/uit “Bijpraten. Wilt U liever een papieren“Bijpraten” ontvangen, laat het ons weten op: zaanspraatcafe@ planet.nl

Bijpraten nr. 64 aug. 2014pag.

2

Themamiddagen Vanaf 16.00 uur in Café C’est la Vie, Stationsstraat 5, 1507 DA Zaandam.

Donderdag 28 augustus Eigen – muziek – gedichten - verhalen

Informatie pag. 12

De Kennismaking met wethouder J. Olthof van de gemeente Zaanstad is verplaatst van 4 september naar: Donderdag

23 oktober 2014.

Pag. 12

Donderdag 11 september Ontmoetingsmogelijkheid voor ouders die om welke reden dan ook, hun kinderen niet zelf opvoeden en contacten hebben met pleegzorgorganisaties. Zie pag. 8 en 12

Donderdag 25 september en mensen met een psychische ziekte! Wat kunnen zij voor elkaar betekenen? Pag. 12

Vrijdag 10 oktober wordt jaarlijks wereldwijd aandacht besteedt aan problemen die het gevolg zijn van het moeten leven met een psychiatrische ziekte. Info Pag. 12


3

Bestuur Door het onderstaande stuk over stigma, willen wij niet de indruk wekken dat: het op een ontspannen manier ontmoeten van lotgenoten niet meer het doel is waarnaar wij streven. Immers door deze ontmoetingen hebben vele bezoekers hun kennissen en enkelen zelfs hun vriendenkring kunnen vergroten. Wij zien het Zaans Praatcafé nog steeds als een ontmoetingsplaats waar je ongeïndiceerd kunt binnen lopen, lotgenoten, maar ook anderen, kunt ontmoeten. Ervaren dat je als mens en niet als “zieke”/ gekke wordt benaderd. Waar niet eerst met al je makken, ziekte, ervaringen, naam hulpverleners eens, enz. op tafel moet voordat je geaccepteerd wordt. Kortom een plek waar je jezelf kunt zijn en als het psychisch even tegen zit, daar mensen zijn die daar alle begrip voor hebben en je niets hoeft uit te leggen. Je zelfs mag zeggen dat je geen zin hebt om te praten. Vaak hoef je het niet te zeggen en zien ze het al als je binnenkomt. Maar dat het bestaande stigma ten aanzien van mensen met een psychische ziekte nog steeds erg groot is ervaren mensen nog dagelijks. En hebben daardoor schroom om zomaar ergens naar toe te gaan. Door hun bezoekjes aan het Zaans Praatcafé hebben velen afspraken gemaakt om samen iets te ondernemen. Hun netwerk en/of vriendenkring vergroot en vrijwilligerswerk op zich genomen. Kortom het Zaans Praatcafé wordt ervaren als een plaats waar je jezelf kan zijn, je vragen beantwoordt worden en tot rust kan komen. Misschien heeft u opgemerkt dat we in juli nogal wat aandacht gehad hebben van de schrijvende pers in Zaanstreek. De journalisten van de Zaankanter en het Noord Hollands dagblad kwamen in de zelfde week met de vraag of wij antwoord wilden geven op een bij hun binnen gekomen vraag: ”Bestaat het Zaans Praatcafé nog in 2015? Dit weten wij pas na de begroting besprekingen in de gemeenten waar wij subsidie hebben aan gevraagd. [De gemeenten Beemster en Waterland hebben al besloten “Bijpraten” en onze website niet te subsidiëren].

Omdat het antwoord op de vraag, dat een onbekende stelde aan de rubriek Zaans welzijn erg kort was werd er daarna meer gesproken over de inhoud/impact van het Zaans Praatcafé en onze zorgen over de gevolgen van de wetswijzigingen per 1 januari 2015 Het resultaat van onze gesprekken met de journalisten heeft u in de kranten kunnen lezen. In het kader van de [onrust aanjagende] veranderingen in het zorgaanbod per 1 januari 2015 was het goed onze zorgen daarover naar buiten te brengen. Inmiddels hebben wij kennis kunnen maken met de onafhankelijke cliëntenondersteuner die de gemeente Zaanstad ruim een jaar geleden in dienst heeft genomen. Het bevreemd ons dat wij niet van elkaars bestaan op de hoogte waren. Lees over hem op pag. 25/26, daar stelt hij zich aan u voor Ook hebben wij, in juni jl. een gesprek gehad met Zorgbelang NH over het inzetten van GGZ ervaringsdeskundigen ter ondersteuning van de vragende cliënt bij de sociale wijk teams en de wijkteams zelf. Helaas zijn alle voorbereiden gesprekken, die al sinds eind 2013 gaande zijn, buiten ons om geweest.

Is communiceren zo moeilijk of worden de bezoekers/vrijwilligers van Zaans Praatcafé en onze lotgenoten niet serieus genomen en is de ‘grote’ doelstelling “Participeren” niet op hen van toepassing???Wij gaan dit verder uitzoeken en er zoveel mogelijk aan doen.

Bestuur.


4

Redactie De redactie heeft er een vrijwilliger bij, die zich grafisch gaat bezighouden met de opmaak van “Bijpraten” en de website. Ook hebben wij een nieuwe rubriek opgestart “Columns”. Daarin mag iedereen zijn ervaring of mening over de zorg, dagbesteding, spontane ontmoetingen, enz. enz. via “Bijpraten” delen met anderen, Deze rubriek zal ook een plaats krijgen op de website “zaanspraatcafe.nl”.

Website De laatste weken is de website aangevuld met gedichten en ervaringsverhalen enz. Geïllustreerd zijn ze nog niet, maar wat in het vat zit verzuurd niet. Ook zijn alle nieuwe op het web geplaatste gedichten van Alex en Gisele nog niet geplaatst in “Bijpraten”, er is afgesproken dat deze geplaatst worden als aanvulling bij artikelen en/of verhalen. Mocht u als lezer, of iemand uit uw netwerk, nog ideeën, columns, artikelen, gedichten of verhalen hebben te vervolmaking van onze website en “Bijpraten”, dan zijn die altijd welkom bij de redactie. Op de nieuwe pagina op onze website “Columns” staat onder het kopje “Uit Bijpraten”, staan al columns van Alex. En hij wil graag met medecolumnisten in discussie gaan.

Stigma Wij erkennen dat we allemaal weleens psychisch uit balans zijn. Wij kijken daar niet van op en kijken er niet op neer. Wij zijn allemaal mens en dat verbindt ons. Iedereen heeft een talent en wij zorgen dat wij daar oog voor houden. Wij strijden tegen het stigma door: 

het organiseren van ontmoetingsmogelijkheden in openbare ruimten,  het publiceren van ervaringsverhalen en gedichten,  onze belangen te behartigen vanuit de praktijk.


5

Het verhaal van Bob “Ik leef met de dag, na wat slechte dagen komt er altijd wel weer een goede” Bob Hoogendoorn (37) heeft een dysthyme stoornis (chronische depressiviteit) welke pas op zijn 35e wordt vastgesteld en hem beïnvloedt in zijn dagelijks functioneren. Inmiddels heeft hij een weg gevonden hiermee om te gaan, en zet hij zijn ervaringen in om anderen te steunen. Pas anderhalf jaar geleden werd bij mij de diagnose “dysthyme stoornis” gesteld. Toch had ik op dat moment al meer dan 22 jaar dagelijks te maken met de klachten ervan, en wist ik dat deze aandoening een belangrijke oorzaak was van veel zaken waar ik in mijn leven tegenaan liep. Een dysthyme Stoornis (ook wel chronische depressiviteit of dysthymie genoemd), is een milde vorm van een depressie. Het feit dat deze aandoening als “mild” wordt omschreven is erg misleidend: omdat de klachten van een dysthyme stoornis er vrijwel altijd zijn en vaak jarenlang of zelfs levenslang aanhouden, kan een dysthyme stoornis minstens zo ontwrichtend werken als een “gewone” depressie. Toch wordt deze aandoening vaak onvoldoende herkend door artsen en medewerkers binnen de GGZ. Na een normale en prettige kindertijd, veranderde een traumatische gebeurtenis mijn leven, en zette dit op een ander spoor. Dat dit juist aan het begin van mijn pubertijd plaatsvond, zorgde ervoor dat er in de ontwikkeling van mijn persoonlijkheid problemen ontstonden. Hiervan was ik mij in deze periode niet bewust, bepaalde patronen en mechanismen ontstonden en slopen er dagelijks in. Het maakte me in de loop van mijn leven lastig voor anderen, maar ook voor mezelf. Voortdurende twijfel, achterdocht en angst voor afwijzing maakten dat ik star en claimend gedrag ging vertonen. De dingen moesten op mijn manier, en het liefst op de momenten dat ik dit wilde. Het afwijken door anderen van eerder gemaakte afspraken, veroorzaakte impulsieve woede bij mij. Dat juist deze gedragingen ervoor zorgden dat op termijn gebeurde waar ik zo bang voor was, dat zag ik toen nog niet in. Toch lukte me het hiermee zo goed en zo kwaad als het ging om te gaan. Tot een paar jaar terug had ik een bijzonder druk leven. Politicus en zanger Naast een fulltime baan ben ik gedurende 15 jaar met tussenpozen actief geweest als politicus, en bracht ik een aantal plaatjes uit als zanger. De drukte en het in de schijnwerpers staan zorgden ervoor dat ik me serieus genomen voelde. Achteraf bezien ben ik nog altijd trots op wat ik heb bereikt en heb gedaan, ondanks dat het toch een soort rol was die ik speelde. Naarmate ik ouder werd, eiste dit echter wel steeds vaker zijn tol. Er was al heel lang de constante neerslachtigheid die mijn leven flink beheerste. Daarnaast nam mijn eetgedrag problematische vormen aan. Lang heb ik mij hier voornamelijk op geconcentreerd wat het zoeken van hulp betreft. Dat deze hulp niet echt aansloeg is achteraf niet vreemd: het was een symptoom niet de oorzaak. Helaas is zoiets als je gewicht en uiterlijk wel iets waar je door anderen op wordt aangekeken en beoordeeld. Veel mensen kijken niet verder dan iemands omvang en nemen aan dat je een dikkerd bent die van veel en lekker eten houdt. Inmiddels ben ik gestopt met het willen voldoen aan het “normale”. Ik probeer aan mijn eigen beeld te voldoen en dit is soms al lastig genoeg. Naast mijn soms nog altijd minder goede eetgedrag, werken de medicijnen die ik gebruik ook niet echt mee. “Om ‘Mij te zijn', is soms gewoon keihard werken”. Het positieve van deze medicijnen die ik sinds tien jaar slik, is dat het de scherpe randjes van mijn depressiviteit afhaalt. Dit wil niet zeggen dat het er daardoor niet is. De neerslachtigheid is altijd aanwezig. Soms op de achtergrond, andere dagen of perioden hevig op de voorgrond. Het beïnvloedt mijn functioneren op verschillende manieren. Het gespannen gevoel, de rusteloosheid, het tekort aan energie. Mijn denken staat nooit stil. Ik omschrijf dit wel eens


6

als een trein die maar rondjes blijft rijden in mijn hoofd. Het lukt me meestal wel om mezelf daarin na een tijdje stop te zetten, maar als er veel in mijn leven speelt is dit erg moeilijk. Dit kost me zoveel energie en veroorzaakt vermoeidheid. Om ‘Mij’ te zijn' is soms gewoon keihard werken. Mijn stemming kan van het een op het andere moment omslaan. Vaak zonder duidelijke aanleiding, maar soms kan dit ook gebeuren door een opmerking van iemand of wanneer de situatie anders verloopt dan dat ik had verwacht of zoals afgesproken. Thuis is dat ‘slechts’ erg vervelend, maar niet echt problematisch. Echter in sociale situaties vraagt dit veel meer van me en schakel ik over op een soort automatische piloot. Wat dit ook ingewikkeld maakt, is dat er bij het hebben van een dysthyme stoornis vaak sprake is van bijkomende aandoeningen. Dit is bij mij ook het geval. Deze beïnvloeden elkaar en het is daarom niet altijd even duidelijk welke klacht veroorzaakt word door welke aandoening. Ook versterken bepaalde klachten elkaar. Vaak staat deze “comorbiditeit” zoals dat in medische termen heet, een succesvolle behandeling in de weg. “Het idee dat de depressiviteit er altijd zal blijven maakt dat je er soms een uitzichtloos gevoel van krijgt. Zoiets van: “Is dit het nou… wil ik zo nog wel door tot mijn tachtigste?” Omdat ik al zo’n 22 jaar met mijn depressieve gevoelens te maken heb, is het me gelukt er steeds beter mee om te gaan. Ik probeer niet te ver vooruit te kijken en doe de dingen in kleine beheersbare stappen. “Ik leef met de dag… na wat slechte dagen komt er altijd wel weer een goede” Ik probeer het een positieve draai te geven, ook om anderen te steunen die met soortgelijke klachten te maken hebben. Zo heb ik een website opgericht ter erkenning en herkenning van mensen met een dysthyme stoornis. Deze was er nog niet in het Nederlands. In plaats van mij hieraan uitsluitend te ergeren ben ik er zelf mee aan de slag gegaan. Ook zet ik mijn ervaringen in tijdens mijn werk voor Sensoor, een hulpdienst waar mensen dag en nacht terecht kunnen voor een luisterend oor. Ik merk dat juist wat ik zelf heb meegemaakt, een bijzondere basis is die ik meeneem in de vaak heftige gesprekken. Mensen voelen zich begrepen en gehoord. Toch spreek ik zoveel mensen die blijven hangen in het negatieve. Het maakt ze passief en bijna een gevangene van hun depressiviteit. Alsof ze zelf geen invloed meer hebben op hun leven. Iets wat ik natuurlijk wel herken, maar waar ik mezelf de afgelopen 22 jaar in heb ontwikkeld. Aan de ene kant is het goed om jezelf de ruimte te geven en begrip te hebben voor dat wat ontstaat door je aandoening. Aan de andere kant is het ontzettend belangrijk te blijven realiseren dat er altijd stappen te zetten zijn in een andere positieve richting. Maar er is slechts één iemand die deze stappen ook daadwerkelijk kan zetten…..” Meer lezen over dysthyme stoornis? Ga naar psychischegezondheid.nl/dysthymie

Met een Slakkengang ik zie nu dat sloffen als een slak met veel verdriet beter is want in snelheid heel je niet. Gisele.


7

i-psy behandelt patiënten nu ook online in het Turks en Engels Behandelaars van i-psy behandelen hun patiënten voortaan ook online in het Turks, Engels en Nederlands. Hiermee is i-psy de eerste tweedelijns ggz-instelling in Nederland die online behandelingen aanbiedt in de eigen taal. Een groot deel van de populatie van i-psy is Turkstalig en beheerst het Engels als tweede taal. De online behandelingen zijn geen vertalingen van de Nederlandstalige behandelingen, maar eigen, cultuursensitieve versies. Het aanbod wordt op een zo kort mogelijk termijn uitgebreid met meerdere talen, zoals het Arabisch.

Verrassing Farhana Bharos, projectleider van de online behandelingen, verwacht veel van de online behandelingen. "Het grote voordeel is dat online behandelingen mensen over hun schaamte heen kunnen helpen. Schaamte is een grote drempel in de interculturele setting. Je praat niet zomaar over je problemen, laat staan met een ‘vreemde'. Online ben je wat anoniemer en kom je gemakkelijker tot de kern."

De behandeling kan worden voortgezet, ook in het buitenland Farhana Bharos: "We kunnen nu ook contact houden met patiënten die in het buitenland verkeren. De behandelaren van i-psy zien vaak dat de klachten afnemen wanneer patiënten in het land van herkomst zijn. Via de online omgeving kan de behandeling worden voortgezet ondanks de fysieke afstand. Daarnaast biedt het ook mogelijkheden voor werkenden en mensen die niet in de buurt van een i-psy vestiging wonen."

Pilot Werken met E-Health geeft de patiënt meer zelfregie. Via verschillende i-psy vestigingen wordt deze innovatieve vorm van behandelen getest. Na afronding van de pilot vindt er een evaluatie plaats en is het streven het online behandelaanbod uit te breiden en uit te rollen over alle ipsy vestigingen in Nederland. Meer informatie: Kaat van der Weide, persvoorlichter 088 357 00 37 en 06 – 51 97 13 78. [email protected] Of bij:

i-psy Zaandam Westzijde 120 1506 EJ Zaandam Telefoon: 088 - 358 94 40

Even slikken bij het horen van deze uitspraak.

Gehoord tijdens de inloop.

Bijpraten nr. 64 aug. 2014 pag.8

Ouders op afstand? Mijn zoon voed ik zelf niet op. Ik ken wel meerdere mensen die hun kind[eren], vanwege een uithuisplaatsing, niet zelf opvoeden. We groeten elkaar, daar blijft het bij. Om in contact te komen met ouders die ook hun kind[eren] om welke reden ook niet zelf opvoeden, ben ik op internet gaan zoeken naar hún ervaringen. Hoe gaan ouders zelf om met de uithuisplaatsing van hun dierbare[n]. Wat zijn hun ervaringen met de:  Pleegouders, Pleegzorgorganisaties.  Welke invloed hebben zij:  Op de ontmoetingsregeling.  De omgangsregeling.  De schoolkeuze.  De vakantie besteding/bestemming. Hoe ervaren zij binnen hun gezin het wisselend aanwezig zijn het uit huisgeplaatste kind. Op internet ben ik veel verhalen tegengekomen van het opvoeden van pleegkinderen. Maar dat zijn wel de ervaringen van de pleegouders. Maar geen ervaringen van de ouders die, om welke reden ook, hun kind[eren] niet zelf opvoeden. Ik vind dat wij “ouders op afstand” ook zichtbaar moeten worden. Ik zou het fantastisch vinden als me dat zou lukken, door in het praatcafé met elkaar te praten over:  De boven staande onderwerpen.  Wat slechte ouder?.  Vertel jij mensen dat je zoon[s] of dochter[s] niet thuis woont?  Hoe wordt er in jouw omgeving op gereageerd dat jouw kind niet bij jou woont? Hier wil ik graag over praten met lotgenoten en ervaringen uitwisselen. Daarvoor moet ik mijn in lotgenoten kennen. Maar hoe kom ik met ze in contact? Mijn positieve ervaringen tijdens de inloop van het Zaans Praatcafé brachten mij op het idee om mijn wens, mijn lotgenoten te ontmoeten bij hun ontmoetingscommissie neer te leggen. Die reageerde positief en van de redactie van “Bijpraten” kreeg ik ruimte om mijn wens in hun blad te zetten. Dat was mijn eerste stap. Ik hoop daarmee een weg op te gaan om lotgenoten te leren kennen, om ervaringen uit te wisselen en bij elkaar te raden hoe met pleegzorgorganisaties en pleegouders om te gaan. Daarom wil ik iedereen die dit ook wil, graag ontmoeten op donderdagmiddag. 11 september 2014 om 16.00 uur in het café C’est la Vie, in de Stationsstraat 5 in Zaandam. Nicolette. Nicolette is voorlopig alleen bereikbaar per email: [email protected] uw mailbericht zal zo snel mogelijk naar Nicolette gebracht worden. Zij zal zo spoedig mogelijk een E-mailadres aanmaken voor haar lotgenoten.

Loesje


Tussen hemel en aarde

(waar gebeurd)

Het is alweer zo'n twintig jaar geleden, maar ik herinner het me alsof het vorige week gebeurde. Ik werkte in die tijd in een enorm groot magazijn van een bedrijf waar de welbekende vloerbedekking linoleum wordt gemaakt. Mijn collega Eric en ik waren bezig met het verzendklaar maken van rollen marmoleum, een kleurrijke variant op linoleum. We takelden met een speciaal hijsapparaat rechtopstaande rollen van ongeveer tweehonderd kilo uit stalen kratten. Deze rollen plaatsten we op een rij aan de andere kant van onze werkbeun. Iemand anders plakte er daarna verzendetiketten op. We waren bezig met een partij voor Rusland. Dit takelen was niet zonder gevaar, want soms viel er wel eens een rol uit. Eentje van twintig kilo was al gevaarlijk, dus een van vierhonderd kilo kon, vanzelfsprekend, dodelijk zijn. Na de Ruslandpartij waren er door een computerstoring bij planning en verzending ineens geen opdrachten meer. We stonden even zonder werk. De takel hing boven ons hoofd op zo'n 4 meter hoogte en ook deze had even rust. Eric en ik raakten in gesprek over paranormale zaken. Hij had er iets over gelezen in een tijdschrift en smalend vertelde hij dat het allemaal grote onzin was. Ik vertelde hem dat ik jaren eerder van een bekende Zaankanter een opmerkelijk verhaal had gehoord. Deze man was muzikant. Hij speelde op feesten en partijen op zijn Hammond orgel en hij had ook een paar prachtige LP's opgenomen. Op een nacht reed hij met mij mee vanuit Amsterdam en na wat gezellig gebabbel over zijn optredens, hoorde ik van hem het volgende: “Zeg, ik weet dat ik het wel aan jou kan vertellen zonder dat je me uitlacht. Twee weken geleden heb ik gespeeld in Alkmaar. Om ongeveer half twee in de nacht, na het optreden heb ik mijn orgel en de apparatuur in de bus geladen. Ik was doodop en wilde naar huis. Tijdens de rit raakte ik overmand door vermoeidheid en slaap, maar ik verzette me er tegen. Ik zou mijn ogen open houden. Het was tenslotte niet de eerste keer dat ik zo bekaf achter het stuur zat. Ik reed aan de oost-west kant Alkmaar uit, de N244 op, richting de Rijp. Maar al snel won de slaap het en ik sukkelde langzaam weg. Tussen mijn zware oogleden door tuurde ik de duisternis in en toen moet ik in slaap zijn gevallen. Met een schok was ik ineens weer wakker. Er werd oorverdovend hard op mijn bus gebeukt! Harde dreunen alsof de buitenkant en het dak met handen, houten knuppels en hamers werd bewerkt! Ik was klaarwakker en rillend van schrik stapte ik uit. Na een rondje om de bus met een zaklantaarn, was het duidelijk dat er totaal geen schade was. Ook onder de bus zag ik niets vreemds. Ik had niets geraakt en niemand had mij geraakt. Maar weet je waarvan ik nog het meest onder de indruk was? En wat ik tot de dag van vandaag niet kan bevatten?” Ik haalde mijn schouders vragend op. Hij vertelde verder: “Na twee kilometer op de N244 ben ik dus in slaap gevallen. Misschien zelfs al eerder. Toen iets of iemand mij wekte met dat enorme geluid, was ik zes tot zeven kilometer verder. In die weg zit ter hoogte van Akersloot een bocht van negentig graden. Die hele afstand inclusief die enorme bocht heb ik slapend afgelegd en daarna ben ik gewekt! Door wie of wat? Geen schrammetje!” Henk keek me aan alsof hij het opnieuw beleefde. “Snap jij dat? Volgens mij is dit het werk van mijn beschermengel! Dat kan toch niet anders?” Ik knikte. Hij vertelde verder: “De volgende dag vertelde ik dit hele verhaal aan mijn maten in mijn stamkroeg. Ze lachten me uit. Maakten er grapjes over. Een van hen vertelde dat hij had ergens had gelezen dat er onlangs een Mariabeeldje bloedtranen had gehuild. Ook daar werden grapjes over gemaakt. Ik zei toen dat ze niet moesten spotten met dit soort zaken en dat ze nog wel eens zouden ontdekken dat het geen onzin is. Een van hen zei toen spottend: 'Je bedoelt dat we een soort teken krijgen waardoor we begrijpen dat er meer is tussen hemel en aarde?' Ik knikte en precies op dat moment sprong met een luide knal de grote glazen asbak, die op tafel stond, doormidden. We keken er allemaal naar. We waren ons rot geschrokken. En ik kon alleen maar zeggen:


'Volgens mij was dit het teken'. Er werd niet om gelachen en we gingen allemaal vroeger naar huis dan gewoonlijk.” Deze bijzondere gebeurtenis van Henk vertelde ik dus aan mijn collega Eric. De computerstoring was nog steeds niet opgelost, we hadden nog steeds geen werk. Eric moest lachen om mijn verhaal. Net zoals de mannen in de kroeg dreef hij er de spot mee. Ik zei toen tegen hem, half als een grapje, dat hij misschien ook wel eens een teken zou krijgen om hem te overtuigen. Weer lachte hij. En op dat moment klonk achter hem op de stalen vloer een luide klap en geratel van ijzer op ijzer. Geschrokken keken we om en vlak achter hem lag een massieve gietijzeren staaf van ongeveer vijfendertig centimeter lang en vier centimeter dik. Het was een onderdeel van het takelmechanisme, vier meter boven ons. Het was niet gebogen, maar kaarsrecht afgebroken. Het breukvlak glinsterde, zodat je kon zien dat het geen oude breuk was. Ik kon toen alleen maar zeggen: 'Volgens mij was dit het teken'. Hij lachte niet meer. De technische dienst kon met geen mogelijkheid verklaren hoe dit heeft kunnen gebeuren. En Eric? Hij wilde nooit meer met mij werken op deze plek. Fred.

Bakkie Leut aan de Zaan Burgemeester Faber opende op donderdag 15 mei 'Bakkie leut aan de Zaan’ te Wormerveer. Een pipowagen met terras aan de Zaanbocht te Wormerveer waar u elke dag koffie en thee kunt drinken met o.a. een heerlijk stuk zelfgemaakte appeltaart van DAC De Boerderij van Odion uit Middenbeemster. Cliënten die doorgaans bij cadeauwinkel De Snuiter te Wormerveer van Odion werken, verzorgen de bediening samen met vrijwilligers. Tijdens de feestelijke opening zijn zo'n 150 ‘bakkies’ geschonken voor publiek. Dit project is mogelijk gemaakt door 'Wormerveer heeft meer' en dankzij vele sponsors en vrijwilligers. Bakkie Leut aan de Zaan is bij droog weer dagelijks geopend van 10.00 – 15.00 uur.

Later als ik groot ben Als je jong bent, wordt er aan je gevraagd Wat je later wil worden. En daarin was ik niet helemaal geslaagd Ik had verkeerde keuzes gemaakt Ik ben van het pad afgeraakt. Ik hield me niet bezig met geld Een bloem alleen in het veld Ik hoorde er niet echt bij Later ontdekte ik er zijn er meer zoals mij. Alex.

\


Column Het verhaal achter de gedichten Al jaren heb ik de neiging om het op te schrijven als er iets in mijn leven gebeurd is. Ik doe dat het liefst in een liedje of gedicht. De meeste hebben in “Bijpraten” gestaan en staan op de zaanspraatcafe.nl. Toen ik mijn gezin kwijtraakte schreef ik het gedicht “Loslaten”. Ik moest mijn gezin loslaten door het eerst het waarom in te zien en het van me af te praten. Ik besefte dat het veel tijd zou gaan kosten. Want dát wat diep van binnen zit raak je niet snel kwijt. En toen kwam de stilte, nou zeg maar stiiiiiiilte. Waar ik achteraf veel van heb geleerd. Ik moest naar mezelf kijken en over mezelf nadenken. Dat heb ik altijd wel gedaan, maar nu moest het gedwongen. Ik heb toen ook het gedicht ”Ons kent ons” geschreven. Opeens kwam ik mensen tegen die het zelfde hadden meegemaakt. Volwassen mensen die even helemaal de weg kwijt waren. Terwijl ik de verhalen hoorde dacht ik: al ben je volwassen en al wat ouder, net als een kind wil je een arm om je schouder. Zo heeft elk gedicht een verhaal en vaak is het heel raar om dat terug te lezen. Ik hoop altijd dat mensen herkenning of troost ervaren als ze het lezen. “Ons kent ons” eindigt dan ook: “ik herken zoveel in jou, ik begrijp wat je bedoeld, ik heb me ook wel eens eenzaam gevoeld”. Groet Alex.

Ons kent ons Al ben je volwassen en al wat ouder net als een kind wil je een arm om je schouder, net als een kind heb je wel eens pijn, net als een kind kun je eenzaam zijn. Is alles te veel om te dragen dan kun je best om liefde vragen. Ik herken zoveel in jou. Ik begrijp wat je bedoeld. Ik heb me ook weleens eenzaam gevoeld. Alex.

De dichteres Hij vraagt: hoe schrijf je een gedicht. Hij vraagt: hoe zeg je zulke zinnen. Ze zegt: gewoon bij het begin beginnen. Eerst het woord, dan de rijm. Maar het gevoel, is een beroepsgeheim. Lous.


12

OMC De vakantieperiode willen wij met een gezellige inloop afsluiten, met live muziek, door o.a. Fred, enz. enz., op 28 augustus. Neem eventueel je muziek instrument mee, om mee te spelen en zingen. Heb je gedichten of verhalen die voor wil dragen ook dat kan de gezelligheid alleen maar verhogen. In de maand september hebben diverse speciale ontmoetingen. Nadat er op 19 juni kennis is gemaakt met Mevrouw T. Schaafsma, wethouder van Oostzaan, zou op 4 september de wethouder van Zaanstad, de Heer J.Olthof kennismaken komen maken. Zijn er zaken/ervaringen die jij onder de aandacht van de wethouder wil brengen, kom dan binnen lopen in C’est la Vie om daarover met hem in gesprek te gaan. Verplaatst naar 23 oktober. Omdat er nogal wat ouders zijn die zich niet serieus genomen voelen door de pleegzorgorganisaties waaraan ze, helaas, de zorg van hun kind moeten toevertrouwen, heeft een van hen een ontmoetingsmogelijk gevraagd. Op 11 september nodigt Nicolette iedereen, uit die positieve en negatieve, ervaringen met de pleegzorg heeft en deze met lotgenoten wil uit om 16.00 uur naar C’est la Vie in de Stationsstraat 5 in Zaandam te komen. De laatste donderdag 26 september willen wij praten over het sociaal wijk team. Wat kunnen zij voor ons betekenen? Maar ook wat kunnen wij zelf realiseren in de wijk en kunnen wij vrijwilligerswerk doen in onze eigen of andere wijk van Zaanstad? Kortom, hebben wij wat aan elkaar???? En zo ja, hoe dat te realiseren. Op 10 oktober wordt jaarlijks wereldwijd aandacht besteedt aan mensen met psychische ziekte. Wij doen dat op donderdag 9 oktober. OMC

Snoeperd ik had een doosje in mijn hart vol snoepjes weg te geven maar raakte lichtelijk verward toen jij aan mij begon te eten ik had veel beter moeten weten dat snoepjes veel te zoet te snel worden gegeten als smaak er niet toe doet nu hou ik zorgvuldig wat in mijn doosje lag en deel alleen mijn snoepjes met wie ik echt graag mag Gisele.

Bijpraten nt.64 aug. 2014 pag.

13

Tine heeft een bipolaire stoornis ‘Ik werd vreselijk druk, deed niets anders dan praten, lachen, lawaai maken’. Huisarts Tine kampte lang met onbestemde psychische klachten. Altijd zocht ze de oorzaak buiten zichzelf, in wat er vroeger gebeurd was. Pas op haar 46e werd er een bipolaire stoornis bij haar vastgesteld. Nu ze hier de juiste medicijnen voor slikt, gaat het veel beter met haar. Mijn eerste manie kreeg ik toen ik werd behandeld met prednison, zo’n tien jaar geleden. Ik had bronchitis, lag in het ziekenhuis, en dit leek een goede behandeling. Voor de bronchitis wel ja, maar ik ontspoorde volledig. Ik werd vreselijk druk, deed niets anders dan praten, lachen, lawaai maken. Mensen werden dol van me. Maar ik was niet te houden. Ik vertelde iedereen dat ik een boek over mijn familie zou schrijven, dat ik cabaretière zou worden, net zo goed als Karin Bloemen, beter nog! En ik zou bij Pauw & Witteman komen. Wedden? Na tien dagen, ik was inmiddels gestopt met prednison, ging deze uitgelaten stemming, zo over the top, voorbij. Wat een raar bijverschijnsel, dachten de artsen, dacht ik zelf. Dat het een teken was dat ik een psychische stoornis had, kwam niet bij me op. Ook niet toen ik daarna maandenlang in een gitzwarte depressie belandde. Zoals ik mijn hele leven al deed, zocht ik de oorzaak buiten mezelf. Alles veranderde toen ik vier jaar later, nota bene tijdens de begrafenis van een goede vriendin, opnieuw werd overvallen door een manie. We dronken koffie, aten cake, en ik had het hoogste woord. Ik zou beroemd worden, zei ik met grote stelligheid. Iedereen moest lachen, want kon ik nou voor bijzonders? ‘Niets! En dát is juist bijzonder’, joelde ik. Net als tijdens de prednisonkuur voelde ik het bloed door mijn hoofd razen. De energie knalde naar buiten. Mijn lichaam tintelde, mijn buik kriebelde, alsof ik smoorverliefd was. Dit keer gingen wél de alarmbellen af. Dit moest een manie zijn. Met een oorzaak van binnenuit. Dit opgeteld bij mijn levensgeschiedenis betekend ongetwijfeld dat ik een bipolaire stoornis had, ook wel manisch-depressiviteit genoemd. Dat wist ik natuurlijk, ik ben huisarts. Bovendien had ik vroeger een grote liefde gehad met dezelfde ziekte. Ik had toen zo veel van mezelf in hem herkend. En onze verliefdheid, die was extreem euforisch geweest. Toch was het kwartje nooit gevallen – achteraf onbegrijpelijk en vooral jammer. Er is namelijk prima met een bipolaire stoornis te leven als je weet dat je het hebt. Als ik terugkijk, past alles in het plaatje. Mijn leven lang heb ik onbestemde psychische klachten gehad. In mijn puberteit zat alles mee, ik had leuke vriendinnen, haalde geweldige cijfers, toch voelde ik me blij vlagen somber en dacht dan over zelfmoord. Daarna ging ik studeren voor huisarts, dat leek me een mooi beroep. Maar het viel me erg zwaar. Samen met mijn toenmalige vriend, eveneens huisarts, nam ik de praktijk van zijn vader over. We kregen heel veel patiënten en voor ál die mensen was ik opeens verantwoordelijk. Ik was doodsbang om fouten te maken en leefde continu in angst om ‘door de mand’ te vallen. Ik deed alles prima – maar ik moest wel drie keer per week overgeven van de zenuwen, voor ik kon beginnen met werken. Met mijn vriend ging het uit, maar we bleven wel samen de praktijk voeren. Toen werd ik verliefd op Erik en hij op mij. Zes weken lang waren we in de wolken. Dat Erik, voordat ik hem kende, twee keer psychotisch was geweest en een bipolaire stoornis had, wist ik al voor we een relatie kregen. Ik vertrouwde erop dat ik het aankon. Maar na anderhalve maand belandden we van de hemel in de hel. Erik reed ’s nachts iemand aan, terwijl hij gedronken had. Hij moest voor de rechter komen. Het greep hem zó aan, dat hij in een diepe depressie raakte. Hij vertelde me over zijn angsten, zijn onzekerheid, zijn schuldgevoel en de vrees voor afkeuring. Ik snapte waar hij het over had, want ik herkende het. Al die dingen, daar kampte ik ook mee als ik aan het werk was. Maar ja, ik was ook een slechte huisarts, meende ik, logisch dat ik die gevoelens had. Ik zocht verder niets achter die herkenning. Het was een moeilijke tijd, waarin Erik vaak over zelfmoord sprak.


14

Toen na negen maanden wachten zijn zaak eindelijk voorkwam en de straf erg meeviel, was ik opgelucht. Nu zou het beter gaan, dat kon niet anders? Erik was inderdaad heel vrolijk. Hij maakte uit zichzelf onze afzuigkap schoon. Diezelfde avond zagen we een tv-programma over manischdepressiviteit en ik dacht: hier is niet goed mee om te gaan. De dag erna sprong Erik van een brug. Hij was op slag dood. De klap was onvoorstelbaar. Juist nu we ons weer op de toekomst konden richten! Ik begreep er niets van en miste hem verschrikkelijk. Kort daarna gebeurde waar ik al die jaren zo bang voor was geweest: er werd een klacht tegen mij ingediend, omdat ik een verkeerde diagnose zou hebben gesteld. Dat was de druppel. Ik stortte volledig in. Maandenlang heb ik ziek thuisgezeten. Ik wilde meteen schuld bekennen, maar mijn verzekering weerhield me ervan – en na twaalf lange jaren was de conclusie dat ik er niets aan had kunnen doen. Twaalf slopende jaren van onzekerheid en dan bovendien de dood van Erik. Wat het vreemd dat ik zo vaak ongelukkig was, zelfs al had ik een nieuwe liefde gevonden en inmiddels twee kinderen? Ik heb in die tijd wel antidepressiva geslikt, maar niet omdat ik meende dat er chemisch iets ontregeld was bij mij. Mijn sombere, lusteloze gevoelens waren volgens mij simpelweg een reactie op wat er was gebeurd. Ik ging ook in therapie. Daar had ik veel aan: ik leerde dat ik goed voor mezelf moest zorgen, anders kon ik dat ook niet voor mijn patiënten en voor mijn gezin. Ik begon in te zien dat mijn werk helemaal niet zo zwaar was, maar dat de manier waarop ik erin stond al mijn energie absorbeerde. Na zes jaar psychotherapie mocht ik, net als in de film, gaan liggen. Geen oogcontact met mijn therapeut, geen vragen meer, maar gewoon mijn gedachten laten komen en uitspreken. Dit zorgde voor een immense creativiteit: ik ben gaan schilderen, tekenen, schrijven, ik heb zangles genomen, ging op yoga. Het was heel goed voor mij om niet ‘alleen maar dokter’ te zijn. En toch, bleef er iets wat me in de weg stond. Pas na die begrafenis, waarbij ik zo bevlogen opschepte over de roem die me te wachten stond, wist ik hoe dat kwam. Eindelijk. Mijn eigen diagnose werd al snel bevestigd door een psychiater, en daarna weer door middel van een second opinion. Ik ben lithium gaan slikken, een medicijn dat de stemming stabiliseert. En Anafril, een klassiek antidepressivum tegen paniek en angst. Bovendien stopte ik met nachtdiensten draaien, want dat is voor iemand met mijn stoornis veel te zwaar. Eindelijk, na jaren vechten en ploeteren, voelde ik me normaal. Weg was die eeuwige twijfel of ik de dingen wel goed deed. Het overgeven van de stress. De onzekerheid. De somberheid. Oók de pieken, die ik achteraf gezien wel vaker heb gehad, zoals toen bij die verliefdheid op Erik. Het enige wat ik nu nog weleens heb, is een hypomanie, een lichte manie. Ik krijg dan bijvoorbeeld zin om veel geld uit te geven. Doordat ik het goed herken, kan ik ingrijpen. Mensen die zich niet bewust zijn van hun (hypo)manie kunnen in een dergelijke bui in no time al hun spaargeld erdoorheen jagen of opeens hun huis te koop zetten. Om daarna vreselijke spijt te hebben. Daarom vind ik het belangrijk dat er meer bekendheid voor deze stoornis komt. Er zijn nog altijd veel mensen die niet weten dat ze het hebben of bij wie het pas laat duidelijk wordt, zoals vrouwen in de overgang. Ik wil dat mensen de ziekte herkennen. Het stigma dat erop rust moet worden doorbroken – want veel buitenstanders zijn nog altijd ‘bang’ voor iemand met een bipolaire stoornis. Terwijl er echt goed mee te leven valt. Daarom heb ik een boek geschreven onder mijn eigen naam en met mijn foto erop. Want ik schaam me nergens voor. Ik kan er toch niets aan doen dat er iets in mijn hoofd van slag is? En ik ben nog steeds huisarts- mijn patiënten weten wat ik heb en er is er niet één weggelopen. Ze vertrouwen mij. En terecht, durf ik inmiddels te stellen. Misschien ben ik door mijn ziekte juist wel een betere huisarts, doordat ik mij goed kan inleven en emotioneel erg betrokken ben. Want dat blijft, mijn grote inzet. Alleen lijd ik daar zelf niet meer onder. Mijn beide kinderen weten dat ik medicijnen slik om beter te kunnen functioneren. Van kleins af aan zijn ze gewend aan een moeder die op de bank ligt te slapen om bij te tanken. Omdat zij ook risico lopen op de stoornis ben ik alert en zorg ik ervoor dat ze goed in hun vel zitten. En als daar therapie voor nodig is, dan krijgen ze die. Tekst: Lydia van der Weide (lydiavanderweide


15

Zwemmen in de namiddag De lange middag met zijn voeten in het licht, sluipt zonder gevoel met mijn gedachten weg. Ik ben en ik ben er niet. Of ben ik het water waarin ik opga? Dan zwem ik naar de zeilen aan de horizon. Tot voorbij de gedachten uit mijn lege hoofd zwem ik en dan weer terug. Alleen de lange middag blijft, Waarin de stilte rust. Daar vind ik ook, het levende huis van mijn adem. Ik ben en ik ben niet. Of ben ik een luchtbel in het water, waar ik zwem en ook weer ontkom? De lange middag met zijn voeten in het licht, Is mijn lichaam het water waarin ik opga. Lous.

Werk en inkomen VRAAG VAN DE MAAND Vorig jaar heb ik langdurigheidtoeslag (LDT) ontvangen. Wanneer kan ik in 2014 een aanvraag indienen en hoeveel krijg ik dan? Volgens de wet kunt u slechts eenmaal binnen een periode van twaalf maanden in aanmerking komen voor de LDT. Als u bijvoorbeeld in 2013 de LDT heeft ontvangen in september, dan kunt u in 2014 pas in september een aanvraag indienen. U krijgt van de gemeente vier weken van tevoren een aanvraagformulier toegestuurd. De hoogte van de langdurigheidtoeslag is: • € 385,- voor een alleenstaande; • € 545,- voor een alleenstaande ouder, met een kind jonger dan 18 jaar; • € 605,- voor een gezin (twee volwassenen met- of zonder minderjarige kinderen). Wilt u zelf berekenen of u in aanmerking komt voor andere financiële regelingen? Kijk dan op http://berekenuwrecht.nl (zonder www er voor). TIP VAN DE MAAND UIT de Zaanstreek is een complete gids voor kunst, cultuur, uitgaan en winkelen in de Zaanstreek. Deze gids is op diverse locaties gratis af te halen. Er staan regelmatig kortingsbonnen in voor toegangskaartjes of culturele activiteiten. Heeft u tips voor goedkoop, maar gezellig koffie, eten en uitgaan? Laat het ons weten. Wij plaatsen uw tips in “Bijpraten en op de Website.

Wij zijn ook geïnteresseerd in deze mogelijkheden in Oostzaan, Purmerend, Wormerland een Zeevang.. Redacties.


Het trainen van mijn brein Ik ben op dit moment druk bezig met mijn brein trainen. Zij kan namelijk soms vreemde sprongen maken, en regelmatig kan ik dan weer een paniekaanval ervaren. Elke dag is echter een nieuwe dag, en in de ochtend voel ik mij vaak veel rustiger. Momenteel zit ik een beetje in een psychose. Dit houdt onder andere in, dat ik soms rare dingen ervaar, en dit laatste kan mij soms behoorlijk overweldigen. Een van deze rare dingen, is dat ik ervaar dat de hele stad scheef staat. Hierover heb ik regelmatig contact met het UCP. Het UCP staat voor 'Universitair Centrum Psychiatrie', en is onderdeel van het UMCG -het academische ziekenhuis van Groningen. Ik ben hier al sinds 2007 'in behandeling'. Dit kun je zien als een lange tijd, echter ik probeer het positief te benaderen. Want de mensen van het UCP, helpen mij omgaan met de aandoening, ofwel gevoeligheid, die ik heb en waar ik niet zo snel vanaf kom. Ook al ervaar ik soms psychotische verschijnselen, ik kan nog steeds werken. Ik blijf mezelf verzorgen. Ik blijf sporten. En ook doe ik, nog steeds, veel in het huishouden. Wat ik zo apart vind aan mij psychosen, is dat als ik ergens aan het werk ben, ik mij eigenlijk best wel normaal voel. Hierdoor kan ik vaak 'gewoon' blijven werken, ondanks mijn kwetsbaarheid. Vandaag heb ik zelfs promotie gemaakt! Het sporten lukt mij eigenlijk ook - nog steeds - vrij goed. Gisteren hoorde ik echter, tijdens het sporten, een deel van de tijd stemmen die erg negatief waren. Gelukkig hielden ze halverwege het sporten op, en ik kon 'gewoon' verder sporten. Maar ik voelde mij daarna erg verdrietig door die stemmen. Ik zelf, denk dat ik deze stemmen ervoer, omdat ik wat opkeek tegen het sporten. Momenteel logeren mijn partner en ik bij mijn schoonmoeder. Ons huis wordt verbouwd. Hier staat, net als bij ons thuis, een hometrainer. Deze werkt wat anders dan onze eigen hometrainer. Hij is wat zwaarder, en dat vind ik niet zo prettig. Ik denk dat ik hierdoor deze stemmen ervoer. Ik heb ze de helft van de tijd gehad. De andere helft waren ze er niet meer. Ik voelde mij echter behoorlijk onprettig, dat ik die stemmen had gehad. Soms ervaar ik – ook - moeite met concentreren. Ik moet dan goed opletten wat ik doe, anders kan er iets mis gaan, bijvoorbeeld bij het koken. Om deze reden laat ik sommige klussen over aan mijn partner. Echter probeer ik ook (nog) zoveel mogelijk zelf te blijven doen, om te voorkomen dat ik passief word, of afhankelijk. En ik vind koken een leuke activiteit om te doen. Wat ik momenteel probeer, is om zo 'normaal' mogelijk te blijven leven, met alle activiteiten die daarbij horen. Echter, merk ik dat ik niet zoveel stress kan hanteren. Mijn klachten nemen hier door toe. De afgelopen weken heb ik het te druk gehad. De een krijgt rugpijn, een ander wordt psychotisch. Maar ik voel mij niet berouwvol dat ik het te druk gehad heb. Ik probeer dit als een levensles te zien voor mijzelf. Altijd medicatie nemen. Geen drugs. Rustig aan doen, vooral wat nieuwe activiteiten betreft. Niet teveel plannen in een week, of op een dag, en contact houden met UCP. Het valt mij moeilijk om een balans in mijn leven te vinden, die ik langere tijd kan vasthouden. Ik denk dat mijn hersenen een beetje apart zijn, en soms vind ik dit grappig. Echter het kan op andere momenten (ook) erg vervelend zijn. Gelukkig heb ik mijzelf omringd met mensen, die moeite doen om mij te (willen) begrijpen, en enkele lotgenoten. Ik heb ook een goed contact met mijn psychiater. In 2009 ervoer ik meerdere wanen over hem, zoals dat hij met mij wilde trouwen, maar nu heb ik die niet meer. Ik heb afgelopen tijd lijkbaar een aantal dingen een plek kunnen geven, en veel uitgepraat met mijn psychiater. Daardoor hebben we nu een goede 'behandelrelatie'. Ons, gezamenlijke, doel is dat ik minder klachten zal ervaren en wie weet, ooit, regie krijgen over mijn eigen brein?

Diana van Landeghem schreef vier boeken, waaronder twee over haar psychotische ervaringen en herstel en één over haar ervaringen als deelnemer aan vier medicatieonderzoeken. Meer over deze boeken en zichzelf staat op; www.dianavanlandeghem.nl

Bijpraten nr. 64 aug. 2014 pag. 17

WMO loketten Over veranderingen van de WMO loketten in Oostzaan, Purmerend Wormerland en Zeevang hebben wij nog niets gehoord of gelezen. WMO-loket stadhuis Zaanstad per 1 augustus dicht. Sinds 1 januari 2014 vindt u bij u in de buurt een Sociaal Wijkteam. Daarmee is het WMO-loket in het stadhuis met ingang van 1 augustus 2014 overbodig geworden; met vragen die u voorheen bij dit loket kwijt kon, kunt u nu terecht bij het Sociaal Wijkteam bij u in de buurt. Contactgegevens, openingstijden en meer informatie vindt u op de website van het Sociaal Wijkteam: www.swtzaanstad.nl. Een aantal onderwerpen wordt nog steeds vanuit het stadhuis behandeld. In dat geval verwijst het wijkteam u door. Wilt u online aan aanvraag indienen? Ga dan naar www.zaanstad.nl (zoekterm: zaanwijzer).

Telefoonnummers waarop en voor wie de Sociale Wijk Teams te bereiken zijn. Sociaal Wijkteam Wormerveer: Postcodes: 1521 en 1525. De Lorzie. Marktplein 3, 1521 HS Wormerveer. Telefoon: 088 38 33 010.

Sociaal Wijkteam Nieuw West, Westerkoog en Rooswijk. Postcodes: 1507, 1541 MA t/m 1541 ZZ, 1544 KA t/m 1544 NS, 1544 VA t/m 1544 ZZ (+Wezelstraat 2 t/m 22) De Vuister, Molenwerf 42, Koog aan de Zaan. Telefoon: 088 38 33 011.

Sociaal Wijkteam Zaandam West en Oude Haven: Postcodes: 1506 CA t/m 1506 CK,1506 AA t/m 1506 BZ, 1506 EW, 1506 MR t/m 1506 MX, 1506 NA t/m 1505 SZ, 1506 MC, 1506 MD, 1507 BD, 1507 BR. Hogendijk 48 1506 AH Zaandam Telefoon: 088 38 33 13.

Sociaal Wijkteam Assendelft en Westzaan: Postcodes: 1566, 1567 (Saendelft West) en 1551 (+ Vaartdijk, Communicatieweg) Buurtcentrum A3, Dorpsstraat 386, 1566 BR Assendelft.Telefoon: 088 38 33 014.

Sociaal Wijkteam Krommenie: Postcodes: 1561 en 1562 1 t/m 25 en 26 en verder + Noordervaartdijk 24).en Pelikaan, Kervelstraat 185a, 1562 AJ Krommenie.Telefoon: 088 38 33 012.

Sociaal Wijkteam Zaandam Zuid en Rosmolenwijk: Postcodes: 1501, 1502, 1505 (Let op: 1502 DZ valt onder Pelderse-/Hoornseveld) Menno Simonszstraat 34a, 1501 RZ Telefoon: 075 614 92 09. Dit SWT is gesplitst. Voor zover wij weten heet team 11 SWT Zuid en het adres is, onder voorbehoud, per 1september A.G. Verbeekstraat 35 1501 RM Zaandam. Verder hebben wij nog geen gegevens.

Sociaal Wijkteam Pelders/ Hoornseveld: Postcodes: 1503, 1502 DZ, 1504 AA, 1504 AB, 1504 AJ, 1504 AK Tijstroom Rode Zee 69, 1503 TS Zaandam Telefoon: 075 201 00 06.

Sociaal Wijkteam Kogerveld en Zaandam Noord: Postcodes: 1508 (incl Dr. G. Scholtenstraat 1 t/m 5 en 2 t/m 8), 1509, 1508 EZ, (incl. Dr. G. Scholtenstraat 7 en hoger en 10 en hoger): De Bovenkruier, Drielse Wetering 49, 1509 KP Zaandam Telefoon: 088 200 10 72.

Sociaal Wijkteam Oud Koog en Oud Zaandijk. Postcodes: 1541 AA t/m 1541 LZ, 1544 (Let op: een deel valt onder Rooswijk) Het Brandtweer, Breestraat 110, 1541 EK Koog aan de Zaan. Telefoon: 075 750 23 80.

Bijpraten nr. 64 aug. 2014 pag. 18

Sociaal Wijkteam Poelenburg. Postcodes: 1504 (Let op: een deel valt onder Pelders- en Hoornseveld), 1503 AC t/m 1503 AJ. De Poelenburcht, Weerpad 1a, 1504 NX Zaandam. Telefoon: 06 3911 3695. Meer informatie over de wijkteams van gemeente Zaanstad is te vinden op www.swtzaanstad.nl

Van het nieuwe wijkteam11 in zuid hebben wij nog exacte geen gegevens.

Gemeenten verantwoordelijk voor WMO en jeugdzorg: Vanaf 1 januari 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de jeugdzorg en zorg aan langdurig zieken en ouderen. Zelfvoorziening is het uitgangspunt van de nieuwe WMO. Wat kun je zelf nog doen, en waar heb je hulp bij nodig? De druk moet van de ketel bij de zorginstellingen en de overheid wil dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Waar wel hulp nodig is bepaalt de gemeente of en voor hoeveel hulp iemand krijgt. Bewoners van gemeenten kunnen dus niet meer zomaar thuiszorg aanvragen, maar worden door de gemeente gescreend. Voorheen werd de hulp voor ouderen en gehandicapten geregeld door de centrale overheid. Onder de WMO vallen aanpassingen aan woningen, zoals een traplift maar ook huishoudelijke verzorging, bestrijding van huiselijk geweld en hulp bij psychische problemen. Terwijl de gemeenten al druk bezig zijn met de voorbereidingen op 2015, is er nog veel onduidelijkheid over de invulling en de kosten van de nieuwe WMO. Jeugdzorg In het nieuwe concept Jeugdwet wordt de overheveling van alle jeugdhulp naar gemeenten geregeld. Hierbij is de gemeente bestuurlijk én financieel verantwoordelijk voor de uitvoering hiervan. Hierbij moet je denken aan ondersteuning, hulp en zorg voor jongeren tot 18 jaar die kampen met psychische problemen, psychosociale problemen of gedragsproblemen. Ook is hierbij hulp voor ouders meegenomen bij bijvoorbeeld problemen met opvoeden. Doel van het nieuwe concept is meer preventie en eerdere ondersteuning, uitgaan van de eigen kracht van jongeren en ouders, minder snel medicatie inzetten en betere samenwerking rond gezinnen en maatwerk. Bureau Jeugdzorg Oostzaan. Zuideinde 80 1511 GH Oostzaan Telefoon: (075) 651 8340 Opvoedspreekuur 0-19 jaar: Kijk voor het maken van een afspraak op www.opvoedspreekuur.nl of bel het Centrum Jong: (075) 651 8340. Inloopspreekuur: 0-19 jaar: woensdag 9.30 - 10.30 uur. Spreekuur logopedie: telefonische een afspraak met Centrum Jong: (075) 681 0120 ma t/m vrij van 9.00 - 13.00 uur. Bureau Jeugdzorg Purmerend. Waterlandlaan 51 1441 RS Purmerend Telefoon: 0299-405 270.

Centrum Jong is te vinden in de Valkstraat 1 in Wormer en op internet op www.centrumjong.nl.


19

JONGERENLOKET HELE ZOMER OPEN Wilt u meer weten over het Jongerenloket? Kijk op Facebook Jongerenloket Zaanstreek, www.jongerenloket.nu of kom langs p de Rozengracht 48 in Zaandam, tel. (075) 670 17 49 of mail naar: [email protected].

Centrum voor jeugd en gezin Zeevang is gevestigd in het gemeentehuis, Raadhuisstraat 24 te Oosthuizen. Er is een inloopspreekuur, er zijn opvoedspreekuren, en u kunt ook per e-mail [email protected] of telefonisch het CJG bereiken.Het inloopspreekuur wordt vanaf 1 september a.s. gewijzigd naar donderdag van 08.45 uur tot 09.30 uur. Alle informatie die u nodig hebt, kunt u vinden op de website van het CJG: www. cjgzeevang.nl.

Kind en Moeder Zoals het is tussen ons moeder en kind Weet dat ik je belangrijk vind Nu ben je een man of vrouw Weet dat ik van je hou Ik doe mijn armen om je heen Zoals jij is er maar een Wat een ander ook van je vindt Jij blijft mijn kind. Alex.

Dag besteding Huidige cliënten in 2014 Voor inwoners die nu al AWBZ-begeleiding hebben veranderd in 2014 nog niets aan hun indicatie. Ook voor nieuwe aanvragen in 2014 voor een indicatie verandert er nog niets; u kunt hiervoor terecht bij het CIZ. >zie website - CIZ (Centrum indicatiestelling zorg) Huidige cliënten in 2015 Uiterlijk oktober 2014 zullen alle huidige inwoners met AWBZ-begeleiding geïnformeerd worden over de stand van zaken. Wij verwachten dat we dan alle cliënten ook kunnen informeren over een gesprek met het Sociaal Wijkteam. Doel van het gesprek is om samen een nieuw ondersteuningsplan op te stellen. Sommigen van hen zullen al in januari of februari een gesprek krijgen, anderen krijgen dat later in 2015. Aan het eind van 2015 hebben alle huidige cliënten op die manier een nieuw ondersteuningsplan gekregen. Tot het ondersteuningsplan gereed is, verandert de zorg van cliënten niet. Dagbesteding in 2015 In de loop van 2015 wordt u en eventueel uw begeleider uitgenodigd voor een gesprek met de gemeente. Als tijdens dit gesprek blijkt dat dagbesteding bij uw instelling nog steeds het meest past bij uw ondersteuningsbehoefte kunt u daar dagbesteding blijven volgen. Meer bij zoeken: www.Psychischegezondheid.nl Fonds Psychische Gezondheid Stationsplein 125 3818 LE Amersfoort.


20

Beoordeling zorgaanvragen voor 2015 onduidelijk Vanaf 1 januari 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor de jeugdzorg en zorg aan langdurig zieken en ouderen in Zaanstreek/Waterland, De Zaankanter en Dichtbij geven antwoord op vragen van lezers over deze verandering. Deze keer: ‘Wie gaat de beoordeling van de zorgaanvragen doen?’ Deze vraag stellen veel mensen. “Hebben ambtenaren in Zaanstreek/Waterland genoeg knowhow bij de screening om de mate van zelfvoorziening te kunnen bepalen?”De vraag die blijft hangen is: “Welke gemeenteambtenaren deze zorgaanvragen gaat bekijken/beoordelen?” Antwoord: Het antwoord wat we kregen van gemeente Zaanstad is kort maar krachtig: “Dat weten we nog niet.” Wel is het duidelijk dat de taken bij de sociale wijkteams terecht komen. Aanvullend laat de gemeente weten dat tot 1 januari 2015 de oude werkwijze via het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) geldt als het gaat om AWBZ voorzieningen. Bij WMO voorzieningen gaat dit via het WMO loket van de gemeente Nog niet bekend Gemeente Zaanstad heeft het voornemen dat per 1 januari 2015 de zorgindicatie bij de sociale wijkteams wordt ondergebracht. Ze benadrukken dat de zorgvrager centraal staat, en dat het organiseren hiervan belangrijk voor ze is. Maar hoe het gaat gebeuren is “nog niet helemaal bekend”. De gemeente geeft aan nu hard te werken aan het project om te kijken hoe de kwaliteit gewaarborgd blijft en de kennis op de goede plek aanwezig is. De invulling van de werkwijze rondom de zorgindicatie in 2015 is nu nog niet exact bekend. 2014 wordt door de gemeente gebruikt als leerproces in aanloop naar 2015. Update: Wormerland en Oostzaan Een woordvoerder van Overgemeente laat weten dat zij hier, met betrekking tot Wormerland en Oostzaan, nog geen antwoord op kunnen geven. Hier wordt "op dit moment aan gewerkt". De gemeenten hebben dus nog een krap half jaar om uit te zoeken hoe ze het precies aan gaan pakken. Bij ontwikkelingen houden we je natuurlijk op de hoogte. Jeugdzorg Aanvullend werd bekend gemaakt dat de Nederlandse gemeenten 330 miljoen euro meer krijgen dan gepland voor het uitvoeren van de taken binnen de jeugdhulp en jeugdzorg. Dat bleek uit de vaststelling van het definitieve budget door de staatssecretarissen Martin van Rijn (Volksgezondheid) en Fred Teeven (Veiligheid en Justitie). De Algemene Rekenkamer pleitte vorige week nog voor een beoordelingsmoment in het najaar waarop het kabinet moet bekijken of de overheveling van taken naar de gemeenten wel goed verloopt. Het kabinet heeft een commissie toegezegd die de megaoperatie gaat monitoren. Een deel van het personeel van de 15 Bureaus Jeugdzorg zal door de overheveling zijn werk verliezen. Van Rijn en Teeven willen hen zoveel mogelijk naar ander werk begeleiden, bijvoorbeeld in de nieuwe sociale wijkteams van gemeenten.

Witte Kerkje Castricum 31 augustus

ds. Angelique Rijlaarsdam

14 september

ds. Angelique Rijlaarsdam, mmv. Cantorij PGCastricum

28 september

pastor André Wesche

12 oktober

ds. Angelique Rijlaarsdam

26 oktober

pastor André Wesche, mmv. Liturgiekoor


21

Tips voor een WMO-aanvraag of herkeurings- indicatiegesprek [waar na 1 januari 2015 ook de dagbesteding en woonbegeleiding onder valt]. Er is veel veranderd op het gebied van de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning). Van ouderen, gehandicapten en chronisch zieken wordt verwacht dat zij steeds meer zelf doen met eventuele hulp van familie, vrienden en buren. Als het echt niet zelf lukt, kan iedereen een WMO-aanvraag indienen. 'Ouderen gehandicapten en chronisch zieken zijn nog geneigd om te denken: ik hoor die vervoerskaart of die huishoudelijke hulp te krijgen. Daar heb ik voor gewerkt, daar heb ik recht op. Maar zo is het niet meer. Je krijgt alleen nog iets als je het zelf echt niet redt'. Hieronder een aantal belangrijke tips voor iedereen die een WMO-aanvraag willen indienen. Tip 1: Zorg voor een 'keukentafelgesprek' Laat u niet afschepen met een gesprek via de telefoon, want dan kunnen mensen zich 'beter' voordoen dan ze zijn. Een 'keukentafelgesprek' is veel geschikter om te kijken wat er echt aan de hand is. In principe houdt de gemeente altijd gesprekken bij mensen thuis, maar in de praktijk vinden er nog steeds telefonische indicaties plaats. 'Ga daar nooit mee akkoord', zorg dat een medewerker van het Sociaal Wijk Team / WMO consulent bij u thuis komt, dan kan de situatie veel beter bekeken worden.' Tip 2: Bereid u voor Bereidt u goed voor op het gesprek door op te schrijven wat nog wel en wat niet meer lukt. Zo weet u zeker dat u tijdens het gesprek geen belangrijke dingen vergeet te vermelden. 'Beschrijf ook hoe u zich de laatste tijd heeft weten te redden en hoe en wat u zelf heeft geregeld'. 'Zo wordt de situatie goed in kaart gebracht.' Tip 3: Haal er iemand bij 'Ga nooit alleen een gesprek aan. Zorg dat er iemand bij is, want twee weten meer dan een. Iedereen kan een kennis, een vriend, een familielid of een adviseur inschakelen bij het gesprek. De extra persoon kan aanvullende informatie geven, maar ook helpen luisteren. 'Mensen onthouden vaak maar dertig procent van wat er tegen hen gezegd is.' Tip 4: Vraag een verslag Vraag na het gesprek altijd om een verslag. 'Zo'n verslag is wettelijk verplicht'. Het is belangrijk dat er duidelijk op papier staat wat de probleemstelling is en waarom bepaalde voorzieningen wel of niet worden toegewezen. Bespreek het verslag vervolgens ook met degene die bij het gesprek is geweest. 'Worden er medische zaken beschreven in het verslag, overleg dan met uw huisarts of de praktijk assistent of het klopt.' Vervolgens kan het verslag met eventuele opmerkingen retour worden gestuurd. Tip 5: Maak bezwaar Als u het niet eens bent met de indicatie, kunt u bezwaar aan tekenen. 'Het maakt niet altijd wat uit, maar probeer het altijd. Af en toe helpt het wel.' Er wordt geadviseerd om een adviseur het verslag te laten lezen voordat er bezwaar wordt aangetekend. Bron: Dichtbij/kbo Noord Holland


LAST VAN STRESS? ZEG VAKER NEE! Veel van de stress die we ervaren wordt veroorzaakt doordat we geen nee zeggen. Omdat we bijna automatisch al ja zeggen op een verzoek, maar vaker nog uit onzekerheid, angst of schuldgevoel. Herkent u zich hierin? Dan loopt u het risico meer hooi op uw vork te nemen dan goed voor u is. Leer vaker nee zeggen met deze oefening en tips van Fonds Psychische Gezondheid. Natuurlijk moeten we allemaal wel eens iets doen waar we geen zin in hebben of waar we zelf niet veel aan hebben. En het ene verzoek is makkelijker af te wijzen dan het andere. Bijvoorbeeld een verzoek dat heel vrijblijvend wordt gesteld of als het om iets kleins gaat. Het wordt anders als de ander het presenteert alsof het vanzelfsprekend is dat u ja zegt, smeekt, of aanhoudt en aandringt. Dan moet u sterk in uw schoenen staan om nee te zeggen. Ongemerkt heeft u misschien toch al toegegeven en heeft u later spijt. Wilt u vaker nee zeggen? Start eens met onderstaande oefening: Maak een ‘Ik zeg nee” top vijf” Pak pen en papier en schrijf uw ‘Ik zeg nee top 5’ op (dit mag ook een top 3, of een top 10 zijn). Dit zijn dingen waartegen u vaker nee wil zeggen. Doe dat concreet. Start elke zin met: ‘Ik wil niet langer…’. Bijvoorbeeld: ‘Ik wil niet langer altijd maar ja zeggen als mij wordt gevraagd in te vallen als overblijfmoeder op de school van mijn dochter’. Of: ‘ik wil niet langer ja zeggen als mijn collega mij aan het einde van de middag vraagt of ik nog snel even voor morgen een rapport wil afmaken’. Bedenk vervolgens waarom u geen nee zegt in deze situaties Vindt u uw werk zo leuk dat u dat graag wilt doen? Of bent u bang dat anderen u niet aardig vinden als u nee zegt? Dit laatste komt vaak voor. Ook hebben veel mensen het gevoel dat nee zeggen tegen iemand egoïstisch overkomt. Of misschien voelt u zich wel schuldig. Oefen nu hardop voor de spiegel. Als u voor uzelf helder heeft in welke situaties u het lastig vindt om nee te zeggen en waarom u dat zo lastig vindt, dan kunt u gaan oefenen. Letterlijk, voor de spiegel. Stel u de situatie die u lastig vindt voor en zeg vervolgens eens hardop een paar keer ‘nee’! Het klinkt misschien raar, maar dit kan echt nuttig zijn. Misschien merkt u wel dat u een drempel over moet om hardop nee te zeggen. En lucht het op als u het doet, ook al is er nu niemand bij. Om in de praktijk vaker nee te zeggen, geven we u de volgende 5 tips: 1 Basisregels bij een verzoek Als iemand een verzoek aan u doet, realiseert u zich dan eerst wat de uitgangspunten zijn bij het stellen van een verzoek. Namelijk:  U mag nee zeggen op een verzoek. Het is niet voor niets een 'verzoek'!  U mag weigeren zonder uzelf te verantwoorden, zonder opgaaf van reden, zonder verklaring te geven. Soms gaat uw reden de ander ook helemaal niet aan. 2. Neem bedenktijd Train uzelf om bij elk verzoek om bedenktijd te vragen. Of u er nou direct ja of nee bij denkt of niet. Bepaal wat voor u een fijn zinnetje is, bijvoorbeeld: ‘Ik ga hier even over nadenken en kom er bij je op terug.’ Het is wel belangrijk om direct af te spreken wanneer u uw reactie laat weten. De bedenktijd geeft u de mogelijkheid om te bedenken wat u echt wil en om af te wegen: als ik hier ja tegen zeg, waar zeg ik dan nee tegen? Wat levert het mij op als ik ja zeg? Of wat levert het mij juist op als ik nee zeg? 3 Let op de manier waarop u nee zegt Als u nee wilt zeggen, kunt u dat het beste als volgt doen:  Zeg altijd eerst nee, en geef daarna pas uw eventuele toelichting. Draai er niet omheen. Dat is het meest duidelijk voor de ander.  Zeg het op een vriendelijke, maar besliste manier.  Kijk de ander aan.


   

23

U kunt kiezen of u er uitleg bij wilt geven. Het kan ook zijn dat u een alternatief geeft. Bedenk goed dat als u een reden opgeeft, dit een opening tot discussie biedt. Houd het kort als u toelichting wilt geven. Als iemand blijft aandringen, is het soms goed om uw gevoelens daarover te benoemen. Bijvoorbeeld: 'ik vind het vervelend dat……'. Het ander kan teleurgesteld reageren. Probeer daar gelegenheid voor te bieden en toon hiervoor respect.

4 Gebruik de kapotte grammofoonplaatmethode Deze methode is goed te gebruiken als u nee zegt, maar de ander blijft aandringen. Bij deze methode is het enige dat u doet uw nee en uw uitleg blijven herhalen. Als een kapotte grammofoonplaat die blijft hangen. Zo laat u zich niet ompraten of verleiden tot een discussie of excuses. Probeert u het eens bewust uit. Blijf herhalen: 'Nee, het spijt me, daar heb ik geen tijd voor'… (Nee, zoals ik al zei, daar heb ik echt geen tijd voor). 5 Bedenk: Een keer nee zeggen mag écht! U kunt er vanuit gaan dat mensen het niet erg vinden als u een keertje nee zegt. Vooral als u heel vaak al voor iedereen klaar staat. Ze zullen hooguit de eerste keer verbaasd zijn, omdat ze het niet van u gewend zijn. Durf het uit te proberen. Veel succes! Als u veel stress ervaart, kan het zijn dat u zich daar zorgen om maakt. Als dit zo is, is het belangrijk dat u uw hart lucht en steun zoekt. Praat over uw gevoelens met iemand die u vertrouwt. Aarzel ook niet om steun te zoeken bij een professional. Fonds Psychische Gezondheid biedt een anonieme hulplijn aan via Korrelatie. Psychologen en maatschappelijk werkers kunnen u voorzien van persoonlijke adviezen en tips en verwijzen, als dat nodig is, door naar andere informatiebronnen of hulpverleners. Bellen kan naar 0900-1450. U kunt bellen op werkdagen van 9.00 – 18.00 uur (€ 0.15 per minuut). www.Psychischegezondheid.nl Fonds Psychische Gezondheid Stationsplein 125 3818 LE Amersfoort

10 Tips voor gezonder [vrijwillig]werken Al dat meer doen met minder, kan leiden tot ongezonde situaties. Volg daarom deze tien tips voor een gezondere [vrijwillige]werkdag. Wie veel zit, is niet gezond bezig. Als je dan ook nog onder tijdsdruk moet presteren, is dat meestal niet bevorderlijk voor je houding. De gevolgen zijn nek- en rugklachten. Hoofdpijn. Noem het maar op. Daarom deze negen tips : 1.

Begin je dag met wat sport

2.

Eet een eiwitrijk ontbijt

3.

Draag geen onnodig zware tas met je mee

4.

Luister naar muziek als je naar je werk rijdt

5.

Eet je lunch niet op je werkplek

6.

Loop een rondje en ontspan

7.

Ga sta als dat mogelijk is

8.

Kijk soms uit het raam (ja, echt)

9.

Ban telefoons en tableteven even buiten gezichtsveld.

De laatste tip is zelfs, achter je werkplek aan fitness te doen


Sociale Wijk Teams Zaanstad. Op 15 juli hebben wij al de tien Sociale Wijk teams een mail gestuurd met de volgende vraag. Goede morgen, Kunt u ons laten weten welke laagdrempelige inloopmogelijkheden, samen eten mogelijkheden, activiteiten enz. enz. er in uw wijk zijn of ontwikkeld worden? Zodat wij deze in Bijpraten en op onze website kunnen plaatsen. We ontvingen de volgende antwoorden: Sociaal Wijkteam Zaandam Zuid/Rosmolenswijk Iedere woensdag van 9.30 tot 11.30 financieel café (vakantie tot 13 augustus). (hier kan men terecht met vragen over financiën en voor hulp bij het schrijven van brieven). (adres: ingang Dirk Prins Centrum (A.G. Verbeekstraat 35 Zaandam) Van maandag tot donderdag open inloopspreekuur van 9.00-11.00 (adres: Menno Simonszstraat 34 Zaandam). Met vr.gr. Namens het Sociaal Wijkteam Zaandam Zuid/Rosmolenswijk. Tel 075-3020030. Gerard van den Bergh. Sociaal Wijk Team, Zaandam-Noord en Kogerveld De inloop in de Bovenkruier (Drielse Wetering 49) is de hele vakantie geopend van 10:00-16:00 Verder organiseert JACZ, jongerenwerk, voor jongeren van 12 tot 18 allerlei activiteiten in de Bovenkruier m.i.v. 5 augustus. Elke donderdag van 19:00-21:00, zoals: basketball clinics, rap workshops, tekenen en graffiti workshop, tienerdisco en bijles. Geef je op of kom langs, [email protected] of kom met een leuk idee. Met vriendelijke groet, Sociaal Wijk Team, Zaandam-Noord en Kogerveld. Locatie: buurtcentrum De Bovenkruier. Drielse Wetering 49, 1509 KP, Zaandam. Telefoonnummer: 088-2001072 Sociaal Wijk Team Assendelft/Westzaan In A3 is een eetcafé dat voorheen onder Stichting Welsaen viel. Op dit moment is men bezig met de verzelfstandiging van het buurthuis. Maar de genoemde activiteiten staan zeker op de planning echter kunnen ze nog geen data geven. Hopelijk heb ik u voldoende geïnformeerd. Met vriendelijke groet, SWT Assendelft/Westzaan Marion Jorna. Op 4 september is er een informatiebijeenkomst MEET & GREET Samen in de Wijk van 16.00-19.00 uur in buurtcentrum A3, Dorpsstraat 386 in Assendelft. Graag wil het team nader met u kennis maken en met elkaar uitwisselen wat er leeft. Sociaal Wijk Team Nieuw west – Wester Koog - Rooswijk Het kantoor van het sociaal wijk team is verhuisd en is nu te vinden in De Vuister, Molenwerf 42 Koog aan de Zaan. Kijk voor de Algemene voorzieningen dagactiviteiten op de website swtzaanstad.nl (wijk rooswijk/Westerkoog/Nieuwwest) en volg ons op facebook www.facebook.com/swt.nieuwwest daar plaatsen we de nieuwe activiteiten. Op dit moment hebben we 2 ontmoetingscafés, in Westerkoog in de Vuister (maandagmiddag)en in de Zeskanter elke dinsdagochtend. Deze worden straks uitgebreid met thema's gastsprekers. Verder zie de seniorenagenda voor de activiteiten in de wijk voor ouderen. Er worden activiteiten georganiseerd in de toekomst samen met VMBO, Ribw, zorgcentra Guisveld en Westerwatering ( in ontwikkeling). Mantelzorgcafé voor mantelzorgers is geweest en er komt 1 nog in het najaar. Vr. grt. Team6.

Bijpraten nr. 64 aug.2014 pag.

25

Zaandam West-Oude Haven Inloopspreekuur Ook kunt u zonder afspraak binnenlopen bij het inloopspreekuur. Vrijblijvend en kosteloos. Dinsdag en woensdag van 13.00 - 16.00 uur donderdag van 10.00 - 13.00 uur U vindt ons op de Hogendijk 48, 1506 AH Zaandam. Wij zijn maandag t/m vrijdag telefonisch bereikbaar van 09.00- 17.00 uur. Telefoon: 088 -38 33 013 E-mail: [email protected] Mobiel: 06 – 29 404 816 [email protected] www.swtzaanstad.nl Facebook: Sociaal Wijkteam Zaandam West-Oude Haven Wij gaan van start met samen eten bijeenkomsten. Ook kunnen alleenstaanden zich aanmelden voor de telefooncirkel: Dagelijks contact met iemand om te horen hoe het gaat: aandacht en omzien naar elkaar! Ook via Telefoon: 088 -38 33 013. Voor meer informatie kunt u contact met mij opnemen. Met vriendelijke groet, Monique van Schoot, Coördinator Sociaal Wijkteam.

Even voorstellen Hallo allemaal Mijn naam is Leo de Roos, woonachtig in Heemskerk nu, 55 jaar oud al bereikt en ik ben ervaringsdeskundige in GGZ en Verslavingszorg als verwant artikel, ook wel DD genoemd. Ik heb twee prachtige kinderen waar ik supertrots op ben, en waarmee ik het echte (vader) contact na jaren weer echt voel. Ik heb van mijn ongeveer 30 jarige “traject” uiteindelijk mijn beroep gemaakt als ervaringsdeskundige, een nog altijd beladen begrip in de zorg maar ik ben het pur sang (genetisch al meegekregen bij mijn geboorte, zeg ik soms veelbetekenend). Ik denk dat velen in de GGZ deze omschrijving wel kunnen begrijpen. Vanaf 2009 ben ik mijn echte hersteltraject ingegaan, met vallen en opstaan, met de juiste mensen om mij heen, met rust, met een eigen woning sinds 2012, met de juiste ingestelde medicatie, met meditatie, in de WSNP schuldsanering, met een aantal hersteltrainingen en een opleiding als ervaringsdeskundige. Lucky Me ! Vanaf 2011 liep ik stage als vrijwilliger bij Aktief Talent en de Brijder in Hoorn. In 2013 werd ik benaderd voor een project bij de gemeente Zaanstad om de dagbesteding van “kwetsbare mensen” meer, beter en dichter aan te laten sluiten op hun eigen mogelijkheden en liefst ook in de eigen woonomgeving / stadswijk. In dit project dagbesteding zijn een aantal mensen op een specifieke manier begeleid naar zinvolle en zingevende activiteiten. Zoals wij allen weten wordt vanaf 2015 de zorg van de GGZ voor een groot deel overgeheveld naar de Gemeenten. Dit geeft een onder andere de verplichting voor de gemeente Zaanstad om ook “onafhankelijke cliëntondersteuning” aan alle burgers met een hulpvraag te bieden. Deze onafhankelijke cliëntondersteuning wordt momenteel nog door stichting MEE, RCO de Hoofdzaak en informeel door het Zaans Praatcafé geboden voor de kwetsbare burgers. De gemeente Zaanstad wil nu op korte termijn ook starten met een project om mensen met eigen ervaringskennis op te leiden tot ervaringsdeskundigen en deze vervolgens in te gaan zetten als onafhankelijke cliëntondersteuners. Dit gaat dan in eerste instantie gebeuren vanuit een team of poule zo je wilt, die door mijzelf zal worden begeleid en gecoacht. De ondersteuningsvraag is altijd afkomstig van de cliënt zelf (en of zijn familie, mantelzorger etc.) en kan mogelijk ook op doorverwijzing van een sociaal wijkteam of Jeugdteam zijn. Momenteel wordt een interview ronde gemaakt langs alle wijken jeugdteams om hier alvast de behoeften en mogelijkheden voor te peilen. Het is het beste als we allemaal inzien dat we elkaar allemaal ook nodig hebben en elkaar niet uitsluiten maar juist insluiten. Participatie en wederkerigheid zijn niet alleen prachtige termen op papier maar juist ook kansen om weer mee te gaan doen. Dus als u dit leest en denkt “Hee dit is iets voor mij, dat wil ik gaan doen” dan roep ik u bij deze op om te reageren op de vacature die hiervoor wordt uitgegeven door Zorgbelang Noord-Holland bij wie de projectvoering is


26

neergelegd door de Gemeente Zaanstad. Ik zal zelf zeer betrokken zijn bij de werving en selectie van de mensen die vanuit hun eigen kracht en herstel verder willen groeien door anderen te ondersteunen. Ik zal zelf regelmatig langskomen in het Praatcafé om Bij te Praten. Tot zien dus. Leo Roos.

Recept. Eenvoudige maar heerlijke Aardappelsalade. Benodigdheden: 500 gram vastkokende aardappelen (niet al te grote) 1 ui peterselie (gedroogd of klein bosje vers) een paar eetlepels mayonaise zout peper Bereiding: Schil de aardappels en zet ze op met water en wat zout. (Als de aardappels groot zijn snij ze dan middendoor) Breng het water aan de kook en laat ze 15 tot 16 minuten koken. Giet ze af en spoel er koud water overheen. Laat ze verder afkoelen. Pel en snipper de ui fijn. Hak de peterselie fijn (of gebruik een halve eetlepel van de gedroogde) Als de aardappels goed zijn afgekoeld, snij er dan plakjes van een halve centimeter dik. Doe dit in een schaal en voeg de gesnipperde ui en de peterselie toe. Voeg nu ongeveer 3 tot 4 eetlepels mayonaise toe en roer alles door elkaar. Proef nu of er nog peper of zout nodig is. Lekker op stokbrood, bij een gehaktbal of gewoon zo uit de schaal. Smakelijk eten! Fred.

Colofon: "Bijpraten". Redactieadres: Zaans Praatcafé, Oldebroeksraat 33,1507 LA Zaandam. Telefoon: 075 - 631 51 91. E-mail: [email protected] Bankrekeningnummer: NL72RABO0150725701 T.n.v. Stichting Zaans Praatcafé, in Zaandam. Medewerkers: Agnes, Alex, Arend, Fred, Gisele, Klaas, Kokkie Dance, Linda, Lous, Michel, Thea, Titus, Trix, Wil. Oplage: 1140 exemplaren. Wordt ook per mail verzonden naar: Gemeenten, zorgaanbieders, organisaties, instellingen wijkteams enz., in de ons subsidiërende gemeenten in Zaanstreek/Waterland en privéadressen.

Vacature In de Gemeente Zaanstad voert Zorgbelang Noord-Holland een project uit ten behoeve van onafhankelijke cliëntondersteuning (Wmo) voor cliënten met een GGz en/of verslavingsachtergrond. Sociale wijkteams en jeugdteams kunnen gebruik maken van een team van ervaringsdeskundigen, die op vraag van een cliënt hem of haar kortdurende ondersteuning bieden. Het gaat om het geven van informatie, het helpen de vraag helder te krijgen, ondersteunen bij het krijgen van de juiste zorg enzovoorts. Bent u een ervaringsdeskundige? Wij zijn op zoek naar (gevorderde) ervaringsdeskundigen die graag deel willen uitmaken van het team. Ervaringsdeskundigen binnen de gemeente Zaanstad. Zoekt u een nieuwe uitdaging? Laat het ons weten. Wij vragen  U heeft zelf (of als ouder van, of jongere) ervaring in/met de geestelijke gezondheidszorg, verslavingsproblematiek en/of dak- en thuisloosheid  U heeft aan een herstelcursus of training deelgenomen (HEE, TOED, HDJZ, WRAP, e.d.)  Enige werkervaring als ervaringsdeskundige in het begeleiden van mensen met problemen  U laat uw toegevoegde waarde als ervaringsdeskundige aansluiten bij de (hulp) vraag van de cliënt  U bent in staat met de cliënt een bondgenootschap aangaan en onderhouden; u ontmoet de ander vanuit solidariteit, wederkerigheid en gelijkwaardigheid.  U beschikt over de juiste houding en vaardigheden om met allerlei verschillende mensen en telkens verschillende situaties om te gaan.  U bent inwoner van Zaanstad en bereid binnen Zaanstad te reizen i.v.m. de bereikbaarheid van burgers in verschillende wijken in Zaanstad.  U bent voor minimaal 1 dagdeel per week beschikbaar Wij bieden  Mogelijkheden om u te ontwikkelen in een team dat werkt vanuit een mens en praktijkgerichte aanpak waardoor kwetsbare burgers weer meedoen en iets terug kunnen doen in de samenleving  Gerichte verdiepende scholing (Masterclass)  Training on the job  Begeleiding en intervisie  Het betreft een vrijwilligers functie. Wij voorzien in een vrijwilligersvergoeding. Aanmelden (vóór 8 september 2014)  Vertel ons in een korte motivatiebrief:  Waarom u graag deel wil uitmaken van het team van ervaringsdeskundigen  Wat is uw kijk op onafhankelijke cliënt ondersteuning  Welke ervaring u graag in wil inzetten Stuur ons uw CV Met uw adresgegevens etc.  Welke cursussen, trainingen of opleidingen u op het gebied van ervaringsdeskundigheid en daarbuiten hebt gevolgd;  Over welke werkervaring u op het gebied van ervaringsdeskundigheid en daarbuiten beschikt.  U kunt uw e-mail vóór 8 september richten aan info(@)zorgbelang-noordholland·nl onder vermelding van het onderwerp Sollicitatie ervaringsdeskundige’. U ontvangt u een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek om wederzijdse verwachtingen, wensen en mogelijkheden te bespreken wanneer u voor ons voldoet aan de gestelde eisen. Contact: Heeft u nog vragen of wilt u meer informatie? Neem dan contact op met Leo de Roos op 023-530 00 00 of per mail info(@)zorgbelang-noordholland·nl Deze tekst is niet in de papierenuitgave van “Bijpraten 64”opgenomen. Te laat ontvangen.

Redactie

Meer informatie over dit project www; zaanspraatcafe.nl - onder belangenbehartiging – sociale wijk teams Zaanstad.

"Wij, mensen die zorg nodig hebben van de GGZ, wilden voor onszelf een ontspannende ontmoetingsgelegenheid buiten de zorg". Waar wij elkaar en anderen op een recreatieve manier kunnen ontmoeten. In de afgelopen 14 jaar hebben wij, en anderen, onze vrienden- of kennissenkring daardoor kunnen vergroten en onze ervaringen kunnen delen." Vanuit deze ontmoetingen kunnen onze belangen behartigd worden.

Ontmoetingsmogelijkheden Zaanstreek

Iedere maandag SNOOKEREN/POOLEN in

Westend Snooker 14:30 tot 16:30 uur Westzijde 28 in Zaandam. [ € 1,50 p.p.]

Iedere donderdag INLOOP in café “Cést la Vie"/”ZO IS HET LEVEN" Vanaf 16:00 uur Stationsstraat 5 in Zaandam.

In beide zaken is een inpandige rookgelegenheid.

Eerste kopje koffie/thee wordt u aangeboden door onze gastheren/-vrouwen. Iedere donderdag ZWEMMEN Zwembad de Slag, 10:00-11:00 uur [€ 2,00] Koningsgeelstraat 3 in Zaandam

THEMAMIDDAGEN Pag. 12

Indicatie niet nodig, dus geen eigen bijdrage. In onze website “zaanpraatcafe.nl” vindt u meer informatie, ervaringsverhalen en gedichten, zelf geschreven verhalen en gedichten, tips en goedkope en makkelijk te maken recepten.

Bijpraten. Beraber konuşalım. Verdwijnt ook de zorg achter de horizon? Nr. 64 augustus 2014

Recommend Documents