BEPALING EN VALIDATIE VAN BELADINGEN VOOR INGEBRUIKNAME VAN EEN HARDWALL ISOLATOR

UNIVERSITEIT GENT FACULTEIT FARMACEUTISCHE WETENSCHAPPEN

Vakgroep Farmaceutische Analyse Laboratorium voor Farmaceutische Microbiologie Academiejaar 2012-2013

BEPALING EN VALIDATIE VAN BELADINGEN VOOR INGEBRUIKNAME VAN EEN HARDWALL ISOLATOR Lieve DE WOLF Eerste Master in de Geneesmiddelenontwikkeling

Promotor

Prof. dr. H. Nelis

Commissarissen

Prof. dr. T. Coenye Prof. dr. B. De Spiegeleer

UNIVERSITEIT GENT FACULTEIT FARMACEUTISCHE WETENSCHAPPEN

Vakgroep Farmaceutische Analyse Laboratorium voor Farmaceutische Microbiologie Academiejaar 2012-2013

BEPALING EN VALIDATIE VAN BELADINGEN VOOR INGEBRUIKNAME VAN EEN HARDWALL ISOLATOR Lieve DE WOLF Eerste Master in de Geneesmiddelenontwikkeling

Promotor

Prof. dr. H. Nelis

Commissarissen

Prof. dr. T. Coenye Prof. dr. B. De Spiegeleer

SAMENVATTING Op Alcon worden nog steeds de Softwall isolatoren gebruikt om steriliteitstesten uit te voeren, deze zou men willen vervangen door de Hardwall isolator. De Hardwall isolator (sas en werkisolator) beschikt over verscheidene voordelen. Zo treden er minder lekken op en wordt de sanitisatiecyclus tijd drastisch verminderd door het snelle sas (30 minuten) in vergelijking met een transferisolator (4 uur). De afschaffing van alle Softwalls zorgt ervoor dat al het materiaal, media voor 1 dag steriliteitstesten ofwel via het sas, ofwel als initiële belading in de werkisolator moeten gesanitiseerd worden. Hiervoor worden beladingen gedefinieerd. Voor de validatie van de beladingen wordt gebruik gemaakt van een nieuwe validatiemethodiek. Er wordt namelijk een puntenen gewichtstabel opgesteld waarin alle componenten nodig om de steriliteitstesten uit te voeren, worden vermeld om een flexibel systeem te creëren. Voor de gedefinieerde beladingen worden op basis hiervan de worst case beladingen bepaald. Dit zowel voor het sas als voor de werkisolator. Vervolgens dienen deze beladingen gevalideerd te worden om na te gaan of de routine sanitisatieparameters kunnen behouden blijven. Om de effectiviteit van de VHP (vapor hydrogen peroxide) sanitisatiecyclus te beoordelen wordt er gebruik gemaakt van biologische indicatoren. Op iedere worst case locatie, bepaald door de temperatuursdistributies en op rationele wijze, worden drie biologische indicatoren gehangen zodanig de Halverson-Ziegler vergelijking kan toegepast worden. De resistentie van de biologische indicatoren in het systeem wordt bepaald aan de hand van een sublethale cyclus. Chemische indicatoren worden ingezet om de homogene gasverspreiding aan te tonen. Penetratietesten worden op de nieuwe componenten met productcontact uitgevoerd onder een algemene en simulated use aanpak. Uit de resultaten is gebleken dat de sanitisatiecyclus onder routineparameters kan behouden blijven voor belading 2 (met laminaatzak) in de werkisolator. Als bij de BI cycli van de lege werkisolator ook een spore log reductie van 6 kan worden aangetoond, kan het flexibel systeem (naar punten en gewichten) in werking gesteld worden.

DANKWOORD

Bij deze zou ik van de gelegenheid gebruik willen maken om mijn dank te betuigen aan iedereen die heeft bijgedragen tot de realisatie van mijn thesis. Eerst en vooral wil ik iedereen van het labo microbiologie (Alcon) bedanken. Zij stonden iedere dag klaar voor mij en maakten van deze onderzoeksstage een zeer aangename periode. Ik zal er enkelen niet gauw vergeten. In het bijzonder wil ik een aantal mensen bedanken voor mijn begeleiding, Wim Deklerck wil ik voornamelijk bedanken voor mijn begeleiding met de SKAN isolator en mij op weg te zetten om de testen praktisch mogelijk te maken. Els Trogh wil ik bedanken om mij wegwijs te maken in de validatiemethodiek. Hiervoor wil ik Paul Meeussen ook bedanken en voor zijn deskundige hulp. Lieve Weemaes wil ik bedanken omdat zij op het labo steeds ter beschikking stond voor al mijn vragen en problemen en Marc Mouton voor zijn hulp met de HEPAfilters. Liesbet Hellings en Jan Detand wil ik bedanken voor hun vertrouwen en het nalezen van deze masterproef. Zij zorgden mede voor een zeer leerrijke en uitdagende periode. Eveneens wil ik mijn promotor, Prof. Dr. H. Nelis bedanken voor zijn deskundig advies en het nalezen van deze masterproef. Tot slot wil ik een woord van dank richten tot mijn ouders, broer en zus. Hun belangstelling voor mijn onderwerp was een belangrijke steun.

INHOUDSOPGAVE SAMENVATTING AUTEURSRECHT DANKWOORD INHOUDSOPGAVE AFKORTINGEN 1.

INLEIDING ........................................................................................................................................ 1 1.1.

THEORIE ................................................................................................................................... 1

1.1.1.

Begrip steriliteit en sterilisatie ............................................................................................ 1

1.1.2.

Vereisten ............................................................................................................................. 1

1.1.3.

Monitoring omgeving .......................................................................................................... 3

1.1.4.

Desinfectie ........................................................................................................................... 4

1.1.5.

Sterilisatiewijze .................................................................................................................... 8

1.1.5.1.

Stoomsterilisatie ...................................................................................................... 8

1.1.5.2.

Gassterilisatie .......................................................................................................... 9

1.1.5.3.

Stralingssterilisatie .................................................................................................. 9

1.1.5.4.

Algemeen ................................................................................................................. 9

1.1.6.

Steriliteitstestmethoden ................................................................................................... 10

1.1.6.1.

Algemeen ............................................................................................................... 10

1.1.6.2.

Staalname .............................................................................................................. 10

1.1.6.3.

Spoelvloeistoffen en media ................................................................................... 11

1.1.6.4.

Membraanfiltratie en directe inoculatie ............................................................... 11

1.1.6.5.

Incubatie en aflezing.............................................................................................. 13

1.2.

ISOLATOREN .......................................................................................................................... 14

1.2.1.

Toepassing ......................................................................................................................... 14

1.2.2.

Types isolatoren ................................................................................................................ 14

1.2.3.

Toepassing van de verschillende isolatoren ...................................................................... 15

1.2.4.

Sanitisatiecyclus................................................................................................................. 16

1.2.4.1.

Chloordioxide ........................................................................................................ 16

1.2.4.2.

Formaldehyde........................................................................................................ 16

1.2.4.3.

Perazijnzuur ........................................................................................................... 17

1.2.4.4.

Waterstofperoxide ................................................................................................ 17

1.2.5.

De Hardwall isolator versus de Softwall isolator ............................................................... 19

2.

OBJECTIEVEN ................................................................................................................................. 20

3.

MATERIAAL EN METHODEN .......................................................................................................... 22 3.1.

BEPALEN BELADINGSPATROON............................................................................................. 22

3.1.1.

Beladingspatronen in het sas ............................................................................................ 22

3.1.2.

Beladingspatronen werkisolator ....................................................................................... 25

3.2.

BEPALEN VAN DE TE VALIDEREN BELADING ......................................................................... 26

3.2.1.

Punten- en gewichtstabel.................................................................................................. 26

3.2.2.

Opzet flexibel systeem ...................................................................................................... 27

3.3.

ALGEMEEN MATERIAAL......................................................................................................... 28

3.4.

KRITISCHE PARAMETERS ....................................................................................................... 28

3.5.

OPERATONELE KWALIFICATIE TESTEN .................................................................................. 28

3.5.1.

3.5.1.1.

Drukhoudtest......................................................................................................... 28

3.5.1.2.

HEPA- filter integriteitstest.................................................................................... 29

3.5.2.

Luchtbehandelingstesten .................................................................................................. 30

3.5.2.1.

Deeltjestelling ........................................................................................................ 30

3.5.2.2.

Luchtstroming ........................................................................................................ 30

3.5.2.3.

Ventilatievoud ....................................................................................................... 31

3.5.3.

Overdruk ............................................................................................................................ 31

3.5.4.

Temperatuurdistributie en relatieve vochtigheid distributie ........................................... 31

3.6.

4.

Integriteitstesten ............................................................................................................... 28

PROCESVALIDATIETESTEN ..................................................................................................... 34

3.6.1.

Gasverspreidingstesten en biologische validatie .............................................................. 34

3.6.2.

Sublethale cyclus ............................................................................................................... 37

3.6.3.

Penetratie testen ............................................................................................................... 37

3.6.4.

Aëratietesten ..................................................................................................................... 38

RESULTATEN .................................................................................................................................. 40 4.1.

OPERATIONELE KWALIFICATIE TESTEN ................................................................................. 40

4.1.1.

Integriteitstesten ............................................................................................................... 40

4.1.1.1.

Drukhoudtest......................................................................................................... 40

4.1.1.2. 4.1.2.

HEPA-filter integriteitstest .................................................................................... 40

Luchtbehandelingstesten .................................................................................................. 41

4.1.2.1.

Deeltjestelling ........................................................................................................ 41

4.1.2.2.

Luchtstroming ........................................................................................................ 41

4.1.2.3.

Ventilatievoud ....................................................................................................... 42

4.1.3.

Overdruk ............................................................................................................................ 42

4.1.4.

Temperatuurs- en relatieve vochtigheidsdistributie ......................................................... 43

4.2.

PROCESVALIDATIE ................................................................................................................. 45

4.2.1.

Gasverspreidingstesten en biologische validatie .............................................................. 45

4.2.2.

Sublethale cyclus ............................................................................................................... 47

4.2.3.

Penetratie van H2O2........................................................................................................... 49

5.

DISCUSSIE ...................................................................................................................................... 51

6.

CONCLUSIE .................................................................................................................................... 55

7.

LITERATUURLIJST ........................................................................................................................... 57

BIJLAGEN EVENING LECTURES

LIJST MET GEBRUIKTE AFKORTINGEN AI = autoclaaf isolator CMS = central monitoring system DNA = Desoxyribonucleic acid EtO = ethyleenoxide EW = eiwitten FT = foot FTM = fluid thioglycollate medium HEPA =High particulate airfilter LSKM = limited Spearman Karber method MPN = most probable number Ph. Eur.= European pharmacopoeia RNA = Ribonucleic acid TI = tranferisolator TSB = tryptic soy broth USP = United States Pharmacopoeia VHP = vapor hydrogen peroxide WI = werkisolator SAL= sterility assurance level SLR = spore log reductie

1.

INLEIDING

1.1. THEORIE 1.1.1.

Begrip steriliteit en sterilisatie

Geneesmiddelen dienen arm aan of vrij van micro-organismen te zijn. De parenterale en oculaire toedieningsroute vereisen steriele geneesmiddelen [18]. Met steriel bedoelt men het ontbreken van micro-organismen. Aangezien de micro-organismen niet alle op hetzelfde ogenblik worden afgedood, is het onmogelijk om aan te tonen dat een product volledig steriel is. De kinetiek van afsterving vertoont een exponentiële afname, daarom maakt men gebruik van een Sterility Assurance Level (SAL) [14], [18], [45]. Deze geeft de probabiliteit weer dat een product niet steriel zou zijn na het sterilisatieproces. De SAL waarde is meestal lager dan 10-6. Om er voor te zorgen dat een product steriel is, worden de aanwezige kiemen afgedood of mechanisch verwijderd. In de USP <1211> worden voor de terminale sterilisatie vijf methoden besproken. Met sterilisatie bedoelt men het afdoden of verwijderen van alle sporen en micro-organismen (bacteriën, virussen, schimmels en gisten). Als eerste wordt de stoomsterilisatie vermeld, gevolgd door droge hittesterilisatie, gassterilisatie, sterilisatie door middel van ioniserende straling en filtratie. Naargelang de eigenschappen van de producten en/of materialen, wordt bepaald welke methode gebruikt kan worden als eindsterilisatie. Hiervoor kan gebruik gemaakt worden van de beslissingsboom van de CPMP (Committee for Proprietary Medicinal Products) [3]. Voor bepaalde geneesmiddelen kan eindsterilisatie niet toegepast worden, hier dient men het product via een aseptische handelswijze te bereiden en af te vullen [14]. Er dienen preventiemaatregelen genomen te worden om te voorkomen dat micro-organismen bij het afvullen het product contamineren. Het eindproduct zelf kan wel verschillende componenten bevatten die door de bovenstaande sterilisatiemethoden behandeld zijn. 1.1.2.

Vereisten

Zowel de aanmaak/afvulling van producten als de steriliteitstesten dienen in een aangepaste (stofarme) ruimte uitgevoerd te worden, ook wel de cleanroom genoemd. De cleanroom

1

wordt geclassificeerd op basis van het maximum toegelaten aantal deeltjes per kubieke meter (m³) weergegeven in Tabel 1.1 [6]. Tabel 1.1: Classificatie van de verschillende cleanrooms naar klasse [6] Maximum aantal partikels per m³ In rust

In operatie

Grade

0,5 µm

5,0 µm

0,5 µm

5,0 µm

Klasse A

3520

20

3520

20

Klasse B

3520

29

352000

2900

Klasse C

352000

2900

3520000

29000

Klasse D

3520000

29000

Niet gedefinieerd

Niet gedefinieerd

Op basis van de classificatie gelden specifieke maatregelen naar kledij en hygiëne. Deze maatregelen zijn noodzakelijk om contaminatie te voorkomen. Contaminatie met nietlevende contaminanten zoals kledingvezels en levende contaminanten zoals microorganismen wordt voornamelijk veroorzaakt door het personeel [12]. Het personeel wordt beschouwd als de grootste bron van contaminatie. In het bedrijf Alcon worden de steriliteitstesten uitgevoerd in een isolator om aldus de factor personeel zoveel mogelijk uit te sluiten. Deze isolator zal later verder besproken worden. De klasse A isolator bevindt zich in een isolatorlokaal (cleanroom) met klasse D norm en een klasse D/E omkledingssas. De specifieke vereisten van het omkledingssas en andere steriliteitstest faciliteiten worden hier niet behandeld, deze worden in meerdere richtlijnen beschreven [5], [34]. Om aan de deeltjesvereisten te voldoen wordt de lucht, die verticaal in de werkisolator binnenkomt, eerst door een grove voorfilter (paneelfilter M5) gestuurd waardoor de grootste deeltjes worden tegengehouden. De lucht wordt vervolgens gezuiverd via een High Efficiency Particulate Airfilter (HEPA)-filters (absoluut filter H14) die deeltjes groter dan 0,3 micrometer (µm) met 99,99 procent (%) zekerheid tegenhoudt [1]. Door filtratie worden stofdeeltjes verwijderd die zowel van buiten als van binnen de (te controleren) zone, te wijten aan de recirculatie, komen. Het filtermechanisme is gebaseerd op verschillende principes namelijk zeefwerking, inertie, interceptie en diffusie [34].

2

Aan de hand van het volume van de werkruimte in de isolator/kamer, de gewenste graad van zuiverheid en de capaciteit van de filter bij een bepaalde luchtsnelheid wordt bepaald hoeveel HEPA-filters er geplaatst moeten worden. “De laminaire air flow moet idealiter een homogene luchtsnelheid voorzien tussen de marge 0,36-0,54 m/s” [6]. Men dient ook rekening te houden met het aantal luchtverversingen die vereist worden voor de verschillende klassen. De HEPA-filters moeten met regelmaat getest worden door middel van een integriteitstest. Hiermee wordt de kwaliteit van de microfilters getest door de doorlaatbaarheid te meten van de filter. Om contaminatie te voorkomen wordt er gewerkt met een drukcascade, in de isolator is er een overdruk ten opzichte van de omgeving, dit zorgt voor een extra fysische barrière [5]. Het drukverschil voorkomt dat er bij eventuele lekken gecontamineerde lucht naar binnen stroomt. 1.1.3. Monitoring omgeving Het is belangrijk om de werkcondities te monitoren zodat de resultaten van de test niet beïnvloed worden [7], [16], [28]. Alle variabele parameters zoals druk, temperatuur en vochtigheid in de kamer worden geregistreerd door het Central Monitoring System (CMS). De plaatsing van sensoren wordt vastgelegd na bepaling van de worst case locaties zodanig dat een betrouwbare meting bekomen wordt representatief voor heel de ruimte en niet enkel voor de plaats waar ze zich bevinden. Per sensor worden er Alert en Action level vereisten vastgelegd. Een alert level is de waarde die erop wijst dat de parameter zich buiten zijn normale operatie condities bevindt. Een action level is de waarde die erop wijst dat er onmiddellijke opvolging en eventuele actie ondernomen moeten worden [12]. Tijdens de testen in de isolator of in een cleanroom worden er routinematig verschillende omgevingsstalen genomen in de productie- of rustmodus. In de literatuur is er, voor laboratoria, weinig informatie te vinden omtrent de hoeveelheid aan stalen die genomen moeten worden en met welke frequentie. Wel worden de verschillende opties voor staalname aangehaald [12], [5]. De staalname berust op enerzijds de staalname van de lucht en anderzijds de staalname van het oppervlak. In de lucht worden de levende deeltjes zowel passief als actief gemeten via Settle platen. De niet-levende deeltjes worden aan het einde van iedere werksessie gemeten aan de hand van een deeltjestelling. Voor het wandoppervlak en werkoppervlak worden Rodac platen gebruikt. Als laatste gebeurt de 3

staalname van het oppervlak van de handschoenen met behulp van de Settle platen. Swabs of flexibele films kunnen gebruikt worden voor contactoppervlakken die niet goed bereikbaar zijn. Na deze staalname moet er grondig gereinigd worden zodanig er geen media residuen achterblijven [33]. 1.1.4. Desinfectie Een steriele omgeving vereist een grondige reiniging, desinfectie, sanitisatie en sterilisatie. Door reiniging worden niet-levende partikels zoals gemorste media, vloeistoffen, vetten, haren en huidcellen verwijderd. Door desinfectie worden pathogene vegetatieve kiemen vernietigd, verwijderd of geïnhibeerd op levensloze voorwerpen [31]. Afhankelijk van de duur van reinigen, concentratie van het desinfectans en de resistentie van de microorganismen wordt er een geschikte reiningsprocedure opgesteld [37]. De voornaamste reinigingsmiddelen en desinfectantia die kunnen gebruikt worden, zijn weergegeven in Tabel 1.2. Tabel 1.2: Overzicht van de verschillende desinfectantia met hun werkingsmechanisme en veiligheid/nadelen [11],[17], [31], [32],[36] Desinfectans

Voorbeeld

Aangrijpingspunt + werkingsmechanisme

Klasse

Veiligheid Effect op materiaal

Alcoholen

Isopropanol

Cytoplasmatische membraan, eiwitten (EW)

Ontvlambaar

(IPA 70%, Klercide

Membraandisruptie, denaturatie van EW

Verharding

IPA) Aldehyde

Formaldehyde

kunststoffen Celcomponenten (EW, DNA, RNA en andere macromoleculen) Alkylering van purines en pyrimidines, en de

Carcinogeen Mutageen Toxisch

amine-, amide- en thiolgroepen van EW Irriterend voor de Cross-linking met EW en inhibitie van de

slijmvliezen

synthese van DNA, RNA + andere macromoleculen Sporicidaal

Scherpe geur Licht corrosief

4

Glutaaraldehyde

Celcomponenten (EW, DNA, RNA en andere

Zéér irriterend en

macromoleculen)

toxisch voor de

Alkylering van purines en pyrimidines,

huid en slijmvliezen

Alkylering van amine-, amide- en thiolgroepen van EW

Corrosief

Cross-linking met EW en inhibitie van de synthese van DNA, RNA + andere macromoleculen Sporicidaal indien geactiveerd (pH:7,5-8,5) Ortho-

Celcomponenten (EW, DNA, RNA en andere

phtalaldehyde

macromoleculen)

(OPA)

Duurder

Alkylering van purines en pyrimidines, en de amine-, amide- en thiolgroepen van EW Sporicidaal

Amfotere

Dodecylamino-

groep

propylglycine (Tego 2000)a

Cytoplasmatische membraan Membraandisruptie

Irriterend voor de huid en slijmvliezen

Andere werking dan de QUAT’s, niet selectief Een verschillend pH maximum voor de antimicrobiële activiteit en precipitatie van EW

Basen

NaOH

(hydroxiden)

Cytoplasmatische membraan, EW Verbreken van peptide bindingen


Sporicide activiteit (1-2 N NaOH voor 1h) Corrosief Biguaniden

Chloorhexidine

Cytoplasmatische membraan, EW Membraandisruptie

Tolerantie + plasmide geassocieerde

Precipitatie van eiwitten en nucleïnezuren

kruisresistentie voor antibiotica

5

Ethyleenoxide

Alkylerend

Toxisch

Sporicidaal

Carcinogeen Teratogeen Ontvlambaar Explosief

Fenolen

Fenol

Cytoplasmatische membraan, EW Membraandisruptie, precipitatie van EW

Irriterend voor ogen en huid

Vergiftiging van het protoplasma Fenol

Triclosan

derivaten

Blokkeert de actieve plaats van het enoyl-acyl

Veiligheid in

carrier protein reductase

opspraak, mogelijk kankerverwekkend

Halogenen: Chloor (gas)

Celbestanddelen Oxiderend


N-chlorering Vorming Sporicidaal

chlooraminen en trihalomethanen Corrosief

Chloor-

Natrium-

verbindingen

hypochloriet

Cytoplasmatische membraan

Hypersensitief

Oxiderend

Irriterend

Reactie met EW (N-chlorinering)

Niet bruikbaar bij

(Javel) Verbreken van de oxidatieve fosforylatie en andere membraangebonden processen

ammoniak en stikstofhoudende componenten

Sporicidaal Corrosief

6

Chloordioxide

Reactief vrij radicaal

Corrosief

Sporicidaal

Povidone-jodium

Celcomponenten (EW, nucleïnezuren, lipiden en

Irriterend voor de

(jodofoor)

vetzuren)

huid en

Jodium

Oxiderend N-joderingen

slijmvliezen Corrosief, Bruine vlekken

Sporicidaal Kationactieve

Benzalkonium-

detergenten

chloride

(kwaternaire

(Ummonium 38)b

ammonium

Cytoplasmatische membraan

Nauw spectrum

Membraandisruptie

In zéér hoge

Verstoring van de membraanpotentiaal en pH gradiënt

componenten

concentratie irriterend voor de huid en ogen

Aanwezigheid van EW beïnvloedt de

QUATS)

antimicrobiële activiteit, actiever tegen Gram+ bacteriën Peroxiden

Waterstofperoxid

Celcomponenten (lipiden, EW en DNA)

e (H2O2)

Oxiderend

Toxisch, irriterend voor de huid en slijmvliezen

Sporicidaal Corrosief Perazijnzuur (PAA)

Celcomponenten (lipiden, proteïnen en DNA) Oxiderend Sporicidaal

Toxisch, ontvlambaar Irriterend voor de huid en

Potenter dan H2O2

slijmvliezen Sterke geur, niet stabiel Corrosief

a

Tego 2000 bestaat uit een mengsel van een amfoteer en een kationisch amine surfactans

RNH(CH2)2NHCH2CO2H  RNH(CH2)2NH2. b

Ummonium 38 bestaat uit benzalkoniumchloride, 2-propanol en isotridecanolethoxylaat.

7

1.1.5. Sterilisatiewijze Al het materiaal dat in contact komt met het te testen product wordt gesteriliseerd alvorens gebruik. In Bijlage 1 wordt een overzicht gegeven van de verschillende materialen met hun sterilisatiemethode aangewend bij Alcon. Als eerste bespreken we de binnenshuis stoomsterilisatie via een autoclaaf. 1.1.5.1.

Stoomsterilisatie

Stoomsterilisatie berust op de denaturatie van proteïnen veroorzaakt door de warmteoverdracht van de condenserende stoom onder druk. De in de Ph. Eur. vermelde sterilisatietijd bedraagt minimaal 15 minuten bij 121°C [8]. De druk van de verzadigde stoom bedraagt hierbij 204 kPa (2 atmosfeer). De keuze van de cyclus is afhankelijk van het product, onder andere de hittegevoeligheid en hittepenetratie spelen een belangrijke rol. Bij medisch verpakte hulpmiddelen en materialen moet de verpakking toelaten dat lucht verwijderd wordt. Stoom moet in de verpakking kunnen dringen om het oppervlak te bereiken dat gesteriliseerd moet worden [18]. Bij sterilisatie van vloeistoffen wordt er warmte overgedragen op de vloeistof. Indien de containers gesloten zijn, moet men rekening houden met mogelijks verhoogde drukontwikkeling. Dit is in het geval van het labo zo, aangezien de autoclaaf niet werkt op basis van een tegendruk (geen air over steam). Het stoomsterilisatie proces bestaat uit verschillende stappen, in de eerste stap zal er een drukdaling plaatsvinden door een vacuümpomp [24], [44]. Hierna zal een opwarmingsfase met drukopbouw volgen waardoor de lucht in de kamer uiteindelijk wordt verwijderd en vervangen door verzadigde stoom. Na de gewenste sterilisatietijd worden er een koeling en droogfase voorzien. De stoom wordt uit de kamer verwijderd en gefilterde lucht wordt toegelaten om weer naar atmosferische druk te gaan. Deze stoomsterilisatie kan toegepast worden op thermostabiele producten (materiaal zoals pincetten, scharen, flessen…) en microbiologische media.

8

1.1.5.2.

Gassterilisatie

Gassterilisatie door middel van ethyleenoxide (EtO) wordt als methode enkel gebruikt als er geen alternatieven beschikbaar zijn [8]. Het mechanisme berust op het alkyleren van de purine- en pyrimidinebasen in het RNA en DNA van micro-organismen [24]. EtO berust op direct contact. Het is niet bruikbaar bij vloeistoffen, emulsies en moeilijk toepasbaar voor poeders. Het penetreert in de meeste plastics en papieren verpakkingen. Één van de grootste nadelen van EtO is de vorming van residuen [18]. Door residu vorming is er noodzaak aan monitoring van de absorptie in plastics en papier en wordt de aëratietijd drastisch verlengd. EtO heeft ook andere nadelen. Het is brandbaar, explosief, toxisch, carcinogeen en teratogeen. De reactiviteit vereist water(damp) (60%RH) en toegang tot gemakkelijk bereikbare plaatsen [24]. 1.1.5.3.

Stralingssterilisatie

Stralingssterilisatie, bvb. gamma (γ)-straling, wordt voornamelijk gebruikt bij hittegevoelige materialen. Het werkingsmechanisme berust op het ontstaan van breuken in het DNA en vorming van vrije radicalen in aanwezigheid van water [18]. De straling is afkomstig van een radioactieve bron, meestal wordt de radio-isotoop

60

Co gebruikt. De radio-isotoop

60

Co

vervalt namelijk tot het niet-radioactief 60Ni via uitstoting van een bèta deeltje en 2 gamma fotonen (1,17 en 1,33 MeV) [1]. In de Ph. Eur. wordt vermeld dat de hoeveelheid geabsorbeerde dosis ten minste 25 kGy moet bedragen, maar het is ook mogelijk om met lagere dosissen te werken [23]. De eenheid Gray staat voor de energie per massa-eenheid [18]. De methode heeft als grootste voordeel dat er veel minder te controleren variabelen aanwezig zijn. Wel zijn er compatibiliteitsnadelen namelijk bros worden van materiaal in functie van de tijd en verkleuringen. Zowel EtO sterilisatie als stralingssterilisatie worden door contractfabrikanten uitgevoerd onder de controle van Alcon. 1.1.5.4.

Algemeen

Na stoomsterilisatie wordt er ofwel rechtstreeks een isolator aan de autoclaaf gekoppeld ofwel een steriele transferisolator (TI). Bij EtO sterilisatie of stralingssterilisatie wordt een transferisolator/sas beladen en gesanitiseerd. Alle verpakte materialen en stalen dienen dan 9

nog aan de buitenkant gesanitiseerd te worden. Sanitisatie is het drastisch reduceren van alle micro-organismen met chemische of fysische methoden [31]. De sanitisatiecyclus, ook wel bio-decontaminatie cyclus genoemd, wordt in detail besproken bij de isolator (zie 1.2.4). 1.1.6.

Steriliteitstestmethoden

1.1.6.1.

Algemeen

De steriliteitstest speelt een belangrijke rol bij de kwaliteitscontrole van producten [12]. Voor deze controle van aseptisch geproduceerde eindproducten en materialen kunnen twee methoden toegepast worden ofwel de membraanfiltratie ofwel de directe inoculatie [16], [28], [38]. Bij Alcon is er een gecontroleerde lijst die een overzicht geeft van de gevalideerde methoden. De meest gebruikte methode is de membraanfiltratie. 1.1.6.2.

Staalname

De staalname gebeurt volgens het staalnameplan van de Ph. Eur./USP zie onderstaande Tabel 1.3. De staalname dient representatief te zijn voor heel de batch maar ook voor de risicozones. Bij een aseptische afvullingslijn dienen stalen genomen te worden aan het begin, midden en einde van de afvuldag van een batch, en na elke interventie. Tabel 1.3. Staalnameplan [7], [16] Hoeveelheid per reservoir

Minimale hoeveelheid die voor ieder medium gebruikt

moet

worden

tenzij

anders

gerechtvaardigd en geautoriseerd Vloeistoffen Minder dan 1mL

De gehele inhoud van ieder reservoir

1 - 40mL

Halve inhoud van ieder reservoir maar niet minder dan 1mL

Groter dan 40mL en niet groter dan 100mL

20mL

Groter dan 100mL

10 procent van de inhoud van ieder reservoir maar niet minder dan 20mL

Antibiotische vloeistoffen

1mL

Onoplosbare preparaten, gelen en zalven die De gehele inhoud van iedere reservoir mag niet gesuspendeerd of als emulsie moeten dienen

minder dan 200mg opleveren

10

Hoeveelheid per reservoir

Minimale hoeveelheid die voor ieder medium gebruikt

moet

worden

tenzij

anders

gerechtvaardigd en geautoriseerd Grondstoffen -

Minder dan 50mg

De gehele inhoud van ieder reservoir

-

50mg of meer maar minder dan 300mg

De helft van de inhoud van ieder reservoir

-

300mg tot 5g

150mg

-

Groter dan 5g

500mg

Catgut en ander chirurgisch hechtmateriaal

1.1.6.3.

3 secties van de draad (elk 30cm lang)

Spoelvloeistoffen en media

Verscheidene spoeloplossingen Fluid A, Fluid D, Fluid K en D/E Broth worden vermeld in de USP, deze spoeloplossingen zijn neutrale oplossingen van vlees- of caseïne peptonen. Deze spoelvloeistoffen worden door hun neutraliserende eigenschappen gebruikt voor het flushen van de membraan. Er wordt ook gebruik gemaakt van Universal Rinse en natrium thiosulfaat (Na2S2O3). Vloeibaar thioglycolaat medium (FTM) en soya bean casein digest broth dat beter gekend is als tryptic soy broth (TSB) zijn de optimale media om steriliteitstesten uit te voeren [7] [16] [38]. FTM wordt voornamelijk gebruikt bij anaërobe micro-organismen omdat dit medium de groei van anaëroben ondersteunt. De aërobe micro-organismen echter kunnen met behulp van het FTM medium ook gedetecteerd worden. Resazurin wordt gebruikt als een zuurstofindicator. Gedurende opslag mag de roze kleur niet meer dan één derde bedragen van het totale medium. TSB is het geschikte medium voor de kweek van schimmels en aërobe bacteriën. Op Alcon worden vandaag de dag nog alle media zelf bereid en geautoclaveerd. Van ieder lot aangemaakt medium dient een groeipromotie test uitgevoerd te worden om aan te tonen dat het medium groei toelaat [28]. 1.1.6.4.

Membraanfiltratie en directe inoculatie

Membraanfiltratie wordt gebruikt bij waterige oplossingen, oplosbare grondstoffen, olie en olieoplossingen, zalven en crèmes, voorgevulde spuiten, vaste stoffen voor injectie, aërosol producten, antibiotica vaste stoffen [7],[16]. De eventueel aanwezige micro-organismen worden op het oppervlak van het membraan tegenhouden. 11

In het labo wordt gebruik gemaakt van het steritestkit systeem van Merck Millipore (Billerica, VS) geïllustreerd in Figuur 1.1.

Figuur 1.1: Opstelling voor membraanfiltratie. Rechts op de figuur ziet men op de filtraatopvangbak de 2 canisters met onderaan de membraanfilter. De steritest equinox pomp pompt de spoelvloeistoffen, stalen en media over naar de canisters [33].

Er worden 3 soorten steritesten in het labo gebruikt. Namelijk een blauwe steritest waarvan het membraan is opgebouwd uit een mengsel van cellulose esters (MEC) [33]. Dit membraan wordt gebruikt voor producten zonder microbiologische groei inhibitieactiviteit, geschikt voor gemakkelijk te filtreren producten zoals zoutoplossingen en producten met een lage viscositeit. De rode en groene steritest bevatten een polyvinylideendifluoride (PVDF) membraan [33]. Dit membraan heeft een lage bindingsgraad en is hierdoor geschikt voor producten die antibiotica bevatten. Het verschil tussen de rode en groene steritest berust op materiaal waaruit de canister is opgebouwd. De rode steritest is een styreen acrylonitrile (SAN) canister, daarentegen is de groene steritest een grimalid canister dat beter bestand is tegen isopropylmyristaat (IPM) [33]. IPM wordt gebruikt als oplosmiddel voor zalven om de filtreerbaarheid van zalven mogelijk te maken. De poriëndiameter van de membranen bedraagt 0,45 micrometer. Het gewenste staalvolume wordt gefiltreerd over een steriele membraanfilter die de micro-organismen vasthoudt op zijn oppervlak. Hierna volgt er een spoelstap (volgens de gecontroleerde lijst) met de gewenste volumes van de gewenste spoeloplossing. Er mogen maximaal 5 spoelstappen van 100mL uitgevoerd worden om de antimicrobiële activiteit te elimineren [7], [33]. Na deze spoelstap worden de media toegevoegd en de canisters geïncubeerd.

12

Als tweede methode beschikken we over de directe inoculatie. Deze wordt gebruikt bij olieachtige vloeistoffen, zalven en crèmes, chirurgisch hechtmateriaal en grondstoffen. Het gewenste staalvolume wordt aseptisch in de twee flesjes met media, FTM en TSB, gebracht en zo geïncubeerd [7], [16].

1.1.6.5.

Incubatie en aflezing

De canisters met FTM worden het best geïncubeerd bij 30 tot 35 °C gedurende 14 dagen. De canisters met TSB worden geïncubeerd gedurende 14 dagen bij 20 tot 25°C [7], [16]. Er wordt ook een flesje van iedere bodem per lot geïncubeerd als negatieve controle. Na 14 dagen incubatie wordt de steriliteit beoordeeld aan de hand van een visuele controle op de groei van eventuele micro-organismen [33], [38].

Troebelheid van het media kan veroorzaakt zijn door effectieve groei van micro-organismen maar kan ook te wijten zijn aan de aard van het product. In geval van twijfel over de oorzaak van troebelheid, wordt er een overenting uitgevoerd en de media flesjes worden gedurende 4 dagen verder geïncubeerd. Bij FTM wordt ook altijd gekeken naar de verdeling van de roze kleur over de canister, op het einde van de incubatieperiode mag deze niet meer dan de helft van de canister bedragen anders is de test ongeldig.

In geval van groei wordt er een onderzoek gestart om de contaminatie plaats/stap te bepalen. Men onderzoekt de methode en wijze van uitvoering inclusief zijn omgeving, de productiefase inclusief de afvullingszone zullen ook aan onderzoek onderworpen worden [38]. Om vals positieve resultaten uit te sluiten wordt er bij iedere werksessie een negatieve controle meegenomen. Fracties van de gebruikte spoelvloeistoffen, reagentia worden verzameld in een controle fles met demi water. Dit wordt gefiltreerd over de membraan van de canister zoals bij de steriliteitstesten, media worden toegevoegd en geïncubeerd gedurende 14 dagen.

13

1.2. ISOLATOREN 1.2.1.

Toepassing

Isolatoren worden gebruikt voor de bescherming van de persoon tegen toxische schadelijke stoffen (negatieve druk) of voor de bescherming van het product tegen contaminatie van de omgeving en personen (positieve druk) zodanig dat de aseptische omgeving voor de uitvoering van steriliteitstesten of afvulling van producten bewaard blijft [12], [34]. Dit wordt de barrière isolatietechnologie genoemd, er is namelijk een absolute barrière door het glas (Hardwall) of flexibel plastiek (Softwall) en een fysische barrière die wordt gecreëerd met de overdruk [28]. Manipulatie door het personeel gebeurt via full suits, half-suits (Softwall) of door handschoenen met mouwen (Hardwall) [34]. 1.2.2.

Types isolatoren

In het labo, microbiologie te Alcon Puurs, worden 2 isolatorsystemen gebruikt, namelijk de La Calhène (Velizy Cedex, Frankrijk) Softwall (zachte plastieken wand) en de SKAN (Basel, Zwitserland) Hardwall (vaste wand) isolator. De Softwall isolator, figuur 1.2, bestaat uit een autoclaafisolator (AI), een werkisolator (WI) en een transferisolator (TI). Om de handelingen uit te voeren wordt er gebruik gemaakt van een half-suit, een flexibel omhulsel van de softwall isolator met handschoenen en helm waarin de operator kruipt zodat hij in de isolator kan bewegen [13], [34]. De Hardwall isolator, figuur 1.3, bestaat uit een vaste wand met een WI die direct gekoppeld is aan een rapid airlock, ook wel sas genoemd. Er wordt enkel gebruik gemaakt van handschoenen met mouw om te opereren in de isolator. Men heeft mogelijkheid om een TI te koppelen.

Figuur 1.2: De Softwall isolator. Op de linkse foto staat de werkisolator met de half-suits afgebeeld. De autoclaaf isolator en exit van de autoclaaf zijn afgebeeld op de rechtse foto (Labo micro Alcon, foto LDW). 14

Figuur 1.3: De Hardwall isolator. Het kleine sas ziet men links op de foto met daarnaast de werkisolator met de vier handschoenen met mouw (labo micro Alcon, foto LDW).

1.2.3. Toepassing van de verschillende isolatoren De functies van de verschillende isolator onderdelen worden, schematisch weergegeven in Figuur 1.4 en 1.5.

Figuur 1.4: Schematisch overzicht Softwall opstelling

De AI die rechtstreeks aan de autoclaaf gekoppeld is, wordt gebruikt voor de steriele opslag van alle elementen die door de autoclaaf worden behandeld, zoals media en stoomsteriliseerbare materialen. In deze AI worden de doppen van de zelfbereide media toegedraaid en kan het materiaal steriel worden doorgegeven aan de TI of WI na koppeling. De TI is een verplaatsbare unit die voor twee doeleinden kan gebruikt worden. Als eerste wordt de TI gebruikt om materiaal zonder contaminatie van de AI naar de Hardwall isolator te brengen [28], en als tweede om alle elementen die niet via de autoclaaf kunnen worden 15

binnengebracht, namelijk stalen en reeds steriel verpakte materialen, te sanitiseren voor binnen te brengen in de Softwall of Hardwall. In de TI worden deze gesanitiseerd met waterstofperoxidegas, dit gas wordt gegeneerd door een externe VHP 1000 ED Steris generator (Ohio, VS). Het sas aan de WI van de Hardwall dient ook voor het binnenbrengen van materialen, media en stalen, deze worden gesanitiseerd door een geïntegreerd waterstofperoxide gas systeem. Binnenin de WI worden de steriliteitstesten uitgevoerd.

4 handschoenen

Figuur 1.5: Schematisch overzicht Hardwall opstelling

1.2.4. Sanitisatiecyclus Een belangrijk proces dat nog dient besproken te worden, is de sanitisatiecyclus van de materialen, stalen en isolator. Bij Alcon wordt er voor de sanitisatie gebruik gemaakt van waterstofperoxide gas. Er bestaan echter nog andere agentia die kunnen gebruikt worden namelijk chloordioxide, formaldehyde en perazijnzuur, die kort zullen besproken worden. 1.2.4.1.

Chloordioxide

Chloordioxide (ClO2) heeft potentieel om EtO te vervangen bij de sanitisatie van isolatoren [22], [24], [25]. ClO2 vormt geen trihalomethanen na contact met organische materialen, ook worden er geen chlooraminen gevormd na contact met ammoniak [24], [25]. Er kunnen wel enkele nadelen optreden, namelijk reductie in tensile eigenschappen en/of verkleuring van materialen. Een concentratie van 10mg/l geeft volledige afdoding van 106 sporen van Bacillus subtilis [24]. 1.2.4.2.

Formaldehyde

Formaldehyde sterilisatie wordt voorbehouden voor materiaal dat een hogere temperatuur dan 80°C niet kan weerstaan. Formaldehyde werd voornamelijk aanvaard door zijn goede

16

anti-mycobacteriële activiteit [30]. Vandaag de dag wordt deze methode niet echt meer gebruikt door zijn ongunstige eigenschappen zoals beschreven in Tabel 1.2 [34]. 1.2.4.3.

Perazijnzuur

Perazijnzuur bestaat uit een mengsel van azijnzuur en waterstofperoxide. Het beschikt over een sterker oxiderend vermogen dan waterstofperoxide [32]. Het is even geschikt als waterstofperoxide voor de sterilisatie van een isolator [19]. 1.2.4.4.

Waterstofperoxide

Waterstofperoxide is een desinfectans dat door zijn sterk oxiderende werking al meer dan een eeuw gebruikt wordt in vloeibare vorm [42]. Het beschikt over een lage toxiciteit omdat de overgebleven residuen splitsen in milieuvriendelijke componenten, namelijk water en zuurstof. Vaporized hydrogen peroxide (VHP) is een gas sterilisans dat een veilig alternatief biedt ten opzichte van vroeger gebruikte sterilisatiegassen zoals EtO, formaldehyde en perazijnzuur [21] [27]. Waterstofperoxide heeft een breed werkingsspectrum [42]. De VHP kende de laatste jaren een enorme stijging in gebruik voor de sanitisatie van isolatoren en cleanrooms. De antibacteriële werking is te wijten aan de oxiderende werking van H2O2 door de productie van vrije hydroxylradicalen [32]. Microcondensatie, de vorming van onzichtbare druppels van waterstofperoxide oplossing, op het oppervlak is een belangrijke medefactor voor de afdoding aangezien in deze druppels de H2O2 hoeveelheid aangeconcentreerd is [42]. Alle constructiematerialen in de isolator die blootgesteld worden, moeten mechanisch en chemisch compatibel zijn [26], [43]. In Figuur 1.6 wordt de waterstofperoxide sanitisatie/bio-decontaminatie cyclus geïllustreerd bestaande uit vier fasen.

Figuur 1.6: Schematisch overzicht van de waterstofperoxide concentratie gedurende de sanitisatie/bio-decontaminatie [43] 17

Als 1ste fase hebben we de voorbereidingsfase, ook wel preconditionering- of dehumidificatie fase genoemd. Tijdens deze fase worden de condities op vlak van temperatuur en vochtigheid gecreëerd in de kamer die nodig zijn tijdens de sanitisatiefase. In de 2de fase, de conditioneringsfase, wordt waterstofperoxide verdampt uitgaande van een vloeibare oplossing en geïnjecteerd om de gewenste dosis te bereiken die nodig is tijdens de sanitisatiefase. Bij de Hardwall isolator wordt er gebruik gemaakt van een geïntegreerd waterstofperoxide gas sanitisatiesysteem van SKAN, weergegeven in Figuur 1.7.

Figuur 1.7: H2O2 dosing station SIS (=SKAN integrated sterilisation) 700, waterstofperoxide transport doorheen de isolator van oplossing naar gas (bron: SKAN).

De hoeveelheid waterstofperoxide die gepompt wordt uit de fles wordt gecontroleerd door een balans. In de isolator wordt het waterstofperoxide in dampvorm gebracht door een verwarmingsplaat en komt de isolator langs boven binnen. In het sas wordt het vloeibaar waterstofperoxide naar een stoomverdamper gepompt zoals weergegeven in Figuur 1.8.

Figuur 1.8: Verdampingsprincipe sas (bron: SKAN) 18

Hierna kan de sanitisatiefase van start gaan. In deze 3de fase wordt de H2O2 concentratie constant gehouden gedurende een zekere periode. Tijdens deze fase gebeurt voornamelijk de bacteriële reductie. Als laatste en 4de fase treedt de aëratiefase in werking, deze fase zorgt ervoor dat waterstofperoxide uit de kamer wordt verwijderd door de kamer met verse lucht te verdunnen. Deze fase is afgerond als de H2O2 concentratie lager is dan 1 ppm [39], [42]. 1.2.5. De Hardwall isolator versus de Softwall isolator De Softwall isolator heeft verscheidene nadelen ten opzichte van de Hardwall isolator, deze zullen hier kort toegelicht worden. In de Alcon richtlijnen voor nieuwe isolatoren zullen halfsuits niet meer in het design worden opgenomen. Deze half-suits vertonen namelijk veel meer scheuren, ter hoogte van de naden, in vergelijking met de mouwen en handschoenen van de Hardwall. In half-suits is de contaminatie door de operator ook groter, aangezien deze half-suits onder positieve druk staan (comfort van de operator) ten opzichte van de WI. Hierdoor is er een groter risico dat bij het optreden van een lek gecontamineerde lucht naar de WI stroomt. Ook kunnen er lekken ontstaan in de flexibele wanden van de Softwall, wat bij de vaste wanden van de Hardwall niet voorkomt. In de Softwall heerst er een turbulente flow waardoor aseptisch werken geen nut heeft. Daarentegen bij de hardwall wordt er gewerkt met een laminaire flow waarbij aseptisch werken een groot voordeel is. Bij de Hardwall isolator is het H2O2 sanitisatiesysteem volledig ingebouwd en geautomatiseerd waardoor er geen behoefte is aan de grote VHP generatoren en flexibele buizen voor de H2O2 aanvoer en afvoer. Wel dient er opgemerkt te worden dat 1 Steris VHP generator voor meerdere Softwalls kan gebruikt worden wat voordeliger is dan een SKAN met ingebouwd sanitisatiesysteem aan te kopen. Het gebruik van een “snel sas” (aangekoppeld aan WI van Hardwall) verkort de sanitisatietijd van 4 uur met een TI naar 30 minuten.

19

2.

OBJECTIEVEN

De Softwall isolatoren (WI, 2 AI en 3 TI) zullen vervangen worden door drie Hardwall isolatoren, waarvan twee nieuwe en 1 bestaande. De bestaande Hardwall wordt op dit moment gebruikt in combinatie met de TI. Om deze drie Hardwall isolatoren in gebruik te kunnen nemen dienen nieuwe beladingen gedefinieerd te worden. Het doel is om beladingen vast te leggen zodat al het materiaal en media nodig om voor één dag van steriliteitstesten in te zetten in de Hardwall isolator geraken. Dit moet ofwel via het snel sas, ofwel via initiële belading in de WI mogelijk gemaakt worden. Als voorwaarde mag er geen gebruik gemaakt worden van een TI, geïllustreerd in Figuur 2.1. Door het afschaffen van de AI dienen alle media steriel aangekocht te worden aangezien de doppen niet meer kunnen toegedraaid worden in een steriele omgeving. Op basis van alle gedefinieerde beladingen worden de worst case beladingen bepaald en vervolgens dienen deze gevalideerd te worden in de Hardwall (sas of WI). De worst case beladingen worden bepaald met behulp van een nieuwe validatie methodiek met als doel de huidige cyclusparameters van de bestaande Hardwall te kunnen behouden. Ook dient de penetratie nagegaan te worden bij nieuwe componenten, media en materiaal met productcontact, in deze cyclusomstandigheden.

Figuur 2.1: Nieuw schematisch overzicht Hardwall isolator door het afschaffen van de transferisolator

20

Meer specifiek was mijn taak: 1) Uitwerking van bovenstaand probleem: bepalen van de nieuwe beladingen aan de hand van gecontroleerde lijst voor steriliteiten (cfr.1.1.6.1), uitwerken van flexibel systeem aan de hand van punten en gewichten. 2) Opstellen van het validatieprotocol inclusief bepalen van worst case beladingen. 3) Uitvoering van alle validatietesten 4) Verwerking en interpretatie van de resultaten De toegepaste werkwijze zal zich op basis van het validatieprotocol baseren, namelijk uitvoering van testen volgen installatie kwalificatie, operationele kwalificatie en procesvalidatie. De Installatie kwalificatie houdt onder andere een omschrijving van de fysische aspecten, zoals de gebruikte nutsvoorzieningen en de instrumentatie, van het systeem in. Aan deze installatie kwalificatie dient/wordt niets gewijzigd. Als eerste wordt de operationele kwalificatie uitgevoerd. De operationele kwalificatie houdt de verificatie van het hele systeem in, hierin wordt namelijk gecontroleerd of de SKAN isolator (Hardwall) werkt volgens de specificaties. De SKAN isolator dient operationeel te zijn om steriliteitstesten te kunnen uitvoeren. Hierna wordt in de procesvalidatie aan de hand van een biologische en chemische validatie de effectiviteit van de sanitisatiecyclus nagegaan. Penetratietesten dienen op alle nieuwe materialen met productcontact toegepast te worden. Om veiligheidsredenen dient de aëratie tijd ook opnieuw gecontroleerd te worden, ook al worden dezelfde routine sanitisatieparameters behouden. De uiteindelijke documentatie en verdere behandeling zullen door het Alcon validatie team worden verdergezet.

21

3.

MATERIAAL EN METHODEN

3.1. BEPALEN BELADINGSPATROON Voor de ingebruikname van de Hardwall isolator (sas+WI) zonder TI moeten alle materialen die nodig zijn om de steriliteitstesten uit te voeren ofwel al in de isolator gehangen/geplaatst worden of via het sas naar binnen gebracht worden. Met belading bedoelt men het geheel van alle materialen, media en stalen die men in de isolator of op de verrolbare trolley van het sas plaatst. Momenteel zijn er drie beladingen voor het sas (zie 3.1.1) en één belading voor de WI (zie 3.1.2) gevalideerd. Dit is niet voldoende om alle materiaal nodig voor het inzetten van steriliteitstesten in de isolator te krijgen. Het doel was om extra beladingen in het sas en de WI te bepalen en vervolgens te valideren om dit mogelijk te maken. Een belangrijke voorwaarde bij het samenstellen van deze beladingspatronen is dat de verschillende componenten waaruit onze belading is opgesteld niet tegen elkaar liggen aangezien de sanitisatiecyclus het oppervlak sanitiseert en hiervoor dient er een maximale diffusie van H2O2 toegestaan te worden [13]. Het opzet is niet om met vaste beladingen te werken maar om een flexibel systeem te creëren. Door maximale beladingen (worst case beladingen) te definiëren, kunnen er later zelf beladingen samengesteld worden naargelang wat men nodig heeft. Zo mag iedere zelf samengestelde belading die minder of even worst case is dan de gevalideerde binnengebracht worden via het sas of in de isolator gehangen/geplaatst worden. Zo wordt het systeem flexibel. Voor het gebruiksgemak is er gekozen om met vaste beladingen te werken per type staal/doel. 3.1.1. Beladingspatronen in het sas De bestaande gevalideerde beladingen zijn in Figuur 3.1 weergegeven. Ander benodigd materiaal bij de testen wordt aangeleverd via de TI.

Figuur 3.1: Reeds bestaande beladingen in het sas. Belading 1 (links): steritest kits, belading 2 (midden): gemengde belading en belading 3 (rechts): stalenrekjes. (SKAN, labo micro Alcon)

22

Er worden tien nieuwe beladingen opgesteld voor de twee steriliteitstestmethoden, directe inoculatie en membraanfiltratie, zodanig dat alle afgewerkte producten (liquids, zalven, visoelastics en grondstoffen) kunnen uitgevoerd worden en de omgevingscontrole staalnames kunnen genomen worden. Voor aankoop van de media en spoelvoeistoffen waren we afhankelijk van de leverancier. De leverancier kon geen glazen 1L flessen met 1L vulvolume steriel leveren. Deze flessen waren noodzakelijk om praktische redenen, zo dient bij de membraanfiltratie van bepaalde producten de membraan vijf keer met 100 mL spoelvloeistof gespoeld te worden per canister (cfr 1.1.6). Aangezien er altijd 2 canisters per staal zijn en de plaats op de trolley van het sas beperkt is, moest er voor twee soorten flessen gekozen worden namelijk een plastieken (PP) 1L fles met een vulvolume van 1L en een glazen (Alfa)1L fles met een vulvolume van maximaal 800 mL. Hieronder worden de voorstellen voor de nieuwe beladingen weergegeven. 

Belading liquids

Voor de oogdruppels wordt er een beladingspatroon opgesteld om drie stalen te verwerken (Figuur 3.2).

Figuur 3.2: Belading 4: oogdruppels plastieken fles (links) en belading 5: oogdruppels glazen fles (rechts)(Labo micro Alcon, foto LDW)



Belading media

Om media voor overentingen, bijkomende flessen, grondstoffen en demi water mee te nemen wordt onderstaand beladingspatroon opgesteld (Figuur 3.3). Dit demi water wordt gebruikt om grondstoffen in op te lossen en voor de negatieve controle van de steriliteitstest.

23

Figuur 3.3: Belading 6: overentingen, grondstoffen en bijkomende flessen plastieken fles (links) en belading 7: overentingen, grondstoffen en bijkomende flessen glazen fles (rechts) (Labo micro Alcon, foto LDW).



Belading Visco-Elastics en belading zalven

Voor de Visco-Elastics en voor de zalven worden beladingenspatronen opgesteld om de steriliteitstesten op 3 stalen te kunnen uitvoeren (Figuur 3.4).

Figuur 3.4: Belading 8: Visco-Elastics plastieken fles (links boven), belading 9: Visco-Elastics glazen fles (rechts boven), belading 9: zalven plastieken fles (links onder) en belading 10: zalven glazen fles (rechts onder) (Labo micro Alcon, foto LDW).

24



Belading overentingen en belading dose audits

Voor de overenting uit canisters, omgevingscontrole en spervloeistoffen evenals voor de dose audits wordt een beladingspatroon opgesteld (Figuur 3.5).

Figuur 3.5: Belading 11: overenting uit canister, omgevingscontrole en spervloeistofzakken (links) en belading 12: dose audits. (Labo micro Alcon, foto LDW)

3.1.2. Beladingspatronen werkisolator Momenteel werd door SKAN één belading gevalideerd. Deze bestaande belading, Figuur 3.6, wordt belading 1 genoemd.

Figuur 3.6: Bestaande gevalideerde belading in de isolator (=belading 1) (SKAN, labo micro Alcon).

25



Voorstel nieuwe belading

Het doel was om één nieuwe maximale belading in de WI te hangen/plaatsen. Om tegemoet te komen aan de praktische vereisten van de 1L flessen, zijn dit twee nieuwe beladingen geworden aangezien men anders altijd 2 flessen in plaats van 1 fles moest plaatsen. Zo wordt belading 2 de belading met de plastieken flessen en belading 3 die met de glazen flessen, geïllustreerd in Figuur 3.7.

Figuur 3.7: Belading 2 met plastieken flessen (links) en belading 3 met glazen flessen (rechts).

3.2. BEPALEN VAN DE TE VALIDEREN BELADING 3.2.1. Punten- en gewichtstabel Om zo flexibel mogelijk te werken wordt er voornamelijk met twee parameters rekening gehouden die een belangrijke rol spelen in de VHP sanitisatiecyclus, namelijk oppervlakte en gewicht. Het buitenoppervlak is belangrijk aangezien waterstofperoxide een oppervlakte sterilisatie is. Aangezien gewicht een duidelijke invloed heeft op de temperatuur wordt deze een kritische factor. De temperatuur is bepalend voor de condensatiegraad en voor de gasverspreiding. Deze beide factoren worden in rekening gebracht om vanuit de gevalideerde lading een praktische lading samen te stellen. Bijlage 2 geeft een overzicht van alle mogelijke componenten. Van deze componenten wordt het buitenoppervlak (punten) en gewicht bepaald. Om de punten te bepalen wordt de oppervlakte van een schaar als referentie genomen (42m² = 1punt) en de oppervlakten van de andere voorwerpen worden hiermee vergeleken en geschaald. Voor de gewichtsbepaling dient rekening gehouden te worden met het totale gewicht van de componenten.

26

3.2.2. Opzet flexibel systeem De worst case beladingen zullen bepaald worden en gevalideerd. Zodat men een richtwaarde heeft van de maximale puntenen gewichtsbeladingen die toegelaten zijn in het sas en werkisolator. Hierdoor kan men aan de hand van de tabel bepalen welk aantal van elke component in een belading mag meegenomen worden. De puntenen gewichtstabel wordt voor iedere nieuwe belading in het sas en de werkisolator (zoals hierboven gedefinieerd) toegepast (Bijlage 3). Voor het sas worden dus punten en gewichten toegekend voor de 10 nieuw bepaalde verschillende ladingen (zie 3.1.1). Hieruit worden 2 worst case beladingen bepaald aangezien de ladingen niet gelijkaardig zijn qua positionering en materiaal van de flessen. Belading 4 (belading liquids plastieken fles) is de belading met de hoogste punten en dus worst case naar contact oppervlak. Belading 7 (belading media glazen fles) is de worst case belading naar gewicht. Er wordt geopteerd om de worst case puntenbelading te verzwaren met Zirconium beads zodat het gewicht minstens gelijk is aan het gewicht van belading 7. Deze belading wordt dan zowel voor het contactoppervlak als voor het gewicht de worst case belading. Zo wordt het mogelijk om de verzwaarde belading enkel bij herkwalificatie te testen. Nu worden dus 2 worst case beladingen getest in het sas, namelijk de verzwaarde worst case puntenbelading (belading 4: liquids plastieken fles) en de worst case gewichtsbelading (belading 7: media glazen fles). Voor de WI worden er voor belading 2 en 3 punten en gewichten toegekend (zie 3.1.2). Belading 2 (plastieken fles) is de worst case puntenbelading en belading 3 (glazen fles) is de worst case gewichtsbelading. Aangezien beide ladingen gelijkaardig zijn qua positionering en enkel verschillen in materiaal van de flessen wordt er 1 worst case lading gedefinieerd. Belading 2 wordt verzwaard zodanig dat zijn gewicht minstens gelijk is aan het gewicht van de 3de belading. Aldus wordt bij de werkisolator één worst case bekomen (belading 2) en meegenomen tijdens de validatie. Een lege WI werd nog niet mee gevalideerd en aldus zal deze ook gevalideerd worden. Op deze manier is elke tussenliggende lading gedekt.

27

3.3. ALGEMEEN MATERIAAL Er wordt gebruik gemaakt van de SKAN isolator (Basel, Zwitserland): PSI-M= werkisolator, SARA-M= sas met een waterstofperoxide fles: Interox® SG-50 Solvay Chemicals International SA (49,9%) (Bernburg, Duitsland) voor de sanitisatiecyclus. De Yokogawa recorder (Tokyo, Japan) (daqstandard software) wordt gebruikt voor de onafhankelijke registratie van de parameters. Bij iedere cyclus die gedraaid zal worden, zal de cyclus geanalyseerd worden en zullen de parameters bekeken worden. De gebruikte materialen waarmee de beladingen zijn samengesteld, zijn weergegeven in Bijlage 1. 3.4. KRITISCHE PARAMETERS De kritische parameters zijn druk, temperatuur, tijd, beladingspatroon, relatieve vochtigheid, injectiesnelheid, het totale waterstofperoxide verbruik en waterstofperoxide penetratie [2], [26], [42]. De wijziging van de sanitisatie cyclus zal zich specifiek richten naar het beladingspatroon.

3.5. OPERATONELE KWALIFICATIE TESTEN 3.5.1. Integriteitstesten 3.5.1.1. Drukhoudtest De ‘leak rate’ wordt bepaald door verandering van de interne druk in functie van de tijd [34]. De isolator en het sas worden met perslucht op een welbepaalde druk gebracht waarna men de flow van perslucht om de druk te behouden meet. De temperatuur waarbij de test wordt uitgevoerd dient opgevolgd te worden. Deze lektest wordt automatisch uitgevoerd bij het starten van iedere sanitisatiecyclus zodat er kan verzekerd worden dat er geen lekken zijn in het sas en de isolator. Hierdoor lopen personen in de omgeving geen gevaar voor blootstelling aan het waterstofperoxide gas. Wanneer de isolator en sas lekvrij verklaard zijn, start de cyclus en kunnen beide ingesteld worden op de juiste relatieve vochtigheid. Als vereiste mag de ‘leak rate’ niet meer dan 0.5 vol% per uur bedragen bij een aanvangsdruk van 100 Pa en de geregistreerde temperatuur mag niet meer dan 5°C variëren [2].

28

3.5.1.2.

HEPA- filter integriteitstest

De SKAN isolator bestaat uit 2 voorfilters en 5 HEPA-filters (2 HEPA-filters, H4 en H5,in het sas en 3, H1, H2 en H3, in de WI zijn aangeduid in Figuur 3.8). Deze 5 HEPA-filters worden om de 6 maanden gecontroleerd op integriteit. Een lektest wordt uitgevoerd op alle geïnstalleerde HEPA-filters om zich te verzekeren van de integriteit van de individuele filters en van de afdichting van het frame waarin ze zijn aangebracht. De lektest dient uitgevoerd te worden onder normale bedrijfsomstandigheden.

Figuur 3.8: Situering locaties van de 5 HEPA-filters en weergave van airflow in WI en sas (SKAN)

De doorlaatbaarheid van de filter wordt gemeten door een stabiel aërosol te vormen. De aërosol generator TDA-5B (Air Techniques Internatiol, Owning Mills, VS) maakt gebruik van Emery 3004 (poly alpha olefin-4, ATI, Owning Mills, VS) in de plaats van DOP (dioctyl phtalaat) aangezien deze carcinogeen bevonden is [20]. Emery 3004 daarentegen is een stabiele, niet giftige en niet corrosieve verbinding waarvan het aërosol stabiel blijft bij kamertemperatuur. Met behulp van stikstof (Messer, Zwijndrecht) wordt deze gevormde polydisperse nevel met druppelgrootte verspreid tussen de 0,3 en 3,0µm naar een ventilator geblazen. Vanuit deze ventilator vertrekt een buis naar de luchtinlaat boven de filter zodanig dat deze polydisperse nevel een monomoleculaire laag vormt op het filtermedium zonder het te verstoppen. Aan de hand van een TDA-2G aërosol fotometer (ATI, Owning Mills, VS) worden de aërosol concentraties opgemeten. Opgemeten aërosol concentraties groter dan 0,01 % wijzen erop dat er een lek aanwezig is. In de PIC/S 2007 wordt beschreven dat olie druppels, hier Emery 3004, gebruikt bij het uitvoeren van de integriteitstest op HEPA-filters het sanitisatie gas kunnen afbreken [5]. Om deze interactie van Emery op H2O2 (VHP) te beoordelen, wordt deze test gevolgd door het uitvoeren van één cyclus met biologische indicatoren (zie 3.6.1 Gasverspreidingstesten en biologische validatie). 29

3.5.2. Luchtbehandelingstesten 3.5.2.1. Deeltjestelling De deeltjestelling dient te gebeuren in werkomstandigheden in de werkisolator, voor zowel de lege als beladen isolator. In het sas wordt er tijdens routine werkomstandigheden geen deeltjestelling uitgevoerd waardoor deze tijdens de validatie ook niet dient bepaald te worden. Hiervoor maakt men gebruik van de vast geïnstalleerde Climet deeltjesteller CL-500 (Redlands, VS). De deeltjes worden waargenomen doordat ze het licht uitgestraald door een laser breken/verstrooien. Dit verstrooide licht wordt opgevangen door lenzen of spiegels. Deze spiegels reflecteren dit licht op hun beurt naar een semiconductor fotodetector. Waarna deze fotodetector de energie van het licht omzet in een elektrisch signaal dat evenredig is met de grootte van de waargenomen deeltjes [4]. De meetcel is bewust klein gekozen zodat de deeltjes individueel voorbij de laserstraal zouden stromen. De deeltjesteller werkt door een continu debiet door zijn meetcel te pompen. Hier wordt er een debiet van 1foot (ft)/min gemonitored. In onderstaande Tabel 3.1 worden de deeltjesvereisten voor de WI, klasse A weergegeven. Tabel 3.1: De klasse A deeltjes specificaties [6]

Klasse A

3.5.2.2. De

Maximum aantal deeltjes ≥ 0,5µm/m³

Maximum aantal deeltjes ≥ 5µm/m³

3520

20

Luchtstroming

luchtstromingspatronen

worden

bepaald

aan

de

hand

van

rooktesten

in

werkomstandigheden in de WI, voor zowel de lege als volle isolator en in het sas. Door het uitvoeren van deze rooktesten wordt er gekeken of er geen verstoring is van de laminaire flow, deze kan veroorzaakt worden door de rekken, het materiaal en de handschoenen aanwezig in het sas en/of WI [13]. De rook wordt gegenereerd met behulp van de Cleanroom di water Fogger rookgenerator (Applied Physics, Inc, Niwot, USA). Deze zet via een ultrasone transducer het water rechtstreeks om in miniscule druppels (8-10µm) die een zichtbare nevel vormen. Tijdens deze luchtstromingstesten mogen er zich geen dode zones vertonen. 30

3.5.2.3.

Ventilatievoud

Het ventilatievoud in de WI en sas wordt bepaald, door het meten van de luchtsnelheden na de HEPA-filter. Aangezien de lading geen invloed heeft, dient er bij de isolator en sas maar één van beide situaties getest te worden. De luchthoeveelheid of het debiet wordt 10cm onder de filter opgemeten door middel van een schroefanemometer (Anemometer LCA-501 Airflow Instruments, TSI instruments Ltd.; High Wycombe, VK). Er wordt op drie locaties in de isolator, namelijk links, midden en rechts en op één locatie in het sas namelijk in het midden gemeten. Voor de metingen dienen de isolator en sas in de productiemodus gezet te worden. Het uiteindelijk berekende ventilatievoud moet minimaal 20 luchtwisselingen (LW)/uur bedragen [2]. 3.5.3. Overdruk Zoals vroeger vermeld werkt de Hardwall isolator met positieve druk ten opzichte van zijn omgeving. De overdruk in de WI bedraagt minimaal 45 Pa. Aangezien hier niets aan gewijzigd is en de lading geen rol speelt, kan het resultaat behouden blijven. De druk wordt continu geregistreerd door het CMS. Om hieraan te voldoen moet de druk in de isolator minimaal 25 Pa bedragen. 3.5.4. Temperatuurdistributie en relatieve vochtigheid distributie De VHP concentratie vereist voor sanitisatie van een isolator is afhankelijk van de temperatuur en vochtigheid in de isolator. De preconditionering heeft als rol de target set waarden te bereiken. Zo dient er aan het einde van de preconditioneringsfase in de isolator een relatieve vochtigheid lager of gelijk aan 20%RH bereikt te worden en een temperatuur lager dan 40°C. Deze daling in relatieve vochtigheid is belangrijk zodanig dat men onder de saturatiegraad blijft. Een zekere mate van microcondensatie is ideaal, door de H2O2 oplossing die wordt verdampt. Het is dus van groot belang koude plaatsen in onze isolator of sas te detecteren zodanig dat er onder het verzadigingspunt gebleven wordt. Condensatie treedt op bij een gasconcentratie die te hoog is voor de gegeven temperatuur in de isolator [28], [26], [42]. Er is voornamelijk interesse in het verloop van de distributie tijdens de sanitisatiefase aangezien temperatuur en vocht een directe invloed spelen op de maximum haalbare H2O2 concentratie in de gas fase en dus de afdoding.

31

Voor de temperatuurs- en relatieve vochtigheid distributie meting in de WI en het sas dient er rekening gehouden te worden met de chemische en fysische eigenschappen van VHP [26]. De sensoren moeten bestendig zijn tegen een verhoogde positieve druk. De gebruikte Pyrobutton (Opulus, Philadelphia, VS) sensoren zijn gecombineerde sensoren die tezelfdertijd de temperatuur en het vochtgehalte registreren. Deze pyrobuttons zijn niet VHP bestendig, waardoor de temperatuur en vochtdistributies uitgevoerd worden met water. Voor de omrekening van het aantal gram injectie H2O2 naar het aantal gram injectie met H2O wordt gebruik gemaakt van de dichtheid van waterstofperoxide, deze ligt tussen de 1,1 en 1,2 g/mL. Aangezien er met water gewerkt wordt dient er geen aëratie plaats te vinden. Wel worden om redenen van veiligheid en compatibiliteit met de sensoren, één spoelstap uitgevoerd voor de isolator en drie voor het sas zodat er zeker geen residuen in de leidingen aanwezig zouden zijn. Hetzelfde gebeurt bij de terugschakeling naar waterstofperoxide om te verzekeren dat de nodige H2O2 concentratie voor sanitisatie aanwezig is. De pyrobuttons worden voor gebruik geprogrammeerd met behulp van de SPB-Net-50 Adapter, ze hebben een meetbereik van -20°C tot 85°C en van 0%RH tot 100%RH. De resolutie van de meting wordt voor de temperatuur ingesteld op 0,0625°C en voor de relatieve vochtigheid op 0,64%RH met een leesinterval van 1 minuut. De homogene temperatuurs- en relatieve vochtigheidsverdeling tijdens de sanitisatie van de WI en sas moet opgevolgd worden door minimaal 8 temperatuur/relatieve vochtigheid sensoren (volume isolator: 2,61m³, volume sas: 0,49m³). Er worden 16 sensoren geplaatst in de isolator en 13 sensoren in het sas. Deze sensoren dienen geplaatst te worden in de hoeken van de ruimten, bij inlaat en uitlaat luchtkanalen, aan de deuren/Rapid Transfer Port, in connecties, tussen de componenten van de belading die niet goed bereikbaar zijn, in de mouwen… De locaties van de pyrobuttons en de BI’s zijn uiteindelijk dezelfde, daarom worden er in bijlage 4 enkel de locaties van de BI’s gevisualiseerd.

32

De temperatuurs- en relatieve vochtigheiddistributies worden in drievoud uitgevoerd, voor de WI zowel leeg als vol en voor het sas voor beide worst case beladingen, volgens de routineparameters, zie Tabel 3.2 en 3.3 . Het verschil in temperatuur tussen de koudste en de warmste plaats op hetzelfde ogenblik mag maximaal 10°C bedragen. Het verschil in relatieve vochtigheid tussen de koudste en de warmste plaats op hetzelfde ogenblik mag maximaal 30% bedragen [2] en er mag geen condensatie optreden. Er dient wel opgemerkt te worden dat een sanitisatiecyclus in de WI bestaat uit een gecombineerde cyclus van het sas en isolator. Eerst wordt het sas gesanitiseerd waarna de isolator start met zijn sanitisatiecyclus. Op een welbepaald moment in de sanitisatiefase wordt de transferdeurdichting gelost waardoor deze dichting tussen het sas en de isolator mee gesanitiseerd wordt. Op het einde van deze gecombineerde cyclus staat de isolator in modus plant productie (=gesanitiseerd), het sas daarentegen ontvangt de gecontamineerde lucht uit de dichting en staat dus eigenlijk op het einde niet steriel. Nadat de isolator in productie staat, kan het sas apart bediend worden voor zijn sanitisatie. Pas dan kunnen we spreken van een sanitisatiecyclus in het sas. Tabel 3.2: Routineparameters H2O2 omgezet naar parameters H2O voor het sas Routineparameters H2O2 (49,0-49,9%)

Parameters H2O (gedemineraliseerd)

belading 1, 2 en 3 Preconditioneringsfasea

/

/

Conditioneringsfaseb

20g±1g

23g±1g

Sanitisatiefasec tijd

300s

300s

Aëratiefased tijd

1200s

0s

a

In de preconditioneringsfase van het sas wordt nog geen H 2O2 geïnjecteerd.

b

In de conditioneringsfase van het sas wordt 20g H2O2 geïnjecteerd door 20 make-ups van 1 g in het sas te

brengen. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.2 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. c

In de sanitisatiefase van het sas wordt er geen extra H2O2 in het sas gepompt. Het sanitisatie effect, namelijk

de afdoding, berust hier op de tijd die aangehouden wordt in de fase. d

In de aëratiefase wordt gedurende een bepaalde tijd de lucht ververst zodanig de H 2O2 concentratie in het sas

verdwijnt naar de veilige concentratie van 1ppm.

33

Tabel 3.3: Routineparameters H2O2 omgezet naar parameters H2O voor de werkisolator Routineparameter H2O2 (49.0-49.9 %) belading 1

parameters H2O (gedemineraliseerd)

Preconditioneringsfasea

/

/

Conditioneringfaseb

70g ±1g

80g ±1g

Hoeveelheid H2O2 per make-up

7g ±1g

8g ±1g

# make-ups met transferdeur gesloten:

3 keer

3 keer

# make-ups met transferdeur open:

6 keer

6 keer

Tijd tussen de make-ups :

180 s

180s

Aëratiefased tijd 1

3600s

0s

Aëratiefase tijd 2

3900s

0s

Sanitisatiefasec:

a

In de preconditioneringsfase van de werkisolator wordt nog geen H2O2 geïnjecteerd.

b

In de conditioneringsfase van de werkisolator wordt 70g H2O2 in één injectie binnengebracht.

c

In de sanitisatiefase van de werkisolator worden er extra H 2O2 in de werkisolator binnengebracht aan de hand

van totaal 9 make-ups. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.1 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. d



3.6. PROCESVALIDATIETESTEN 3.6.1. Gasverspreidingstesten en biologische validatie De homogene gasverspreiding van het geïnjecteerde H2O2 dient aangetoond te worden via minimaal tien chemische indicatoren. Het gebruik van chemische indicatoren is een kwalitatieve methode die zorgt voor een snelle bepaling en interpretatie van de gasverspreiding in de hele isolator of sas [21], [28]. Hiervoor gebruikt men chemische klasse 1 indicatoren, Steraffirm® Vaporized Hydrogen Peroxide Process Indicator (Steris, Leicester, UK). Deze indicator voldoet aan de ISO 11140-1 eisen voor klasse 1 indicatoren. De gasverspreidingstesten worden uitgevoerd in drievoud tijdens de cycli met biologische indicatoren. Er dient een verkleuring op te treden van alle chemische indicatoren van paars naar geel. 34

De uiteindelijke beoordeling van de effectiviteit van de sanitisatiecyclus (gebruik makende van 49-49,9 % waterstofperoxide) gebeurt aan de hand van biologische indicatoren. Biologische indicatoren (BI’s) zijn gestandaardiseerde bereidingen van geselecteerde microorganismen om de effectiviteit van sterilisatiecycli te bewijzen [9], [10], afhankelijk van de sterilisatiewijze wordt een (ander) geschikt micro-organisme gekozen. Er wordt gebruik gemaakt van Apex biologische indicatoren voor VHP (Mesa Labs, Bozeman, VS). Deze BI’s bestaan uit een metalen rond kuipje (stainless steel carrier) waarop een bepaalde populatie van bacteriële sporen wordt geïnoculeerd. Het geheel wordt verpakt in een Tyvek®strip. Tyvek is zeer doorlaatbaar voor H2O2 [21]. Voor VHP wordt Geobacillus stearothermophilus gebruikt, deze vertoont namelijk de hoogste resistentie [10], [40], [43]. De gebruikte carriers zijn geïnoculeerd met 6 log sporen G. stearothermophilus American Type Culture Collection ATCC # 12980. Bij ieder inkomende bestelling van een lot BI’s dient er een inhuistelling uitgevoerd te worden [10]. Drie carriers worden per lot getest volgens een gevalideerd protocol. De uitgevoerde telling van de spore populatie dient binnen een interval 50%-300% van de certificaatpopulatie te liggen. Aan de hand van de temperatuurs- en vochtigheidsdistributies worden de worst case locaties bepaald waar de BI’s moeten gehangen worden. Door de initiële SKAN validatie waren de voornaamste locaties reeds gekend, buiten enkele die op rationele wijze (moeilijk bereikbare plaatsen) gekozen zijn. Bijlage 4 geeft de verschillende BI locaties weer. Er worden drie BI’s per locatie gehangen (gesitueerd links (L), midden (M) en rechts (R)). Aldus is het mogelijk gebruik te maken van de Halvorson-Ziegler vergelijking. Aan de hand van deze Most Probable Number (MPN) waarde kan de Spore Log Reductie (SLR) berekend worden. Hierdoor kan men in geval van groei bepalen of deze groei te wijten is aan een te hoge Dwaarde of aan inhomogenitiet (crop vorming) van de sporen aanwezig op de BI’s [29], [41]. Zoals eerder vermeld in 3.5.1.2 dient één biologische cyclus na de filterintegriteitstest te worden uitgevoerd om de invloed van mogelijke interactie tussen Emery en H2O2 te kunnen uitsluiten. Er zal geprobeerd worden de nieuwe beladingen te sanitiseren aan de hand van de reeds bij eerdere validaties bepaalde parameters, weergegeven in Tabel 3.4. Na de cyclus worden de 35

BI’s gedurende 7 dagen geïncubeerd in een TSB voedingsmedium (80mL) bij 55-60°C, de ideale incubatietemperatuur voor G. stearothermophilus. Om een geldige biologische cyclus te bekomen, moet op iedere locatie van G. stearothermophilus een SLR van 6 aangetoond worden. Tevens moeten de positieve en de negatieve controle een conform resultaat geven. Tabel 3.4: Validatieparameters werkisolator en sas Validatieparameters

Validatieparameters

49.0-49.9 % H2O2

49,0-49,9% H2O2

Belading 1 WI

Lading 2 sas

Preconditioneringsfasea

/

Precond.e

/


70g ±1g

Conditioneringf

15g ± 1g

Sanitisatiefaseg

160s

Aëratieh

1200s

Sanitisatiefasec: Hoeveelheid H2O2 per make-up

7g ±1g

# make-ups transferdeur gesloten

2 keer

# make-ups transferdeur open

4 keer

Tijd tussen de make-ups

180s

Aëratiefased tijd 1

3600s

Aëratiefase tijd 2

3900s

a


b


c

In de sanitisatiefase van de werkisolator worden er extra H 2O2 in de werkisolator binnengebracht aan de hand

van totaal 7 make-ups. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.1 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. d


verdwijnt naar de veilige concentratie van 1ppm. e


f

In de conditioneringsfase van het sas wordt 15g H2O2 geïnjecteerd door 15 make-ups van 1g in het sas te

brengen. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.2 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. g

In de sanitisatiefase van het sas wordt er geen extra H2O2 in het sas gepompt. Het sanitisatie effect, namelijk

de afdoding, berust hier op de tijd die aangehouden wordt in de fase. h



36

3.6.2. Sublethale cyclus Ter bepaling van de resistentie van de biologische indicatoren wordt er een sublethale cyclus uitgevoerd. Deze sublethale cyclus dient getest te worden in het systeem zelf, hiermee wordt de SKAN isolator bedoeld. Er worden tien groepen van 10 Apex BI’s, Geobacillus stearothermophilus ATCC # 12980 (Mesa labs, Montana, VS), in de isolator gehangen. De sublethale

cyclus

wordt

uitgevoerd

onder

validatieparameters,

weergegeven

in

bovenstaande Tabel 3.4, in de isolator. Na het beëindigen van de conditioneringsfase worden periodiek gedurende de sanitisatiefase de groepen één voor één met eenzelfde interval uit de H2O2 omgeving gehaald. Praktisch worden deze elke 3 minuten in een fles met grote hals en bindingsring gestopt op deze manier worden ze niet meer blootgesteld aan H2O2. De uiteindelijke D-waarde van het systeem wordt berekend met behulp van de Limited Spearman Karber Methode (LSKM) [15], [40], [42]. Het resultaat bekomen door LSKM laat toe het gedrag van de BI te bepalen in relatie tot het survival time model [39]. De D-waarde wordt gebruikt om een tijdsvenster te definiëren (survival/kill window). In dat geval wordt de overlevingstijd gedefinieerd als de waarde kleiner dan logNo-2 vermenigvuldigd met de bekomen D-waarde en wordt de doodtijd gedefinieerd als de waarde groter dan logNo+4 vermenigvuldigd met de bekomen D-waarde [39]. 3.6.3. Penetratie testen De penetratie van het gebruikte H2O2 en het effect van H2O2 residuen dienen gecontroleerd te worden op de nieuwe componenten die in de lading van de isolator worden opgenomen. Het is essentieel om dit aan te tonen aangezien H2O2 residuen kunnen leiden tot onderdrukking van de eventueel aanwezige bacteriën in het product en aldus resulteren in een vals positieve test. Enkel de componenten met productcontact worden getest op penetratie. In de WI dienen de laminaatzak, lavetten TX3410, BD transbag, glazen 125mL fles, plastieken 1L fles, Schott 250mL fles, viewpack, steriel verpakte spuit en liquipet getest te worden. In het sas dienen de spervloeistofzak, GS Schott 25 mL fles, viewpack, glazen 125mL fles, plastieken 1L fles en Schott 250mL fles getest te worden. Er worden worst case parameters gehanteerd ten opzichte van de routinecyclus (H2O2 + 10%; 2 cycli na elkaar) weergegeven in Tabel 3.5.

37

Praktisch worden de componenten onderworpen aan een algemene aanpak zodanig deze representatief zijn voor meerdere ladingen/componenten. Als voorbeeld wordt de viewpack besproken. In de algemene aanpak wordt de lege toegesealde viewpack in de isolator gehangen. Men beschouwt de gehele buitenverpakking opdat om het even welk materiaal later in de viewpack mag gestoken worden. Indien deze benadering leidt tot een hogere concentratie dan 1 ppm worden de componenten onderworpen aan een nieuwe aanpak, de simulated use. Voor de simulated use gaat men de H2O2 concentraties meten nadat identiek dezelfde handelingen als in routine zijn uitgevoerd. Voor het gekozen voorbeeld de viewpack betekent dit dat deze gevuld wordt met een Schott fles, septum, dop en roervlo (gebruikt als pool bottle waarin de inhoud van 10 flesjes staal wordt verzameld) en toegeseald. Deze viewpack wordt na de dubbele penetratiecyclus opengedaan in de isolator. De fles word gevuld met 10mL, rekening houdend met de verhouding oppervlak/vulvolume en toegedraaid. Tabel 3.5: Penetratiecyclus parameters WERKISOLATOR Routine

SAS Penetratiecyclus

Routine

Penetratiecyclus

conditioneringsfase 70g

77g

20g

22g

Make-up

8g

NVT

NVT

7g

Om een zo groot mogelijke worst case concentratie te bekomen in de flessen bestaande uit hetzelfde materiaal (glas) en flessenhals (=toevoer H2O2) worden de testen uitgevoerd op de fles met de hoogst mogelijke verhouding contact oppervlak/vulvolume. Indien nodig worden meerdere stalen bepaald om aldus 3mL testvolume te bekomen. Om het waterstofperoxide gehalte in het gedemineraliseerd water te bepalen, wordt gebruik gemaakt van de Testkit K-5510 van Chemetrics (Calverton, VA USA). De opgemeten concentratie moet lager of gelijk zijn aan 1 ppm, met deze concentratie wordt de leefbaarheid van micro-organismen niet beïnvloed. 3.6.4. Aëratietesten Na de sanitisatiefase dient het sanitisatie agens, H2O2, verwijderd te worden uit de isolator door verse lucht toe te laten [13]. De aëratietijd hangt af van het volume van de ruimte, de adsorptie aan het materiaal… De aëratie test wordt uitgevoerd onder aëratie parameters (de

38

routinehoeveelheid H2O2 + 10 %), die weergegeven worden in Tabel 3.6. De H2O2 concentratie moet op het einde van de aëratie lager of gelijk zijn aan 1 ppm. Er zal 3 keer geverifieerd worden of de aëratietijd voldoet aan de aëratietijd van de routine belading in de WI en het sas (Tabel 3.2 en 3.3). Na de sanitisatiefase wordt er met met behulp van Dräger tubes voor H2O2 (0,1-3ppm) (Lubeck, Germany) het waterstofperoxide gehalte sequentieel gemeten [21]. Tabel 3.6: Instellingen voor de aëratieparameters werkisolator en sas

Preconditioneringsfase

Aëratieparameters

Aëratieparameters

49.0-49.9 % H2O2

49,0-49,9% H2O2

WI

sas

a


77g ±1g

Sanitisatiefasec: Hoeveelheid H2O2 per make-up

8g ±1g

# make-ups transferdeur gesloten

3 keer

# make-ups transferdeur open

6 keer

Tijd tussen make-ups

180s

Aëratied tijd

3600s

Aëratie tijd 2

7200s

Precond.e

/

Conditioneringf

22g ± 1g

sanitisatiefaseg

300s

Aëratieh

1800s

a


b


c

In de sanitisatiefase van de werkisolator worden er extra H 2O2 in de werkisolator binnengebracht aan de hand van totaal 9 make-ups. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.1 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. d

In de aëratiefase wordt gedurende een bepaalde tijd de lucht ververst zodanig de H 2O2 concentratie in het sas verdwijnt naar de veilige concentratie van 1ppm. e


f

In de conditioneringsfase van het sas wordt 22g H2O2 geïnjecteerd door 22 make-ups van 1 g in het sas te brengen. Met make-up wordt een injectie van x gram H2O2 bedoeld, de make-ups worden door een gedefinieerde tijd van elkaar gescheiden. Dit “trapvorm” patroon wordt weergegeven in figuur 4.2 van de sanitisatiecyclus §4.1.4. g

In de sanitisatiefase van het sas wordt er geen extra H2O2 in het sas gepompt. Het sanitisatie effect, namelijk de afdoding, berust hier op de tijd die aangehouden wordt in de fase. h

In de aëratiefase wordt gedurende een bepaalde tijd de lucht ververst zodanig de H 2O2 concentratie in het sas verdwijnt naar de veilige concentratie van 1ppm.

39

4.

RESULTATEN

4.1. OPERATIONELE KWALIFICATIE TESTEN 4.1.1. Integriteitstesten 4.1.1.1. Drukhoudtest De test wordt uitgevoerd zoals beschreven in §3.5.1.1. Praktisch is de te behouden druk geregeld op 147 Pa, deze druk wordt aangehouden gedurende 60 seconden. Als gemiddelde worden volgende resultaten bekomen, beschreven in Tabel 4.1. Tabel 4.1: Gemiddelde waarden sas en isolator gedurende de lek meetfase Temperatuursensor (°C)

Flowsensor (mL/min)

WI

24,1

47

Sas

24,5

1

Het toegelaten volume verlies per seconde (m³s-1) uit de WI of sas is gelijk aan het volume van de WI of sas vermenigvuldigd met de lekratio [34].

Waarin:

n: toegelaten lekratio, namelijk 0,5 vol%/uur V: volume WI, namelijk 2,61m³ of volume sas, namelijk 0,49m³

De flow mag dus maximaal 217,5 mL/min bedragen voor de isolator en 40,8 mL/min voor het sas. Aan beide voorwaarden is voldaan.

4.1.1.2.

HEPA-filter integriteitstest

De twee inlaat filters (H1 en H2) en de uitlaat filter (H3) van de WI worden getest alsook de inlaat (H4) en uitlaat filter (5) van het sas. Bij een luchtsnelheid tussen 0,41m/s en 0,47m/s wordt de doorlaatbaarheid van de filters gemeten. Alle filters voldoen aan de toegelaten doorlaat.

40

4.1.2. Luchtbehandelingstesten 4.1.2.1. Deeltjestelling De deeltjestelling wordt enkel in de WI uitgevoerd. Aangezien er per staalname 1ft wordt bemonsterd en de specificaties gesteld worden per m3, wordt de telling langer of gelijk aan 36 minuten uitgevoerd. De gemiddelde waarden worden in Tabel 4.2 weergegeven. Er is duidelijk voldaan aan de klasse A specificaties. Tabel 4.2: Gemiddeld aantal deeltjes ≥ 0,5µm en ≥5µm voor werkisolator beladen met belading 2 en leeg

Gemiddeld

aantal

deeltjes

≥ Gemiddeld aantal deeltjes ≥ 5,0µm

0,5µm Belading 2 in WI

2

1

Lege WI

1

0

4.1.2.2.

Luchtstroming

Volgende situaties, beschreven in Tabel 4.3, werden geverifieerd in de WI en het sas. Tabel 4.3: Evaluatie van de opgenomen rookfilmen in de werkisolator en het sas Voor de isolator

OK

NOK

Afzuiging van de rook naar alle extractiekanalen verloopt vlot/ laminaire flow



De gegenereerde rook is binnen een redelijke termijn volledig afgezogen



Na een interventie herstelt de luchtstroom zich binnen een redelijke termijn



Voor het sas

OK

NOK

Afzuiging van de rook naar alle extractiekanalen verloopt vlot



De gegenereerde rook is binnen een redelijke termijn volledig afgezogen



41

4.1.2.3.

Ventilatievoud

Voor de berekening van het aantal luchtwisselingen per uur wordt gebruik gemaakt van volgende formule:

Het volume van het sas en WI zoals eerder vermeld bedragen 0,49m³ en 2,61m³. Het filteroppervlak in het sas bedraagt 0,175m² en WI bedraagt 1,025m². De resultaten van de metingen zijn terug te vinden in onderstaande Tabel 4.4. Er moesten minstens 20 LW/uur plaatsgrijpen. Tabel 4.4: Metingen ventilatievoud in het sas en de werkisolator Plaats

# metingen

Luchtsnelheid (m/s)

Gemiddelde luchtsnelheid (m/s)

LW/uur

sas

3

0,66

0,67

0,67

0,67

861,43

WI links

3

0,64

0,63

0,64

0,64

904,65

WI midden

3

0,64

0,65

0,63

0,64

904,65

WI rechts

3

0,67

0,67

0,68

0,67

947,06

meting

4.1.3. Overdruk Het CMS registreert de druk in de isolator en sas wanneer ze in productiemodus staan. De ingestelde waarde voor het low alert level bedraagt 45 Pa. Tijdens de gedraaide cycli werd er op het einde van de cyclus, wanneer de WI en/of SAS in productiemodus staan, geen alarmmelding gedetecteerd. Hieruit kan er besloten worden dat aan de minimale druk van 25 Pa voldaan is.

42

4.1.4. Temperatuurs- en relatieve vochtigheidsdistributie De temperatuurs- en relatieve vochtigheidsdistributies worden in drievoud uitgevoerd voor de verschillende cycli (WI: leeg en worst case belading 2, sas: belading worst case 4 en worst case 7). Aangezien de sanitisatiefase van belang is, wordt deze fase in beschouwing genomen. Als specificatie worden voor temperatuur een minimum-maximum range van 10% op elk ogenblik toegestaan en voor de relatieve vochtigheid respectievelijk 30%. Als voorbeeld worden in onderstaande Figuur 4.1 en 4.2 het verloop van de cyclus, gebruikt om einde en begin van de sanitisatiefase te bepalen,van de 3de cyclus beladen in de WI en van de 1stecyclus worst case 2 in het het sas uitgezet.

Transferdeur wordt geopend na 3 make-ups

sanitisatiefase

aëratie Precond.

Lektest stabilisatie + meetfase

Start conditionering

Figuur 4.1: Cyclus in WI, 3de cyclus beladen (Yokogawa recorder)

sanitisatiefase

conditionering

aëratie

Precond.

Figuur 4.2: Cyclus in sas, 1ste cyclus belading 7 (Yokogawa recorder)

43

In de grafieken 4.1 tot 4.4 wordt het verloop van de temperatuur en de relatieve vochtigheid uitgezet van de 3de cyclus beladen in de WI en van de 1stecyclus worst case 2 in het het sas. Alle andere gelopen cycli voldoen ook aan de gestelde eisen.

Vocht in %

100,0 95,0 90,0 85,0 80,0 75,0 70,0 65,0 60,0 55,0 50,0 45,0 40,0

sensor 1 sensor 2 sensor 3 sensor 4 sensor 5 sensor 6 sensor 7 sensor 8 sensor 9 sensor 10 sensor 11 sensor 12 sensor 13 sensor 14 sensor 15 sensor 16

4.2: Sas belading 7 cyclus 3 RH 100,0 95,0 90,0 85,0 80,0 75,0 70,0 65,0 60,0 55,0 50,0 45,0 40,0

Vocht in %

4.1: WI belading 2 cyclus 3 RH

Tijd (h:m:s)

28,50 28,00 27,50 27,00 26,50 26,00 25,50 25,00 24,50 24,00 23,50 23,00 22,50 22,00

Tijd (h:m:s)

Tijd (h:m:s)

sensor 1 sensor 2 sensor 3 sensor 4 sensor 5 sensor 6 sensor 7 sensor 8 sensor 9 sensor 10 sensor 11 sensor 12 sensor 13 sensor 14 sensor 15 sensor 16

4.4: sas belading 7 cyclus 3 temp sensor 1 sensor 2 sensor 3 sensor 4 sensor 5 sensor 6 sensor 7 sensor 8 sensor 9 sensor 10 sensor 11 sensor 12 sensor 13

28,50 28,00 27,50 27,00 26,50 26,00 25,50 25,00 24,50 24,00 23,50 23,00 22,50 22,00

Temperatuur in °C

Temperatuur in °C

4.3: WI belading 2 cyclus 3 temp

sensor 1 sensor 1 sensor 3 sensor 4 sensor 5 sensor 6 sensor 7 sensor 8 sensor 9 sensor 10 sensor 11 sensor 12 sensor 13

Tijd (h:m:s)

Grafiek 4.1 tot 4.4: Opgestelde relatieve vochtigheid en temperatuur grafieken voor de 3de cyclus worst case belading 2 in de WI (4.1 en 4.3) en voor de 3de cyclus worst case belading 7 in het sas (4.2 en 4.4).

44

4.2. PROCESVALIDATIE 4.2.1. Gasverspreidingstesten en biologische validatie Er wordt door middel van gasverspreidingstesten tijdens de verschillende cycli aangetoond dat H2O2 op de verschillende locaties terechtkomt. De BI’s vertoonden evenwel groei op sommige plaatsen. In die mate zelfs dat in cyclus 2 van de beladen WI er op locatie 15 alle 3 de BI’s groei vertoonden (Tabel 4.5). De afdoding per locatie zal bepaald worden met behulp van de bekomen MPN (Most Probable Number). Deze kan pas berekend worden indien één of twee van de 3 BI’s per locatie groeien.

Waarin:

ln : natuurlijke logaritme n : aantal BI’s per locatie (in dit geval drie) r : aantal niet groeiende BI’s per locatie

De bekomen afdoding wordt bepaald door berekening van de Spore Log Reduction (SLR):

Waarin:

Log10: 10de logaritme No: De inhuis getelde initiële spore populatie (voor lot HO773 bedraagt deze 1,6x106 CFU/carrier, voor lot HO773-2 bedraagt deze 1,5x106 CFU/carrier)

Hieruit volgt dat de SLR op locatie 15 niet kan berekend worden. De groei wordt geweten aan de aanwezigheid van een papieren zak, aangezien die H2O2 van de BI’s wegtrok. Als correctieve actie word als het ware een nieuwe belading gecreëerd, de papieren zak werd vervangen door een laminaatzak. In Tabel 4.5 en 4.6 worden de groeiers weergegeven van de cycli met respectievelijk de papieren zak en laminaatzak. Bij alle groeiers in de WI, behalve voor locatie 15 in de 2de cyclus, wordt een SLR van 6 aangetoond. In Figuur 4.3 is sanitisatiecyclus geïllustreerd waarop het verloop van de VHP concentratie duidelijk te zien is.

45

Tabel 4.5: De locaties van de bekomen groeiers sporenstrips (Lot H0773) na 7 dagen in de gelopen 3 cycli met worst case belading 2 (papieren zak) in de werkisolator. Op 25 verschillende locaties in de werkisolator werden per locatie 3 BI strips respectievelijk links (L), midden (M) en rechts (R) gehangen. Cycli met belading 2 (papieren zak) in WI

Locatie van de sporenstrips die groei opleverdenb

1a

21L

2

15L, 15M, 15R

3

10L, 10M, 12L, 12R, 15L, 21L

a

cyclus 1 werd uitgevoerd na de Hepa-filter integriteitstest met Emery §4.1.1.2

b

In bijlage 4 worden de 25 verschillende locaties weergegeven

Tabel 4.6: De locaties van de bekomen groeiers biologische indicatoren strips (Lot H0773-2) na 7 dagen in de gelopen 3 cycli met worst case belading 2 (papieren zak vervangen door laminaatzak) in de werkisolator. Op 25 verschillende locaties in de werkisolator werden per locatie 3 BI strips respectievelijk links (L), midden (M) en rechts (R) gehangen.

a

Cycli met belading 2 (laminaatzak) in WI

Locatie van de sporenstrips die groei opleverdena

1

21R

2

21L, 9L

3

21R, 14M


hoge [H2O2] Dräger sensor

lage [H2O2] Dräger sensor

Figuur 4.3: Sanitisatiecyclus in de werkisolator (Yokogawa recorder), 1ste BI cyclus met belading 2 (laminaatzak) 46

In Tabel 4.7 worden de resultaten van de uitgevoerde cycli in het sas weergegeven. Bij wijze van voorbeeld wordt voor het sas de berekening van de SLR voor één groeier weergegeven en voor de WI de SLR berekening voor 2 groeiers. Berekening voor 8M (sas cyclus 1 belading 4): MPN=ln(3/2) = 0,406; SLR=log10(1,6*106)-log10(0,406)=6,596. Berekening voor 10L en 10M (WI cyclus 3 papierenzak): MPN=ln(3/1)=1,099; SLR=log10(1,6*106)-log10(1,099)=6,163. Tabel 4.7: De locaties van de bekomen groeiers biologische indicatoren strips (Lot H0773) na 7 dagen in de gelopen cycli met worst case belading 4 en belading 7 in het sas. Op 13 verschillende locaties in het sas werden per locatie 3 BI strips respectievelijk links (L), midden (M) en rechts (R) gehangen. Cycli sas (met belading 4 of 7)

Locatie van de sporenstrips die groei opleverdenb

Cyclus 1 belading 4 a

8M

Cyclus 1 belading 7

12L

a

cyclus 1 werd uitgevoerd na de Hepa-filter integriteitstest met Emery §4.1.1.2

b


4.2.2. Sublethale cyclus Om de D-waarde te berekenen wordt een fractionele negatieve methode toegepast, namelijk de LSKM. volgende formule wordt gebruikt om de D-waarde te berekenen [15]:

Waarin:

Uhsk = gemiddelde tijd voor steriliteit No = populatie inhuistelling (voor lot HO773 bedraagt deze 1,6x106 CFU/carrier, voor lot HO773-2 bedraagt deze 1,5x106 CFU/carrier) 0,2507 = Eulers constante Uk = laatste tijdstip waarop alle BI’s zijn afgedood d = tijdsinterval Uk-1 = tijdstip voorgaan aan Uk ∑ ri = som van aantal BI’s dat niet groeit voorafgaand aan tijdstip Uk

47

De eerste sublethale cyclus werd uitgevoerd met het lot H0773. Hiervoor werden de validatieparameters gebruikt uit tabel 3.4 voor de WI. Na de conditioneringsfase wordt na 2 minuten de eerste groep van 10 BI’s in een fles (met dop en bindingsring) gestoken. Dit gebeurt analoog voor de andere groepen. De positieve controle vertoont groei (+) en de negatieve controle vertoont geen groei (-). De resultaten zijn terug te vinden in onderstaande tabel 4.7. Tabel 4.7: Resultaten 1ste sublethale cyclus, groei (+) of geen groei (-) van biologische indicatoren strips uitgevoerd in WI met 10x 10 BI’s van lot H0773 Groepsnummer 1 2 3 Tijd blootstelling (min) na 2 5 8 conditionering Resultaat 1-10 Positieve controle : +; negatieve controle : -

4 11

5 14

6 17

7 20

8 23

9 26

10 29

-

-

-

-

-

-

-

Alle sporen waren reeds afgedood waardoor er geen D-waarde kan bepaald worden. Voor de tweede sublethale cyclus wordt de hoofddosering van 70g naar 40g gewijzigd. Opnieuw worden 10 groepen met 10 BI’s in de isolator gehangen, van het lot H0773-2. In tabel 4.8 zijn de resultaten van de 2de sublethale cyclus weergegeven. Tabel 4.8: Resultaten 2de sublethale cyclus, groei (+) of geen groei (-) van biologische indicatoren strips, uitgevoerd in WI met 10 x 10 BI’s van lot H0773-2 Groepsnummer 1 2 Tijd blootstelling (min) na 2 5 conditionering Resultaat 1 + + 2 + 3 + + 4 + 5 + + 6 + + 7 + + 8 + + 9 + + 10 + + Positieve controle: +; negatieve controle: -

3 8

4 11

5 14

6 17

7 20

8 23

9 26

10 29

+ -

-

-

-

-

-

-

-

48

Hieruit kan de D-waarde wel bepaald worden, de D-waarde voor lot H0773-2 in relatie tot het systeem bedraagt 0,96 min. Wanneer de D-waarde gekend is kan men het survival/kill model opstellen (grafiek 4.5). BI’s blootgesteld aan een sanitisatiefase van minder dan 4,01 log populatie D-waarde en survival/ kill window 7 6 5 4 fractional 3 2 kill survival 1 0 tijd (min) -1 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 -2 -3 -4 -5 -6 -7 -8 -9 -10 -11 -12 y = -1,0417x + 6,1761 -13

min overleven. BI’s blootgesteld aan een sanitisatiefase langer dan 9,77 min zijn afgedood. Tussen de survival tijd en de kill tijd bevindt zich het fractionele gebied [39] waar een deel van de BI’s overleven en een deel afgedood worden.

Grafiek 4.5: Survival/ kill window voor de BI’s van het lot H0773-2 voor het gebruikte SKAN Hardwall isolator systeem

4.2.3.

Penetratie van H2O2

Op alle nieuwe componenten in isolator en sas met productcontact werden penetratietesten uitgevoerd. In tabel 4.9 en 4.10 worden de resultaten weergegeven. Bij het sas werd meteen getest volgens simulated use doordat de problemen met de viewpack toen al gekend waren. Tabel 4.9 Opgemeten H2O2 concentratie in de verschillende componenten in 3 herhalende penetratiecycli voor de algemene en simulated use aanpak Component in WI

Vulvolume

[H2O2] (ppm)

[H2O2] (ppm)

(mL)

Algemeen

Simulated useb

1

2a

3

1

2

3

Laminaatzak

15

0

0

0

NVT

NVT

NVT

Lavetten TX3410c

30

7-8

7-8

7-8

NVT

NVT

NVT

Plastieken 1L fles

400

0

0

0

NVT

NVT

NVT

Glazen 125 mL fles

25

0

0

0

NVT

NVT

NVT

Schott 250 mL fles

80

0

0

0

NVT

NVT

NVT

BD transbag

15

>10

>10

>10

0

0

0

49

Component in WI

Vulvolume

[H2O2] (ppm)

[H2O2] (ppm)

(vervolg Tabel 4.9)

(mL)

Algemeen

Simulated useb

1

2a

3

1

2

3

0

0

Spuit in verpakking

2,5

>10

2-3

>10

0

Liquipet in verpakking

2,5

>10

1-2

>10

0-0,1 0-0,1

0-0,1

Viewpackd

10

>10

2-3

>10

1

1

0,8-1,0

Viewpack pincete

5

NVT

NVT

NVT

0

0

0

a

de

Het 2 resultaat werd 1 dag later opgemeten. De componenten waarbij de [H2O2] hoger dan 1ppm bedraagt, worden opnieuw getest via de simulated use zoals vermeld in §3.6.3. c De lavetten worden niet meer afzonderlijk getest bij de simulated use, aangezien de pincet die hier opgelegd wordt verantwoordelijk is voor het productcontact, worden de lavetten mee in rekening gebracht door de pincet hier eerst op te leggen. d De viewpack wordt in de simulated use gevuld met een pool bottle, septum, dop en roervlo. e Aangezien de pincet gebruikt wordt om de roervlo in de pool bottle te brengen en contact maakt met het product, dient deze pincet ook mee getest te worden. b

Tabel 4.10 Opgemeten H2O2 concentratie in de verschillende componenten in 3 herhalende penetratiecycli voor de simulated use aanpak Component in sas

Vulvolume(mL)

[H2O2] (ppm) Simulated usea 1

2

3

Spervloeistofzak

4

<0,1

<0,1

<0,1

GS Schott 25ml fles

3

0.1

0.1

0.1

Viewpackb

10

4-5

4-5

4

Plastieken 1L fles

400

0

0

0

Glazen 125mL fles

25

0

0

0

Schott 250mL fles

80

0

0

0

a

De componenten worden getest op penetratie via de simulated use aanpak zoals vermeld in §3.6.3.

b

De viewpack wordt in de simulated use gevuld met een pool bottle, septum, dop en roervlo.

50

5.

DISCUSSIE

De operationele kwalificatie testen voldoen één voor één aan de specificaties zodat er kan gesteld worden dat de Hardwall isolator operationeel is om steriliteitstesten uit te voeren en de procesvalidatie van start kan gaan. In de procesvalidatie worden als eerste een biologische en chemische validatie uitgevoerd. Voor de biologische validatie van de worst case belading in de WI heeft men 3 cycli van belading 2 (papieren zak) uitgevoerd. De eerste cyclus werd direct na de HEPA-filter integriteitstest gelopen zodanig dat de interactie tussen Emery en H2O2 kon onderzocht worden. Uit Tabel 4.5 kan afgeleid worden dat er geen meetbare inactiviteit optreedt doordat er bij de 1ste cyclus het minst aantal groeiers zijn opgetreden. In Tabel 4.5 kan men ook zien dat in cycli 1 en 3 groeiers optreden, toch beschikken deze over een SLR van minstens 6. In de 2de cyclus treden er 3 groeiers op locatie 15 (de afvalzak) op. Aangezien er 3BI’s groeien op locatie 15 dienen er correctieve acties ondernomen te worden. Ofwel wijzigt men de cyclusparameters en wordt er geprobeerd met een hogere dosis en langere sanitisatietijd de BI’s af te doden. Wel moet men bedacht zijn om na te gaan of er geen zichtbare condensatie optreedt door deze dosering te verhogen [42]. Ofwel worden de ladingscomponenten en configuratie herbekeken. Voor deze laatste optie werd gekozen. Bij nader onderzoek is duidelijk geworden dat de zak, op locatie 15, een papieren zak was. Deze papieren zak zorgde plaatselijk voor een daling in de concentratie H2O2, aangezien materialen opgebouwd uit cellulose VHP degraderen, [35][9][26]. Men kan het best eerst deze cellulose bevattende zak vervangen door een VHP compatibele zak vooraleer de sanitisatieparameters (hoeveelheid H2O2 en/of tijd) te verhogen. De papieren afvalzak werd als correctieve actie vervangen door een laminaatzak. In Tabel 4.6 zijn de resultaten van deze actie weergegeven. Er treden groeiers op verschillende locaties op bij de 3 afzonderlijke cycli. Wel wordt er op iedere locatie een spore log reductie van minstens 6 aangetoond. Waaruit kan besloten worden dat de 3 sanitisatiecycli voor belading 2 (laminaatzak) in de WI effectief zijn en de routineparameters behouden kunnen blijven op voorwaarde dat er geen cellulose bevattende afvalzak meer gehangen wordt. Bij de 3de cyclus met papierenzak (Tabel 4.5) werden er ook groeiers in de mouwen gevonden (locatie 10 en locatie 12), dit kan te wijten zijn aan hoe de houders van deze 51

mouwen zijn opgebouwd. Ook werd er op één vinger van de handschoen (locatie 9) in de 2de cyclus met laminaatzak een groeier aangetroffen. Op deze locaties kan een SLR van 6 aangetoond worden, maar aangezien deze groeiers op zeer kritische plaatsen optraden, worden verschillende opties bekeken om deze houders te optimaliseren zodat de gehele oppervlakte van de mouwen goed bereikbaar wordt voor het gas. De huidige houder ondersteunt maar vier vingers van de handschoen waardoor de vijfde vinger niet ondersteund wordt. Men wil een houder creëren die alle vijf de vingers ondersteunt. Cycli 2 en 3 dienen in het sas nog voor beide worst case beladingen (belading 4 en 7) uitgevoerd te worden. Wel is het al duidelijk geworden dat de locatie onder de fles een kritische plaats is, aangezien deze locatie in alle cycli met uitzondering van cyclus 2 belading 2 (papieren zak) terugkeert. De chemische indicatoren gebruikt om de gasverspreiding aan te tonen kleurden op iedere locatie geel, ook al waren er groeiers op dezelfde locaties. Hieruit kan besloten worden dat het gas wel iedere locatie bereikt maar dat de duur van blootstelling van de BI’s niet overal dezelfde was of dat dit veroorzaakt wordt door de inhomogeniteit van de BI’s. Het resultaat van de chemische indicatoren heeft geen directe correlatie met het resultaat bekomen bij de biologische indicatoren. Aangezien alle BI’s reeds waren afgedood in de eerste sublethale cyclus (Tabel 4.7) die gelopen werd, is het onmogelijk om hieruit een D-waarde te bepalen. Daardoor dient er een nieuwe cyclus uitgevoerd te worden met een lagere hoofddosering. Deze 2de sublethale cyclus wordt met de 2de levering van het lot uitgevoerd (H0773-2) aangezien geen 100 BI’s meer beschikbaar waren van de eerste levering en met deze 2de levering de effectieve validatie wordt uitgevoerd. Bij de tweede sublethale cyclus tonen de BI’s een aanvaardbaar model (Tabel 4.8), de overgang van een groep met enkel groeiers tot een volledig afgedode groep gaat gepaard met een fractioneel gebied waar zowel groeiers als geen groeiers optreden [39]. De D-waarde van dat lot BI’s in het systeem kon dus wel bepaald worden en bedroeg 0,96 minuten. De penetratietesten worden zodanig uitgevoerd dat ze representatief zijn voor meerdere ladingen/componenten. Deze algemene aanpak gaf bij enkele componenten H2O2 concentraties hoger dan 10 ppm in de werkisolator (Tabel 4.9). Eerst werd naar de verschillende componenten gekeken om een oorzaak voor deze doorlaatbaarheid te vinden.

52

Het grootste probleem van doorlaatbaarheid stelde zich bij de viewpacks waarin een pincet of pool bottle moeten worden ingestoken. Ideaal bestaat er een verpakking die zowel stoomsteriliseerbaar als VHP ondoorlaatbaar is. Onderzoek werd verricht in de literatuur, waaruit duidelijk werd dat deze oplossing niet direct gevonden zou worden. Er werd ook contact opgenomen met onze contactpersoon van Wipak, die geen alternatieve verpakking ter beschikking had. Hierdoor werd een andere weg ingeslagen voor de uitvoering van de penetratietesten namelijk de simulated use aanpak. Met andere woorden de H2O2 concentratie meten nadat identiek dezelfde handelingen zoals in routine worden uitgevoerd. Op die manier zouden de luchtwissels in de isolator ervoor kunnen zorgen dat de VHP in de verpakking weggedreven wordt zodat aanvaardbare H2O2 concentraties gemeten worden. Uit Tabel 4.9 kan men afleiden dat deze theorie voor de isolator duidelijk juist was en dat viewpacks voldoen aan de vereiste dat er maximaal 1 ppm aanwezig mag zijn. Ook de andere componenten hebben een aanvaardbare H2O2 concentratie opgenomen. Enige nadeel van het toepassen van de simulated use aanpak is dat deze niet representatief is voor meerdere componenten. Andere componenten zouden, als zij met het product contact maken, opnieuw gevalideerd moeten worden. In het sas (Tabel 4.10) werd direct deze simulated use toegepast. Na de penetratiecyclus werd de belading naar de werkisolator doorgegeven waar deze aan dezelfde luchtwissels onderhevig is. De opgemeten concentratie in de pool bottle bedraagt hier 4 à 5 ppm, wat enkele vragen oproept. Een mogelijke verklaring voor dit fenomeen is de gevormde condensatie in de fles, aangezien deze fles open verpakt wordt in de viewpack. Aangezien het sanitisatiesysteem van het sas anders werkt dan bij de werkisolator is er toch wel wat zichtbare condensatie op het sasvenster op te merken, wat niet het geval is bij de WI. Deze condensatie kan zich ook op de binnenzijde van de fles vormen zodat de H2O2 concentratie langer behouden blijft en niet zo gemakkelijk door de luchtwissels verdreven wordt.

Voor de werkisolator is de sanitisatiecyclus onder validatieparameters effectief voor de belading met laminaatzak. Aan de componenten in de belading hoeft verder niets gewijzigd te worden zoals gebleken is uit de simulated use penetratietesten. Waarna enkel nog 53

aëratieparameters moeten vastgelegd worden zodanig dat de H2O2 concentratie in de isolator op het einde van de aëratietijd, omwille van veiligheidsredenen, onder 1 ppm ligt. Aangezien er een beperkte plaats in de incubator was en problemen optraden (lek dichting en defecte dräger sensor in het sas) dienen de 3 BI cycli in de lege werkisolator en de 2 andere BI cycli voor worst case belading 4 en worst case belading 7 in het sas nog uitgevoerd te worden.

54

6.

CONCLUSIE

Er werden tien nieuwe beladingen voor het sas en twee nieuwe beladingen voor de werkisolator gedefinieerd zodat al het materiaal, media om voor één dag steriliteitstesten in te zetten, zonder gebruik te maken van de Softwalls, beschikbaar is. Van alle beladingen werden aan de hand van de puntenen gewichtstabel de worst case beladingen bepaald. In het sas werd de verzwaarde belading 4 (liquids plastieken fles) de worst case belading naar punten en gewicht gekozen en belading 7 (media glazen fles) de worst case belading naar gewicht. In de werkisolator werd één worst case belading gekozen namelijk de verzwaarde belading 2 (plastieken fles). Deze worst case beladingen dienen vervolgens gevalideerd te worden. Uit de operationele kwalificatie testen kan besloten worden dat de SKAN Hardwall isolator geschikt is om steriliteitstesten uit te voeren. In de procesvalidatie toonden de chemische indicatoren aan dat het gas goed verspreid werd in de WI en het sas. Uit de biologische validatie kunnen enkele besluiten getrokken worden. Als eerste is de gekozen BI locatie onder de fles duidelijk een worst case positie zowel in de isolator als in het sas. Als tweede wordt aangetoond dat er geen meetbare inactiviteit tussen Emery en H2O2 optreedt in de werkisolator. Uit de drie groeiers op locatie 15 van belading 2 (papieren zak) is duidelijk geworden dat het uiterst belangrijk is om de componenten van de belading duidelijk na te gaan op compatibiliteit met VHP. Voor de nieuwe belading in de WI wordt de papieren zak vervangen door een laminaatzak. In alle drie de cycli met laminaatzak kan een spore log reductie van 6 aangetoond worden. De routineparameters voor sanitisatie van belading 1 in de werkisolator zijn effectief om de nieuwe belading 2 (laminaatzak) te sanitiseren. Er kan nog niet aangetoond worden dat het flexibel systeem (punten en gewichten) nu effectief werkt aangezien de BI cycli in de lege isolator nog moeten voltooid worden. Als deze drie cycli alle ook over een SLR van 6 beschikken, kunnen aan de hand van de puntenen gewichtstabel zelf beladingpatronen opgesteld worden. De opgestelde beladingspatronen hebben als bovengrens de maximale punten en gewichtswaarden van belading 2 (laminaatzak).

55

Wel kan belading 2 met laminaatzak (Figuur 6.1) als vaste belading voor de steriliteitstesten nu al gebruikt worden aangezien ook de penetratietesten volgens de simulated use de maximaal toegelaten H2O2 concentratie van 1 ppm niet overschrijden. In het sas mogen, uit de bekomen resultaten, geen viewpacks gebruikt worden voor componenten met productcontact. Om effectief de Softwall isolatoren te kunnen vervangen door de Hardwall dienen de ontbrekende BI testen in het sas uitgevoerd te worden.

Figuur 6.1: Belading 2 met laminaatzak in de werkisolator van de SKAN Hardwall isolator (Labo micro Alcon, foto LDW)

56

7.

LITERATUURLIJST

1.

Akers, J.E. (2001). An overview of facilities for the control of microbial agents. In S.S. Block (Ed.), Disinfection, sterilization, and preservation (pp.1123 -1138). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. Anonymous. (1994). Sterilization of medical devices - Validation and routine control of ethylene oxide sterilization. Brussels: European Committee for Standardization. Anonymous. (2000). Decision Trees for the Selection of Sterilisation Methods. EMEA CPMP/QWP/054/98 corr, 1-3. Anonymous. (2005). CI-550 Laser Particle Counter Operator’s Manual. Geraadpleegd op 5 april 2013 op http://www.artisantg.com/info/climet_ci_550_manual.pdf. Anonymous. (2007). Convention Recommendation on Sterility Testing. PIC/S Pharmaceutical Inspection PI 012, 1-11. Anonymous. (2008). EU Guidelines to Good Manufacturing Practice Medicinal Products for Human and Veterinary Use, Annex 1 Manufacture of Sterile Medicinal Products (corrected version), European commission, 1-16. Anonymous. 2.6.1. Sterility. European Pharmacopoeia, Seventh Edition. Anonymous. 5.1.1. Methods of preparation of sterile products. European Pharmacopoeia, Seventh Edition, 503-504. Anonymous. 5.1.2. Biological Indicators for sterilization. European Pharmacopoeia, Seventh Edition. Anonymous. Chapter <1035> Biological Indicators for Sterilization. United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <1072> Disinfectants and antiseptics. United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <1116> Microbiological evaluation of clean rooms and other controlled environments. United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <1208> Sterility Testing-Validation of Isolator Systems, United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <1211> Sterilization and Sterility Assurance of Compendial Articles, United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <55> biological indicators-resistance performance tests, United States Pharmacopoeia 29. Anonymous. Chapter <71> Sterility Tests. United States Pharmacopoeia 35. Block, S.S. (1991). Surface-active agents: amphoteric compounds. In S.S. Block (Ed.), Disinfection, sterilization, and preservation (pp. 263-272). Philadelphia: Lea & Febiger. Boom, F., Van de Garde, E. & De Vries, P. (2009). Sterilisatiemethoden. In Y. BouwmanBoer, P. Le Brun, C. Oussoren, R. Tel & H. Woerdenbag (Eds.), Receptuurkunde (pp.535551). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

2. 3. 4. 5. 6.

7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18.

57

19.

20.

21.

22. 23.

24.

25. 26. 27.

28.

29. 30.

31. 32. 33. 34. 35.

Bounoure, F., Fiquet, H. & Arnaud, P. (2006). Comparison of Hydrogen peroxide and peracetic acid as isolator sterilization agents in a hospital pharmacy. Am J Health-Syst Pharm, 63, 451-455. Carlon, H.R. & Guelta, M.A. (1993). Army-Approved Safe Materials To Replace Dop In Mask And Filter Testing: Emery 3002 (Ethylflo 162) And Emery 3004 (Ethylflo 164). Edgewood Research, Development & Engineering Center, 1-24. Corveleyn, S., Vandenbossche, M.R. & Remon, J.P. (1997). Near-Infrared (NIR) Monitoring of H2O2 Vapor Hydrogen Peroxide (VHP) Sterilisation. Pharmaceutical Research, 14 (3), 294-298. Czarneski, M.A. & Lorcheim, P. (2005). Isolator decontamination using chlorine dioxide gas. Pharmaceutical Technology, 124-133. Fairand, B.P. & Fidopiastis, N. (2010). Radiation sterilization of aseptically manufactured products. PDA Journal of Pharmaceutical Science and Technology, 64 (4), 299-304. Hagman, D.E. (2005). Sterilization. In D.B. Troy & P. Beringer (Eds.), Remington: the science and practice of pharmacy (pp.776- 801). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. Jeng, D.K. & Woodworth, G. (1990). Chlorine Dioxide Gas Sterilization under SquareWave Conditions. Applied and Environmental Microbiology, 56 (2), 514-519. Keith, P (2012). Mastering VHP sterilisation. Global Biopharmaceutical Recources, Inc. Klapes, N.A. & Vesley, D. (1989). Vapor-Phase Hydrogen Peroxide as a Surface Decontaminant and Sterilant. Applied and Environmental Microbiology, 56 (2), 503506. Krishna, A.K., Lodhi, S.A. & Harris, M. R. (2000). Isolation technology for research and development applications: from concept to production. Pharmaceutical Development and Technology, 5 (4), 507-520. Krushefski, G. (2012). Using replicate BIs to evaluate biodecontamination cycles in isolators. Spore news biological indicators newsletter, 9 (4), 1-3. Lauzardo, M. & Rubin, J. (2001). Mycobacterial desinfection. In S.S. Block (Ed.), Disinfection, sterilization, and preservation (pp.513-528). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. Martinez, J.E. (2009). The rotation of disinfectants principle: True or False? Pharmaceutical technology, 33 (2), 58-71. McDonell, G.E. (2007). Chemical disinfection. In Antisepsis, disinfection, and sterilization. Washington DC: ASM press. Merck Millipore. (2012). Understanding good practices in sterility testing. Molsheim: Merck Millipore. Midcalf, B., Mitchell, W.P., Neiger, J.S. & Coles, T.J. (Eds.) (2004). Pharmaceutical isolators. Grayslake: Pharmaceutical Press. Reich, R. & Caputo, R.A. (2005). The Adverse Effects of Cellulosic Material in Isolator Barrier Technology. Pharmaceutical Technology, 29 (11), 52-58. 58

36. 37. 38. 39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

Russell, A.D. (1990). Bacterial spores and chemical sporicidal agents. Clinical microbiology Reviews, 3 (2), 99-114. Rutala, W.A. Weber, D.J. & HICPAC (2008). Guideline for Disinfection and Sterilization in Healthcare Facilities. CDC Centers for disease control and prevention, 33-35. Sandle, T. (2011). Investigating Sterility Test Failures. Global Biopharmaceutical Recources, Inc. Sigwarth, V. & Moirandat, C.(2000). Development and Quantification of H2O2 Decontamination Cycles, PDA Journal of Pharmaceutical Science and Technology , 54 (4), 286-304. Sigwarth, V. & Stärk, A. (2003). Effect of Carrier Materials on the Resistance of Spores of Bacillus stearothermophilus to Gaseous hydrogen peroxide. PDA Journal of Pharmaceutical Science and Technology, 57 (1), 3-11. Templeton, Ph. & Hillebrand, J. (2005). Case Study: Isolator Sanitisation Cycle Development, Validation and Revalidation. Geraadpleegd op 25 april 2013 op http://www.aseptd.com/case_study/isolator_sanitisation.pdf. Unger, B., Kottke, V., Hertel, C. & Rauschnabel, J. (2008). The Influence of Humidity, Hydrogen Peroxide Concentration, and Condensation on the Inactivation of Geobacillus stearothermophilus Spores with Hydrogen Peroxide Vapor. J Pharm Innov, 3, 123-133. Unger, B., Rauschnabel, U., Duthorn, B., Kottke, V., Hertel, C. & Rauschnabel, J. (2007). Suitability of different construction materials for use in aseptic processing environments decontaminated with gaseous hydrogen peroxide. PDA Journal of Pharmaceutical Science and Technology, 61 (4), 255-75. Van Doornmalen, J.P.C.M., Verschueren, M. & Kopinga, K. (2013). Penetration of Water Vapour into Narrow Channels During Steam Sterilization Processes. Journal of Physics D: applied Physics, 46, 1-7. Von Woedtke, T. & KRAMER, A. (2008). The limits of Sterility Assurance. GMS Krankenhaushygiene Interdisziplinär, 3 (3), 1-10.

59

Bijlage 1

p1/1

Bijlage 1: Overzicht van de verschillende materialen met hun sterilisatiewijze. Materiaal Fabricant, stad, land

Binnenshuis

Buitenshuis

Sterilisatiewijze



ETO

γ 









autoclaaf

Steritestkit Merck Millipore, Billerica, VS Liquipet VWR, Radnor, VS Lavetten TX3410 Texwipe, Wujang, China Fles media Biotrading, Mijdrecht, Nederland Fles spoelvloeistoffen Biotrading, Mijdrecht, Nederland Fles verdunningsoplossing Biotrading, Mijdrecht, Nederland Fles IPM Biotrading, Mijdrecht, Nederland Rodac Becton, Dickinson and Company, Sparks, VS Settle plates / TSA Becton Dickinson GMBH, Heidelberg, Duitsland Spuit Becton Dickinson S.A., Madrid, Spanje Laminaatzak (2xstift,2xbalpen & IPA doekjes ) Newform, Hoegaarden, België Stalenrekjes





Rekje voor thio/tsb buizen Schaar

 

 

Pincet Pincet+staafje Roermagneet

  

  

Aparte septa VWR, Radnor, VS Flesje GS Schott AG, Mitterteich, Duitsland Schoefdopproefbuis Schott AG, Mitterteich, Duitsland Schott fles 100 ml (septa +rode dop) Schott AG, Mitterteich, Duitsland Afvalzak SPS Laboratoires, Coulommiers, Frankrijk Filtraatopvangbakje Merck Millipore, Billerica, VS

















































 

 

Bijlage 2

p1/5

Bijlage 2: Punten- en gewichtstabel In onderstaande tabel wordt op basis van het contactoppervlak met VHP punten bepaald. Het oppervlakte van een schaar (42cm²) wordt als referentie genomen en gelijk gesteld aan 1. De oppervlakten van de andere voorwerpen worden hiermee vergeleken en geschaald (alles naar boven afgerond). Het buitenoppervlak is van belang voor de sanitisatie met H2O2. Voor voorwerpen verpakt in een viewpack of andere vormen van materiaal wordt enkel het buitenoppervlak van de verpakking in rekening gebracht. Tussen “( )” staan de aantallen vermeld die de viewpack bevat. Voor zaken die niet verpakt zijn zoals bvb de Schott fles 25mL wordt er een totaal gemaakt van de dop en het flesje zodanig dat geheel het buitenoppervlak bepaald wordt. Voor de berekening van de punten van een vol stalenrek worden enkel de oppervlaktes van de stalen in rekening gebracht en niet het rek op zich. Tussen “- -“ staan de worst case hoeveelheden weergegeven van de stalen. Voor de gewichtsbepaling dient er wel rekening gehouden te worden met alle componenten in de viewpack, hier worden dus de totaalgewichten weergegeven.

Component schaar cannister steritest pak rodac pak Settle laminaatzak met 2x stift+ 2x balpen & ipa doekjes Laminaatzak stift stift balpen balpen ipa doekjes Totaal

Gewicht (g) Afmetingen (cm) 36,38 l=13,6 ; br=1 ; d=0,5 145,94 167,37 210,78 310,94

389,34

Opp. bepaling 2xhxbr + 2xhxd + 2xbrxd

Opp. (cm²)

punten 42 1

Punten afgerond 1

h= 10,8 ; r= 2,5 h=24 ; br=13 ; d=5,4 h=31,5 ; br=17,3 h=35,5 ; br=21

2xπxr2 + 2xπxrxh 2xhxbr + 2xhxd + 2xbrxd 2xhxbr 2xhxbr

209 1024 1090 1491

4,97 24,37 25,95 35,50

5 25 26 36

h=31 ; br=31

2xhxbr

1922

45,76

46

Bijlage 2

p2/5

laminaatzak dose audit (10)-2gspervloeistofzak spuit in verpakking liquipet in verpakking pincet (2) in view pack

58,62 45,60 9,62 3,15 pincet pincet view pack Totaal

lavetten TX3410 SCHOTTfles 25ml -5 g GS-

50,08 127,13

GS fles dop Totaal

h=30 ; br = 15 h=13,5 ; br=18,5 h=20,7 ; br=4,6 h=20,5 ; br=3,8

2xhxbr 2xhxbr 2xhxbr 2xhxbr

900 500 190 156

21,43 11,89 4,53 3,71

22 12 5 4

l=30,0 ; br=7,5

2xlxbr

450

10,71

11

l=24,5 ; br=21,5

2xlxbr

1054

25,08

26

h=5,5 ; r=1,8

πxr² + 2xπxrxh

72

1,72

2

29 102

0,70 2,42

1 3

h=2 ; r=1,65

2

πxr + 2xπxrxh

54,60

schaar in view pack schaar view pack Totaal

l=30,0 ; br=7,5

2xlxbr

450

10,71

11

l=27,0 ; br=15

2xlxbr

810

19,29

20

48,90

pincet met staafje + pincet in view pack pincet pincet = pincet met staafje staafje view pack Totaal pincet met staafje (2) in view pack pincet = pincet met staafje staafje

60,10

Bijlage 2

p3/5

pincet = pincet met staafje staafje view pack Totaal roermagneet (3)in view pack roermagneet roermagneet roermagneet view pack Totaal

l=27,0 ; br=15

2xlxbr

810

19,29

20

l=15 ; br=10

2xlxbr

300

7,14

8

l=27,0 ; br=15,0

2xlxbr

810

19,29

20

l=40,0 ; br=20,0

2xlxbr

1600

38,10

39

l=35 ; br=15

2xlxbr

1050

25,00

25

67,70

10,78

SCHOTTfles 100 mL met dop en septum in view pack schottfles 100 mL dop septum view pack Totaal

179,03

SCHOTTfles 250 mL met dop en septum in view pack schottfles 250 mL dop septum view pack Totaal schoefdopproefbuis + dop in view pack schoefdopproefbuis schroefdop view pack Totaal

260,07

108,00

Bijlage 2

p4/5

afvalzak SPS M34 bag in SPS M36 bag SPS M34 bag SPS M36 bag Totaal

l=61 ; br=38

2xlxbr

4636

110,38

111

l=40 cm ; br=20 cm

2xlxbr

1600

38,10

39

1512

36,00

37

434

10,34

11

92

2,20

3

51,37

filtraatopvangbakje in view pack filtraatopvangbakje darm view pack Totaal BD trans-bag

636,64 62,77

l=36 ; br= 21

2xlxbr

fles H2O2

481,56

l=18 ; r=3,5

2xπxr2 + 2xπxrxl

25,75

r=2,35 ; hvlak gedeelte = 1,8 ; hopstaand gedeelte = 3,3

2xπxr2 + 2xπxrxhvlak gedeelte + 2xdiaxhopstaand gedeelte

dop deeltjesteller = deksel airsampler dop luchtstalen = deksel deeltjesteller rek VE klein -0,75 mL- met tipper rek VE gewoon -0,85 mL- met tipper

555,24 198,00

h=3,5 ; r=5,5 h=8,2 ; r=0,5

2

2xπxr + 2xπxrxh

311

7,40

8

2

820

19,51

20

2

(2xπxr + 2xπxrxh)x40

375,60

h=7,3 ; r=0,8


1628

38,76

39

rek VE assemblage -1,00 mL- met opzetstukken

410,40

rplunger =0,6 ; hplunger=3,5 ; rcolla r=1,15 ; hcollar=0,7 ; rsleeve= 0,8 ; hsleeve=7,0

(πxrA2 + 2xπxrAxhA) + (πxrB2+ 2xπxrBxhB) + (πxrC2 + 2xπxrCxhC)x40

2428

57,81

58

rek liquids - Travoprost

182,15

hA=2,6 r=0,7 hB=2,8 ; b=1,2 ; l= 2,3;

((2xbxhA+2xbxl+2xhAxl)+(πx r2 + 2xπxrxhA))x30

1143

27,21

28

2

rek liquids - miostat

326,85

h=5,8 ; r=1,05


1807

43,02

44

rek liquids - fluorescite -5ml-

358,40

h=4,6 ; r=1,05

(2xπxr2 + 2xπxrxh)x20

rek liquids gewoon -15 ml flesrek liquids groot -24mL fles-

680,10 1041,00

h=7,7 ; r=1,25 h=9,5 ; r=1,45

745

17,74

18

2

2108

50,18

51

2

2991

71,22

72

(2xπxr + 2xπxrxh)x30 (2xπxr + 2xπxrxh)x30

Bijlage 2

p5/5

rek zalven 30 -5g gel tube-

195,00

rek zalven 10 -15g tube-

Component glazen fles biotrading 125 mL

176,30

h=10,0 ; r=0,7

Vulvolume gewicht lege fles Gewicht Afmetingen (mL) (g) (g) (cm) 50

84,48

glazen fles biotrading 125 mL

100

84,48

IPM Schott fles 250 mL

150

220,71

glazen fles biotrading 500 mL

h=8,2 ; r=0,55

400

239,47

140,48 h=11,5 ; r=2,3 190,15 h=11,5 ; r=2,3 h=14,8 ; r = 372,00 3,5 639,47 h=18,3 ; r=3,6

(2xπxr2 + 2xπxrxh)x30 2


Opp. bepaling 2xπxr2 + 2xπxrxh

Opp. (cm²)

907

21,59

22

470

11,20

12

Punten Punten afgerond 199

4,75

5

2xπxr + 2xπxrxh

199

4,75

5

2xπxr2 + 2xπxrxh

2

402

9,58

10

2

495

11,79

12

2

2xπxr + 2xπxrxh

glazen fles biotrading 1L

600

472,13 1072,13 h=22,5 ; r=4,3

2xπxr + 2xπxrxh

724

17,23

18

glazen fles biotrading 1L

700

472,13 1171,41 h=22,5 ; r=4,3

2xπxr2 + 2xπxrxh

724

17,23

18

2xπxr + 2xπxrxh

724

17,23

18

2xlxh+2xbxh+2xlxb

882

21,00

21

glazen fles biotrading 1L plastieken fles biotrading 1L

800 1000

472,13 1272,13 h=20,0 ; r=4,3 h= 20, b= 9, 53,01 1055,00 l=9

2

Bijlage 3

p1/7

Bijlage 3: Punten- en gewichtstabel toegepast Belading 4 Belading 4: Gewicht

Berekening

Punten Berekening

(g)

(g)

-1x stalenrek 30 stuks liquids groot

72

72

1041,00

1041,00

-3x schaar (1)

11

33

48,90

146,70

-2x 100 mL Schott fles met dop en septum (1)

20

40

179,03

358,06


39

39

260,07

260,07

-2x pincet (2)

11

22

50,08

100,16

-3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11

-3x spoelvloeistof 1L plastieken fles Biotrading (1000mL) 21

63

1055,00

3165,00

-6x media 125mL glazen fles alpha (100mL)

5

30

190,15

1140,90

-3x liquipet (1)

4

12

3,15

9,45

Liquid (plastieken 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

386

6723,45

 Te verzwaren tot minstens 14557,54 g De worst case punten belading wordt verzwaard tot het hoogste gewicht van alle ladingen (= worst case gewichts belading). Belading 5 Belading 5: Liquid (glazen 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-1x stalenrek 30 stuks liquids groot

72

72

1041,00

1041,00

-3x schaar (1)

11

33

48,90

146,70


20

40

179,03

358,06


39

39

260,07

260,07

-2x pincet (2)

11

22

50,08

100,16

-3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11

-3x spoelvloeistof 1L glazen fles alpha (800mL)

18

54

1272,13

3816,39

-6x media 125mL glazen fles alpha (100mL)

5

30

190,15

1140,90

-3x liquipet (1)

4

12

3,15

9,45

377

7374,84

Bijlage 3

p2/7

Belading 6 Belading 6: Media (plastieken 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-18x media 125 mL glazen fles alpha (100mL)

5

90

190,15

3422,70

-2x DEMI 125mL glazen fles alpha (100mL)

5

10

190,15

380,30

-8x 1L plastieken fles biotrading (1000mL)

21

168

1055,00

8440,00

-10x liquipet (1)

4

40

3,15

31,50

-10 Schott 25mL fles GS met staal

3

30

54,60

546,00

338

12820,50

Belading 7 Belading 7: Media (glazen 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)


5

90

190,15

3422,70

-2x DEMI 125ml glazen fles alpha (100mL)

5

10

190,15

380,30

18

144

1272,13

10177,04

-10x liquipet (1)

4

40

3,15

31,50

-10x Schott 25mL fles GS met staal

3

30

54,60

546,00

-8x 1L glazen fles alpha (800mL)

314

14557,54

Bijlage 3

p3/7

Belading 8 Belading 8: Visco-Elastics (plastieken 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-1x stalenrek 40 stuks VE assemblage

58

58

410,40

410,40

-1 x stalenrek 40 stuks VE gewoon

39

39

375,60

375,60

-1x pincet met staafje + pincet (1)

20

20

60,10

60,10

-3x verdunningsopl. 500 mL glazen fles alpha (400mL)

12

36

639,47

1918,41

8

8

10,78

10,78

-1x pincet met staafje (2)

20

20

67,70

67,70

-3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11

-3x spoelvloeistof 1L plastieken fles Biotrading (1000mL)

21

63

1055,00

3165,00

5

30

190,15

1140,9

11

11

48,90

48,90

-1x roermagneet (3)

-6x media 125 mL glazen fles alpha (100mL) -1x schaar (1)

360

7699,90

Belading 9 Belading 9: VE (glazen 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-1x stalenrek 40 stuks VE assemblage

58

58

410,4

410,4

-1 x stalenrek 40 stuks VE gewoon

39

39

375,6

375,6

-1x pincet met staafje + pincet (1)

20

20

60,1

60,1

-3x verdunningsopl. 500 mL glazen fles alpha (400mL)

12

36

639,47

1918,41

8

8

10,78

10,78

-1x pincet met staafje (2)

20

20

67,7

67,7

3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11


18

54

1272,13

3816,39

5

30

190,15

1140,9

11

11

48,9

48,9

-1x roermagneet (3)

-6x media 125 mL glazen fles alpha (100mL) -1x schaar (1)

351

8351,29

Bijlage 3

p4/7

Belading 10 Belading 10: Zalven (plastieken 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-3x stalenrek 10 stuks zalven

12

36

176,30

528,90

-2x pincet (2)

11

22

50,08

100,16

-3x Schott fles 250 mL IPM (150mL)

10

30

372,00

1116,00

8

8

10,78

10,78

-3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11

-3x spoelvloeistof 1L plastieken fles biotrading (1000mL)

21

63

1055,00

3165,00

5

30

190,15

1140,90

-3x schaar (1)

11

33

48,90

146,70

-3x liquipet (1)

4

12

3,15

9,45

-3x verdunningsopl. zalf 125 mL glazen fles alpha (100mL)

5

15

190,15

570,45

-1x roermagneet (3)

-6 x media 125 mL glazen fles alpha (100mL)

324

7290,45

Belading 11 Belading 11: Zalven (glazen 1L fles) Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)


12

36

176,3

528,90

-2x pincet (2)

11

22

50,08

100,16

-3x Scott fles 250 mL IPM (150mL)

10

30

372,00

1116,00

8

8

10,78

10,78

-3x steritest (1)

25

75

167,37

502,11


18

54

1272,13

3816,39

5

30

190,15

1140,9

-3x schaar (1)

11

33

48,9

146,7

-3x liquipet (1)

4

12

3,15

9,45

-3x verdunningsopl. zalf 125 mL glazen fles alpha (100mL)

5

15

190,15

570,45

-1x roermagneet (3)

-6 x media 125 mL fles alpha (100mL)

315

7941,84

Bijlage 3

p5/7

Belading 12 Belading 12: Overentingen Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten

Berekening

Gewicht

Berekening

(g)

(g)

-8x cannister

5

40

145,94

1167,52

-8x spuiten (1)

5

40

9,62

76,96


5

40

190,15

1521,2

-2x spervloeistoffen

12

24

45,60

91,20

-2x scharen (1)

11

22

48,90

97,80

-3x Schott fles 250mL IPM (150mL)

10

30

372,00

1116

8

8

10,78

10,78

-1x pincet (2)

11

11

50,08

50,08

-1x Rodac

26

26

210,78

210,78

-1x Settle

36

36

310,94

310,94

-1x roermagneet (3)

277

4653,26

Belading 13 belading 13: dose audits Aantal benodigdheden (aantal / volume per stuk)

Punten Berekening

gewicht

berekening

(g)

(g)

-2x dose audit laminaatzak

22

44

58,62

117,24

-2x schaar (1)

11

22

48,90

97,80

-1x pincet (2)

11

11

50,08

50,08

-10x schroefdopproefbuis + dop (1)

25

250

108,00

1080,00

327

1345,12

Bijlage 3

p6/7

2de belading isolator Isolator (plastieken 1L fles) Aantal benodigdheden ( aantal / volume per stuk )

Punten Berekening

Gewicht (g)

Berekening (g)

-2x stalenrek 30 stuks liquids

72

144

1041,00

2082,00


12

72

176,30

1057,80

-1x stalenrek VE 40 stuks assemblage

58

58

410,40

410,40

-1x stalenrek VE 40 stuks gewoon

39

39

375,60

375,60

-1x Laminaatzak met IPA-doekjes + 2x stift + 2x balpen

46

46

389,34

389,34

-1x dop airsampler

3

3

25,75

25,75

-1x dop deeltjesteller

8

8

555,24

555,24

-1x Rodac

26

26

210,78

210,78

-1x Settle plates

36

36

310,94

310,94

-7x steritesten (1)

25

175

167,37

1171,59

111

111

51,37

51,37

-1x Lavetten TX 3410

26

26

127,13

127,13

-1x Filtraatopvangbakje+ tubing (1)

39

39

636,64

636,64

-6x Schott fles 250 mL met dop en septum (1)

39

234

260,07

1560,42

-20x 1L plastieken fles biotrading (1000mL)

21

420

1055,00

21100,00

5

200

190,15

7606,00

-1x H2O2 fles

11

11

481,56

481,56

-5x schaar (1)

11

55

48,90

244,50

-2x spuit (1)

5

10

9,62

19,24

-3x pincet (2)

11

33

50,08

150,24

-1x afvalzak SPS M34 bag in SPS M36 bag

-40x 125 mL glazen fles alpha (100mL)

1746

 Te verzwaren tot minstens 42909,14 g

38566,54

Bijlage 3

p7/7

3de belading isolator Isolator (glazen 1L fles) Aantal benodigdheden ( aantal / volume per stuk )

Punten

Berekening

Gewicht (g)

Berekening (g)

-2x stalenrek 30 stuks liquids

72

144

1041,00

2082,00


12

72

176,30

1057,80

-1x stalenrek VE 40 stuks assemblage

58

58

410,40

410,40

-1x stalenrek VE 40 stuks gewoon

39

39

375,60

375,60

-1x Laminaatzak met IPA-doekjes + 2x stift +2x balpen

46

46

389,34

389,34

-1x dop airsampler

3

3

25,75

25,75

-1x dop deeltjesteller

8

8

555,24

555,24

-1x Rodac

26

26

210,78

210,78

-1x Settle plates

36

36

310,94

310,94

-7x steritesten (1)

25

175

167,37

1171,59

111

111

51,37

51,37

-1x Lavetten TX 3410

26

26

127,13

127,13

-1x Filtraatopvangbakje+ tubing (1)

39

39

636,64

636,64

-6x Schott fles 250 mL met dop en septum (1)

39

234

260,07

1560,42

-20x 1L glazen fles alpha (800mL)

18

360

1272,13

25442,60

5

200

190,15

7606,00

-1x H2O2 fles

11

11

481,56

481,56

-5x scharen (1)

11

55

48,90

244,50

-2x spuit (1)

5

10

9,62

19,24

-3x pincet (2)

11

33

50,08

150,24

-1x afvalzak SPS M34 bag in SPS M36 bag

-40x 125 mL glazen fles alpha (100mL)

1686

42909,14

Bijlage 4

p1/11

Bijlage 3: Biologische indicatoren locaties in isolator en sas a) BI locaties worst case belading 4 in het sas na Emery BI

Omschrijving

BI

Omschrijving

1

Rechter achterhoek beneden, luchtuitvoer

2

Linker voorhoek beneden

3

Linker achterhoek boven

4

Rechter voorhoek boven

5

Onder de inlaatfilter in het midden

6

Tussen de liquipetten aan staafje

Bijlage 4

p2/11

7

Tussen de liquid stalen vooraan van het rek

8

9

Links aan de achterkant van de Schott fles 100 10 mL in viewpack

Tussen de steritest 1 en 2 achteraan links

11

Zijkant 1L plastieken fles rechts

Achterkant pincet rechts vanvoor

12

Onder de voorste 1L plastieken fles

Bijlage 4 13

p3/11

Tussen liquidstalen achteraan in midden van rek

b) BI locaties worst case belading 7 in het sas BI

Omschrijving

BI

Omschrijving

1

Rechter achterhoek beneden, luchtuitvoer

2


3


4


Bijlage 4

p4/11

5

Onder de inlaatfilter in het midden

6

Tussen de lading aan de 2 haken links, tussen liquipet 1 en 2

7

Tussen de lading aan de 2 haken rechts, tussen 8 liquipet 3 en 4

Tussen de lading bovenste schap links, aan flesje 3 rij 1

9

Tussen de lading bovenste schap midden, aan 10 flesje 2 rij 4

Tussen de lading bovenste schap rechts, aan GS fles 1 rij 7

Bijlage 4 11

Tussen de lading onderste schap midden rij 1, 12 tussen fles

13

Op dop fles onderste schap rechts rij 4, achterste fles

p5/11 Onder fles onderste schap links rij 1, voorste fles

Bijlage 4

p6/11

c) BI locaties worst case belading 2 met papierenzak/laminaatzak in de werkisolator BI

Omschrijving

BI

Omschrijving

1

Linker voorhoek boven

2


3


4

Linker achterhoek beneden, onder plaat

5


6

Rechter voorhoek beneden, onder plaat

Bijlage 4

p7/11

7

Rechter achterhoek boven

8

Rechter achterhoek beneden

9

Vingers eerste handschoen van links

10

De mouw van de tweede handschoen van links

Bijlage 4

p8/11

11

Vingers derde handschoen van links

12

13

Aan de linkerzijde hangend onder de HEPA filter 14 in het midden

De mouw van de vierde handschoen van links

Aan het zesde haakje van links voor ophanging van schott fles 250 ml met dop + septum in viewpack

Bijlage 4

p9/11

15

Aan de lading, rechterzijde in het midden van 16 de afvalzak (ofwel papierenzak ofwel laminaatzak)

Tussen de vierde en vijfde steritest van links in het midden, op het rechtse rek bovenste schap.

17

Tussen de pincet en spuit tussenrek aan vierde 18 haakje van links

Op zijkant settle platen aan eerste haakje van links, aan de voorkant

Bijlage 4

p10/11

19

Tussen de eerste en tweede fles van de 20 achterste rij flessen, op het linkse rek bovenste schap (~ links)

Tussen de zevende en achtste media fles van de derde rij mediaflessen, op het linkse rek middelste schap (~ rechts)

21

Onder de 3de fles van de eerste rij flessen, op 22 het linkse rek onderste schap (~ midden)

Tussen de Liquid flesjes, voorste rek links in het midden van het rek

23

Tussen de VE assemblage, voorste rek rechts in 24 het midden van het rek

Op RTP false container rechterzijde

Bijlage 4 25

In de vrije gleuf van de equinox pomp

p11/11

Evening lectures

p1/2

1) Registration of new vaccines in the EU, door Pieter Neels Het doel van de lezing was om ons het belang van vaccins aan te tonen. In het jaarlijks rapport van de EMA staan de vaccins namelijk niet vermeld. Er zijn antivaccine lobby groepen ontstaan die mede zorgen dat er zeer veel foute informatie in de omloop is. Dit is wel merkwaardig want voor ander geneesmiddel is dit nooit eerder gezien. Kort werd de registratie en de regulatoire autoriteiten besproken. Het nut van vaccins werd aangetoond door in de geschiedenis te gaan kijken. Zo heeft namelijk het pokkenvaccin ertoe geleid dat het pokkenvirus werd uitgeroeid. Sinds de tijd van Jenner kent het aantal vaccins een exponentiële groei. Een vaccin dient efficiënt, veilig, stabiel en langdurig werkzaam te zijn. Een vaccin moet volgens de definitie van de Ph. Eur. responsen teweegbrengen in het aangeboren en verworven immuunsysteem. Het is dus heel belangrijk om een risk management plan op te stellen. Vandaag de dag is het moeilijk om vaccins te ontdekken te wijten aan verschillende factoren zoals ethische aspecten. Verschillende opties worden ook niet meer getest omdat ze volgens onze kennis zogenaamd nooit zouden werken, in het wilde westen wordt er niet meer getest. Het concept vaccins is in zijn geheel een moeilijk gegeven geworden omdat vaccins vaak empirisch zijn gebaseerd. De conclusie die we kunnen stellen is dat er een goed advies moet gegeven worden als apotheker naar de mensen toe over het nut en de nood van vaccins zodanig dat de nonsens theorieën verdwijnen. Ook moet de industrie blijven investeren in onderzoek omdat de vaccinaties op zich ook veel kosten uit besparen naar ziektezorg. 2) Innovating for a better and sustainable healthcare, door Rudi Pauwels Rudi Pauwels, oprichter van Biocartis, Hij kwam hier zijn visie geven over hoe de gezondheidszorg veranderd moet worden zodanig het meer gepersonaliseerd wordt. Als we de diagnose opstellen over onze gezondheidszorg zien we dat onze levensverwachting sterk gestegen is maar anderzijds zorgt de veroudering voor een serieuze kost. Denkt men maar aan de ouderdomsziekte zoals alzheimer en de chronische ziekten zoals diabetes en hart- en vaatzieken veroorzaakt door een ongezonde levenswijze en omgeving. Deze kost en massale behoefte aan medische hulp en ondersteuning kan onze huidige gezondheidzorg niet opvangen. Men wilt van het idee afstappen dat één geneesmiddel geschikt is voor ieder individu. Er moet plaats gemaakt worden voor een gepersonaliseerde geneeskunde met hoge precisie. Er moet gekeken worden naar de verschillen en variaties op moleculair niveau. Een vroege detectie op moleculair niveau wordt beoogd. Zodanig er vroeg in het verloop van de ziekt kan ingegrepen worden. Ik was onder de indruk van het apollo platform , fully integrated random-access molecular diagnostic

Evening lectures

p2/2

platform with sample-in/ qPCR result-out functionaliy.? Als dit system naar kostprijs en effectiviteit de gewenste resultaten oplevert, geloof ik in een naar het individu gerichte verandering van de gezondsheidsaanpak. 3) Hospital admissions relates to medication: a preventable health and economic burden?, door Patricia van den Bremt Als eerste werd het verschil duidelijk gemaakt tussen adverse drug reaction en adverse drug event. Een ADR is een bijwerking, reactie bij gewoonlijke doseringen, deze zijn dus niet te voorkomen. ADE is een combinatie van de ADR’s en te voorkomen bijwerkingen. Men moet kritisch naar de literatuur kijken zo maakt het een groot verschil welke leeftijdsgroep je neemt om te extrapoleren. De Harm studie had als doel de risicofactoren in kaart te brengen zodanig de frequentie en potentieel kon voorkomen worden. Wat in totaliteit een kostenbesparing oplevert. De PHARM studie is later gekomen om de HARM studie en maatregelingen die hieruit volgden te beoordelen. Op zich vond ik het een heel onduidelijk lezing en leek mijn conclusie dat al deze maatregelen in feite toch niet de beoogde resultaten hebben opgeleverd. 4) Current alternative methods to animal testing used in pharmaceutical and cosmetic and chemical industry, door Philippe Vanparys W.M.S Russell en R.L Burch de 3 v’s vast (vervanging, vermindering en verfijning). Er volgde een evolutie van in vivo naar in vitro testen. Maar de in vitro testen nu in handen detecteren niet alle toxiciteiten. Daardoor zijn in vitro testen nog altijd nodig. Er zijn weinig richtlijnen in verband met dierenproeven. Waar mogelijk mag men alternatieven supplementeren zolang de veiligheid van de mens gegarandeerd kan blijven. Voor cosmetica producten is er nu, in 2013, een totaal verbod om nog cosmetische producten getest op dieren op de markt te brengen. Het grote nadeel hiervan is dat deze producten niet meer getest worden en de huidige alternatieven niet bestaan zodanig men eigenlijk producten op de huid smeert waarvan men de eventueel toxische effecten niet kent. Hierna werd het validatieproces voor alternatieve methoden toegelicht en verschillende in vitro test modellen besproken. Als conclusie dient er een vierde V toegevoegd Deze lezing vond ik heel interessant maar wel veel te veel info voor zo een korte tijd die ook al 2 uur had geduurd. Ik ga wel akkoord met de mening van meneer Vanparys, zolang dat er geen geschikte alternatieven zijn is het onmogelijk om dierenproeven volledig te bannen. Wel dienen deze dierenproeven zo kleinschalig mogelijk gehouden te worden.

BEPALING EN VALIDATIE VAN BELADINGEN VOOR INGEBRUIKNAME VAN EEN HARDWALL ISOLATOR

Recommend Documents