7479

België-Belgique P.B. 9000 Gent X 3/7479

ACCENT

! r e k r e t s n e Sam verschijnt driemaandelijks afgiftekantoor: gent X P 902007 maart 2014 - nummer 70

Oost-Vlaanderen

1

vu: Erwin Van der Hoeven - Erwin Callebaut, Steendam 44, 9000 Gent

het militantenblad van de algemene centrale oost-vlaanderen

1e dossier : Leontine P. / FIKA VOF – dossierbeheerderFabienne Tussenkomst voor een werkneemster die na bevallingsrust en ouderschapsverlof het werk hervat. De werkgever heeft geen opdrachten meer volgens contract. Betrokkene werkte 35u/week en kreeg maar voor 23u/week opdrachten. De loonfiche was dan ook in die zin aangepast. Lid kwam bij ons langs om raad. Ik nam contact op met de firma om klaarheid te krijgen in de zaak en vernemeem dat ons lid zogezegd zelf vragende partij was om minder uren te presteren! Ons lid verklaarde hier niets van af te weten. De werkgever ging zelfs zover dat hij bij betrokkene thuis langskwam om haar onder druk een addendum bij de arbeidsovereenkomst te laten ondertekenen met terugwerkende kracht. Dit deed ons lid natuurlijk niet vermits ik haar hier goed had op attent gemaakt. Lid is van buitenlandse afkomst, vandaar mijn vermoeden dat de werkgever misschien misbruik zou gemaakt hebben van haar gebrekkige kennis van het Nederlands om iets ondertekend te krijgen. Ik stuurde dan ook een aangetekend schrijven om te signaleren dat we met deze werkwijze zeker niet kunnen instemmen. Ik heb ook nogmaals herhaald dat betrokkene geen vragende partij was om minder uren te presteren en dat zij verder bereid was om haar lopende contract na te komen. Er werd ook een looncorrectie gevraagd. Ons lid kreeg daarna van de werkgever een aantal verwittigingsbrieven over het te laat verwittigen bij afwezigheid en het niet tijdig inleveren van de dienstencheques. Hij verwees hierin naar een reglement ( afsprakenblad) die tot dan niet werd nageleefd, maar wat wel werd ondertekend door haar.

FLASH flash

of Het leven zoals het is… op de vakbond

Veel individuele dossiers maken een collectief dossier Fabienne en Bea, onze medewerkers in Ronse, kregen de laatste weken verschillende leden over de vloer met klachten over hun werkgever, het dienstenchequebedrijf FIKA VOF uit Zwalm. We geven hier een korte omschrijving van de verschillende dossiers opdat onze militanten ook eens zicht zouden krijgen op de werkomstandigheden in dergelijk bedrijf.

Dus hier viel niets tegen in te brengen. Ik heb toch nog een brief gestuurd naar de firma om dit te signaleren samen met de gevraagde dienstencheques welke betrokkene bijhield als drukmiddel voor haar betaling. Ondertussen kreeg ons lid haar ontslag met de toekenning van een verbrekingsvergoeding. We zijn vervolgens tussengekomen bij de werkgever voor het afleveren van de C4. Dit is ondertussen geregeld samen met enkele betalingen. Nu gaan we nog proberen alle loonfiches te pakken krijgen zodat we alles kunnen nakijken. 2e dossier : Krista VK / FIKA VOF – dossierbeheerder Bea Kort na het dossier Leontine P kreeg ik een andere werkneemster over de vloer die ontslagen werd om dringende reden. Ze zou meerdere malen afwezig gebleven zijn zonder te verwittigen en geen ziektebriefjes hebben binnengebracht. Ook hier beroept de werkgever zich op het bewuste afsprakenblad. De werkgever bezorgde mij, na mijn aangetekend schrijven, wel alle ingebrekestellingen die zij naar ons lid verstuurd hadden en waarop zij beweerden nooit enige reactie van betrokkene te hebben gekregen. Dit maakte het voor ons zeer moeilijk om het ontslag aan te vechten en er kon geen minnelijke schikking getroffen worden. Het bedrijf was nogal categoriek hierin. Mijn vermoeden is dat zij geprofiteerd hebben van de situatie waarin ons lid zich bevond. Betrokkene staat namelijk onder OCMWbemiddeling. 3e dossier : Marina VD / FIKA VOF – dossierbeheerder Bea Zelfde scenario: de problemen beginnen hier ook weer als ons lid zich ziek meldt. Het begint met het niet betalen van een voorschot op loon en daarna wordt ook de afrekening van betreffende maand zeer laattijdig betaald, en dit slechts na onze tussenkomst. Vanaf dan krijgt ons lid steeds aangetekende brieven toegestuurd waarin ze haar systematisch toegestane afwezigheid geven voor zogezegde werkweigeringen

of weigeringen om vervangingen te doen. Ons lid weigerde nooit klanten te bedienen, maar wanneer ze zich aanbood bij de klanten waren zij telkens afwezig. Zij meldde dit steeds onmiddellijk aan de werkgever. De klanten zelf bevestigen dit ook. Ook hier probeerde de werkgever aan betrokkene een contract met minder uren op te dringen, maar ons lid weigerde dit. De werkgever blijft ons lid voortdurend bestoken met aangetekende brieven. 4e dossier : Françoise L/ FIKA VOF – dossierbeheerder Bea Opnieuw beginnen de problemen nadat ons lid zich ziek meldde. Volgens het afsprakenblad dat het bedrijf hanteert moeten de werknemers bij afwezigheid ’s morgens bellen tussen 8.00 en 8.30 u op de gsm van de werkgever. Ons lid had niet genoeg belwaarde op haar eigen gsm en stuurde een sms. De werkgever heeft haar daarop een aangetekend schrijven gestuurd met de melding dat zij die dag onwettig afwezig was. Het doktersattest werd op tijd bezorgd aan de werkgever. Ook voor de volgende dag wil de werkgever ons lid onwettig afwezig zetten omdat zij zogezegd de klant voor die dag niet verwittigd had. Het bewuste “afsprakenblad” stelt echter dat bij afwezigheden van meer dan 1 dag de volgende dagen de werkgever zelf de klanten verwittigt. Daarop hebben wij ook een aangetekende tussenkomst gedaan .

Moraal van het verhaal : in een onderneming zonder syndicale afgevaardigden bestaat er geen tegenmacht die er kan voor zorgen dat de macht van de werkgever binnen de perken blijft. De mensen worden daar individueel aangepakt en komen dan naar ons dienstbetoon. Daar proberen we hen zo goed mogelijk te helpen. Maar een syndicale vertegenwoordiging zou veel problemen kunnen voorkomen! We rekenen het tot onze belangrijkste opdracht om in die bedrijven ook delegees te vinden en bij te staan.

Edito Samen sterker Je hebt er ongetwijfeld al over gelezen : het ABVV Oost-Vlaanderen heeft samen met Sp.a en Bond Moyson een coöperatieve opgericht, de CV Samen Sterker. Deze coöperatieve heeft tot doel “samen-aankopen” te organiseren. Het is een gekend verhaal: wanneer je als individu iets wil aankopen dan moet je meestal de volle pot betalen. Kun je echter afspreken met buren, familie of vrienden om samen iets aan te kopen, dan sta je sterker in je onderhandeling met de verkoper en kun je - meestal - betere voorwaarden afdwingen. Eigenlijk is dit ook de essentie van ons vakbondsbestaan: we organiseren de collectieve belangenbehartiging van de werknemers en wegen op die manier meer dan wanneer ze het allemaal individueel zouden moeten doen. “Samen Sterker” organiseert de samen-aankoop van mazout, elektriciteit, gas,… Je moet maar eens gaan kijken op de site www.samensterker.be. Je kan dan vergelijken met de prijs die je zelf betaalt. Op de aankoop van een jaarlijks energiebudget scheelt het al gauw 100 €… In de toekomst zullen nog meer producten in het pakket opgenomen worden. Elektrische fietsen komen er zeer binnenkort bij. De AC Oost-Vlaanderen steunt deze coöperatieve actief. Flash 2 Collega Erwin Callebaut is niet alleen een actieve ondervoorzitter van de verEdito 3 eniging, de AC Oost-Vlaanderen is actief in tal van bedrijven waar we folders bedelen met daarop een groepsfoto van onze militanten. Vormingsdag militanten Scheikunde 4 Waarom we hierop inzetten ? Wegens de besparing die onze leden kunnen CAO-onderhandelingen in de scheikunde 7 doen? Jazeker! Tijdens een periode van loonstop is iedere winst mooi meegenomen. Herstructureringen in de Scheikunde 8 Wij ondersteunen dit project ook om “politieke redenen”. Door met onze Het doek valt definitief over Dekaply 10 delegees te praten over het idee van “samen staan we sterker” hopen we Is het nieuwe werknemersstatuut welkom dat we - al was het maar een beetje - ingaan tegen het individualisme dat het handelsmerk geworden is van sommige politieke partijen. Door ons te bij werkgevers? 11 profileren op het begrip “solidariteit” keren we terug naar de roots van onze Fusie Algemene Centrale vakbond. We doen dit met Sp.a en Bond Moyson, de Socialistische Gemeenschappelijke met Textiel Kleding en Diamant 12 Actie. Hierdoor nemen we politiek geen stelling in, voor of tegen een bepaalde Even voorstellen: Clean Lease Fortex Eeklo 13 politieke partij. We geven wel het signaal dat we een socialistische vakbond Corelio Printing reorganiseert 14 zijn met een links programma. Onze militanten weten dat om dit programma - al was het maar gedeeltelijk - uitgevoerd te krijgen een politiek verlengstuk Hoe besparingen bij de overheid nodig is. De discussies die we voerden tijdens onze themadagen “vakbond jobs in de privé onder druk zetten 15 en politiek” hebben daartoe bijgedragen. Beschutte en sociale werkplaatsen worden Zoals je zal lezen in dit nummer: we proberen in onze afdeling op verschillende momenten onze mensen wakker te houden, zodat ze na de verkiezingen van maatwerkbedrijven 16 25 mei niet zullen moeten zeggen: ”dat hebben we niet geweten…”. Netwerken vanop de schoolbanken 17 Het ABVV Oost-Vlaanderen maakte een goeie brochure “Stem Slim, Stem Links !”. Vanaf nu gaan we hiermee de boer op om zoveel mogelijk mensen Bewaking 18 te overtuigen. Sociale dumping bij de kabelleggers! 20 Onze militanten staan paraat.

inhoud

Kanaalzoneoverleg 22

Je vindt verderop nog Flashberichten op blzn . 13, 19, 21 en 23 Erwin Van der Hoeven

2

3

D 20 e C e jan de uar r D i 2 ei 01 nze 4

Vormingsdag militanten Scheikunde Eind januari trokken we met onze vakcommissie scheikunde/petroleum naar een andere locatie : de Ceder in Deinze. En omdat 2014 heel wat wijzigingen in petto heeft (een nieuwe regeling voor ontslag, politieke verkiezingen, …) maakten we er onmiddellijk een volledige studiedag van.

Verkiezingen 2014 Op 25 mei 2014 vindt “de moeder van alle verkiezingen” plaats. We kiezen dan onze politieke vertegenwoordigers op Federaal, Vlaams en Europees niveau. Uiteraard zouden wij als ABVV graag onze standpunten vertaald zien door zoveel mogelijk politici, de mannen en vrouwen die het politieke beleid uitstippelen. We zijn allen overtuigd dat een linkse stem broodnodig is. De huidige tendens tot rechts gedachtengoed zet onze solidaire samenleving, onze sociale zekerheid immers op het spel. Daarom startten we onze studiedag met een gesprek tussen onze Voorzitter van de Algemene Centrale, Alain Clauwaert, en Kurt De Loor, Vlaams volksvertegenwoordiger voor sp.a en voorzitter van het OCMW in Zottegem. Erwin Callebaut trad op als timekeeper en moderator. De basis tot discussie was onze rode brooddoos waarin, op fiches, 10 strijdpunten van onze centrale worden verduidelijkt. Het bleek al gauw dat Kurt onze standpunten vaak deelde, zeker inzake uitzendarbeid. Toch werd hij ook door onze militanten op de rooster gelegd wanneer het over het behoud van de index ging.

Kurt De Loor: Op 25 mei gaan we niet stemmen. Neen, we gaan kiezen ! Kiezen voor welke samenleving we willen. 4

Cao-onderhandelingen scheikunde 2013-2014

Alain Clauwaert: De komende weken gaan we onze brooddoos met onze standpunten overhandigen aan de verschillende democratische politieke partijen (Sp.a PS, PVDA, Groen, …).

De cao-onderhandelingen voor 2013-2014 vonden plaats in een uitzonderlijk kader. De regering bepaalde de krijtlijnen met een loonstop. Toch konden we in verschillende bedrijven, op basis van een interpretatieve nota van het Ministerie van Werk, een en ander verkrijgen. Uitgangspunten waren meestal het wegwerken van verschillen tussen arbeiders en bedienden, het indexeren van bestaande premies en het werk voor oudere werknemers draaglijker maken (cao 104). De voormiddag rondden we af door een overzicht te geven van alle cao’s die in de sector van de scheikunde werden afgesloten in Oost-Vlaanderen.

Alex Oger (Sadaci): Het was wel moeilijk om de loonnorm uit te leggen. Vooral van waar de loonnorm kwam. Onze collega’s zien vaak enkel maar de eigen situatie op het werk.

Danny Soetens (VFT): Wij kennen het concept van Cao 90 al jaren. Eens was het een middel om loonkostbesparend te werken, nu merken we dat doelstellingen steeds strenger worden.

Kristof Van den Berghe (EOC): Volgens mij hebben we gehaald wat mogelijk was. Er was geen slagkracht om er meer uit te halen.

Kris Neirinck (Ajinomoto Omnichem): Cao 90 is vandaag blijkbaar hét instrument om koopkracht te bekomen. Toch hebben wij daar in ons bedrijf geen goed gevoel bij.

Santi Flores (Tekniplex): De index viel nog niet. Wij hebben wel rekening gehouden in onze onderhandelingen dat er een indexverhoging zou komen.

Gino Balliu (Solutia) : Binnen de “nota Cox” blijven was blijkbaar een goede keuze. In onze regio werden toch goede bedrijfsovereenkomsten onderhandeld. We hebben in veel bedrijven een belangrijke verbetering van de groepsverzekeringen kunnen afdwingen.

Luc Van Waesberghe (BP Gent): Toch vind ik dat we de klemtoon moeten blijven leggen op de sectorale onderhandelingen. Zo kan iedereen genieten van de voordelen die daar afgesproken worden.

Luc Pieters (Rousselot): Iedere onderneming zou moeten uitmaken of het opportuun is om een prestatiegebonden voordeel toe te kennen. Er moeten wel duidelijke afspraken gemaakt worden omtrent de voorwaarden. 5

Wet eenheidsstatuut Vanaf 01.01.2014 wijzigde de wetgeving rond ontslag volledig. Aan de basis lag een uitspraak van het Grondwettelijk Hof in 2011: er geldt een discriminatie tussen arbeiders en bedienden inzake opzegtermijnen bij ontslag en inzake de carensdag (eerste dag bij ziekte die bij arbeiders niet wordt betaald). De sociale partners kregen twee jaar de tijd om de discriminaties weg te werken. Omdat er geen compromis kwam, stelde Monica De Coninck een ontwerptekst voor. Het is deze ontwerptekst die net voor nieuwjaar 2014 in het Staatsblad werd gepubliceerd. We maakten van de gelegenheid gebruik om samen met onze vakcommissie om de nieuwe regels inzake ontslag en het afschaffen van de carensdag te overlopen.

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden : begin 2013 nam de regering Di Rupo de beslissing om de loonnorm voor 2013 en 2014 op nul vast te leggen. Tegelijkertijd besliste de regering om de automatische koppeling van onze lonen aan de index te behouden. Zoals steeds was dit een compromis” à la belge”.

cao onderhandelingen in de scheikunde Tessa en Tony, secretarissen bij de AC Oost Vlaanderen geven tekst en uitleg bij de nieuwe wet.

Samen Sterker Samen Sterker is een coöperatieve onderneming die groepsaankopen organiseert. ABVV is een van de oprichters, naast Bond Moyson, Coop en sp.a. Door goederen en diensten zoals elektriciteit, gas en brandstof in groep aan te kopen, kunnen we de scherpste prijs van het moment op de markt bedingen. Zo krijgen consumenten en kwetsbare groepen zoals senioren, personen met een laag inkomen of eenoudergezinnen, meer financiële ademruimte. Op die manier wil Samen Sterker niet alleen de prijzen helpen verlagen, maar ook armoede bestrijden. We zijn ervan overtuigd dat de boodschap van Samen Sterker ook zal overkomen in onze bedrijven, doordat de focus ligt op het verbeteren van onze koopkracht. Onze delegees zullen de komende weken het concept van Samen Sterker toelichten aan hun werkmakkers.

Ongetwijfeld kunnen we daar als vakbondsmilitanten heel veel kritiek op hebben. De realiteit is natuurlijk wel dat we in België, en zeker in Vlaanderen, te maken hebben met een meerderheid aan politieke partijen die eigenlijk de index helemaal willen afschaffen. De cao-onderhandelingen dienden zich dan ook als heel moeilijk aan : de patroons zitten in een zetel want worden beschermd door de nulnorm.

koopkracht (loon en ploeggeld) dikwijls de eerste bekommernis. Gevolg : arbeiders hebben maar een fractie van de aanvullende pensioenen… Wegwerken van discriminaties In de meeste bedrijven is een belangrijke stap gezet naar toenadering. Natuurlijk : Rome en Parijs zijn niet op één dag gebouwd. Toch kunnen we stellen dat we voor een paar duizend arbeiders in onze regio nu een beter aan-

vullend pensioen bekomen hebben : betere waardering van hun ancienniteit, ook rekening houden met de ploegvergoeding,… Staking bij Omnichem in Wetteren Op donderdag 6 maart 2014 staakten de arbeiders en bedienden bij Omnichem in Wetteren omdat ze geconfronteerd worden met een directie die, in tegenstelling tot de andere bedrijven, geen redelijk compromis wil. Dan is er maar één reactie mogelijk : staken.

Hoe pakten wij het aan ? Het Ministerie van Werk maakte een interpretatienota over de loonnorm, de zogenaamde nota Cox. Hierin somde de heer Cox, topambtenaar bij het Ministerie van Werk, dingen op die niet mogen (volgens zijn interpretatie) : loonsverhogingen,… Hij schreef dat het wegwerken van verschillen tussen arbeiders en bedienden wel mag. En dit was de opening waar wij ingesprongen zijn.

Natasja Meersman van het ABVV Oost-Vlaanderen stelt Samen Sterker voor aan de militanten van de scheikunde.

Onze afdeling organiseert dergelijke studiebijeenkomsten voor al haar sectoren. Onze collega Gerrit Muylaert, secretaris voor de papiersector en drukkerijen in onze afdeling, bracht in Dendermonde tientallen militanten bij elkaar voor een boeiende discussie !

6

Een inventaris per bedrijf We hebben, samen met onze militanten, gekeken wat de verschillen waren tussen arbeiders en bedienden. Soms hadden de bedienden een hospitalisatieverzekering en wij niet. Dit was dus de moment om er ook één op onze eisenbundel te zetten. Soms hadden de bedienden een hogere maaltijdcheque. Natuurlijk werd dit dan op tafel gelegd bij de cao-onderhandelingen. Heel dikwijls zijn we op die manier tot inhoudsvolle bedrijfsovereenkomsten gekomen.

Omnichem: Jelle Martens

De tweede pensioenpijler We wisten het natuurlijk al veel langer : in veel bedrijven hebben de bedienden een veel beter aanvullend pensioen (op kosten van de werkgever) dan de arbeiders. De redenen hiervan zijn velerlei. Heel dikwijls hebben de bedienden dezelfde regeling als de kaderleden, dus zo maar gekregen omdat ze bediende zijn (sic). De arbeiders kregen dit niet zo maar in de schoot geworpen maar moesten het bij cao-onderhandelingen proberen te bekomen. Natuurlijk was de directe Omnichem: Alan Winckels

7

Herstructureringen in de scheikunde 2013 was het jaar dat we feest vierden. Onze tempel “Vooruit” werd 100 jaar. In 2014 vieren we niet, maar herdenken wij het begin van Wereldoorlog I. Je kan gerust een parallel trekken tussen nu en dan. Ook nu is de wereld omwille van speculaties van banken in de greep van een crisis. Niet dat er een onmiddellijk verband is, toch stellen we vast dat het voorbije jaar een pak chemiebedrijven in onze regio in de problemen kwamen. Met herstructureringen of sluitingen tot gevolg. We zetten deze bedrijven even op een rijtje: Triferto, Metso Minerals, Cooper Standaard Automotive, Wavin, Sidaplax VOF. Toch een indrukwekkend lijstje, niet? Cijfers ? Bij Triferto werd de productie stilgelegd en verdwenen een 10-tal jobs. Dat was tevens het geval bij Sidaplax VOF, ook hier een inkrimpscenario met het verdwijnen van 7 jobs tot gevolg. Cooper Standaard Automotive en Wavin Aalter werden gesloten, met nog eens 90 werknemers op de teller. Metso Minerals werd deels verkocht en er heerst grote onzekerheid over de toekomst voor de 50 tal werknemers die tewerkgesteld zijn op de site van Evergem (bij het ter perse gaan vernemen wij dat de directie de intentie tot sluiting inmiddels aankondigde tijdens een bijzondere ondernemingsraad). Onze afdeling heeft (had) in alle getroffen bedrijven militanten. Allemaal hebben ze een bewogen periode achter de rug.

Sidaplax Pascal Matthijs en Steve Schwing Steve: Sidaplax produceerde tot voor kort folies die aangewend worden als venster in enveloppes. De markt voor dit product is door de digitalisering van de manier waarop we communiceren aan het krimpen. Pascal: Minder afzet betekent dat er capaciteit uit de markt moet genomen worden. Er

8

heerst dus een ware concurrentieslag onder de producenten. Het is echt vechten voor een stukje van de markt. De afdeling extrusie werd bij ons stilgelegd en momenteel focussen we ons op het versnijden van moederrollen folie naar afmetingen op vraag van de klant.

Pascal : Ik had geluk. Ik werd niet ontslagen. Maar ik kan je verzekeren dat het met gemengde gevoelens is. Je ziet een pak collega’s gaan en dat doet pijn. Wie overblijft heeft vele vragen. Hoe ziet de toekomst er voor ons uit?

Steve: Er werd heel lang gewerkt met constante periodes van tijdelijke werkloosheid. Gelukkig hadden we een bedrijfs-cao die een aantrekkelijke aanvulling gaf op het loonverlies. Maar ook dan is er een grens waarop het niet meer verder kan. Twee jaar geleden moesten reeds 3 collega’s het bedrijf verlaten, nu werd afscheid genomen van nog eens 7 arbeiders.

Metso Minerals Marnix Van Vynckt en Filip Van de Meulebroecke

Pascal: Ik was tientallen jaren effectief afgevaardigde in de syndicale delegatie en onderhandelde steeds de tweejaarlijkse cao. We hebben steeds oog gehad voor sociale bescherming bij tijdelijke werkloosheid en ontslag door economische redenen. Die bedrijfs-cao was nu de basis van het sociaal plan. Steve: Na de sociale verkiezingen van 2012 werd ik effectief delegee. Ik onderhandelde dus samen met mijn secretaris het sociaal plan. Op het moment dat er een akkoord was over de ontslagmodaliteiten was het moment van de bekenmaking van de namen aangebroken. Het is heel raar als de werkgever de namen afleest van arbeiders die het bedrijf moeten verlaten. Dan moet je even slikken….. Sidaplax: Steve

Marnix: Vorig jaar werd door Metso beslist om de volledige activiteit van productie van rubberen transportbanden af te stoten. We stonden dus te koop. Filip: Ons bedrijf kon worden opgesplitst in twee delen, een productie eenheid  in Evergem en een dienst die de service verzekerde. Zowel in Evergem als in de service werken een 50 tal werknemers. Marnix: er waren twee geïnteresseerde multinationals, Conti Tech en het Duitse Lutze. Eind vorig jaar kregen we bericht dat de service afdeling was overgenomen door Lutze en dat Conti Tech alle fabrieken van Metso had overgenomen, op één na, ons bedrijf. We bleven dus bij Metso. Intussen zijn we wel gehalveerd door het verdwijnen van de collega’s uit de service en werd een afdeling gesloten, waardoor 4 werknemers hun job verloren. Filip: het sociaal plan voor de gesloten afdeling is inmiddels rond en de ontslagen zijn reeds gevallen. Voor de werknemers uit Evergem is het bang afwachten. Metso onderzoekt momenteel of onze fabriek leefbaar is binnen de groep. Maar een eventuele verkoop is ook niet uit te sluiten. Begin februari krijgen we hierover uitsluitsel. Maar een inkrimpscenario behoort ook bij ons tot de mogelijkheden. Wordt dus vervolgd. Wavin Geert Verhoustraete en Patrick De Rycke Geert: de intentieverklaring tot sluiting van de Aalterse site kwam aan als een donderslag bij heldere hemel. In de zoektocht naar meer efficiëntie van bedrijfssites werd beslist om de productie over te hevelen naar Frankrijk en Nederland. 46 jobs werden bedreigd, waaronder 36 arbeiders.

Patrick: aangezien het over een sluiting ging werd binnen de wet Renault eerst geconsulteerd en werden nadien onderhandelingen gevoerd rond voor het sociaal plan.

van het sociaal plan naar hen. Het bleek de goede keuze te zijn want het sociaal plan werd met 100% goedgekeurd. Niemand stemde tegen.

Geert: voor bedienden was er vrij snel een oplossing. Hen werd de mogelijkheid geboden om in dienst te blijven, maar dan moesten ze wel gaan werken in de vestiging van SintNiklaas. Op één na gingen alle bedienden in op dit aanbod. Voor arbeiders was het andere koek. Er was de mogelijkheid om vier jobs te redden, omdat er twee plaatsen vacant waren in de vestiging van Farciennes (Wallonië) en twee te creëren jobs in een nieuw op te richten verkoopsite te West-Vlaanderen. De interesse was echter mager. Volgens mij werden enkel de jobs in West-Vlaanderen ingevuld.

Cooper Standard Automotive Astrid Thys en Vincent Okhuysen

Geert: De onderhandelingen over het sociaal plan waren niet evident. De ontslagen vielen allemaal na 1/1/2014, waardoor de opzegtermijnen op basis van de nieuwe wetgeving op het eenheidsstatuut van toepassing waren. In die wet werd bepaald dat arbeiders met meer dan 20 jaar anciënniteit onmiddellijk de hogere opzegtermijnen kregen, terwijl de arbeiders met minder dan 20 jaar anciënniteit in de overgangsregelingen zaten. Dat betekende “slechts” een verbetering van 14 dagen en een ontslagvergoeding van de RVA.

Astrid: de beslissing om ons bedrijf te sluiten was echt van de pot gerukt. We produceerden rubberen dichtingen die hun toepassing kenden in de automobielsector. In onze divisie was er een productie eenheid in Gent en twee in Italië. In Gent werd winst gemaakt, in Italië verlies. Tijdens de onderhandelingen rond het sociaal plan kregen we te horen dat de winst van 1 jaar in België werd opgesoupeerd door 1 maand verlies in Italië. Toch moesten wij sluiten. Het was een pure strategische keuze van de Amerikaanse eigenaar. Vincent: Bizar was dat onze productie heel flexibel was. Dat is toch altijd wat werkgevers vertellen? Flexibiliteit en efficiënt werken. Wij konden op korte termijn kleine bestellingen leveren met hoge kwaliteit. Dat was onze sterke roef. Het was daardoor wel hard werken in de fabriek. In Italië konden de vele machines continu draaien voor de autofabriek Fiat, die kort in de buurt gevestigd was. Onze machines werden naar Italië verhuisd en werden mee opgestart met personeel vanuit Gent.

Geert: Een voorbeeld. Voor iemand met 24 jaar anciënniteit ging door de nieuwe regelgeving de opzegvergoeding van 29 weken naar 47 weken. Toch een wereld van verschil. Het maakte de onderhandelingen er niet gemakkelijk op, aangezien we daar praten over bovenwettelijke verbrekingsvergoedingen.

Astrid: We maakten een mooi sociaal plan. Via onderhandelden konden we van de lokale directie bekomen dat de arbeiders dezelfde verbrekingsvergoedingen kregen als de bedienden, zijnde 1 maand loon per jaar dienst.

Geert: We vonden echter een hele goede balans. Als vakbonden maakten we de keuze om in te zetten op de getroffen arbeiders met minder dan 20 jaar anciënniteit. We garandeerden voor hen 75% van de nieuwe opzegtermijnen. Zo ging een groot budget

Vincent: Ik was niet lang werkloos en ging bijna onmiddellijk na mijn ontslag aan het werk in een toeleveringsbedrijf van Arcelor Mittal. Ik hoorde dat de overgehevelde productie in Italië nooit een succes is geweest. Ik weet dit niet zeker, maar schrik er niet van.

Cooper Standard Automotive: Vincent en Astrid

de huidige malaise. Om te beginnen waren de productiemachines sterk verouderd en dringend aan herstelling toe. De site waarop het bedrijf gevestigd is, is een doorn in het oog van Stad Gent. Er wordt immers gewerkt aan de uitbreiding van het woongebied in de handelsdokken. Dat geeft problemen met milieuvergunningen en dus onzekerheid voor de toekomstig van het bedrijf? Toen de crisis toesloeg ging het heel snel bergaf. Maand na maand stapelden de verliezen zich op. Er was geen geld om te investeren. Er werd dan gekozen om meer te produceren waardoor we een tijdje volcontinu werkten, met toename van tewerkstelling als gevolg. Maar het bleek de verkeerde keuze te zijn. De productiekosten en loonkosten bleken toch wel zwaar door te wegen. Neem daar nog eens bij dat er onvoldoende verkoop was, dan weet je hoe laat het is. De productie viel stil en er werden een 10 – tal werknemers ontslagen. Omdat we een klein bedrijf waren konden we niet genieten van de bescherming van de wet Renault. De ontslagen vielen ook heel gespreid, waardoor het heel moeilijk was om de werkgever te overtuigen om overleg te voeren omtrent de ontslagen. Hier dus geen sociaal plan. Onze vakbondssecretaris heeft zelfs moeten bemiddelen om de correcte ontslagvergoedingen te bekomen. Op dit moment verhandelen we nog kunstmeststoffen en zijn we dus meer een distributiecentrum geworden.

Triferto: Philippe

Wavin: Geert en Patrick

Triferto Philippe Philippe: onze fabriek produceerde tot voor kort nog kunstmeststoffen die aangewend worden in de agro – industrie. Het is een business die de laatste jaren ups en downs kende. Goede en slechte jaren wisselden elkaar af. Maar de crisis trof ons hard. Meerdere factoren waren oorzaak van

9

Het doek valt definitief over Dekaply.

Een kroniek van een (niet) aangekondigde dood

Bij textielfirma Modulyss te Zele (dochteronderneming van de Balta-group) denken ze daar anders over.

Dekaply, een melaminefabriek in Erembodegem (Aalst), werkte spaanplaten af voor de meubelindustrie. Het bedrijf maakte sinds jaren deel uit van de Spanogroep. De spaanplaten die in Aalst bewerkt werden, werden voornamelijk in andere fabrieken binnen de groep geproduceerd. Slechts enkele maanden nadat Dekaply, als onderdeel van Spano Group, in handen kwam van Unilin werd beslist de fabriek in Erembodegem te sluiten. Er werkten een 80-tal mensen. Crisis in de meubelindustrie

Unilin op overnamepad

Het ging reeds jaren niet zo goed met Dekaply. Er werd veel gestempeld. Door de crisis in de meubelindustrie was er overproductie in de markt van bewerkte spaanplaten. De concurrentie was (is nog steeds) bikkelhard. Bovendien was het machine park sterk verouderd. Sommige machines hingen bijna letterlijk met haken en ogen aan mekaar. Dit kwam een efficiënte en kwaliteitsvolle productie natuurlijk niet ten goede. Investeringen bleven uit, jaar na jaar. Het feit dat niet werd geïnvesteerd werd al jaren aangeklaagd door onze delegees in de ondernemingsraad, tijdens de jaarlijkse EFIvergadering maar ook tussendoor. De arbeiders in de fabriek wisten wel dat het zo niet kon doorgaan. Maar de hoofdaandeelhouder van Spano Group bleef investeringsplannen blokkeren.

Toen reeds gonsde het van geruchten dat Unilin de Spano Groep wilde opkopen. Dit werd maandenlang in alle toonaarden ontkend. Unilin (bekend van Quickstep) is niet de minste in de sector. Het heeft een omzet van 1,2 miljard euro en behoort tot de internationale (Amerikaanse) groep Mohawk. Wereldwijd stelt Unilin 5.000 mensen tewerk, waarvan 2.000 in België. Eind januari 2013 was het dan zo ver. Dekaply riep een bijzondere ondernemingsraad samen om te melden dat Unilin de aandelen van Ackermans & Van Haaren zou overkopen. Twee elementen konden de overname nog dwarsbomen. Jan Ide had contractueel het recht een tegenbod te doen. Hij overwoog dat ook maar gaf er enkele weken later de brui aan. En, de Europese Mededingingsautoriteit moest akkoord gaan met de overname door Unilin. (Want binnen Europa mag bij een fusie of overname de vrije concurrentie niet in het gedrang komen. Er mogen met andere woorden geen monopolies ontstaan.) Eind april 2013 gaf Europa het fiat voor de overname. Spano Groep werd eigendom van Unilin. In een mededeling aan het personeel gaf het topmanagement aan “dat vanaf nu intensief wordt gewerkt aan het volledige integratieproces. Dit zal tegen begin 2014 rond zijn en uitmonden in één enkele organisatie met één geïntegreerd productgama”. Dat Unilin er geen gras laat over groeien, dat wisten we. Enkele maanden eerder kocht het een andere concurrent op, het Zweedse Pergo. Een paar weken later was de fabriek gesloten …

Overname Voorafgaand aan de sluiting van Dekaply waren er reeds een tweetal jaar overname perikelen rond Spano Groep. Jan Ide, de oorspronkelijke “familie eigenaar” en ondertussen minderheidsaandeelhouder van Spano Group, probeerde medio 2012 Ackermans & Van Haaren (de hoofdaandeelhouder) uit te kopen. Hierrond bestond reeds een voorakkoord tussen beide. Echter, Jan Ide kon niet tijdig voldoende kapitaal verzamelen en de hoofdaandeelhouder blokkeerde alle verdere gesprekken omtrent een overname. Maar het ging verder. Ackermans & Van Haren blokkeerde ook alle strategische beslissingen binnen Spano en de uitvoering ervan. Belangrijke investeringen die in de pipe line zaten – ook voor Dekaply in Erembodegem – werden on hold gezet. Een lange periode van stilstand was het gevolg. Het maakte de situatie bij Dekaply nog erger.

10

Is het nieuwe werknemersstatuut welkom bij werkgevers ?

wachtte, kwam de sluiting hard aan. Door de overname door Unilin was er toch ook een sprankeltje hoop ontstaan : Unilin was groot en rijk en had de middelen om de broodnodige investeringen in Erembodegem te doen. Het bleek ijdele hoop. Eind augustus vorig jaar werd opnieuw een bijzondere ondernemingsraad samengeroepen. We kregen er de korte droge mededeling dat men “de intentie” had om Dekaply te sluiten. Voor ons was het duidelijk. Ook al beweerde de top van Unilin, in alle contacten die we sinds de overname met hen hadden, steevast het tegendeel : men had geen enkele interesse in de fabriek en in de ervaring van de arbeiders. Hun tewerkstelling was van geen tel. Het enige opzet was een concurrent afslanken en marktaandeel kopen. De informatie en consultatieperiode (Wet Renault) ging van start. Enkel een naïeveling kon nog denken dat het management van Unilin op andere gedachten kon gebracht worden. Enkele weken later werd de sluiting formeel bevestigd door de raad van bestuur. De onderhandelingen voor een sociaal plan konden starten. Na moeilijke onderhandelingen werden deze eind oktober afgerond. Op 20 december 2013 viel het zwarte doek definitief over Dekaply. Een kleine 80 mensen verloren hun job. Voor grote internationale en kapitaalkrachtige groepen is een industrieel project en de bijhorende tewerkstelling vaak bijkomstig. Hun streven richt zich op de stijging van de aandelenkoers en het uitkeren van een groot dividend aan de aandeelhouders.

Sluiting: een donderslag bij heldere hemel ?

Opnieuw bleek dat de werknemers dikwijls niet meer zijn dan een speelbal in handen van zulke grote groepen.

Na maandenlange onzekerheid bij de arbeiders, en hoe zeer men ook het ergste ver-

Opnieuw ging een icoon uit de Aalsterse industrie teloor.

Wat vooraf ging De plantmanager mocht onlangs zijn valiezen pakken. Te veel respect voor de werkvloer, complimentjes wanneer er goed gepresteerd werd, af en toe een attentie… Wellicht de verkeerde instelling om lang in deze groep te kunnen functioneren. Afschaffing van geschenkjes voor Sinterklaas, Pasen, Nieuwjaar, een verjaardagskaart, een fruitmand na vier weken ziekte, een attentie bij 15 jaar dienst, een etentje met partner op 30 en 35 jaar dienst, de premie voor teambuilding,… Ingeboet op tegemoetkomingen bij geboorte, huwelijk, overlijden,… . Allemaal teruggebracht naar middeleeuwse “BALTA-normen”. Een voorstel om het uurrooster van de bedienden aan te passen. Wat kwam er nog ? Uitgerekend op dag één van de geboorte van het nieuwe werknemersstatuut… Uitgerekend op de eerste werkdag in een nieuwe wereld… Uitgerekend op die dag ...!!!

… slaagt de grote baas van de Balta-groep erin om de nieuwjaarsreceptie voor de arbeiders bij Modulyss af te schaffen en een exclusieve nieuwjaarsreceptie te organiseren voor de bedienden op het hoofdkwartier te Sint-Baafs-Vijve. De arbeiders pikken dit niet langer! Overal wordt verkondigd dat deze onderneming het juweeltje is aan de kroonvan de groep. Ze heeft een super goed jaar achter de rug. Er werden massa’s aan overuren geklopt… maar als het er op aan komt, krijgen de arbeiders de middenvinger als beloning. Daarom hebben de vakbonden op woensdag 8 januari 2014 tijdens het wisselen van de ploegen zelf een nieuwjaarsreceptie georganiseerd aan de bedrijfspoorten, voor alle werknemers. Deze actie was een begin van een periode van protest.

Op 27 januari hebben we tijdens de maandelijkse OR-vergadering alle pijnpunten aangekaart. Het spijtige van de zaak was dat de nieuwe plantmanager pas twee dagen in dienst was, de personeelsverantwoordelijke ziek was en dat de twee hoofdmanagers van de Groep verstek lieten. De nieuwe plantmanager nam akte van onze eisen en ging dit verder bekijken. Tijdens de komende OR-vergaderingen zal dieper ingegaan worden op alle eisen.

Onze seniorencommissie op stap Iedereen weet dat onze afdeling speciale inspanning doet om militanten die in (brug)pensioen gaan nog te betrekken bij onze syndicale werking. We hebben een actieve seniorencommissie die een 5-tal keer per jaar syndicaal politieke onderwerpen bespreekt. Onze senioren zijn ook steeds present op betogingen en acties. We doen ook af en toe een educatieve uitstap. Zo gingen we in december 2014 naar de Dossin kazerne in Mechelen. Dit is de plaats waar duizenden mensen door de nazi’s verzameld werden om nadien getransporteerd te worden naar concentratiekampen. Het museum gaat niet alleen over de tweede wereldoorlog. Het wil ook een statement maken tegen uitsluiting en onverdraagzaamheid. Een boodschap die ook voor deze tijd dus kan tellen.

11

Fusie van de algemene centrale met de textiel kleding en diamant De militanten bij Clean Lease Fortex Vlnr : Chantal Roelandts, Marc Spittael, Monique Van Overloop, Vera Verhé, Martine Van Hecke en Claudine Van Overloop

We stellen graag aan je voor:

Clean Lease Fortex Eeklo Deze onderneming ressorteert onder de sector textielverzorging (wasserijen) en maakt deel uit van de groep CleanLeaseFortex met een Belgische hoofdzetel in Oedelem en een Nederlandse hoofdzetel in Kouden Kerk aan de Rijn. In totaal heeft de groep 19 vestigingen waarvan er vijf in België gevestigd zijn (Doornik, Eeklo, Hoogstraten, Lokeren en Oedelem). Er is een diversiteit aan dienstverlening van de groep verspreid over de diverse locaties : - OK-diensten - Bed- en badgoed - Dienstkleding - Persoonsgebonden goed - Schoonloopmatten - Gordijnservice - Linnengoed - Gordijnservice - Kleding - Serviceproducten - Schoonloopmatten Nico: Ik werk sinds vele jaren in de Textielcentrale. Aanvankelijk als medewerker, daarna als secretaris. Vandaag volg ik de verschillende sectoren van de textiel en confectie op in de regio Gent en Dendermonde. Vanzelfsprekend is het even wennen: de ploeg van de Algemene Centrale is vele malen groter. Ik ben er echter van overtuigd dat de collega’s van de AC alles zullen doen om de integratie van onze militanten vlot te laten verlopen. Ik heb trouwens al op verschillende terreinen

12 12

een meerwaarde vastgesteld van onze fusie. Zo beschikt de AC Oost-Vlaanderen over een perfect draaiende ploeg medewerkers die in vier hoofdkantoren en tijdens twaalf zitdagen het individueel dienstbetoon organiseert. Als TKD was dit voor ons niet meer mogelijk. Johan: Ook ik ben “een ancien” ! Naast de Textielcentrale heb ik ook nog voor de BTB (de transportcentrale) gewerkt. Ik volg nu de bedrijven op in de regio Aalst en Ronse.

Natuurlijk is door de vele sluitingen in onze sectoren het aantal leden sterk gedaald. In de regio Ronse echter staan we heel goed ons mannetje: in de meeste bedrijven is het ABVV de sterkste vakbond. Ook voor mij zal het aanpassen zijn : vroeger stond ik als secretaris meestal alleen, nu maak ik deel uit van een ploeg secretarissen die allemaal hun inbreng hebben. Op die manier kan ik - zelfs na mijn lange staat van dienst - ideeën opdoen waarmee ik mijn militanten nog beter kan ondersteunen.

De vestiging in Eeklo is gespecialiseerd in het wassen van linnen voor ziekenhuizen, rusthuizen en persoonsgebonden goed voor rusthuisbewoners. 2013 is een bewogen jaar geweest voor de Belgische vestigingen want tot in het voorjaar maakte ze nog deel uit van de wasserij groep Initial Hospital Services. Vóór de zomermaanden was de verkoop aan CleanLeaseFortex rond. Nieuwe bazen nieuwe wetten; het was ook hier niet anders. In oktober 2013 kwam de

directie met een nieuw werkschema op de proppen. In plaats van iedere werkdag 7,5 uren te werken moesten er vier dagen van 9 uur worden gewerkt en daarenboven nog eens acht zaterdagen van 4,5 uren, niet betaald aan het tarief van overuren. Na ettelijke vergaderingen en diverse stemmingsrondes van het personeel, werd onder druk van de directie om de vestiging te laten doodbloeden gezwicht om vanaf februari 2014 het nieuwe werkschema in te voeren. Als ABVV zijn we consequent gebleven en we hebben de cao tot invoering van de nieuwe uurregeling niet ondertekend. Er waren geen garanties voor een duurzame tewerkstelling. Er is geen enkele garantie dat deze vestiging open blijft, gezien een verhuis naar Oedelem (20 km) een optie blijft. Dit zou voordelen bieden voor de werkgever (eigenaar van het pand in Oedelem – Eeklo wordt gehuurd). De andere vakbonden hebben wel ondertekend. Samen met onze militanten blijven we ijveren voor een duurzame tewerkstelling.

Opletten voor oplichters Een arbeider in de bouw werd na zijn eerste week proeftijd ontslagen. Dat is niets bijzonders, zou je denken. Dat wordt het echter wel wanneer je een week later een factuur van €4500 in de bus krijgt. Ons lid reed met een vrachtwagen van het bedrijf dat grondwerken uitvoert. De vrachtwagen liep schade op nadat deze de zijkant van een brug raakte. De werkgever legde aan ons lid een document voor waarop stond dat hij akkoord was om de helft van de herstellingskosten te betalen voor de schade die aan de vrachtwagen was toegebracht , evenals het huurgeld voor een vervangingsvrachtwagen die de week nadien zou worden ingezet. Ons lid, anderstalig van origine, vertrouwde het zaakje niet, heeft niet getekend en is bij ons gekomen. De werkgever was bereidwillig om ons hun kant van het verhaal te geven en stuurde documenten op (facturen van de herstelling, foto’s van de schade, een beschrijving van wat er gebeurd was) maar geen huurovereenkomst voor een vervangingsvrachtwagen. De werkgever had het ook over een andere datum dan degene waarop de schade was toegebracht. Wij stelden dat het onwaarschijnlijk was dat er in die bewuste week een vrachtwagen gehuurd zou geweest zijn, gezien er toen erkend vorstverlet van toepassing was en het bedrijf gespecialiseerd is in grondwerken en we benadrukten dat ons lid het document niet heeft ondertekend voor akkoord. Een huurovereenkomst hebben we nooit te zien gekregen. De werkgever is hier niet meer op teruggekomen. Intussen vorderen we het loon voor deze werkweek via de arbeidsrechtbank.

FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond

In vorige nummers van Accent hebben we al de medewerkers Christa, Bea en Wim voorgesteld. Zij werken al ruim een jaar samen met ons en functioneren opperbest in ons dienstbetoon ! Sedert de fusie op 1 januari 2014 zijn we nu ook volop bezig met de integratie van de syndicale werking. Deze verloopt via de secretarissen Nico Reyns en Johan Lievens die onze ploeg komen versterken. Een kort gesprek.

maken brengt geen oplossing Ruzie Een bouwvakker meldt telefonisch dat hij al een paar maanden geen loon meer heeft gekregen van zijn baas. Onze medewerker stelt voor om tussen te komen bij de werkgever om de tegoeden op te vragen… “Neen, toch niet”, zegt de man. Alweer een paar maanden later komt dezelfde man langs. Hij is ondertussen ontslagen om dringende redenen naar aanleiding van een uit de hand gelopen discussie/bijna handgemeen met de baas in verband met het achterstallige loon… Onze juridische dienst stelt dat we de dringende reden niet kunnen aanvechten… De achterstallen moeten nog steeds betaald worden maar de man is zijn werk kwijt… Een geluk met een ongeluk is dat hij vrijwel onmiddellijk elders kon beginnen werken waardoor hij geen probleem heeft met de RVA.

13

Hoe besparingen bij de overheid jobs in de privé onder druk zetten In aanloop van de verkiezingen roepen tal van politieke partijen om het luidst om belastingverminderingen en besparingen bij de overheid. Deze besparingen hebben echter ook gevolgen voor de privésectoren die werken uitvoeren in opdracht van de overheid. Zo zijn de gevolgen nu al duidelijk merkbaar voor de schoonmaakbedrijven die opdrachten uitvoeren voor o.a. Stad Gent in het UZ Gent.

Miloud Amathil, Didier von der Crone, Steve De Ruyck en Secretaris Gerrit Muylaert: Regelmatig wordt er overleg gepleegd met de delegees van de site te Anderlecht.

Corelio Printing reorganiseert! Dat de grafische sector al een tijdje onder druk staat is geen nieuws meer. Iedereen weet dat er steeds minder gelezen wordt op papier. De computers en de i-pads nemen steeds meer de plaats in van een krant of magazine. Een dalende vraag en overcapaciteit in de sector is het resultaat. De gevolgen blijven ook niet uit in onze regio. Om de kosten te drukken besliste Corelio Printing zijn drukkerij-activiteiten binnen enkele jaren volledig te concentreren in Erpe-Mere. Dat is het goede nieuws! Het slechte nieuws is dat dit ten koste gaat van de drukkerij te Anderlecht, deze afdeling zal worden gesloten. Corelio Printing is de grafische afdeling van de mediagroep CORELIO, de uitgever van de dagbladen De Standaard, Het Nieuwsblad, De Gentenaar, L’ Avenir en de huis-aan-huisbladen Passe-Partout. Corelio Printing is de grootste Belgische krantendrukkerij. Corelio Printing omvat drie drukkerijen: de coldsetdrukkerij in Groot-Bijgaarden, de heatset-drukkerij in Erpe-Mere en de heatset- en vellendrukkerij in Brussel (Anderlecht). In de drukkerij te Anderlecht werken een 100-tal medewerkers, in de drukkerij te Erpe-Mere werken momenteel 140 medewerkers. De bedoeling is om ten laatste in 2016 - mogelijk al in 2015 - alle activiteiten te groeperen op site te Erpe-Mere.

14

Goed nieuws is dan weer dat bij deze operatie een omvangrijk investeringsprogramma is voorzien. In Erpe-Mere wordt over een periode van vijf jaar 20 miljoen euro geïnvesteerd, in drukkerijmachines, de automatisatie van werkprocessen en digitale druktechnieken. Begin maart 2014 zou er worden gestart met de eerste werkzaamheden aan de gebouwen. Sinds enkele maanden worden er onderhandelingen gevoerd met de directie. Aangezien niet iedereen kan of wil muteren van de drukkerij te Anderlecht naar Erpe-Mere zal er gesproken worden over ontslagvergoedingen, outplacement en brugpensioen. De ABVV-delegatie van Corelio Printing, Didier

von der Crone, Miloud Amahtil en Steve De Ruyck, volgen deze onderhandelingen op de voet. Op het moment van het schrijven van dit artikel zijn de onderhandelingen nog steeds niet afgerond, voorlopig zouden er een 60 arbeiders muteren naar de site Erpe-Mere en zouden 22 medewerkers met brugpensioen of SWT kunnen gaan. Voor de medewerkers die muteren naar Erpe-Mere werd nog een extra mutatiepremie voorzien. Voor de 17 medewerkers die niet muteren wordt nog naar een sociaal aanvaarbare oplossing gezocht. De afronding van deze onderhandeling wordt snel verwacht.

Bij elke nieuwe besparing worden de te besteden budgetten voor de schoonmaakwerken naar beneden gehaald. Dit resulteert in minder jobs en voor diegenen die nog een job hebben een hogere werkdruk. Uiteraard lijdt ook de kwaliteit van het afgeleverde schoonmaakwerk hier onder met gevolgen voor de werknemers van de klant, de burgers, de bezoekers, de patiënten en de bewoners. Voorheen bonden schoonmaakbedrijven een concurrentiestrijd aan met mekaar om een contract binnen te halen van een werf zoals Stad Gent of UZ Gent. Waar de strijd eerder ging om het binnenhalen van het contract voor de totale werf, gunt men, zoals nu bij het UZ Gent, en vorig jaar bij Stad Gent, de concurrerende bedrijven ieder een stukje van de werf waarvoor zij het goedkoopst zijn. Het hoeft niet uitgelegd dat het bedrijf dat de laagste prijs bood het contract binnen haalde. Dit is trouwens voor openbare aanbestedingen bij wet opgelegd. Het gevolg hiervan is dat de concurrentiestrijd op het terrein gelegd wordt. De winstmarges zullen voor de bedrijven kleiner zijn, waardoor de werkdruk op het schoonmaakpersoneel, die nu al zijn grenzen bereikt heeft, nog hoger wordt. Bij deze grote openbare aanbestedingen voor schoonmaakopdrachten zijn vaak honderden werknemers betrokken. Bijkomend probleem is dat de sectorale cao “overname personeel” van een overgenomen werf uitgehold en zelfs bijna onuitvoerbaar wordt. Deze cao zorgt ervoor dat wanneer een nieuw schoonmaakbedrijf een contract binnenhaalt, dit bedrijf het schoonmaakpersoneel op de werf van het verliezend bedrijf moet overnemen. Deze overeen-

komst geeft voordelen voor alle betrokken partijen. De klant kan rekenen op de continuïteit van de werken, de winnende firma krijgt personeel die de werf kent, de verliezende firma moet geen personeel ontslaan en de werknemer heeft werkzekerheid op de werf. Omdat er nu verschillende bedrijven betrokken zijn, ontstaat een zeer complexe situatie met niet te overziene problemen. Heel waarschijnlijk komen een aantal werknemers bij meerdere werkgevers terecht voor verschillende werkposten. Op termijn is dit onhoudbaar omdat uurroosters zullen wijzigen en er dan onvermijdelijk conflicten ontstaan tussen de uurroosters die ze bij verschillende bedrijven hebben. Eén van de bedrijven, ISS, dat nu een deel binnenhaalde was al actief op het UZ, maar de werkposten die ze binnenhalen in de nieuwe verdeling zijn quasi allemaal andere dan diegene die ze nu bedienen. Bijgevolg moet ISS zijn eigen personeel laten overnemen voor de posten dat het kwijt is aan een ander schoonmaakbedrijf en moet het personeel van een concurrerende firma aannemen voor de nieuwe posten die ze binnenhaalden. De gevolgen voor iedere werknemer zijn:

grote onzekerheid over hun tewerkstelling, werkposten, het aantal uren dat ze krijgen, en in welke uurroosters ze zullen terecht komen. Daarbovenop neemt UZ Gent een niet onzienlijk aantal schoonmaakposten terug in eigen beheer. Op het eerste gezicht zou dit een verbetering kunnen zijn voor de betrokken werknemers, ware het niet dat er geen overnameplicht van personeel geldt voor een openbaar ziekenhuis als het UZ (CAO 32bis is niet van toepassing op openbare instellingen). Het UZ herschikt zijn eigen schoonmaakpersoneel (verhoogt ook hier de werkdruk) en zal dit o.a. inzetten op de posten die van de onderaannemingen ingesourcet worden. Dus riskeren een groot aantal werknemers van de schoonmaakbedrijven, waarvan er sommige meer dan 20 jaar op de werf UZ werken, om straks helemaal zonder werk te vallen. En met wie het geluk heeft om te kunnen blijven, wordt er een koehandel opgezet om daarna in een arena van competitiviteit en werkdruk tewerkgesteld te worden. Dit is allemaal het gevolg van besparingen en belastingverminderingen. Applaus verzekerd.

15

Netwerken vanop de schoolbanken Je eerste werkdag. Iedereen herinnert zich dat moment, niet? Zenuwachtig, onwetend, niet voorbereid….. Het ideale moment om de nieuwe generatie werknemers op de arbeidsmarkt te informeren en te begeleiden is vanop de schoolbanken. Daar zijn wij als ABVV van overtuigd. Tom Bodyn, medewerker bewegingswerk ABVV en Tony Neyt, vakbondssecretaris van de Algemene Centrale ABVV sloegen de handen in elkaar. Zij bezochten het OLV college Ten Doorn te Eeklo en gingen in gesprek met de laatstejaarsstudenten haarzorg.

Accent: wat was de bedoeling?

Beschutte en sociale werkplaatsen worden MAATWERKBEDRIJVEN Op 24 mei 2013 is het Maatwerkdecreet goedgekeurd door de Vlaamse regering en op 19 juni 2013 aangenomen in de Commissie voor Economie, Economisch Overheidsinstrumentarium, Innovatie, Wetenschapsbeleid, Werk en Sociale Economie in het Vlaams Parlement. Met het maatwerkdecreet zal de huidige opdeling in beschutte en andere werkplaatsen verdwijnen. Vanaf midden 2014 zullen er enkel nog maatwerkbedrijven zijn, met als kernactiviteit de tewerkstelling van mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Daarnaast krijgen reguliere bedrijven de kans om binnen de eigen werking een maatwerkafdeling op te richten. De ondersteuning zal dan niet langer vertrekken van forfaitaire subsidies voor ondernemingen. Het maatwerkdecreet steunt op drie principes: Een transparant beleidskader: het maatwerkdecreet maakt komaf met de huidige opdeling in beschutte en andere werkplaatsen en zet één beleidskader, het maatwerkdecreet, in de plaats. Dat betekent dat er vanaf midden 2014 enkel nog maatwerkbedrijven zullen zijn, die als kernactiviteit de tewerkstelling van mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt organiseren. Daarnaast krijgen reguliere bedrijven de kans om binnen de eigen werking een maatwerkafdeling op te richten, waarin meerdere mensen met een grote afstand worden tewerk gesteld. Werknemer staat centraal: De werknemers krijgen een “rugzakje” mee met tegemoetkomingen voor werkgevers die hen in dienst

16

nemen, om het eventueel rendementsverlies op te vangen. De ondersteuning zal niet langer vertrekken van forfaitaire subsidies voor ondernemingen, maar zal berekend worden op basis van de afstand die een werknemer heeft tot de arbeidsmarkt en aan de nood aan begeleiding. De VDAB zal de personen screenen en bepalen hoeveel de loonsubsidie de werknemer krijgt, hoeveel opleiding en begeleiding hij nodig heeft. Dat alles gaat mee in een ondersteuningspakket of rugzakje met de werknemer naar het bedrijf dat voldoet aan de tewerkstellingscriteria en hem in dienst neemt. Dit betekent dat ook reguliere bedrijven die voldoen aan de tewerkstellingscriteria mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt in dienst kunnen nemen en dus dezelfde subsidies kan krijgen als een sociale economiebedrijf. Op die manier wordt komaf gemaakt met de kritiek dat sociale economiebedrijven door hun subsidiëring de reguliere bedrijven valse concurrentie aandoen. Doorstroom met terugkeergarantie: het nieuwe systeem zou ook de doorstroom van werknemers van sociale economiebedrijven naar de reguliere bedrijven door middel van een doorstroomstage moeten bevorderen. Als deze stage succesvol afgewerkt wordt, kan de werknemer effectief aan de slag in het bedrijf. Indien nog een ondersteuning nodig is, zal deze in een rugzak meegaan naar de volgende werkgever. Omdat niet alle werknemers succesvol zullen kunnen doorstromen, is er de garantie ingebouwd dat zij na de doorstroomstage kunnen terugkeren naar de sociale economie. Samenwerkingsverbanden? De sector kent geen gemakkelijke tijden

door de economische crisis. De werkplaatsen voelen dit als eerste. Als de bedrijven in de reguliere sectoren het minder goed doen, dan dalen de opdrachten van de werkplaatsen meteen. Het wordt steeds moeilijker om grote, langdurige opdrachten binnen te halen. De concurrentie onder de werkplaatsen onderling is bovendien enorm groot. Wij krijgen op sommige werkplaatsen te horen dat opdrachten worden weggesnoept door andere werkplaatsen die daardoor zelfs niet break-even draaien of amper uit de kosten geraken. Dit gegeven is een echte dooddoener voor de sector. Zal het maatwerkdecreet ervoor zorgen dat meer werkplaatsen zullen samenwerken? Is dit een oplossing om de tewerkstelling van de doelgroepwerknemers op lange termijn te garanderen?

Tom Bodyn: We speelden een spel. ‘NETWERK’ is een prikkelend spel gericht op leerlingen van de derde graad secundair onderwijs die binnenkort hun eerste stappen op de arbeidsmarkt zetten. Zo kunnen zij kennismaken met alle aspecten van een toekomstig beroepsleven. Het interactieve spel is inhoudelijk opgebouwd rond zeven verschillende thema’s; je eerste job, diversiteit op de arbeidsmarkt, mannen & vrouwen, beroepskeuze en competenties, werk en welzijn, verder studeren… Tony Neyt: Daarnaast werden de leerlingen extra geprikkeld met vragen omtrent de sector waarin ze zouden werken. Welke loon- en arbeidsvoorwaarden gelden er? Welke specifieke regels zijn van toepassing in de sector ? Accent: En? Had je het gevoel dat deze leerlingen voorbereid waren? Tony Neyt: Amaai. Het waren allemaal zeer

mondige dames ( jaja, geen heren in dit gezelschap). Wat dat betreft waren ze klaar om hun “mannetje” te staan op de arbeidsmarkt. Tom Bodyn: Maar ze hadden heel veel vragen. Wat is een contract, hoeveel moet ik verdienen, hoe lang mag ik werken…. Tony Neyt: Het viel inderdaad op dat er heel veel onwetendheid is omtrent contractuele verplichtingen, zoals uurroosters, verloning en arbeidsduur. Accent: Denken jullie dat dit soort van voorlichting nut heeft? Tom Bodyn: Zeker en vast. Het doel om hen te “prikkelen” is zeker gelukt. De leraar moest zijn leerlingen na wat overtime zelfs de klas uitjagen. Tony Neyt: Wat ik belangrijk vond is dat ze op een positieve manier in aanraking zijn gekomen met de vakbond als organisatie. Het was immers geen promotour.

Hoe speel je Netwerk? Spelers kruipen in de huid van verschillende personages en komen op een zeer unieke wijze in aanraking met typische situaties, problemen en kansen op de arbeidsmarkt. Het spel kan worden gespeeld met 15 individuele spelers of in verschillende groepjes tot 30 personen. Op de website www.schoolatwork.be vind je alle nuttige info hoe je er mee aan de slag komt. Voor meer info over het spel ‘NETWERK’ kan je terecht bij: Tom Bodyn, Houtmarkt 1, 9300 Aalst T 053/72 78 21 [email protected]

In West-Vlaanderen hebben 8 beschutte en 20 sociale werkplaatsen zich verenigd in het samenwerkingsverband 4Werk. Doelstelling is de onderlinge samenwerkingen tussen de 28 maatwerkbedrijven verder te versterken en te professionaliseren. Wij verwachten dat door het maatwerkdecreet beschutte en sociale werkplaatsen meer met elkaar zullen praten en overeenkomsten zullen zoeken en/of vaststellen. Mogen wij in de toekomst dit soort samenwerkingsverbanden ook verwachten in OostVlaanderen? Wij stellen hoe dan ook vast dat meer en meer beschutte werkplaatsen op elkaar beroep doen via enclave. Wij volgen dit samen met onze militanten in de sector op. Het zal ook voor onze syndicale werkingen een uitdaging zijn om over de grenzen heen elkaar beter te leren kennen en met elkaar informatie uit te wisselen rond het reilen en zeilen binnen de werkplaatsen. Samen sterk!

17 17

no

3 ag 01 ied 2 ud er St emb v

25

Kevin Samoy, Patrick Serlet en Patrick De Creus

Je rechten laten gelden

Bewaking

De sector bewaking is geen gemakkelijke sector. Vraag het maar aan onze sociaal medewerkers aan de loketten. De cao’s, de werkposten, de uurroosters, de diverse werkomstandigheden, het is uitdaging om daar je weg in te vinden. Al wordt er wel eens, zoals in een recente Vlaamse tv-reeks, de draak gestoken met het cliché van de bewakingsagent, het is en blijft een vaak onderschatte job.

Rien van Houtte

Om delegee te zijn in een bewakingsfirma moet je uit het goede hout gesneden zijn. Uiteraard proberen we de mannelijke en vrouwelijke militanten zoveel als mogelijk syndicaal bij te staan in hun dagelijkse uitdagingen. De traditionele vormingen die elke afgevaardigde kan volgen zijn echter vaak niet aangepast aan de realiteit in een bewakingsfirma. Sinds kort is er een mogelijkheid om vanuit de sector studiedagen te organiseren. Hiermee kunnen twee maal per jaar de afgevaardigden vrijgesteld worden. Om praktische redenen besloten de AC-afdelingen Oost Vlaanderen, Kortrijk en BRIO een eerste studiedag samen te organiseren. Deze is doorgegaan in Brugge en er waren deelnemers van verschillende bewakingsfirma’s. Het was een nieuw en tevens uniek concept voor de secretarissen en de afgevaardigden.

De onderwerpen die aan bod kwamen, werden dan ook heel bewust gezocht op het dagelijkse werkterrein van de delegees. In deze eerste studiedag werd “het onthaal van nieuwe werknemers” en bijstand bij “convocatie van een collega” onder de loupe genomen. Het eerste zal bij iedere militant wel herkenbaar zijn, maar het tweede is een typische terminologie in de bewaking. Eigenlijk is dit de bijstand die een delegee geeft bij een individueel conflict tussen de werkgever en een collega-agent (cao 5) of met andere woorden wanneer een collega “op het matje geroepen wordt”. De drie secretarissen Dominiek Puype (BRIO), Christophe Vanhoutte (Kortrijk) en Patrick Serlet (Oost- Vlaanderen) namen de rol van vormingswerker op. Er was veel interactie met de deelnemers die soms een jarenlange anciënniteit en ervaring in de sector hadden. Maar ook van de nieuwere delegees die met vragen zaten en verschillende probleemsituaties aankaartten. Iedereen leerde van iedereen, en tevens werd er vastgesteld dat er nog veel uitdagingen zijn zoals het beter organiseren van het syndicaal onthaal. De reacties achteraf waren dan ook unaniem positief. We laten enkele afgevaardigden aan het woord:

François De Backer

18 18

François De Backer: Het is altijd tof om met collega’s rond de tafel te zitten om naar oplossingen te zoeken voor de problemen in de sector, maar het wordt pas heel interessant als we samen zitten met collega’s van de verschillende bewakings-

nuttig en als je mijn mening vraagt mag het zeker twee, ja driemaal per jaar doorgaan. Patrick De Creus: Ik ben nog maar pas vakbondsafgevaardigde. Voor mij is alles nieuw, dus ik moet nog veel leren. Die studiedag was heel interessant voor mij en zo heb ik ook nieuwe mensen leren kennen van andere regio’s en van andere firma’s. Rien van Houtte: Ik vond de handleiding onder de vorm van een technische fiche voor het verdedigen bij convocaties heel handig en bruikbaar. Volgende vorming kan er misschien ingegaan worden op hoe we beter contact

kunnen leggen met de collega’s op andere werven, waar de grens ligt voor niet-bewakingsgebonden taken en de samenwerking op syndicaal vlak over de bedrijfsgrenzen heen. Gino De Prins: Eindelijk eens een studiedag enkel voor mensen van de bewaking, met specifieke zaken die ons aangaan. Het was heel duidelijk dat de secretarissen veel tijd gestoken hadden in de voorbereidingen. Aan de hand van de talrijke vragen en verschillende problematieken hebben we veel bijgeleerd, ook van mekaar. Eén ding is zeker: een zeer geslaagde studiedag. Meer van hetzelfde aub.

firma’s. Op deze manier wordt het duidelijk dat niet alle firma’s dezelfde regels toepassen, en zelfs sectorale CAO’s verschillend interpreteren. Door de aanwezigheid van de secretarissen van Gent, Kortrijk en Brio kregen wij een unieke kans om op onze vragen de correcte antwoorden te krijgen. Marc Goethals: Het was een leerrijke ervaring, mensen uit de bewaking en cit (waardentransport) zaten samen aan tafel en deelden hun ervaringen over hoe het er in hun bedrijf op syndicaal vlak aan toe gaat. Als kersverse delégee heb ik heel wat opgestoken over het bijwonen van een convocatie. Tijdens het middagmaal werd rustig verder gepraat met collega’s van andere firma’s. Ik vond het zeer

Gino De Prins

Een eerste aangetekende brief aan de firma – met een berekening van deze mobiliteitsvergoeding vanaf 2009 tot de uitdiensttreding – bleef zonder reactie. Een tweede schrijven om de werkgever één en ander in herinnering te brengen werd beantwoord door zijn advocaat; die vond onze eis totaal ongegrond omdat de arbeider voor de bewuste verplaatsingen de beschikking had over een bedrijfswagen (camionette). Echter, ook in die situatie heeft de caobouw het recht op een mobiliteitsvergoeding vastgelegd. We kozen er dan ook voor om in dit dossier een beroep te doen op de diensten van de Inspectie Sociale Wetten om de rechten van ons lid te laten gelden. En inderdaad, al nà de eerste tussenkomst van de sociaal inspecteur kon de werkgever niet anders dan tot inkeer komen … Een volledige regularisatie werd afgedwongen en zijn sociaal secretariaat werd opdracht gegeven de ABVVberekening in detail in een aantal loonbriefjes over te nemen. Kort daarna werd de achterstallige mobiliteitsvergoeding over een tewerkstellingsperiode van bijna 5 jaar – ruim 3.000€ - door zijn ex-werkgever overgeschreven naar de bankrekening van een meer dan tevreden lid. (Mario)

FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond

Ik kreeg begin vorig jaar het bezoek van een lid – arbeider in de bouwsector – die was ontslagen ingevolge zogenaamde economische redenen. De werkelijke reden voor de beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst was echter het feit dat de zaakvoerder van langs om meer verveeld zat met zijn herhaalde vragen (mondeling en schriftelijk) om een mobiliteitsvergoeding betaald te krijgen – zoals bepaald in de cao-bouw – voor zijn dagelijkse verplaatsingen van de woonplaats (Zottegem) naar het depot van de werkgever (Oudenaarde); heen en terug ging het over 38 kilometer per dag.

19

Wanneer we aan de bouwsector denken, is het eerste wat bij ons opkomt veelal een metser, schilder, bekister,… De sector herbergt echter een amalgaam aan werkzaamheden en evenveel beroepen. Sommige bedrijven zijn dan ook echt gespecialiseerd in een bepaald segment: algemene bouwbedrijven, woningbouw, industriële bouw, isolatiewerken, schilderwerken,… de lijst is veel te lang om op te sommen. Wanneer we aan de bouwsector denken, is het eerste wat bij ons opkomt veelal een metser, schilder, bekister,… De sector herbergt echter een amalgaam aan werkzaamheden en evenveel beroepen. Sommige bedrijven zijn dan ook echt gespecialiseerd in een bepaald segment: algemene bouwbedrijven, woningbouw, industriële bouw, isolatiewerken, schilderwerken,… de lijst is veel te lang om op te sommen. Begin december kwamen de kabelleggers in het nieuws, toen bleek dat enkele bedrijven achter het net gevist hadden bij de aanbesteding van recente grote contracten van nutsbedrijven, actief in de sector van elektriciteit, aardgas, kabeltelevisie, riolering,… De aanbestedingen zouden toegewezen zijn aan andere (nieuwe?) spelers op de markt, die op basis van de ingediende bieding, de werken klaarblijkelijk voor een veel lagere prijs kunnen uitvoeren, zelfs aan de helft van de prijs van andere bedrijven. Als men op basis van de ingediende bieding, de personeelskost gaat bekijken, kan men niet anders dan zich serieus vragen stellen in hoeverre deze bedrijven correct werken, en er geen sprake is van “foefelarij” of anders gezegd sociale dumping. Energieverlener Eandis haastte zich alleszins om de berichten te ontkennen en beweerde daarentegen dat het bij aanbestedingen steeds de Europese aanbestedingsregels volgt en dat het bovendien nog extra voorwaarden oplegt aan zijn onderaannemers Naast de prijs worden ook een aantal andere zaken bekeken, o.a. erkenning, veiligheid, kwaliteit,… Zo moeten aannemers – alhoewel dit wettelijk niet verplicht is - Dimona- of Limosaattesten voorleggen voor hun werknemers. Het Dimona-attest garandeert de inschrijving van een werknemer bij de R.S.Z., en dus dat er sociale zekerheidsbijdragen in ons land worden betaald. Het Limosa-attest is er voor gedetacheerde werknemers, voor wie in het land van herkomst sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. Eandis beweert dus het ene of het andere document op te vragen, en beweert tot nu toe vooral werknemers met een Dimona-attest gezien te hebben bij de onderaannemers...

20

Verder reageert Eandis nog dat eens de beroepsperiode voorbij is, de gunning definitief is, en ze niet meer kunnen terugkomen op de beslissing. Eens de werken begonnen zijn, is het de Sociale Inspectie die op het terrein controles kan uitvoeren om te zien als alles correct verloopt. Geconfronteerd met de kritiek dat de werkgelegenheid in de sector daalt, reageert Eandis bevestigend: het investeringstempo van de nutsbedrijven ligt lager dan in het verleden… Wat er ook van aan is, feit is dat we in de loop van december 2013 verschillende leden, werkzaam in de sector, over de vloer kregen met de mededeling dat ze – individueel of in groep – zouden afgedankt worden. Bovendien kwamen half december de eerste berichten dat een grote speler in de sector, namelijk het bedrijf Algrondbo uit Zele, het faillissement zou aanvragen, wat uiteindelijk ook gebeurde op 17 december. Tijdens een gesprek met de curatoren vernamen we dat naast Algrondbo ook nog vijf zusterbedrijven de boeken hadden neergelegd. De oorzaak bleek inderdaad te liggen in het feit dat een contract met Eandis beëindigd was, en dat het bedrijf bij de hergunning buiten de prijzen was gevallen. Aangezien de activiteiten van de bedrijven voor 80% bestonden uit werken in opdracht van Eandis waren de gevolgen nefast voor de ongeveer 150 arbeiders en een

zevental bedienden. Uit deze cijfers konden we al vermoeden dat de verwerking van het dossier het nodige werk zou meebrengen: bij nazicht bleken een zeventig arbeiders bij onze vakbond aangesloten te zijn. Bovendien stond de eindejaar periode voor de deur, zodat we betrokkenen pas begin januari konden uitnodigen naar een gemeenschappelijke vergadering, voor het geven van de nodige uitleg, en het opmaken van alle documenten. Uiteindelijk ging deze vergadering door op maandag 6 januari in onze kantoren te Dendermonde. Dankzij de medewerking van alle beschikbare sociale medewerkers, konden de aanwezigen op een correcte manier en in beperkte tijdspanne hun dossier laten opmaken. Uiteindelijk waren niet alle betrokken werknemers aanwezig. Een niet te verwaarlozen aantal had – zoals de curator in december reeds had aangegeven – reeds ander werk gevonden, en naar verluidt

bij bedrijven, actief in dezelfde sector. Het interesseert ons natuurlijk om te weten over welk bedrijf of bedrijven het gaat. Vergeet niet dat het bedrijf in faling ging om reden dat de opdrachten toegewezen zouden zijn aan een bedrijf of bedrijven die mogelijks aan deloyale concurrentie doen. Het is dan ook niet denkbeeldig dat betrokkenen aan de slag gegaan zijn bij deze concurrenten, mogelijk aan minder goede loon- en arbeidsvoorwaarden. Niet echt verkwikkend mocht dit zo blijken te zijn. Dit verhaal benadrukt nog maar eens de problematiek van de deloyale concurrentie in onder meer de bouwsector. Al jaren neemt de tewerkstelling via detachering en schijnzelfstandigheid toe. Al zou het niet mogen, blijkt het in veel gevallen dat er een loopje wordt genomen met de geldende bepalingen, en worden de werkkrachten uitgebuit. Alhoewel deze praktijken langzaamaan een bedreiging vormen voor de Belgische bedrijven, waren en zijn er bij deze laatste toch, die dankbaar gebruik maken van het systeem om meer winst te maken. Als de inspectie daar aanklopt volstaat het dat ze een aantal documenten voorleggen, waarop de aandacht verlegd wordt naar de bedrijven die de diensten aanbieden, waar het onderzoek een gans stuk moeilijker wordt, en meestal stopt aan de landsgrenzen. Het fenomeen is niet nieuw, en er werden in het verleden dan ook al verschillende maatregelen genomen om deze evolutie een halt toe te roepen. Zo nam de regering in het verleden reeds enkele beslissingen (invoering van de hoofdelijke aansprakelijkheid bij loonschuld, verruiming van de aansprakelijkheid bij sociale en fiscale schulden), en pleiten we als vakbond dat de aanwezigheidsregistratie op de werf nu snel zou ingevoerd worden.

Wel een voltijds contract, geen voltijds loon

Onze medewerkers maken de dossiers op zodat onze leden krijgen waar ze recht op hebben.

Bovendien keurde het Europees Parlement onlangs een nieuwe richtlijn goed, die net de sociale dumping bij OPENBARE AANBESTINGEN moet aanpakken. De richtlijn voorziet immers dat bij openbare aanbestedingen niet langer enkel de prijs van belang zal zijn, maar ook een aantal andere criteria zoals kwaliteitsnormen, duurzaamheid en sociale bescherming. Daar waar de opdrachtgever in het verleden de opdracht zonder meer moest toekennen aan de laagst biedende, zal men op basis van de richtlijn in de toekomst abnormaal lage biedingen kunnen onderzoeken en desgevallend opzij schuiven. Vooraleer het zover is moet de richtlijn wel nog omgezet worden in wetgeving door de lidstaten, en dus ook door België. Dit moet binnen de 24 maanden. Hopelijk zal de Belgische regering niet talmen, en de richtlijn zo spoedig mogelijk omzetten in dwingende wetgeving, zodat we er opnieuw een wapen bij hebben om de deloyale concurrentie in de bouw, maar ook in andere sectoren te lijf te gaan!

Een vrouw komt bij me, ze werkt reeds drie jaar voltijds met dienstencheques maar vindt dat ze netto zo weinig loon ontvangt. Na controle van de loonfiches en prestatiestaten blijkt dat de werkgever zeer vaak gerechtvaardigde afwezigheid of verlof zonder wedde inschrijft op de loonfiches. Dit gebeurt regelmatig in deze sector. Als er een klant niet thuis is, wordt er op de prestatiefiche ‘GA’ ingevuld. Op het einde van de maand vraagt de werkgever om te ondertekenen, want anders “kunnen ze het sociaal secretariaat niet de opdracht geven om de lonen te berekenen en kan de betaling van het loon niet tijdig gebeuren.” De werkneemster tekent. Vanaf dat moment kunnen wij geen loon meer vorderen voor de onterecht niet betaalde uren, aangezien de werkneemster akkoord is gegaan. In deze zaak gebruikte de werkgever vaak de code ‘GC’ op de prestatieformulieren, wat blijkbaar wil zeggen ‘Geen Cheques’. Het komt er op neer dat ons lid wél gewerkt heeft voor die uren, maar dat er voor die uren geen dienstencheques zijn afgeleverd aan de werkgever. De werkgever betaalt de gepresteerde uren niet, want hij vindt dat ons lid per gepresteerd uur een dienstencheque moet afleveren. Maar… een gepresteerd uur moet worden betaald door de werkgever, ongeacht er een dienstencheque werd afgeleverd. Sinds 2011 gaat het voor mevrouw over ongeveer 100 uren die niet zijn betaald waar zij wel recht op heeft. In de volgende weken zou er een antwoord moeten volgen van de werkgever. Benieuwd of deze zal overgaan tot de betaling van het loon! (Wim)

FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond

SOCIALE DUMPING BIJ DE KABELLEGGERS!

De ABVV-leden van Algrondbo op een info vergadering.

21

regio overleg tussen vakbond en politiek, kortom kanaalzoneoverleg

Tony Neyt: Maar dan nog heeft het kanaal te kampen met een beperking. De tunnel van Zelzate ligt op 14,5 meter diep, terwijl schepen die bijvoorbeeld naar het bedrijf Oiltanking moeten toch snel 15 meter en meer nodig hebben. Voorlopig wordt dit opgelost door schepen ter hoogte van Terneuzen over te laden naar kleinere boten. Op termijn zal de tunnel van Zelzate dieper worden gemaakt, maar dat is nog niet voor de eerstkomende jaren.

Reeds enkele jaren treffen leden en mandatarissen van sp.a en ABVV mekaar in Wachtebeke voor het kanaaloverleg. Het is een geslaagde poging om politiek en vakbond dichter bij elkaar te brengen. Initiatiefnemer en huidig burgemeester van Wachtebeke, Rudy Van Cronenburg, kreeg met Freya Van den Bossche, Monica De Coninck en Daan Schalck (directeur havenbedrijf ) al schoon volk over de vloer. Karin Temmerman ( fractieleider voor SP.a in de federale regering) is Voorzitter van het overleg. Provinciaal secretaris van sp.a Wim Van Damme verzorgt de agenda, maar vooral ook een vlotte organisatie. Velen onder ons werken en wonen in de Kanaalzone. De ontwikkeling van de haven van Gent is immens en is eigenlijk de motor van onze welvaart in de regio. Het is dus belangrijk dat beleidsactoren op regelmatige basis tekst en uitleg geven bij hun plannen. In januari waren Burgemeester van Gent, Daniel Termont en Frank de Mulder ( provincie Oost Vlaanderen) gastspreker. Voor onze afdeling was Luc Van Waesberghe, syndicaal afgevaardigde bij BP Gent en

22 22

gemeenteraadslid in Zelzate en Tony Neyt, vakbondsecretaris, aanwezig. Ze hoorden Frank de Mulder een toelichting geven over de vele werken die momenteel in uitvoering zijn op de R4. Burgemeester Termont gaf dan weer zijn visie over de toekomst van de Genste haven. Luc Van Waesberghe: het aantal werken aan de R4 is immens. Een groot project wordt momenteel in Zelzate ( rotonde aan Arcelor Mittal) afgerond, maar er volgen er nog. Sluitstuk van de mobiliteit rond Gent zou een tunnel moeten worden tussen Wondelgem (aan de Brico) en het Sifferdok (aan de graansilo’s). Alle werken werden op een rijtje gezet. Het zijn er twaalf. Niet zo heroïsch als Heracles, maar toch. Luc Van Waesberghe: BP Gent ligt naast het Kluizendok. Tussen het ovaal van Wippelgem en de aansluiting met ons bedrijf zijn stukken fietspad nog niet aangelegd en is niet overal is er straatverlichting. Een gevaarlijke situatie voor wie met de fiets naar het werk komt. Ik meldde dit en vroeg of dit op korte termijn kon verholpen worden.

Tony Neyt: de werken die momenteel in onze regio uitgevoerd worden staan in schril contrast met Antwerpen. Daar staan ze letterlijk “stil”. Dat kan je niet zeggen over onze noorderburen, daar werken ze al jaren aan een alternatieve route tussen de wereldhavens Rotterdam en Le Havre. Door de Westerscheldetunnel, de tunnel in Sluiskil en het ontdubbelen van de Traktaatweg hebben zij het laatste stukje op hun grondgebied vlot getrokken. Zij zijn dus klaar. Luc Van Waesberghe: wij niet. Jarenlang werd niet geïnvesteerd door de Provincie Oost-Vlaanderen en de Vlaamse regering in mobiliteit richting het Noorden. Alsof de wereld eindigt aan de grens in Zelzate. Binnenkort mogen we ons dus aan massafiles verwachten. Gelukkig wordt daar nu met man en macht aan gewerkt.

Luc Van Waesberghe: er wordt ook hard gewerkt aan de toekomst van de haven. Op korte termijn wordt er voor 400 miljoen euro geïnvesteerd in distributie ( Katoennatie), chemie (Taminco) en een nieuwe biomassakrachtcentrale. Bij het aantrekken van nieuwe activiteiten wordt steeds gekeken naar de tewerkstelling die wordt gegenereerd. Pure container logistiek zoals in Antwerpen het geval is niet echt de visie van dit bestuur, aangezien dit niet echt veel tewerkstelling met zich mee brengt.

De haven van Gent in enkele cijfertjes 300 bedrijven zijn actief in de haven van Gent. 70.000 werknemers worden tewerkgesteld via directe en indirecte tewerkstelling.

Tony Neyt: Waar ook aan gewerkt wordt is de toegankelijkheid van de haven. Schepen worden steeds groter en hebben meer diepgang nodig. Bovendien is de sterk verouderde zeesluis in Terneuzen niet meer in staat om op efficiënte wijze de vele schepen te versluizen, met lange wachttijden tot gevolg. We kregen te horen dat de nieuwe zeesluis in Terneuzen zou moeten klaar zijn in 2020.

De haven zorgt voor 7,4 miljard euro toegevoegde waarde.

Luc Van Waesberghe: Waar ik wel van schrok is de investering die Vlaanderen moet doen om die zeesluis te bouwen. Totale kostenplaatje is 930 miljoen euro. 104 miljoen euro wordt gedragen door de Nederlandse over-

Zweden ( 3 miljoen ton) heeft het meeste activiteit in de haven. Rusland ( 2,3 miljoen ton) voor de staalindustrie en Brazilië ( 2 miljoen ton) volgen op de voet.

63% van de activiteit is bulk. Daarmee is Gent de grootste drogebulkhaven van België. 48,2 miljoen ton overslag aan goederen in 2013 ( via overslag meet men de groei in een haven)

Dienstenchequesbedrijven ! Er valt altijd iets over te vertellen. Meer en meer voelen ze zich verheven boven de wet. In onze regio steken er 2 kantoren met kop en schouders bovenuit zijnde Tempo-Team en A+ Dienstencheques (Group-f ). De ene bezondigt zich aan het feit dat ze werknemers verplicht meer uren te doen dan hun familiale situatie toelaat of wat contractueel is afgesloten. Bij weigering van meer prestaties maken zij het “dossier“ over aan de VDAB die het doorspeelt als werkweigering naar de RVA ! De tweede onderneemt juridische stappen tegen het personeel wanneer deze zelf opstappen naar een concurrerende firma. De ex-werknemers worden beschuldigd van “afwerving” van cliënteel, schending van bedrijfsgeheimen en commerciële know-how,…. Volgens A+ Dienstencheques duidt deze systematische en gerichte benadering van het cliënteel op een misbruik en wil ze dit laten sanctioneren via de bevoegde rechtbanken. Ook de weggelokte klanten zijn volgens het kantoor in overtreding en kunnen worden aansprakelijk gesteld wegens derde medeplichtigheid. Het spreekt vanzelf dat wij onze leden hierin bijstaan en verdedigen !

Telefonisch contact Onze medewerker Sanny Dagelijks vragen veel mensen zich af: Hoeveel is de opzeggingstermijn die ik moet presteren? Mag ik een wederzijds akkoord tekenen en kan ik hiermee stempelgeld krijgen? Kan ik tijdskrediet opnemen wanneer ik wil? Wat is ontslag om medische redenen? Kan mijn werkgever zomaar verlof inschrijven wanneer er geen vervanging of werk voorzien is?... Mensen hebben niet altijd de mogelijkheid om langs te komen op ons kantoor en denken er niet altijd aan om ons telefonisch te contacteren. Wij blijven er als vakbond echter op hameren om in deze omstandigheden toch met ons contact op te nemen. Beter voorkomen dan genezen luidt een spreekwoord en niets is minder waar… Een daad die gesteld wordt zonder over de noodzakelijke informatie te beschikken kan zware gevolgen hebben voor de toekomst en dit willen we vermijden. Indien je twijfelt of je bent in de onwetendheid van allerlei zaken omtrent het werk, aarzel dan niet om (telefonisch) contact met ons op te nemen. Onze ploeg staat altijd voor je klaar!

FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond

heid. De rest betalen wij. Vlaanderen krijgt wel een aandeel van 15%.

23

Erwin Callebaut duwt de opvolgerslijst van de Sp.a voor het Vlaams Parlement. Accent vroeg aan Erwin om even kort uit te leggen waarom hij inging op de vraag van de Sp.a om kandidaat te zijn bij de moeder aller verkiezingen.

Ik kon niet langer aan de kant blijven staan... Door mijn job bij de socialistische vakbond weet ik maar al te goed hoe belangrijk de verkiezingen van 25 mei worden. Met het Vlinderakkoord (de zesde staatshervorming) komen een pak bevoegdheden over van de federale overheid naar de deelstaten. Arbeidsmarkt, tewerkstelling, economie en industrie, gezondheidszorgen, gezinsbeleid, justitie, verkeer, mobiliteit, lokaal bestuur, … Allemaal zaken waaraan we in het verleden als socialisten op het federale vlak mee hebben gebouwd. Samen, de socialistische vakbond en de socialistische partij. Allemaal dossiers waar wij als socialisten ook morgen in Vlaanderen nog onze zeg moeten over hebben. Dat is echt broodnodig hoor, geloof me ! De voorstellen van de rechtse partijen in Vlaanderen zijn er immers op gericht om op al deze domeinen onze sociale rechten af te bouwen, nee zelfs af te pakken !  Wij moeten met alle linkse krachten voorkomen dat dit gebeurt ! En ik wil daartoe mijn bescheiden bijdrage leveren. De lijst duwen van de beleidspartij waarvan ik al sinds 1976 lid ben en waarvan ik persoonlijk denk dat ze daarvoor de beste garanties biedt ! Maar ik wil ook lijstduwer zijn voor een pak jonge mensen die de dood gewaande Sp.a weer nieuw leven hebben ingeblazen in mijn woonplaats Aalst. Jonge mensen die in Aalst van de Sp.a opnieuw een linkse partij hebben gemaakt. Een jonge ploeg die waarden als solidariteit, rechtvaardigheid en gelijkheid hoog in het vaandel draagt. Hartverwarmend is dat ! Mijn stem en steun hebben ze !

24